NIEUWS UIT DE LANGSTRAAT EN OMGEVING FEUILLETON DRUNEN. DUSSEN. HERPT. KAATSHEUVEL. DE BEDRIEGLIJKE GELIJKENIS. ternationalen toestand, ontvangt de A.N.W.B. talrijke telefonische aanvra gen 0111 inlichtingen omtrent even tueel afgesloten wegen aan de grens. In verband hiermede meent de A.N. VV.B. er goed aan te doen onder de aandacht van de weggebruikers te brengen, dat het aanbeveling verdient bij het berijden van wegen in de nabij heid der grens, de meest mogelijke voorzichtigheid in acht te nemen, we gens eventueele versperringen en om leggingen, waarbij het verkeer op aanwijzing van de betrokken militaire autoriteiten, langs een omweg om de versterkingen wordt heengeleid. ZORG VOOR JEUGDIGE WERK- LOOZEN. Naar wij vernemen, hebben het wetsontwerp betreffende de invoering van een staat-van-dienst-boekje voor jeugdige mannelijke personen alsmede een wetsontwerp, houdende een sup- pletoire begrooting voor het dienst jaar 1939 het departement van sociale zaken verlaten. Laatsbedoeld wets ontwerp houdt verband met de voor genomen uitbreiding der voorzienin gen .inzake zorg voor de werklooze jeugd als kampwerk, centrale werk plaatsen, werkobjecten, cursussen, dienstbodenopleiding enz. WIJZIGINGEN IN DE SPOORWEG TARIEVEN. ABONNEMENTEN, WEEKTRAJECT- KAARTEN EN AVONDRETOURS. Naar het „U.D." verneemt, zijn op het oogenblik wederom eenige belang rijke tariefswijzigingen bij de Neder- landsche Spoorwegen in overweging, die van groot belang zijn voor het rei zende publiek en die, zoo zij worden ingevoerd, het reizigersvervoer waar schijnlijk in belangrijke mate zullen stimuleeren. In de eerste plaats wordt overwogen den prijs van een algemeen abonne ment, die op het oogenblik voor de eerste maand waarvoor het abonne ment wordt aangevraagd, duurder is dan voor de volgende maanden, voor die eerste maand te verlagen. Wel zal de eerste abonnementsmaand duurder blijven dan de volgende, doch het ver schil zal niet meer zoo groot zijn als thans. Voorts ligt het in de bedoeling, ge zelschapsbiljetten beschikbaar te stel len voor groepen van 5 tot en met 9 personen. Momenteel is het minimum aantal personen, waarvoor men een gezelschapsbiljet kan krijgen bij de spoorwegen, bepaald op tien, maar door dezen nieuwen maatregel wordt bijvoorbeeld voor groote gezinnen het reizen goedkooper. Is het blad wel ingelicht, dan is ook in overweging de goedkoope avond retours geldig te verklaren tot 8 uur in den ochtend volgend op den dag waarop het biljet is gekocht zoodat men in de gelegenheid wordt gesteld met een avondretour den volgenden ochtend in de vroegte terug te keeren. En tevens ligt het in de bedoeling binnenkort in te voeren weektraject- kaarten, die een tussehenvorm zullen zijn tusschen de op het oogenblik be staande weekkaarten en de traject- kaarten, die, zooals men weet een maand geldig zijn. Deze weektraject- kaaiten zullen in alle treinen geldig zijn, doch iets duurder zijn dan de ge wone kaarten. Het Raadhuis. De eerste teekening van het nieuwe Baadhuis wordt zichtbaar. Voor een groot deel is men klaar niet het grondwerk, terwijl men reeds be gonnen is met den bouw van ver schillende muren. Er komt reeds iets te staan en de bewoners zijn er thans van overtuigd, dat Drunen een nieuw raadhuis zal krijgen. Het was daarom wel aan te raden, dat zich het comité, waarover reeds eerder gesproken werd aan het werk ging om de bij het gereedkomen van het nieuwe raadhuis voorgenomen plannen nader te gaan uitwerken Vergissen wij ons niet dan hield dat zooiets in van een monumentalen lantaarn voor het raadhuis en de inwendige versieringen van den nieuwbouw. Werkloosheid. Vorige week stond bij het agent schap der arbeidsbemiddeling alhier 121 werkzoekenden ingeschreven, waarvan 19gedeeltelijk werkloos. 48 personen waren in de werkverschaf ling te werk gesteld. De Wetszonen. Zondag na de Hoogmis kwamen »De Wetszonen» in café Pulles onder presidium van den heer van Bladel in algemeene vergadering bijeen. Besloten werd om hetschietseizoen met ingang van Zondag 16 April te openen. Meteen zal op dien dag een onderlinge wedstrijd worden geor ganiseerd ter samenstelling van het zestal, dat de vereeniging zal moeten vertegenwoordigen op het handboog concours te Haarsteeg. Besloten werd verder de algemeene jaarver gadering te houden op Zondag 30 April a.s. om half twee. De Volharding. Op de gehouden bestuursvergade ring van de Kon. Erk. Harmonie »De Volharding» werd als nieuw bestuurslid aangewezen de heer A Jansen, Thans zijn alle functiesin het bestuur aangevuld en blijft de heer P. Elshout Thzn. de voorzitter van dit gezelschap. Overzicht van de enorme Paasch- drukte op de bou levard te Sche- veningen. Bakfietsen botsing, Op den Heusdenschen wegkwamen twee bakfietsen metelkaarin botsing. De voertuigen werden nogal be schadigd nadat de bestuurders elkaar de waarheid omtrent de aanrijding hadden verteld werd de schade toch in der minnen geschikt. Bij zijn werkzaamheden kreeg den heer v. d. Oort een zwaren houten hamer tegen zijn hoofd, welke zoo ongelukkig terecht kwam dat de jongen bewusteloos bleef liggen. Hij bleek een zware her- senschudding te hebben bekomen. Door het afstooten van een puistje op de hand kreeg het 7-jarig zoontje van den heer Vink bloed vergiftiging welke een zoodanige vorm aannam dat overbrenging naar het ziekenhuis noodzakelijk bleek. Later is het jongentje aan de ge volge overleden. HANK. Een dezer nachten is brand uit. gebroken in het kippenhok van W. van Sprang, op polder »De Steen» alhier, De brand sloeg over op een loods, die er vlak bij stoud, waarin zich verschillende landbouwmachi nes bevonden. Kippenhok met een veertig kippen en loods branden in zijn geheel af. De brand is vermoe delijk ontstaan, door een kunst moeder. Gedeeltelijke verzekering dekt de schade. Het 3-jarig dochtertje van A. van Ham alhier, had het ongeluk bij hel spelen, haar arm te breken. Dr. van Vuure uit Dussen, verleende geneeskundige hulp en heef; het armpje gezet. Bij de gehouden verpachting van hooi- en weiland in den polder »Jannezand» alhier, werden hooge prijzen besteed. Verschillende per- ceelen brachten f120 a 130, per H.A. op. Zulke hooge huren zijn in geen jaren voorgekomen. Zaterdagmorgen geraakte een mi litaire vrachtauto onder onze ge meente van den weg in de sloot; een der inzittende militairen brak hierbij een been terwijl een andere licht gekwetst werd aan zijn vingers. Met assistentie van E.H.B.Ü.'ers uit onze plaats verleende Dr. Ver hoeven uit Heusden geneeskundige hulp. De gewonde werd naar het zieken huis overgebracht terwijl men na den middag met veel moeite de wagen weer op den weg kreeg die op eigen krachten de rit kon vervolgen. Wes het getal honoraire leden en donateurs der harmonie »De Eendracht» de laatste jaren slinken de, thans heeft men zijn beste beentje nog eens naar voren gezet en isdit getal dusdanig versterkt dat men voorloopig niet beboeit te vreezen voor het opheffen van deze schoone en nuttige vereeniging voor een kleine plaats. ABONNEERT U OP DIT BLAD. 'or' PLECHTIGE AANNEMING JONGE WERKMAN. Nadat een 20-tal condidaten de vor- rj mingslessen hebben gevolgd had op 2de Paaschdag de plechtige aanneming van de nieuwe leden voor de Jonge Werkman plaats. Onder de H. Mis van 8 uur, die voor de geestelijke en tijde lijke belangen van de Jonge Werkman werd opgedragen, naderden allen ter H. Tafel. Op het middaguur hielden de jongens onder tromgeroffel en ba zuingeschal een rondwandeling door het dorp. Om half vijf werd een plechtig Lof gecelebreerd door den Zeereerw. heer pastoor. De J.W.'ers zongen de Gre- goriaansche gezangen, onder leiding van kapelaan van Vugt. Hierna legden 20 nieuwe leden in handen van den pastoor de J.W.'ers gelofte af, waarna pastoor Schoenmakers een kernach tige toespraak tot alle J.W.'ers hield en de nieuwaangenöinefifeh feliciteer- de. j, WOENSEL—D.E.S. 4—3. De Dessers, die hun prima midvoor van der Ven missen, trekken al direct flink ten aanval, doch de zeer goed spelende Eindhovensche .verdedigers retourneeren voorloopig alles; mcl flinke trappen worden de voorspelers - aan het werk gezet, die goed combi neerend het de Dessers erg lastig maken. Na 10 minuten weet Woensel met een hard schot Vloemans te verschal ken. Na een kwartier spelen heeft Woensel een 20 voorsprong. DES weet het hooge tempo goed volste hou- van „De Echo van het Zuiden". 37) Ting-ting. De fietsbel achter hem deed hem uit zijn gedachten ontwaken en plot seling opzij springen. Hij had nog net den tijd om zijn pet af te nemen, toen de Ingatrews hem voorbij reden. Hij had echter óók nog tijd om het vriendelijke hoofdknikje en het lach je van Agnes, als antwoord op zijn groet, op te merken. We zien Halfont den laatsten tijd ook niet veel meer, zei Paul, toen ze een eindje verder waren. Neen, vaak zien we hem niet, antwoordde ze droog. Paul keek zijn zuster uitvorschend aan en ging door; Hij komt nooit meer bij ons in de buurt. Neen. Er kwam een haast-uitdagende glimlach op haar gezicht, waarvan hij niet wist, wat te denken. Schei toch eens uit, viel hij boos uit; ik kan heusch niet wijs uil je worden. Toen je dacht dat hij dóód was, heb je je dat erg aangetrokken wat ook heel natuurlijk was. En nu hij dan weer gezond en levend te rug komt, doe je net, alsof je hem nooit in je leven gezien hebt'. Hoe kan ik nu anders, na wat jij ontdekt hebt? Dit antwoord ging ook weer verge zeld van een uitdagenden glimlach. Zelfs dan nog gedraag je je zon derling. Je wilt toch niet zeggen, dal hij je onverschillig is? Paul, zei zij min of meer plech tig, zal je niet omvallen, als ik je wat vertel? En er nooit over praten en, wat nog belangrijker is, nooit laten merken, dat je iets weet of zelfs maar vermoed Ja, natuurlijk. Ga verder. Nu pas op, want je zult er van schrikken.... dit is Halfont niet! Wel voor den drommel, wat be doel je? Nel wat ik zeg. Dit is Halfont niet. Paul keek alsof zijn zuster ineens krankzinnig was geworden. Zoo, wie is het dan wel? vroeg hij spottend. Dat zouden we nog eens kunnen onderzoeken, maar Hal font is 't niet. Zie je, ik had al van het eerste oogen blik zoo mijn idee over dezen sinjeur, maar nu ben ik er zeker van, dat hij Halfont niet is. Ik heb het gemerkt aan dingen, waar ik met hem over gesproken heb en waarvan hij niets wist en 't sterkst door vragen, waar op hij geen antwoord wist te geven, wat nooit mogelijk geweest zou zijn, als hij Halfont was. En dan was er verder nog mijn vrouwelijke intuïtie, maar dat zal voor jouw niet van zoo veel gewicht zijn. Maar zijn vader.... zijn fami lie.... de bedienden, zien die Jiem allernaar maar voor Halfont aan, ter wijl hij het niet is? Als hij het niet is, lijkt hij op Halfont als de eene drup pel water op de andere, zelfs hetzelfde litteeken heeft hijMaar, als dit Hal font niet is, wel, dan is Halfont waar schijnlijk dood. Ik ben er zeker van dat hij het niet is en we zullen nog heel wat be leven. Let maar op, we zullen hier binnenkort vreemde dingen zien ge beuren. HOOFDSTUK XXIV. Bij de Gcoma. De zon ging op over de met dooden bezaaide vallei van de Gcoma. In de eerste uren van den nieuwen dag was een dikke mist komen opzetten, die nu ook de rivier, die men op korten af stand hoorde kabbelen, aan het oog onttrok. Halfont werd wakker en trilde over al zijn leden. De vochtige frischheid van den morgen had zijn koorts doen verdwijnen en ofschoon zijn hoofd nog erg klopte door den schok, dien hij gekregen had, toen de groote tak die door de granaat afgescheurd was van den boom waar hij onder stond op zijn hoofd viel, was zijn geest weer volkomen helder, het natuurlijke instinct van zelfbehoud deed hem overeind gaan zitten en om zich heen kijken. Hij kon door den mist niet ver zien slechts enkele nieters. Maar wat hij zag, bracht den nacht met al zijn ver schrikkingen in zijn geheugen terug. Op hoogstens drie stappen van hem af lag hel mismaakte en opgezwollen lichaam van den reusachtigen wilde, die zijn assegaai, waarmee hij even voordat zijn einde kwam, een laatste poging gedaan had om zijn vijand naar de andere wereld mee te nemen, nog omklemd hield. Halfont voelde geen dorst meer, wat het gevolg was van den mist, die zijn lippen reeds eenigen tijd bevochtigd had. En toen de mist een weinig op trok, was hij daar toch dankbaar voor, want wat hij zag deed het bloed in z'n aderen stollen. Half op den kant, half in de rivier lagen de lijken van een groot aantal verslagen vijanden. Neen, hoe de dorst hem ook gekweld zou hebben, hij zou nu geen druppel van dat water gedronken hebben. Hij bleef verder stil liggen en maak te plannen. Als de zon eenmaal goed en wel boven den horizon was, zou de mist wel optrekken en voor dien tijd had het geen nut om weg te gaan. Hij wist naar welken kant de troepen zou den trekken, maar hij twijfelde er aan, of hij in staal zou zijn hen te bereiken, verzwakt als hij was en in een geac cidenteerd terrein, te voet en zonder voedselHij voelde reeds die eigen aardige kriebeling in zijn maag, die de voorbode van een razenden honger was. Maar er was nog een gevaar, waar mee hij rekening moest houden. In naam was het dal van wilden gezui verd, maar Halfont wist ook wel, dat er steeds achterblijvers waren, die aan nasporingen van de troepen of aan 't granaatvuur waren ontkomen. En nauwelijks was hij tol deze con clusie gekomen, of hij hoorde vlakbij onbestemde geluiden, die hij even la ter herkende als afkomstig van bloole voeten op den boschgrond en het ge kletter van assegaaien. Zijn geheele lichaam trilde. Zouden zij hem in den mist onopgemerkt voorbij trekkken? Zou hij net doen of hij dood was? Maar dit laatste denkbeeld verwierp hij direct weer, want als zij het lijk van een blanke vonden zouden zij het zeker schennden, zooals hun gewoonte was. Doch hij behoefde al niet meer te beslissen, want verscheidene figu ren, spookachtig groot in den mist, doken plotseling uit hel donker op. Dit was het einde, dacht hij, hij hoopte alleen maar, dat het snel en pijnloos mocht zijn. Whau Ze waren op een meter of twee van hem blijven staan. Nu brachten zij hun hand aan hun mond en stootten hun kreet van dood en verderf uit. Er wa ren er zes. Assegaaien werden opgeheven en een grijns van haat en triomf kwam op de gezichten van de wilden. Het einde was gekomen: de dood! Hall'ont verroerde zich niet; wat had het voor nut? Hij was ongewa pend. Hij bleef zitten en staarde. Maar een van de wilden sprong vooruit en hield met een bevelend ge baar de speren tegen. Op hetzelfde oogenblik steeg er een kreet van ver bazing uit het groepje op. Whau! U Havi! Dit was de naam, dien de wilden aan Harland gegeven hadden hun uitspraak van zijn voornaam. Er ont waakte weer hoop in Halfont. Ze za gen hem ontegenzeggelijk voor Har- land zijn dubbelganger aan, en Harland was op hun hand. Hij dacht op dit oogenblik niet aan de ruzie tus schen Harland en Ndabamatoba; maar spoedig zou die hem en op een verre van vriendelijke wijze, weer in herinnering gebracht worden. Twee wilden waren tot achter hem doorgeloopen en het volgende oogen blik voelde hij zich vastgegrepen en op den rug geworpen. Op allebei zijn armen zat een wilde, zoodat hij «Is het ware aan den grond vastgespijkerd zat. U Havi! Whau! U Havi! riepen zij, hoonend op hem neerkijkend. We moeten hem meenemen, zei de khela, die reeds eerder tusschen- beiden was gekomen. Het zal het op perhoofd plezier doen. Eén oogenblik kwam de gedachte bij Halfont op om hun te vertellen, dat hij Harland niet was, maar hij be dacht dat als hij dat deed de kans duizend legen een was, dat zij zonder uitstel een einde aan zijn leven zou den maken. Maar als hij hun in den whan liet, dat hij Harland U Havi was, dan zouden zij hem zeker naar Ndabamatoba brengen, al begreep Halfont ook wel, dat Harland bij de zen geen al te vriendelijke ontvangst te wachten stond. Bind hem, beval de kaffer, die de leiding genomen had. Maar dat ging niet zoo makkelijk omdat er niets in de buurt was om hem mee te binden. In hun lichte veld- tenue dragen wilden geen onnoodige riemen met zich mee, alleen voor het geval, dat zij een gevaarlijken, gevan gene zouden moeten binden. Boven dien is het hun gewoonte niet gevan genen te maken! Een van de wilden kreeg echter een goed idee en even later werd Halfont's jas in stukken gescheurd en met de reepeAi linnen werden zijn armen in een Oogwenk tegen zijn lichaam aangebonden. Toen hij overeind geheschen was, zou hij zeker direct weer gevallen zijn als twee wilden hem niet stevig overeind hadden gehouden. En door dit twee tal ondersteund, legde hij den langen weg af over allerlei terrein-oneffen heden, over steenachtige pAflen en door dik kreupelhout, naar het dichte bosch, waar Ndabamatoma zich met de trieste rest van zijn leger verscho len hield. (Wordt vervolgd). m'H Z - C

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1939 | | pagina 2