UIT DE LANGSTRAAT j
EN OMGEVING
BUITENLAND
DE DDBBELGWTER.
Huvcnitenen
KAATSHEUVEL.
Gemengd Nieuws
nmiEPTCEpgn
Kerstviering K.A.V.
Voor de leden der Kath. Arbeiders
Vrouwen Organisatie was in de groote
zaal van den R.K. Gildenbond een
Kerstfeest georganiseerd, waarbij als
bijzondere attractie de kinder-operette
T,Sneeuwwitje" door de afdeeling „Kin
derwerk" van de K.J.M. werd opge
voerd. De mandolineclub zorgde voor
de muzikale omlijsting van het spel.
Zoowel het een als het ander was
goed verzorgd, zoodat de aanwezige
vrouwen bijzonder hebben genoten.
Aan het eind der vergadering hield
Mej. Reijntjes een toespraak, waarna
met 'n kleine kerstgave de bijeenkomst
gesloten werd.
Kerstgaven.
Alle aangesloten leden van de Fede
ratie en van den kleinen Patroonsbond
hebben bij gelegenheid van Kerstmis
hun personeel met een Kerstgave ver
blijd. Bij de firma Martino en de Gouw
werd bovendien nog een extra toelage
gegeven op Oudejaar.
Werkloosheid.
Bij het plaatselijk agentschap der ar
beidsbemiddeling alhier stonden deze
week als geheel werkloos ingeschreven
54 personen en 1 als gedeeltelijk werk
loos. Over de week van 2228 Decem
ber waren 16 personen in de steunrege
ling opgenomen, waarvan 15 afkomstig
uit de werkverruiming, welke wegens
de vorst is stopgezet.
Liefdadigheidsconcert.
Daar de aangevraagde vergunning
niet eerder binnenkwam, zal het liefda
digheidsconcert dat de Harm, van het
Kon. Muz. Gez. „Euphonia" jaarlijks
ten bate van de St. Elisabethsvereeni-
ging geeft, niet op 5 Januari, doch op
Zondag 12 Januari aangeboden wor
den. Bij die gelegenheid zal medewer
king worden verleend door de tooneel-
vereeniging „Onze' vrije Uren', onder
leiding van dhr. Bolsius uit Tilburg,
die zal optreden met het blijspel Kitty
jokt nooit." Met den voorverkoop van
kaarten zal dezer dagen worden aan
gevangen.
Voor de noodlijdenden van Rotterdam.
De inzameling van granen voor de
„Stichting Noodlijdenden Rotterdam",
welke alhier gehouden werd door de
plaatselijke afdeeling N.C.B. in samen
werking met de R.K. J.B. heeft in totaal
circa 1300 Kg. opgebracht.
R.K. J.B.
De tooneelvereeniging van de R.K.
J.B., die in November j.l. met zoo'n suc
ces optrad, heeft een nieuw werk in
studie genomen voor de komende uit
voering in Februari, n.l. „De Demon in
Smoking".
LOON OP ZAND.
Eerste plechtige H. Mis.
Op Tweeden Kerstdag droeg onze
oud-dorpsgenoot, de Weleerw. Pater
van Veldhoven, in de Parochiekerk
zijn Eerste plechtige H. Mis op. Zooals
reeds vroeger gemeld, was voor deze
gelegenheid een feestcomité samenge
steld, dat dezen dag een feestelijk aan
zien zou bezorgen. Het ouderlijk huis
was op passende wijze versierd.
Om 9.45 uur werd de neomist en zijn
familie afgehaald en met e|n groote
bruidjessloet naar de kerk geleid, al
waar de nieuwgewijde priester de H.
Mis opdroeg met assistentie van Pres
byter Assistents, Diaken en Subdia
ken.
De feestpredicatie werd gehouden
door den Weleerw. Heer Michielsen
O Praem, die de hooge waardigheid
van het H. Priesterschap schetste.
Na de Hoogmis werden onder leiding
van den heer H. v. .d Wildenberg en
kele toepasselijke liederen uitgevoerd.
Tusschen deze liederen in werd door
een der bruidjes het gedicht „O Pries
ter" van Gezelle gedeclameerd.
Om 12 uur had bij monde van den
voorzitter van het feestcomité de aan
bieding van het cadeau van de buurt
plaats, bestaande uit een prachtig uit
gevoerde tabernakelkluisdeur. Diep ge
roerd dankte de neomist voor deze
Nadat door de Koninklijke Harmo-
mooie geste der buurtschap,
nie Sophia's Vereeniging en de Lieder
tafel „Echo der Duinen" een .aubade
was gebracht, had van 1 tot 2 uur de
receptie plaats, waaraan door zeer
vele dorpsgenoten werd deelgenomen.
Om 3 uur in den namiddag droeg de
jonge priester het H. Lof op, waarna
door het R.K. Kerkkoor de Priester
cantate van Francken werd uitgevoerd.
Met een serenade door de Konink
lijke Harmonie „Concordia", werd de
openbare plechtigheid gesloten en in
den familiekring voortgezet.
nmsm
R.K. E.H.B.O.
De R.K. E.H.B.O.-club St. Rafaël,
werd dezer dagen een examen afgeno
men na het eindigen van haar eersten
cursus. Niet minder dan 24 personen
hadden de lessen gevolgd en deden
met goed gevolg hun examen. De ge
slaagden zijn de volgende:
De dames: L. de Bont, A. van Esch,
E. v. d. Heuvel, C. van Loon, H. van
Opstal, M. van Opstal, M. Snoeren,
P. v. d. Schoor, A. Toorians, A. van
Veldhoven, C. Vermeer en M. van den
Wildenberg.
De hceren: A. J. Biemans, A. Boons,
M. van Esch, G. J. Ligtenberg, C. F.
Michielsen, A. de Ruiter, K. van der
Sanden, J. Toorians, P. van Veldhoven,
J. W. v. d. Velden, A. v. d. Velden en
1. Wouters.
Als examinatoren fungeerden de
dokters Lobach van ITdenhout en
Smals van Loonopzand.
ABONNEERT U OP DIT BLAD.
EEN GROOT DEEL VAN LONDEN'»
CITY AFGGEGBRAND.
Morrison over de bestrijding van
brandgevaar en bombardementen.
Morrison, de Engelsche minister voor
binnenlandsche veiligheid, aldus het
D.N.B. uit Berlijn, heeft Dinsdag in
een radiorede verklaard, dat de Duit-
sche aanvallen reeds den vorm van
onafgebroken bomoffensieven op de
groote Engelsche steden hebben aan
genomen. Soms regent het brandbom
men, die een geweldige hoeveelheid
branden veroorzaken. De groote bran
den richtten niet alleen uitgebreide
schade aan gebouwen, fabrieken en
pakhuizen, aan, maar vormen ook
voor den uit de lucht aanvallenden
vijand een duidelijk doel, waarop hij
zijn brisantbommen kan werpen.
In den nacht van Zondag op Maan
dag is een groot deel van de Londen-
sche City door duizenden brandbom
men practisch afgebrand. Minister
Morrison wees er vervolgens op, dat
de brandweer niet altijd kan blus-
schen. Daarom zijn er hulpkrachten
noodig om de branden te bestrijden.
DUITSCHE VLOOTACTIE IN DEN
STILLEN OCEAAN.
Vijfhonderd Engelsche zeelieden van
zeven getorpedeerde schepen aan
wal gezet.
Eraser, de minister-president van
Nieuw-Zeeland, heeft, naar Reuter
meldt, meegedeeld, dat op het eiland
Emerau in den Bismarck-archipel een
vijandelijke torpedobootjager de pas
sagiers en bemanning van zeven sche
pen aan land heeft gezet, t.w. van de
Triadic (6000 ton), de Komata (3900
ton)), de Hohnwood, Triona en Vinni.
de Triaster en de Rangitane (16000
ton).
Men neemt aan. dat de overleven
den van drie andere schepen t.w. van
de Turakina, de Notou en de Ring-
wood nog aan boord van den torpedo
bootjager zijn. Zeven van deze tien
schepen zijn van Britsche nationali
teit geweest, één van Fransche en de
beide andere van Noorsche afkomst.
Het filiaal van het Britsche ministe
rie van voorlichting te Singapore be
vestigt in een communicpié dat de
laatste maanden tien onder Britsche
vlag varende koopvaardijschepen
door optreden van den vijand tot zin
ken gebracht zijn. Vijfhonderd opva
renden zijn op 21 December op het
eiland Emerau in den Bismarck-archi
pel aan land gezet. (D.N.B.)
ROOSEVELT OVER HET LEENEN
VAN OORLOGSMATERIAAL
AAN ENGELAND.
Hoe het geleende terug te geven.
Het D.N.B. meldt uit Washington:
President Roosevelt heeft op de
persconferentie ten aanzien van zijn
plan om den Engelschen oorlogsma
teriaal van iederen aard te leenen ver-
klaard, dat hij van het Congres een
wet wenscht, welke de accooruen met
Engeland aldus formuleert, dat üc
Vereenigde Staten na het einde van
den oorlog van Engeland ten opzich
te van het uit te leenen oorlogsmate
riaal kanonnen voor kanonnen enz.
terug krijgen.
Dat wil zeggen, dat óf de oorspron
kelijke, niet beschadigde materialen,
of behoorlijk herstelde, óf voor totaal
onbruikbaar geworden materiaal an
der teruggegeven zal worden. Dit be
ginsel wil hij ook tot ander oorlogs
tuig, mischien zelfs tot tin en rubber,
uitbreiden. Bijzondere haast voor de
ze wet is niet noodig.
WELLICHT AMERIKAANSCHE
SCHEPEN OP ENGELSCHE
ZUIDZEE-LIJNEN.
De Vereenigde Staten en de Brit
sche reegeering overwegen op het oo-
genblik, naar United Press uit Lon
den meldt, een plan, waarbij in de
toekomst de Britsche scheepvaartlij
nen in den Stillen Oceaan door Ame-
rikanasche vrachtschepen zouden
worden bevaren om Britsche schepen
voor de transporten over den Atlanti-
schen Oceaan en de Middcllandsche
Zee vrij te maken. De aan de Ameri-
kaansche ambassade te Londen toe
gevoegde vertegenwoordiger van de fe
derale scheepvaartinstanties, Klem-
mer, is de vorige week uit Londen ver
trokken naar de Vereenigde Staten
om het plan aan de Amerikaansche
regeering voor te leggen.
ALLE CONTINGENTEERINGEN
ZIJN VERVALLEN.
De Crisisinvoerwet niet verlangd.
Op 31 December is de geldigheids
duur van de crisisinvoerwet geëin
digd. Naar het A.N.P. verneemt, zal
men niet tot verlenging daarvan over
gaan.
Uiteraard houdt dit verband niet de
gewijzigde omstandigheden. Reeus zijn
de contingenteeringen, die algeloopen
zijn, niet meer verlengd. Thans zal
evenmin tot een verlenging der crisis
invoerwet worden overgegaan. Dien
tengevolge zijn de nog loopende con
tingenteeringen en de daarmede ver
band houdende invoerformaliteiten
per 31 December 1940 komen te ver
vallen.
EEN MOEDIGE REDDING DOOR
EEN POLITIEAGENT.
Op Oudejaarsavond is de 31-jarige
A. de Boer wonende te Kinderdijk,
door de duisternis misleid in de Nieu
we Haven alhier gevalien. Op hel
hulpgeroep van den man kwamen le
den van de reddingsbrigade en een
paar agenten, die in de buurt sur
veilleerden toesnellen. Men poogde
den drenkeling mét dreggen te redden,
maar dit faalde. De agent J. H. Tim
mer is toen gekleed te water gespron
gen, een zeer moedige daad, gezien de
vrieskoude en de duisternis. Hij zwom
naar den drenkeling toe en wist hem
een touw om het lichaam te binden.
Drenkeling en redder kwamen be
houden aan den kant. d. B. is door den
G.G.D. naar het ziekenhuis aan den
Bergweg gebracht, waar hij ter ver
pleging is opgenomen.
DOET VERKOOPEN
Aan de veiscnmende fjkkantoren in ons land heerscht in verband met het
feit, dat 1 Januari a.s. de nieuwe IJkwet in werking zal treden, een groote
drukte. In den vervolge zullen niet alleen maten, gewichten en gasmeters,
doch ook weeg- en meettoestellen onder controle van het ykwezen vallen.
Tijdens de „controle op weegtoestellen in het IJkkantoor te Amsterdam.
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
Wel? vroeg ze, schijnbaar non
chalant, alsof ze de vraag uit zuivere
nieuwsgierigheid stelde, hoe heet ze?
Wat is ze voor iemand?
Ik weet het niet. Ze wou het me
niet vertellen; ze schijnt om de een
of andere reden niet graag te hebben,
dat het bekend wordt.
Jou eend! Jou idioot! Ik zou het
uit haar gekregen hebben, zonder dat
ze er iets van merkte.
De wagen van den graaf stond te
wachten de lange groene Lancia
die bijna iedereen in Londen kende
en Irene nestelde zich dicht tegen haar
vader aan, terwijl ze wegreden.
Als bij toeval bracht Sir William
Johnson, de beroemde geneesheer, een
paar uur later een bezoek, en luister
de glimlachend naar Irene's zieken
huis-ervaringen; maar hij hield haar
hand bij het afscheidnemen langer
vast dan noodig was; en toen hij zich
daarna met Lord Mersia naar de bi
bliotheek begaf, zei hij, terwijl hij de
deur achter zich sloot:
Er is gelukkig geen ernstig on
heil aangericht, maar ze heeft toch 'n
schok gehad. Ik zou haar eens voor
een poosje wat verandering geven.
Schotland? vroeg de graaf.
Neen. Die reis is te lang. Is dat
buiten van u aan de Theems in orde?
Het is bijzonder warm voor Septem
ber en het zal heerlijk zijn aan de ri
vier. Laat ze zich maar wat op het wa
ter vermaken. Zie gedaan te kriigen,
lat ze languit in de boot blijft liggen
en zorg, dat ze zich niet verveelt. Geen
boeken, natuurlijk.
De graaf riep zijn secretaris bij zich
en zond hem nog denzelfden avond
naar Fairlawn, het buiten in kwestie;
en den volgenden dag nam Irene haar
intrek in het vorstelijk landhuis, dat
steeds bewonderende uitroepen ont
lokte aan alwie op de rivier voorbij
voer.
Het was juist een verblijf voor een
herstellende zieke, die er niet ernstig
aan toe is, en toen ze op het groene
terras stond, keek Irene stralend om
zich heen naar het prachtig geboomte
en de breede rivier, die statig voort-
stroomde naar de verre zee.
Wat is het hier verrukkelijk!
riep ze uit en keerde zich naar de her
login van St. Ormonde, die met haar
meegekomen was. Ik vraag me, af,
waarom we hier toch niet vaker heen
gaan?
Het is de straf van de rijken des
aarde, dat ze niet kunnen gaan waar
ze willen, Irene, zei de hertogin la
chend. Dit is nog maar één van de do
zijnen goederen, die je eenmaal zult
bezitten, en je zult je gunsten zoo ge
lijkmatig moeten verdeden als maar
mogelijk is. Wel, je hebt geloof ik nog
niet eens Braeside gezien, in Schot
land, is 't wel?
Irene schudde haar hoofd.
Of de villa in Windermere, of
het Palazzo Vitello in Rome. of het
huis in Florence?
Ik ken alleen Hurstpoint en Carl
ton House Terrace, zei Irene. Ik houd
van het oude kasteel Hurstpoint, het
is zoo eerbiedwaardig en bij eiken
stap, dien je er zet, word je herin
nerd aan de een of andere heldendaad
van de Mersia's. Maar ik geloof, dat
ik van dit goed, Fairlawn, zelfs nog
meer zal gaan houden dan van Hurst
point.
-Zal ik nu een bootje voor je la
ten klaarmaken, zoodat je je wat
kunt laten rondroeien, lieve kind?
vroeg de hertogin.
Irene ging een tochtje op de rivier
maKen, maar ze kwam vermoeid en
in zichzelf gekeerd terug, en de herto
gin, die voor anes vreesde, haar ver
moeid en in zichzelf gekeerd tc zien,
schreef onmiddellijk aan Lord Ter-
rence. Twee dagen gingen voorbij eer
hij antwoordde en toen kwam hij in
persoon.
De afgeloopen vier jaren hadden
den jongen Lord Terence veel veran
derd. Van zijn studiën was niet al te
veel terecht gekomen, maar hij was
een hartstochtelijk beoefenaar van al
le denkbare takken van sport en een
bijzonder koen vlieger. Hij was verba
zend gegroeid en zoo recht en slank
als een jonge den. Alle St. Ormonde's
stonden bekend om hun opvallend
knap uiterlijk en Terence hield in dat
opzicht de familie-traditie, glansrijk
op.
Dat hij nogal verkwistend en licht
zinnig was, was evenmin een verras
send verschijnsel, want de St. Ormon
de's waren dat altijd geweest; en dat
hij flink kon drinken en hoog en roe
keloos speelde, was slechts te ver
wachten, want heel zijn familie, met
uitzondering van den tegenwoordigen
hertog, had altijd zwaar gedronken en
zwaar gespeeld.
Als erfgenaam van een der klin-
kendste titels in het land, was Teren
ce bijzonder populair en gezocht. Het
briefje van zijn tante, waarin ze hem
vroeg, eens naar Fairlawn te komen,
bereikte hem na een bijzonder vroo-
lijken nacht: in gezelschap van een
aantal sportvrienden had hij een sou
per gegeven voor een bekende ballet
danseres. Hij voelde dat na zoo'n in
spannende fuif, die tot vijf uur 's mor
gens geduurd had, een paar rustige
dagen op het land hem goed zouden
doen, en daarom aarzelde hij niet, aan
het verzoek gevolg te geven.
Hij nam den middagtrein, en aan
het kleine, landelijke stationnetje bij
de rivier wachtte Irene hem in haar
grijs two-seatertje met de oud-rosc
kussens. Zijn hart leek op te sprin
gen, toen hij haar frissche, ongerep
te schoonheid in zich opnam.
Ik ben blij, dat je gekomen bent,
Terence, zei ze met haar heldere stem,
een onschuldige vreugde om het weer
zien in haar stralend oogen. 't Is zoo
aardig van je, nu je 't nog wel zoo
druk hebt met toebereidselen voor je
record-vlucht.
Nu, 't spreekt toch vanzelf, dat
ik naar je toevloog, zoodra ik wist,
dat je me graag hier hadt!
't Was de hertogin, die je uitnoo-
digde, Terence, zei ze.
Hij kleurde en beet op zijn lip, maar
herstelde zich bijna onmiddellijk.
Ja, dat weet ik. Dat is een ver
duiveld aardig wagentje, dal je daar
hebt. Was 't niet te vermoeiend voor
je, zelf tc rijden? Je bent toch immers
nog zoo'n beetje patiënt?
Ik voel er niets meer van, lach
te Irene. Maar jij moogt op den terug
weg het stuur wel van me overnemen.
Wat zal de hertogin blij zijn, je te
zien
En jij? Ben jij niet in je st' :k
met me? vroeg hij met zijn verove
raars-lachje.
En ofIk hield m'n hart al vast,
dat je zoudt afzeggen. Want. om je de
waarheid te biechten, Terence ik
verveelde me dood! Zeg dat alsjeblief
niet tegen de hertogin, want ze doet
alles wat ze kan om me afleiding te
geven! De rivier is zalig, en de verde
re omgeving ook we moeten lange
tochten maken, zeg! maar 't is hier
verschrikkelijk stil en eentonig! Ja
we moeten er maar veel op uittrek
ken. Ik heb ook een heerlijk rijpaard
hier. Mijnheer Redmavne heeft het
voor me gekocht en hier naar toe ge
stuurd.
Redmayne? vroeg hii. O juist, de
onder-secretaris. Maar waarom koopt
hij paarden voor je?
O, ik weet eigenlijk niet, daar
heeft hij al mijn leven lang voor ge
zorgd. Hij is een groote vriend van va
der, weet je. Wal ben je toch groot en
flink geworden, Terence!
En jij danIk zou je gewoon niet
herkend hebben
Fairlawn kwam in zicht. De herto
gin ontving haar lieveling met de
grootste hartelijkheid. Zij dineerden
gezellig onder elkaar en Lord Teren
ce had alle gelegenheid, het mooie
meisje, dat tegenover hem zat, onge
stoord te bewonderen en haar te ver
gelijken met de sterren van hallet en
opera, die den laatsten tijd zijn hulde
genoten hadden.
Irene had dien avond wat hoofdpijn
en ging vroeg naar bed, en nauwelijks
was de deur achter haar dicht geval
len, of de hertogin begon haar lof te
zingen. Toen Lord Terence tenslotte
naar zijn kamer ging, klonken haar
woorden nog in hem na.
Ik zou vreeselijken zin hebben
om een eindje te gaan roeien, zei Ire
ne, toen hij dit den volgenden morgen
voorsloeg, maar je moet me beloven,
dat ik ook eens aan de riemen mag.
Ik kan het uitstekend en het is dus
heusch niet te vermoeiend voor me.
Goed dan, stemde hij toe.
Hij roeide het lichte bootje voort,
ziin vurige, oogen strak gevestigd op
het sirene, onbevangen meisjesgezicht.
Een paar minuten lang schoven ze
zoo voort langs den oever der rivier.
Laat mii nu eens roeien, Teren
ce, verzocht Irene tenslotte. Ik heb er
genoeg van. om zoet te zitten sturen.
Dadelijk, antwoordde hij. Ik wil
eens met je praten, Irene.
Waarover? vroeg ze, half onge-
duldie.
Dat is niet in een paar woorden
te zessen. Je jnoet eens goed naar me
luisteren. Ik
(Wordt vervolgd.)
■——■eB—-WBMW—l
