Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
PASGHEN.
95
„NOORD-BKABAND"
VIRGINIA'S KEUZE.
REGAL
Sit is visar'oorg voor
FEUILLETON
Rijwielen
Loopen
Licht
Van Boxtel n.v
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen
EERSTE BLAD
„VAN BEVOEGDE ZIJDE".
JAAR
NUMMER 31
ZATERDAG 16 APRIL 1938.
61e JAARGANG
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag et
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
Paschen, het feest der opstanding,
het feest der herleving, ook in de na
tuur. De donkere winter is voorbij, het
licht breekt door, de lente ontwaakt,
de natuur gaat opnieuw haar jonge
schoonheid en hernieuwde pracht ont
vouwen. Heel de aarde wordt van
aanschijn hernieuwd, wordt weer rijk
en schoon als in de eerste dagen der
Schepping.
Maar de mensch, de koning der
schepping, is en blijft de dissonant, de
mensch komt niet in harmonie met de
schoonheid der herlevende natuur, zijn
boosheid is nog altijd veelvuldig en alle
gedachten zijns harten zijn nog steeds
op het kwaad gericht. De mensch is
nog altijd Kaïn. die zijn broeder naar
het leven staat.
Als de mensch van heden van herle
ving gewaagt, en daarop hoopt als een
feest, dan is 't slechts als een mogelijk
verschiet op materieel gewin, gunstiger
levensvoorwaarden, als een stoffelijke
verbetering en uitkomst in den huidi-
gen nood, kommer, misère, die hem
drukken. Geld en goed moeten weer
worden safe gesteld. Dat is al wat de
mensch van heden nog van een herle
ving verwacht.
Paschen, feest der herleving, feest
der herinnering aan Christus Opstan
ding uit den doode, feest van het ge
boorteuur van het Christendom en de
Kerk.
Paschen, de klokken luiden, zoover
men ze nog niet het zwijgen heeft op
gelegd. en velen ontbreekt het aan
geloof.
Wat is nog geloof?
Geloof in de wetenschap, geloof in
de moderne techniek, geloof in de oor
logsindustrie.
Geloof, Christus, Christendom en
Kerk, 't zijn vervaagde historische be
grippen geworden.
Paschen en de verrezen Christus, een
vergeten fabel. In de Paaschklokken
van deze dagen zou men 't liefst het
geluid en den klank verstaan van de
doodsklok van Christendom en Kerk.
Het Evangelie van Paschen lijkt
als geschreven voor onzen tijd, voor
onze dagen, als woorden van geloof,
troost, bemoediging, blijde verwachting
en zekerheid.
Voelen ook wij ons niet geslagen als
de Apostelen, worden ook wij niet be
vangen door vrees en zorg om de din
gen, die wij nu rondom ons heen zien
gebeuren, en die Christendom en Kerk
bedreigen, ernstiger dan ooit in de ge
schiedenis der wereld. Worden ook wij
niet ontmoedigd als de leerlingen van
Emmaus, omdat wij een loop der din
gen zien, zooals wij niet hadden ver
wacht.
Maar zijn wij dan zoo kleingeloovig
geworden, zoo onverstandig en traag
van hart, dat wij aan 'n goede uitkomst
zouden kunnen twijfelen?
Volken en naties zijn gekomen en ge
gaan, regeeringen, regiemen, stelsels,
revoluties hebben elkaar gevolgd en
zijn verdwenen, Christus alleen is met
Zijn Kerk gebleven, vanaf den dag,
dat Hij is opgestaan uit den doode, om
niet meer te sterven.
Dit is de gedachte van dezen Pa
schen, welke ons hart brandend moet
houden, welke ons herlevenden moed
moet geven, om in deze moeielijke tij
den stand te houden en onzen plicht te
doen, zooals God dien van ons vraagt
en ons heeft opgelegd.
Na de .Telegraaf' met z'n infame
plaat van Zondagmorgen, gaat ook de
N. Rott. Crt. in een paar artikelen
voort over de kwestie Oss. Dit blad
trekt de woorden van minister Gose-
ling stuk voor stuk in twijfel, in ver
band met inlichtingen van „bevoegde
zijde".
De Maasbode van gister-ochtend
schrijft naar aanleiding van bovenbe
doeld artikel in de N. Rott. Crt. o.m.
't volgende:
Wij gaan op den inhoud van dat
artikel niet in, omdat wij hier staan
óf voor een mystificatie óf voor een
gezagsondermijning zoo kras, dat wij
de praealabele vraag moeten stellen:
mag de regeering dit dulden?
Wij hebben in Nederland een re-
geeringstelsel volgens hetwelk de
ministers verantwoording schuldig
zijn aan Koningin en parlement voor
al hetgeen zij als minister doen en
laten. Minister Goseling heeft aan
een aantal marechaussees tijdelijk
opsporings-bevoegdheid ontnomen.
Minister Van Dijk heeft de noodige
verplaatsingsmaati;egelen getroffen.
De Kamer heeft over een en ander
geinterpelleerd; dp minister van Jus-
Levensverzekering
1843
xnuoBCAfiAni)
1938
GEEFT ZEKERHEID.
DOOR ERVARING STERK.
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch van
TEMPLE BAILEY.
(Nadruk verboden).
41)
Waarop zij geantwoord had:
O, ik wou, dat ik van Tony hield.
Het zou heerlijk zijn om u tot schoon
vader te hebben!
Maar dat en alles was vergeten toen
zij het touwtje had losgemaakt en in
een witlederen étui een gedreven pla
tina hanger had gevonden, rondom
met diamantjes versierd. Michael had
op een kaartje erbij het gedicht ge
schreven, dat haar voorvader aan de
dame van de Oud-Hollandsche lepels
had opgedragen:
Al trek ik oost- of westwaarts,
naar 't noorden of naar 't Zuid.
Het glanzen van dit zilv'ren ding
blijft steeds in mijn herinnering.
Maar meer dan 't beeld erin gegrift,
het lief gezicht
dat eens dit zilver ving.
En daaronder stond: Voor mijn Vir
ginia, met mijn liefde voor altijd.
De hanger zat aan een fijn, platina
kettinkje. Het was een mooi dingetje,
maar Virginia wist, dat zij het niet
mocht houden. Of was het dwaas van
haar om dit laatste aandenken aan
haar gelukkige dagen met Michael
van de hand te wijzen?
De straten van New York ademden
een echte feestdagsfeer. Uit de kerken
klonk gezang en de paar voetgangers,
die er te zien waren, waren heiaden
met pakjes.
Toen zij het oude huis bereikte, was
er niemand om haar te verwelkomen.
Het Schotsche herdertje en Primrose,
de poes, had zij aan de hoede van de
Barlows toevertrouwd. Het was een
grijze dag en geen zon scheen door de
honigkleurige gordijnen. De groote
kamer was kil, de haard donker. En
zij was weggeloopen uit 'n huis, waar
alles vroolijkheid en licht en kleur
was waarom? Om Rickey en Mi
chael.
Zij voelde een plotselinge behoefte
om haar hart uit te storten, maar zij
vermande zich. Het was beter hier te
zijn, alleen, dan ginds met dingen,
waar zij zich voor schaamde. Zi)
moest haar hoofd omhoog houden, 't
moest, het moest, het moestMe
chanisch herhaalde zij de woorden,
terwijl zij het vuur aanlegde en haar
koffer uitpakte. Daarna liep zij naar
beneden om te vragen of er brieven
voor haar waren.
Er waren niet alleen brieven, maai
ook pakjes en doozen. Mrs. Leonardi,
de hospita, liet haar zoontje ze voor
Virginia naar boven dragen.
Ik wist niet, dat u komen zou,
sprak ze. Wij vieren Kerstfeest, ik hen
het diner aan het koken.
Dat bleek ook al, zonder dat de
goede vrouw het zei, uit de geuren,
die uit de keuken kwamen. Virginia
had sinds den vorigen avond bijna
niets gegeten, en de geuren wekten
haar honger op. Zij had niet aan haar
eigen diner gedacht, zij had aau
niets anders gedacht dan van Derek-
dale weg te komen.
En u? Wilt u met ons meeëten?
vroeg de vrouw. Het is maar heel een
voudig, maar er is genoeg.
Doch Virginia, vermoedend, dat alle
neefjes en nichtjes en ooms en tantes
Leonardi ook deel zouden uitmaken
van het gezelschap, weigerde.
Het is heel lief van u om het te
vragen, maar ik heb andere plannen.
Zij wist niet zeker, welke die plan
nen waren, maar langzamerhand na
men zij vasteren vorm aan. Er was een
groot pak van haar vader en moeder,
met tropische vruchten en flesschen
en blikjes met dadels, vijgen, abriko
zen en pruimen en allerlei vreemde
lekkernijen.
Zij zou zelf haar kerstdiner klaar
maken! Zij zou de tafel vroolijk dek
ken en alle kaarsen laten branden en
feest maken en Derekdale met zijn
schittering en glans vergeten. Zij keek
op de klok. Het was juist twaalf uur.
titie heeft tot bijna aller tevredenheid
geantwoord; aan den minister van
Defensie, die aanwezig was werden
geen vragen gesteld.
Nu komt „van beveogde zijde" re
pliek op de regeering in... de krant.
De „bevoegde zijde" bestaat, of de
N.R.Crt. pleegt mystificatie.
Zoo zij bestaat, kan men daaron
der alleen verstaan officieren van de
marechaussee. Minister Goseling
heeft echter in de Kamer meegedeeld,
te hebben gezegd: „dat de inspecteur
van het wapen en de betrokken di
visiecommandant in de gelegenheid
zijn gesteld op het parket van den
procureur-generaal van alle, maar
dan ook van alle stukken kennis te
nemen. Zaterdagavond (2 April) heb
ik met de betrokken functionarissen
te mijnen Departemente een bespre
king gehad. Ik heb hun allereerst ge
vraagd, of hun ten opzichte van alle
feiten en omstandigheden alles dui
delijk was en of men nog opmerkin
gen had. Die heeft men niet ge
maakt. Natuurlijk zijn de verant
woordelijke chefs ontzet geweest
over wat zij gelezen hadden
Nu van tweeën één: de bevoegde
zijde van de ,,N. R. Crt. bestaat
niet, of de bevoegde zijde maakt zich
schuldig aan gezagsondermijning, die
even lafhartig als kras is.
De leiders van de marechaussee
hebben immers én bij den procureur-
generaal én bij den minister van Ju
stitie én bij den minister van Defen
sie gelegenheid gekregen, hun oor
deel uit te spreken. Zij hebben zich
stilzwijgend geconformeerd. En nu
zouden zij, achteraf, anoniem en via
de krant gaan polemiseeren met de
regeering, die dat is* duidelijk
niet antwoorden kan en die ook niet
antwoorden behoeft, nadat zij in de
Kamer verantwoording heeft afge
legd. Dit zou ware het aldus
zoo gezagsondermijnend zijn, dat wij
niet kunnen aannemen, dat de
„N. R. Crt." haar inlichtingen heeft
van hen, die zij aanduidt als „be
voegde zijde".
Het is toch onbestaanbaar met elk
krijgstuchtelijk en politiëel-hierar-
chies begrip, dat de leiders van appa
raten, die onvoorwaardelijk in dienst
van het gezag moeten staan, niet met
bezwaren of klachten bij hun minis-
Kederlandsch
labrikaat
Volledige
garantie.
Reeds vanaf 75 d. p. week
Contant vanaf f 39.75
RUIME KEUZE.
GROOTESTRAAT 313
TELEF. 293
WAALWIJK
REGAL
VALUAS
CYRUS
SAFFIER
worden van de beste materialen
in de grootste Nederlandsche
Rijwielfabiiek vervaardigd ...lil
ters zouden komen, maar, na daar
gezwegen te hebben, naderhand ano
niem via dagbladen hun gravamina
uiten.
De Overheid kan dit niet dulden:
het schijnt ons noodzakelijk, dat zij
van haar bevoegdheid gebruik maakt,
om óf de mystificatie in de „N. R.
Crt." te ontmaskeren, óf degenen, die
dit staaltje van gezagsondermijning
pleegden, tot de orde te roepen.
Geen land en geen Overheid kan
zooiets straffeloos dulden; het kan
zeker niet in een land als het onze,
waar de publieke zaak publiek be
handeld worden kan en in dit geval
ook publiek behandeld is, waar dit
geschieden moest, n.l. in het parle
ment.
Om negen uur was zij van Derekdale
weggegaan. Het leek bijna niet moge
lijk dat zoo'n groote verandering in
zoo'n korten tijd kon plaats hebben.
Maar tochhoe oneindig lang leek
het oogenblik haar geleden, dat zij
Michael voor het laatste had gezien....
Even later rende zij de trap op naar
boven. Toen zij aanklopte aan de ka
mer van de Barlow's en het vrouwtje
haar open deed, gaf zij een kreet van
vreugde.
Miss FarquharRoger, het
is miss Virginia!
Er volgde een extatische verwelko
ming het kind vloog in haar armen
de kleine hond was wild van vreugde
en het poesje wuifde zijn mooien
staart.
Wat bent u gauw teruggekomen
Waarom bent u zoo gauw teruggeko
men? Vroeg Roger.
Om jullie allemaal uit te noodi-
gen voor mijn Kerstdiner.
Maar we hebben er zelf ook een...
Nu?
Het kookt al, hè moeder?
Ja, maar misschien wil miss Vir
ginia het met ons deelen.
Dat wil ik graag, als jullie dan
van avond op mijn feest komt?
O, geeft u een feest?
Ja, voor jou en voor je moeder
en mij en Weenie en Prim, en miss
Mary Lee Logan, als zij komen kan.
Mrs. Barlow zei met blozende wan
gen;
Ons eten is maar heel eenvoudig,
miss Virginia.
Het is heerlijk! Roger's stem
klonk gretig. U hebt het mij zelf ge
zegd, moeder.
Zij glimlachte.
Het is heerlijk, omdat wij het zelf
klaarmaken. Ziet u miss Virginia, het
is geen kalkoen, want om een kalkoen
op te krijgen, moet je met een heele
familie zijn. Het is ook geen duif want
dat is te duur voor twee. Maar het is
een prachtige vogel, heelemaal van
deeg gemaakt, en gevuld met gehakt
en telkens als we den oven open ma
ken.
Roger vulde het verslag aan:
Telkens als we den oven open
maken doen we er weer een kluitje
boter op en ik mag het ook wel zelf
doen, miss Viginia. Ik zal het u laten
zien, hoe ik het doe.
Het was roerend om de moeder ga
de te slaan, die een feest wist te ma
ken van het allereenvoudigste voed
sel.
Er is genoeg voor ons allemaal,
zei Roger overtuigend, voor Weenie
en Prim en voor u
Vóór tafel praatten de beide vrou
wen even alleen;
Ik ben onverwachts thuisgeko
men, zei Virginia, en ik vond het zoo
prettig om 'n feestje te maken, straks
bij het souper. Ik zal een boom be
stellen
Wordt vervolgd).
Waalw(jksclic en Lanptraatsche Couranti
trr=SW.VU V-lin
RIJWIELEN
