GEMENGD NIEUWS
FEUILLETON
DE DUBBELGANGSTER
GEHEIMZINNIGE DIEFSTAL VAN
EEN ERFENIS UIT EEN KOFFER.
Bij een winkelier in de Grensstraat
te Nispen, onder de gemeente Roosen
daal, hebben inbrekers kans gezien
des nachts een koffer mee te nemen,
waarin o.m. een bedrag van 60UÜ
was geborgen, dat afkomstig was van
een erfenis. De koffer bevond zich in
de kamer waar de bewoners sliepen,
zoodat de dief wel een bijzonder stout
stukje heeft uitgehaald.
De winkelier had ongeveer 3 maan
den geleden 6000 geërfd. Plannen
om van het geld een woning te bou
wen konden, in verband met de moei
lijkheden welke dit opleverde, geen
doorgang vinden. Het geld werd daar
om voorloopig in huis bewaard, ge
borgen in een koffer, welke op de
slaapkamer bij het bed was geplaatst.
De dief moet met de situatie goed op
de hoogte zijn geweest, daar de vrouw
's avonds bij het naar bed gaan haar
kleeding over den koffer hing, zoodat
deze aan het oog onttrokken werd.
Vermoedelijk is hij naar binnen ge
slopen door een ruitje in te duwen,
waardoor hij de knip van de deur kon
schuiven en den sleutel grijpen, die
naast de deur aan een spijker hing.
Nergens was iets geforceerd en na zijn
nachtelijke visite heeft de insluiper
alle deuren weer op dezelfde manier
gesloten.
Om boven op de slaapkamer te
kunnen komen heeft de gauwdief een
valluik moeten openen. Ook hiervan
hebben de bewoners niets gehoord.
Uit het feit, dat de waakhond niet
heeft aangeslagen, leidt men af, dat
de bezoeker een goede bekende is ge
weest.
Behalve de erfenis van 6000 heeft
de dief ook de spaarbankboekjes der
kinderen en een portcmonnaic, welke
op de schoorsteen lag, meegenomen.
Voorts bevatte de koffer nog een be
drag aan geld van een zwager uit Es-
schen.
Tot dusver heeft het onderzoek nog
geen resultaat gehad.
ZEVEN DOODEN EN VELE
GEWONDEN BIJ EXPLOSIE IN
HET ZUIDEN DES LANDS VAN
BRITSCHE BOM.
Woensdagnacht hebben de Engel-
schen verschillende luchtaanvallen op
ons land ondernomen.
Tal van brand- en brisantbommen
werden geworpen, die echter bijna al
le in het open veld of in kanalen te
recht kwamen. Groote schade werd
dan ook niet aangericht. Wel kregen
eenige woonhuizen, boerenwoningen,
een school en enkele andere gebouwen
glasschade. Gelukkig werden geen per
sonen getrollen.
Verschillende ontstane branden
konden spoedig worden gebluseht. Te
netreuren is echter, dat bij een ont
ploffing van een vroeger geworpen
uoin 111 een plaats in het Zuiden des
muus zeven uur&ers weruen geuooü en
«.ai van anueren weruen gewonu, oil
ier wie versciniienue ernstig.
(A.N.P.).
FRAUDE BIJ MEELCENTRALE
TIJDiG ONTDEKT.
Een groothandelaar in koloniale wa
ren te 's-Gavenhage ontving enkele
weken een machtiging voor de leve
ring van 60.000 kg. koffie aan A. R.
te Amsterdam, weiKe machtiging den
indruk wekte op regelmatige wijze
door de meelcentrale te zijn uigegeven.
Daar de grossier geen kans zag een
zoo groote partij te leveren, waar
schuwde hij de meelcentrale.
Terzelfder tijd kreeg de Meelcen
trale hericht uit Rotterdam, dat daar
hij een grossier een machtiging voor
de levering van 3068 kg. thee aan ge
noemden Amsterdammer was binnen
gekomen.
Een hoofdcontroleur van de Meel
centrale is toen op onderzoek naar
Rotterdam gegaan, waar hij beslag
legde op eenige vervoerbewijzen voor
distributie-artikelen en op twee mach
tigingen voor den aankoop van levens
middelen, welke bewijzen ten onrech
te van den stempel der Meelcentrale
hleken te zijn voorzien.
Vervolgens zijn aan den Amster
dammer A. inlichtingen gevraagd,
waarbij deze beweerde de machtiging
per post van de Meelcentrale te heb
ben ontvangen. Deze mededeeling kon
echter niet op waarheid berusten,
daar de Meelcentrale de machtigingen
niet had verzonden.
Van een en ander werd aangifte bij
de politie gedaan, die na verhoor A.
R. in bewaring stelde.
Genoemde R., die 44 jaar oud is,
bleek reeds verscheidene malen mei
de politie in aanraking te zijn geweest.
Zeven maal was proces-verbaal we
gens oplichting of verduistering tegen
hem opgemaakt.
Verder kwam aan het licht, dat R.
kennis had aan de 33-jarige mevr. A.
H. G. te 's-Gravenhage, die in relatie
stond met den 25-jarigen J. Th. V.,
die als tijdelijk ambtenaar verbonden
is aan de Meelcentrale. Deze V. bleek
op onrechtmatige wijze aan machti
gingspapieren van de Meelcentrale tc
zijn gekomen, welke hij van den
authentieken stempel der Meelcentra
le had voorzien om ze daarna aan
mevr. A. H. G. af te staan. Op haar
beurt gaf mevr. A. H. G. deze mach
tigingen aan haar vriend A. R. te Am-
sieruam.
Gebleken is, dat J. Th. V. ter beioo-
ning een gut van 1UUU van A. R. had
ontvangen.
De leverantie van koffie is niet
doorgegaan.
Wat de partij thee hetrel't, deze
werd door tusschenkomst van de
Meelcentrale gemokeerü, Hetgeen een
ter niet bekend was aan R., die deze
partij op monster voor 11.6UU had
mgekoent en voor 18.UÜU had ver-
koent, terwijl nog op denzelfden avond
deze partij weder aan een kettinghan
delaar voor 23.UU0 werd verkocht,
die haar voor ongeveer 30.000 op
nieuw te koop aanbood.
Uiteraard waren deze kettinghan
delaren, evenmin als R., op de hoogte
van het feit, dat de partij reeds ge
blokkeerd was. Zij hebben derhalve
slechts een windhandel gedreven.
Met A. R. zijn tevens de crisis-amb
tenaar J. Th. V. en mevr. A. H. G. in
verzekerde bewaring gesteld.
BROERTJE EN ZUSJE
VERDRONKEN.
Op weg van school naar huis zijn
twee kinderen, zusje en broertje, uit
het gezin Linstra te Groenveld onder
Schagen midden in het land door het
ijs gezakt en verdronken. Eenige mak
kertjes, die zich in hun gezelschap be
vonden, holden naar het dorp St.
Maarten om hulp, maar toen deze ar
riveerde, was inmiddels een half-uur
verstreken.
Dr. Groenhart uil Dirkshorn heeft
nog ongeveer drie uur kunstmatige
ademhaling toegepast. Uit de verha
len der schoolkinderen bleek, dat hel
broertje het eerst door het ijs is ge
zakt en dat het zusje getracht heeft
hem te redden, waarbij ook zij te wa
ter is geraakt.
BONNEN.
Thans zijn geldig:
Brood: (wit, bruin, luxe, krenten
brood: de met 02 genummerde
dubbele bonnen, rechtgevende op
2500 gram roggebrood of 2000 gram
ander brood of 20 rantsoenen ge
bak, geldig t.e.m. 16 Febr. (even
tueel t.e.m. Zondag 23 Februari).
Bon 1 nog geldig t.e.m. 16 Febr.
Op de bloemkaart: Bon No. 4, recht
gevende op 50 gram brood of x/z
rantsoen gebak of 35 gram tarwe
meel, 'tarwebloem, roggemeel, rog
gebloem, zelfrijzend bakmeel of
boekweitmeel.
Geldig t.e.m. Zondag 23 Februari.
Koffie en thee: Bon No. 02 van de
nieuw uitgereikte „bonkaart alge
meen" geeit recht op net koopen
van 12a gram kol t ie of 50 gr. tnee.
Geldig gedurende het tijdvak van
3 Fenruarr tot en met 16 Maart a.s.
Boter, margarine en vet: Bon 03 van
de laatst uitgereikte boter- en vet-
kaart geelt reent op het koopen
van 2oU gram boter of margarine
of 200 gram vet.
Geldig t.e.m. 16 Februari, (eventu
eel t.e.m. 23 Februari).
Bon 28 nog geldig t.e.m. 16 Febr.
Slaolie: Bon 21 van de boter- en vet-
kaart geeft recht op het koopen van
Vz flesch slaolie.
Geldig t.e.m. 28 Februari.
Eieren: Bon 04, rechtgevende op één
ei, geldig t.e.m. Zondag 16 Februari,
(eventueel t.e.m. Zondag 23 Febr.).
Bon 03 nog geldig t.e.m. Zondag 16
Februari).
Kaas: Bon 19, 32, 45 en 58 geven elk
recht op het koopen van 100 gram
kaas, geldig t.e.m. 23 Februari.
Vleesch: Bon 01 (nieuwe vleesch-
kaart) geeft recht op het koopen
van 100 gram vleesch, been inbe
grepen, of een rantsoen vleesch-
waren.
Op bon „01 worst, vleeschwaren", uit
sluitend een rantsoen vleeschwaren.
Geldig gedurende het tijdvak van
Donderdag 6 Februari tot en met
Zondag 16 Februari a.s.
Niet gebruikte bonnen blijven geldig
tot en met 19 Februari a.s.
Suiker: Bon 91 van het algemeen
distributiebonboekje geeft recht op
het koopen van 1 K.G. suiker.
Geldig t.e.m. 14 Februari.
Havermout of Havervlokken of Haver-
bloem of aardappelmeelvlokken:
Bon 57, rechtgevende op 250 gram.
Geldig tot en met 21 Februari.
Gort: Bon 44, rechtgevende op 250
gram gort, gortmout of grutten, gel
dig tot en met 21 Februari.
Rijst: Bon 92 van het algemeen dis
tributiebonboekje geeft recht op 't
koopen van 250 gram rijst of rijste-
mecl of rijstgrics of rijstebloem of
gruttenmeel (gemengd meel).
Geldig tot 21 Februari.
Maizena of griesmeel- of puddingpoe
der of aardappelmeel of sago: No.
87, rechtgevende op 100 grain, gel
dig tot en met 21 Februari.
Vermicelli of macaroni of spaghetti:
No. 31, rechtgevende op 100 gram,
geldig tot en met 21 Februari.
Peulvruchten: Bon 102 van het al
gemeen distributiebonboekje geeft
recht op het koopen van l/z K.G.
erwten of bruine- en witte boonen
of capucijners, gedurende het tijd
vak van 27 Januari tot en met 16
Februari a.s.
Zeep: Bon 01 (nieuw alg. distr. boek
je) 150 gr. toiletzeep (nieuwe sa
menstelling), 120 gr. huishoudzeep,
150 gr. zachte zeep, 250 gr. zeeppoe
der, (125 gr. zeepvlokken, 250 gr.
zelfwerkende waschmiddelen of 200
gram vloeibare zeep, oude voorraden
mogen worden uitverkocht), 20 kg.
dr. waschgoed.
300 gr. zachte zeeppasta, (600 gram
waschpoeder, alleen voor wassche-
rijen).
Geldig t.e.m. 28 Februari.
Bon 117: (extra bon, die afzonderlijk
aan personen boven de 15 jaar is
uitgereikt) geeft recht op 't koopen
van 50 gram scheerzeep of één tube
scheercrême, of één pot scheerzeep,
geldig t.e.m. 30 April.
Petroleum: op zegel gemerkt: „Pe
riode „D", rechtgevende op 2 liter,
t.e.m. 23 Februari.
Petroleumzegel „periode 8" geeft
recht op het koopen van twee liter
petroleum, gedurende het tijdvak
van Maandag 30 December tot en
met Zondag 23 Februari a.s.
Honden en kattenbrood: Bon 15 van
de voederkaart voor honden en kat
ten.
Geldig t.e.m. 28 Februari.
Kinderschoenen: alle soorten tot en
met maat 23 zonder bon. Schoenen
en pantoffels blijven onveranderd.
BRANDSTOFFEN.
Bonnen 11, 12, 13 kaart haarden, ka
chels: één eenheid vaste brandstof.
Bonnen 25 t.e.m. 32 kaart centrale
verwarming één eenheid vaste
brandstof.
Geldig t.e.m. 28 Februari.
Bonnen „brandstoffen één eenheid,
4e periode", alsmede bonnen „cokes
één eenheid, 4e periode":
Geldig t.e.m. 28 Februari.
Geldigheidsduur bonnen 08, 09, 10
kaart haarden, kachels, en 15 t.e.m.
24 kaart centrale verwarming, ver
lengd t.e.m. 14 Februari.
Generator-anthraciet: Bon „generator-
anthraciet eerste periode" Ihl. (max.
75 kg) anthracietnootjes V.
Bon „generator-turf eerste periode"
50 stuks baggerturf.
Geldig t.e.m. 28 Februari.
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
23)
Beide mannen zwegen enkele oogen-
blikken; toen vroeg Redmayne rustig:
Is er iets? Voelt u zich niet goed?
Niet goed? Neen, antwoordde
Mersia, met een stem, waarin zooveel
smart en radeloosheid klonk, dat Red
mayne een schok kreeg.
Ik ben niet ziek, maar wanhopig,
zei Mersia heftig. Hij draaide het licht
aan, en Redmayne zag, dat zijn ge
zicht grauw en vervallen was.
Mersia stond op en begon het ver
trek oj) en neer te loopen. Eindelijk
bleef hij staan en legde een hand op
Redmayne's schouder.
Redmayne, ik ben in de verzoe
king, jou alles te vertellen. Maar
neen; zelfs niet aan mijn besten
vriend. Er zijn dingen geheimen
die een mensch in zijn eigen hart
moet begraven al verbranden en
verschroeien ze bet ik ik vraag
je excuus, brak hij af, terwijl hij zijn
bevende stem met de grootste inspan
ning in bedwapg hield. Ik ik ben
een beetje opgewonden en van streek.
Terence is hier geweest om mijn toe
stemming te vragen voor zijn verlo
ving met Irene.
Redmayne bleef een oogenblik zwij
gen; zijn gezicht was onbewogen, zijn
oogen keken vast in die van zijn oude
ren vriend.
En u hebt toegestemd? vroeg hij
toen en zijn stem was even onbewo
gen als zijn trekken.
Neen, ik heb geweigerd, ant
woordde Mersia, bijna kortaf. Wil je
mijn reden weten?
Ik zou er niet aan denken, u die
tc vragen, zei Redmayne.
Ze zijn te jong veel te jong.
Ze moeten wachten, zei Mersia, met
bedwongen heftigheid. Hij liet zich
weer in zijn stoel vallen en bleef een
paar seconden somber voor zich uit
staren; toen zei hij gedempt:
Ik wil Irene thuis hebben. En da
delijk. Wil je morgen naar Fairlawn
gaan en haar halen? Ik wil niet lan
ger wachten
Een zwak rood kleurde Redmayne's
wangen en voor het eerst sloeg hij zijn
oogen neer.
Uitstekend! zei hij rustig. En nu
zal ik u alleen laten, zoodat u kunt
gaan rusten.
Neen, neen, zei Mersia, met onge
wone prikkelbaarheid. We hadden im
mers afgesproken, nog een paar uur
te werkenLaten we meteen aan den
slag gaan. Het zal me op andere ge
dachten brengen.
HOOFDSTUK XII.
Madge had Stcphanota's aanzoek
met verontwaardiging aangehoord en
hem met een verachtelijk lachje ver
laten; maar ze was zich bewust van
een ellendig gevoel van zwakte en
weerloosheid. Ze kon dien vreemden
invloed, dien hij op haar had, niet af
schudden; de betoovering bleef haar
gevangen houden.
I Je ziet er niet goed uit, Agnes,
zei hij op een avond, nadat ze hem,
op%zijn bevel, in den tuin ontmoet had.
Dat werk hier in het ziekenhuis is tc
zwaar voor je. Enfin, 't zal er gauw
mee gedaan zijn; en dan zul je kun
nen uitrusten uitrusten en van het
leven genieten. Want ik heb de zaak
nog eens overdacht en ben tot het be
sluit gekomen, dat we onmiddellijk
zullen trouwen.
Madge's gezicht werd krijtwit en
haar oogen vlamden, maar ze sprong
niet op van haar plaats op de bank en
sprak geen woord van protest.
Ja, onmiddellijk, herhaalde hij;
want ik heb gemerkt, ckit ik naar
je verlang, Agnes. Ik heb me zelf on
recht gedaan toen ik onlangs zei, dat
ik geen hart had. Ik heb er een, en
jij hebt het ontdekt; het geschapen,
zou ik bijna zeggen. Ben je daar blij
om, liefste?
Heel haar wezen kwam in opstand
tegen dat woord, dat hij voor de eerste
maal gebruikte en zonder dat ze
hem het recht daartoe had gegeven.
Maar ze bleef bewegingloos zitten.
Luister, liefste, zei hij na een
korte stilte. Ik moet voor een paar da
gen op reis. Ik blijf niet langer weg
dan een week op zijn hoogst en
zoodra ik terugkom, trouwen we,
nietwaar?
Madge stond op en bleef met neer
geslagen oogen ^or hem staan.
Dat is al heel gauw, maar zei ze
met trillende stem, en met uitstekend
gespeelde schuchterheid.
Hij legde zijn arm 0111 haar heen en
trok haar naar zich toe.
Geef me een kus, zei hij, uit eigen
beweging. Je was zoo boos, toen ik er
onlangs een nam, weet je nog wel?
Nu zul je niet boos zijn, wel; nu wil
je me wel een kus geven, is 't niet,
liefste?
Toe, laat me nu gaan, zei ze, ter
wijl ze zich dwong tot een glimlachje
en een luchtigen toon trachtte aan te
slaan. Wanneer ga je weg? Je je
blijft niet langer dan een week?
Morgenochtend vroeg. Nee, in
geen geval langer dan een week. Maar
die eene week zal me al veel te lang
vallen.
Madge haalde diep adem, zoodra ze
alleen was; toen haastte ze zich naar
haar kamertje en pakte haastig haar
bescheiden garderobe in haar klein
handkoffer. Ze nam haar beursje en
telde den inhoud. Madge ging voor
zichtig met haar geld om en had het
grootste deel van haar salaris overge
spaard; er was genoeg om een paar
weken van te kunnen leven.
Den volgenden morgen zag ze Ste-
phanota wegrijden in een taxi en een
half uur later klopte ze aan de kamer
van de directrice en sloop bleek eri
met behuilde oogen binnen. Ze had
juist een brief gekregen, dat haar
moeder heel zwaar ziek was ster
vende. Wilde de directie haar verlof
geven om er dadelijk heen te reizen?
De directrice luisterde en keek vol
sympathie in het mooie, treurige ge
zichtje. Ze had een zwak voor Madge.
Het spijt me erg, dat te hooren,
zei ze. Natuurlijk kunt u dadelijk
gaan. Wacht, voegde ze er bij, toen
Madge een paar woorden van dank
stamelde. Hebt u geld genoeg, zus
ter?
Genoeg om de reis te betalen, zei
Madge. Ik moet naar Birmingham.
De directrice nam een banknoot van
vijf pond uit haar lessenaar. Nu,
dat lijkt niet al te veel; neem dit voor
alle zekerheid ook nog mee. Het komt
later wel in orde en 't zal u misschien
te pas komen.
Madge nam haastig afscheid van
haar collega's. Ze waren allen harte
lijk met haar begaan en Mary ging
zelfs zoo ver, dat ze verlof vroeg om
zuster Agnes tot aan haar taxi te bren
gen, tot groote ergernis van die jonge
dame.
Midland Station, hoorde Mary
haar tegen den chauffeur zeggen,
maar zoodra de wagen een paar stra
ten verder was, tikte Madge tegen het
glas en gaf den man een adres in
Bloomsbury.
Toen leunde ze met een zucht van
verlichting achterover en glimlachte
bevrijd. Al was er geen Stephanota ge
weest om haar op de vlucht te drijven
verplegen was toch maar een zuur
baantje; en ze vroeg zich nu af, hoe
ze het nog zoo lang had uitgehouden.
In het pension, waar ze nu heen
reed, had ze al eens gewoond in den
tijd, toen ze nog aan het tooneel was;
en ze had het geluk, een kamer vrij
te vinden.
Dien avond ging ze naar den
schouwburg, en ze was al half van
plan, maar weer aan het tooneel te
gaan. Maar, hoewel de meeste men-
schen denken, dat een acteur een pret
tig en gemakkelijk leven heeft, Madge,
die er ondervinding van had, wist wel
beter; en ze rilde bij de gedachte, dat
leven van zwoegen en zwerven weer
te moeten opnemen.
Toen ze weer thuis was, at ze nog
een stukje alvorens naar bed te gaan;
ze nam een krant op en keek werktui
gelijk de lange lijst van aangeboden
betrekkingen door. Ze had geen plan,
naar één daarvan te solliciteeren en
dacht nauwelijks bij wat ze las. Maar
plotseling trok een naam haar aan
dacht. Ze ging met een schokje recht
op zitten, één en al aandacht en leven.
De advertentie luidde:
GEVRAAGD. Een beschaaf
de en geroutineerde kamenier met
uitstekende referentiën. Aanmel
den bij Lady Irene Mersia, Carl
ton House Terrace.
Lady Irene Mersia! Dat was de
naam van dat meisje, de dochter van
den graaf van Mersia, die, zooals de
heer Bates haar verteld had, met dien
knappen vlieger ging trouwen, dien
ze in de loge in den schouwburg had
gezien dien Lord Terence, waar
mijnheer Bates zooveel over had we
ten te vertellen
En Lady Irene had een kamenier
noodig. Waarom zou zij haar geluk
niet eens beproeven.
Ze sprong op en bekeek zich in den
goedkoopen spiegel boven den schoor
steen, streek haar haar glad langs de
slapen, zette een ernstig en gereser
veerd gezicht, sloeg haar oogen neer
en zuchtte ingetogen. Toen verander
de haar gezicht; en ze lachte hardop.
Ik ga het probeerenriep ze uit.
Terwijl Redmayne op weg was naar
Fairlawn om Irene en de hertogin te
halen, overlegde hij met zich zelf of
hij iets zou zeggen van de beslissing,
die de graaf genomen had, van zijn
weigering om in haar verloving toe te
stemmen. Maar de kwestie zou zich
vanzelf oplossen.
Irene kwam hem in de hall tege
moet, met uitgestrekte hand en een
glimlach van welkom. Het was duide
lijk, dat ze hem geen verwijt meer
maakte van de schijnbare koelheid,
waarmee hij haar ontboezemingen
ontvangen had.
O, bent u het, mijnheer Redmay
ne? zei ze, terwijl haar grijze oogen
helder en vriendelijk in de zijne ke
ken. Komt u eens een dag vacantie
nemen? Dat is verstandig van u.
Neen, ik kom vandaag als afge
zant, Lady Irene. Lord Mersia zou
graag willen, dat u vandaag terug
kwam in de stad.
Vader hij is toch niet ziek?
Neen, noen, haastte Redmayne
zich, haar gerust te stellen. Niet in 't
minst, maar hij zou u graag weer bij
zich hebben.
(Wordt vervolgd).