GEMENGD NIEUWS
UIT DE LANGSTRAAT
EN OMGEVING
FEUILLETON
DE BROEDERS
SPRMG—CJPELLE.
delaar niet voorradig heeft kan hij een
bestelbon krijgen bij den provincialen
voedselcommissaris. In die gevallen,
waarin de handel geen voldoende
voorraad heeft, kan de provinciale
voedselcommissaris voorschotten ver
strekken.
THEORIE DER VERVANGINGS
WAARDE.
De Hooge Raad heeft gisteren uit
spraak gedaan in een zaak tegen B. P.
M. L. te Dordrecht, wien ten laste
werd gelegd een overtreding der Prijs-
opdrijvings- en Hamsterwet 1939.
De Hooge Raad overwoog, dat niet
is in te zien, waarom een wederverkoo-
per die, om zijn goederenvoorraad van
normale grootte op peil te houden, re
gelmatig in plaats van de daaruit ver
kochte goederen, andere gelijksoortige
goederen inslaat en die zijn verkoops
prijzen aan de inmiddels opgeloopen,
hem door zijn leveranciers in rekening
gebrachte fabrieksprijzen aanpast, on
redelijk zou handelen, tenzij de aldus
door hem tot richtsnoer genomen fa
brieksprijzen, met het oog op de om
standigheden als onredelijk zouden zijn
te beschouwen, hetgeen echter in casu
niet als bewezen is aangenomen.
Hiermede is de theorie der vanvan-
gingswaarde in hoogste instantie aan
genomen.
Ontzettende uren op de
«Protinus».
Het tragisch verhaal van
het lijden der Neder-
landsche zeelieden.
Thans worden nog nadere bijzon,
derheden bekend over den onder
gang der «Protinus», den Neder-
landschen treiler, die op de Noordzee
tot zinken is gebracht.
Zooals men zich zal herinneren,
werd het schip door een üuitsch
vliegtuig met bommen bestookt.
Twee leden van de bemanning,
kapitein K. VVijker en de matroos
S. Buis werden tijdens het bombar
dement gedood, terwijl de stoker J.
Piers en de tremmer G. Worsingin
de reddingsboot van uitputting zijn
gestorven.
Vijf dagen lang hebben de over
levenden in een open reddingsboot
die zich bovendien nog in buiten
gewoon slechten staat bevond, op
de koude zee rondgezworven, al
vorens zij werden opgepikt door de
Britsche duikboot Unity, die hen,
ergens aan de Schotsche kust, aan
wal bracht.
Woensdagavond 20 Maaart om
ongeveer half zes verscheen er
plotseling boven ons schip een
Duitsch vliegtuig, vertelde de tweede
machinist Glazemaker. Vijfmaal
cirkelde het vliegtuig rond de Pro
tinus. Het vliegtuig bleek ernstige
bedoelingen te hebben, toen wij 'n
doordringend fluitend geluid hoor
den. Het vliegtuig maakte een diepe
welhaast waaghalzerige duikvlucht.
Aan stuurboordzijde liet het'n aan-
van „De Echo van het Zuiden".
Naar het Engelsch
door
RAYMOND PARSONS.
Nadruk Verboden.
Ze had een vage herinnering dat
ze ergens dat typische, roodgestreep
te mes in Clair's handen had gezien
en waarom hij zoo'n gevaarlijk wa
pen in handen had gehad. Ze vroeg
hel haar broer niet, ter wille van Do
rothy en omdat ze er niet zeker van
was, van hem een bevredigend ant
woord te krijgen met het oog op zijn
gevoelens voor Mr. Clair's dochter.
Ze vertelde hem ook niet, wat de wer
kelijke reden was geweest waarom zij
in het hosch was gaan zoeken.
Omdat zijn hoed er niet was, zei
Willy, om haar redeneering aanneme
lijk te maken, kon Mr. Hallon niet
gelooven dat Sir John in den grafkel
der vermoord was.
Natuurlijk veroorzaakte de moord
een geweldige opschudding, zoowel in
Londen als in de provincie.
Swanson ging naar Londen en kon
nagaan, dat de overledene zijn kan
toor om twee uur verlaten had en met
den trein van vijf uur vijftien naar
Beltan was gegaan. Hij had van te vo
ren een bediende zijn valies naar de
garderobe laten brengen en hij had
datzelfde valies weer in de zorg van de
spoorwegambtenaren in Beltan achter
gelaten, toen hij om half zeven zijn
noodlot in het Koekoeksbosch tege-
tal bommen vallen, die gelukkig in
zee terecht kwamen.
Da lijken niet meer gevonden.
Het vliegtuig kwam terug, opnieuw
onheilspellend duikend, terwijl er
wederom ongeveer 30 cm. lange
bommen vielen. Ditmaal troffen er
twee doel: een doffe harde knal
dreunde over de zee. Het stuurhuis
was getroffen. Van kapitein Wijker
en den matroos Buis hebben wij
niets meer gezien, zelfs hun lijken
hebben wij niet meer gevonden.
Tot groote verbazing begon het
schip niet onmiddellijk te zinken.
Gelukkig maar want de reddingsboot
welke wij wilden strijken, bleek
slecht in orde te zijn, üe proppen
voor de spuigaten waren zoek. Wij
moesten nieuwe snijden.
De katrollen van de reddingsboot
werkten niet, men kon haar wenden
noch keeren. Met een smak kwam
zij op het water terecht, half met
water gevuld. Pas een goed half uur
nadat het schip was getroffen, zonk
het plotseling met den voorsteven
dreigend in de hoogte. Het vliegtuig
dat ons had aangevallen, keerde nog
eenmaal terug en verdween toen in
den donkeren avond.
'Lot onze schrik bevonden wij ons
in een boot die slecht in orde bleek
te zijn. Het drinkwater ontbrak en
de scheepsbeschuiten waren muf; de
dollen en de riemen waren rot.
Met dit slechte voedsel en dit
ondrinkbare water hebben wij vijf
dagen rondgezworven. De tremmer
Worsing had geen weerstandsver
mogen genoeg om dit alles te door
staan. Op den dag van den Goeden
Vrijdag stierf hij. Uit piëteit hebben
wij zijn lijk toen niet overboord
gezet. De toestand van den stoker
Piers werd inmiddels slechter en op
den tweeden Paaschdag stierf hij.
Wij konden de beide lijken natuur
lijk niet in de boot houden en wij
besloten hen beide in de zee te
«begraven».
Kort nadat de twee zeelieden
hun zeemansgraf hadden gevonden
doemde redding op in den vorm
van de donkergrijze huid van een
Britsche duikboot.
Het bleek moeilijk om de matroos
Stam aan boord van de duikboot
te krijgen Loopen kon hij niet meer.
Twee Engelsche matrozen probeer
den hem aan boord te trekken,
terwijl de eerste machinist de
reddingsboot zoo dicht mogelijk bij
de Engelsche duikboot bracht.
Tot twee maal toe is de boot
ondergedoken.
Door een lier gegrepen en
gedood.
Op he't terrein van de Nederland-
sche Scheepsbouwmaatschappij aan L
moet ging.
Maar Swanson kon er niet achter
komen wat Newby had gedaan tus-
schen het oogenblik, waarop hij zijn ba_
gage in de garderobe van Fenchurch
Street station kwam halen. Daar Ri
chard, die secretaris van zijn tweeling
broer was geweest, ook werd vermist,
was men in het begin ook bang voor
zijn veiligheid Maar Mrs. Broil, de
huishoudster van Sir John, vertelde ze,
had zijn broer Zaterdagochtend naar
Rusland gestuurd voor particuliere
zaken, maar ze wist geen adres waar
hij te bereiken was. En men vond geen
spoor van hem.
Het gerechtelijk onderzoek vond
plaats in „I)e Duif", de voornaamste
herberg van Beltan, want Mr. Clair
had positief geweigerd een dergelijke
gruwelijke vergadering te doen plaats
hebben in den toren van Abt Hudlcy
of onder het geheiligde dak van de Ma-
nor. Hij verbood bovendien zijn doch
ter en Lady Panwin bij de zitting te
genwoordig te zijn. Maar toen Mr. Clair
naar het dorp ging met Hallon en Billy
Minter, die zijn zuster vergezelde ze
moest getuigen, omdat ze het mes en
den hoed gevonden had konden de
twee dames haar nieuwsgierigheid niet
langer bevredigen en volgden hen. Ze
dorsten de herberg niet binnen te
gaan, maar hielden in de stoffenwin-
kel aan den overkant een oogje in het
zeil, waar ze zich allebei lieten toonen,
wat ze niet noodig hadden.
Lady Panwin vooral was verlangend
den uitslag van het onderzoek te hoo-
ren en ze kon niet nalaten dat Dorothy
te vertellen toen ze naar het dorp wan
delden. Haar nichtje was tamelijk ver
wonderd over die nieuwsgierigheid en
zei dat ook.
Beste kind, zei Lady Panwin
boos, terwijl ze voortmacheerde als 'n
grenadier, het is heel logisch dat ik
nieuwsgierig ben. Het is afschuwelijk
dat een goede vriend, ik zou haast zeg
den overkant van het IJ te Amster
dam, op het gedeelte waar thans
het nieuwe, groote dok in aanbouw
is, is gistermiddag een arbeider van
de Hollandsche Beton Maatschappij,
welke ter plaatse een werk uitvoert,
door de lier van een hijsmachine
gegrepen. De man werd zoo ernstig
gewond, dat hij korten tijd later
overleed.
Dood gevallen
Gistermiddag is de 75-jarige tim
merman A. van der E., die op een
dak van een woning aan den Maas
dijk, even buiten de kom der ge
meente Maasland werk verrichtte,
gevallen. De man werd levenloos
opgenomen.
Auto van dijk gestort.
Drie gewonden.
Zondagavond om kwart over zeven
werd op den Haagschen weg onder
Hoofddorp een groote personenauto
komende uit de richting Den Haag
naar A-msterdam, waarin zich be
vonden een echtpaar uit de hoofd
stad en een Engelsch echtpaar met
twee kinderen. De auto werd be
stuurd door een der dames. Bij het
passeeren van een bus raakte zij het
stuur kwijt en de auto kwam terecht
tegen de leuning van het viaduct
over den kruisweg. De leuning werd
verbrijzeld en de auto stortte onge
veer vijf meter den dijk af. Hierbij
viel een der kinderen van de Engel
sche familie, een vierjarig meisje,
uit de auto. Het kind is met een
schedelbasis fractuur opgenomen.
Ook haar moeder werd zeer ernstig
gewond. Zij is, eveneens met een
schedelbasis fractuur, met haar doch
tertje door een ziekenauto uit Haar
lemmermeer naar de diaconessen-
inrichting te Amsterdam vervoerd.
Ook de Engelsche heer, die licht
gewond werd, is naar genoemd
ziekenhuis gebracht, waarin tevens
hetdriejarig zoontje van deze fami
lie, die ongedeerd bleef, is opgeno
men.
Het Nederlandsche echtpaar bleef
zonder letsel.
Tragisch ongeluk
op onbewaakten overweg.
Militair maakte ontzettende
oogenblikken mee.
Een zeer tragisch ongeluk heeft
Zondagavond plaats gehad op een
onder de gemeente Rilland-Bath
gelegen onbewaakten overweg. De
militair van G. passeerde even na
tien den overweg te voet. Door de
duisternis struikelde hij en hij kwam
met zijn hoofd zoodanig op de rails
terecht, dat hij bewusteloos bleef
liggen. Verscheidene minuten lag de
man zoo op de rails zonder dat
gen onder je eigen dak vermoord
wordt. En je weet hoe nerveus je va
der is. Ik zou niet graag willen dat hij
ziek werd en dat onderzoek zou hem
wel eens heelemaal van streek kunnen
maken.
Geen wonder, gaf Dorothy toe,
terwijl zij terugdacht aan wat zij van
den doode had gezien. Het is een
vervelend geval en we zijn allemaal
van streek. Maar waarom zou vader
dat meer zijn dan de anderen?
Lady Panwin keek strak voor zich
en was blijkbaar van plan zoo weinig
mogelijk los te laten. Je vader heeft
gevoelige zenuwen, kindje en... en...
wel, je zult het wel hooren op de één
of andere keer.
Wat hooren?
Niets kindje. Maar als je trouwt...
Natuurlijk trouw ik. Met Percy
Hallon!
Dat zal je vader nooit goed vin
den, antwoordde Lady Panwin en
perste haar smalle lippen op elkaar.
Mr. Hallon is niet rijk en jij moet
met een rijk man trouwen als we de
Manor in de familie willen houden.
Het kan me geen steek schelen of
ze in onze familie blijft.
Ik zou liever willen dat je heele
maal niet trouwde, zei Lady Panwin
en er klonk iets spijtigs in haar harde
stem,
Dorothy sperde haar oogen wijd
open. Waarom niet?
Dat kan ik je nu niet zeggen.
En u zou blij geweest zijn als ik
met Sir John getrouwd was?!
Nee! Nee! riep haar tante heftig.
Francis wilde dat om het geld. Maar
ik wist dat er redenen waren waarom
het niet gebeuren kon. Francis had me
overgehaald. Ik ben niet makkelijk
over te halen, voegde Lady Panwin er
grimmig aan toe, maar bij deze ge
legenheid was ik gedwongen tegen be
ter weten in toe te geven. Maar Sir
John is dood en zal morgen begraven
iemand hem in deze verlaten streek
had opgemerkt Vanuit de richting
Bergen op Zoom naderde inmiddels
een personentrein. De locomotief
zal op ongeveer een vijfhonderd
meters van bedoelden overweg ver
wijderd zijn geweest, toen bij de man
't bewustzijn terugkeerde. Hij hoorde
den trein naderen, zag ook de
lichten al meer en meer naderbij
komen, doeh was niet in staat op
te staan. Met veel moeite slaagde de
ongelukkige erin zijn lichaam van
de rails weg te werken. Hij had
echter nog geen kracht genoeg om
ook zijn handen van de rails te
verwijderen, zoodat de wielen van
de locomotief hem de vingers totaal
afreden. Zoo heeft men den onge
lukkige later op den avond aange.
troffen. De plaatselijke dokter heeft
hem voorloopig behandeld en Van
G. is daarna naar het ziekenhuis te
Middelburg overgebracht. Maandag
ochtend was zijn toestand naar om
standigheden redelijk wel.
Een verrassing voor zijn vrouw.
Joseph Delmotte, gepensioneerd
overwegwachter der Belgische Spoor
wegen in de Waalsche gemeente
Pont-a-Celles, heeft bij de trekking
der koloniale loterij den prijs van
een millioen francs gewonnen. Daags
te voren had hij pas het lot gekocht
zonder dat zijn vrouw er iets van
af wist.
Bij brand omgekomen.
In een pension op den hoek van
den Zijlweg en de Pieter Kiesstraat
te Haarlem heeft Zondagmorgen
een korte doch felle binnenbrand
gewoed. Een der pensiongasten, de
52-jarige heer R. Mensink, die een
kamertje op den zolder bewoont,
vond hierbij den dood.
Op den zolder van hei huis had
men door middel van een houten
afscheidingen een zevental kamer
tjes gebouwd, waarvan vijf bewoond
waren. Ondanks deze zeer brand
bare inrichting gebruikte een der
bewoonsters een petroleumvergasser.
Gistermorgen omstreeks half elf had
zij dit toestel ontstoken en was
hierop even naar beneden gegaan.
Waarschijnlijk hebben eenige gor
dijnen vlam gevat en in een oogwenk
verspreidde het vuur zich over den
geheelen zolder.
De 52 jarigeheer Mensink ontdekte
den brand en ging ijlings naar be
neden om de overige bewoners te
waarschuwen. Daarna snelde hij
weer naar boven om te trachten
nog wat van zijn bezittingen te red
den, Daarna heeft men niets meer
van hem gezien.
ADVERTEERT IN DIT BLAD.
worden, dus ik hoop, Dorothy, dat je
alle gedachten aan trouwen laat va
ren.
O! En de Manor?
Die zal aan jou overgaan met 't
geld van mij en je vader. Je kunt er
makkelijk in blijven wonen.
En u zegt dat ik met een rijk man
moet trouwen om hem te kunnen
houden
Dat heb ik ook gezegd. jEn toch
denk ik dat het zoo geschikt kan wor
den dat je hier alleen kunt blijven
wonen.
Ik zie niet in waarom. Ik dank
er voor een oude vrijster te worden.
Er zijn erger dingen, kindje. En...
Lady Panwin brak haar woorden
plotseling af en weigerde verder te
spreken. Er scheen een buitengewoon
goede reden te bestaan waarom ze zich
tegen een mogelijk huwelijk verzette,
want ze hield veel van Dorothy en zou
haar graag gelukkig zien. Dorothy be
greep er dan ook niets van.
Ik vind dat u me wel kon zeggen,
wat er tegen mijn huwelijk met Percy
is.
Ik heb niets tegen Mr. Hallon
speciaal, zei Lady Panwin, terwijl ze
vlug doorstapte; hoewel, als je
trouwde, ik liever zou zien dat je een
beter huwelijk deed. Maar ik vind dat
je heelemaal niet moest trouwen.
Maar waarom waarom dan
toch?
We zijn bij den winkel van Win
ter, zei Lady Panwin ontwijkend, ter
wijl ze naar het raam wees.
Kijk eens wat een aardige stof
voor een jurk, Dorothy! Ik moet eens
even gaan vragen hoe duur die is.
Ze stapte de kleine, donkere winkel
in, gevolgd door het verbaasde meisje
en maakte daarmede een einde aan 't
gesprek.
De stoffenwinkel was tegenover „De
Duif" en er stond een groote menigte
voor de herberg. De oude dame en
SPRANG.
Tot koster bij de Ned. Herv.
Kerk alhier, in de vacature ontstaan
door het overlijden van wijlen den heer
R. van Drongelen, is benoemd de heer
P. Treffers.
A.s. Donderdagavond half acht
houdt de Geref. Meisjesvereeniging
,Bidt en Werkt'' in het Geref. Kerkge
bouw alhier haar jaarvergadering.
De bijeenkomst staat onder leiding
van Ds. B. A. van Lummel. Door mej.
A. Braspenning zal een onderwerp in
geleid worden over Huwelijk en Ver
loving". Naast de jaarverslagen bevat
het uitgebreide programma voorts tal
van voordrachten, enz.
De Afdeeling Sprang van den
Nederl. Bond van Chr. Fabrieks- en
Transportarbeiders kwam j.l. Donder
dagavond in de zaal van den Christel.
Volksbond in feestelijke vergadering
bijeen onder leiding van haar voorzit
ter, de heer C. Braspenning.
Na opening der bijeenkomst las de
voorzitter een gedeelte der H. Schrift
en ging voor in gebed, waarna hij de
aanwezigen welkom heette en de hoop
uitsprak op een gezelligen avond.
De heer M. J. Kunst uit Den Haag
hoofdbestuurder van den bond, voerde
het woord, waarbij hij opwekte tot
trouw aan de organisatie. De afge
vaardigden van zusterorganisaties en
plaatselijke vereenigingen spraken de
beste wenschen uit voor den verderen
groei der afdeeling.
Met medewerking van de mond-ac
cordeon- en reciteerclub „Onder Ons"
werd vervolgens het feestprogramma
bestaande uit een groot aantal voor
drachten en zang- en muzieknummers
correct afgewerkt, terwijl ondertus-
schen door de dames tractaties werden
rondgediend.
Aan het slot dankte de voorzitter met
enkele woorden voor de medewerking
aan het welslagen van deze feestverga-
dering.
Het 6-jarig dochtertje van dhr. v.
T. kwam j.l. Zondag zoo ongelukkig
te vallen dat het een ernstige verwon
ding aan het hoofd bekwam, welke
door Dr. Winkelman moest worden
gehecht.
Maandagavond werd in de zaal
van den Chr. Volksbond alhier, van
wege den Chr. Besturenbond Sprang-
Capelle, een vergadering gehouden,
waartoe verschillende personen waren
uitgenoodigd, ter bespreking van de
mogelijkheid der oprichting eener
plaatselijke commissie van het Alg.-
Prit. Chr. Comité voor de verzorging
van de geestelijk-zedelijke belangen der
gemobiliseerden. De vergadering stond
onder leiding van den voorzitter van
den C.B.B., de heer W. M. Dalmaijer.
Van een 6-tal uitgenoodigden waren
berichten van verhindering ingekomen,
waarin zij hun sympathie met de plan-
haar nichtje bladerden een paar mo
deplaten door en hielden ondertusschen
een oogje op de menschenmassa. De
kleine Miss Winter, de eigenares van
den winkel, was op de hoogte van alle
dorpspraatjes en ratelde aanhoudend
door over den moord.
Ik ben benieuwd, zeide zij ten
slotte, aan wie Sir John zijn geld zal
hebben nagelaten.
Dat weet ik heusch niet, zei La
dy Panwin koel.
Misschien aan zijn broer, ging
Miss Winter, die niet uit het veld te
slaan was, door. Ze zeggen dat Mr.
Richard Newby sprekend op Sir John
leek.
Dat geloof ik ook, want ik heb
het met eigen oogen gezien, Miss Win
ter. Maar wie heeft u dat verteld?
Mrs. Broil, mylady.
De huishoudster van Sir John?,
zei Dorothy. Is die hier?
Ja, miss. Ze is voor het gerechte
lijk onderzoek gekomen. En ze heeft
een vriendin bij zich, een mooi meisje,
maar stokdoof en bijziend.
Julia Flint, denk ik, zei Dorothy,
terwijl ze haar tante aankeek.
De verdere discussie werd afgebro
ken door de aankondiging van Miss
Winter, die onder het praten door uit
de deur had staan kijken, dat er Mrs.
Broil juist aankwam.
Mrs. Broil was even klein als Miss
Winter zelf, een klein donker vrouw
tje, uitgedroogd als perkament en
knoestig als een boomstronk. Ze had
donkere oogen, die onder overhangen
de wenkbrauwen glinsterden en een
grooten mond met opvallende tanden.
Haar onmogelijk veelkleurig toilet
werd bekroond door een ouderwetsche
muts, met linten onder de kin vastge-
strikt en dat gevaarte was vol met
bloemen en veeren en tulle in alle kleu
ren van de regenboog.
(Wordt vervolgd).
10)
9