MUSIS SACRUM.
ef
ALS MANNEN OPREISGAAN
B H. Laoilboawers en Veehouders.
üerrtpMscliap Emit test railiM
Aanbesteding.
Chr.J.Klerkx Sr.
Luxor-Bioscoop
nrnff
1/
OE
te Waalwijk.
EEU Finn DIE U BESLIST IKIOET 6BAII ZIED.
VISITEKAARTJES
W. KOOLEN
nniiriiTcgpcn
HiruKn i tenen
Accountantskantoor G. de Rooy,
publiek aanbesteden
een klein Woonhuis
een dubbel Woonhuis
'n kleine Bouwplaats
VASTE GOEDEREN
i
GEORG ALEXANDER
LIESELOTTE KUNGLER
Een hoogst amusante comedie
Schitterend bijprogramma.
hliur en verhuur
kdop en verkoop
BESTELT
Wa
mis Vc
was -
lands
ofscho
traditi-
den v
klankh
ken, w
de luid
halve
dan, v
over
Kerstd
lukken
dene jc
Het i
kelwin
vroeg
righeic
gere v
daar i;
gezinn
niet in
bonnex
te nem
in de c
Het
niet be
zorgd,
vleescl
moeste
bruikt
is..
Met
avondi
lijk we
laatstei
voor, c'
enkele
van 7.
vatte t
Ook ge
we nie?
radio-g
gunstig,
radio-v
ganisee
,DE E
9)
Ik
stig m<
dat ze
ze in oi
Ik moe
en hen
doet. Is
't is
opgeme
jou
D
beeldt
Zc
gerie ec
iets gez
Ien? Zc
rijk mc
haar oc
ders ga
wie we
naar de
weten, t
Madg
aarzelex
Ik
lang gc
mand
oplet, k
wie ze i>
van je.
Om a
was Ma
merdiem
Nee
heer. zei
VRIJDAG - ZATERDAG - ZONDAG
Het verhaal van een op avonturen beluste
echtgenoot, die op reis ging met zijn
trouwring in zijn vestjeszak.
Een beknopte, speciaal voor Uw bedrijf
ingerichte en gemakkelijk door U zelf
bij te houden boekhouding, voldoende
aan de eischen der belastingautori
teiten, is tegen den billijken prijs van
f 1.50 verkrijgbaar bij
Hoogevaart D 3 b. Vrijhoeve—Capelle.
KANTOORUREN VAN 9—12 UUR.
DES ZATERDAGS VAN 9—11 UUR
Het Architectenbureau VAN
REE ROSSAERTS te Waal
wijk, zal
onder landel.georg. aannemers:
Het uitbreiden der pak
huizen met een 2e
verdieping (vloeropp.
pl.m. 440 M2voor de
N V ANDRÉVAN HILST
Levensmiddelenbedrijf te
Waalwijk.
De aanbesteding geschiedt in
3 perceelen
Perceel AMetselwerk, enz.
echter zonder gewapend beton
werken.
Perceel B: Uitsluitend de
gewapend betonwerken.
Perceel C Massa van A en B.
De aanbesteding zal plaats
hebben op Maandag 6 Jan.
1941, des namiddags ten 3 uur
in Hotel De Twee Kolommen
te Waalwijk.
Bestek en 2 teekeningen ver
krijgbaar bij ondergeteekende,
Grooteslraat 264, Waalwijk,
tegen betaling van f6.— per
stel, franco p. post f6 25 (res
titutie f3.
Inlichtingen verstrekt onder
geteekende.
De Architect,
ED. BOSSAERTS.
TE KOOP GEVRAAGD:
CHR. J. KLERKX, Makelaar,
Grootestraat 192 A, Waalwijk
CREDIETEN
60.5% z. borg, elk roei.
Icereen vrijbl. voorw. Br. antw.
po.to De Onderlinge, Mathen.
w. 110, Rotterdam W.
van
Beëedigd Makelaar
Grootestraat 192 A
WAAL WIJ K
Wij hebben nieuwe
MONSTERBOEKEN
met 'n keurcollectie
MODERNE
PRENTJES
en
FOTO
PRENTJES
gereed. Bij voorko
mende gelegenheid
gelieve deze beslist
in te zien. Bij bestel
ling aan tusschen-
personen gelieve men
uitdrukkelijk te vra
gen naar het
MONSTERBOEK VAN
ONZE FIRMA
Hoogachtend
Aanbevelend
Waalw. Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
BRENGT STEEDS DE BESTE PROGRAMMA'S.
Vrijdag 27 Dec. 8 15 uur, Zaterdag 28 Dec 8.15 uur,
Zondag 29 December 6 en 8,30 uur en
WOENSDAG 1 JAN. 1941 6 en 8 30 uur
vertoonen wij de scniiterende Wild West-film
met
HANS SöHNKER - ALEXANDER GOLDING
OTTO WERNICKE - ANNIE MARKART
Goud in New Frisco is een ouderwetsche
Wild-West-film, die U in spanning zal houden
van het begin tot het einde.
EEN TOBIS-FILM.
Zooals steeds prima verzorgd Bij-programma.
UWE
in groote verscheidenheid van prijs, model
en lettertype bij
Agent der Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen.
BILLIJKE PRIJZEN - NETTE AFWERKING.
MONSTERBOEK TER INZAGE.
DOET VERKOOPEN
heus ineens helenaal achter elkaar.
„Zwalua, ons hdve huis is weer te
rug. En de l^clc vagon ook. Wc kun
nen verder bouwet."
Dat deden.ze dai ook.
Tot de wagon yéér verdween.
Dat was de volgaule morgen op het
zelfde uur.
Ze ontdekten a gauw, dat die wa
gon iedere dag eex poos verdween om
pakjes weg te brergen naar bet hoofd
station.
Maar trouw kwam de wagon steeds
weer terug en *an het zwaluwhuis
scheen niemand iïts te weten.
Dat dachten mijnheer en mevrouw
Toen was het reizen gedaan, maar
ze bleven met z'n allen in de wagon
wonen, de hele zomer door.
Op een dag, dat de zomer er nog
wel was, maar de herfst al hij haar
logeerde, was er op de draad hoven
het zijspoor een spektakel van belang.
Zwaluwen, zwaluwen, zo ver je
keek. Misschien zaten al de zwaluwen
uit 't land wel op die draad en op de
trouwe pakjeswagon.
En op de locomotief zaten zes zwa
luwen.
Twee al een beetje ouden en vier
licel jonge.
Dat waren de reis-zwaluwen.
EWirrti ag-ajupg
HET ZWALUWEN-NEST
IN DE SPOORWAGON.
Een verhaal door Hanni Franken
die de vogeltaal verstaat.
Op de telegraafdraad langs de
spoorbaan zat mevrouw Zwaluw. Zc
keek verdrietig en een beetje jaloers
naar het station. Naar de vrolijke
drukte daar in de vroege morgen.
Vrolijke zwaluwen-drukte, want de
mensen sliepen nog.
Die domme mensen! Die hieven sla
pen, als het buiten zo mooi was.'
Mevrouw Zwaluw knipte eens met
haar ogen en streek met haar snavel
een dauwdruppeltje van haar bostve-
ren. Of zou het een traan geweest
zijn? Want ze zuchtte: „Alle zwalu
wen zijn al hun nest aan 't bouwen,
maar voor ons schijnt er geen plaats
meer te zijn."
Daar kwam mijnheer Zwaluw aan
gevlogen.
Hij streek neer op de draad en mop
perde:
„Nergens een plekje te vinden,
Zwaluwtje! Nergens en nergens."
Hij keek mismoedig en erg veron
gelijkt.
Toen werd Zwaluatje ongeduldig,
hipte driftig over de draad en begon
tegen mijnheer Zwaluw uit te varen:
„Ach wat, nergens een plekje? Zoek
jij wel goed en verpraat jij niet je tijd
met de andere heren? Blijf jij nu
maar eens hier. Ik zal zelf wel gaan
zoeken.
Weg was ze.
En mijnheer Zwaluw was nog niet
klaar met peinzen of zijn Zwaluatje
mogelijk gelijk had of daar streek
ze, met een sierlijke bocht, alweer
naast hem neer.
„Zie je wel, zie je wel! Goed dat ik
zelf gegaan ben. Ik heb een plekje ge
vonden, zó mooi! Wij krijgen het al
lermooiste huis!"
„Onder de stationskap?" vroeg
mijnheer Zwaluw verwonderd.
„Neen, erbuiten", jubelde Zwalua
tje.
„Vlieg mee, vlieg mee! Buiten het
station, op een zijspoor staat een lege
wagon. Dc deuren staan wijd open en
hoven tussen de halken is het veilig
en heerlijk warm."
Zwaluatje en haar man togen da
delijk aan 't werk. Maar stel je voor:
Daar kwamen ze aangevlogen met
snavels vol bouwstrootjes endaar
was de wagon verdwenen
Van schrik liet Zwaluatje al haa>
strootjes vallen en mijnheer Zwaluw
zei: „Zwaluatje, jij hebt dat toch
maar mooi opgeknapt."
Het klonk een beetje spottend.
Mevrouw Zwaluw deed maar net of
ze 't niet hoorde en vloog terug naai
de telegraafdraad.
Daar gingen ze zitten bedenken,
waar die wagon met hun half afge
bouwde huis nu wel gebleven kon zijn.
Daar kwam mijnheer Zwaluw op
gewonden aangevlogen.
„Zwa-Zwa-Z-w-aluatje
„Jij stottert", zei mevrouw Zwaluw.
„Hoe komt dat zo opeens?"
,,'t 't 't is al over", tjilpte
mijnheer Zwaluw.
En dat was ook zo.
„O, Zwaluatje", zei hij, en hij zei 't
Zwaluw tenminste. Jaar de mensen
hadden 't al lang henerkt en hadden
er plezier in en hoopten, dat er in
het reizend nest gaijvv eieren zouden
komen.
Dat gebeurde ook.
Vier eieren kwamln er in.
En als de wagon zijn pakjes ging
wegbrengen, dan reiiden, om beurten,
mijnheer en mevrouw Zwaluw mee.
Maar mevrouw weid er duizelig van
en mijnheer had ei geen geduld ge
noeg voor en toen Icsloten ze de eie
ren alleen te laten eizen.
Dat kon best.
Want binnen in de wagon was 'l
immers lekker warn.
Toen gebeurde cat, wat gebeuren
moest en waarnaai de mensen al in
spanning hadden utgekeken.
Op een dag zater er in 't nest vier
jongen.
En op dien midchg van die dag, zei
de locomotief als altijd: „Tjoek-tjoek-
tjoek" en daarna <af ze als altijd een
gil. Die dag echter een erg lange. En
daar ging de pakjestrein!
En daar gingen de vier zwaluwtjes!
Op reis.
Op de eerste dag van hun leven.
Papa en mama zwaluw zijn wel wat
angstig geweest die dag. Maar de trein
kwam terug als alle dagen.
Die dag zelfs een paar minuten te
vroeg.
En de zwaluw-baby's scharrelden
in hun nestje rond, alsof 't in een
boom hing.
Toen waren de zwaluwen blij.
En ook de mensen waren blij.
En de zwaluwtjes bleven heen en
weer reizen tot ze vliegles moesten
gaan nemen.
Ze spektakelden net zo lang tot de
mensen kwamen aanlopen en toen
zongen ze in koor:
Wij allen tezamen danken U zeer
Wij keren zeker, zeker weer.
Wij hebben stil op U vertrouwd,
Het heeft ons niet berouwd.
De mensen konden het goed ver
staan.
Omdat ze luisterden met hun Hart.
Daarom warpn ze ook blij met de
dank van het Zwaluwenvolk.
Ein toen het koor zweeg, lieten de
vier reiszwaluwen elk hun mooiste
staartveer vallen.
Voor de voeten van den machinist.
Misschien vielen die veren wel toe
vallig. Ik weet het niet. Maar wel heb
ik gehoord, dat de machinist die veer
tjes heel lang bewaard heeft.
maakte. Hoe?
Wel, hij nam de grootste pan uit
de kabouterkeuken en ging op weg
naar Bijenstad. Daar kocht hij in de
winkel van IJveraar honing/Heel die
pan kocht hij vol! Toen sloop hij naar
Snoepi's huis en zette de volle pan
SNOEPIE WORDT VERSTANDIG!
door Willy Wierda.
Alle kabouters noemden hem
„Snoepi",
En dat was zijn eigen schuld.
Als de andere kabouters elkaar te
genkwamen, zeiden ze: „Goede mor
gen of goede middag of, als dat zo
te pas kwam, ook wel: goede avond.
Netjes, zoals dat hoort.
Maar Snoepi vergat 't altijd en vroeg
alleen maar: „Heb je wat lekkers voor
me? Ik heb zo'n trek in een snoepje."
Vanzelf ging iedereen hem toen
„Snoepi" noemen.
En Snoepi snoepte wat hij kon
Tot
Kabouter Wijsgeer er een eind aan
!v! t'.ë' kirFïilL-LL-i i-
vlak naast Snoepi's bed.
En toen die wakker werd, ja, 't is
haast te erg om na te vertellenSnoe
pi atalleenhelemaal alleen
al de honing op. Achter elkaar.
Maar toen de pan leeg was, toen
voelde Snoepi zich op eens zó naar, zó
naar
En hij zag zó witNog witter dan
z'n beddelakentje.
En de honing wilde beslist niet in
z'n maag blijven, ze kroop door z'n
keel weer naar buiten. En dat is erg
naar. Wie weet daar niet van mee te
praten?
Maar nog erger was, dat Wijsgeer
en alle andere kabouters om hem
heen kwamen staan.
En het allerergste was, dat ze lach
ten en zongen:
O, wat deed ik me te goed,
Wat is honing lekker zoet!
Behalve Wijsgeer dan, die lachte
niet en die zong niet; die keek alleen
maar ernstig. En toen hij zag dat
Snoepi begon te huilen, toen stampt^
hij driemaal op de grond. Alle kabou
ters waren dadelijk stil. Toen klapte
Wijsgeer driemaal in zijn handen en
zei, ja, wèt zei hij? Je kon 't niet erg
goed verstaan, maar 't leek erg op:
„Flessia drankia komhieria".
En er kwam ook een fles met een
drankje te voorschijn. Er was zelfs
een lepel bijDat drankje was bitter,
vies bitter. HuMaar 't hielp.
Snoepi was gauw weer beter.
Snoepen heeft hij nooit meer ge
daan.
En honing heeft hij van z'n leven
niet meer willen eten!
tegen
Doos: 1
Goud in New Frisco
ii uw uw jwhjws
