Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen; 95 JBBBB-BRABANB" 12+1 FEUILLETON Dit nummer bestaat uit Drie Bladen EERSTE BLAD v LUCHTBESCHERMING. HET DIAMANTEN MEDAILLON. V VUILSCHRIJVERIJ, NUMMER 62. ZATERDAG 6 AUGUSTUS 1938. 61e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever Abonnementsprijs; per 3 maanden 1.25. Franco per post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Advertentiën moeten Woensdag eg Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Reclames 40 cent per regel. Bij contract flink rabat. Er ontbreekt ten onzent heel wat aan de organisatie van de burger lijkeluchtbescherming. We schreven reeds eerder over de wanverhou dingen tusschen de Ned. Ver. voor Luchtbescherming en de regeering. Het is mogelijk dat voornoemde vereeniging haar huishouding te duur heeft opgezet en dat ze in haar propaganda met zóó kostbare wenschen en verlangens, voor den dag komt, dat deze als onvervul baar moeten worden afgewezen feit is evenzeer, dat door de regeering aan deze vereeniging, welke zich op verzoek van het landsbestuur met een speciale taak belastte, zooals ons althans her haaldelijk werd voorgehouden, ook de allernoodigste middelen worden onthouden om zich van dezelve op eenigszins behoorlijke wijze te kwijten. De Nederl. Vereen, voor Luchtbescherming moet thans schooieren met loterijbriefjes om een bepaalde som we meenen een ton bijeen te brengen tot dekking van haar tekorten en om een voorloopig voortbestaan te verzekeren. Waartoe ook een leden- werfactie dient. We wreven ons de oogen uit, toen we dezer dagen een oproep lazen van het Roode Kruis, welke eveneens een propaganda-actie heeft ingezet en wel met het doel om het ledental van 19000 op te voei en tot voorloopig 100,000. Ook deze actie wordt gevoerd onder verwijzing naar de luchtbescber- mingstaak der vereeniging 1 We zagen de bekende afbeelding van mannen, die voorzien van gas maskers, in wolken van giftige dampen hun menschlievende taak vervullen. In den tekst van het artikel wordt gewezen op de nood zaak, dat elke plaats een flinke afdeeling van het Roode Kruis bezit, met een goed geoefende transportcolonne, omdat »bij lucht bombardementen en aanvallen op de burgerbevolking met strijdgassen het van het grootste belang is, dat onmiddellijk vakkundige hulp kan worden verleend«. Zooals de burgerlijke luchtbe scherming ten onzent wordt ge organiseerd, is bet weer écht Nederlandsch. Momenteel loopt men elkaar in den weg met loterij briefjes voor het goede doel en botst men bij leden-werfacties, straks als het oorlog is, betwisten de mannen van de Ned. Ver. en die van 't Roode Kruis elkaar de ïedding van de slachtoffers I Laat de overheid toch ingrijpen en ieder terrein nauwkeurig afpalen vóór de vertooning van thans tot een droeve klucht is verworden. Velen hebben de overtuiging dat de bescherming van de burgerbe. volking tegen alle oorlogsgevaren en ellenden een taak is, welke historisch toekomt aan 't Roode Kruis. Deze vereeniging heeft in haar transportcolonnes, haar veel zijdig materiaal, haar verpleeg— colonnes, haar duizenden opgeleide helpsters, in haar ziekenhuizen en hulpziekenhuizen een outillage, welke haar als vanzelf bestemt om een zoo goed mogelijke bescherming der bevolking tegen de gevaren uit de lucht, in oorlogstijd, te ver zekeren. Mocht de overheid dat anders zien, soit 1 Maar Zij regele en ordene tenminste. Op het oogenblik werken reeds drie vereenigingen (een »Friesche«, een «Nederland- sche« en het Roode Kruis) voor eenzelfde doel naast en straks wellicht tegen elkaar in. Er moet ons inzake Luchtbe scherming nog iets van het hart. Er zijn verscheidene menschen tot gevangenisstraffen veroordeeld, om- van „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch van CHARLOTTE M. BRAME. Nadruk verboden. 8) Schoonheid, wie zal u weerstaan? dacht de jonge officier. Zou dit de vrouw van mijn neef zijn? Toen knik te hij haar vriendelijk toe en zei Neemt u me niet kwalijk als ik onbescheiden ben, maar mag ik vra gen of ik het genoegen heb met lady Stair te spreken? Ja, ik ben lady Stair, antwoord de ze blozend. Ik ben Darcy Este, een neef van lord Stair en dus ook uw neef, een feit dat me heel gelukkig maakt. Welkom, kapitein Este, zei ze. Natuurlijk heeft mijn man me dik wijls over u verteld. U is zeker op weg naar ons huis? Ja. Lord Stair is altijd buitenge woon vriendelijk voor me geweest. En Oakcliff was altijd mijn tehuis, het eenige dat ik bezit. Dat wist ik niet. Heeft mijn neef het u nooit ver teld? Zij schudde het hoofd. Ik kan me niet vleien met de ge dachte dat er veel over me gesproken is, zei hij, en er was zooveel bitterheid in zijn stem, dat ze zich voornam om heel vriendelijk tegen hem te zijn. Ik ben blij dat u onze gast zult zijn, zei ze hartelijk. Hij ging naast haar zitten en keek om zich heen. Is lady Perth nog steeds op Oak cliff? vroeg hij met groote belangstel ling. Hij zag hoe hel mooie gezichtje van lady Stair veranderde bij deze vraag en merkte hoe haar stem alle opge wektheid verloor, toen ze antwoordde: Ja, en ik geloof dat ze er altijd blijven zal. Ik had vast gedacht, dat ze zou weggaan, toen lord Stair huwde, zei kapitein Este. Als u mij niet brutaal vindt, mag ik dan vragen of u 't goed met haar kunt vinden? We zijn geen vriendinnen, was '1 antwoord. Geen wonder, zei hij, mijn nicht Phamer is de eenige in de heele we reld aan wie ik een hartgrondigen hekel heb. Ik vind het heerlijk om hier te logeeren, maar zij heeft altijd mijn dagen hier bedorven. Hij zweeg even en vervolgde: Waarom ging ze niet weg toen u hier kwam? Ik veronderstel dat ze mij te jong vonden. U bedoelt toch niet te zeggen dat zij de meesteres in uw huis is? vroeg hij, haar in de reden vallend. Zij is de meesteres in alle opzich ten, antwoordde Marguerite met een gedwongen lachje. Ik moet bekennen dat ik bitter te leurgesteld ben. Ik had gehoopt op dat ze niet prompt hadden meege werkt aan het doen slagen van een luchtbeschermingsoefening, ze hadden een of ander licht laten branden in hun huis. We kunnen een streng optreden tegen dergelijke saboteurs billijken. Maar de overheid late dan ook niet toe, dat weinig-ontwikkelde menschen tot dergelijk sabotage worden aangezet door enkele extre mistische pacifisten, onder wie er zelfs een is, die een positie heeft in een semi overheidsbedrijf. Men kan voor vrijheid-blijheid wezen, maar het toch ondulbaar achten, dat de overheid in haar huis sabo tage van de zijde van haar personeel duldt ten aanzien van maatregelen, welke ze nam om huis en bewoners voor vernietiging te bewaren. Zulk een extremistische pacifist is de heer Viruly, gezagvoerder bij de KLM. Dat deze man ontslag uit den militairen dienst vroeg en ver kreeg op grond van zijn pacifistische denkbeelden, dat siert hem en zijn overheid, maar'n saboteerende actie tegen wat anderen als hun menschenplicht zien, is ontsierend JAAR Levensverzekering 1843 1938 GEEFT ZEKERHEID. DOOR ERVARING STERK. voor het karakter van hem, die haar bedrijft. Natuurlijk zet de heer Viruly niet rechtstreeks aan tot het laten branden van licht bij luchtbe— scheriningsoefeningen en dergelijke kwajongensstreken, maar bij tioout en verguist de luchtbescherming, suggereert haar hopeloosheid en hij predikt -- nog wel op gezag van Gods Woord 1 hel niets doen tegen het geweld van anderen. Al dat fraais is omslolen met een orauje-wit-blanje katt waarop een specifiek militaire afbeelding: drie slaande militaire tamboers. Dezer dagen werd in Maastricht een anti-militaristisch pamflet ver spreid, waarin gejuicht werd over de mislukking bij gemis aan belangstelling van een in die stad beiegde propaganda-vergade. ring voor luchtbescherming en waarin naar de brochure-Viruly werd verwezen om te betoogen, dat aan luchtbescherming niet be hoort te worden meegewerkt I Vrijheid mag geen synoniem worden van anarchie. En op anarchie lijkt het, wanneer het bestaan van «concurrentie in luchtbescherming** wordt geduld en daarnevens een «propaganda tegen luchtbescherming«. Men behoeft niet alle uitlatingen in de pers over politieke tegenstan ders op een goudschaaltje te leggen in het vuur van den strijd wordt wel eens 'n woord gebruikt, over welks scherpte later schaamte rijst bij wien het sprak, als rustige be zinning in de plaats trad van op winding. Maar er zijn grenzen, die een fatsoenlijk mensch onder geen en kele omstandigheid niet overschrijdt. Gebeurt dat wel, dan loont hij geen fatsoenlijk mensch te wezen, maar openbaart hij zich in zijn naakte schaamteloosheid. Dat de N.S.B. niet op den oud minister Marchant is gesteld, dat DUS 13AKKERTJES voor 12 stuivers valt te begrijpen. Maar de heer Mussert ging alle perken te buiten, toen hij op een N.S.B. vergadering te Nijmegen zei: «Ik spieeknu niet over Marchant, die er de lucht van kreeg, dat de dictatuur van het politiek katholi cisme komende was.,., en er graag bij wou zijn.« Wie zóó oordeelt over een man als Marchant, vonnist slechts zich zelf. Het is altijd gevaarlijk en meestal ontoelaatbaar om iemands motieven voor geloofsovergang te beooideelen, maar wie van Marchant zegt, dat hij op.... 67-jarigen leeftijd zijn positie van minister er aan gal om, katholiek wordende, over «zooveel jaren« te proliteeren van een thans, door de N.S.B. veronderstelde, op komende macht van «het politiek katholicisme**, is: óf een dwaas óf érger. ABONNEERT U OP DIT BLAD. Oakcliff zonder lady Phamer, zei hij, en met een lachje voegde hij er aan toe: En hoe verdedigt u uwe rechten? Ik verdedig ze niet! antwoordde ze. Maar laten we liever niet meer over lady Perth pralen. Vertel me liever iets over u zelf. Waar ligt uw regiment en tot hoe lang hebt u verlof? We zijn drie jaar lang in Gibral tar geweest en nu heb ik een half jaar verlof. Een half jaar, herhaalde zij droo- merig. Zij dacht er aan hoe prettig het zou zijn iemand ongeveer van haar eigen leeftijd te hebben met wien ze kon praten zooveel ze wilde, kon zin gen, dansen, wandelen en vooral, hoe heerlijk het was om iemand te hebben die lady Perth niet onfeilbaar vond, zooals lord Stair deed, iemand die mis schien haar partij zou kiezen en zou gelooven dat zij „Zonnestraaltje" niet zou bederven. Samen gingen ze naar huis. Als u lord Stair wilt spreken, zult u hem in de bibliotheek vinden, zei ze. Hij sluit zich daar iederen morgen op. En als u lady Perth wenscht te zien kunt u haar vinden in de witte salon, daar houdt ze iederen morgen audiëntie. En vroeg hij, als ik lady Stair wil ontmoeten, waar moet ik dan zoeken? Ze lachte. In de kinderkamer, als ik ten minste den moed heb daar binnen te gaan, en anders zoo ver mogelijk weg van lady Perth. Een beetje vaag, schertste hij. Ik zal eerst lord Stair gaan opzoeken. La ten we samen gaan. Neen, antwoordde ze. Hij zou het misschien vreemd vinden als ik hem stoorde. Wanneer zie ik u weer? Marguerite lachte nerveus. Het gebeurt niet dikwijls dat ie« mand veel belang stelt in mijn gezel schap. Lady Perth probeert me zoo weinig mogelijk te zien en. ze had op het punt gestaan er aan toe te voe gen: en niemand heeft me noodig, maar ze bedacht zich. Wat hem betrof had ze den zin ech ter even goed kunnen afmaken, want hij begreep wat ze had willen zeggen. Wanneer zal ik u weer zien, en waar kan ik u vinden vroeg hij voor den tweeden keer. Ik zit dikwijls in die aardige ka mer die wij Sir Josua's kamer noe men. Die weet ik, zei hij. Waar die 3 schilderijen van sir Josua hangen. Ik zal u daar zoeken. Marguerite voelde zich vroolijker dan ze in langen tijd geweest was en ze bedacht hoe anders het in het oude huis zou worden, nu kapitein Este hun gast was. HOOFDSTUK X. Lady Perth keek op van haar boek en tuurde naar het gedeelte van de kamer waar twee jonge hoofden zich bogen over een foto-album. Kapitein Este vertelde en Marguerite luisterde. Telkens hoorde ze het geluid van een lach, een hooge, zilveren lach en lady Perth ergerde zich. De morgen zon scheen warm in de kamer, de groote tuindeuren stonden open en een geur van resida woei naar binnen. Lady Stair zag er even stralend uit als deze zomerdag; haar gezicht was een en al levendigheid. Haar heldere oogen keken verbaasd op naar kapi tein Este, die vertelde van zijn verre tochten en lady Perth werd getroffen door de bezieling op het jonge gezicht, een bezieling die zij nooit te voren had bespeurd. Over het algemeen had Marguerite's gelaat iets kwijnends en vermoeids, of soms iets rusteloos, als of ze iets miste, maar nu scheen haar heele ziel op te lichten in haar oogen, haar rijke ziel die ze geërfd had van haar kunstzinnigen vader. Lady Perth fronste het voorhoofd. Ze was zich ten volle bewust dat er niet de minste reden tot critiek was. Een gesprek tusschen twee spelende kinderen had niet onschuldiger kun nen zijn. Heeft u ooit buiten Engeland ge woond? hoorde ze kapitein Este zeg gen. Gewoond nooit, maar ik heb wel gereisd met lord Stair, maar ik ken toch geen ander leven dan het Engel- sche. Een oogenblik zweeg lady Stair, maar toen ging ze voort tot kapitein Este: Ik praat over het leven maar ik weet eigenlijk niets van het leven af. Vóór ik getrouwd was, dacht ik dat de wereld alleen muziek was. En nu? vroeg hij nieuwsgierig. Nu voel ik 't meer als een meng sel van verschillende dingen. (Wordt vervolgd). De Echo van het Zuiden, WaalwUksche en Langstraatstbe Courant, Een koker "AKKERTJES" van 12 stuivers bevat tegenwoordig 13 "AKKERTJES". Voordeelen: U heeft er één extra. En U heeft ze dan altijd in huis bij nacht en ontij, bij plotseling opkomende Hoofdpijnen, Kies pijn, l' pijnen, ap1 Migraine, Rneumatische iig Kou, Griep en Koorts. Per doos van 2 stuks - 2 stuivers. Per koker met glazen buis van 13

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1938 | | pagina 1