Buitenlandsch Nieuws.
DAT KOMT ER VAN
Ivorol geeft een zeer effectief zacht en geurig schuim
Zaterdag 5 November 1938 No 88,
De Echo van het Zuiden.
Tweede Blad
CHAMBERLAIN WEER NAAR
DUITSCHLAND
In een rede, welke Chamberlain in
het Lagerhuis heeft gehouden, kwam
tot uiting, dat de Britsche premier
geen tijd wenscht te verliezen bij de
uitvoering van zijn politiek van paci
ficatie in Europa. En nu Chamberlain
het Lagerhuis om bekrachtiging van
het pact met Rome verzocht heeft
men heeft geen reden om aan te ne
men, dat het Britsche parlement, on
danks de Labour-oppositie, zijn goed
keuring daaraan zal onthouden is
de eerste vraag, welke men zich stelt:
wat zijn thans de verdere plannen van
den premier?
Daarbij staan, naar men algemeen
aanneemt, nieuwe besprekingen met
rijkskanselier Hitier op den voorgrond,
waarbij beide staatslieden zich vrijelijk
zouden kunnen uitspreken over de vol
gende kwesties:
Een stopzetting van den bewape
ningswedloop, gevolgd door een over
eenkomst tot beperking van de bewa
peningen.
De Europeesche problemen, die nog
hangende gebleven zijn en die aanlei
ding kunnen worden tot nieuwe wrij
ving.
Het aansnijden van het vraagstuk
der Duitsche koloniale eischen.
Het voeren van handelsbesprekin
gen.
De kwesties der bewapeningsbeper
king en van de Duitsche koloniale
eischen hebben den laatsten tijd vooral
de aandacht van Europa gehad. Van
gezaghebbende zijde wordt vernomen,
dat Chamberlain, wat eerstgenoemd
probleem betreft, twee punten boven
aan zijn aganda heeft staan, te weten:
1. Het afzweren van den gasoor-
log.
2. Het verkrijgen van de verzeke
ring, dat de burgerbevolking in tijden
van oorlog niet van de lucht uit zal
worden gebombardeerd of op eenige
andere wijze aangevallen.
DE TERREUR IN PALESTINA.
Donderdag is het in geheel Palestina
betrekkelijk rustig geweest. Er zijn vijf
personen gedood en vijf gewond. De
gedooden zijn rebellen.
Tijdens de militaire operaties te
Jaffa zijn twee Arabieren gedood en
vier gewond.
Te Jeruzalem hebben de opstande
lingen een fabriek in brand gestoken.
De autoriteiten hebben besloten de
curfew s nachts buiten de muren van
de stad te handhaven.
Te Haifa gaat de curfew 's avonds
om zeven uur in.
Bij de huiszoekingen te Jaffa zijn
twintig verdachte individuen aange
houden. Sedert het einde van de vori
ge week zijn er vijfhonderd arrestaties
gedaan.
TSJECHO-SLOWAKIJE WORDT
HOE LANGER HOE MEER UIT
ELKAAR GERAFELD.
Zooals bekend hebben Tsjecho-Slo-
wakije en Hongarije een arbitrale uit
spraak aanvaard van Italië en Duitsch-
land terzake de grenzen tusschen Hon
garije en Tsjecho-Slowakije. Daartoe
kwamen Giano en van Ribbentrop in
Weenen bijeen en Woensdagavond
half acht is de uitspraak gevallen.
Het belangrijkste resultaat is wel,
dat geen gevolg is gegeven aan de
wenschen van Polen en Hongarije be
treffende een gemeenschappelijke grens
door den afstand van Karpathisch
Oekraïne aan laatstgenoemd land. An
derzijds is echter in zeer ruime mate
aan de wenschen van Hongarije te ge-
moet gekomen, daar dat land de vol
gende belangrijke districten toegewe
zen krijgt: Ersehujvar, Levice, Luce-
nec, Kosice, Uzhorod (Ungvar), Mun-
kacs en Rimaszombat. Aan Tsjecho-
Slowakije blijven de hoofdstad van
Slowakije Bratilava, de oude bis
schopsstad Nitra en Sevljus met de
omliggende gemeenten.
De totale oppervlakte van het aan
Hongarije afgestane gebied is ca.
12.000 vierkante K.M., bewoond door
een bevolking van 800 tot 900 duizend
zielen.
De uitspraak van het scheidsgerecht
is voor de vertegenwoordigers van
Slowakije op een teleurstelling uitge-
loopen, immers men had gehoopt Ko
sice (Kaschau) te behouden. Voor
Sub-Karpatisch Rusland beteekent de
beslissing, die te Weenen genomen is
een nog veel zwaarderen slag: de twee
grootste steden gaan verloren; een arm
land, vrijwel zonder verbinding met
het Westen, blijft over. Donderdag
ochtend waren de vertegenwoordigers
van Tsjecho-Slowakije reeds pessimis
tisch gestemd.
De Hongaren hebben behalve de ste
den Bratislava en Neutra alles gekre
gen wat zij verlangden. Officieel kun
nen zij zich niet geheel voldaan ver
klaren, maar zij kunnen tevreden zijn
met het bereikte.
De Tsjecho-Slowaken zijn zeer te-
neergeslagen over de beslissing. Sub-
Karpatisch Rusland wordt volkomen
afhankelijk van Hongarije. Immers alle
rivierdalen loopen in Zuidelijke rich
ting en een Oost-West verbinding
door het bergland is er practisch niet.
De spoorweg gaat verloren en in de
eenige plaats van beteekenis die over
blijft wonen slechts 20.000 menschen.
Van de betwiste steden blijven dus
de hoofdstad van Slowakije, Bratis
lava, zelf, voorts de oude bisschops
stad Neutra, zoomede in Karpatho
Oekraine de stad Sevljusch. met om
liggende plaatsen binnen het gebied
der republiek Tsjecho-Slowakije.
Hongarije zijn de steden Neuhausel,
Lewenz, Lutschnetz, Kaschau, Ungvar
en Munkacs toegewezen. De nieuwe
regeling, aldus besluit het D.N.B.,
brengt het geheele aaneengesloten
Hongaarsche kolonisatiegebied weer
aan Hongarije terug.
EEN RECHTSCH SPAANSCH OOR
LOGSSCHIP SCHIET EEN
SPAANSCH SCHIP IN BRAND.
De inwoners van het kleine plaatsje
Cromer aan de kust van Norfolk in
Engeland heben de sensatie van hun
leven gehad, omdat op geringen af
stand van de kust een oorlogsschip der
Spaansche nationalisten het Spaansche
schip Cantabria dat op weg was naar
Marseille, heeft aangevallen en zwaar
beschadigd.
De vuurtorenwachter was de eerste
die kanonschoten hoorde, maar omdat
het zicht slecht was en hij aan dit ge
luid wel gewend was, heeft hij er in
den beginne geen aandacht aan ge
schonken in de meening dat een of
ander Engelsch oorlogsschip in de
buurt schietoefeningen hield.
I
Z. K. H. Prins Bernhard begroet Ge neraal Snijders op de receptie in het
Koloniaal Instituut te Amsterdam bij het 10-jarig bestaan der K. N. I.L. M.
Op de pier hadden zich inmiddels
ook eenige inwoners verzameld en
plots kon men een brandend schip on
derscheiden dat van korten afstand
door een hulpkruiser beschoten werd.
Het reddingstation ving draadlooze
berichten op van schepen in de buurt
die elkaar reeds op het schieten attent
maakten en toen kwam ook bericht
van den torenwachter dat er een soort
gevecht werd geleverd, ofschoon de
eene partij natuurlijk niet terug kon
schieten. De Cantabria heeft getracht
de haven te bereiken en de reddings
boot van Cromer is uitgevaren om de
opvarenden over te nemen indien het
schip, dat zware rookwolken en vlam
men uitstootte, de haven niet meer zou
kunnen bereiken.
EEN BELANGRIJKE VERKLA
RING DER JAPANSCHE
REGEERING.
De Japansche regeering heeft thans
de verklaring gepubliceerd, waarin zij
een uiteenzetting geeft van haar poli
tiek in verband met den toestand in
China na de verovering van Kanton en
Hankou. In deze verklaring wordt ge
zegd:
,,De Kwowintang regeering bestaat
nog slechts als zuiver plaatselijk be
wind. Zoolang zij echter volhardt in
haar anti-Japansche en pro-communis
tische politiek, zal ons land de wape
nen niet neerleggen, alvorens dat be
wind vernietigd is. Japan streeft naar
de vestiging van een nieuwe orde, die
in Oost-Azië een blijvende stabiliteit
zal verzekeren. Dat is het laatste doel
van onze militaire actie. Hoofddoel de
zer nieuwe orde zijn een wederkeerige
hulpverleening en coördinatie tusschen
Japan, Mantsjoekwo en China op poli
tiek, economisch, cultureel en ander ge
bied.
Zelfs de deelneming van de Kwo-
minting regeering zou niet worden af
gewezen, indien deze regeering de po
litiek, die zij in het verleden gevoerd
heeft, zou laten varen en door perso-
neele veranderingen tot een wederge
boorte zou komen.
De vestiging van een nieuwe orde in
Oost-Azië is in volkomen overeenstem
ming met den geest, waarin het impe
rium is geschapen: De vervulling van
deze taak beteekent een groote verant
woordelijkheid, die op het tegenwoor
dige geslacht rust. Het is daarom een
gebiedende eisch. dat alle noodzakelij
ke binnenlandsche veranderingen ten
uitvoer worden gelegd en dat de ge
heele nationale kracht, moreel zoowel
als stoffelijk, aangewend wordt. De re
geering verklaart, dat dit de onveran
derlijke politiek van Japan is".
waardoor elke poetsing met Ivorol tevens een ware mondwassching wordt. Ivorol (volgens nieuw recept) Tube 60 - 40 *25 cent.
door
JAN VAN LEEUWEN.
Gierigheid is een van de ergste din
gen! Het is niet goed om „hebberig"
te zijn, maar gierigheid is nog veel
erger. Dat betekent, dat je niets af wil
geven van wat je zelf hebt. Nu was
Frits Weiman een beste, brave jongen,
maar hij was verschrikkelijk gierig.
Zijn moeder en vader hadden er heel
veel verdriet van en deden wat ze kon
den om het hem af te leren, maar niets
hielp. Hij was en bleef gierig. Hij had
geen broertjes of zusjes en daarom
was hij een beetje verwend in zijn
jeugd. Hij had zijn speelgoed altijd
voor zichzelf alleen gehad en als hij
iets lekkers kreeg, hoefde hij het nooit
met anderen te delen, maar mocht het
altijd zelf opeten. Nu was hij 1,3 jaar
en nog steeds hield hij alles, wat hij
kreeg voor zichzelf.
In de zomervacantie had hij bij een
oom en tante gelogeerd en hij had het
er erg prettig gehad. Hij kwam er niet
dikwijls en daarom was het dubbel
leuk, dat ze zo goed met elkaar kon
den opschieten. Nu was de vacantie
al weer een hele lijd voorbij en hij ging
alweer naar school. Hij dacht er nog
wel eens aan terug, maar er waren
weer zoveel andere dingen om aan te
denken, dat hij oom en tante langza
merhand vergat.
Dat zij hém niet hadden vergeten,
bleek wel, toen er op Frits' verjaardag
werd gebeld en de postbode een pakje
voor hem afgaf, Frits was zelf op
school maar zijn moeder nam het voor
hem aan.
Ze zag dat het van oom en tante
kwam en ze vond het erg aardig van
hen, dat ze aan hun neefje gedacht
hadden. Ze hekeek het pak eens goed
en ze begreep al gauw wat er in zat.
Er kwam zoo'n bijzonder geurtje uit
Toen Frits tussen de middag naar
huis kwam, zag hij direct het pak op
zijn verjaardagstafel staan. Hij vloog
er op af en rukte één, twee, het papier
van het doosje af. Er lag in. een
dikke, vette gerookte paling! Frits
juichte van plezier. Dus oom en tante
hadden nog niet vergeten, dat hij zo
veel van paling hield. Dat was nog
eens leuk! Er was een briefje bij om
hem te feliciteren en tante schreef:
„Oom en ik wisten niet, wat we je
moesten geven en omdat we nog heel
goed wisten, hoe gulzig je altijd van
de paling at en hoeveel je daar van
hield, dachten we, dat je liet wel leuk
zou vinden om nu een flinke paling
te krijgen!"
En óf Frits het leuk vond! Hij wist
zich niets lekkerders te bedenken, dan
paling en hij was heel blij met het ge
schenk.
„Dat is aardig van oom en tante",
zei moeder. „En vader zal het ook fijn
vinden! Hij houdt toch zoveel van pa
ling!"
Nu betrok Frits' gezicht toch heus
even. Hij hoefde vader toch geen stuk
paling te geven? Die was toch van
hemzelf, helemaal voor hemzelf! Moe.
der zag wel aan zijn gezicht, wat hij
de jongens de rug toe en ging alleen
de school binnen. Stel je voor, die pa
ling verdelen! Alsof je elke dag een
paling cadeau kreeg. Hij dacht er niet
over! Die paling was van hem en hij
zou hem opeten ook!
Na school ging hij weer vlug naar
huis en toen hij alleen in de kamer
was, proefde hij gauw een stukje van
de paling. O, wat smaakte dat lekker!
Hel was alleen erg vet, maar dat was
juist goed En hoe meer Frits proefde,
hoe lekkerder vond hij de paling. Zijn
gezicht droop van het vet en ook zijn
handen glansden helemaal. Dat was
nog eens een verjaardagscadeauZo
iets moesten ze hem meer geven!
Frits kon niet meer ophouden met
„proeven!"
Toen zijn vader die avond thuis
kwam, ging hij eens bij de verjaar
dagstafel van zijn zoon kijken, om te
zien of hij nog nieuwe cadeautjes had
gekregen. Hij zag daar ook het lege
doosje, waar de paling in had gelegen.
Maar waar was Frits? Zou hij uit zijn
gegaan? Zijn moeder had hem ook
nog niet gezien. Ze riepen hem, maar
kregen geen antwoord. Eindelijk ging
dacht, maar ze zei niets.
Vader kwam niet thuis tussen de
middag. Hij zou pas met het avond
eten thuis komen. Frits at vlug door,
want hij wilde weer gauw naar school
toegaan. Hij wilde vertellen, dat hij
een paling had gekregen. Een lekkere
vette paling, helemaal voor hem al
leen.
„Zeg", zeiden de jongens, „weet je
wat je moest doen? Je moest ons alle
maal een hapje mee laten proeven van
je paling! Alleen maar om te proe
ven!"
„Ben je mal!" zei Frits, „daarvoor
heb ik hem niet gekregen!" en hij
praatte er verder niet meer over. „Ei
genlijk ben je reuze gierig", zei één
van de jongens nog.
Frits was diep beledigd. Hij draaide
V v
moeder hem zoeken en toen ze op zijn
slaapkamertje kwam, lag hij in bed.
„Frits," zei ze, „wat is er? Vader
is gekomen, wil je hem niet eens goe
dendag gaan zeggen, hij wacht op je.
Hij heeft je de hele dag nog niet ge
zien."
Frits gaf geen antwoord, maar hij
kreunde zachtjes. Zijn moeder, die
eerst gedacht had dat hij misschien
een beetje moe was van het stoeien
op school, kwam nu verschrikt naar
hem toe.
„Frits, jongen, wat is er met je?
Ben je ziek?"
„Ik heb zo'n pijn!" steunde hij.
„Pijn? Maar jongen, waarom heb je
me daar niets van gezegd? Waar heb
je je pijn gedaan?"
Nu moest hij het wel vertellen. Hij
had zich nergens pijn gedaan, ten
minste niet zoals moeder bedoelde.
Nee, het was heel iets anders. Hij had
de hele paling achter elkaar opgege
ten en daar was hij nu zo ziek van.
Hij was vreselijk misselijk en ha'd
erge maagpijn.
„De paling?" vroeg zijn moeder
verbaasd. „Frits.... nee, dat toch
niet.... heb je de héle paling opge
geten?"
Ja, hij had hem helemaal opgege
ten. Zonder ook maar een klein stuk
je voor zijn moeder en vader over te
laten. Helemaal opgegeten had hij
hem, omdat hij bang was, dat hij er
iets van zou moeten afstaan. En nu
was hij ziek.
„Ik heb helemaal geen medelijden
met je, Frits", zei moeder en ze keek
heel verdrietig. „Het is je eigen schuld
en ik vind het heel goed dat je nu eens
flink misselijk bent. Misschien zal je
dan je gierigheid afleren, want heus,
mensen, die zo gierig zijn en nooit
iets aan andere mensen willen geven,
zullen het nooit ver brengen in de
wereld en ze krijgen nooit vrienden!"
jToen ging ze de kamer weer ,uit en
liet Frits alleen liggen.
Ze kwam niet meer hij hem kijken
en vader ook niet. Hij lag helemaal
alleen in zijn donker kamertje en dat
nog wel op zijn verjaardag! O, wat
had hij een spijt! Nu zou hij dolgraag
een stukje aan vader en moeder wil
len geven en zelfs aan de jongens op
school, maar nu was het te laat! Hij
nam zich plechtig voor om voortaan
nooit meer zo gierig te zijn, want hij
merkte dat hij er zichzelf en de ande
ren alleen maar verdriet mee deed.
Oplossingen raadsels van vorige week.
1. Een trompet, of karpet.
2. Van muizentarwe.
.3. Een wafelijzer.
4. De schoenspijker.
5. In de zon.
6. De a.
1+ Het varken.
8. Een vloerveger, borstel, enz.
9. Wie in huis moet blijven.
10. Van een beddelaken.
11. Een nagerecht.
12. In ledige huizen.
13. Een handvat.
14. Ballast.
15. Aal, paal, vis.
Beste Kinderen, denken jullie er aan
om een eigen gemaakt verhaaltje in te
sturen? Er zijn mooie prijzen aan ver
bonden.
