Binnenlandsch Nieuws.
R. K. Huishoud- en Industrieschool te Waalwijk.
^'/t^iert„MIJNHARDTJES
De Echo van het Zuiden
Tweede Blad
Trixie's bezoek aan Vader Neptunes
Het zou ons niet verwonderen, als
menig ouder in Waalwijk en omgeving
zich reeds heeft afgevraagd: zou er
van die Huishoudschool te Waalwijk
nog iets komen? Men leest wel, dat in
het uitbreidingsplan dezer gemeente
een aanzienlijke ruimte voor deze
school is gereserveerd, men heeft mis
schien gelezen, dat reeds een directri
ce is benoemd, maar men ziet niets,
terwijl toch vroeger reeds medegedeeld
was dat waarschijnlijk al in 1937 de
lessen zouden beginnen. Ter gerust
stelling van degenen, die misschien
zouden denken dat ook hier uitstel
afstel zou beteekcnen, kan het Be
stuur der school thans overgaan tot
het plaatsen van een advertentie in
dit blad, waarin ouders worden uit
genodigd, zich op Woensdag- of Za
terdagmiddag van 3 tot 6 uur te willen
vervoegen aan het gebouw van de
K.J.V., (tegenover de pastorie van SI.
Jan te Waalwijk), waar de directrice
dan zitting houdt om belangstellenden
en belanghebbenden op de hoogte Ie
brengen van het doel van deze school
en de aard van het onderwijs. (Zie ad
vertentie in het eerste blad van dit
nummer). De school wordt officieel
1 September geopend.
Natuurlijk is het gebouw met 1 Sep
tember nog niet klaar, er staat zelfs
nog geen steen van, maar wel willen
wij de lezers van dit blad reeds nui de
verzekering geven, dat het, onvoorzie
ne omstandigheden voorbehouden,
een sieraad voor de „nieuwe straat"
zal worden, dat het, zacht uitgedrukt,
inwendig zo zal worden verzorgd, dat
hel niet behoeft onder te doen voor de
best-ingerichte huishoudscholen van
onze provincie.
Architect Nijsten in Den Bosch, aan
wien dezer dagen nog het houwen van
het nieuwe raadhuis te Drunen werd
opgedragen, stelt er een eer in hier
een bewijs te leveren van zijn bouw
kundige talenten. Hij heeft gebruik
kunnen maken van de ervaringen,
welke men in bestaande scholen heeft
opgedaan en niet in het minst van de
zeer deskundige adviezen van de in
spectie en directrice. We hopen spoe
dig een afdruk van de tekening in dit
blad te mogen plaatsen, te zijner tijd
zal ieder in de gelegenheid worden ge
steld, de schoolgebouwen te bezich
tigen.
Voorlopig zal men zich beperken tot
algemeen vormend onderwijs en de
naaldvakken. Daarvoor worden bin
nen enige weken een onderwijzeres
met hoofdakte en een lerares in het
bezit van de Akte Na aangesteld. Aan
Katholieke meisjes wordt tevens gods
dienstonderwijs gegeven.
Uit het programma nemen wij het
volgende over. Het doel van de school
is
„Meisjes en vrouwen op te leiden
„voor de taak van huisvrouw en voor
„beroepen van vrouwenarbeid, waar
door zij in eigen levensonderhoud
„kunnen voorzien. Meisjes en vrouwen
„door korte cursussen enige bedreven
heid bij te brengen in verschillende
„vakken van vrouwenarbeid".
Er is voorlopig gerekend op 5 dag
opleidingen, 1 avondopleiding en 10
afzonderlijke cursussen.
Meisjes, die (5 leerjaren van de la
gere school hebben afgelopen en 12
jaar en 8 maanden oud zijn, kunnen
aan de tweejarige voorbereidende op
leiding deelnemen. Boven deze cursus
staat die voor „opleiding tot hulp in
de huishouding", welke bestemd is
voor meisjes, die twee of meer klas
sen van een school voor uitgebreid
lager ol' middelbaar onderwijs hebben
afgemaakt.
Dan is er nog een tweejarige oplei
ding voor naaister, welke bekroond
wordt door een éénjarige cursus voor
costuumnaaister. (Het Franse woord
coupeuse wordt liever niet gebruikt).
Er is bovendien nog een opleiding
tot dienstbode, welke 8 maanden
duurt. De sociale betekenis hiervan
behoeven wij niet uiteen te zetten.
Voor meisjes, die overdag in een
betrekking zijn, hetzij op kantoor, fa
briek of huishouding, wordt een drie
jarige avondopleiding georganiseerd,
die zowel de huishoudelijke vakken
als de naaldvakken omvat.
Voor de 10 afzonderlijke cursussen
verwijzen wij naar het prospectus, dat
binnenkort gratis aan belangstellen
den wordt uitgereikt en de mondelin
ge inlichtingen, welke de directrice
gaarne wil verstrekken.
Het schoolgeld wordt geheven vol
gens het gezinsinkomen en is alleszins
billijk. Het juiste bedrag kan de di
rectrice mededelen, wanneer men het
laatste biljet van de inkomstenbelas
ting meebrengt.
Wij vertrouwen, dat vele ouders in
het belang van hun kinderen zich om
nadere inlichtingen zullen wenden tol
de directrice.
G. J. DE VRIES.
Secretaris Schoolbestuur.
Vacantietijd schept nieuwe
verkeersgevaren.
De Engelsche Automobiel Club
heelt zich tot het autorijdend pu
bliek gewend met het volgende ver
zoek
«De zomervacanties zijn weer in
vollen gang en duizenden kinderen
genieten van de herwonnen vrijheid,
flet is niet te verwonderen dat zij
op straat spelende, in een uitgelaten
bui de hun ingeprente verkeersre
gels en daarmede de noodige voor
zichtigheid over boord gooien. Al
spelende zullen zij plotseling den
rijweg oversteken en als de overige
weggebruikers reeds niet van tevo
ren hierop bedacht zijn, zou de
vacantievreugde van de kinderen
wel eens ruw kunnen worden ver
stoord.»
Evenals haar zusterorganisatie dit
in Engeland deed, wil de K.N.A.C.
dit goede voorbeeld volgen. Zij dringt
bij de Nederlandsche weggebruikers
dan ook nog eens op een extra
dosis voorzichtigheid aan gedurende
de vacanties van de jeugd.
Amerika oppert bezwaren tegen
K.N.I.L.M.Iijn op Manilla.
«..Nu opnieuw in overweging is ge-
nomen om toestemming te verlee-
nen tot de opening eener luchtver
binding tusschen Java en Manilla
werpt het departement van Oorlog
te Washington bezwaren op, daal
de opening op den duur voor de
vreemde luchtlijn het gevaar ople
vert, een precedent te scheppen voor
andere mogendheden.
De pers te Manilla betreurt een
eventueele alwijzing der toestem
ming, daar door middel van de lijn
der K.N.l.L.M. Europa in 7 dagen
van Manila uit bereikbaar zal zijn.
Vertrek van Indische delegaties
voor het regeeringsjubileum.
Onder groote belangstelling ver
trokken met de Christiaan Huygens
naar Nederland de delegaties van
den Sultan van Djokja, bestaanae
uit Pangeran Hagabei en Pangeran
Sindoenegoro, van den Pakoe Alam,
Pangeran Hario Soerjoatmodjo en
van den Mangkoenegoro, Pangeran
Hario Soeriasoemaruo, een broer
van den Mangkoenegoro.
Raden Sindoenegoro zal meegaan
als secretaris van de delegatie van
den Sultan; in Nederland zal zich
bij deze delegatie aansluiten de zoon
van den Sultan, Raden Mas Dorod-
jatoen, die in Nederland studeert.
Met de delegatie van den Mang-
Koenegoro reizen de zoons en ten
neet mede, die te Wageningen gaan
studeeren.
De sultan van Langkat met
gevolg zal eerst 14 dezer in de re
sidentie aankomen. Na aankomst
te Genua met de Marnix van St.
Aldegonde zal de sultan en zijn ge
volg een reis door Europa maken.
DOOR NINI EILERS.
Trixie was een lief meisje van zes
jaar. Ze zat in de eerste klas en vond
het erg prettig op school. Maar nu was
het Zaterdag en ze had de hele mid
dag vrij. Ze mocht met moeder mee
naar het strand. Ze ging dikwijls naar
het strand en dan bouwden ze zand
kastelen met diepe gangen en kijkga
ten Ze danste van plezier en ze kon
bijna niet wachten tot moeder alles
klaar gemaakt had.
Op het strand trok moeder haar 't
zonnepakje aan, dat ze zelf voor Trixie
gemaakt had. Ze kreeg ook een hoedje
op tegen de felle zon. Trixie nam haar
emmertje en schopte en ging toen vlak
aan zee spelen. Maar ze durfde niet te
dicht bij het water te gaan, want ze
was er een beetje bang voor, voor dat
grote water, waar je het einde niet van
kon zien.
Ze speelde zo fijn, dat ze niet eens
keek naar wat er om haar heen ge
beurde. Maar na een tijdje was ze een
beetje moe geworden en ging eens
even zitten. Juist toen ze weer verder
wilde gaan met haar hoge berg, hoor
de ze naast zich zeggen: „Zeg meisje,
ga je met me mee? Ik zal je heel
mooie dingen laten zien, die je anders
nooit kunt zien!"
Ze keek verbaasd op en zag een klein
mannetje, ongeveer zo groot als zij
zelf en met een lange baard.
„Wie bent u?" vroeg ze verschrikt
en ze bekeek het mannetje van top tol
teen.
„Ik ben de waterman, een dienaar
van Vader Neptunes en ik heb vrije
toegang tot de zee, waar ik alle huizen
mag bezoeken, met kleine jongens en
meisjes, zoals jij. Wil je mee om alles
te zien?"
„Nee", zei Trixie, „ik ben bang en
ik weet ook niet of het van mijn moe
der mag".
„Je hoeft niet bang te zijn, hoor
Trixie", zei de waterman. „Ga maar
eens gauw aan je moeder vragen of
je mee mag."
Trixie ging naar haar moeder en
vertelde van het mannetje met de lan
gen baard. Ze vroeg of ze eens met 't
mannetje mee mocht gaan. Moeder
vond het goed en Trixie liep weer vlug
naar den Waterman terug. Ze was nu
niet bang meer.
Ze doken samen in het water en
zonken héél diep naar beneden. Wat
zag ze daar een prachtige dingen! Er
waren vissen, die ze zelfs in het aqua
rium in de dierentuin nog nooit had
gezien.
Plotseling kwamen ze aan een grote
poort. De Waterman nam Trixie mee
door de poort en toen kwamen ze in
een zaal, die helemaal van glas ge
maakt was. Wat was dat prachtig!
Heel grote schelpen stonden er en het
mannetje legde uit, dat het grote fau
teuils waren, waar de zeemensen in
zaten, net zoals de aardmensen op huh
stoelen. Ze liepen de hele zaal door en
kwamen toen bij een man met een
vissenstaart. Hij vroeg aan den Wa
terman, waar hij naar toe wilde.
„Ik wil dit lieve meisje aan Vader
Neptunus voorstellen", antwoordde de
Waterman. „Is hij op het ogenblik
thuis?"
De man met de vissenstaart ant
woordde niet, maar deed een deur
open en liet hen binnen gaan in een
andere grote zaal. Die was ook van
glas gemaakt, maar hier waren de
wanden van doorzichtig glas. Trixie
zag allerlei vissen tegen de muren
zwemmen en ze dacht, dat ze hen zo
kon pakken, maar ze stuitte telkens
met haar handen tegen het dikke glas.
Ze schrok vreselijk toen ze een grote
zwarte vis met lange armen op zich af
zag komen en met twee gloeiende
ogen. Ze liep hard naar een grote
schelp en verborg zich daar in, want
ze was heel erg bang.
De Waterman zei, dat ze helemaal
niet bang hoefde te zijn, want die
inktvis, zo heette het beest, kon hier
toch niet komen. Ze gingen verder
door de grote zaal en kwamen toen in
een ander vertrek, waar een hooge
troon stond. Op die troon zat een ou
de man met een kroon op en een grote
vork in zijn hand. Om hem heen zaten
een hele hoop kleine mannetjes, die
er net zo uitzagen als de Waterman.
„Zo, meiske", zei de man op de
troon, „ik ben Vader Neptunus, de
koning van de zee. Als ik kwaad ben
komt er storm, en zijn er grote gol
ven op zee. Stoute kinderen, die te ver
zwemmen, neem ik met mijn vork op
en trek ze zo naar beneden. Dat is dan
hun straf. Ben jij wel eens ongehoor
zaam?"
„Ja", antwoordde Trixie, „maar
dan moet ik heel vroeg naar mijn bed
voor straf. Maar ik ben niet altijd
stout!"
„Zo, dat is goed. Ga nu maar weer
niet den Waterman mee. Hij zal je
nog een paar dingen uit mijn konink
rijk laten zien."
De Waterman nam haar toen weer
mee en ze kwamen langs de wonder
lijkste vissen. Zulke mooie had ze nog
nooit gezien. Er waren rode, blauwe,
groene, gele en nog veel meer andere
gekleurde vissen. Het was een prach
tig gezicht.
Plotseling was de Waterman weg.
Ze stond alleen in een onafzienbaar
land, omgeven door water en midden
tussen de grote vissen. Daar kwam
weer die zwarte vis met zijn lange ar
men. Hij probeerde naar Trixie te grij
pen. Ze gaf een gil van schrik en.
was meteen wakker!
„Waar ben ik?" riep ze. „Moesje,
help, een grote zwarte vis wil me op
eten!"
Haar moeder kwam gauw bij haai
en vertelde toen, dat ze zeker had ge
droomd, want dat ze in slaap was ge
vallen. Toen vertelde Trixie wat ze
allemaal gedroomd had en ze kreeg
een lekker stuk chocolade van moeder
voor de schrik!
HOE ZIJN WE AAN ONZE
VACANTIES GEKOMEN?
Er was een tijd, waarin elke dag een
„vrije dag" was. „Dat was nog eens
fijn", zullen jullie wel zeggen, maar
dat was helemaal niet zo fijn, want
die dagen waren geen echte vrije da
gen, ze heetten alleen maar zo.
Hoe zijn we nu eigenlijk aan onze
vacantie gekomen? Het woord: „vrije"
dag, komt uit het latijn: feriae. De
feriae waren dagen, waarop de win
kels gesloten waren. Later kwam de
naam op de kalender van de kerk en
beteekende eerst de feestdagen ter ere
van God en de heiligen. Daarna ook de
Zondagen en nog later ook de gewone
weekdagen, behalve de Zaterdag. Zo
heette de Zondag toen de eerste vrije
dag: feria prima, de Maandag de twe-
de: feria secunda enz. Natuurlijk
werd op de weekdagen gewerkt en
jullie hadden, als je dan geleefd had,
ook naar school moeten gaan.
Er waren toen ook al scholen. In
het begin alleen maar scholen van be
paalde kerken, maar daar mocht ie
dereen op komen. Op deze scholen
werden de eerste „schoolvacanties"
gehouden, eerst alleen op de kerkelijke
feestdagen en later ook bij bijzondere
gelegenheden, als: jaarmarkten, wed
strijden enz. Er werd zelfs al» „hitte-
vacantie" gegeven. De leerlingen
mochten dan 's middags thuis blijven.
Maar anders moest je ook de hele dag
onder de hoede van je meester blijven.
Op mooie zomerdagen trok de mees
ter met zijn leerlingen naar buiten. Ze
gingen dan naar het bos en speelden
daar allerlei spelletjes.
Pas in de achttiende eeuw werd het
onderwijs en de indeling van de
schooltijd vast geregeld en kreeg je,
inplaats van telkens één dag, langere
tijd achter elkaar vrij.
In Philadelphia in Amerika is een
kanarievogel-club opgericht. De leden
van deze club kunnen daar in de zo-
mervacantie hun kanarievogels bren
gen die daar dan worden verzorgd, zo
lang ze uit de stad zijn. Bovendien
krijgen ze geregeld bericht, hoe 't met
hun vogels is.
In Candij (Ceylon) wilde een man
van 5U jaar een ritje op een olifant
maken. Het dier scheen daar niet erg
op gesteld te zijn, want hij haalde den
man met zijn slurf van zijn rug en
gooide hem op de grond. De arme man
kwam niet al te zacht neer en heeft
zich vrij ernstig gewond.
Vissenteelt in de Lijbische woestijn.
Het klinkt heel vreemd, dat vissen
kunnen leven in de Lybische woestijn,
maar toch is het waar. Eens werden
600 vissen in een vliegtuig naar de
woestijn gebracht, met de bedoeling,
dat ze kuit zouden schieten en zich
op die manier zouden vermeerderen.
Ze werden in het water van de Jupi-
ter-Amon-Oase gedaan. Maar na enige
tijd waren er al 400 van dood gegaan.
De man, die ze naar de woestijn ge
bracht had, stelde na een tijd vast,
dat 200 vissen in leven waren geble
ven en zich vermenigvuldigd hadden,
zodat een paar duizend vissen nu de
woestijnbeken bevolken.
Een paar aardige kunstjes met
getallen.
Hier is een aardig getallenkunstje.
Je mag er elk willekeurig getal voor
nemen, van drie cijfers, als je er maar
aan denkt, dat het laatste cijfer klei-,
ner is dan het eerste. We zullen er nu
een paar berekeningen mee doen en
dan zal je zien, dat, welk getal je ook
neemt, de einduitkomst altijd 363 zal
zijn.
Als voorbeeld nemen we het getal
856: 856 we keren dit getal om, dan
ontstaat 658 en trekken dit van het
eerste getal af, dan blijft over 198.
Dit getal draaien we weer om, dan
krijgen we 891 en dit tellen we bij het
vorige getal op, dan ontstaat 1089. Dit
getal delen we nu door 3 en dan is de
einduitkomst 363.
Probeer het maar met elk ander ge
tal van drie cijfers en je zult zien, dat
het altijd .uitkomt, als het laatste cijfer
tenminste kleiner was dan het eerste.
Nu moet jullie eens laten zien hoe
vlug je kan rekenen. Je schrijft op een
stukje papier achter elkaar de getal
len: 1, 2, 4, 8, 16, 32, 64, 128, 256, 512,
1024. Nu kan je deze getallen heel vlug
bij elkaar optellen, zonder dat je daar
voor de getallen onder elkaar schrijft.
.Ie hoeft ze helemaal niet op te schrij
ven, maar kunt het makkelijk uit je
hoofd berekenen. Dat komt, omdat elk
getal, dat je opgeschreven hebt twee
maal zo groot is als het vorige. Als je
dan ook de einduitkomst wilt bereke
nen hoef je alleen het laatste getal,
dus 1024 te verdubbelen en er dan het
getal 1 af trekken. Dus: 2 X 1024 is
2048—1 is 2047.
Wetenswaardigheden.
Op een bloemententoonstelling in
Chelsea kon men een rhodondendron
bewonderen, die 2.70 meter hoog was
en 1500 bloemen had.
In het jaar 1924 waren nog 104.000
Indianen in Canada en nu zijn er weer
114.000. Dus men hoeft niet bang te
zijn, dat de roodhuiden zullen uitster
ven.
Trekvogels vliegen op hun trek
meestal 200 tot 400 meter hoog. Maar
het schijnt, dat er ook al vogels waar
genomen zijn, die 1000 meter hoog
vliegen.
Ook snugger.
„Wat een prachtige wandelstok
heeft u daar."
„Ja, hij is wel erg mooi, maar het
is jammer, dat hij een beetje te lang
is."
„Maar laat er dan een stuk vanaf
halen!"
„Maar luistert u eens even, ik zal
toch niet zo dom zijn, om die prach
tige ivoren knop eraf te laten halen!"
„U hoeft hem toch ook niet van
boven korter te laten maken! Van
onderen moet u er ook een stuk af
laten snijden."
„Van onderen? Waarom van onde
ren? Hij is me toch van ónderen niet
te lang!"
Oplossingen raadsels.
1. De tabak.
2. Een doodskleed.
3. Bergketens.
4. S-peer-eer-speer.
5. Voeten van bergen.
6. Als men zijn linkerhandschoen
aan de rechterhand doet.
7. Sneeuwbal.
