E
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
PINKSTEREN
n
95
„NOORD BRA8AND"
ABDIJSIROOP
F'UILLETON
VIRGINIA'S KEUZE
Stop dien hoest
Het prmlegium fori.
Dit nummer bestaat uit Drie Bladen
EERSTE BLAD
JAAR
AKKER's verstèrkte
NUMMER 45.
ZATERDAG 4 JUNI 1938.
61e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE;
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adrea: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag el
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
Het Wonder, dat zich herhaalt.
Alle groote christelijke feesten
steunen in hun oorsprong en be-
teekenis op een gebeurtenis van
bovennatuurlijke beteekenis.
Wonderbaar immers is de geboorte
van Gods Zoon als Mensch (Kerst
mis) een mysterie is zijn Lijdenen
Dood (Goede Vrijdag); een mirakel
Zijn Verrijzenis (Paschen) een on-
begrepen glorie is 's Heeren Hemel
vaart.
Ook de beteekenis van Pinksteren
steunt op een Wonder. Maar het
Wonder van Pinksteren staat nader
dan de vorengenoemde mysteriën
tot de menschelijke rede.
Om twee redenen.
Eerstens om zijn menschelijk-
begrijpelijke consequentie, zijn
logische aansluiting op de andere
groote Wonderen, welke het Ver
lossingswerk betroffen. De Verlos
sing beteekende genade voor ons*
Maar hoe zouden we deze genade
kunnen behouden zonder de kracht
daartoe
De andere reden, waarom het
Pinksterfeest de menschelijke rede
zoo na is, ligt omsloten in de ge
regelde herhaling van het Wonder.
Wat was het Pinksterwonder V De
bekrachtiging van den menschelij-
ken geest door den Heiligen Geest,
d i.door den geest Gods.Eenvoudige
en ongeletterde lieden, wien de
Waarheid was geopenbaard, maar
die deze in menschelijke zwakte
nog zoo weinig hadden vermogen
te verwerken, dat ze voortdurend
van de eene weifelmoedigheid in de
andere waren gevallen, vonden zich
plots terug in de zekerheid van het
weten en in het vermogen om
van hun eigenzekerheid aan anderen
mee te deelen.
Dat is het Wonder, dat zich nog
eiken dag door Gods genade aan
den mensch voltrekt.
Maar niet aan allen.
Onmenschelijk groot was de taak,
voor welke de apostelen, eenvou
dige menschen, zich gesteld zagen.
Ze moesten de wereld veroveren
voor God; domheid, vooroordeel,
dwaling en afgoderij verdringen om
plaats te maken voor de Waarheid.
Wat moeten ze niet dikwijls voor
overmoedigen en dweepers zijn aan
gezien, voor onpractische idea
listen
En tóch: ze gingen huns weegs,
ijverend, hun zending vervullende.
En ze volbrachten haar. Omdat ze
het geloof hadden. Wie waarlijk
gelooven ontvangen kracht. Ook
thans nog.
De geest van sommigen dikwijls
van slechts weinigen wordt ge
dragen door idealen. De massa
verwondert zich over dezulken zij
begrijpt niet, hoe de idealisten hun
tijd en moeiten kunnen voordoen
aan een zaak, welke hopeloos lijkt.
Géén ideaal echter is hope
loos, dat uit een vast gelooven voor
komt. Een klein groepje idealisten
kan met Gods hulp groote
dingen wrochten, omdat het geloof
een kracht is zonder begrenzing.
Nooit is een zaak verloren, waar
voor apostelen in oprechtheid
ijveren.
Maar het tijdstip, waarop we de
genade der uiteindelijke overwinning
deelachtig zullen worden, kennen
we niet, Dat staat genoteerd in het
Boek, dat de Voorzienigheid schrijft.
I Hoezeer was het geloof der aposte
len niet beproefd door alle feiten
en gebeurtenissen de vervolging
en de Dood van Jezus welke
schenen te getuigen tegen wat hun
als de Waarheid was geopenbaard?
Hoevelen zien we in onze dagen
hun vaandel niet verlaten, waar
onder ze streden, de zaak verraden,
waarin ze zeiden te gelooven, enkel
en alleen, omdat de wereld feiten
van schijnbare tegenspraak stelt?
Het geloof, dat onder de beproeving
bezwijkt, is geen waarachtig gelooven
geweest.
Zij, die oprecht gelooven, versagen
nietzij weten zich verzekerd van
de overwinning.de overwinning van
het hooge ideaal. trots tehenslag,
vervolging en verguizing.
Dót gelooven geeft kracht. Kracht
om blijmoedig vol te houden tegen
de verdrukking in. Kracht om met
overtuiging te blijven getuigen, ter
wijl de tegenstander machtsbewust
höónt.
De apostelen, die op Pinksteren
begenadigd werden met de kracht
van den Heiligen Geest, hebben in
Gods Naam, gezegevierd. Ze zijn
vervolgd, de meesten stierven een
geweldadigen dood. Maar juist die
dood, de wijze, waarop ze dezen
ingingen, werd hun triomf, want
ze getuigde van den offerzin, dien
de Waarheid hun gebood welke ze
predikten.
Elk menschenoffer aan de Waar»,
heid is een mijlpaal op den weg der
overwinning.
Wie zóó leert zien, die gelóóft.
En ontvangt zijn kracht van den
Heiligen Geest op dezen Pinksterdag.
Levensverzekering
1843
1938
GEEFT ZEKERHEID.
DOOR ERVARING STERK,
Oss laat de geesten nog niet los.
Ds. Kersten had het in de Kamer
gehad over het canonnieke recht,
dat den katholieken zou verbieden
om geestelijken voor den burger
lijken rechter te brengen. Van Ds
Kersten pleegt men zulke dingen
niet voetstoots aan te nemen. Maar
men kan niet weten en daarom...
De redactie van de Arbeiderspers
is op eigen houtje een onderzoek
gaan instellen, na zich op de borst
geklopt te hebben en met zich zelf
te hebben afgesproken, dat ze haar
«licht niet wilde opsteken bij anti.
papistische, zoogenaamde deskun-
digen«. We zouden willen vragen
waarom nog niet een stapje verder
gegaan en het gevraagd aan de
menschen, die het in de eerste
plaats behooren te weten aan de
katholieken Op de redactie zelf
zetelt trouwens iemand, die zulke
dingen wel weten kan, omdat hij
persoonlijk eens het priesterkleed
droeg.
Enfin, de redactie heeft zelf ge
zocht en gevonden. In een Duitsch
boek: «Katholisches Kiichenrecht«.
(Volksblad van 25 Mei). En ja,
hoor, het bestaat. Het bedoelde
verbod voor katholieken steunt op
het «privilegium fori« ('t voorrecht
der geestelijkheid op een eigen
rechtbank). Wel vond de redactie
in het boek een clausule, welke
luidt, dat de Paus dit voorrecht
voor bepaalde streken kan opheffen,
maar ze weet niet, dat zulke uit
zondering voor Nederland geldt.
Weet iemand anders het? vraagt
de redactie.
Ze kan gerust zijn.
Eerstens ontheft het «privilegium
foricc geen katholieken ambtsdrager
van zijn plicht om ambtshalve, waar
ter wereld ook, zijn plicht te doen
tegenover iedereen. En wat de
leeken betreft en dezer recht tot
aanklagenbij wijze van spreken
geen enkele katholieke burger ten
onzent leeft in de gedachte, dat hij
een geestelijke niet op goede gron
den voor den rechter zou mogen
dagen.
Instellingen als het «privilegium
fori« stammen uit den tijd toen-
en gelden nog voor de landen waar
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Amerikaansch van
TEMPLE BAILEY.
(Nadruk verboden).
54)
Weenie kwispelde met zijn staart
en volgde Virginia naar het aangren
zende vertrek. Het leek wel of hij zich
haar beschermer voelde. Hij was wel
niet groot, maar hij bezat een moedig
hartje.
't Lijkt zoo vreemd, zei Virginia,
terwijl ze Ihee inschonk, dat Rickey
juist nn trouwen wil.
Ik hoop, dat het hagelsteenen
regent in Florida, was Mary's wraak
zuchtig antwoord. Haar opmerking
zou grappig hebben geklonken als ze
niet met zooveel ernst was gemaakt.
Ik ben bang om alleen te zijn,
zei ze bijna ademloos. Ik wil niet den
ken. Ik ga naar de lunch dadelijk naai
de stad maar mag ik terugkomen?
Dan gaan we samen ergens eten en
daarna naar het theater.
Virginia stemde toe en zij kusten
telkaar toen zij afscheid namen. Vir
ginia keerde naar de tafel terug, zich
van niets anders bewust dan van de
stilte om haar heen. Zij ging door met
werken, aan een stuk doorschrijvend,
uur na uur, terwijl de gedachten aan
Rickey over de bladzijden dansten.
Waarom zou zij werken als Rickey
speelde? En waarom zou zij zich nog
om zijn schuld bezorgd maken als hij
het geld van Mary zou hebben om die
schuld aan Michael te betalen?
Michael Michael, die haar had
vergeten! O, als hij van haar had ge
houden, dan zou hij gekomen zijn. Ie
dere man, die lief heeft, vindt den weg
naar de vrouw, die hij bemint. Zou hij
haar niet gezocht hebben? Tony had
haar toch ook gevondenEn als op dit
oogenblik Tony bij haar zou binnen
komen en met zijn charme de duister
nis van haar verlatenheid verlichten,
wat zou ze hem dan wel niet kunnen
zeggen?
Neen, néén! Zij zou Tony nooit
zeggen, dat zij van hem hield. Zij hield
van Michael, alleen van Michael.
Het schemerde reeds, toen mrs. Bar
low en Roger thuis kwamen. Zij waren
een film wezen zien en Roger was in
extase. Hij kwam binnen 0111 er Vir
ginia van te vertellen en zijn moeder
kwam mee en met z'n drieën zaten zij
rond de kleine kachel. Roger demon-
treerde hoe de held van het stuk had
gedaan.
Zie je, verklaarde hij, hij hield
van het meisje en droeg haar weg en
ze was blij.
Natuurlijk was ze dat, Roger.
En toen zette hij haar op een
paard en zij deed nel of zij niet wilde
maar ze ging toch.
Dat doen de meesten.
Het kind vertelde verder van de
film en mrs. Barlow, die een scherp
waarneemster was, bemerkte dat Vir
ginia iets hinderde. Er was bezorgd
heid in haar stem, toen zij vroeg:
Is er iets gebeurd?
Mijn broer gaat trouwen.
Is dal slecht nieuws?
Misschien. Maar misschien is het
alleen maar zelfzucht van me. Ik heb
hem noodig 0111 zelf gelukkig te zijn.
U kunt niet egoïstisch zijn.
Daar ben ik niet zoo zeker van.
Zijn huwelijk zal hem van mij afne
men en ik houd van hem.
Haar stem trilde en mrs. Barlow
legde haar rustige hand op Virginia's
hand.
U bent tot nu toe zoo dapper ge
weest. U moet dit aanvaarden, zooals
11 al het andere aanvaard hebt.
Toen mrs. Barlow en Roger waren
weggegaan, hoorde zij nog alweer:
U moet dit aanvaarden, zooals 11
al het andere hebt aanvaard.
O, het was heel mooi 0111 moedig te
zijn, maar zij wilde gelukkig zijn! Zij
viel neer in den stoel voor haar bureau
en bedekte het gezicht met de handen.
Het hondje werd weer angstig. Het
drong zich tegen haar beenen en
schoof zijn kop onder haar hand. Hij
voelde de beweging van haar vingers,
die hem streelden en achter in zijn
kleine handenhersens was hij el- zich
van bewust, dat zijn tegenwoordigheid
haar troostte. Hij hield er niet van
haar te hooren huilen en nu huilde zij.
Hij huilde zacht mee. Toen hooi de hij
plotseling heelemaal beneden aan de
trap de bons, die de komst van het
avondblad meldde. I)it ging hij altijd
halen 0111 het dan, als hij terugkeerde,
zóólang in zijn bek te houden tot zijn
meesteresje het had aangenomen en
hem met een waardeerend gestreel
achter zijn oorcn had bedankt.
Drie lange trappen had hij af te leg
gen en zijn pootjes waren maar kort.
Zijn nagels tikkehlen op het harde
hout terwijl hij omlaag liep. Op de
trappen kwam hij geen mensch tegen,
totdat hij het laatste portaal had be
reikt; toen keek hij naar beneden en
zag hij een man bij den stijl van de
trap staan.
Die man was Michael. Hij had het
getikkel van de pootjes op de trap ge
hoord en keek opzijn hart sprong op
van vreugde, want Virginia's hond
stond hem met zijn schitterende oog
jes aan te staren.
Weenie? zei hij onzeker en Wee
nie kwispelde voorzichtig onderzoe
kend met z'n staart. Toen het hondje
de hall had bereikt, nam het de krant
in zijn bek, keek Michael schuin van
terzijde aan, maakte een kleinen om
weg 0111 de hand te ontwijken die hem
wilde tegenhouden en schoot de trap
pen op.
Michael volgde. De kamer was dui
ster, toen hij binnentrad. Hij stond op
den drempel van de open deur en riep
zacht
Virginia!
Zij antwoordde fluisterend
Michael!
Zij stond op en ontmoette hem in
het midden van de. donkere kamer. Hij
sloeg zijn armen om haar heen. Toen
wist zij dat hij het werkelijk was en
niet een hersenschim, welke haar ver
langen naar hein had opgeroepen. Zij
klemde zich aan hem vast
Michael, Michael!
Het hondje, dat met de krant in z'n
bek naast hen stond werd niet opge
merkt. Toen legde het de krant aan
Virginia's voeten en ging er zelf met
een tevreden zuchtje naast liggen.
Michael en Virginia zaten bij het
venster en praatten. Ruiten was het
donker en de regen stroomde. Maar
Michael zeide:
Wist je dan niet dat het mij niets
kon schelen, wat Rickey deed of doen
zou? Jij alleen bent voor mij van be
teekenis. Wist je dat niet. lieveling?
O, zij wist het. Telkens herhaalde
zij hel. Hoe had zij zoo dom kunnen
zijnMaar zij hield van hem en nu
was alles goed.
Toen Mary Lee 0111 zes uur kwam
was de lamp aangestoken en trof zij
Michael aan, die wachtte 0111 met haar
heiden ergens te gaan dineeren.
We gaan er 'n feestje van ma
ken. Ik weet een goed restaurant Ma
ry Lee, jou mag ik het wel vertellen
ik ga met Virginia trouwen.
Ik geloof, dat iedereen gaat trou
wen, zei Mary Lee. Sprak ze je nog
van Rickey?
Ja.
Heeft ze nog iets naders gehoord?
Neen.
Ik dacht, dat er nog nieuws over
de trouwpartij zou zijn.
(Wordt vervolgd).
Waalwüksche en Langstraatscke Cooranti
nCÜU0BJM\N>
welke U overdag kwelt en 's nachts belet
te slapen. Stop dien hoest direct, maar
bedenk dat die hardnekkige hoest-buien
alleen maar kunnen worden verdreven door
een krachtig en doeltreffend werkend mid
del de nieuwe verstèrkte Abdijsiroop.
Abdijsiroop is vanouds een natuurlijk kruiden-
middel. bereid uit oude beproefde geneeskruiden,
welker verrassende werking op aandoeningen der
ademhalings-organen wordt erkend en geroemd.
Bovendien echter is in de nieuwe Abdijsiroop nu
nog toegevoegd de krachtigste hoest-bedwingen-
de stof welke er bestaat, namelijk de ..codeine".
De nieuwe versterkte Akker's Abdijsiroop ver-
eenigt dus nu in zich de zachte maar grondige
werking der geneeskruiden en de snelle zeer
krachtige werking der codeine en daarom noemt
men Abdijsiroop: .,'s Werelds bèstc Hoest-siroop".
Flacon 90 ct., f 1.50, f2.40, '4.20. Overal verkrijgbaar.
Hoe grooter flacon, hoe Joordeeliger het gebruik.