Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ID Buitenlandsch Nieuws. 95 „NOORD-HMAND" FEUILLETON §yj Dit nummer bestaat uit Twee Bladen EERSTE BLAD JAAR HET DIAMANTEN MEDAILLON. NUMMER 61. WOENSDAG 3 AUGUSTUS 1938. 61e JAARGANG. oppen- er hier egeert. jrootte jrmale enhuis nomen is. De v :r een t ie wet sver^n naakt« af en voor- aeders, baby's n aan doen. arsche op het de van s» deel :ndtal), aldorp n Vliet ig lijkt waar- ldorp's volgen, selectie acht is he for- wereld l voor es wat» n er is oolijke liedjes, tien en Neder- che af- ebreid. an een luit is die de iraden: op uw 0 man nieder. .ieder!» ukkerij lleen«, Hilton. j N.V. 1 schrij- l ;erd hef* - »Good begrij-- e werk n. kleinen itiënten it, die id is en van be. echter aarmee ikkelijk uden. tem een eekend, it lezen :n ware n mooi 1938. erschure - Marti- tnans en an Anke. itensieve leiding ;rs weer n op het voor het uitstapje 1, en wel p. BW 2 fiets, eu .30 vanat' 7 Augus- wedstrijd klasser t bestuur met Wiï- arop wij ïen. LAD. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever Abonnementsprijs; per 3 maanden 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag ef Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel;, minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. VAN „INCIDENT" TOT VELDSLAG. Rus sis ch-Japans ch treffen. Aan de grens van Mandsjoekwo, den Japanschen vazalstaat in het Ver re Oosten, heeft zich het „zooveelste" incident voorgedaan tusschen Russi sche en Japansche strijdkrachten naar aanleiding van een meeningsverschil over den loop van de grens. Maar dezen keer is het incident uiterst bloe dig verloopen en draagt dit verloop er op zijn beurt toe bij, dat nieuwe ver wikkelingen, „oorlog" wellicht, te wachten zijn. Het begon zóó, althans volgens de Russen. Een Japansch-Mandsjoe- rijsche afdeeling zou getracht hebben, zich meester te maken van een heuvel, die gelegen is 2 K.M. ten Noorden van Tsjang Koe Feng. De sovjet-Russische grenswachten zouden daarop de af deeling hebben teruggedreven. Aan beide zijden vielen dooden en gewonden. De sovjet-zaakgelastigde te Tokio kreeg opdracht bij de Japansche re geering tegen deze grensschending te protesteeren. Blijkbaar dachten de Russen, dat 't „incident" daarmee voorloopig weer zou kunnen worden gesloten. Maar ze vergisten zich. In den nacht van Zaterdag op Zon dag hebben de Japanners een groot- scheepschen tegenaanval ondernom- men, waarbij gebruik werd gemaakt van artillerie en anti-tankgeschut. Het gevecht ontwikkelde zich tot een wa ren veldslag, gedurende welke de Rus sen werden teruggedreven en de heu vel door de Japanners werd heroverd. De Japanners erkennen, dat ze ook zelf verliezen aan dooden en gewon den hebben geleden, maar beweren, dat de verliezen van de Russen 200 man bedroegen, w.o. 30 dooden. De Japanners zouden bovendien 21 tanks hebben buitgemaakt, eenige kanonnen en ander oorlogsmateriaal. Men zou zeggen: dal is de nieuwe Russisch-Japansche oorlog! Maar neen, in den modernen tijd wordt geen oorlog meer verklaard; men vecht als en waar dat noodig is of. tactisch wordt geacht. En onderhoudt intusschen door middel van gezanten „vriendschappelijke betrekkingen" met elkaar. Zij het dan, in hoofdzaak althans, om aan elkaar protestnota's uit te wis selen. Nadien hebben Russische vliegtui gen een aanval gedaan op een Japan sche stad en Japansche troepen. We hebben het reeds eerder in ons Overzicht aangeduid, dat de Russi sche regeering naar vrijwel algemeene overtuiging opzettelijk een regeling van de grenskwesties met Mandsjoek wo uit den weg gaat en eveneens op zettelijk van tijd tot tijd „grensinci denten" uitlokt, teneinde aldus het ge. vaar der ontwikkeling van een oor logstoestand met Japan levendig te houden en aldus door Japansche strijdkrachten in Mandsjoekwo vast te houden den Chineezen hulp te verleenen. Inderdaad profiteeren de Chineezen den laatsten tijd in merkbare mate van de spanning aan de Russisch- Mandsjoerijsche grens. Volgens be richten uit Sjanghai verloopt de jongste offensieve beweging der Ja panners tegen Hankau slechts zeer moeizaam en is de tegenweer der Chineezen ongekend krachtig. Ver ondersteld wordt, dat een en ander het gevolg is van de omstandigheid, dat de Japansche reserve-strijd krachten (de helft van 't aantal in China opereerende divisies!) aan de Russisch-Mandsjoerijsche grens worden vastgehouden. Het is te begrijpen dat de Japanners de Russen thans gevoelig hebben teruggeslagen, opdat ze zouden weten, waaraan ze toe zijn. De Russen zullen moeten kiezen: óf zoet zijn voortaan, ófoorlog. Een oorlog zou voor beide partijen noodlottig zijn. Ze zouden elkaar uit putten tot den ondergang en Azië zou weer open komen te liggen voor Ame rika en Engeland. Die „gaarne" be reid zullen zijn om er het herstel van vrede en welvaart te helpen organi seeren. De persafdeeling van het hoofd kwartier van het Koreaansche garni zoen heeft' Maandagavond om half negen een communiqué uitgegeven omtrent luchtraids der sovjet-Russi sche Vliegtuigen op Japansche stel lingen en Koreaansche grenspunten. Volgens dit communiqué vlogen sov jet-Russische vliegtuigen des middags om twaalf uur twee maal over Sjang Koe Feng heen, waarbij zij bommen wierpen en machinegeweervuur richt ten op de in de eerste linie liggende Japansche troepen, die echter geen verliezen leden. Levensverzekering 1843 1938 GEEFT ZEKERHEID. DOOR ERVARING STERK. Om half drie passeerden zware Rus sische bombardementsvliegtuigen in iorniatie de grens aan den beneden loop van de rivier Toemen. Toen de correspondent van Reutel den woordvoerder van het departe ment van buitenlandsche zaken vroeg, of hij openhartig kon verklaren, of de Russische luchtaanvallen oorlog of vrede beteekenden, antwoordde hij: de kansen staan vijftig tegen vijftig. Alles hangt van de Sovjets af, aldus voegde de woordvoerder daaraan toe. Wij willen de zaak localiseeren, wij handhaven een niet provoceerende houding, voor zoo ver dit mogelijk is, maar er zijn grenzen aan ons geduld. De woordvoerder van het departe ment van buitenlandsche zaken heeft in zijn verklaringen tegenover den vertegenwoordiger van Reuter er op gewezen, dat geen Japansch vliegtuig is opgestegen om den strijd aan te bin den met de aanvallende toestellen. Naar zijn verklaring zijn de neerge haalde sovjet-machines neergeschoten door luchtafweergeschut. Een oorlog tusschen Rusland en Ja pan, aldus voegde de woordvoerder aan zijn verklaringen toe, zou niet uit- loopen op een verzwakking van den Japanschen veldtocht in China. Japan is niet voornemens, af te wijken van zijn vastbesloten doel: Tsjang Kai Sjek te verpletteren. MUSSOLINI TEGEN DEN PAUS. Het blijkt helaas, dat het Italiaan- sche fascisme ernst maakt van de plot seling door haar ontwikkelde rassen- ideologie. En ten behoeve daarvan een openlijk conflict met het Vaticaan, met de katholieke kerk, niet uit den weg zal gaan. Nadat de Paus de vorige week ten derde male in korten tijd zijn veroor deeling over de rassenleer, het sepa ratisme en het overdreven nationalis me had uitgesproken, heeft Mussolini in een rede te Rome, tegen deze hou ding van het Vaticaan stelling geno men. Na een bezoek te hebben gebracht aan het fascistische jeugdkamp te Forli dat nabij zijn zomerverblijf ge legen is, heeft hij letterlijk het volgen de gezegd: „Weet wel, en dat iedereen het wete, dat wij ook met het rassenvraagstuk voortgang zullen blijven maken. Te zeggen, dat het fascisme iemand of iets heeft nagebootst, is eenvoudig ab surd". Men merkt op, dat de duce zich hierbij van dezelfde uitdrukking, t.w. „noi tireremo diritto" (wij gaan recht door) bediende, als hij gebruikte tij dens den veldtocht in Abessinië, en die het wachtwoord was, waarop de Italiaansche weerstand steunde op de sancties. Onder de leiders, die den duce om ringden bevonden zich alle federale secretarissen van Noord-Oostelijk Ita lië, t.w. Triest, Goriza, Udine, Modena, Bolzano en Triest. Mussolini's antwoord wordt door de Italiaansche pers naar voren gebracht onder titels, welke de heele breedte van de eerste pagina beslaan. De woorden van den duce betreffen de den wil te „blijven voortgaan ook in de rassenkwestie", worden in ge weldig groote letters afgedrukt. Voorts beijvert Virginio Gayda in de „Giornale d'Italia" zich, de rassen politiek, in het onlangs verschenen manifest van Italiaansche intellectu- eelen uiteengezet, te rechtvaardigen en aan te toonen, dat de Vereenigde Staten de eerste waren, die het racis me in de praktijk brachten. In de Duitsche pers wordt met groo te voldoening en instemming van Mus solini's aanval op het Vaticaan gewag gemaakt. Verscheidene bladen doen «lat op een voor de katholieken en den Paus bijzondere krenkende wijze. BULGARIJE WEER VRIJ. (ielijk bewapeningsrecht EEN BALKANBOND? Zondag is te Saloniki tusschen den Griekschen premier en de ministers der Balkanstaten eenerzijds, en den Bulgaarschen premier Kiosseivanoff anderzijds, een gemeenschappelijke verklaring onderteekend, waarin de militaire clausules en die, welke be trekking hebben op luchtvaart- en van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch van CHARLOTTE M. BRAME. Nadruk verboden. 7) Lord Stair was verrukt; hij had misschien gehoopt op een zoon, maar dit kleine meisje was een wonder van bekoorlijkheid. Over dit kind echter ontstond voor het eerst een ernstig verschil van meening tusschen hen beide. Ik wil graag dat ze Daisy zal hee- ten, naar mijn moeder, zei lady Stair, maar als ik haar den naam gaf die werkelijk bij haar past, zou ik haar „zonnestraaltje" noemen. Dat is geen naam, antwoordde lord Stair lachend, hoe aardig het ook klinkt. Toen kwam lady Perth erbij. Je eer ste dochter zul je toch een van de fa milienamen geven, Douglas, zei ze. Wat mij betreft, ik vind Daisy bespot telijk. Mijn moeder's naam was Daisy! antwoordde lady Stair een beetje scherp. Ik spreek over menschen uit on zen stand, was lady Perth's koel ant woord. Voor burgermenschen doet het er weinig toe welken naam ze aan hun kinderen geven. Maar in een oude fa milie als de onze is dat anders. Dat is waar, zei lord Stair en er zijn enkele bijzonder mooie oude na men in onze familie. Ik zou niet willen dat mijn zon nestraaltje Phamer zou worden ge noemd, viel Marguerite opeens uit. Stil, lieveling, vermaande lord Stair glimlachend. Ik had niet gedacht, dat je je vrouw zou toestaan mij te beleedigen, riep lady Perth, terwijl ze de kamer verliet. Van dat oogenblik af was ze Mar guerite's onverzoenlijke vijandin. HOOFDSTUK VIII. De kleine zonnestraal bracht geen geluk. Lady Perth was in een gunstige positie, daar Marguerite weinig van kleine kinderen afwist en tevoren nauwelijks een baby gezien had. Lady Perth besliste waar de kinderkamer zou zijn, hoe het kleintje gevoed moest worden, kortom, bemoeide zich met alles. Het jonge moedertje was nog geen achttien, de bedienden begrepen al spoedig dat ze weinig van kinderen afwist en waren spoedig alles gewend wat betrekking had op het kind aan lady Perth te vragen. De eenige, «lie die dit niet aanstond, was de kamenier Phoebe Askern. Lady Perth geeft zich een air alsof het kind van haar is, zei ze tegen den butler en de huishoudster, die net als zij, lady Perth verfoeiden en hun jonge meesteres zeer waren toegedaan. Marguerite had niet meer gerept over den naam van de kleine, zelfs toen haar echtgenoot sprak over de feestelijkheden ter eere van de doop plechtigheid, maakte ze geen enkele toespeling. En ben je nu al besloten hoe ons kind zal heeten? vroeg hij. Neen, zei ze, voor mij zal ze „Zon nestraaltje" blijven. Lord Stair zweeg en ten slotte was het lady Perth die uit de familie-ar chieven den ouden Saksischen naam „EtheF'koos. De doop geschiedde met grooten lui ster. Marguerite had haar vader gevraagd naar Oakcliff te komen, al was het maar voor een paar dagen, om het kind te zien, doch hij stelde zijn be zoek liever uit tot de groote compo sitie, waaraan hij werkte, voltooid zou zijn. En te midden van al de feestelijk heden bleef de jonge moeder zich vreemd en eenzaam gevoelen. Zelfs de kleine zonnestraal, die haar tot troost had moeten zijn, werd een bron van verdriet. Lady Perth had haar broer gesmeekt te gelooven dat alles wat ze deed in het belang was van zijn jonge vrouw en noodzakelijk voor het kind. Marguerite was nog zoo jong en juffrouw Merwin, die voor het kind zorgde, had haar verteld dat als ze Marguerite haar gang lieten gaan, het kind, niettegenstaande al haar goede bedoelingen, zeker ziek zou worden. En lord Stair, die groot vertrouwen in het doorzicht van zijn zuster had, vond het ten slotte dan maar beter moeder en kind niet geregeld bij el kaar te laten. Hij sprak er met zijn vrouw over en verzocht haar de geheele zorg voor het kind over te laten aan juffrouw Mer win en zelf twee of drie keer per dag eens naar de kleine te gaan kijken. Hij merkte niet hoeveel pijn dit ver zoek Marguerite deed. Als eenmaal een schaduw gevallen is tusschen twee menschen die elkaar lierhebben, gebeurt het maar al te vaak dat deze schaduw dieper en don kerder wordt en dat er koelheid en onverschilligheid tusschen hen ont staat. En dat gebeurde ook hier. Om twee redenen besloot lord Stair dat jaar op zijn landgoed te blijven. Ten eerste omdat hij graag wilde blij ven studeeren, de tweede reden was dat lady Stair, vólgens den huisdok ter, nog niet sterk genoeg was voor een leven van veel uitgaan, zooat toen het weer Juni werd, het in Oakcliff stil en doodsch was. Bijna al de vaste bewoners waren op reis gegaan. Toen lady Stair op een mooien vroeg, zomermorgen naar buiten ging, was ze vervuld van een vreemd gevoel van beklemming. Ze had gedroomd van den ouden tuin in Inisfall en haar hart was vol heimwee. Lady Perth was zeer onaangenaam tegen haar geweest en den vorigen avond had ze de klei ne Ethel hooren schreien; ze was naai de kinderkamer gegaan om te kijken en de kinderjuffrouw had haar ge- vraagd de kleine te laten liggen, klaar blijkelijk op bevel van haar schoon zuster. Ik word hier behandeld als een klein kind, had ze gezegd en ze had zich diep ongelukkig gevoeld. Er was weinig wind, de geur van versch gemaaid gras kwam uit de wei de, de vogels zongen in het dichte groene eikenloof, het gras was be zaaid met madeliefjes en boterbloe men. Marguerite was den tuin ingeloopen en in het gras gaan zitten; ze staarde droomerig voor zich uit. Plotseling stond iemand voor haar, zonder dat ze zijn komst bemerkt had, een jonge man met een aantrekkelijk knap ge zicht. Het was lord Stair's neef, kapi tein Darcy Este. Lord Stair had dikwijls met haar over zijn neef gesproken. Maar hij had er nooit veel notitie van genomen. Eens had lady Perth, louter om iets onaangenaams te zeggen, opgemerkt: Als mijn broer komt te sterven, zonder zoon, zal de heele bezitting overgaan aan den naasten manlijken erfgenaam, kapitein Darcy Este, maar zelfs dat had weinig indruk op Mar- guerita gemaakt. Marguerita was er zich absoluut niet van bewust, hoe lief ze er uit zag met de zon op haar blonde haren en in haar licht-zijden zomerjapon. (Wordt vervolgd). De Echo van hei Zuiden, Waalwpsclie en Langstraatsclie ('ouranl, MQDUU BDAHATlDl 'jWdj^i

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1938 | | pagina 1