WEEKPRAATJE
Buitenlandsch Nieuws
ÜW KRANT
„De Echo van het Zuiden.
Zaterdag 7 Mei 1938 No. 37
De Echo van het Zuiden
Tweede Blad
Reclasseeringsdag en Moederdag.
'1 Zijn waarschijnlijk enkele toeval
lige omstandigheden geweest, waar
door dit jaar Reclasseeringsdag en
Moederdag op twee opeenvolgende
data moesten worden bepaald, de
eerste heieven we heden (Zaterdag) en
de andere vieren we morgen (Zondag).
Deze toevalligheid overdenkende,
groeide in mij de spijt, dat dezelfde
opeenvolging geen regel is, voor altijd.
Ik zal zeggen, om welke redenen.
Laat ik beginnen met een beeld van
een bepaalde moeder in de verhou
ding tot haar kind, in de herinnering
van mijn lezerskring op te roepen. Ik
bedoel de moeder van Violette
Ja, hoe het meisje precies heette, weet
ik niet meer. Maar ik bedoel dat wuf
te, zedelijk verdorven, Fransche kind
van omstreeks 20 jaar, dat een paar
jaar geleden te Parijs gevangen werd
gezet, nadat ze een poging had onder
nomen om haar vader en moeder te
vergiftigen, opdat ze dezer spaarcent
jes zou verwerven en daarmee nog een
poosje haar uitspattingen zou kunnen
voortzetten met haar „vriend". De va
der stierf aan deze vergiftiging, de
moeder genas na een wekenlangen
strijd met den dood.
Het meisje werd ter dood veroor
deeld, maar het leven werd haar ge
schonken op het smeeken van haar
moeder. Daarmee had deze moeder
voor haar kind gedaan, wat ze men
schel ij kerwijze kon doen. Maar na
eenigen tijd deed ze nog méér. Ze
ging naar de gevangenis, sloot haar
kind in de armen en zei haar, dat ze
ze vergiffenis schonk. Op dat oogen-
blik viel alle boosheid af van het
meisje, dat haar vader had vermoord
en ook haar moeder had willen doo-
den. Het vonnis, de straf had ze in
beestachtige onverschilligheid aan
vaard, maar deze daad van moeder
had het ijs van de zonde doen smelten
om haar hart. Vanaf dat moment leidt
het meisje in de gevangenis een leven,
dat uitsluitend gericht is op boete en
dat een ononderbroken voorbereiding
is op een dood, welke, naar ze ver
hoopt, in het teeken der verzoening
zal staan, met God en de menschen.
Hoevelen, zoo vraag ik me af, dan
ken het niet aan het beeld van hun
moeder de herinnering aan haar
liefde, aan haar bezorgdheid, aan haal
lessen en vermaningen dat ze
staande bleven in het maatschappe
lijk leven en deszelfs hardheden als
een beproeving ter loutering door
stonden?
En hoevelen, zoo vraag ik me óók
af, zijn er niet gevallen, kwamen in
de gevangenis terecht, omdat ze, óf
het voorrecht van een goede moeder
niet hebben gekend ófdit niet,
dan wel te laat, hebben gewaardeerd
Wanneer we op morgen, reclassee
ringsdag, iets doen iets offeren
voor onze „gevallen" broeders en
zusters, laten we dat goede dan doen
uit dankbaarheid. Dankbaarheid voor
de omstandigheden in het algemeen,
welke ons buiten ja, 't klinkt mis
schien gek, maar 't is foch waar
buiten de gevangenis hielden. Een van
die „omstandigheden" is onze goede
moeder.
We moeten niet meenen, dat we be
ter zijn, alleen omdat we nooit door
een aardschen rechter veroordeeld
moesten worden. In de gevangenis zit
ten slechte en brave menschen; en
buiten de gevangenis loopen slechte
en brave menschen.
We zijn allemaal zondig,- we
doen allemaal kwaad. Maar slechts zij
komen in de gevangenis terecht, die
kwaad bedrijven, dat onze maatschap
pelijke orde bedreigt. Er is veel en
gróót kwaad, kwaad van liefdeloos
heid, haat, verguizing, immoraliteit
enz., dat veel en véél erger kan zijn
dan diefstal of mishandeling, maar
door geen aardschen rechter met straf
wordt bedreigd.
De menschheid is verplicht om de
samenleving legen de eigen zwakhe
den en tekortkomingen te bescher
men, anders kan er geen orde zijn.
Maar het kwaad, dat we aldus bestrij
den, is slechts een zeer klein deel van
het kwaad, dat er is.
Het kwaad, dat we met de strafwet
in de hand tegengaan, is in het al
gemeen gesproken het kwaad, dat
voortkomt uit de misdeeldheid van
velen met maatschappelijk goed: het
voorrecht der geboorte uit brave
ouders, de opvoeding in een behoor
lijk milieu, de beveiliging van goed
verstand en een min of meer verze
kerd bestaan.
We behoeven „misdadigers", die ge
vangen zitten, niet uitsluitend als pa
tiënten te beschouwen, ze hadden
wellicht krachtiger verweer kunnen
en moeten voeren tegen hun booze
neigingen. Maar we „vallen" tenslotte
allemaal wel eens, zij het niet te
vens in handen van den strafrechter.
Het is wel zeker, da» wij in onzen
strijd tegen het kwaad, dat in den
mensch is, bevoorrecht waren en zijn
boven vele anderen; bevoorrecht
vooral door het bezit van- of de her
innering aan: een goede moeder.
Moeder heeft ons altijd voor veel
bewaard.
Zij, die gevangen zitten zij, die
veroordeeld werden, hebben mis
schien dat onschatbare voorrecht van
een goede moeder niet gekend.
Anderen hebben dat voorrecht mis
schien niet gewaardeerd
Wee dan! de arme moeder
Want haar pijn en smart, buiten de
gevangenis, is erger dan de ellende
van het kind, dat zit opgesloten.
De veroordeelde is niet slechter, be
hoeft althans niet slechter te zijn dan
FRANSCHE FRANC WEDEROM
GEDEVALUEERD.
Minister-president Daladier heeft
Woensdagavond voor de radio een re
de uitgesproken, waarin hij o.m. het
volgende zeide:
,,De regeering, die ik sedert drie we
ken leid. heeft vanaf haar vorming voor
twee groote moeilijkheden gestaan, die
een onmiddellijke oplossing eischten.
Allereerst moest de sociale vrede, de
vrede tusschen de Franschen, hersteld
worden. Wij hebben dus de sociale
conflicten geregeld. De groote stakin
gen zijn geëindigd, dank zij den goe
den wil van werkgevers en werkne-
hartelijke medewerking, besloten over
te gaan tot een aanpassing van den
franc aan een koers, die de gelegenheid
zal bieden, hem zegevierend te verde
digen.
Ons hoogste doel is den Franschen
arbeid tot ontwikkeling te brengen. De
wet der democratie is de wet der
krachtinspanning. Geen nieuwe schom
melingen van de munt, geen nieuwe
uitgaven, geen nieuwe lasten, vrede in
het binnenland als voorwaarde voor
den vrede naar buiten, ziehier wat wij
willen. Veel woorden zijn niet noodig
om de Franschen te doen begrijpen, dat
het oogenblik is gekomen tot aaneen-
wij. Wel is hij er, wal zijn toekom
stige kansen in de maatschappij be
treft, veel slechter aan toe door het
vooroordeel van de wereld tegen den
gestrafte.
Laten we hem helpen. Als hij geen
goede moeder had, laten we hem dan
iets toedeelen van alles, waarmee wij
bevoorrecht zijn. En als hij een goede
moeder vergat, laten we deze laatste
dan helpen om haar kind terug te
vinden op het rechte pad des levens.
Laten we dat dan doen, om onze
eigen lieve moeders wille.
Heden, Zaterdag, storten we een
ruime bijdrage voor de reclasseering
van hen, die geen goede moeder ken
den of haar vergaten.
En Zondag toonen we ons zelf
dankbare kinderen door haar te eeren
met een kleinigheid, met bloemen of
met een taart, in elk geval: met een
zoen en een warmen blik in de oogen,
haar aan wie we danken, dat we
bleven, die we waren, toen we in on
schuld ons borgen in de warmte van
haar schoot.
En als uw moeder er niet meer
mocht zijn
Dan zult ge haar dezen Zondag extra
herdenken; ge zult u haar zorgen, haar
offers, haar vermaningen herinneren.
Ge zult haar zóó gedenken, zooals zij
u bij haar leven geleerd heeft te den
ken aan de bierbaren, die van u heen
gingen en voor haar bidden!
mers. Het werk is hervat.
De tweede moeilijkheid is van bui-
tenlandschen aard. Zij stond in ver
band met de verdeeldheid in een Euro
pa, dat niet ophield zich te bewapenen,
terwijl het zich aaneen moest sluiten.
Op de conferentie te Londen heb ik de
oprechte en loyale overeenstemming
tusschen Frankrijk en Groot-Brittan-
nië, die den waarborg vormt van de
vrijheid en den vrede, kunnen verster
ken.
Nauwelijks teruggekeerd uit Lon
den, zoo ging de minister-president
voort, moest ik de economische en fi-
nancieele moeilijkheden onder oogen
zien. Ik wil vandaag, evenals altijd, het
land de geheele waarheid zeggen. De
ze waarheid is als volgt: Onze huis
houding is diep getroffen. De wettige
winst heeft de neiging te verdwijnen,
de gedeeltelijke werkloosheid in de fa
brieken neemt toe, onze handelsbalans
verarmt, onze productiestatistieken blij
ven een onderwerp van vernedering
voor de Franschen vormen. De waar
heid is, dat met deze bloedarme huis
houding de staatsbegrooting onvermij
delijk een tekort oplevert, dat de be
hoeften van de schatkist de spaarders
uitputten, het openbaar crediet scha
den, het particulier crediet droog leg
gen en het monetair crediet bedreigen.
Daarom heb ik, zonder mij te be
kommeren om critiek, maar er van
overtuigd, mijn plicht te doen jegens
het land, besloten onze munt te stabili-
seeren op grondslagen waarop zij doel
treffend zal worden verdedigd. De
Fransche regeering heeft dus, in vol
komen overeenstemming met de Ame-
rikaansche en Engelsche regeeringen,
wien ik dank zeg voor haar loyale en
sluiting in orde en arbeid.
De radiorede van minister Daladier
heeft in financieele kringen natuurlijk
de belangstelling gevonden, die zij ver
dient, maar tevens nogal eenig scepti
cisme ontmoet. Er wordt nadruk op ge
legd, dat de minister-president geen
klaarheid heeft gebracht omtrent het
geen verder met den franc zal gebeu
ren, doch alleen heeft te kennen gege
ven. den franc, die op het oogenblik
zwevend is tusschen vrij ruime limites,
te willen vasthouden op een bepaald
peil.
Dat bevestigt den indruk, dat een
wettelijke stabiliteit nog niet plaats
heeft. Wat gebeurt is het laten afzak
ken van den franc tot een peil waarop
hij in verband met de Fransche econo
mie tegen schommelingen kan worden
verdedigd. Een decreet om de goud-
waarde van den franc vast te stellen is
dus niet in den maak.
HET BEZOEK VAN HITLER
AAN ROME.
Woensdagochtend heeft Hitier de
gebruikelijke eerbewijzen gebracht:
kranslegging op de graven van Victor
Emmanuël II, Umberto I in het Pan
theon, op het Altaar des Vaderlands en
op het altaar der gevallen fascisten.
De Führer en Mussolini begaven
zich daarop naar het graf van den On
bekenden soldaat. Onder doodsche
stilte van een duizend-koppige menigte
worden ook hier de eerbewijzen ge
bracht. Dan breekt het enthousiasme
evenwel los en galmend klinken de
kreten: .Hitler! Duce! Hitier! Duce!"
..Salute al Duce!"
De besprekingen.
De conferentie die Hitler met Musso-
DE KONING VERKOOPT EEN
SCHILDERIJ.
Een voordelig znakje.
Koning Frederik Wilhelm I van
Pruisen, de soldatenkoning, zoals hij
wordt genoemd, schilderde vaak in
vrije tijd en maakte dan portretten
van zijn grenadiers, die hij zelf nogal
mooi vond. Maar daar hij niet veel
echte aanleg voor de schilderkunst
had, waren zijn schilderijen in werke
lijkheid niet bepaald waardevol.
Zelf ging hij de troepen langs om
goede typen voor zijn portretten uit te
kiezen.
Toen hij op een keer weer eens zo'n
portret had gemaakt en hij vond, dat
het dit keer bijzonder goed was ge
lukt, liet hij een kunsthandelaar ko
men en vroeg hem persoonlijk, wat de
schilderij wel waard zou zijn. De
kunsthandelaar, die natuurlijk een
kenner was van echte kunstwerken,
durfde niet al te weinig te zeggen en
na het goed te hebben hekeken, noem
de hij als waarde 200 taler.
„Nou, dat is goed", zei de koning
lachend „als je dat er voor wilt be
talen, mag je het meenemen".
Er zat voor den koopman niets an
ders op, dan het te doen. Hij betaalde,
nam het schilderij onder zijn arm en
vertrok. Maar hij wist zich wel te hel
pen
'"Hij liet het schilderij prachtig in
lijsten en zette het voor zijn winkel
raam, met een groot bord er onder:
„Dit schilderij is door den koning ei
genhandig geschilderd!"
Toen Frederik Wilhelm dat hoorde,
vond hij het niet te pas komen. Hij
stuurde dadelijk een dienaar naar den
kunsthandelaar met het bevel om dat
schilderij weg te nemen van voor het
raam.
„Onmogelijk", zei de koopman, „Zij
ne Majesteit begrijpt toch wel dat ik
mijn schilderijen moet verkopen om
te leven. En als ik een schilderij ver
koop moet ik er toch hij aangeven,
wie het heeft geschilderd, dat doe ik
altijd".
De koning zond toen nog een die
naar, die moest zeggen, dat hij dan
het schilderij wel weer wilde terug
nemen, de bode had het geld de 200
taler, al hij zich.
Maar de koopman antwoordde weer:
„Het spijt mij wel, maar ik verkoop
nooit schilderijen tegen inkoopsprijs.
De verkoopsprijs bedraagt 300 taler.
Zijn Majesteit zal toch wel begrijpen,
dat ik van de winst moet leven."
„Wat 'n brutale rakker", zei de ko
ning toen hij het hoorde, maar hij
moest er toch om lachen. Hij haalde
het geld te voorschijn, liet het brengen
en kreeg zo zijn eigen schilderij
weer terug.
WETENSWAARDIGHEDEN.
Hoe vuil Londen is.
De directeur van de gasfabriek in
Londen, Sir David Milne-Watson,
heeft op een vergadering van de „Na
tionale Vereniging voor Rookbestrij-
ding" een lezing gehouden en enige
cijfers genoemd, over de rook en het
roet van Londen. Volgens hem komt
er in Londen ieder jaar 75000 ton roet
naar beneden, en een ton is, zoals jul
lie weten, 1000 Kg. Op iedere vier
kante mijl valt ruim 400 ton roet. Al
dat vuil kost de bevolking van Londen
jaarlijks een schat van geld. Vier mil-
lioen pond Sterling, dat is ongeveer
32.000.000 gulden, wordt er per jaar
uitgegeven om de schade te herstellen
en gevels, muren, ramen en deuren
schoon te maken.
EEN ZAKDOEK MET EEN
GAT ER IN.
We vragen aan een van de aanwe
zigen een zakdoek te leen om een
kunstje te doen. Nu, er is wel altijd
iemand zo vriendelijk om zijn zak
doek er even voor te geven, maar hij
zal toch wel raar kijken, als hij ziet
dat je zo maar de schaar erin zet en
er een hele punt afknipt, zo, dat er
in het midden een rond gat in komt.
En als je dan nog eens duidelijk laat
zien dat er een gat in zit, door de zak
doek uit tespreiden op je mouw, zal
hij het vast niet leuk meer vinden.
Maar troost hem maar gauw, je tovert
een beetje en. de zakdoek is weer
heel. Hoe kun je dat dan doen? Wel,
in werkelijkheid knip je natuurlijk
helemaal niet in de zakdoek, maar in
een lapje van het zelfde goed, dat je
net zo vasthoud, of het een stuk van
de zakdoek is. De echte zakdoek houd
je in je hand, maar dat andere lapje
laat je er in een punt boven uit steken
begrijp je? Dan heb je nog een lapje,
dat dezelfde kleur moet hebben als je
mouw. Wanneer je nu de zakdoek op
je mouw legt, heb je dat donkere lap
je in je andere hand en dat leg je
gauw op de zakdoek. Dan lijkt het net,
of de stof van je mouw door het gat
heen schijnt. Natuurlijk moet je het
niet al te dicht bij het publiek doen!
Je frommelt de zakdoek daarna weer
in elkaar, haalt er gauw het donkere
lapje uit, doet er een beetje geheim
zinnig en toverachtig mee en dan zeg
je: „Alstublieft, Uw zakdoek is weer
heel, mag ik hem U aanbieden?"
Niemand begrijpt er dan iets van en
iedereen wil die toverzakdoek eens
goed bekijken en betasten, maar er is
niets meer aan te zien.
OPLOSSINGEN.
Raadsels.
1 Dat ze gesloten is.
2 De trom.
3 De schoorsteenmantel.
4 Ouder worden.
5 Omwegen.
6 De andere helft.
7 Omdat heiden in het li-c-ht staan.
8 Na de T.
9 De spoorweg (of lijn).
10 Spits-boef.
Verborgen plaatsnamen.
1 Wageningen.
2 Ameida.
3 Houten.
4 Bennebroek.
5 Acht.
6 Loenen.
Spreekwoorden.
1 Zeker, Boer, Winst, Keeren, Win
ter, Noteeren, Hert, Meten.
Wie iets beweert moet het zeker
weten.
2 Schrede, Bijt, Nietig.
Schijn bedriegt.
3 Mistig, Eens, Ziek, Schoen, Ren
te.
Niet geschoten is zeker mis.
NIEUWE RAADSELS.
4 Spreekwoord van 5 woorden of
25 letters.
16 11 9 17 20 1, auto-stalling.
11 17 6 25 2 12 4 21 3, gedachtenis.
19 2 9 4 24 14 21 13 8 3, am
bachtsvolk.
22 18 23 9 10 17 11 9 7, stookin
richting.
20 5 15 15 2 12, doet missen.
5 Spreekwoord van 5 woorden of
25 letters.
16 1 5 12 9 9 8, alleen, verlaten.
17 13 8 24, stad in Italië.
20 7 18 3 10 25 19 14, aanvang
nemen.
11 3 5 4 15 9 18, dag der week.
23 13 25 6 10 18 3 14, 's lands-
vorstin.
21 13 22 2, zit aan een schip.
6 Spreekwoord van 8 woorden, of
of 34 letters.
25 18 20, knaagdier.
21 18 25 11 26 8, nog vlugger.
29 10 17 28 12 19 15 23 2 32, on
verschrokken.
28 2 14 31 1 27 35, politieagent.
24 9 17 5 16 6 33 31, verbieden. Niet
toestaan.
7 22 17 30 34 32 3 31, moeten be
hartigd worden:
29 10 34 32 13 17, vischtuig.
7 Spreekwoord van 5 woorden of
23 letters.
21 4 17 3 1 19 5, het hert is een vlug
7 22 20 5 19 23 6 17, gehad of
10 8 13 14, handvat van een mes.
18 12 20 5 2 23 6 17, er is nie
mand zonder
3 16 9, waterkeering.
15 4 23 11 5, echt waar.
8 Spreekwoord van 7 woorden of
30 letters.
11 23 13 6 30 19 20 18 12 17, leer
meester.
25 27 2 28 12 14 26 22 3, maand
van het jaar.
19 4 10 7 29 14 22 7, vatten, pakken.
16" 15 1, lokmiddel.
5 11 7 2 4 23 21 8 7, vorstin.
9 2 24 7, insect.
9 Spreekwoord van 9 woorden of
39 letters.
4 24 16 29 14 2 5 39, rente.
32 11 36 9 15 12 23 30 20 24 28,
bijeenkomst.
28 21 8 6 22 5 1 37 9 14, dokter.
31 8 12 7 34 26 27 25 17 14, leeraar
der jeugd, schoolmeester.
10 8 19 33 18 5 3 15 24 12, hulp
verleenen.
28 11 38 10 13 35, beetgenomen,
zwijger overtreft.
10 Spreekwoord van 5 woorden of
24 letters.
6 18 1 5 23 20 22 22 21 15, rijbewijs.
9 5 19 7 4 17 8, afgunstig.
11 12 19 4, huisdier.
16 13 2 18 14 3 8 4, goed afgericht.
10 17 8 24, geen twee.
RAADSELS.
1.
Ik ken een huis, een heel goed huis,
Er leeft geen ambachtsman,
Hoe knap en vlug ook, die daaraan
Een cent verdienen kan.
Het heeft geen deur of vensterruit,
En, wie het bewoont komt nooit er uit.
Hoe heet dat huis?
2.
Vertel my even, als je kan,
Mijn kleine meid, of kleine man,
Welke ezel er niet balken kan.
->■
Tegen Slapeloosheid, Overspanning, Gejaagdheid, Onrust en Zenuwachtigheid,
gebruike men de Zenuwstillende en Zenuwsterkende Mijnhardt's Zenuwiablett n
MOET Z IJ N
