Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
PROVINCIAAL NIEUWS.
ïfnrnrn
PUROL
B
Voor Jong
en Oud
Veïstzz&te
NUMMER 2.
ZATERDAG 4 JANUARI 1941.
TWEEDE BLAD.
DIT BLAD VERSCHIJNT
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.25. Franco per
post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-Adres: ECHO.
GIRO No. 50798.
Advertenttfn moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit z'ln.
Prijs der Advertentie.
20 cent per regel. Minimum 1.5C
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
DE N.V. VAN OLDENBEEK EN
SMELT IN EEN NIEUWE
OMGEVING.
Precies drie jaren na de oprichting
van bovengenoemde firma (2 Januari
1938), heeft zij haar intrek kunnen
nemen in een nieuw, smaakvol en
doeltreffend gebouw, dat een waardige
representatie mag heeten van den uit
stekenden naam, die deze leerhandel
zich in luttele jaren tijds heeft mogen
verwerven.
Het oude pand aan de Grootestraat
beantwoordde immers lang niet meer
aan de eischen die men aan een firma
als deze zou kunnen stellen. De zich
steeds meer uitbreidende zaken, onder
de energieke leiding van de heeren
Van Oldenbeek en Smelt, vroegen
reeds geruimen tijd om een nieuwe
ruimte, in overeenstemming met de
vooraanstaande positie die deze firma
in de schoenen- en lederwereld in
neemt.
Het was echter niet gemakkelijk een
goede plaats voor een eventueel nieuw
pand te vinden, daar onze gemeente
in haar centrum zoodanig bebouwd is,
dat er als het ware geen speld meer
tusschen te krijgen is. Gelukkig slaag-
de men er nog juist in de hand te
leggen op een perceel grond vooraan
in de Kerkstraat, en wij gelooven wel
dat wij met deze vondst de N.V. Van
Oldenbeek en Smelt van harte geluk
kunnen wenschen.
Onder leiding van architect A. van
Hul ten Jr., die weer alle eer van zijn
werk heeft, kon toen door Gebrs.
Nieuwenhuijzen uit Sprang-Capelle
met den bouw begonnen worden, waar
van het uiteindelijk resultaat thans te
zien is in den vorm van een smaakvol
gebouw met een domineerend front,
dat den indruk geeft van forsche
kracht en zakelijkheid. De kracht
spreekt o.m. uit de soliede eiken deu
ren met fraai beslag, die hier zoo uit
stekend voldoen. De zakelijkheid be
merkt men in de eenvoudige en nuch
tere, maar toch fraaie lijnen van het
geheel, dat uiteindelijk toch een ma
gazijn is en volgens de verordeningen
zijn karakter als dusdanig niet &ver-
liezen mocht.
Bij de èntree vindt men rechts een
ruim kantoorlokaal voor den boek
houder met zijn staf en links 't privé-
kantoor van de directie. In beide lo
kalen geven twee flinke ramen direct
uitzicht op het pl.m. 3Ü x 10 M. groote
magazijn. Veel ramen met veel licht
dus, noodig voor een goede beoordee
ling van de leerkleuren, een betonnen
vloer, een dak geheel met planken
onderschoten, een waarborg voor
droogte, maken tesamen een magazijn
dat, voor het doel waarvoor het
bestemd is (het bewaren van leer)
ideaal genoemd mag worden. Ruime
rekken en banken bieden als opslag
plaats een overvloed van ruimte.
Alhoewel door de tijdsomstandig
heden van een officieele opening was
algezien, kwamen in den loop van den
dag toch tal van personen uit bevrien
de- en handelskringen hunne geluk-
wenschen aanbieden, terwijl een over
vloed van bloemen veler medeleven
deed vermoeden.
De voortvarende firma, die het
nieuwe jaar met deze ingebruikname
zoo uitstekend inzet, kan, niet vol
doening op haar werk terugzien. Wij
hopen dat ook de toekomst aan al
haar verwachtingen zal tegemoet ko
men en bieden haar gaarne onze beste
wenschen.
Winterhanden]
Wintervoeten
Winterteenen
W.S.C. BESTAAT 35 JAAR.
Onze oudste voetbalvereeniging
kan de toekomst met vertrou
wen tegemoet zien.
W aalwijks eenigste tweede-klasser
viert a.s. Maandag haar 7de lustrum.
1 ijdsomstandigheden nopen ertoe dit
ieit op kalme en rustige wijze te vie
ren in gesloten kring, waartoe alle
leden en donateurs zijn uitgenoodigd.
1 och zou, ondanks ales, een meer
feestelijk vertoon wel gerechtvaardigd
geweest zijn, omdat het W.S.C.-leven
momenteel weer getuigt van uitste
kenden geest en prima onderlinge ka
meraadschap.
Het gaat heden best in de vereeni-
ging, schreef men aan het slot van een
\V .S.C.-overzichl in het gedenkboek,
uitgegeven ter gelegenheid van het
dertig-jarig bestaan, toen W.S.C. na
een ongelukkig seizoen weer in de der
de klasse was afgedaald. Vroeg of laat
heroveren wij ons tweede klasserschap
weer, zei de schrijver, en zeer spoedig
reeds werd deze voorspelling bewaar
heid.
In het seizoen '37-'38 gingen de
poorten der tweede klasse weer voor
W.S.C. open. Ieder herinnert zich nog
wel de emotievolle promotie-compe
titie tegen W.V.V.Z. en Tivoli, waarin
AKKER'S
tegen hoest, griep, bronchitis, asthma
GUUSJE KRIJGT HAAR ZIN
door Elly Telders.
,,Over een paar weken krijg je er
een nieuwe oom bij, Guusje", zei va
der, en moeder keek erg blij.
Guusje hield op met spelen en vroeg:
„Hoe kan dat nou?"
Toen vertelde vader dat moeder's
broer lang geleden naar het buiten
land was gegaan en nu eindelijk, ein
delijk zou terugkomen.
Guusje was tevreden en speelde
weer verder, want oom kwam toch
niet dadelijk.
„Speel je nu weer met die vervelen
de kat", zei vader ineens.
„Gisteren is ze op m'n schrijftafel
gesprongen en heeft de inktkoker om
gegooid".
„Wat zeg je?" riep moeder en ging
gauw naar 't bureau en zag de grote
zwarte vlek op 't hout. Toen was moe
der erg boos. „Nu heb ik je al honderd
maal gezegd dat die kat buiten moet
blijven, Guusje, en toch laat je haar
steeds weer binnen! Versta nu goed:
Mimi moet buiten blijven. In de schuur
staat eten en drinken en een warme
mand. Ze kan er in en er uit als ze
wil. De schuurdeur staat altijd open.
Maar in huis wil ik haar niet meer
zien. Katten horen niet in de kamer!
Trouwens, we zouden haar immers
toch niet houden", ging moeder verder
tegen vader. „Je had toch gezegd, dat
de Jansen's haar graag wilden heb
ben?"
Vader momnelde maar wat, want hij I
zag dat Guusie verdrietig werd.
Maar nu wilde het ongeluk, dat Mi
mi, een erg iong en levendig katje, net
een overmoedige bui had. Als een pijl
uit een boog vloog ze opeens op va-
der's schouder en vandaar roetsj,
in de gordijnen. De gordijnen scheur
den, want al was Mimi erg licht, haar
klauwtjes waren heel scherp en de
gordijnen waren van fijne tulle!
Dat was te veel voor moeder. Mimi
zou en moest morgen al weg.
Mimi was intussen door de open
staande kamerdeur naar de gang ge
rend en vandaar naar de tuin. Guusje
haar achterna!
In de tuin kon ze haar pakken en
toen gingen ze samen naar Guusje's
eigen kamertje. Daar stonden haar bed
en haar tafeltje en haar kastje. Hier
was Guusje de baas! En hier was Mi
mi veilig.
Vrolijk speelde 't katje verder, maar
Guusje zat mokkend op 't randje van
haar bed. Morgen moest Mimi weg.
Dan zou ze haar nooit meer in haar
bedje vinden en ook nooit meer in
haar poppenwagen.
Guusje werd hoe langer hoe bozer.
Ze wilde Mimi niet missen. Het was
vreselijk hard van moeder en erg le
lijk van vader, dat ze Mimi niet hou
den mocht! Ja, dat was 't. Echt lelijk!
En wat zou tante Leny wel zeggen,
als ze Zondag kwam. Die hield ook
zoveel van poezen en zeker zou ze
vragen: „Guusje, waar is Mimi?" En
dan zou ze moeten zeggen: „Mimi die
is weg!"
Neen, dat kon niet! En Guusje nam
een besluit. Tante Leny woonde wel
twee uur hier vandaan, maar tante
Leny hield van poezen! Dusze
moesten naar tante Leny toe. Zij en
Mimi! Oom was toch ook van zijn ou
ders weggegaan toen hij jong was?
Nog wel naar het buitenland! Vader
had het toch zelf verteld? Misschien
was hij toen ook wel zeven jaar ge
weest en misschien had hij 't ook wel
gedaan om een poesje! Guusje wist
nu wat haar te doen stond. Ze ging
naar tante Leny. Nu. Dadelijk. En
Mimi nam ze mee. Er was nu eenmaal
niets aan te doenZe ging aan haar
tafeltje zitten en schreef een briefje.
„Lieve Ouders.
Ik ben vertrokken, net als oom
gedaan heeft. Ik ben naar tante
Leny, want die houdt van poezen.
Dag.
Een zoen van Uw Guusje.
En toen gingen ze op stap. Guusje
en Mimi. En moeder vond wat later
naar Drietje en was toen erg ongerust.
Maar vader moest vreselijk lachen,
maar toch stapte hij gauw op z'n fiets
en ging de vluchtelingen na.
Aloeuer riep: „Breng ze maar alle
bei terug".
,De kat ook?" vroeg vader verwon
derd.
„Ja, die ook! Want als Guus nu zo
dol op haar is!"
De vluchtelingen waren al een eind
gevorderd, maar 't viel lang niet mee.
Mimi was er niets op gesteld zo rustig
op Guusje's arm te moeten zitten en
probeerde zich aldoor los te wringen.
En Guusje deed al haar best om Mimi
vast ie houden. En ze werden allebei
doodmoe. Het leek wel of er aan dc
weg geen eind kwam. Telkens als
Guusje dacht: „Nu nog maar een klein
eindje, dan merkte ze, dat ze zich had
vergist en dat ze nog veel verder moes
ten. Eindelijk was ze zo moe, dat ze
maar op de stoep van een huis ging
zitten en Mimi rolde zich dadelijk op
en ging slapen. Maar Guusje had groie
zorgen. Hoe kwam ze nu bij tante
Leny? En ze kon toch ook niet zonder
Mimi aankomen! En als die nu weg
liep? O, wat was alles naar! En Guus
je wilde net gaan huilen, toen er op
eens een fietsbel klingelde. Net vader's
fietsbel! 't Was vader en hij had al
lang gezien hoe ze daar met Mimi zie
lig op een stoepje zat.
Daar sprong vader al van de fiets!
„Guusje, ik kom je poes een zoen
geven en haar vragen of ze weer mee
naar huis gaat. Ik vind *t thuis niet
gezellig zonder Mimi. Ik neem haar
weer mee! Wil jij nu alleen naar tante
Leny? Of
„Mogen we allebei achter op de fiets?"
vroeg Guusje zachtjes. „Maar eerst
moet U Mimi een zoen geven en dan
mij." En zo gebeurde het. Een half
uur later waren ze thuis. Daar kreeg
Guusje een lekker kopje thee en Mimi
een schoteltje melk en haar mandje
stond vlak naast de kachel f
Toen oom een paar weken later op
bezoek kwam, stapte Guusje dadelijk
op hem af om te vragen, hoe oud hij
was toen hij wegliep en waarom hij
dat had gedaan.
„Waarom- ik wegliep?" lachte oom,
„en hoe oud ik toen was?" „Wel Guus
je, ik was toen zeven en twintig en ik
moest voor werk naar 't buitenland!"
„O!" zei Guusje verlegen. En op
eens lachten ze allemaal.
NIEUWJAARS-
GEBRUIKEN
In alle landen wordt het nieuwe
jaar veelal op een bijzondere wijze in
gehaald, maar wie eenmaal de Nieuw
jaarsviering in de Beiersche bergen
meemaakte, zal deze viering nooit
meer vergeten.
Als herinnering aan oude Nieuw-
jaarsgebruiken vinden we daar het
Nieuwjaarszingen in Oberammergau
en het Nieuwjaarsschieten in Berch-
tesgaden.
Op Oudejaarsavond komen de jon
gens uit de verschillende dorpen en
dorpjes tezamen en vermaken zich on
derling tot het nieuwe jaar is aange
broken. Hebben de klokken hun twaalf
slagen laten horen en is het oude jaar
verdwenen, dan trekken zij van huis
tot huis onder het zingen van oude
liederen. Overal knallen de schoten
om het nieuwe jaar te begroeten en
overal schrijft men met krijt het jaar
tal op huisdeuren en trappen.
De bewoners geven de zangers geld
of oudejaarssnoeperiien. De troep
trekt dan weer verder, steeds maar
hun lied herhalend.
In het zuiden van ons land vindt
men ook nog dat zingend rondtrekken
4
van de jeugd. Grote groepen kinderen
trekken daar verkleed, met een rom-
meljïot langs de huizen. Een rommel
pot is een aarden pot, waarover per
kament is gespannen. Wanneer men
er met stokken op slaat, geeft dit een
oorverdovend lawaai. Een nieuwjaars
liedje, dat in West-Brabant veel ge
zongen wordt is dit:
„Nuuwe Jaorke Zoete,
,,'t Vaarke hee vier voete,
„Vier voete en 'n staert,
,,'t Kopke is 'n worstje waert.
„D'r is nog wel 'n goeie vrouw,
„Die nog wel wat geven zou.
„Lang maag ze leve,
„Veul maag ze geve,
„Honder jaor nao dezen daag,
„Hoop 'k da-ze leve maag.
Als 't lied uit is, verwachten de kin
deren natuurlijk een beloning. Krijgen
ze die niet of worden ze verjaagd, dan
worden de twee laatste regels van 't'
liedje gauw veranderd en klinkt het
extra luid en zo onvriendelijk moge
lijk:
„Honderd jaor nao dezen daas.
„Hak 'm dan z'n kop maar af!"
In Schildwolde (Groningen) vindt*
men een ander merkwaardig Oude-
jaarsgebruik. Als de dienst in de ker
ken is afgelopen, komen boeren
knechts bij de torens en beginnen de
zware klokken te luiden.
Dat luiden duurt ongeveer twaalf
uren. Er wordt begonnen om acht uur
's avonds en op Nieuwjaarsmorgen on
geveer acht uur eindigt het luiden pas.
Door de boerenknechts wordt vooraf
het z.g. „klokkesmeer" opgehaald.
Geen enkele dorpsbewoner zal weige
ren een kleine bijdrage te geven.
WaaiwUksche en Uigslraatsrke Conranli
.(J I"
Doos 30 cent.
öij Apoth. en Drog'st.
uirvui
eischen Hoest en Verkoudheid op
de borst dadelijk goede verzor
ging. Hoe licht kan een kleine
verergering groote gevolgen heb
ben en oorzaak zijn dat men ge-
ruimen tijd het bed moet houden.
Wacht dus niet. maar neem in zoo'n
geval dadelijk de beproefde Abdij
siroop. welke de voortgang stuit.
Abdijsiroop heeft een dubbele wer
king, want zij bevat kruiden
extracten en de beste hoestbe-
dwlngende stof „codeïne". Daardoor
slljmoplossend en hoeststillend.
Flacon 90 ct.. f 1.50. f 2.40. f 4.20. Alom verkrijgbaar
1 ft JE jrfSi
