Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ID
Buitenlandsch Nieuws.
95
„NOORD-HMAND"
FEUILLETON
§yj
Dit nummer bestaat uit Twee Bladen
EERSTE BLAD
JAAR
HET DIAMANTEN MEDAILLON.
NUMMER 61.
WOENSDAG 3 AUGUSTUS 1938.
61e JAARGANG.
oppen-
er hier
egeert.
jrootte
jrmale
enhuis
nomen
is. De v
:r een t
ie wet
sver^n
naakt«
af en
voor-
aeders,
baby's
n aan
doen.
arsche
op het
de van
s» deel
:ndtal),
aldorp
n Vliet
ig lijkt
waar-
ldorp's
volgen,
selectie
acht is
he for-
wereld
l voor
es wat»
n er is
oolijke
liedjes,
tien en
Neder-
che af-
ebreid.
an een
luit is
die de
iraden:
op uw
0 man
nieder.
.ieder!»
ukkerij
lleen«,
Hilton.
j N.V.
1 schrij- l
;erd hef* -
»Good
begrij--
e werk
n.
kleinen
itiënten
it, die
id is en
van be.
echter
aarmee
ikkelijk
uden.
tem een
eekend,
it lezen
:n ware
n mooi
1938.
erschure
- Marti-
tnans en
an Anke.
itensieve
leiding
;rs weer
n op het
voor het
uitstapje
1, en wel
p. BW 2
fiets, eu
.30 vanat'
7 Augus-
wedstrijd
klasser
t bestuur
met Wiï-
arop wij
ïen.
LAD.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs; per 3 maanden
1.25. Franco per post door 't geheele
rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag ef
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel;, minimum 1.50.
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
VAN „INCIDENT" TOT VELDSLAG.
Rus sis ch-Japans ch treffen.
Aan de grens van Mandsjoekwo,
den Japanschen vazalstaat in het Ver
re Oosten, heeft zich het „zooveelste"
incident voorgedaan tusschen Russi
sche en Japansche strijdkrachten naar
aanleiding van een meeningsverschil
over den loop van de grens. Maar
dezen keer is het incident uiterst bloe
dig verloopen en draagt dit verloop er
op zijn beurt toe bij, dat nieuwe ver
wikkelingen, „oorlog" wellicht, te
wachten zijn.
Het begon zóó, althans volgens
de Russen. Een Japansch-Mandsjoe-
rijsche afdeeling zou getracht hebben,
zich meester te maken van een heuvel,
die gelegen is 2 K.M. ten Noorden van
Tsjang Koe Feng. De sovjet-Russische
grenswachten zouden daarop de af
deeling hebben teruggedreven.
Aan beide zijden vielen dooden en
gewonden.
De sovjet-zaakgelastigde te Tokio
kreeg opdracht bij de Japansche re
geering tegen deze grensschending te
protesteeren.
Blijkbaar dachten de Russen, dat 't
„incident" daarmee voorloopig weer
zou kunnen worden gesloten.
Maar ze vergisten zich.
In den nacht van Zaterdag op Zon
dag hebben de Japanners een groot-
scheepschen tegenaanval ondernom-
men, waarbij gebruik werd gemaakt
van artillerie en anti-tankgeschut. Het
gevecht ontwikkelde zich tot een wa
ren veldslag, gedurende welke de Rus
sen werden teruggedreven en de heu
vel door de Japanners werd heroverd.
De Japanners erkennen, dat ze ook
zelf verliezen aan dooden en gewon
den hebben geleden, maar beweren,
dat de verliezen van de Russen 200
man bedroegen, w.o. 30 dooden. De
Japanners zouden bovendien 21 tanks
hebben buitgemaakt, eenige kanonnen
en ander oorlogsmateriaal.
Men zou zeggen: dal is de nieuwe
Russisch-Japansche oorlog! Maar
neen, in den modernen tijd wordt
geen oorlog meer verklaard; men
vecht als en waar dat noodig is of.
tactisch wordt geacht. En onderhoudt
intusschen door middel van gezanten
„vriendschappelijke betrekkingen"
met elkaar.
Zij het dan, in hoofdzaak althans,
om aan elkaar protestnota's uit te wis
selen.
Nadien hebben Russische vliegtui
gen een aanval gedaan op een Japan
sche stad en Japansche troepen.
We hebben het reeds eerder in ons
Overzicht aangeduid, dat de Russi
sche regeering naar vrijwel algemeene
overtuiging opzettelijk een regeling
van de grenskwesties met Mandsjoek
wo uit den weg gaat en eveneens op
zettelijk van tijd tot tijd „grensinci
denten" uitlokt, teneinde aldus het ge.
vaar der ontwikkeling van een oor
logstoestand met Japan levendig te
houden en aldus door Japansche
strijdkrachten in Mandsjoekwo vast
te houden den Chineezen hulp te
verleenen.
Inderdaad profiteeren de Chineezen
den laatsten tijd in merkbare mate
van de spanning aan de Russisch-
Mandsjoerijsche grens. Volgens be
richten uit Sjanghai verloopt de
jongste offensieve beweging der Ja
panners tegen Hankau slechts zeer
moeizaam en is de tegenweer der
Chineezen ongekend krachtig. Ver
ondersteld wordt, dat een en ander
het gevolg is van de omstandigheid,
dat de Japansche reserve-strijd
krachten (de helft van 't aantal in
China opereerende divisies!) aan de
Russisch-Mandsjoerijsche grens
worden vastgehouden.
Het is te begrijpen dat de Japanners
de Russen thans gevoelig hebben
teruggeslagen, opdat ze zouden weten,
waaraan ze toe zijn. De Russen zullen
moeten kiezen: óf zoet zijn voortaan,
ófoorlog.
Een oorlog zou voor beide partijen
noodlottig zijn. Ze zouden elkaar uit
putten tot den ondergang en Azië zou
weer open komen te liggen voor Ame
rika en Engeland. Die „gaarne" be
reid zullen zijn om er het herstel van
vrede en welvaart te helpen organi
seeren.
De persafdeeling van het hoofd
kwartier van het Koreaansche garni
zoen heeft' Maandagavond om half
negen een communiqué uitgegeven
omtrent luchtraids der sovjet-Russi
sche Vliegtuigen op Japansche stel
lingen en Koreaansche grenspunten.
Volgens dit communiqué vlogen sov
jet-Russische vliegtuigen des middags
om twaalf uur twee maal over Sjang
Koe Feng heen, waarbij zij bommen
wierpen en machinegeweervuur richt
ten op de in de eerste linie liggende
Japansche troepen, die echter geen
verliezen leden.
Levensverzekering
1843
1938
GEEFT ZEKERHEID.
DOOR ERVARING STERK.
Om half drie passeerden zware Rus
sische bombardementsvliegtuigen in
iorniatie de grens aan den beneden
loop van de rivier Toemen.
Toen de correspondent van Reutel
den woordvoerder van het departe
ment van buitenlandsche zaken vroeg,
of hij openhartig kon verklaren, of de
Russische luchtaanvallen oorlog of
vrede beteekenden, antwoordde hij:
de kansen staan vijftig tegen vijftig.
Alles hangt van de Sovjets af, aldus
voegde de woordvoerder daaraan toe.
Wij willen de zaak localiseeren, wij
handhaven een niet provoceerende
houding, voor zoo ver dit mogelijk is,
maar er zijn grenzen aan ons geduld.
De woordvoerder van het departe
ment van buitenlandsche zaken heeft
in zijn verklaringen tegenover den
vertegenwoordiger van Reuter er op
gewezen, dat geen Japansch vliegtuig
is opgestegen om den strijd aan te bin
den met de aanvallende toestellen.
Naar zijn verklaring zijn de neerge
haalde sovjet-machines neergeschoten
door luchtafweergeschut.
Een oorlog tusschen Rusland en Ja
pan, aldus voegde de woordvoerder
aan zijn verklaringen toe, zou niet uit-
loopen op een verzwakking van den
Japanschen veldtocht in China. Japan
is niet voornemens, af te wijken van
zijn vastbesloten doel: Tsjang Kai
Sjek te verpletteren.
MUSSOLINI TEGEN DEN PAUS.
Het blijkt helaas, dat het Italiaan-
sche fascisme ernst maakt van de plot
seling door haar ontwikkelde rassen-
ideologie. En ten behoeve daarvan een
openlijk conflict met het Vaticaan,
met de katholieke kerk, niet uit den
weg zal gaan.
Nadat de Paus de vorige week ten
derde male in korten tijd zijn veroor
deeling over de rassenleer, het sepa
ratisme en het overdreven nationalis
me had uitgesproken, heeft Mussolini
in een rede te Rome, tegen deze hou
ding van het Vaticaan stelling geno
men.
Na een bezoek te hebben gebracht
aan het fascistische jeugdkamp te
Forli dat nabij zijn zomerverblijf ge
legen is, heeft hij letterlijk het volgen
de gezegd:
„Weet wel, en dat iedereen het wete,
dat wij ook met het rassenvraagstuk
voortgang zullen blijven maken. Te
zeggen, dat het fascisme iemand of
iets heeft nagebootst, is eenvoudig ab
surd".
Men merkt op, dat de duce zich
hierbij van dezelfde uitdrukking, t.w.
„noi tireremo diritto" (wij gaan recht
door) bediende, als hij gebruikte tij
dens den veldtocht in Abessinië, en
die het wachtwoord was, waarop de
Italiaansche weerstand steunde op de
sancties.
Onder de leiders, die den duce om
ringden bevonden zich alle federale
secretarissen van Noord-Oostelijk Ita
lië, t.w. Triest, Goriza, Udine, Modena,
Bolzano en Triest.
Mussolini's antwoord wordt door de
Italiaansche pers naar voren gebracht
onder titels, welke de heele breedte
van de eerste pagina beslaan.
De woorden van den duce betreffen
de den wil te „blijven voortgaan ook
in de rassenkwestie", worden in ge
weldig groote letters afgedrukt.
Voorts beijvert Virginio Gayda in
de „Giornale d'Italia" zich, de rassen
politiek, in het onlangs verschenen
manifest van Italiaansche intellectu-
eelen uiteengezet, te rechtvaardigen
en aan te toonen, dat de Vereenigde
Staten de eerste waren, die het racis
me in de praktijk brachten.
In de Duitsche pers wordt met groo
te voldoening en instemming van Mus
solini's aanval op het Vaticaan gewag
gemaakt. Verscheidene bladen doen
«lat op een voor de katholieken en den
Paus bijzondere krenkende wijze.
BULGARIJE WEER VRIJ.
(ielijk bewapeningsrecht
EEN BALKANBOND?
Zondag is te Saloniki tusschen den
Griekschen premier en de ministers
der Balkanstaten eenerzijds, en den
Bulgaarschen premier Kiosseivanoff
anderzijds, een gemeenschappelijke
verklaring onderteekend, waarin de
militaire clausules en die, welke be
trekking hebben op luchtvaart- en
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
van
CHARLOTTE M. BRAME.
Nadruk verboden.
7)
Lord Stair was verrukt; hij had
misschien gehoopt op een zoon, maar
dit kleine meisje was een wonder van
bekoorlijkheid. Over dit kind echter
ontstond voor het eerst een ernstig
verschil van meening tusschen hen
beide.
Ik wil graag dat ze Daisy zal hee-
ten, naar mijn moeder, zei lady Stair,
maar als ik haar den naam gaf die
werkelijk bij haar past, zou ik haar
„zonnestraaltje" noemen.
Dat is geen naam, antwoordde
lord Stair lachend, hoe aardig het ook
klinkt.
Toen kwam lady Perth erbij. Je eer
ste dochter zul je toch een van de fa
milienamen geven, Douglas, zei ze.
Wat mij betreft, ik vind Daisy bespot
telijk.
Mijn moeder's naam was Daisy!
antwoordde lady Stair een beetje
scherp.
Ik spreek over menschen uit on
zen stand, was lady Perth's koel ant
woord. Voor burgermenschen doet het
er weinig toe welken naam ze aan hun
kinderen geven. Maar in een oude fa
milie als de onze is dat anders.
Dat is waar, zei lord Stair en er
zijn enkele bijzonder mooie oude na
men in onze familie.
Ik zou niet willen dat mijn zon
nestraaltje Phamer zou worden ge
noemd, viel Marguerite opeens uit.
Stil, lieveling, vermaande lord
Stair glimlachend.
Ik had niet gedacht, dat je je
vrouw zou toestaan mij te beleedigen,
riep lady Perth, terwijl ze de kamer
verliet.
Van dat oogenblik af was ze Mar
guerite's onverzoenlijke vijandin.
HOOFDSTUK VIII.
De kleine zonnestraal bracht geen
geluk. Lady Perth was in een gunstige
positie, daar Marguerite weinig van
kleine kinderen afwist en tevoren
nauwelijks een baby gezien had. Lady
Perth besliste waar de kinderkamer
zou zijn, hoe het kleintje gevoed moest
worden, kortom, bemoeide zich met
alles.
Het jonge moedertje was nog geen
achttien, de bedienden begrepen al
spoedig dat ze weinig van kinderen
afwist en waren spoedig alles gewend
wat betrekking had op het kind aan
lady Perth te vragen. De eenige, «lie
die dit niet aanstond, was de kamenier
Phoebe Askern.
Lady Perth geeft zich een air
alsof het kind van haar is, zei ze tegen
den butler en de huishoudster, die net
als zij, lady Perth verfoeiden en hun
jonge meesteres zeer waren toegedaan.
Marguerite had niet meer gerept
over den naam van de kleine, zelfs
toen haar echtgenoot sprak over de
feestelijkheden ter eere van de doop
plechtigheid, maakte ze geen enkele
toespeling.
En ben je nu al besloten hoe ons
kind zal heeten? vroeg hij.
Neen, zei ze, voor mij zal ze „Zon
nestraaltje" blijven.
Lord Stair zweeg en ten slotte was
het lady Perth die uit de familie-ar
chieven den ouden Saksischen naam
„EtheF'koos.
De doop geschiedde met grooten lui
ster.
Marguerite had haar vader gevraagd
naar Oakcliff te komen, al was het
maar voor een paar dagen, om het
kind te zien, doch hij stelde zijn be
zoek liever uit tot de groote compo
sitie, waaraan hij werkte, voltooid zou
zijn.
En te midden van al de feestelijk
heden bleef de jonge moeder zich
vreemd en eenzaam gevoelen.
Zelfs de kleine zonnestraal, die haar
tot troost had moeten zijn, werd een
bron van verdriet. Lady Perth had
haar broer gesmeekt te gelooven dat
alles wat ze deed in het belang was
van zijn jonge vrouw en noodzakelijk
voor het kind.
Marguerite was nog zoo jong en
juffrouw Merwin, die voor het kind
zorgde, had haar verteld dat als ze
Marguerite haar gang lieten gaan, het
kind, niettegenstaande al haar goede
bedoelingen, zeker ziek zou worden.
En lord Stair, die groot vertrouwen
in het doorzicht van zijn zuster had,
vond het ten slotte dan maar beter
moeder en kind niet geregeld bij el
kaar te laten.
Hij sprak er met zijn vrouw over en
verzocht haar de geheele zorg voor het
kind over te laten aan juffrouw Mer
win en zelf twee of drie keer per dag
eens naar de kleine te gaan kijken.
Hij merkte niet hoeveel pijn dit ver
zoek Marguerite deed.
Als eenmaal een schaduw gevallen
is tusschen twee menschen die elkaar
lierhebben, gebeurt het maar al te
vaak dat deze schaduw dieper en don
kerder wordt en dat er koelheid en
onverschilligheid tusschen hen ont
staat.
En dat gebeurde ook hier.
Om twee redenen besloot lord Stair
dat jaar op zijn landgoed te blijven.
Ten eerste omdat hij graag wilde blij
ven studeeren, de tweede reden was
dat lady Stair, vólgens den huisdok
ter, nog niet sterk genoeg was voor
een leven van veel uitgaan, zooat toen
het weer Juni werd, het in Oakcliff
stil en doodsch was. Bijna al de vaste
bewoners waren op reis gegaan.
Toen lady Stair op een mooien vroeg,
zomermorgen naar buiten ging, was
ze vervuld van een vreemd gevoel van
beklemming. Ze had gedroomd van
den ouden tuin in Inisfall en haar hart
was vol heimwee. Lady Perth was
zeer onaangenaam tegen haar geweest
en den vorigen avond had ze de klei
ne Ethel hooren schreien; ze was naai
de kinderkamer gegaan om te kijken
en de kinderjuffrouw had haar ge-
vraagd de kleine te laten liggen, klaar
blijkelijk op bevel van haar schoon
zuster.
Ik word hier behandeld als een
klein kind, had ze gezegd en ze had
zich diep ongelukkig gevoeld.
Er was weinig wind, de geur van
versch gemaaid gras kwam uit de wei
de, de vogels zongen in het dichte
groene eikenloof, het gras was be
zaaid met madeliefjes en boterbloe
men.
Marguerite was den tuin ingeloopen
en in het gras gaan zitten; ze staarde
droomerig voor zich uit. Plotseling
stond iemand voor haar, zonder dat
ze zijn komst bemerkt had, een jonge
man met een aantrekkelijk knap ge
zicht. Het was lord Stair's neef, kapi
tein Darcy Este.
Lord Stair had dikwijls met haar
over zijn neef gesproken. Maar hij
had er nooit veel notitie van genomen.
Eens had lady Perth, louter om iets
onaangenaams te zeggen, opgemerkt:
Als mijn broer komt te sterven,
zonder zoon, zal de heele bezitting
overgaan aan den naasten manlijken
erfgenaam, kapitein Darcy Este, maar
zelfs dat had weinig indruk op Mar-
guerita gemaakt.
Marguerita was er zich absoluut
niet van bewust, hoe lief ze er uit zag
met de zon op haar blonde haren en
in haar licht-zijden zomerjapon.
(Wordt vervolgd).
De Echo van hei Zuiden,
Waalwpsclie en Langstraatsclie ('ouranl,
MQDUU BDAHATlDl
'jWdj^i