WEEKPRAATJE,
BUITENLAND
Zaterdag 30 September 1939 No. 77
De Echo van het Zuiden
Tweede Blad
HANSJE EN DE BEIJEN
LEVE DE DISTRIBUTIE!
Alle menschen wordenleugenaars.
Een maand geleden was ik nog een
gelukkig mensch. Ik kende den prijs
van sigaren, tabak, van een partij bil
jart en van een „drogen'' Bols, maar
voor de rest wist ik van het leven geen
kwaad en van de huishouding kende ik
geen prijs. Wanneer men van mij m'n
eerstgeboorterecht had willen koopen
voor een goed bord snert, dan had ik
gesteld dat ik toevallig zin in soep
zou hebben gehad net zoo roekeloos
gehandeld als wijlen Jacob, de
zoon van Abraham, want noch met de
waarde van het eerstgeboorterecht,
noch met den prijs van linzen oftewel
spliterwten, was ik op de hoogte.
Maar nou weet ik precies, wat suiker
kost en groene zeep en kippenvoer en
wat dies meer zij in een huishouding.
En ik weet, waarom je al die dingen
noodig hebt en waarom je er niet bui
ten kunt.
Ze hebben me thuis volledig, wat je
noemt, „in de huishouding gehaald
Om met mijn mannelijke kracht te vech
ten n.l. tegen den kruidenier en den sla
ger en den melkboer en soortgelijke
vijanden des volks. Die het er op schij
nen te hebben toegelegd, om ons neu
traal te laten verhongeren.
o—
Een maand geleden, juist twee of drie
dagen vóór de oorlog uitbrak, was ik
voor enkele weken naar elders getrok
ken, teneinde daar in de vrije natuur,
tusschen water, dennen, konijnen, eek
hoorntjes, spechten en andere Onze
Lieve Heersbeestjes, herstel te zoeken
voor mijn door den langdurigen vredes
toestand geschokte zenuwen. Traag
drongen tot daar de berichten tot mijn
huishoudinkje door over 't suikerfront,
de zeeplinies en andere mobilisatie-aan
gelegenheden, maar te klagen viel er
niets. De bevolking was er vreed- en
verdraagzaam en vreetzaam in zóó ge
paste mate, dat er voor mij en mijn
aanhang nog van alles viel mee te bik
ken. Het meisje kon in den winkel al
tijd nog een pondje suiker krijgen als
we dat noodig hadden.
-- Voor wie? vroeg ie enkel.
Maar als het kind dan zei, dat 't voor
dien raren meneer was uit het zomer
huisje in het bosch, dan keek de krui
denier ze enkel maar wat medelijdend
aan: hij schreef wat op een papiertje en
het meisje kreeg de suiker mee.
t Ging alles best.
Wel werd er druk gehamsterd in het
plaatsje, maar er scheen van alles nog
genoeg te zijn. Op 'n keer stond ik in
een boekhandel een mooie prentbrief
kaart uit te zoeken enfin, u weet
hoe d«i gaat als een mensch op vacan-
tie is. Onderwijl wordt een boeren-
vroiiwtje geholpen.
Nou nog een map postpapier, zegt
zc.
De winkelier smijt een map papier op
ae toonbank en zegt: alsjeblieft, 'n dub
beltje!
Maar ze moest een veel zwaarder
pakket hebben, zei ze. Asjeblieft, zegt
de winkelier, een kwartje! Nou, daar
moest ze d'r dan maar twee van ne
men.
Enneoo o ja, vijf en dertig post
zegels van 't stuiver.
Vijf en dertig pMensch, wat
moet je met al die postzegels? Je schrijft
neg geen twee brieven in een heel jaar,
wed ik.
-Ja maar, ze zeggen dat de post
óók Guurder wordt
Zóó, zóó! En nou denk jij: als ze
de port voor brieven opslaan tot lx/2
cent, dan plak ik nog lekker zegels die
mc een stuiver hebben gekost, hè?
Sjuust! zegt het vrouwtje. En ze
lacht slim. Mag dat soms niet?
Dat weet ik zoo niet, antwoordt
de winkelier. Maar voor „postzegels
in het groot'- moet je op het postkan
toor zijn, hoor. Dan ben je hier niet te
recht.
Toen ze weg was hebben we beiden,
de winkelier en ik, eens hartelijk gela
chen. Maar, zoo zei hij en nu was
hij ernstig, ik zou toch wel eens willen
zien, hoe op het oogenblik de kelder er
uit ziet van zoo n mensch, die al aan 't
hamsteren van postzegels is toegeko
men!
o
Toen we thuis terug waren, werd het
meisje naar onzen gewonen kruidenier
gezonden om een pond suiker. Die keek
in een zakboekje, bladerde, keek en
bladerde nog eens en verklaarde toen
dat ie tot zijn spijt geen suikerkristal-
letje meer in huis had.
We dronken een paar dagen thee en
koffie zonder suiker en stuurden toen
het meisje nog eens om een pond zoe
tigheid enz. Het boekje kwam weer
voor den dag, er werd gebladerd en ge
snuffeld
Maar, zei toen eindelijk de win
kelier, mevrouw heeft de vorige week
en de week tevoren óók geen suiker
gehad.
Het kind vertelde van onze drie-
weeksche uitspattingen elders en de
kruidenier had haar bij dat verhaal
aangekeken als een rechercheur, die 'n
aangehouden „bekende van de justitie"
hoort vertellen dat ie de in zijn bezit
bevonden Pontiac-wagen op het Am-
stelveld in Amsterdam van een hem
onbekenden prins van bekenden ko
ninklijken bloede heeft gekocht.
Het meisje kreeg een half pondje sui
ker mee met de verzekering, dat zijn
geheele voorraad uit nog geen dertien
pond bestond, die hij over al zijn klan
ten moest distribueeren over de loopen-
de week.
Zooals het met suiker ging, ging het
ook met thee, koffie, kippenvoer, zeep
enz.
En we zouden omdat we niet ge
hamsterd hebben al lang in den let
terlijken zin om zeep zijn gegaan, ware
de huishouding inmiddels niet aan mij
overgedragen.
Je moet hopeloos staan liegen, zei
me m'n vrouw, anders krijg je zoowat
niets meer. En aangezien jij bedreven
bent in de journalistiek, zoo ging ze
verderOch, wat ze verder zei,
daar heeft de lezer ook eigenlijk niets
mee te maken.
Ik heb dezer dagen nog wel eens met
andere eerlijke leugenaars gesproken.
Liegen jullie tegenwoordig óók zoo?
vroeg ik ze. En we hebben het elkaar
bekend: wij, die niet hebbèn geham
sterd, we moeten, let wel: we moeten
ons de grootste leugenaars en falsaris
sen betoonen om aan de helft te komen
van wat we behoeven en normaal ver
bruikten.
Maar de hamsteraars worden be
loond, want de winkelier zegt zoo: wie
nou om de helft vraagt van wat ie in
de vorige week en de week daarvoren
haalde, is een goede vaderlander.
Omwille van mijn arme ziel zou ik
willen, dat de distributie werd inge
voerd voor alle artikelen van dage-
lijksch levensonderhoud. Dat is boven
dien de eenige methode om een recht
vaardige verdeeling te verzekeren van
de voorraden, die -al zijn ze mis
schien voor jaren genoeg thans on
voldoende lijken, daarom duur moeten
worden betaald en tenslotte in oneven
redig groote mate terecht komen bij de
brutalen en bij sommige bezitters van
goed gevulde beurzen.
M.
OOST-EUROPEESCH STATEN
BLOK RONDOM BERLIJN EN
MOSKOU.
Het uiteindelijk doel van de bespre
kingen, die op het oogenblik op het
Kremlin gehouden worden zal, naar
men in meestal zeer goed ingelichte
kringen alhier te kennen geeft, niets
meer of minder zijn dan de vorming
van een Oosteuropeesch statenblok,
dat politiek en economisch uitsluitend
met Duitschland en de Sovjet-Unie zou
samenwerken.
Dit blok, waarin Oostzee-staten en
Balkan zouden worden opgenomen, zou
dan een gebied beslaan, dat zich uit
strekt van de Noordzee tot aan den
Bosporus en van de Fransch-Duitsche
grens tot aan den Stillen Oceaan.
ESTLAND GEEFT TOE AAN
MOSKOU S EISCHEN.
Uit betrouwbare bron verluidt, dat
de onderhandelingen tusschen de Sov
jet-regeering en de Estlandsche afge
vaardigden in Moskou hedenmiddag in
feite zijn afgesloten. Het resultaat
rechtvaardigt de ernstige vrees, die men
sedert verschillende dagen in het ge
heele Oostzeegebied kon vernemen.
Estland wordt niet alleen gedwon
gen 'n tienjarig hulp- en vriendschaps
verdrag met de Russische regeering af
te sluiten, doch bovendien moet 't voor
den duur van den huidigen oorlog
25.000 man troepen voor het roode le
ger binnen zijn grenzen opnemen. Deze
zullen worden gelegerd in de haven
Baltischport en op de beide Oostzee-
eilanden Osei en Dagö.
DOOR IET HOOGERS.
Men beweert wel eens, dat dieren
en zelfs wilde dieren nooit kwaad
doen aan kleine kinderen. Nu is dit
niet heelemaal waar, want er kunnen
wel omstandigheden zijn dat deze die
ren zo hongerig of hoos zijn, dat ze
ook kinderen aanvallen, maar in de
regel laten ze hen werkelijk met rust.
Dit geldt voor groote en voor kleine
dieren, voor viervoetige en voor in
secten. Ik zal jullie hier een verhaal
vertellen van een kleinen jongen, die
heelemaal niet bang was voor bijen,
hoewel iedereen hem voor deze dier
tjes waarschuwde. Het is echt ge
beurd.
Aan het eind van de weg, waar
Hansje woonde, stond het huisje van
oom Henk, zooals hij door alle kin
deren uit de buurt werd genoemd.
Oom Henk was een aardige oude man
met een lange witte baard. Hij kon
heel mooi vertellen en was altijd even
vriendelijk tegen de kinderen. Maar
dat was lang niet het belangrijkste
van dezen oom. Het belangrijkste
stond in zijn tuin en het was het
schuurtje met de bijenkorven. Daar
konden de kinderen maar niet genoeg
er
naar kijken. Ze mochten er niet al te
dicht bij komen, want oom Henk zei
altijd: „Als er iets gebeurt en als een
van de bijen je per ongeluk steekt,
is het mijn schuld. Blijven jullie dus
maar liever een eindje uit de buurt.
Jullie mogen er vanuit de verte naar
kijken!"
Zelf zat oom Henk altijd vlak bij
de korven, maar hij zei, dat de bijen
hem kenden en dat ze hem nooit sta
ken.
Hansje was een speciale vriend van
oom Henk en als hij maar even weg
mocht van moeder, ging hij vlug naar
het huisje aan het eind van den weg
om een praatje met oom Henk te ma
ken.
Hij had al zoo vaak gevraagd of hij
nu eens vlak bij de korven mocht ko
men, maar oom Henk wilde het niet
hebben. Eén keer had hij hem bij de
hand genomen en was toen op een
paar meter afstand van de korven
gaan staan, waar de dieren druk heen
en weer vlogen. Dat vond Hansje
prachtig en hij riep vrolijk: „Dag
bijtjes, dag!"
Maar ook daarmee was hij niet te
vreden en hij besloot om toch eens
echt tot vlak bij de korven te gaan.
Hij was niet bang voor die aardige
dieren en ze zouden hem ook heus
niets doen. Hij durfde best naar ze toe
te gaan.
Oj) een keer ging hij weer naar oom
Henk, maar toen hij in de tuin kwam,
zag hij oom Henk niet zoals anders
op de bank bij bet schuurtje zitten.
Hansje liep eens om het huis heen,
maar nergens was oom Henk te vin
den. Toen besloot hij om maar rustig
op het bankje te gaan zitten en te
wachten. Hij kon dan meteen naar de
bijen kijken.
Een tijdlang zat hij daar rustig,
maar toen oom Henk nog steeds niet
kwam, kreeg hij er genoeg van om
zo stil op het bankje te zitten. Hij
stond op en liep wat heen en weer.
Een paar bijen vlogen om zijn hoofd.
Hansje stak zijn hand uit en één van
de dieren ging op zijn arm zitten.
Aandachtig keek Hans naar 't dikke,
wollige beest. Hij liet hem rustig over
zijn arm wandelen en dacht er geen
ogenblik aan om hem weg te jagen.
Zonder dat hij het merkte was hij
dichter bij de korven gaan staan en
nu zwermden tientallen bijen om zijn
hoofd. Hij keek naar alle kanten. Hij
dacht er niet meer aan, dat hij niet
zo dicht bij de korven mocht komen.
De bijen zaten nu op zijn hoofd en
armen. Ze kriebelden met bun poot
jes en Hansje stond te lachen van
plezier. Met de bijen op zijn armen
ging hij nu vlak voor de korven staan.
Wat was dat een gegons en gezoem
Wat waren die kleine kleine diertjes
toch ijverig in
In Baltischport, de beste Estlandsche a bi Af r-icr-irt a am.
haven aan de open Oostzee, zullen de ff Lfi y'5!I LfcYw R'GAL OP
Russen een steunpunt voor hun vloot
inrichten, op Osei en Dagö zullen even
eens twee Russische vlootbasis en bo
vendien op elk dezer eilanden een
vliegtuigbasis worden ingericht.
BEDRIJVIGHEID OP DEN
RECHTEROEVER VAN DE
MOEZEL.
De Franschen melden een succesrijke
plaatselijke operatie.
Het Fransche legerbericht van Don
derdagavond luidt:
Een plaatselijke aanval van onze
troepen op den Oostelijken oever van
de Moezel is gunstig verloopen. Wij
hebben gevangenen gemaakt.
Sedert Donderdagmiddag twee uur,
aldus Belga uit Luxemburg, wordt al
daar een hevig en ononderbroken ka
nonvuur gehoord.
Luxemburg, 28 September.
Verscheidene vliegtuigen van onbe
kende nationaliteit vlogen om vier uur
hedenmiddag over de hoofdstad van 't
Groot-Hertogdom. Kort nadien werd
hevig kanongebulder gehoord uit Zuid-
Oostelijke richting.
Vernomen wordt, dat de Franschen
vanmorgen in de omgeving van Perl
een tegenaanval hebben ondernomen
en de Duitschers hebben verdreven uit
de door hen kort te voren veroverde
stellingen.
Uit Schengen wordt bericht, dat de
Fransche artillerie vanochtend ander
half uur lang de Duitsche posities in de
bosschen rondom Berg, ongeveer zes
mijl ten Noord-Oosten van Perl, onder
zwaar vuur heeft genomen.
Het bombardement was zóó hevig,
dat de nog nachtelijke hemel een zee
van vlammen leek. Het bombardement
begon opnieuw om 1 uur hedenmiddag
en duurde zonder onderbreking om 4
'uur nog voort.
DE HERZIENING VAN DE
AMERIKAANSCHE NEUTRALI-
TEITSWET.
De senaatscommissie voor buiten-
landsche zaken in Amerika, heeft goed
keuring gehecht aan het nieuwe wets
ontwerp betreffende de neutraliteit, dat
opheffing van het embargo op den uit
voer van wapens naar oorlogvoerende
landen inhoudt.
De goedkeuring werd aan het ont
werp gehecht, nadat de commissie ge
durende niet meer dan drie uur bijeen
was geweest. De debatten over het
wetsontwerp in den Senaat zullen
Maandag a.s. beginnen.
GEEN OLIELEVERANTIES
DOOR SOVJET-RUSLAND
AAN ENGELAND?
Als repressaille zoo wordt ge
zegd tegen het feit, dat Engeland
goederenleveringen tegenhoudt, die
voor Sovjet-Rusland bestemd waren,
heeft Moskou de petroleumleveranties
naar Engeland en de Britsche kolonies
gestaakt. Dezer dagen zou nog een
groote hoeveelheid petroleum van Ba-
koe naar Alexandrië verscheept wor
den, doch Rusland heeft de tanksche
pen verboden uijt te varen.
VERHOOGING VAN DE SOLDIJ
IN BELGIË.
Oproeping van reservisten.
Gevolg gevende aan een wensch van
de legerleiding, heeft de regeering haar
toestemming verleend tot het weder-
oproepen van een aantal nog niet ge
mobiliseerde reservisten. Het zijn offi
cieren, onder-officieren en soldaten van
de transport-troepen en de intendance
troepen. Zij zullen zich 1 October bij
hun korps moeten voegen.
Voorts is Donderdagmiddag in den
kabinetsraad besloten, de soldij van de
soldaten, die slechts 30 centimes per
dag bedroeg, met ingang van 1 Octo
ber op een franc per dag te brengen.
NEGEN ENGELSCHE VLIEGERS
ONTSNAPT VAN IJSLAND.
Negen vliegers van de Britsche lucht
macht, die op IJsland geïnterneerd wa
ren, zijn Donderdagmorgen vroeg ont
snapt met hetzelfde toestel, waarmede
zij dezer dagen op IJsland gedaald wa
ren.
DE MOBILISATIE VAN DE
FRANSCHE ZWARTE TROEPEN.
Havas meldt dat de mobilisatie in de
Fransche deelen van Afrika in de
grootste orde heeft plaatsgevonden en
thans geheel voltooid is. Havas voegt
hieraan toe dat een groot deel van de
zwarte bevolking dat niet gemobiliseerd
is, alsnog vrijwillig dienst wenscht te
nemen. Ook uit den Belgischen Congo
zouden vrijwilligers komen.
WAT ENGELAND
ONDERSCHEPTE.
Het Britsche Ministerie voor Econo-
mischen oorlog deelt mede. dat in de
week, die op 26 September eindigde,
ruim 70.000 ton goederen onderschept
en aangehouden zijn door de Britsche,
contrabandecontrole. Onderschept wer-
den23.150 ton ijzererts, 14.200 ton pe-
troleumproducten, 7.200 ton mangaan,
7.600 ton oliehoudende zaden, 6000 ton
bauxiet. 2.600 ton veevoer, 2.100 ton
verschillende levensmiddelen, 1.300 ton
vezels, 1.300 ton oliën en vetten, 1000
ton granen en 5.900 ton rubber.
Voorts werd een aantal zendingen
chemicaliën, katoen, wol, gom, harsen,
hout, huiden en vellen en meststoffen
onderschept. De goederen in kwestie
werden vastgehouden, omdat er bewij
zen waren, dat zij naar Duitschland
werden verzonden.
;VV/
alsof ze geen oogenblik stil konden
zitten. Het was een drukte in de bij-
enschuur, alsof er een grote volksver
huizing plaats vond.
Hansje dacht er juist over om eens
in de korven te kijken, toen hij plot
seling hoorde roepen: „Hansje!" Dat
was oom Henk, hij hoorde het al aan
de stem. Hij draaide zich lachend om
en keek zo, met de bijen op zijn ar
men en gezicht naar zijn groten
vriend.
Maar deze lachte helemaal niet. Hij
was zelfs erg boos. Ik heb je toch al
zo vaak gezegd, dat je niet vlak bij de
korven mocht komen", zei hij. „Als
ze je steken is het te laatKom maar
heel langzaam en voorzichtig naar me
toe, dan vliegen ze misschien vanzelf
wel weg."
Hans begreep niet, waarom oom
Henk zich zo druk maakte. Hij vond
het zelf helemaal niet erg, dat de bij
tjes op zijn gezicht zaten, het was wel
een leuk gevoel
Maar toen de bijen langzamerhand
weer allemaal weggevlogen waren en
Hansje naast oom Henk op het bank
je zat, vertelde deze hem, waarom hij
nooit zo heel dicht hij de korven
mocht komen. „Deze keer is het goed
gegaan en misschien gaat het nog een
paar keer goed", zei oom Henk, „want
de bijen zijn aardige dieren, maar het
kan gebeuren, dat er een paar tussen
zitten, die boos zijn en dan kunnen
de mensen bijna altijd een korf voor
doen, als ze vlak hij de bijen komen?
En dan doen ze ook heel dikke hand
schoenen aan, zodat de bijen niet meer
kunnen steken. Zal je voortaan beter
opletten?"
En dat beloofde Hansje toen maar,
hoewel hij nog steeds niet begreep,
waarom die lieve bijtjes, die hem he
lemaal niets gedaan hadden, niet op
zijn gezicht en handen mochten zit
ten
EEN ZONDERLINGE
HALTEPLAATS.
De passagiers, die al dikwijls op
een bepaalde autobus in Londen mee
gereden hadden, merkten tot hun
grote verwondering, dat de autobus
plotseling van de gewone route af
week en een zijstraat insloeg. De
chauffeur begon harder te rijden en
stopte een paar minuten later voor
een politiebureau, dat toch geen hal
teplaats voor autobussen was. Even
later werd het raadsel opgelost. Een
paar agenten haalden twee jonge
mannen uit de bus. Het bleken inbre
kers te zijn, die al enige tijd gezocht
werden. Een rechercheur had de man
nen herkend, toen ze in de bus stap
ten, was toen zelf ook vlug ingestapt
en had den chauffeur direct naar het
politiebureau laten rijden. De beide
inbrekers merkten het pas, toen het
en u zult 's morgens uit bed springen,
gereed om bergen te verzetten.
lederen dag moet uw lever een liter lever-gal in uw
ingewanden doen vloeien. Wanneer deze stroom van
nMerh^ai?(nVT0T eude is' V^teert uw voedsel niet.
net bederft. U voelt u opgeblazen, u raakt verstopt.
Uw lichaam is vergiftigd, u voelt u beroerd en
ellendig, u ziet alles zwart.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmidde
len. U moet CARTER'S LEVER-PILLETJES nemen
om deze liter lever-gal vrü te doen vloeien en u
zult u een geheel ander mensch voelen. Onschade
lijk, plantaardig, zacht, onovertroffen hm de lever-
gal te doen vloeien.
Eischt Carter's Lever-Pllietjes bij apothekers en
drogisten, f. 0.75.
