GEMENGD NIEUWS FEUILLETON DE DUBBELGANGSTER GEHEIMZINNIGE DIEFSTAL VAN EEN ERFENIS UIT EEN KOFFER. Bij een winkelier in de Grensstraat te Nispen, onder de gemeente Roosen daal, hebben inbrekers kans gezien des nachts een koffer mee te nemen, waarin o.m. een bedrag van 60UÜ was geborgen, dat afkomstig was van een erfenis. De koffer bevond zich in de kamer waar de bewoners sliepen, zoodat de dief wel een bijzonder stout stukje heeft uitgehaald. De winkelier had ongeveer 3 maan den geleden 6000 geërfd. Plannen om van het geld een woning te bou wen konden, in verband met de moei lijkheden welke dit opleverde, geen doorgang vinden. Het geld werd daar om voorloopig in huis bewaard, ge borgen in een koffer, welke op de slaapkamer bij het bed was geplaatst. De dief moet met de situatie goed op de hoogte zijn geweest, daar de vrouw 's avonds bij het naar bed gaan haar kleeding over den koffer hing, zoodat deze aan het oog onttrokken werd. Vermoedelijk is hij naar binnen ge slopen door een ruitje in te duwen, waardoor hij de knip van de deur kon schuiven en den sleutel grijpen, die naast de deur aan een spijker hing. Nergens was iets geforceerd en na zijn nachtelijke visite heeft de insluiper alle deuren weer op dezelfde manier gesloten. Om boven op de slaapkamer te kunnen komen heeft de gauwdief een valluik moeten openen. Ook hiervan hebben de bewoners niets gehoord. Uit het feit, dat de waakhond niet heeft aangeslagen, leidt men af, dat de bezoeker een goede bekende is ge weest. Behalve de erfenis van 6000 heeft de dief ook de spaarbankboekjes der kinderen en een portcmonnaic, welke op de schoorsteen lag, meegenomen. Voorts bevatte de koffer nog een be drag aan geld van een zwager uit Es- schen. Tot dusver heeft het onderzoek nog geen resultaat gehad. ZEVEN DOODEN EN VELE GEWONDEN BIJ EXPLOSIE IN HET ZUIDEN DES LANDS VAN BRITSCHE BOM. Woensdagnacht hebben de Engel- schen verschillende luchtaanvallen op ons land ondernomen. Tal van brand- en brisantbommen werden geworpen, die echter bijna al le in het open veld of in kanalen te recht kwamen. Groote schade werd dan ook niet aangericht. Wel kregen eenige woonhuizen, boerenwoningen, een school en enkele andere gebouwen glasschade. Gelukkig werden geen per sonen getrollen. Verschillende ontstane branden konden spoedig worden gebluseht. Te netreuren is echter, dat bij een ont ploffing van een vroeger geworpen uoin 111 een plaats in het Zuiden des muus zeven uur&ers weruen geuooü en «.ai van anueren weruen gewonu, oil ier wie versciniienue ernstig. (A.N.P.). FRAUDE BIJ MEELCENTRALE TIJDiG ONTDEKT. Een groothandelaar in koloniale wa ren te 's-Gavenhage ontving enkele weken een machtiging voor de leve ring van 60.000 kg. koffie aan A. R. te Amsterdam, weiKe machtiging den indruk wekte op regelmatige wijze door de meelcentrale te zijn uigegeven. Daar de grossier geen kans zag een zoo groote partij te leveren, waar schuwde hij de meelcentrale. Terzelfder tijd kreeg de Meelcen trale hericht uit Rotterdam, dat daar hij een grossier een machtiging voor de levering van 3068 kg. thee aan ge noemden Amsterdammer was binnen gekomen. Een hoofdcontroleur van de Meel centrale is toen op onderzoek naar Rotterdam gegaan, waar hij beslag legde op eenige vervoerbewijzen voor distributie-artikelen en op twee mach tigingen voor den aankoop van levens middelen, welke bewijzen ten onrech te van den stempel der Meelcentrale hleken te zijn voorzien. Vervolgens zijn aan den Amster dammer A. inlichtingen gevraagd, waarbij deze beweerde de machtiging per post van de Meelcentrale te heb ben ontvangen. Deze mededeeling kon echter niet op waarheid berusten, daar de Meelcentrale de machtigingen niet had verzonden. Van een en ander werd aangifte bij de politie gedaan, die na verhoor A. R. in bewaring stelde. Genoemde R., die 44 jaar oud is, bleek reeds verscheidene malen mei de politie in aanraking te zijn geweest. Zeven maal was proces-verbaal we gens oplichting of verduistering tegen hem opgemaakt. Verder kwam aan het licht, dat R. kennis had aan de 33-jarige mevr. A. H. G. te 's-Gravenhage, die in relatie stond met den 25-jarigen J. Th. V., die als tijdelijk ambtenaar verbonden is aan de Meelcentrale. Deze V. bleek op onrechtmatige wijze aan machti gingspapieren van de Meelcentrale tc zijn gekomen, welke hij van den authentieken stempel der Meelcentra le had voorzien om ze daarna aan mevr. A. H. G. af te staan. Op haar beurt gaf mevr. A. H. G. deze mach tigingen aan haar vriend A. R. te Am- sieruam. Gebleken is, dat J. Th. V. ter beioo- ning een gut van 1UUU van A. R. had ontvangen. De leverantie van koffie is niet doorgegaan. Wat de partij thee hetrel't, deze werd door tusschenkomst van de Meelcentrale gemokeerü, Hetgeen een ter niet bekend was aan R., die deze partij op monster voor 11.6UU had mgekoent en voor 18.UÜU had ver- koent, terwijl nog op denzelfden avond deze partij weder aan een kettinghan delaar voor 23.UU0 werd verkocht, die haar voor ongeveer 30.000 op nieuw te koop aanbood. Uiteraard waren deze kettinghan delaren, evenmin als R., op de hoogte van het feit, dat de partij reeds ge blokkeerd was. Zij hebben derhalve slechts een windhandel gedreven. Met A. R. zijn tevens de crisis-amb tenaar J. Th. V. en mevr. A. H. G. in verzekerde bewaring gesteld. BROERTJE EN ZUSJE VERDRONKEN. Op weg van school naar huis zijn twee kinderen, zusje en broertje, uit het gezin Linstra te Groenveld onder Schagen midden in het land door het ijs gezakt en verdronken. Eenige mak kertjes, die zich in hun gezelschap be vonden, holden naar het dorp St. Maarten om hulp, maar toen deze ar riveerde, was inmiddels een half-uur verstreken. Dr. Groenhart uil Dirkshorn heeft nog ongeveer drie uur kunstmatige ademhaling toegepast. Uit de verha len der schoolkinderen bleek, dat hel broertje het eerst door het ijs is ge zakt en dat het zusje getracht heeft hem te redden, waarbij ook zij te wa ter is geraakt. BONNEN. Thans zijn geldig: Brood: (wit, bruin, luxe, krenten brood: de met 02 genummerde dubbele bonnen, rechtgevende op 2500 gram roggebrood of 2000 gram ander brood of 20 rantsoenen ge bak, geldig t.e.m. 16 Febr. (even tueel t.e.m. Zondag 23 Februari). Bon 1 nog geldig t.e.m. 16 Febr. Op de bloemkaart: Bon No. 4, recht gevende op 50 gram brood of x/z rantsoen gebak of 35 gram tarwe meel, 'tarwebloem, roggemeel, rog gebloem, zelfrijzend bakmeel of boekweitmeel. Geldig t.e.m. Zondag 23 Februari. Koffie en thee: Bon No. 02 van de nieuw uitgereikte „bonkaart alge meen" geeit recht op net koopen van 12a gram kol t ie of 50 gr. tnee. Geldig gedurende het tijdvak van 3 Fenruarr tot en met 16 Maart a.s. Boter, margarine en vet: Bon 03 van de laatst uitgereikte boter- en vet- kaart geelt reent op het koopen van 2oU gram boter of margarine of 200 gram vet. Geldig t.e.m. 16 Februari, (eventu eel t.e.m. 23 Februari). Bon 28 nog geldig t.e.m. 16 Febr. Slaolie: Bon 21 van de boter- en vet- kaart geeft recht op het koopen van Vz flesch slaolie. Geldig t.e.m. 28 Februari. Eieren: Bon 04, rechtgevende op één ei, geldig t.e.m. Zondag 16 Februari, (eventueel t.e.m. Zondag 23 Febr.). Bon 03 nog geldig t.e.m. Zondag 16 Februari). Kaas: Bon 19, 32, 45 en 58 geven elk recht op het koopen van 100 gram kaas, geldig t.e.m. 23 Februari. Vleesch: Bon 01 (nieuwe vleesch- kaart) geeft recht op het koopen van 100 gram vleesch, been inbe grepen, of een rantsoen vleesch- waren. Op bon „01 worst, vleeschwaren", uit sluitend een rantsoen vleeschwaren. Geldig gedurende het tijdvak van Donderdag 6 Februari tot en met Zondag 16 Februari a.s. Niet gebruikte bonnen blijven geldig tot en met 19 Februari a.s. Suiker: Bon 91 van het algemeen distributiebonboekje geeft recht op het koopen van 1 K.G. suiker. Geldig t.e.m. 14 Februari. Havermout of Havervlokken of Haver- bloem of aardappelmeelvlokken: Bon 57, rechtgevende op 250 gram. Geldig tot en met 21 Februari. Gort: Bon 44, rechtgevende op 250 gram gort, gortmout of grutten, gel dig tot en met 21 Februari. Rijst: Bon 92 van het algemeen dis tributiebonboekje geeft recht op 't koopen van 250 gram rijst of rijste- mecl of rijstgrics of rijstebloem of gruttenmeel (gemengd meel). Geldig tot 21 Februari. Maizena of griesmeel- of puddingpoe der of aardappelmeel of sago: No. 87, rechtgevende op 100 grain, gel dig tot en met 21 Februari. Vermicelli of macaroni of spaghetti: No. 31, rechtgevende op 100 gram, geldig tot en met 21 Februari. Peulvruchten: Bon 102 van het al gemeen distributiebonboekje geeft recht op het koopen van l/z K.G. erwten of bruine- en witte boonen of capucijners, gedurende het tijd vak van 27 Januari tot en met 16 Februari a.s. Zeep: Bon 01 (nieuw alg. distr. boek je) 150 gr. toiletzeep (nieuwe sa menstelling), 120 gr. huishoudzeep, 150 gr. zachte zeep, 250 gr. zeeppoe der, (125 gr. zeepvlokken, 250 gr. zelfwerkende waschmiddelen of 200 gram vloeibare zeep, oude voorraden mogen worden uitverkocht), 20 kg. dr. waschgoed. 300 gr. zachte zeeppasta, (600 gram waschpoeder, alleen voor wassche- rijen). Geldig t.e.m. 28 Februari. Bon 117: (extra bon, die afzonderlijk aan personen boven de 15 jaar is uitgereikt) geeft recht op 't koopen van 50 gram scheerzeep of één tube scheercrême, of één pot scheerzeep, geldig t.e.m. 30 April. Petroleum: op zegel gemerkt: „Pe riode „D", rechtgevende op 2 liter, t.e.m. 23 Februari. Petroleumzegel „periode 8" geeft recht op het koopen van twee liter petroleum, gedurende het tijdvak van Maandag 30 December tot en met Zondag 23 Februari a.s. Honden en kattenbrood: Bon 15 van de voederkaart voor honden en kat ten. Geldig t.e.m. 28 Februari. Kinderschoenen: alle soorten tot en met maat 23 zonder bon. Schoenen en pantoffels blijven onveranderd. BRANDSTOFFEN. Bonnen 11, 12, 13 kaart haarden, ka chels: één eenheid vaste brandstof. Bonnen 25 t.e.m. 32 kaart centrale verwarming één eenheid vaste brandstof. Geldig t.e.m. 28 Februari. Bonnen „brandstoffen één eenheid, 4e periode", alsmede bonnen „cokes één eenheid, 4e periode": Geldig t.e.m. 28 Februari. Geldigheidsduur bonnen 08, 09, 10 kaart haarden, kachels, en 15 t.e.m. 24 kaart centrale verwarming, ver lengd t.e.m. 14 Februari. Generator-anthraciet: Bon „generator- anthraciet eerste periode" Ihl. (max. 75 kg) anthracietnootjes V. Bon „generator-turf eerste periode" 50 stuks baggerturf. Geldig t.e.m. 28 Februari. „DE ECHO VAN HET ZUIDEN". 23) Beide mannen zwegen enkele oogen- blikken; toen vroeg Redmayne rustig: Is er iets? Voelt u zich niet goed? Niet goed? Neen, antwoordde Mersia, met een stem, waarin zooveel smart en radeloosheid klonk, dat Red mayne een schok kreeg. Ik ben niet ziek, maar wanhopig, zei Mersia heftig. Hij draaide het licht aan, en Redmayne zag, dat zijn ge zicht grauw en vervallen was. Mersia stond op en begon het ver trek oj) en neer te loopen. Eindelijk bleef hij staan en legde een hand op Redmayne's schouder. Redmayne, ik ben in de verzoe king, jou alles te vertellen. Maar neen; zelfs niet aan mijn besten vriend. Er zijn dingen geheimen die een mensch in zijn eigen hart moet begraven al verbranden en verschroeien ze bet ik ik vraag je excuus, brak hij af, terwijl hij zijn bevende stem met de grootste inspan ning in bedwapg hield. Ik ik ben een beetje opgewonden en van streek. Terence is hier geweest om mijn toe stemming te vragen voor zijn verlo ving met Irene. Redmayne bleef een oogenblik zwij gen; zijn gezicht was onbewogen, zijn oogen keken vast in die van zijn oude ren vriend. En u hebt toegestemd? vroeg hij toen en zijn stem was even onbewo gen als zijn trekken. Neen, ik heb geweigerd, ant woordde Mersia, bijna kortaf. Wil je mijn reden weten? Ik zou er niet aan denken, u die tc vragen, zei Redmayne. Ze zijn te jong veel te jong. Ze moeten wachten, zei Mersia, met bedwongen heftigheid. Hij liet zich weer in zijn stoel vallen en bleef een paar seconden somber voor zich uit staren; toen zei hij gedempt: Ik wil Irene thuis hebben. En da delijk. Wil je morgen naar Fairlawn gaan en haar halen? Ik wil niet lan ger wachten Een zwak rood kleurde Redmayne's wangen en voor het eerst sloeg hij zijn oogen neer. Uitstekend! zei hij rustig. En nu zal ik u alleen laten, zoodat u kunt gaan rusten. Neen, neen, zei Mersia, met onge wone prikkelbaarheid. We hadden im mers afgesproken, nog een paar uur te werkenLaten we meteen aan den slag gaan. Het zal me op andere ge dachten brengen. HOOFDSTUK XII. Madge had Stcphanota's aanzoek met verontwaardiging aangehoord en hem met een verachtelijk lachje ver laten; maar ze was zich bewust van een ellendig gevoel van zwakte en weerloosheid. Ze kon dien vreemden invloed, dien hij op haar had, niet af schudden; de betoovering bleef haar gevangen houden. I Je ziet er niet goed uit, Agnes, zei hij op een avond, nadat ze hem, op%zijn bevel, in den tuin ontmoet had. Dat werk hier in het ziekenhuis is tc zwaar voor je. Enfin, 't zal er gauw mee gedaan zijn; en dan zul je kun nen uitrusten uitrusten en van het leven genieten. Want ik heb de zaak nog eens overdacht en ben tot het be sluit gekomen, dat we onmiddellijk zullen trouwen. Madge's gezicht werd krijtwit en haar oogen vlamden, maar ze sprong niet op van haar plaats op de bank en sprak geen woord van protest. Ja, onmiddellijk, herhaalde hij; want ik heb gemerkt, ckit ik naar je verlang, Agnes. Ik heb me zelf on recht gedaan toen ik onlangs zei, dat ik geen hart had. Ik heb er een, en jij hebt het ontdekt; het geschapen, zou ik bijna zeggen. Ben je daar blij om, liefste? Heel haar wezen kwam in opstand tegen dat woord, dat hij voor de eerste maal gebruikte en zonder dat ze hem het recht daartoe had gegeven. Maar ze bleef bewegingloos zitten. Luister, liefste, zei hij na een korte stilte. Ik moet voor een paar da gen op reis. Ik blijf niet langer weg dan een week op zijn hoogst en zoodra ik terugkom, trouwen we, nietwaar? Madge stond op en bleef met neer geslagen oogen ^or hem staan. Dat is al heel gauw, maar zei ze met trillende stem, en met uitstekend gespeelde schuchterheid. Hij legde zijn arm 0111 haar heen en trok haar naar zich toe. Geef me een kus, zei hij, uit eigen beweging. Je was zoo boos, toen ik er onlangs een nam, weet je nog wel? Nu zul je niet boos zijn, wel; nu wil je me wel een kus geven, is 't niet, liefste? Toe, laat me nu gaan, zei ze, ter wijl ze zich dwong tot een glimlachje en een luchtigen toon trachtte aan te slaan. Wanneer ga je weg? Je je blijft niet langer dan een week? Morgenochtend vroeg. Nee, in geen geval langer dan een week. Maar die eene week zal me al veel te lang vallen. Madge haalde diep adem, zoodra ze alleen was; toen haastte ze zich naar haar kamertje en pakte haastig haar bescheiden garderobe in haar klein handkoffer. Ze nam haar beursje en telde den inhoud. Madge ging voor zichtig met haar geld om en had het grootste deel van haar salaris overge spaard; er was genoeg om een paar weken van te kunnen leven. Den volgenden morgen zag ze Ste- phanota wegrijden in een taxi en een half uur later klopte ze aan de kamer van de directrice en sloop bleek eri met behuilde oogen binnen. Ze had juist een brief gekregen, dat haar moeder heel zwaar ziek was ster vende. Wilde de directie haar verlof geven om er dadelijk heen te reizen? De directrice luisterde en keek vol sympathie in het mooie, treurige ge zichtje. Ze had een zwak voor Madge. Het spijt me erg, dat te hooren, zei ze. Natuurlijk kunt u dadelijk gaan. Wacht, voegde ze er bij, toen Madge een paar woorden van dank stamelde. Hebt u geld genoeg, zus ter? Genoeg om de reis te betalen, zei Madge. Ik moet naar Birmingham. De directrice nam een banknoot van vijf pond uit haar lessenaar. Nu, dat lijkt niet al te veel; neem dit voor alle zekerheid ook nog mee. Het komt later wel in orde en 't zal u misschien te pas komen. Madge nam haastig afscheid van haar collega's. Ze waren allen harte lijk met haar begaan en Mary ging zelfs zoo ver, dat ze verlof vroeg om zuster Agnes tot aan haar taxi te bren gen, tot groote ergernis van die jonge dame. Midland Station, hoorde Mary haar tegen den chauffeur zeggen, maar zoodra de wagen een paar stra ten verder was, tikte Madge tegen het glas en gaf den man een adres in Bloomsbury. Toen leunde ze met een zucht van verlichting achterover en glimlachte bevrijd. Al was er geen Stephanota ge weest om haar op de vlucht te drijven verplegen was toch maar een zuur baantje; en ze vroeg zich nu af, hoe ze het nog zoo lang had uitgehouden. In het pension, waar ze nu heen reed, had ze al eens gewoond in den tijd, toen ze nog aan het tooneel was; en ze had het geluk, een kamer vrij te vinden. Dien avond ging ze naar den schouwburg, en ze was al half van plan, maar weer aan het tooneel te gaan. Maar, hoewel de meeste men- schen denken, dat een acteur een pret tig en gemakkelijk leven heeft, Madge, die er ondervinding van had, wist wel beter; en ze rilde bij de gedachte, dat leven van zwoegen en zwerven weer te moeten opnemen. Toen ze weer thuis was, at ze nog een stukje alvorens naar bed te gaan; ze nam een krant op en keek werktui gelijk de lange lijst van aangeboden betrekkingen door. Ze had geen plan, naar één daarvan te solliciteeren en dacht nauwelijks bij wat ze las. Maar plotseling trok een naam haar aan dacht. Ze ging met een schokje recht op zitten, één en al aandacht en leven. De advertentie luidde: GEVRAAGD. Een beschaaf de en geroutineerde kamenier met uitstekende referentiën. Aanmel den bij Lady Irene Mersia, Carl ton House Terrace. Lady Irene Mersia! Dat was de naam van dat meisje, de dochter van den graaf van Mersia, die, zooals de heer Bates haar verteld had, met dien knappen vlieger ging trouwen, dien ze in de loge in den schouwburg had gezien dien Lord Terence, waar mijnheer Bates zooveel over had we ten te vertellen En Lady Irene had een kamenier noodig. Waarom zou zij haar geluk niet eens beproeven. Ze sprong op en bekeek zich in den goedkoopen spiegel boven den schoor steen, streek haar haar glad langs de slapen, zette een ernstig en gereser veerd gezicht, sloeg haar oogen neer en zuchtte ingetogen. Toen verander de haar gezicht; en ze lachte hardop. Ik ga het probeerenriep ze uit. Terwijl Redmayne op weg was naar Fairlawn om Irene en de hertogin te halen, overlegde hij met zich zelf of hij iets zou zeggen van de beslissing, die de graaf genomen had, van zijn weigering om in haar verloving toe te stemmen. Maar de kwestie zou zich vanzelf oplossen. Irene kwam hem in de hall tege moet, met uitgestrekte hand en een glimlach van welkom. Het was duide lijk, dat ze hem geen verwijt meer maakte van de schijnbare koelheid, waarmee hij haar ontboezemingen ontvangen had. O, bent u het, mijnheer Redmay ne? zei ze, terwijl haar grijze oogen helder en vriendelijk in de zijne ke ken. Komt u eens een dag vacantie nemen? Dat is verstandig van u. Neen, ik kom vandaag als afge zant, Lady Irene. Lord Mersia zou graag willen, dat u vandaag terug kwam in de stad. Vader hij is toch niet ziek? Neen, noen, haastte Redmayne zich, haar gerust te stellen. Niet in 't minst, maar hij zou u graag weer bij zich hebben. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1941 | | pagina 4