Mijnhardtjes" De Nederlandsche
lil
BUITENLAND
Pijnstillers iLst
mm
wijl het „NATIONALE DAGBLAD"
onder koppen als „De leider bij den
Führer" en „Als pleitbezorger voor
zijn volk" in een niet minder opgeto
gen commentaar op het bericht over
de besprekingen te Berlijn o.a. schrijft,
dat thans de dag der Nationaal Socia
listische Beweging gekomen is, de tijd
is aangebroken dat de N.S.B. ,,'t loon
voor baar opofferingen zal ontvangen
in de voldoening, dat haar verwensent
bestaan nuttig voor ons volk zal blij
ken te zijn".
Het „UTRECHTSCHE DAGBLAD"
constateert, dat in den loop der laat
ste dagen gewichtige beslissingen zijn
gevallen, die een zeer groote verant
woordelijkheid jegens het Nederland-
schc volk op de schouders van eenige
voormannen der N.S.B. hebben ge
legd. Het Nederlandsche volk weet
thans, aldus dit blad, op welk kompas
gevaren wordt en de N.S.B. weet voor
welke taak zij staat. Dit doet het
„Utrechtsch Dagblad" tot het Neder
landsche volk den raad richten zich
toch op de feiten te bezinnen en ver
volgt:
Het heeft geen zin om te verbloe
men, dat de Nationaal Socialistische
Beweging op dit oogenblik geenszins
persona grata is bij de meerderheid
van ons volk. Zal de N.S.B. er in slagen
om den tegen haar bestaanden wrevel
en tegenzin uit den weg te ruimen?
Het antwoord op deze vraag zal onzes
inziens bepalend zijn voor de toe
komst van ons volksbestaan en voor
het welzijn van ons volk in de komen
de jaren. Aan de verdeeldheid in ons
volk moet een einde komen. Ook nu
nog bestrijden en verketteren de di
verse groepen elkaar. Dit geschiedt tot
schade en schande van Nederland. En
er kan slechts een einde aan komen,
als men aan alle zijden, in alle kam
pen bereid is om veel te vergeten en
veel te vergeven. Welke politieke voor
man, welke politieke groep durft als
eerste voor het forum van ons volk
te verschijnen met een ruiterlijke ver
klaring in dezen zin?
Alsnog: Wie durft?
De „RESIDENTIE-BODE" meent,
dat ook na de verklaringen van de
laatste dagen voor „Nationaal Front"
een taak en een mogelijkheid hlijft.
Dit blad schrijft o.m.:
Wij weten dat de bezettende macht
de eerste echo van haar eigen beginsel
vond in de N.S.B. en dat daardoor na
de bezetting nauwere banden ontston
den. Niemand minder dan de rijks
commissaris schetste ze in zijn rede
Zaterdagmiddag in Pulchri Studio.
En hij omschreef ook wie hij ver
raders van het volk en volkskarakter
achtte. Niet degenen, die het Neder
landsche volk den weg wezen naar
kameraadschap tot het Duitsche.
Onze lezers zullen dat hebben be
grepen en verstaan.
Onze lezers zullen in staat zijn dit
bericht rustig te verwerken.
Maar nóg is de beslissing niet geval
len.
Ons is daarvan althans nog niets
bekend.
En daarom vragen wij met klem en
overtuiging met alle overtuiging,
die in ons is ter wille van het Ne
derlandsche volk:
Is het niet mogelijk, dat bij het oude
Zwart Front thans Nationaal Front
in de stilte van de werkkamer het
verstandelijke werk werd verricht? Ka
rakter, aard en cultuur van het Neder
landsche volk dichter werden bena
derd en in een programma, beter wer
den verwerkt met de idealen van den
nieuwen tijd?
En dat daardoor dit werk minder
opviel
Het antwoord op deze vraag is wel
licht beslissend voor de toekomst van
ons volk. Onze overtuiging ten deze
geeft ons het recht nogmaals om ern
stige overweging te vragenVóór het
misschien te laat is!
Het „NIEUWSBLAD VAN HET ZUI
DEN" schrijft, dat, al zouden de be
sprekingen te Berlijn tot resultaat
hebben, dat de N.S.B. de leiding zal
krijgen, er nog geen reden is, om de
Nederlandsche Unie overbodig te ach
ten en te ineenen, dat zij dan toch
niets meer bereiken kan. Ook dan
heeft ze een taak en wel deze, aldus
het blad: ons volk op te voeden en
wegwijs te maken op geheel Neder
landsche wijze.
De Unie kan en moet nog de
beweging worden, waarin zich het ei
gene van onze volksaard openbaart
zoo indrukwekkend mogelijk, opdat
inderdaad daaruit blijkt, wat men aan
ons volk heeft en waar het staan wil.
Dat kan en dat moet, door het bij
eenbrengen van zooveel mogelijk goe
de Nederlanders.
Men behoeft zich inderdaad niet de
illusie te scheppen, dat men daarmee
de N.S.B. op zij kan dringen, maar
men doe zijn plicht, ook al zou men
overtuigd zijn, dat dit voor hel oogen
blik geen denderend succes heeft.
Moedeloosheid past ons nu minder
dan ooit.
Ten slotte geven we hier nog een
gedeelte uil een artikel in „HET HUIS-
Wie wilde spreker als huichelaars
brandmerken?
Landgenooten die zich niet kunnen
verweren niet alleen, maar die zelfs
niet den schijn kunnen aanvaarden te
zijn bedoeld.
Intusschen heeft het woord zijn uit
werking gedaan.
RUIM HONDERD VLIEGMACHINES
BOVEN LONDEN.
WAT EEN STEKELBAARSJE
VERTELDE.
Hansje droomt en verstaat
de vissentaal.
Hansje droomde. Hij droomde dat
hij bij zijn aquarium stond. Hij had
dat aquarium juist op zijn verjaardag
gekregen. Hansje droomde dat het
stekelbaarsje tegen hem begon te
spreken enHansje verstond hem.
„Ik ben maar een stekelbaarsje",
zei het diertje. „En toch heb ik een
heleboel wensen. En ik zou je drin
gend willen vragen die wensen in te
willigen, Hansje, als je van mij en m'n
kameraadjes plezier wilt hebben. An
ders zou ik moeten sterven en jij zou
toch niet graag mijn dood op je gewe
ten hebben, hè?
Alle jongens willen graag een aqua
rium hebben. Richt alsjeblieft ons
huis goed inHet beste is een woning
van 60 x 60 x 30. Daarin een beetje
goede, vette bloemcnaarde, die in wa
ter is uitgespoeld, d.w.z. je giet er wa
ter op en schept het vuil, dat bovenop
komt drijven, er af. Doet dat drie ot
vier keer. Op dit laagje bloemcnaarde,
dat niet te hoog mag zijn, leg je een
laagje kiezelsteentjes en daarop een
laagje zeezand, dat niet helemaal ho
rizontaal mag liggen, maar aan één
kant moet oplopen.
Zet een paar planten in ons huis,
dat staat zo vrolijk. Door de kiezels
blijven de planten vast staan. Maar ze
moeten in de aarde geplant worden.
Een platte steen in ons rijk hebben we
ook heel graag. We moeten niet te veel
planten in ons huis hebben, anders
stikken we. Vraag maar aan je grote
broer, Hansje, wat assimilatie is, dan
zul je wel begrijpen, waarom we zou
den stikken. Alle planten die je in ons
huis zet moeten goed worden schoon
gemaakt. Als je gezonde vissen wilt
hebben moet je zorgen dat de plan
ten geen plaats water en zuurstof van
ons vissen afnemen. Vooral geen „wa
terpest" naar binnen brengen hoor!
Wij eenvoudige stekelbaarsjes heb
ben geen warm water nodig! Maar het
moet wel „bezonken" zijn. Anderx
kunnen we er weer niet tegen. Ja, we
zijn ook maar klein! En ja, als er ie
mand van ons gestorven is, neem het
dode visje dan alsjeblieft weg. Het
drijft dan aan de oppervlakte, meestal
met z'n buik naar boven en je zult be
grijpen dat we niet graag met een do
de in één huis wonen.
Vul het aquarium ook niet te hoog
met water. Sommigen van ons, vooral
de jongeren, zijn nogal eens uitgela
ten en springen dan zo hoog uit het
water, dat ze wel eens naast 't aquari
um terecht zouden kunnen komen en
dan moeten ze sterven. Als je de plan
ten vóór het inplanten door een oplos
sing van hypermangaan trekt, zijn al
le parasieten gedood en kunnen wij
rustig en gezond leven. Knoop dat eens
in je oren: de apotheek zal het heb-
GEZIN", dat onder den titel „Werke
lijkheidszin" o.m. als volgt schrijft:
Tegenover het gebleken vertrouwen
van Duitsche zijde kan van Nederland-
schen kant alleen een duhbcl en dwars
gemotiveerd gemis aan vertrouwen
aanspraak op erkenning maken.
En dan nog blijft het zaak wegen tot
betere verstandhouding en samenwer
king op te sporen en te hanen: ten
langen laatste moeten alle nationaal
gezinde krachten zich kunnen inzetten
om ons volk in nieuwe verhoudingen
een gelukkige toekomst te veroveren.
„NIET OVERDRIJVEN".
Onder dit opschrift wijdt „de Volks
krant" een enkele beschouwing aan
de rede, j.l. Zaterdag door den voor
zitter van den „Nederlandschén Kui
tuurkring" o.a. ten overstaan van den
Rijkscommissaris uitgesproken. Wij
ontleenen hieraan het volgende:
Ons, en naar wij mogen aannemen
veel vaderlanders, zal het hebben ge
griefd, hoe lichtvaardig sommige land
genooten ons volk en ons land tegen
over Duitschland en tegenover Duit-
schers naar beneden halen.
Vooreerst ontmoet men de in be
paalde kringen gangbare voorstelling,
dat wij niets begrijpen van de evolu
tie in Europa, van den nieuwen geest
en van hetgeen daaruit voortvloeit.
Wij begrijpen hel niet en wij willen
het niet begrijpen.
Slechts enkele uitverkorenen en
voortijdig verlichten zouden in staal
zijn het nieuwe te omvademen, maai
de massa staat er onverschillig, schich
tig, vijandig tegenover.
Ontkenningen baten niet; verzet
men zich tegen de aantijging, dan heet
het dat men zich houdt alsof, maar
het innerlijk niet meent en een mas
ker voorhangt, dat men straks ver
trouwt weer te kunnen afwerpen.
Zelfs de voorzitter van den nieuwen
Kuituurkring, wiens rede zoo geluk
kige accenten had, heeft zich niet ge
heel van uitingen in die zin weten te
onthouden.
Vooropstellend als een goede noot
dat hij en zijn geestverwanten geen
„politici" waren, wat als een getuig
schrift van goed gedrag diende te
te worden opgevat, verzekerde hij, dat
het antwoord hetwelk ons volk op de
groote vragen van den tijd gaf, hen
vaak diep had teleurgesteld en ge
schokt.
Het Nederlandsche volk werd hier
tegenover den vreemdeling wel in een
zeer ongunstig daglicht gesteld.
En nog erger maakte hij het toen hij
het had over „opportunisten", die
slechts schijnbaar den overwinnaar
tegemoet kwamen, maar hem in waar
heid bedrogen.
ben. En als je graag helder glas hebt,
zet dan een of twee slakken in het wa
ter, dat zijn de beste glazenwassers,
want ze eten alle algen op.
Wat het eten betreft, het liefst heb
ben we watervlooien. In de zomer ver
se, en in de winter, als 't niet anders
kan, gedroogde. Als je het water wilt
verversen, denk er dan aan dat je het
weer laat bezinken! Laat het maar
gerust een dagje staan.
Maar we doen lang met het water.
Dus niet al te vaak verschonen. Hevel
het water er met een slang uit en
breng het er weer met een slang in
ook. Leg een stuk papier op het zand,
om het opdwarrelen te vermijden. Het
zand moet ééns per jaar uitgewassen
worden.
In het water zijn we in ons element.
Maar verschrik ons niet door ons plot
seling in ijskoud water te zettenEn
dan nog één ding: de ruimte waarin
wij rondzwemmen mag niet te klein
zijn!
Verder nog een laatste verzoek!
Doe alsjeblieft geen ringslangen of
kikvorsen in het aquarium. Die bees
ten vreten ons met huid en haar op.
Ik haat ze!
Lieve Hansje, wij houden veel van
de mensen, als ze maar goed voor ons
zorgen. Doe alsjeblieft wat ik je ge
zegd hebt, dan hoeven we niet bang
te zijn dat we gauw moeten sterven."
En toen werd Hansje wakker. En
hij nam zich voor precies te doen wat
het stekelbaarsje hem had gevraagd.
Doen jullie het ook?
EEN LEUK KUNSTJE.
Natuurlijk hebben jullie allemaal
thuis wel een kamer waar een witge
kalkte muur is, b.v. de keuken. De
muur, die voor dit kunstje gebruikt
wordt, moet echter vlekkeloos wit
zijn!
Neen nu een plaatje, het doet er
niet toe wat, als het maar een teeke-
ning in scherp zwart en wit is, liefst
niet te ingewikkeld. Een eenvoudig
figuurtje dus! Prik dit plaatje nu ter
hoogte van de ogen met punaises op
de muur vast en kijk dan vijfentwin-
Reeds in den prillen ochtend van
Donderdag werd te Londen luchtalarm
gegeven, dat bijna zonder onderbre
king den geheelen dag heeft geduurd.
Meer dan honderd Duitsche gevechts
vliegtuigen waren vandaag boven de
Britsche hoofdstad en in totaal werd
150.000 kg. bommen van allerlei kali
ber geworpen.
De laatste groep van een afdeeling
gevechtsvliegtuigen kon op negen ver
schillende plaatsen in de stad groote
vernielingen en branden van geweldi
gen omvang waarnemen. In steeds
nieuwe golven vielen de Duitsche
bommenwerpers militaire doelen aan
De gevechten duurden laat in den
middag nog voort.
Enkele Duitsche bommenwerpers
van het type Do. 17 hebben gistermid
dag, naar het D.N.B. voorts verneemt,
bij verrassing een aanval ondernomen
oj) een sterk bezet vliegveld in inid-
den-Engeland. Verscheiden Engelsche
jachtvliegtuigen van het type Spitfire,
die op den beganen grond stonden,
werden door brisantbommen bescha
digd en vernield.
Eenige naar Berlijn vliegende toe
stellen werden door het afweervuui
van hun oorspronkelijken koers ver
dreven. Ten Noorden van de Rijks
hoofdstad school de luchtdoelartille-
ric een Britschen bommenwerper
neer, die brandend omlaag stortte.
De totale verliezen van den vijand
bedroegen gisteren zes vliegtuigen. Ze
ven eigen toestellen worden vermist.
Het weermachtbericht van Donder
dag eindigt dan:
Een groep van een gevechtseskadei
onder commando van majoor Peter
sen, die zich reeds in den veldtocht
tegen Noorwegen bijzonder heeft on
derscheiden, heeft in de afgeloopen
zes weken op lange, bij iedere weers
gesteldheid uitgevoerde vluchten naar
vijandelijk gebied, welke dikwijls lot
ver in den Atlantischen Oceaan leid
den, ongeveer 90.000 B.R.T. vijande
lijke scheepsruimte der koopvaardij
tot zinken gebracht en ruim 40.000
B.R.T. zwaar heshcadigd. Dit ge
schiedde dikwijls door aanvallen op
sterk beveiligde konvooien.
tig tellen. Daarna kijk je plotseling
naar de muur naast het plaatje en...
ook daar zie je het figuurtje. Het
beeld heeft namelijk op het netvlies
van je ogen een zekere indruk achter
gelaten, die na eenige ogenblikken
verdwijnt, maar toch bestaat! Probeer
het maar eens, het gaat heel gemak
kelijk!
LACHEN IS GEZOND.
Heer tegen jongentje dat op de
hoek van de straat staat: „Wat wil
je, jochie?"
Jongetje: „Moeder heeft gezegd dal
ik wachten moet tot alle auto's voor
bij zijn en nu komt er geeneen!"
Gonnie: „Moeder, de juffrouw op
school weet niet eens wat een paard
is! Ik had er een op 't bord getekend
en ze wist niet wat het was!"
Moeder: „Wacht even Liesje, ik
heb een stukje kool in m'n oog gekre
gen. Ik zal 't er even uithalen."
Liesje: „Och moeder, laat maar. We
hebben thuis nog genoeg kolen!"
STENOGRAFIE.
De oude Romeinen steno
grafeerden al.
Je zou denken dat stenografie een
uitvinding van de laatste tijd is. Maar
in werkelijkheid bestaat het al eeu
wen. Zelfs bij de Romeinen waren er
al stenografen die b.v. een rede van
Cicero en Caesar moesten stenografe
ren. Vooral Cicero wilde dat zijn rede
woordelijk opgeschreven werd. Daar
om liet hij steeds verschillende steno
grafen komen en verdeelde die over
de hele zaal, zodat er geen woordje
van zijn rede verloren ging.
UIT DE DIERENWERELD.
Er bestaat een hagedis die zijn
staart af kan breken, als je hem wilt
pakken. Als de staart afgevallen is,
gaat de hagedis rustig verder en kan
zich in veiligheid brengen, omdat hij
Er was eens een jager in Stroe,
Die op jacht liever lui was dan moa
CHAMBERLAIN AFGETREDEN.
Chamberlain, die als Lordpresident
of the council lid was van het kabinet-
Churchill, is afgetreden. Hiermede is
een reorganisatie van het kabinet ge
paard gegaan.
Officieel is medegedeeld, aldus
meldt D.N.B.dat de koning de ont
slagaanvrage van Chamberlain heeft
aanvaard en dat Churchill den minis
ter van Financiën, Kingsly Wood, en
den minister van Arbeid, Ernest Be-
vin, heeft uitgenoodigd zitting in het
oorlogskabinet te nemen. Dit zal dan
uit zeven leden bestaan, t.w. Chur
chill, Halifax, Greenwood, Altlee, Lord
Beaverbook, Kingsly Wood en Bevin.
Het aftreden van Chamberlain zou,
volgens United Press, verband houden
met dringende raadgevingen van zijn
geneesheeren. Na zijn operatie is hij,
zonder op volledig herstel te wachten,
weer aan het werk gegaan. Hij zou
ook de leiding van de conservatieve
partij neerleggen, welke dan aan Chur
chill zou komen.
SUNER'S OVERLEG TE BERLIJN
EN ROME.
United Press meldt uit Rome:
De belangrijke beslissing of Spanje
aan den oorlog deel zal nemen, zal,
naar de meening van toonaangevende
kringen alhier nog aan het einde dezei
week in Madrid genomen worden, zoo-
dra Suner na zijn conferenties met
Hitler en Mussolini teruggekeerd is.
Suner is voornemens vandaag per
vliegtuig te vertrekken. Hij zal dan
Vrijdag in de Spaansche hoofdstad
aankomen en onmiddellijk aan Fran
co verslag uitbrengen. Naar hier ver-
zijn vijanden heeft afgeleid. Als een
vijand hem in zijn staart bijt laat hij
die afvallen en wacht tot er een nieu
we staart is aangegroeid.
Hoe Kees van zijn hond een
circushond maakte.
In het circus Correlien
Had Keezeman een hond gezien
Die dansen kon en ook jongleren
En lopen kon op ronde peren.
Kees die keek zijn ogen uit.
Een plan kwam op bij onze guit.
Hij heeft een hond thuis „Morenkop"
Die zette hij een feesthoed op
Ook zelf had Kees een op z'n hoofd
Hij had ze van z'n broer geroofd.
Van nu af aai* moet Morenkop
Elke morgen heel vroeg op.
Uit met z'n vrijheid! Hij moet leren
Dansen, springen en jongleren.
Met een hoepel en een stok
Haalt Kees hondlief uit z'n hok.
Door de hoepel moet hij springen
En nog meer van zulke dingen.
Zes weken waren omgekropen
Toen waren de lessen afgelopen.
En Kees vertelde trots in 't rond:
„Lui, ik heb een circushond!"
TINY.
ff
Roode Ster en zijn rust
Waren 's jagertjes lust
En zoo kwam hij aan 't jagen niet to&