GEMENGD NIEUWS
griepen kou
NIEUWS UIT DE
LANGSTRAAT EN OMGEVING.
FEUILLETON
DUSSEN.
EN.
DE BEDRIEGLIJKE GELIJKENIS.
ONTBINDING DER K.D.P.
De Katholieke Democratische Partij
(K.D.P.) kwam gisteren in hotel „Tha
lia" te Utrecnt in congres bijeen. De
vergadering was zoo druk bezocht, dat
de zaai te Klein bleek. Na urenlange,
soms iiettige discussies en na een uit
voerige verueuiging van bestuurszijde,
kwam het voigenue bestuursvoorstel
in stemming:
Ten eersie: (a) tot ontbinding der
Katnoliek Democratische Partij over
te gaan.
(n) Met het bestuur van de R.K.
Staatspartij een regeling te treilen
coniorm het rapport Waterloo.
(c) De afwerKing dezer regeling
en de liquidatie uer partij op te dragen
aan het partijbestuur.
Ten tweede: de leden en voormali
ge leaen der K.D.P. aan te sporen zich
ten spoedigste te bevoegder plaatse
als lid der R.K. Staatspartij aan te
melden.
Dit voorstel werd met vrijwel alge-
meene stemmen (18 afgevaardigden
stemden tegen) goedgekeurd, waarna
het congres in groote bewogenheid uil
een is gegaan.
Dr. MENGELBERG NEEMT DEN
REMBRANDT-PRiJS IN HAMBURG
IN ONTVANGST.
In een plechtige zitting van de Han-
zealische Universiteit te Hamburg
heelt Zaterdag j.l. de rector aan dr.
Willem Mengelberg de oorkonde uit
gereikt van den Rembrandtprijs, wel
ke in den loop van het vorige jaar aan
den Nederlandschen dirigent toege
kend was.
De plechtigheid werd bijgewoond
door hoogleeraren, docenten en stu
denten aan de universiteit, door vele
vertegenwoordigers van het consulai
re corps te Hamburg, onder wie de
Nederlandsche consul-generaal, F. C.
baron van Aerssen Beyeren van Vos
hol, van de autoriteiten, van den han
del en van Nederduitsche vereenigin-
gen.
De tekst van de oorkonde was, als
gebruikelijk, in de Nederlandsche en
in de Duitsche taal gesteld. De Neder
landsche tekst luidt als volgt:
„De Hanzische Universiteit te Ham
burg kent den Hanzisischen Rem
brandtprijs voor 1938 toe aan prof. dr.
Willem Mengelberg, den grooten diri
gent, den schepper van een nieuw tijd
perk der orkestkunst, die door zijn
dynamisch muzikaal leiderschap de
hoogste verwezenlijking heeft ge
bracht van de muzikale prestatie van
j den enkeling als onderdeel van een
groot geheel, waarin de enkeling niet
in de massa ondergaaf* maar door en
met zijne medewerkenden omhoog
stijgt;
„den Dietschen kunstenaar, in wiens
vertolking van Beethoven de vrucht
bare wisselwerking van den Dietschen
en den Duitschen geest hoogste
schoonheid voortbrengt;
den universeelen geest, die de Eii-
ropeesche muzikale genieën heeft
doen kennen aan hun eigen volk en
aan andere volkeren, en die continen
ten zich verbonden heeft doen gevoe
len door den eerbied voor 't schoone."
De Rembrandtprijs voor Nederduit
sche leêtterkunde en kunst bedraagt
tienduizend rijksmark en wordt door
de Hanzeatische universiteit jaarlijks
uitgereikt. In het door de Universiteit
voor den Rembrandtprijs ingesteld cu
ratorium hebben zitting als president
de rector der Hanzeatische universi
teit, voorts als Duitschers dr. Hans Fr.
Blunck, oudpresident van de „Reichs-
schrifttumskammer", prof. dr. C.
Borchling, als Zuid-Nederlander, prof.
dr. A. Jacob en als Noord-Nederlander
inr. Aa J. van Vessem te Utrecht.
Na afloop van de plechtigheid werd
door de Hanzeatische Universiteit te
zamen met de Duitsch-Nederlandsche
vereeniging aan dr. Mengelberg, die
Vrijdagavond in Hamburg een concert
van het Berlijnsch Philharmonisch
Orkest gedirigeerd had, een noenmaal
in het hotel „Vier Jahreszeiten" aan
geboden.
Dit noenmaal werd gevolgd door
een avondreceptie bij bavengenoem-
den Ned. consul-generaal, waarbij aan
wezig was dr. W. Mengelberg, die met
uitbundig succes het Berlijnsch Phil
harmonisch Orkest in Hamburg had
geleid.
Onder de talrijke gasten merkten
wij hier op het bestuur der onlangs
hier opgerichte Niederl.-Deutsche Ver-
ein, de heeren prof. Rein, A. L. Lo-
renz Meyer, alsmede kapelmeester Jo-
chum en SchmidtIserstedt, Gene-
ralintendant Strohm, Balletmeisterin
Helga Swedlund, den Nederlandschen
zanger Kammersanger Jos. Groenen,
verbonden aan de Staatsopera Ham
burg en den rector der Hamburger
Universiteit. Onder de gasten bevon
den zich ook jhr. mr. J. M. M. van
Asch van Wijck, secretaris van het
hoofdbestuur der vereeniging „Neder
landD.uitschland", die toevallig in
de Hanzestad op doorreis vertoefde.
ERNSTIGE MOEILIJKHEDEN BIJ
HET TALMA-RUSTOORD
TE APELDOORN.
Op verzoek van een veertigtal leden
van het Talma-rustoord, Christelijke
"Vereeniging tot verzorging van ouden
van dagen, welke vereeniging rusthui
zen in Friesland en Gelderland exploi
teert, is te Apeldoorn een buitengewo
ne algemeene ledenvergadering ge
houden onder voorzitterschap van dr.
H. W. de Groot.
Scherpe critiek werd geoefend op
het financieel beheer der vereeniging
en in het bijzonder op het beleid van
den penningmeester, mr. F. v. d. B.
te Apeldoorn.
In zijn antwoord aan de vergade
ring deelde de voorzitter, dr. De Groot,
mede, dat zijn pogingen 0111 voor de
financieele moeilijkheden een oplos
sing te vinden, door den penningmees
ter waren gesaboteerd.
Staande de verg&dering, welke
eveneens door den penningmeester
werd bijgewoond, is mr. v. d. B. onder
pressie van de vergadering als be
stuurslid afgetreden.
Besloten werd de administratie zoo
spoedig mogelijk van Apeldoorn naar
Veenwouden over te brengen.
Toen echter de leden van het be
stuur per auto aan de Talma-stich-
ting te Apeldoorn arriveerden, bleek
dat mr. v. d. B. het archief reeds in
een taxi geladen had. De ex-penning
meester had hiertoe de assistentie van
de Apeldoornsche politie ingeroepen,
die de bescheiden thans op het poli
tiebureau te Apeldoorn voor een na
der onderzoek heeft opgeborgen.
Mr. v. d. B. heeft bij de justitie een
aanklacht ingediend 0111 een onder
zoek in te stellen, omdat naar zijn
meening de moeilijkheden dateeren
van vóór zijn optreden als penning
meester, welke functie hij eerst sinds
eenige jaren vervult. Naar wij ver
nemen, bedraagt het tekort 280.000
gulden, terwijl de activa (liquiditeits-
waarde) op 90.000 gulden getaxeerd
wordt.
Vechtpartij in den Bosch.
Zooals wij reeds Maandagavond
publiceerden is de Cacnavalsvreugde
111 den Bosch Maandagmiddag ver
stoord. In het café «De Vergulde
Hoed», een typisch volkscalé op de
Markt, heelt 0111 ongeveer vier uur
een vechtpartij plaats gehad. De
caléhouder J. R. My vis is zwaar
gewond naar het ziekenhuisgebracht.
Een van de vele clubjes, die reeds
vroeg in den middag zingend door
de stad trokken, verscheen voor de
deur van »Üe Vergulde Hoed». Het
was een zekere A. A. met zijn schoon
zoons. De caléhouder Myvis, die
zijn Pappenheimers kent, wilde
deze club, die overigensreeds duch
tig aan Bacchus had geofferd, aan
vankelijk niet binnenlaten. Latei-
kwamen zij toch binnen, en het
duurde niei lang, of de luidruchtig
heid sloeg over in ruziezoekerij. De
caléhouder die bekend staat als-
iemand die voor geen klein geruchtje
vervaard is, achtte den tijd gekomen
om den oudsten van den troep, den
ruim 50-jarige A. A. buiten te zetten.
Hij drong hen naar dé-deur en bijna
had hij hem buiten, toen hij plot
seling door twee andere leden van
het gezelschap besprongen werd.
Een korte doch hevige vechtpartij
ontstond en plotseling zakte Myvis
ineen. Bij onderzoek bleek dat hij
een diepen messteek in de zij had
opgeloopen. De man verloor zeer
veel bloed en werd in zorgwekkende
toestand naar het Groot Ziekenhuis
gebracht. Daar werd hij door dr.
Nieboer hehandeld, die zijn toestand
zeer kritiek achtte.
De politie die onmiddellijk een
onderzoek instelde, heeft drie per
sonen gearresteerd, nl. den reeds
genoemden A. A. en zijn beide
schoonzoons, den 26 jarigen J. H.
en de 3U-jaiige A. de V. Wie van
deze drie den noodlottigen steek
heeft toegebracht schijnt niet ge
makkelijk vast te stellen.
Ook bij een andere vechtpartij
om een meisje, elders in de stad liep
een inwoner uit Boxtel etn ernstige
steek op in de borst, zoodat hij naar
het ziekenhuis moest worden over
gebracht.
De fanfare »Wilhelmina« gaf
Zondagavond onder leiding van
haar directeur, den heer N. Snijers,
een welgeslaagde en goed bezochte
uitvoering, waaraan medewerking
verleenden het duo van Gils v. d.
Heuvel uit Breda.
Het muzikale gedeelte werd op
aangename wijze afgewisseld door
komiache voordrachten van het duo,
dat zoowel solo's als duetten ten
beste gaf.
Deze Carnavalsuitvoering, gegeven
voor eere- en honoraire leden met
hunne dames en belangstellenden,
werd een waar succes voor de fan
fare Wilhelmina. De voorzitter
sprak een hartelijk slotwoord, waar.
in hij aan alle medewerkenden, in.
zonderheid het duo v. Gils-v. d.
Heuvel, dank bracht.
HANK.
Op den steeds drukker wordenden
verkeersweg alhier zijn in de afge-
loopen week twee verkeersonteval-
len voorgekomen. Een vrachtwagen
geladen met aardappels reed in de
richting Goikum. Juist tegenover
de woning van den heer C. Kant
reed de wagen het tietspad over den
graskant in en kwam klem tusschen
twee knotwilligen, Nadat de vracht
was afgeladen kon de wagen op
eigen kracht er uit komen en zijn
weg vervolgen.
Het tweede ongeval had Zondag
avond omstreeks 9 uur plaats juist
tegenover de woning van den heer
de Gr taff. Een trailer geladen met
9 ton aardappels reed vermoedelijk
door oververmoeidheid van den
bestuurder het fietspad op en ver
volgens met de truc op de sloot
aan waar hij met zijn voorwielen
bovenhing. Nadat de 9 ton aard
appels waren afgeladen en nadat
het rijwielpad een weinig was ge
sloopt kon met behulp van een
anderen wagen de trailer uit zijn
benarde positie worden verlost.Ge
lukkig was juist niemand op het
rijwielpad daar hij anders leelijk
weg zou hebben gekomen.
Vrijdagavond j.l. werd in het
café van A. v. d. Pluijin alhier,
door verschillende landbouwers een
vergadering belegd, om te komen
tot de oprichting van een rijveree-
niging- Staande de vergadering ga
ven zich een twintigtal leden op.
Het voorloopig bestuur is samen
gesteld door A. M. Boender, A van
Vugt, J. van Achterberg en Joh. van
Mol.
Zondag n.m. om 3 uur voor
de dames en om 6 uur voor de
heeren, is in bet Bondsgebouw al
hier een uitvoering gegeven door
de Kerkelijke Fanfare »St. Ceciliaoc,
met medewerking van den humorist
Arn. Kremers uit* Vught.
De zaal was beide malen goed
bezet. De muziek en voordrachten
vielen zeer in den smaak en allen
keerden zeer voldaan huiswaarts.
't 1 IUj|*i«.:Jifc.i.U,
Paard op hol.
Het paard van den landbouwer
A. Pijnenborg, gespannen voor een
zaaimachine, sloeg op hol In vlie
gende vaart rende het dier door de
hoofdstrrat, zoodat de bestuurder
Pijnenborg elk oogenblik in levens
gevaar verkeerde. Gelukkig datcp
dit drukke uur iedereen door het
vreeselijke lawaai der machine op
het gevaar werd attent gemaakt.
Enkele toegeschoten boertn wisten
het bij de Boterfabriek tot staan te
brengen, zoodat P. met den schrik
vrij kwam.
Zilveren jubilaris.
Zaterdag hield de Kon. Erk. Har
monie »De Volharding» baar jaar-
lijkschen teeravond. Om balfvijf
vertrok men vanaf het clublokaal
om den heer M. v. d. Leur, die dien
üag 25 jaar lid der vereeniging was
een serenade te brengen. Onder
eenige toepasselijke woorden bood
een lid van hel bestuur den jubilaris
een prachtige pendule aan, die
onder dank door hem werd aan
vaard. Met een fiksche marsch werd
naar de zaal terug gemarcheerd,
waar de avond onder jolijt verliep.
Een Brabantsche koffietafel werd
alle eer eangedaan.
De Harmonie heeft een schitterend
feest gevierd.
Motorrijder uit Drunen gewond.
In de Boschdijkstraat te 's Bosch
geraakte de motorrijder A v. H.uit
Drunen, met zijn motorfiets tusschen
de tramrails bekneld. Hij kwam te
vallen en liep daarbij een ernstige
wonde op boven het linkoog. Nadat
dokter van Grinsven hem medische
hulp had verleend, werd hij met
taxi-auto daar huis vervoerd.
Uitvoering.
Gedurende de Vastenavonddagen
gaf de Harmonie van het Jongens
patronaat met medewerking der
tooneelvereeniging in degroottzaal
een welgeslaagde uitvoering.
De harmonie bracht enkele mu.
zieknummers ten geboore, waarna
door de tooneelvereeniging werden
opgevoerd het tooneelspel in drie
bedrijven »de Genade Gods» en de
van „De Echo van het Zuiden".
De kamer, die hij binnenging, was
zeer armelijk gemeubileerd. Een 011-
derwetsch ijzeren ledikant stond
scheef op den oneffen grond. De doek,
die de zoldering vormde was aan
stukken gescheurd en in den wand
was ook een groot aantal gaten. Er
hing een muffe bedompte lucht, die
het open raam niet kon verdrijven.
In het licht van de kaars, zag het ver
trek er afschuwelijk en angstaanja
gend uit.
Niet bepaald vostelijk, hè?
merkte Harland op.
Och, ik zal maar eens kijken of
ik slapen kan.
Maar dat deed hij niet. Nadat de an
der hem goedennacht gewenscht en
zich teruggetrokken had, voelde hij
zich heelemaal niet in een stemming
om te gaan slapen. Hij blies het licht
uit en bleef op het armzalige bed lig
gen rondwoelen. Zijn geest hield zich
bezig met de beide avonturen, die zoo
snel op elkaar gevolgd waren. En ter
wijl de tijd voortkroop voelde hij zich
zoo zeker als zijn gastheer dat ze dien
nacht niet meer door de kaffers las
tig gevallen zouden worden. Hij be
sloot dan ook maar op zijn eigen
houtje te waken.
Hij ging naar het open venster en
nadat hij het luik weggeschoven had
leunde hij naar buiten. De onweers
wolken waren overgedreven, maar
men zag telkens nog ver verwijderd
lichten. Over de vlakte kwam de
schreeuw van een jakhals en tal van
onbestemde geluiden. Verder was al
les stil.... dreigend, beangstigend
stil.
En terwijl hij daar zoo alleen op
wacht zat, kwam het verleden weer
boven. Het scheen hem pas gisteren,
dat hij met Agnes Ingatrew op een
dergelijken avond naar de sterren ge
keken had. De wond was nog open,
ofschoon nu ongeveer een half jaar
verstreken was. Hij had Agnes Inga
trew als iets bijzonders beschouwd en
ze was al net als de anderen van haar
sexe, ongevoelig, koud en onbestendig.
Hij had haar beschouwd als een an
ker voor zijn doelloos bestaan en.
ze was weggegaan. In zijn wrok en
wanhoop was Halfont maar weer
gaan zwerven en omdat hij zich geen
bijzondere moeite wilde geven had
hij de streek, die hij reeds kende
Natal als gebied voor zijn zwerf
tochten uitgezocht.
Hij had geen bepaald plan. Mis
schien zou hij ergens een plantage op
zetten, maar dan niet te ver het bin
nenland in, want hij was niet van plan
zich voor langeren tijd van de buiten
wereld af te sluiten. Met behulp van
vrienden, die hij tijdens zijn vorig ver
blijf gemaakt had, dacht hij wel iets
te kunnen beginnen. En op zoek naar
het verblijf van een van die vrienden
was hij bij het „Berg-hotel" aange
land. En bij Harvey Harland, veedief,
dranksmokkelaar en nog veel meer,
die zóó sprekend op hem leek, dat hij
volkomen zijn dubbelganger was.
De nacht verging. Toen hij daar zoo
langen tijd gestaan had werd hij door
zijn vermoeidheid overmand en staan
de viel hij in een lichten sluimer. Hij
meende dat hij thuis was en dat Ag
nes.
Opeens was er een slag tegen 't hout
werk van het raam boven zijn hoofd.
Hij leunde uil het raam om te zien
wat er~was en toen hij zijn hoofd weer
naar binnen wilde halen, stootte hij 't
tegen den vobenkant van het raam.
De schok deed hem zijn evenwicht
verliezen en hij viel languit op den
vloer van zijn kamer. Maar hij had
juist den tijd gehad 0111 een gezicht te
zien en hoe een wapen in zijn richting
gezwaaid werd.
De val had hem klaar wakker ge
maakt, maar verder scheen er nie
mand in het huis door gewekt te zijn.
Nadat hij in het donker zijn pistool
gezocht had, kroop hij voorzichtig
weer naar het raam.
Maar hij kon niet het minste spoor
van iets of iemand ontdekken. Het
was niet erg donker, de heldere ster
ren gaven een zwak licht, dat voldoen
de geweest zou zijn om iemand, die
zich in de buurt van het huis bevond
te onderscheiden. Had hij gedroomd?
Nee, het was écht gebeurd, bedacht hij
en hij wist ook wat er en hoe het ge
beurd was.
Hallo, nog niet wakker? Dan
spijt het me, dat ik u geroepen heb.
Mijn vrouw zei al dat ik u maar moest
laten liggen.
Dit waren de woorden, waarmee
Harland hem begroette, toen hij met
een metalen kom en een emmer de
kamer binnenkwam. Door de deur
viel helder zonlicht naar binnen. De
slaper sprong verschrikt overeind en
toen het gebeurde van den afgeloopen
nacht weer met felheid tot zijn be
wustzijn was doorgedrongen, nam hij
zijn gastheer mee naar het raam en
vroeg
Wat denk je hiervan?
Harland keek naar de versche snee
in het hout en zei:
Dat is met een steekspeer ge
maakt. Wat is er? u-oeg Harland, toen
hij zag dat Halfont een beetje spottend
stond te lachen.
Ze zullen ons 'annacht niet meer
lastig vallen, daar ben ik zeker van,
citeerde Halfont. In daarna gaf hij
een nauwkeurig virslag van de ge
beurtenissen van dim nacht. De ander
was een en al verbizing.
Wel, wel. Dai heb ik mij leelijk
vergist. Maar zeg ;r alsjeblieft niets
van tegen mijn vroiw. Die is al zenuw
achtig genoeg en :e dringt er maar
steeds op aan, dal we hier vandaan
zullen gaan, maar daar. heb ik geen
zin in..e het is ein geldkwestie, be
grijp je? En dan kunt er nog bij, dat
ik meer dan geno:g van Ndabamato-
ba afweet 0111 hem zoet te houden. Ik
zal dadelijk eens kijken wat het voor
uitwerking heeft, als ik hem eens on
derhanden neem; je hoeft dus niet
voor herhaling te vreezen. Maar je
gaat zeker vandaag weg, hè?
Dat was Halfont's plan geweest den
vorigen avond, maar hij was buiten
gewoon belang in deze twee men-
schen gaan stellen. Hij was meester
over zijn tijd en voelde er langzamer
hand veel voor om Ie blijven en te
zien hoe dit avontuur zou afloopen.
Hij antwoordde da» ook: Ik kan
niet, al wilde ik nog zoo graag; mijn
paard was gisteren teel te moe en op
den koop toe ook nog kreupel. Het is
dus onmogelijk dat ik vandaag ver
der reis. Ik moet wel wachten, tot 't
dier weer heelemaal in orde is.
Dat is best; we krijgen hier niet
vaak bezoekers in dit vervallen krot,
maar ik heb gelukkig nog andere
bronnen van inkomsten.
Halfont, die zijn eigen meening had
over die „andere bronnen van.inkom
sten", verbaasde zich over de open
hartigheid van den spreker.
Ja, het is wat mank, vervolgde
Harland, ik heb hem van morgen te
eten gegeven, maar het zal wel weer
in orde komen. Tot straks. We ontbij
ten met een half .uurtje.
Het ontbijt was buitengewoon goed;
en een zoo groot mogelijk contrast
met wat Halfont in dergelijke gelegen
heden gewend was. Ja, zelfs in hotels,
die er heel wat beter uitzagen had hij
het wel slechter gehad en hij zei dit
ook. Malina lachte.
O, ik kan nog wel een beetje ko
ken en ik heb ook nog wel verstand
van mannen. En dat gecombineerd
Geeft een heerlijk ontbijt, ant
woordde Halfont. De manieren van
deze twee menschen waren werkelijk
onberispelijk, bedacht hij, en ze dre
ven een halfingezakt hotelletje ergens
in de wildernis. De geheimzinnigheid
van het genre intrigueerde hem op
nieuw.
Ga je eens even mee buiten kij
ken? vroeg Harland veelbeteekenend.
(Wordt vervolgd).
Dan rug en borst flink met D-ampo
inwrijven en Dampo diep inademen.
Wonderlijk zooals dat helptl
Dooi 30 e».
Tub« 40 cl. Po» 50 c»
23)
