GEMENGD NIEUWS Mitt uaoiorasuerpaciiiitgen. Hooijjrasimeiiiiiiiign FEUILLETON» DE BROEDERS, E.BRINCKMAN, Gedipt,Pédicure Hooigrasverpachtingen 1940. Notaris CHRIST Notaris Schreurs Hooigras Haarsteeg Notaris CHRIST verpachten Notaris CHRIST verpachten IUUICBTCFBPB HUUGn IEEBBII VIJF GEVALLEN VAN VERDRINKING. Jonge mannen o.a. in zwembaden om het leven gekomen. In het natuurbad „De Biltse Dui nen" in Bilthoven is Zondagmiddag tegen vier uur een twintigjarige jon geman uit Utrecht op tragische wijze 0111 het leven gekomen. Op het genoemde tijdstip stootte een der zwemmers in het ondiepe had tegen een lichaam op den bodem van het bassin dicht hij de glijbaan. Bij onderzoek bleek dit een jongeman te zijn, dien men onmiddellijk hoven wa ter bracht en op den wal neerlegde. Hij had het bewustzijn verloren en men vermoedde reeds dat hij verdron ken was; toch is onder leiding van dr. Zwaardemaker uit Bilthoven, die in het natuurbad aanwezig was, kunstmatige ademhaling toegepast. Toen dit na geruimen tijd niet bleek te helpen, is ook zuurstof toegediend en zelfs heeft men nog geprobeerd door een inspuiting de levensgeesten te doen wederkeeren, dat alles mocht echter niet haten. De dood was reeds ingetreden. De verdronkene bleek te zijn de twintigjarige W. H. uit Utrecht. Op den kant had hij zich dien middag al eenigszins duizelig gevoeld. In het water is hij blijkbaar onwel geworden en gevallen, zonder dat hij hij machte was, zich weer op te richten. Het was zeer druk in het natuur bad. doch niemand heeft het ongeval gemerkt. Het spreekt vanzelf, dat het na de ontdekking veel consternatie verwekte. In het naturbad „Tinnaarlo" onder Zuidlaren, is Zondagmiddag de 16- jarige Klaas van der Heide uit Gro ningen hij het zwemmen verdronken. Baders, die den knaap in de diepte zagen verdwijnen, schoten toe en brachten hem op het droge. Een dok ter paste nog kunstmatige ademha ling toe, de jongen bleek echter reeds gestorven te zijn. Zaterdagavond omstreeks half ne gen had de achttienjarige L. van Din- ther uit Oss zich met een groepje vrienden naar Megen hegeven om daar in de Maas te gaan zwemmen. Toen de jongelui zich in de rivier be vonden, schijnt van Dinther, die de zwemkunst niet al te goed machtig was, plotseling door kramp te zijn overvallen, waarna hij in de diepte zonk. Aangezien de drenkeling on middellijk door den stroom werd mee gesleurd, gelukte het zijn vrienden niet, hem te redden. Om elf uur 's avonds werd het lijk van liet slachtoffer, na twee uur dreg gen. uit de rivier opgehaald, waarna het stoffelijk overschot werd overge bracht naar het St. Anna-ziekenhuis te Oss. De 25-jarige S. den H. uit de van Egmondstraat te 's-Gravenhage begaf' zich Zondagavond om ongeveer 11 uur ter hoogte van het pad van de Wieringsche straat naar het stille strand in zee om een bad te nemen. Later miste men hem, zoodal men aanneemt dat hij is verdronken. Het slachtoffer kon niet zwemmen. UIT DANKBAARHEID. Een inwoner te Harlingen heeft uit dankbaarheid, dat zijn zoon gezond uit den strijd is teruggekeerd, een gilt van 5000 geschonken aan het hulp comité, meldt „De Standaard". ACHT PERSONEN TE WATER. Zondagmiddag omstreeks vijf uur heeft zich op den Buiksloterweg te genover het Florapark te Amsterdam, waar vrij in het Noord-Hollandsch ka naal gezwommen mag worden, een ongeluk voorgedaan, dat gelukkig zeer goed is afgeloopen. Een familie niet enkele kennissen, in totaal acht per sonen, naderde, gezeten in een open bakfiets, deze plaats, met de bedoe ling daar te gaan kampeeren. De be stuurder van de bakfiets vond 'n goed plekje en wilde hel gezelschap er heen brengen. Hij reed den grasberm o]), doch wist de fiets op de helling niet tijdig tot stilstand te brengen, met het gevolg, dat het geheele gezch schap het water in reed. Van alle kan ten snelden zwemmers toe, die de drenkelingen, onder wie een kindje van tien maanden en een tweeling van zeven jaar, spoedig op hel droge had den gebracht. Slechts de vrouw van den bestuur der kwam er minder goed af. Zij was bewusteloos geraakt, doch kon in het gebouw van den G.G. en G.D. aan den Wingerdweg spoedig bijgebracht wor den. De kaïnpeerplannen waren ech ter grondig verstoord en niet druipen de kleeren keerde het gezelschap naar huis terug. Terug uit Krijgsgevangenschap Groote blijdschap en enthousiaste ontvangst aan alle grensstations Van alle kanten zijn Zondag aan onze Oostgrens treinen binnenge stroomd met duizenden verheugde bruingebrande Nederlandsche sol daten. Over Oldenzaal, Hengelo, Enschede, Arnhem en Zevenaar keerden in totaal tienduizend krijgs gevangenen terug. Dagenlang was in al die plaatsen reik halzend uitgezien naar hun komst en nu de groote dag dan aanbrak, heerschte alom ontroering en vreug de en werd 't ééu groote hartelijke verwelkoming. Zondagmorgen om 5.07 is de eerste t.ein met 1870 krijgsgevangenen te Enschede binnengeloopen. De trein bestond uit 45 wagens. Te Oldenzaal is om halftien een extra trein uit Bentbeim aangeko men met ongeveer 1650 krijgsge vangenen, komende uit de omgeving van JBerlijn. Het transport reed na een kort oponthoud door naar Al melo. Om vijf minuten voor vier kwam een tweede extra-trein met 2183 Nederlandsche krijgsgevangenen uit de richting Stettin aan. Van deze 2183 bleven er 1000 te Oldenzaal, terwijl de overigen naar Hengelo vertrokken. Daarna volgde een derde trein met 1400 krijgsgevangenen, die in de omgeving van de Oder waren geïnterneeid. Zij werden eveneens naar Hengelo doorgezonden. Bij aankomst werden alle krijgs gevangenen in 't ziekenhuis onder zocht, waar zij gelegenheid kregen om te baden en van nieuw onder goed werden voorzien. In Arnhem zijn 1720 krijgsgevan genen aangekomen. De manschap pen werden in «Musis Sacrum» ont vangen. Om twee uur kwam te Zevenaar een transport van 1200 man binnen. Na een maaltijd zijn de militairen doorgemarcheerd naar Doesburg, waar de registratie zou geschieden. In den loop van den avond is, geheel onverwacht, nog een tweede trein met ontslagen krijgsgevangenen uit Duitschland te Enschede aan gekomen. In dezen trein, welke uit personen rijtuigen bestond, bevonden zich vierhonderd officieren en vijftig manschappen. Door de te Enschede getroffen maatregelen konden allen onmiddellijk ingekwartierd worden. De stemming onder de officieren was uitstekend. Op 't oogenblik zijn reeds meer dan 7000 krijgsgevangenen uit Duitschland teruggekeerd, die daar een goede behandelingondervonden. Zoo is b.v. aan hen geen arbeid opgelegd, hoewel dit volkenrechtelijk beneden den rang van officier ge oorloofd is. De voeding en ligging was goed en de Nederlanders bleken werkelijk een streepje voor te hebben gehad, omdat het Nederlandsche leger meer door 't noodlot als door vijandschap met het Duitsche in strijd gekomen wordt geacht. Dien avond, heeft ondei de teruggekeerde krijgsgevangene uit Duitschland, ook de commandant van de Feeldivisie, kolonel L. W. Schmidt, het woord voor de micro foon gevoerd. Voor die hem niet beluisterden, maakten wij enkele notities waaraan wij het volgende ontleenen. De kolonel verklaarde in de eerste gevechtsdagen op weg te zijn geweest naar Breda, toen hij tot zijn verba zing tusschen Tilburg en Breda twee Duitsche pantserauto's ont moette. De kolonel was er op dat moment niet mede bekend dat Den Bosch reeds in Duitsche handen was. üp de vordering der Duitsche tol overgave, antwoord de de kolonel «Gaat Uw gang maar», waai na de kolonel en zijn adjudant gevangen werden genomen. Onmiddellijk ontwikkelde zich met den Duitschen officier een zeer geanimeerd gesprek, waarin van Duitsche zijde tot uiting kwam dat de soldaten van dat land betreurden gedwongen waren tegen de Neder landers te vechten. Kolonel Schmidt vertelde ver volgens van zijn tocht over Bochollz naar het Duitsche binnenland en verklaarde dat de Nederlanders in Duitsche gevangenschap uitstekend waren behandeld en dat men steeds zeer correct tegen hen was opge treden. Binnen de interneerings- parken genoten de Nederlandsche militairen alle vrijheid. Het eten was er, gezien de Duitsche omstandig heden goed. De Nederlanders waren dan ook allen buitengewoon tevre den, vooral over de vriendschappe lijke bejegening. «Wij allen echter kunnen voelen wat t is, als men als Nederlander zóó de Nederlandsche grens weerover- schrijdt», schetste kolonel Schmidt de gemoedsgesteltenis der Neder landers. die na den strijd weer hun vaderlandschen bodem mochten betreden. In de repoitage van de radio voerden soldaten, sergeants en offi cieren het woord. Wij ontleenen er nog aan hoe de dagen werden door gebracht. Voor de soldaten was het: reveille, koffiedrinken, gymnastiek, excerceeren, pauze excerceeren en 's avonds vroegtijdig taptoe, nl. om 10 uur. De dagindeling voor officieren was in groote lijnen v reveille, ont bijt» gymnastiek, wandeltochten. Vooral over de wandelingen in de fraaie omgeving was men vol lof. Uit de mededeelingen van kolonel Schmidt lichten wij tenslotte nog een passage, welke voor vele lezers interessant kan zijn. ter beoordeeling van de gebeurtenissen der eerste oorlogsdagen. De kolonel deed namelijk uit komen dat omsingelde troepen niet langer tegen den vijand moeten strijden wanneer het verlies aan menschenlevens grooter:is dan het belang van het ophouden van den vijand. Achter hel Stadhuis 30 - Tel. 4869 - 's BOSCH DES MAANDAGS ADRES:- Café-Rest. „MOLENVLIET" TEL. 242 WAALWIJK. te Drunen, bericht dat door hem zullen worden gehouden de navol gende jaarlijksche op Donderdag, 13 Juni 1940, te Haarsteeg, ter her- berge vau P. v. d.Loo—Loeff, des voorm. 10 uur precies; op Vrijdag, 14 Juni 1940, te Vlijmen, ter herberge van L. Prinsen, des nam. 2 uur precies op Zaterdag, 15 Juni 1940, te Heusden, in Hotel «Cen tral®, des voorm. half elf precies. Breeder bij biljetten om schreven. 63221 te Waalwijk zal de HOOIGRAS- VER PACHTING EN 1940 hou den als volgt: 1 te Besoijenin café van der Meijs Donderdag 13 Juni 1940 nam. half twee; 2 te Waalwijk in „De Twee Kolommen" Donderdag 13 Juni 1940 ora circa half vier (dadelijk na de verpachting in Besoijen) Alles breeder bij biljetten om schreven, gratis verkrijgbaar bij den Notaris. 63235 te Waalwijk, zal voor de Gemeente Waalwijk bij afmijning .HET VOORGRAS VAN a. de Lage 6 Morgen in 6 perceelen, en b. de Mauritsplaat in 3 per ceelen. De verpachting wordt ge houden te Haarsteeg in café VAN DER LOü—-Loeff Don derdag 13 Juni 1940 dadelijk na afloop van de verpachting van Notaris Schreurs. 63237 te Waalwijk, zal voor de Gemeente Waalwijk bij inschrijving ONDER WAALWIJK,: het grasland tusschen de Burg. v. d. Klokkenlaan en de Grootestraat alk. van v. d. Geld. In huur geweest bij L. v. d. Sanden het voorgras om te hooien en het nagras om te beweiden. ONDER BAARDWIJK: Lotjes in de Veldsteeg in 7 perc nos 5 l/m, 10 aan de westzijde en no. 11 aan de Oostzijde om 2 maal te hooien. Biljetten in te leveren bij den notaris voor Vrijdag 14 Juni 1940 's middags 12 uur Opening dienzelfden dag nam. 7 uur ten Raadhuize Kamer 20. Breeder omschreven bij bil jetten, gratis verkrijgbaar bij den notaris. 63236 „De Echo van het Zuiden". Naar het Engelsch door RAYMOND PARSONS. 30) I)e jongeman was een beetje geër gerd, want hij zag heel goed. dat Bez- koff's ontegenzeggelijk knap gezicht grooten indruk op het meisje had ge maakt. Het was vreemd, vond hij, dat zoo'n verstandig meisje zich zoo liet bedriegen door den uiterlijken schijn. Maar ze had hem een goeden dienst bewezen en hij zou nog tijd genoeg hebben om haar van haar dwaasheid te genezen, als hij uit Soho terug kwam. En nadat hij dat besluit geno men had, maakte Hallon zich gereed voor de reis. Hallon zei niets tegen Dorothy van wat hij van Willy gehoord had, want hij begreep dat hij misschien gevaar liep. Daarom zei hij dat hij voor za ken naar Londen ging. Het was over vijven toen Hallon in een morsige straat in Soho voor de deur van een morsig huis stond. Schunnige mannen en slordige vrou wen slenterden voorbij, lachend en pratend, meestal in vreemde talen. De straat leek wel een toegangsweg tot den toren van Babel. Hallon wenschte zichzelf geluk met het feit dat zijn revolver in zijn broekzak zat en had er een beetje spijt over dat hij Billy niet had gevraagd dit avontuur met hem te deelen. Het zou echt iets naar zijn hart zijn geweest. Maar Hallon stond nu op den drempel van hel mysterie en li ij moest allen door den zuren appel heenbijten. Een slan ke, donkere vrouw, waarin men dade lijk de Fransche herkende, opende de deur en toen Percy in haar eigen taal naar Graaf Bezkoff vroeg, gat' Z3 niet alleen toe, dat die daar woonde, maar liet hem zelfs in een kleine, vuile ka nier. Toen ze naar boven ging om den Bus te zeggen, dat er een bezoeker voor hem was, keek Hallon rond in de vies-ruikende, vies-uitziende ka nier en verbaasde zich er over, dat zoo'n keurig verzorgd man als Graat Bezkoff, bovendien nog een aristo craat, in zoo'n huis woonde. Maar bij nader inzien bedacht hij dat dit mis schien alleen het officieele anarchisti sche adres van den Graaf was. Toen schoot het hem te binnen dat Bezkoff dit adres aan Willy had gegeven. En het leek bijna ongelooflijk dat hij had durven verlangen dat een „Lady" hem in zoo'n huis zou komen bezoeken. Hallon stond, terwijl hij dit alles overpeinsde, bij het raam en keek uit op de vuile nauwe straat. Achter hem werd de deur opengedaan, maar zoo zachtjes, dat hij niet hoorde dat er iemand binnen was gekomen. Hij ontdekte dat pas tot zijn ontsteltenis op bet moment dat er een doek over zijn hoofd gegooid werd. Dadelijk greep hij naar zijn revolver, maar voordat hem dat gelukt was, werd hij door vele handen vast gepakt en dadelijk daarna deed een verdooven- <le slag oj) zijn hoofd hem .het bewust zijn verliezen. HOOFDSTUK XXII. I Hobson, de veldwachter, klaagde er altijd over dat Beltan een buitenge wone aantrekkingskracht scheen te hebben voor landloopers. Bij tijden waren de wegen tusschen Axleigh en Beltan vol met een ongewone hoeveel heid havelooze gestalten. Ook kwa men er soms troepen zigeuners met hun woonwagens en paarden en kin deren den hoofdweg at' om op de meent te kampecren. Ze zagen ei schilderachtig genoeg uit maar het was toch een gevaarlijk volkje. Waar om die zwervers zoo'n voorkeur had den voor Beltan, was niet duidelijk. De huurt was niet rijk en de dorpe lingen waren absoluut niet goea- geefsch. Maar hel leger van landloo pers kwam geregeld twee of driemaal per jaar in Beltan, om na eenigen tijd weer naar het Noorden te verdwijnen of zijn weg te vervolgen in de rich ting van het Kanaal. Billy Minter en zijn zuster woon den aan den hoofdweg en ze hadden heel dikwijls overlast van die ongure typen. Op den dag dat Percy Hallon naar Londen was gegaan voor het on derzoek dat zoo -slecht voor hem af liep, werd Willy, toen ze om zes uur van de Manor terugkwam, aangespro ken door een haveloozen man met ge scheurde kleeren en een geweldigen knuppel in zijn hand. Naar zijn uit spraak te oordeelen was hij een vreemdeling, maar ze kon niet vast stellen van wat voor nationaliteit hij was. Zijn vuilen hoed had hij diep in zijn oogen getrokken en boven zijn zwaren snor en grijzenden zwarten baard was maar een klein stukje van zijn neus te zien. Hij stak zijn hand uit en fluisterde iets over honger. Willy was niet ongevoelig en legde een penny in zijn hand. Toen ze dat deed sloten de vingers van den land- looper zich om de hare. Laat me los! Hoe durF je? riep Miss Minter, in het minst niet bang, hoewel de weg geheel verlaten was. •+- Anders geef ik je aan. Misschien zou het wel veiliger voor me zijn om in de gevangenis te zitten, zei de landlooper in uitstekend beschaafd Engelsch. Willy trok haar hand weg en deed verbaasd een stap achteruit. Ze ken de die stem, maar wist toch niet wie de man was. Wie bent u? Cupido in vermomming. Liefde achter een masker, zei de landlooper met een luchtig gebaar. Toen, na een snellen blik in het rond, nam hij niet alleen zijn hoed af, maar ook zijn haar en baard en snor. Graaf Bezkoff! zei Willy ver bluft. Om u te dienen, nu en altijd, zei de graaf en deed met zorg de ver momming weer aan. Waarom bent u hier?, vroeg Miss Minter verward. Waarom hebt u zulke afschuwelijke kleeren aan?- Daarvan bent u de oorzaak, zei Bez koff een beetje terneergeslagen. Ik? Wat een onzin! Waarom? Moet ik dat hier uitleggen, op den weg, in deze vodden? zei Bezkoff snel. Dat zou niet erg aangenaam voor u zijn, miss Minter, en gevaarlijk voor mij. Waarom gevaarlijk voor u? Ik wordt door vele oogen be waakt, zei Bezkoff zacht. Willy keek angstig om zich heen. U zegt vreemde dingen, graaf Bez koff, zei ze, benieuwd naar wat hij bedoelde. Ik kan die vreemde dingen ver klaren als u mij meenemen wilt naar uw tuin. In die kleerenWat zouden de bedienden zeggen? Ze zouden niets anders zeggen dan dat het vriendelijk van u is een ouden zwerver een stuk brood en wat thee te geven. Weest u maar niet bang. Ik heb heel wat van zulke rol len gespeeld en niemand zal achter docht krijgen. Mijn broer is thuis, zei Willy aarzelend. Ik hen volkomen bereid alles aan uw broer te vertellen. Dat zou gevaarlijk zijn, zei ze haastig. Hij heeft niet zoo'n erg guntige meening over u. Mr. Bez koff Ik begrijp het, viel Bezkoff haar snel in de rede. Neemt u mij niet kwalijk, maar we kunnen hier werke lijk niet praten. Neemt u me mbe naar uw grasveld, in mijn rol van landloo per. Ik kan u en uw broer van heel wat een verklaring geven. Van veel. herhaalde Bezkoff veelbeteekenenu, dat van dienst kan zijn hij het op lossen van het geheim van tien dood van Richard Newby. Maar... maar... zal dat dan niet een aanklacht tegen u zelf zijn? Bezkoff lachte, maar er kwam een zachte glans in zijn blauwe oogen toen hij het meisje even aankeek. Hij be greep, dat ze zich angstig maakte over hem. Ik ben niet heelemaal zooals ik behoorde te zijn, miss Minter, zei hij eerlijk, dat is waar, maar ik denk, dat, als ik u en mr. Minter alles over mezelf verteld heb, u geen van tweeën meer zoo slecht over me den ken zult als bijvoorbeeld mr. Clair. Willy aarzelde niet langer. Ze liep vlug den weg af en Bezkoff volgde haar langzaam. Het huis van de Min- ters was maar een klein eindje ver der en toen Miss Minter het hek bin nenging, beduidde ze den zoogenaam- den landlooper, dat hij zoo lang op het droge gras kon gaan zitten, ter wijl zij naar binnen ging om wat voot hem te halen. Bezkoff liet zich op het grasveld vallen', want hij was doodop en keek Willy na, terwijl ze, 'n zon nige verschijning in. haar witte jurk, in het huis verdween. DOET VERKOOPEN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1940 | | pagina 4