Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
95
„NOORD BRABAND"
Buitenlandsch Nieuws.
FEUILLETON
Dit nummer bestaat uit Twee Bladen
EERSTE BLAD
JAAR
HET DIAMANTEN MEDAILLON.
NUMMER 57.
WOENSDAG 20 JULI 1938.
61e JAARGANG.
r1
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs, per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO
Advertentiën moeten Woensdag e|
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
MARIA VAN ROEMENIë
OVERLEDEN.
De toestand van Koningin-Moeder
Marie van Roemenië is Maandag in
den loop van den dag steeds ernstiger
geworden en om 10 minuten voor half
zeven heeft zij op het slot te Sinaia
den laatsten adem uitgeblazen. Koning
Karei, kroonprins Michael en prinses
Elisabeth waren aan het sterfbed.
Ook de meeste leden van de regee
ring met minister-president patriarch
Miron Cristea waren op het slot aan
wezig. In den loop van den avond is
gisteren de officieele mededeeling van
den dood van de Koningin-Moeder ver
schenen.
HONGAARSCHE BEZOEK AAN
ROME.
Minister-president Imredy van Hon
garije en de minister van buitenland-
sclie zaken Kanya, zijn gistermorgen
uit Boedapest naar Rome vertrokken
voor een officieel bezoek. Imredy is
vergezeld van zijn echtgenoote, den
Italiaanschen gezant te Boedapest en
den kabinetschef van hel ministerie
van buitenlandsche zaken.
De Fuggetlenseg, orgaan der regee-
rings-partij, schrijft, dat de staatslie
den zullen spreken over den nieuwen
toestand in het Donau-bekken, ont
staan door de aanhechting van Oos
tenrijk, 't Tsjechoslowaaksche vraag
stuk, de Hongaarsche Roemeensche
betrekkingen en het vraagstuk der
Hongaarsche minderheden.
De Pester Lloyd zegt, dat de buiten
landsche politiek van Hongarije har
monieus aansluit hij de politiek van
de spil Rome-Berlijn.
ORGANISATIE DER O.S. FINLAND
AANGEBODEN.
Het Internationaal Olympisch Co
mité heeft schriftelijk aan het Finsch
Olympisch Comité gevraagd of Hel-
singfors, overeenkomstig het te Cairo
genomen besluit, bereid is de Olym
pische Spelen in 1940 te organiseeren.
Finland is op het oogenblik bezig
zijn antwoord te formuleeren, doch
gezien de situatie van het oogenblik,
zal dit antwoord slechts bevestigend
kunnen luiden.
DE TOESTAND IN TSJECHO
SLO W AKI JE.
De tegenspraak der Tsjecho-Slo-
waaksche regeering ten spijt, blijft de
Duitsche pers gewag maken van Tsje
chische militaire maatregelen aan de
Duitsche grens.
Een speciale verslaggever van het
„Zwoelf Uhr Blatt" te Hirschberg
meldt o.a., dat de Tsjechische militai
re autoriteiten mitrailleurnesten zou
den hebben laten inrichten te Kolen-
dorf en dat versterkingen zouden zijn
aangelegd op de berghellingen bij
Nochod.
De bewoners van Rochlitz en Ha-
rachsdorf zouden de mededeeling ont
vangen hebben, dat zij binnen enkele
dagen soldaten zouden hebben in te
kwartieren.
Hel Duitsche nieuwsbureau wijst de
Praagsche tegenspraak van de hand en
handhaaft zijn beweringen over mili
taire maatregelen.
Op een te Engelhaus in Noord-Bo-
hemen gehouden manifestatie van de
Sudéten-D.uitsche partij heeft dr. Se-
bekowski, politiek directeur der partij
verklaard:
„Onze eisch inzake zelfbestuur tast
geenszins de eenheid van den staat
aan. Hij eerbiedigt de staatkundige
functies van de hoogere wetgevende
organen der regeering benevens de po
litieke organismen als het leger en de
diplomatie, welke de essentieele attri
buten zijn van een eenheidsstaat"..
„De Sudeten-Duitsche partij, aldus
zeide dr. Sebenkowski in het verdere
verloop van zijn rede nog, heeft her
haaldelijk verklaard, dat haar eischen
hel evenwicht tusschen de belangen
der volken en de duidelijke belangen
van den geheelen staat eerbiedigen.
Aan den staat moet worden gegeven
wat hem wettelijk toekomt.
Wat onze eisch naar administratie
ve autonomie aangaat, kan men niet
spreken van een staat in een staat,
noch van een totalitarisme, dat vijan
dig staat tegenover de democratie en
den staat."
DE BURGEROORLOG IN SPANJE.
Franco opperbevelhebber.
De ministerraad van het rechtsche
bewind heeft besloten generaal Fran
co te benoemen tot opperbevelhebber
van het leger en vloot. Franco is daar
mede generalissimus der strijdkrach
ten te land, ter zee en in de lucht en
leider der falange tradicionalista.
De luchtaanvallen.
Vijf Savoia-toestellen hebben ge
tracht boven Valencia te komen. De
Levensverzekering
1843
1938
GEEFT ZEKERHEID.
DOOR ERVARING STERK.
pogingen der vliegers werden door het
afweergeschut verijdeld, waarna de
bommen boven de havenwijk werden
uitgtegooid. Veertien hulzen werden
daar verwoest. Vijf andere rechtsche
vliegtuigen hebben den weg Valencia-
Sagunto gebombardeerd zonder slacht
offers te maken.
Italië in de non-interventie
overeenkomst.
In het Lagerhuis heeft men van ar
beiderszijde gevraagd of de premier
de door Mussolini geschreven voor
rede van de minuten van den Grooten
Fascistischen raad gelezen had „tot
het voeren van een ideologischen oor
log".
Chamberlain antwoordde, dat hij
uit den treure herhaald had, dat de
overeenkomst met Italië niet in wer
king zou treden vóór de Spaansche
kwestie geregeld was en daarbij be
hoorde vanzelf het vraagst.uk der vrij
willigers.
Een andere vraag over de sabotage
van de niet inmengingsovereenkomst
door Italië beantwoordde Butler in
dier voege, dat de door de Spaansche
regeering genoemde gevallen onder
zocht zouden worden door de commis
sie en dat de Spaansche regeering ge
wezen zou worden op de middelen die
nu ten dienste stonden om die sabo
tage te verijdelen.
GRENZELOOZE BRUTALITEIT
VAN JAPANSCHE VLIEGERS.
Een koen „ruiterstukje" van een
aantal Japansche vliegers heeft onder
de Japanners te Sjanghai groote geest
drift gewekt. Een escadrille Japansche
gevechtsvliegtuigen, aldus een offici
eel vlootcommuniqué, heeft kans ge
zien, op het voornaamste Chineesche
militaire vliegveld dat te Nants-
jang te landen. De Japanners
sprongen uit hun toestellen, renden
naar eenige gereedstaande Chineesche
vliegtuigen, vernielden deze, startten
weer en stegen te midden van een he
vig geschutvuur op om, zonder ook
maar één man of één toestel te ver
liezen, veilig hun uitgangspunt te be
reiken.
De mannen hebben, aldus United
Press, een half uur lang op het vijan
delijk vliegveld vertoefd. Onder lei
ding van een officier staken zij de Chi
neesche vliegtuigen een voor een in
brand. Zij rukten de bekleeding van
de toestellen af, maakten er fakkels van
en joegen zoo het vuur in de toestellen.
Toen de Chineesche machinegeweren
begonnen te ratelen, renden de Japan
ners weer naar hun eigen toestellen
terug. Niemand werd getroffen, ook
niet toen kort daarop het luchtafweer
geschut in werking trad om de in
middels opgestegen Japansche vlieg
tuigen neer te halen.
SPANNING AAN DE GRENS VAN
MANDSJOEKWO.
De woordvoerder van het Japan
sche ministerie van buitenlandsche
zaken heeft ten aanzien van een grens
incident bij Hoen-sjoen gezegd, dat de
Sovjet-Russische troepen zich ver
schanst hebben op de Heuvels tegen
over hel Hoe-San meer. Zij hebben een
Japansche gendarm gedood. De Ja
pansche regeering heeft reeds op 17
Juli geprotesteerd.
Op de vraag of de toestand zich
heeft toegespitst, antwoordde hij, dat
indien Moskou bereid is, de zaak in
alle oprechtheid te behandelen, ern
stige gevolgen niet te vreezen zijn.
De berichten uit Japansche bron.
volgens welke Sovjet-Russische troe
pen op 13 Juli vier kilometer ver het
grondgebied van Mandsjoekwo zouden
zijn binnengedrongen, worden door 't
volkscommissariaat van buitenland
sche zaken tegen gesproken.De plaats
vervangende volkscommissaris van
buitenlandsche zaken heeft afwijzend
geantwoord op het Japansche verzoek
aan Moskou, de Sovjet-troepen terug
te trekken, met de mededeeling, dat
het bezette terrein Sovjet-Russisch
grondgebied is.
De opschudding, die door 't bericht
van de grensschending in het buiten
land teweeg gebracht is, schijnt wei
nig gerechtvaardigd te zijn. In werke
lijkheid is slechts het vraagstuk van
de afbakening der grens tusschen Rus
land en Mandsjoekwo opnieuw ter
sprake gebracht. De Japanners ver
langen een afbakening der grens, die
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
CHARLOTTE M. BRAME.
Nadruk verboden.
3)
Hij wijdde zich nu geheel aan zijn
kunst en werkte bijna zonder rust van
den vroegen morgen tot de zon onder
ging. Hij trachtte het jonge leven van
zijn kind te vullen met muziek. Als ze
bedroefd was of moe, speelde hij too-
vermuziek die de kleine voetjes deden
dansen, als ze rusteloos was en niet
in slaap kon komen, speelde hij wee
moedige liedjes.
Cyril Nairne had weinig vrienden.
Nu en dan kwam David Anson, de or
ganist van de oude kerk in Inisfail. Ze
speelden dan duetten terwijl het kind
luisterde of sliep. David Anson hield
veel tan het kleine meisje met de
prachtige oogen. Hij kwam zelden zon
der iets voor haar mee te brengen. De
kleine Marguerite had nog een vriend
den predikant van St. Alpage, die
vrouw noch kind had.
Het jonge dienstmeisje was wegge
gaan na den dood van mevrouw. Ze
kon niet tegen de eenzaamheid in hel
huis. Haar plaats werd ingenomen
Maitha Gzen, die al bij Cyril's moeder
had gediend.
Zij was een van die ouderwetsche
dienstboden, een ras dat snel aan het
uitsterven is. In haar oogen was Mar
guerite hel mooiste en liefste wezen
op de wereld. Opgevoed, in de gewone
beteekenis van het woord, werd het
kind niet. Martha leerde haar lezen en
verder voedde het kind zich zelf op;
ze las al de oude boeken die de plan
ken in de bibliotheek vulden; haar
kennis werd van 'n wonderlijke soort
ze wist allerlei dingen behalve de
meest gewone.
Tweemaal terwijl ze opgroeide
wan kind tot jong meisje kwam de
baker, de oude vrouw Spar haar op
zoeken. En telkens had deze met groo
te verbazing gekeken naar de lijnen
in de roze hand.
Het kind is heel anders dan andere
kinderen, had Martha gezegd.
En het antwoord van de oude
vrouw was geweest: het zou beter
voor haar zijn als zij was als andere
kinderen.
Marguerite groeide op tot een onge
wone schoonheid. Ze was slank en
tenger met een zacht en ernstig ge
zicht.
Er was iets in het gezicht dat ieder
een direct trof; in rust was het droo-
merig en nadenkend, maar als haar
belangstelling gewekt werd, lag er een
vreemde glans over; het was een ge
laat van poëzie en romantiek.
Alleen voor haar vader was het nog
steeds het gezichtje van de kleine Mar
guerite.
En totdat ze zestien jaar was, ver
liep haar leven zonder groote emotie.
HOODSTUK IV.
Heel het stadje Inisfal was in op
winding, er zou een groot concert ge
geven worden en Cyril Nairne zo,u een
van zijn eigen composities spelen.
Het concert werd gegeven onder de
hooge bescherming van lord Stair
de groote man van het graafschap
van den graaf en de gravin van Des
ford, van majoor White, van mr. John
Stuart en van Squire Jordan. David
Anson had de leiding en dit concert
leek hem de groote kans de aandacht
van de groote wereld te vestigen op
een genie, dat naar zijn meening on
geëvenaard was.
Het concert werd gegeven ten bate
van het Hospitaal Fonds.
Een sopraan uit Londen zou oude
balladen zingen, maar het glanspunt
van den avond zou toch Cyril Nairne's
Woodland's ouverture zijn.
Vader, had Marguerite gevraagd,
mag ik ook komen om u te hooren
spelen? En Cyril Nairne, die haar nog
steeds als een klein kind beschouwde,
keek hulpeloos naar zijn vriend David
om raad in deze buitengewone om
standigheden.
Waarom zou je haar niet laten
meegaan? Ze zal er van genieten, daar
ben ik zeker van.
Marguerite genoot intens van dit
vooruitzicht.
Het raadhuis van Elmsthorpe, waar
het concert gegeven zou worden, was
in haar oogen een geweldig gebouw.
Het feit dat ze daar zou zitten tusschen
de voornaamste lieden uit de streek,
die zouden luisteren naar haar vader's
spel, maakte haar opgewonden van
vreugde. Dagenlang dacht ze aan niets
anders.
Op den lang verbeiden avond zat de
mooie Marguerite tusschen de menig
te, met verbaasde oogen kijkend naar
al die gezichten om haar heen, niet be
grijpend waarom alle menschen naar
haar keken.
Ze dacht dat het moest zijn omdat
ze de dochter van Cyril Nairne was.
Hoe vriendelijk waren al die vreem
de menschen, hoe aardig om haar te
bewonderen terwille van haar vader!
Ze wist niet dat het haar fijn nobel
gezicht was, dat aller aandacht trok.
De dames in Hillshire toonden zich
uiterst nieuwsgierig. Wie was dit
mooie, jonge meisje, dat deed denken
aan een zeldzame, teere bloem?
Maar degeen, die het meest getrof
fen werd, was lord Stair.
Douglas, de zesde baron Stair, was
een van de aanzienlijkste en rijkste
menschen uit het land. Hij was eige
naar van het prachtige complex ge
bouwen, bekend als Rydesdale Cotta
ge op het eiland Wight. Hij was een
man met een ernstig voorkomen, groot
van gestalte, donker, ontwikkeld,
maar koud en trotsch. Hij was een
uitstekend muziekkenner en de naam
Cyril Nairne had hem aangetrokken;
van den organist David Anson had hij
reeds veel over de nieuwe compositie
gehoord. Lord Stair sloeg Marguerite
gade met groote belangstelling.
Er was geen spoor van verlegenheid
op het mooie gezichtje, geen zweem
van bijzondere emotie, behalve toen
haar vader op het podium verscheen.
Toen straalden haar oogen, die onaf
gebroken op haar vader gevestigd wa
ren.
Ofschoon ze weinig van de wereld
afwist, begreep ze intuïtief, dat haar
vader's genie onbekend was en ze wist
dat dit het eerste werk was, dat van
hem op een concert werd gespeeld. De
ademlooze spanning, waarmee naar de
muziek werd geluisterd, het daverend
applaus aan het slot, brachten haar in
verrukking.
De toejuichingen hielden aan en de
élite kwam naar Cyril Nairne toe om
hem de hand te drukken. Lord Des
ford was verrukt.
U mag uw licht niet zoo onder
de korenmaat zetten, mijnheer Nairne,
zei hij. Hillshire is trotsch op u.
En lady Desford voegde er met haar
heminlijksten glimlach aan toe, dat zij
nog nooit zoo van muziek had geno
ten.
Toen verzocht ten aanhoore van het
geheele gezelschap, van al de voorna
me dames van Hillshire, lord Stair den
componist, hem aan zijn dochter te
willen voorstellen en hij voegde er het
verzoek bij om hem den volgenden dag
te mogen bezoeken.
U zult mij een grooten dienst bewij
zen door me eens iets van uwe com
posities te laten zien, zei lord Stair. U
behoorde deze niet als een gierigaard
voor u zelf alleen te houden.
(Wordt vervolgd).
De Echo van het Zuiden,
Waalwtjkscbe en Langstraatseke Courant*