r i DIE HOEST Tweede Blad Bij het 20-jarig bestaan van „Kunst en Kracht". 1 >42^ a's oom °p 'je~ Zaterdag 18 Februari 1939 No. 14 De Echo van het Zuiden is morgen over r Op 4 Februari 1919 kwamen op het bovenzaaltje van het toenmalige Bonds- gebouw te Baardwijk (thans woning van den heer C. van Dongen in de Min. Loeffstraat) een 15-tal sportieve jon gelui bijeen die reeds lang met plannen hadden rondgeloopen in Baardwijk een gymnastiekvereniging op te richten. Men ontveinsde zich geenszins de moeilijkheden, vooral van financieelen aard, die de oprichting en instandhou ding van een turnclub zouden meebren gen. Daardoor liet men zich echter niet afschrikken en met algemeene stemmen werd tot oprichting besloten en den klinkenden naam gekozen van „Kunst en Kracht Tot voorzitter werd gekozen de heer M. Versteijnen, die zich tevens geheel belangloos als leider der oefeningen beschikbaar stelde, terwijl verder als bestuursleden werden benoemd de hee- ren Jac. van Mierlo (secretaris), A. Schuurmans (penningmeester), G. Jan sen (le commissaris) en C. Maas (2e commissaris) Het ging al spoedig crescendo en het clubje breidde zich gestadig uit. Reeds enkele maanden na de oprich ting werd het eerste nieuwe vaandel aangeschaft en de heer A. Schuurmans tot vaandrig gekozen. Na bijna 20 jaar dienst te hebben gedaan zal dit vaandel thans door een nieuw vaandel vervangen worden dat a.s. Zondag door het comité uit de oud-leden zal worden aangeboden. Het ging „Kunst en Kracht'' in deze 20 jaren lang niet altijd voor den wind. Zooals in elke vereeniging wisselden tijden van voorspoed zich af met perio den van ernstige inzinking. Vooal het gemis aan een geschikt oefenlokaal is herhaaldelijk een groote handicap voor deze vereeniging geweest. Er zijn zelfs tijden geweest dat er met geen moge lijkheid een lokaal te vinden was en de werktuigen zoolang in een schuur moesten worden geplaatst. Achtereenvolgens was zij in 't voor malige Bondsgebouw, daarna in café P. v. Eeuwijk (thans woning Wed. v. d. Pennen in de Min. Loeffstraat) en daarna in het Patronaatsgebouw ge huisvest, tot ten slotte, dank zij de zeer gewaardeerde medewerking van het schoolhoofd en het schoolbestuur der St. Clemensschool de nieuwe, ruime gymnastiekzaal van die school beschik baar werd gesteld. Sinds dit probleem was opgelost en de vereeniging over zulk een mooi oe fenlokaal beschikte, ging het steeds vooruit met het ledental. Vooral de jaarlijksche ouders-avon- den die in deze zaal georganiseerd zijn, waarop turn-demonstraties en onder linge wedstrijden voor de verschillen de afdeelingen werden gehouden, ble ken van groote propagandistische waar de te zijn. Want de toevloed van aspi ranten werd steeds grooter, zoodat het clubje, eertijds 15 man sterk, thans is uitgegroeid tot een vereeniging van bij na 1U0 leden en aspiranten. „Kunst en Kracht" heeft in den loop der jaren met tal van mooie prestaties op gymnastiek- en athletiek-wedstrijden haar naam hoog gehouden. Vooral op athletiek-gebied was zij een geduchte concurrente en deed zij vaak van zich spreken door uitzonderlijke prestaties die haar een groot aantal prijzen en bijzondere onderscheidingen deden ver werven. Dat alle moeilijkheden die zich in de afgeloopen 20 jaren in de vereeniging hebben voorgedaan steeds konden overwonnen worden en zij tot grooter bloei kon worden gebracht, dankt zij voornamelijk aan den goeden geest, aan de prettige kameraadschap en clublief de die steeds in deze club geheerscht hebben. Zelfs op de oud-leden is het „oude liefde roest niet" van toepassing, want toen zij vernamen, dat hun vroe gere club haar 4e lustrum ging vieren, hebben zij de handen ineen geslagen, een comité gevormd, gecollecteerd en geconfereerd, met als resultaat dat zij morgen, op den jubileum-avond aan „Kunst en Kracht" een prachtig nieuw vaandel kunnen aanbieden, vervaar digd door de bekende specialiste op dit gebied, de firma Janssen Co. te Til burg. De ruime bijdragen die zij hiervoor van de Baardwijksche burgerij moch ten ontvangen, zijn tevens het bewijs dat „Kunst en Kracht" zich ook in de sympathie der ingezetenen mag ver heugen. Voor een groot deel is het welslagen van dezen opzet ook te danken aan den grooten moreelen en finantieelen steun die het eere-comité hieraan gegeven heeft. In dit eere-comité hebben zitting: de ZeerEerw. heer pastoor van Erp (voor zitter), mejuffrouw Th. Loeff en de heeren J. A. J. van Heijst, C. W. Pul lens, E. P. v. Beijnen, J. H. J. Klijn, Ger. Veltman, P. C. Vermeer, Joseph Vermeer, Adr. Donkers, W. van der Mee en J. Thijssen. Het is dus onder alleszins gunstige omstandigheden dat „Kunst en Kracht morgen op bescheiden feestelijke wijze haar 20-jarig bestaan gaat herdenken.. Des morgens om kwart over acht zal in de parochiekerk van St. Clemens een afzonderlijke H. Mis tot intentie der vereeniging worden opgedragen, waar onder algemeene H. Communie en wij ding van het nieuwe vaandel. De turn-marsch door voormalig Baardwijk met het nieuwe vaandel op geluisterd door de harmonie St. Jan, welke aanvankelijk op het programma stond, heeft men laten vervallen, omdat •het jaargetijde zich nog niet leent voor een wandeling in turn-costuum. Des avonds om half acht vangt de jubileum-uitvoering aan, waaraan me dewerken de leden en aspiranten van „Kunst en Kracht een tooneelclub ge vormd uit leden en oud-leden en ten slotte de bekende humorist-conferen cier de heer Willy van Noordt uit 's-Bosch, die de verschillende pro gramma-nummers met „een liedje en 'n praatje" zal afwisselen. Het belooft een mooie avond te wor den, vol afwisseling van sport en hu mor, terwijl tevens het nieuwe vaan del officieel door den voorzitter van het comité oud-leden, den heer W. v. d. Mee aan „Kunst en Kracht zal wor den overgedragen. Gezien de groote belangstelling die verwaent worut van de zijcie der eigen leden en oud-leden, alsmede hunne huisgenooten, zal deze avond niet voor puoiiek toegankelijk zijn. Mogelijk voigt nog een hernaiing van deze uit voering voor het puDliek. W ij wenschen deze sympathieke club geluK hij net hereiken van dezen dij- zonderen mijlpaal en goed succes op haar jubileum-uitvoering en hopen dat ze onder de bekwame leiding van den neer L. v. Drunen en het actieve be stuur een bloeiende, succesvolle toe- Komst tegemoet moge gaan. NU NlET LANGER AARZELEN MAAR HANDELEN. Het Syndicaat „Gasmaskers" le Amsterdam schrijft ons: Toen nu ruim twee maanden gele den het syndicaat zijn werkzaamhe den begon, bleek nog slechts bij wei nigen werkelijke belangstelling te be staan voor gasmaskers ter bescher ming der burgerbevolking, daarom „volksgasmaskers" genoemd, ter on derscheiding dus van maskers met gasfiiterbussen van langduriger capa citeit, bestemd voor hen, die bij aan vallen of terstond daarna opruimings- werk of andere „diensten" moeten verrichten. Wel bestelde een aantal directies van groote instellingen en ook van kleinere zakelijke ondernemingen maskers voor haar geëmployeerden, maar particulieren bepaalden zich daarentegen veelal tot het eerst voor zichtig inwinnen van inlichtingen. Hoe uit deze vorm van belangstel ling ook reeds spreekt dat tal van particulieren ernstig over de aan schaffing begonnen en beginnen te denken, hun aarzeling moet een ver klaring hebben. Die verklaring is waarschijnlijk, dat de Nederlander nu eenmaal slechts schoorvoetend en bij absolute noodzaak over een nacht ijs gaat. Het is echter niet de eenige ver klaring voor de weinig spontane re actie van de massa. Daarover zeggen wij hieronder nog iets. Intusschcn begon het eenige weken geleden weer te spannen toen Italië zijn eischen tegenover Frankrijk stelde, Barcelona viel en de Duitsche Rijkskanselier een met spanning ver beide Rijksdagrede aankondigde. Die eerste hevige storm in dit nog jonge jaar is weer eenigszins en voor hoe lang? geluwd. Zij had echter gewoed en ook in ons land vele gemoederen verontrust en velen de wanhoopstemming anno September 1938 nabij gebracht. Dat bemerkte het syndicaat maar al te duidelijk uit den stroom van spoed- AKKER'S ÏPetstèz£te bestellingen welke uit alle deelen des lands en zefs uit Begië (van landge- nooten aldaar woonachtig) toevloeide. lederen dag bracht de post meer be stellingen de verzoeken om inlich tingen verminderen, men wilde geen tijd met noodeloos correspondeeren verliezen de telefoons stonden niet stil, men zond geld vooruit, kwam met heele gezinnen per trein en met auto's van verre naar de hoofdstad Meneer „Secuur Controleert we!iederen avond de gaskraan voor hij naar bed gaat. Maar aan hèi gasgevaar denkt hij niet, hij heeft nog geen gasmasker. WAT OOM HANS VERTELDE door Iet Hoogers. - etteke had een f heerlijke reep c'loc°la gekre- mB gen van oom 4 BB Hans. Elke keer MjA s>*7/S zoek kwam, J I BB bracht hij iets u ||1 voor haar mee 1 «n Hl en nu was het een grote, dikke reep. Hij wist wel, dat Jetteke veel van chocolade hield en hij hoefde nu maar naar haar te kijken om te zien, dat hij het goed bedacht had„Smaakt het meisje?" vroeg hij lachend. „Nou en of, oom, ik ben dol op chocolade", antwoordde ze en likte met haar lange ton over de reep. „En oom, ik kan zelf ook chocolade maken! Soms krijg ik cacao van moeder en dan maak ik er echte chocolade van met suiker en water en melk. Zal ik het eens laten zien?" Goed zei oom Hans, laat maar eens zien hoe jij chocolade maakt, tenmin ste, als moeder het goed vindt! Moeder vond het goed en even later stond Jet in haai* eigen hoekje in de serre en roerde in een potje, waar ze sui ker in had gedaan. Ze ging op het bankje staan om beter te kunnen roe ren en telkens moest oom Hans kij ken hoever het was opgeschoten. Nu kan je lekkere chocolademelk maken, plaagde hij haar, want ik ge loof, dat je nog heel lang moet wer ken, voor je een echte reep hebt ge maakt. Weet je wel, hoe repen en bon bons in de fabrieken worden gemaakt? Ik ben wel eens in een chocoladefa briek geweest en heb daar precies ge zien, hoe het toegaat. Maar geloof maar, dat er heel wat moet gebeuren voor de cacaoboon tot een bonbon is omgewerkt. Heb je dat wel eens ge hoord? Nee, dat had Jetteke nog nooit ge hoord en omdat ze van alles wat cho colade is, hield, vroeg ze of oom haar wilde vertellen, hoe al dat lekkers in de fabrieken werd gemaakt. Al in de lbde eeuw hadden de men- schen in Mexico een recept 0111 cho colade te maken, al verschilde dat recept wel een beetje van het recept, dat wij tegenwoordig gebruiken. Maar het werd toch ook van cacaobonen ge maakt. Dal was het begin van de cho colade, maar ik denk niet, dat jij van dat soort chocolade zou houden. De mensen schilden de cacaobonen- wreven ze fijn en mengden ze met allerlei kruiden door elkaar. Dan werd de brei, die zo ontstaan was in een grote pol gedaan, er werd water bij gedaan en zolang geroerd, tot er een dikke schuimlaag op de brei kwam, Deze schuimlaag werd afgeschept en in een andere pot gedaan en daarna gedronken. Heb je ook niet trek in een glaasje van die chocolade? Nee hoor wat lijkt 111e dat vies! Ik houd meer van onze chocolade. Hoe is die dan ontstaan? vroeg Jetteke, want nu werd ze toch nieuwsgierig, hoe het verder met de chocolade zou oflopen. Eerst werd de chocolade naar Spanje gebracht en de Spanjaarden deden voor het eerst suiker in de chocola en daarna werd het over heel Europa verspreid, maar in het begin werd het als een soort drankje beschouwd en kon je het alleen in de apotheken krijgen. Pas ongeveer een eeuw gele den werd het onder alle mensen be kend en zou jij nu iemand op kunnen noemen, die nog nooit van chocolade heeft gehoord of die nog nooit een stukje chocolade heeft gegeten? De fabriek, die ik gezien heb, was in Duitsland in Teltow. Ik was daar op mijn vacantie en maakte toen ken nis met een van de bedrijfsleiders van de fabriek, die me alles heeft laten zien. De cacaobonen worden eerst in 'n machine helemaal schoongemaakt. Dan worden de bonen geroost en dat lijkt wel een beetje op het branden van koffiebonen. Daardoor wordt de geur en de smaak verbeterd. Bij dit roosten gaat er veel vocht uit de bo nen verloren en daardoor schompell de kern in en laat los van de scliil. Als de bonen hierna in de breekma- chine komen, vallen de schillen met een van de kleine, ingeschrompelde kernen af. Maar dan zit er nog een harde kiem in de boon, die nu tegelij kertijd in de grote breek machines achterblijft. Nu moeten de gebroken bonen ge malen worden en dat gebeurt in de drielingmachines. Hierbij worden de bonen door 3 achter elkaar liggende walsen gedraaid en daarbij helemaal fijn gemalen. Nu komt er een dun vloeibare cacaomassa uit de machine. Uit deze cacaomassa wordt chocolade gemaakt, maar ook cacao. Ik had geen tijd 0111 naar beide bereidingen te kij ken, of liever gezegd, mijn begeleider had niet zoveel tijd, daarom besloten we om allen naar de chocoladeberei ding te kijken. Met suiker en nog andere ingrediën ten, voor melkchocolade wordt er melkpoeder ingedaan, wordt de cacao massa nu vermengd. Dat vermengen moet heel goed gebeuren want ik denk niet, dat je het lekker zou vinden 0111 allerlei losse stukjes te proeven. Daar na gaat het door schudmachines, die steeds in de rondte draaien en heen en weer schudden, zodat werkelijk al le verschillende bestanddelen over de hele stof verdeeld worden. De walsen waarin dat gebeurt zijn van graniet, dat is een heel hard soort steen, zo als je wel zult weten. En vanuit die walsen loopt de chocolademassa van zelf in de verschillende vormen. Die vormen lopen weer over een schiui- machine en dansen daarbij vrolijk door elkaar. Als ze zo nog eens hele maal door elkaar zijn geschud komen ze in een kamer waar ze worden afge koeld en daarna kan de chocolade uit de vormen worden genomen. De losse stukken chocolade komen nu in pakmachines en krijgen daar de mooie omhulsels. Per dag maakt die fabriek, die ik bezocht 200.000 stuk ken chocolade! Lijkt je dat niet heer- lijk? Jetteke zat met grote o$;en te kijken. Dat had ze toch nooit geweten, dat er zoveel met de cacaobonen moest gebeuren, voor ze chocoladerepen worden en dal er zo ongeloollijk veel repen tegelijk werden gemaakt, nee, dat was helemaal iets geweldigs! „Ik heb ook nog even in de bonbon- afdeling gekeken", ging oom Hans verder. Daar werken ook heel veel mensen. Over een lopende band komen de kleine bonbons aanglijden en worden dan in allerlei verschillende papier tjes gedaan. Het is een erg feestelijk gezicht 0111 al die kleurige chocolaad- jes langs te zien glijden. Je kunt je in denken, hoe druk de mensen het in de fabriek hebben, als er een feest op komst is, zoals Sint Nicolaas of Kerst mis. Dan werken de fabrieken op vol le kracht. Zou jij het niet leuk vinden, als je eens door een chocoladefabriek mocht lopen en overal, wat je maar wilde, mocht proeven? Jetteke's ogen glansden al bij het idee. Stel je vopr, dat ze net zoveel bonbons mocht eten als ze maar wil de! Wat zou dat heerlijk zijn! Die nacht droomde Jetteke van lan ge banden, waar heel veel bonbons op lagen en ze rolden zo vlug langs haar weg, dat ze er niet één kon grijpen. Ze holde er achteraan, maar het lukte haar niet er een te pakken. De tranen liepen over haar wangen van spijt en ergernis en toen opeens. stond de band stil en kon ze net zoveel eten, als ze maar wilde V- SfMYlli mits Ge Uw kind vanavond nog AKKER's Abdijsiroop geett. Gedu rende den nacht gaat de heilzame werking der kruiden door en maken zij de verkoudheid los, terwijl de hoeststillende kracht der „codeïne" zorgt, dat Uw kind rustig slaapt en niet wakker blijft door benauwende hoestprikkeling. De slijm komt los en de hoest verdwijnt, dat is de verrassende dubbele werking van Abdijsiroop, welke uit kruiden-ex tracten en ..codeïne" bestaat. Zorgt dat U altijd Abdijsiroop in huis hebt. ..Een lepel Abdijsiroop aan Uw kind vóór het naar school gaan, werkt als een beschuttend schild". tegen hoest, griep, bronchitis, asthma Flacon 90 ct.. f 1.50. f 2.40. f 4.20. Alom verkrijgbaar SYNDICAAT „GAS MASKERS" AMSTERDAM.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1939 | | pagina 5