Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Eerste Blad.
Strijd ontbrandt tusschen Duitschland en
Rusland De oproep van den Führer -
Verklaring van Von Ribbentrop
NUMMER 51.
WOENSDAG 25 JUNI 1941.
64e JAARGANG.
DIT BLAD VERSCHIJNT
WOENSDAG EN ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden,
enz. franco te zenden aan den Uitgever
Abonnementsprijs
Per 3 maanden 1.31. Franco per
post door 't geheele rijk 1.47J^.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Giro No. 50798. Telegr.-Adres: ECHO.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel. Minimum 1.50
Reclames 40 cent per regel.
Bij contract flink rabat.
Zondagochtend is hij het uitbreken
van den dag de strijd aan de Duitsch-
Russische grens ontbrand. Naar in 't'
Duitsche weermachtbericht wordt me
degedeeld, zijn toen de gevechtshande
lingen begonnen.
Eenige uren later, om half zes, werd
door rijksminister Goebhels de oproep
van den Führer aan het Duitsche volk
voor de radio voorgelezen, waarin Hit-
Ier zijn beslissing motiveert.
(De tekst van deze proclamatie staat
hieronder afgedrukt).
Te zamen met de Duitsche troepen
hebben het Finsclie en Roemeensche
leger den strijd tegen de Sovjet-Unie
aangebonden, waardoor er, zooals Hit.
Ier in zijn proclamatie heeft verklaard,
een front tot stand is gekomen van de
Noordelijke IJszee tot de Zwarte Zee.
Ook Italië beschouwt zich als in oor
log met Rusland en verder heeft Slo-
vakije de betrekkingen met de Sovjet-
Unie verbroken en de zijde van
Duitschland gekozen.
Het Duitsche weermachtbericht deelt
omtrent de gevechtshandelingen nog
slechts mede, dal een Russische po
ging om Oost-Pruisen binnen te vlie
gen, werd verijdeld. Het D.N.R. ver
neemt verder nog, dat het Duitsche
luchtwapen hierbij zware slagen heelt
toegebracht.
Duitsche gevechtsvliegtuigen hebben,
naar 't D.N.R. meldt, Zondag Sebas-
topol gebombardeerd.
Aan 't Roemeensch-Russische front
zijn de troepen van generaal Anto-
nescu, naar van Roemeensche zijde
wordt bericht, de Proet, welke de grens
tusschen Roemenië en de Sovjet-Unie
vormt, overgetrokken. Het Finsche
communiqué maakt melding van Rus
sische vliegeractie boven Finsch ge
bied.
PROCLAMATIE VAN HITLER.
Garantie-beloften.
Litaucn.
Russische opmarsch.
Vragen van Molotof.
Het Joego-Slavische conflict.
Grensschendingcn.
ABONNEERT U
OP DIT BLAD
De Echo van het Zuiden,
Waaiwijbscoe en Langstraalscbe ('onrait.
Hoofdredacteur: Jan Tielen, Waalwijk.
Hieronder volgt de tekst van den oproep, dien
de Führer tot het Duitsche volk heeft gericht:
Duitsch volk, nationaal-socialisten. Door zware
zorgen gedrukt, tot maandenlang zwijgen ge
doemd, is thans het oogenblik gekomen, waarop
ik eindelijk openlijk kan spreken.
Toen het Duitsche Rijk op 3 September 1939 de
Engelsche oorlogsverklaring ontving, werd de
Britsche poging herhaald, ieder begin van een
consolidatie en daarmede een opgang van Europa,
door den strijd tegen de s|terkste macht van het
continent te verijdelen. Zoo heeft Engeland ec^s
in vele oorlogen Spanje te gronde gericht. Zoo
voerde het zijn oorlogen tegen Nederland, zoo
bestreed het met behulp van geheel Europa later
Frankrijk. En zoo begon het, omstreeks de eeuw
wisseling, met de omsingeling van het Duitsche
Rijk en begon in 1914 den wereldoorlog.
Slechts door zijn innerlijke oneenigheid heeft
Duitschland In 1918 verloren. De gevolgen waren
verschrikkelijk. Nadat men eerst huichelachtig
had verklaard, alleen tegen den keizer en zijn
regiem gestreden te hebben, begon men na het
neerleggen der wapens door het Duitsche leger
met het stelselmatig vernietigen van het Duit
sche Rijk. Terwijl de profetie van een Fransch
staatsman, dot in Duitschland twintig millioen
menschen te veel waren, d.w.z. door honger, of
ziekte of emigratie uit den weg geruimd moesten
worden, schijnbaar letterlijk in vervulling ging,
begon de nationaal-socialistische beweging met
haar hereeniglngswerk onder liet Duitsche volk,
waarmede het herstel van het Duitsche Rijk werd
ingeleid.
Deze opheffing van ons volk uit nood, ellende
en smadelijke miskenning, stond in het teeken
van een zuiver innerlijke wedergeboorte. In de
eerste plaats Engeland werd hierdoor niet ge
troffen of ook maar bedreigd. Desalniettemin be
gon toch onmiddellijk weer de nieuwe, van haat
vervulde omsingclingspolitiek tegen Duitschland.
Van binnen en van buiten kwam het tot een
ieder van ons bekende complotten tusschen joden
en democraten, bolsjewisten en reactionnairen,
welke alleen ten doel hadden de stichting van
den nieuwen Dultschen volksstaat te verhinderen
en het Rijk opnieuw in onmacht en ellende te
storten. Behalve ons trof de haat van dit inter
nationale wereldcomplot die volken, welke even
eens door het geluk over het hoofd gezien en
gedwongen waren, in harden strijd om hel be
staan het dagelijksch brood te verdienen. Vooral
Italië en Japan werd liet aandeel in de goederen
dezer wereld precies als Duitschland bestreden,
ja zelfs verboden.
De aaneensluiting van deze landen was der
halve slechts een daad van zelfbescherming tegen
de hen bedreigende, egoïstische wereldcoalitie van
rijkdom en macht.
Reeds in 1936 heeft Churchill gezegd, volgens
de verklaring .van den Amerikaanschen generaal
Wood in een commissie van het Amerikaansche
Huis van Afgevaardigden, dat Duitschland weer
te machtig werd en derhalve vernietigd moest
worden. In den zomer van 1939 scheen Engeland
het tijdstip gekomen te achten om de nieuwe
voorgenomen vernietiging met de herhaling van
een uitgebreide omsingelingspolitiek tegen
Duitschland te beginnen. Het systeem van de tot
dit doel begonnen leugencampagne bestond hier
in, andere volken voor bedreigd te verklaren, ze
eerst In te palmen met Engelsche garantie- en
bijstandbeloften en dan, evenals vóór den wereld
oorlog, tegen Duitschland te laten opPukken.
Zoo slaagde Engeland er in, van Mei tot Augus
tus 1939, de bewering de wereld in te sturen
dat Litauen, Estland, Letland, Finland, Bessa-
rabië en ook de Oekraïne door Duitschland on
middellijk bedreigd werden. Een deel dezer sta
ten liet zich er toe verleiden, de met deze be
weringen aangeboden garantiebelofte te aanvaar
den en ging hiermede over in het nieuwe om-
"singelingsfront tegen Duitsclilund.
Onder deze omstandigheden achtte ik het voor
mijn geweten en voor de geschiedenis van liet
Duitsche volk 'te kunnen verantwoorden, dezen
landen, of hun regeeringen, niet alleen de ver
zekering te geven dat deze Britsche beweringen
onwaar waren, doch bovendien de sterkste macht
in het Oosten nog in het bijzonder door een
plechtige verklaring gerust te stellen ten aanzien
van de grenzen onzer belangen.
Nationaal-socialisten, ge hebt het toen wel al
len gevoeld, dat deze stap voor mij een zeer
bittere en moeilijke was. Nooit heeft het Duitsche
volk jegens de volken van Rusland vijandige ge
voelens gekoesterd. Alleen, sedert meer dan 20
jaar, heeft de joodsch-bolsjewistisclie clique van
machthebbers uit Moskou getracht niet alleen
Duitschland, doch geheel 'Europa in brand te
steken. Niet Duitschland heeft toen getracht zijn
nationaal-socialistische wereldbeschouwing naar
Rusland over te brengen, doch de joodsch-bol
sjewistisclie machthebbers in Moskou hebben
steeds weer gepoogd ons en anderen Europeeschen
volken hun heerschappij op te leggen en dit niet
alleen langs geestelijken weg, doch in de eerste
plaats door middel van militaire macht. De ge
volgen van het optreden van dit regiem waren
In alle landen slechts chaos, ellende en hongers
nood.
Ik heb er daarentegen sedert twintig jaar naar
gestreefd, met een minimum van ingrijpen en
zonder eenige vernietiging van onze productie tot
een nieuwe socialistische orde in Duitschland te
komen, waardoor niet alleen de werkloosheid uit
den weg wordt geruimd, doch ook de vrucht van
den arbeid in stijgende mate den werkenden
mcnsch ten goede komt. De resultaten van deze
politiek van nieuwe economische en sociale orde
ning van ons volk welke door stelselmatig de
tegenstellingen van klasse en stand te overwin
nen, als uiteindelijk doel naar een ware volks
gemeenschap streeft, zijn in de geheele wereld
uniek. Het was derhalve voor mij in Augustus
f939 een zware stap, mijn minister naar Moskou
te zenden om daar te pogen de Britsche om
singelingspolitiek tegen Duitschland tegen te
werken. Ik heb dit slechts gedaan in het be
wustzijn van mijn verantwoordelijkheid tegen
over het Duitsche volk, voor alles echter in de
hoop, ten slotte toch tot een duurzame ontspan
ning te komen en de offers, die misschien toch
van ons geëischt zouden worden, te kunnen ver
minderen.
Terwjjl nu Duitschland te Moskou plechtig
verzekerde dat de betrokken gebieden en landen,
behalve Litauen, buiten elk politiek bclangenge-
bied van Duitschland lagen, werd nog een spe
ciale overeenkomst getroffen voor het geval, dat
het Engeland zou lukken, Polen werkelijk tegen
Duitschland in den oorlog te hitsen. Doch ook
hier werd een grens aan de Duitsche aanspraken
gesteld, welke in geen verhouding tot de pres
taties van de Duitsche wapens stond.
Nationaal-socialisten. De gevolgen van dit, door
mijzelf gewensclite en in het belang van het
Duitsche volk gesloten verdrag, waren, in het
bijzonder voor de in de getroffen landen levende
Duitschers, zeer zwaar. Ver over een half millioen
Duitsche volksgenooten, allen kleine boeren, hand
werkers en arbeiders, werden bijna op staanden
voet gedwongen hun vroeger vaderland te ver
laten, om een nieuw regiem te ontloopen, dat
hen om te beginnen met grenzenloozc ellende
bedreigde en vroeg of laat geheel zou uitroeien.
Toch zijn nog duizenden Duitschers verdwenen.
Het wns niet steeds mogelijk iets van hun lot
of van hun verblijfplaats te ontdekken. Onder
hen bevonden zich alleen al ruim 160 mannen
van Duitsche nationaliteit.
Ik heb over dit alles gezwegen, omdat ik zwij
gen moest, want het was toch mijn wensch, een
definitieve ontspanning en zoo mogelijk een
duurzame overeenkomst met dezen staat tot stand
te brengen.
Reeds tijdens onzen opmarsch in Polen echter
maakten de Sovjet-machthebbers plotseling, in
tegenstelling met het verdrag, ook aanspraken op
Litauen. liet Duitsche Rijk heeft nooit de be
doeling gehad Litauen te bezetten en heeft dan
ook niet alleen geen dergelijken eisch aan de
Litausche regcerlng gesteld, doch integendeel het
verlangen van de Litausche regeering, Duitsche
troepen naar Litauen te zenden, afgewezen, aan
gezien dit niet overeenkwam met de doelstellin
gen van de Duitsche politiëk. Toch heb ik mij
in dezen nieuwen RussiscKen eisch geschikt.
Dit was evenwel slechts het begin van steeds
nieuwe afpersingen, welke steeds weer werden
herhaald.
De overwinning in Polen, welke slechts door
Duitsche troepen werd bevochten, was voor mij
opnieuw aanleiding een vredesaanbod aan de
Westelijke mogendheden te doen. Door de inter
nationale en joodsche oorlogsophitsers werd dit
van de hand gewezen. De reden van deze wei
gering vond reeds toen haar oorzaak in het feit,
dat Engeland nog steeds hoopte een Europcesclie
coalitie tegen Duitschland 1« kunnen mobiliseeren,
met inbegrip van den Balibii en de Sovjet-Unie.
Derhalve besloot men te Londen Mister Cripps als
ambassadeur naar Moskou te zenden. Hij kreeg
de duidelijke opdracht, onder alle omstandig
heden de betrekkingen tusschen Engeland en
Sovjet-Rusland opnieuw aan te knoopen en in
Engelschen zin te ontwikkelen. Over de vorde
ringen van deze missie publiceerde de Britsche
pers berichten, zoolang zij niet door tactische
redenen tot zwijgen genoopt was. In deii herfst
van 1939 en in het voorjaar van 1940 lieten zich
inderdaad ook de eerste gevolgen merken. Ter
wijl Rusland zich gereed maakte niet alleen Fin
land, doch ook de Baltlsche staten militair onder
zijn juk te brengen, motiveerde het dit optreden
plotseling met de even leugenachtige als be
lachelijke bewering, dat het deze landen moest
beschermen tegen een Vreemde badreiging of
deze dreiging moest voorkomen worden.
Hiermede werd alleen Duitschland bedoeld,
want geen andere macht zou in het Oostzeegebied
kunnen binnendringen of daar oorlog voeren.
Toch moest ik zwijgen. De machthebbers in het
Kreml gingen echter onmiddellijk verder. Ter
wijl Duitschland in het voorjaar van 1910 zijn
strijdkrachten in den zin van het z.g. vriend
schapsverdrag ver van de Oostelijke grenzen te
rugtrok, ja zelfs dit gebied voor een groot deel
geheel van Duitsche troepen ontblootte, begon
reeds in dezen tijd de opmarsch van de Russi
sche strijdkrachten in een mate, welke slechts
opgevat kon worden als een bewuste bedreiging
tegen Duitschland. Volgens een destijds door Mo-
lotof persoonlijk afgelegde verklaring, bevonden
zich reeds in het voorjaar van 1940 22 Russische
divisies alleen reeds in de Baltlsche landen. Aan
gezien de Russische regeering zelf steeds beweer
de, dat zij door de bevolking van deze landen
zelf was geroepen, kon het doel van hun aan
wezigheid aldaar slechts een demonstratie tegen
Duitschland zijn. Terwijl nu onze soldaten van
10 Mei 1940 af de Fransch-Britsche macht in het
Westen hadden gebroken, werd de Russische op
marsch aan ons Oostelijk front evenwel in een
steeds dreigender mate voortgezet. Van Augustus
1910 af meende ik derhalve, dat het in het be
lang van het Rijk niet meer te verantwoorden
was, onze, reeds zoo dikwijls verwoeste Oostelijke
provincies, onbeschermd te laten tegenover dezen
geweldigen opmarsch van bolsjewistische divi
sies. Hiermede ontstond, wat de Britscli-Russi-
sclie samenwerking beoogde, n.l. zoo sterke Duit
sche krachten In het Oosten te binden, dat, voor
al In de lucht, een radicaal einde van den oorlog
in het Westen niet meer voor de Duitsche leiding
te verantwoorden was. Dit strookte niet alleen
met het doel van de Britsche, doch ook van de
Sovjet-Russische politiek, want zoowel Engeland
als Sovjet-Rusland streeft het doel na den oor
log zoo lang mogelijk te laten duren, ten einde
geheel Europa te verzwakken en in eeii steeds
grooterc onmacht te brengen.
De dreigende aanval van Rusland op Roemenië
moest ten leste slechts dienen, een belangrijke
basis niet alleen van het Duitsche, doch van het
geheele economische leven van Europa In handen
te krijgen of toch minstens te vernietigen. Juist
het Duitsche Rijk heeft sedert het jaar 1933 met
oneindig geduld getracht de staten In het Zuid-
Oosten van Europa als handelspartners voor zich
tc winnen. Wij hadden derhalve ook het hoogste
belang bij hun inwendige staatkundige consoli
datie en orde. De inval van Rusland in Roemenië,
de koppeling van Griekenland aan Engeland,
dreigden ook deze gebieden binnen korten tijd
in een algemeen oorlogstooneel te veranderen.
Tegen onze beginselen en gewoonten in heb ik
op dringend verzoek van de toenmalige Roemeen
sche regeering, die zelf schuld droeg aan dezen
gang van zaken, den raad gegeven om des vredes
willen toe te geven aan de Russische afpersing
en Bessarabië af te staan.
De Roemeensche regeering meende evenwel, dit
slechts voor haar eigen volk te kunnen verant
woorden, als Duitschland en Italië ten minste
als schadevergoeding daarvoor een garantie zou
den geven, dat aan het resteerende grondgebied
van Roemenië niet meer kon worden getornd.
Met bezwaard hart heb ik dit gedaan. Vooral
reeds daarom: als het Duitsche Rijk een garantie
geeft, beteekent dit, dat het er ook voor instaat.
Wij zijn noch Engelschen, noch Joden. Zoo
meende ik nog op het laatste oogenblik den
vrede in dit gebied te hebben gediend, al had
ik dan ook zelf feu zware verplichting op mij
genomen.
Om deze problemen echter definitief op te
lossen en tevens duidelijk te kunnen vaststellen,
wat het standpunt van Rusland tegenover Duitsch
land was, benevens onder den druk van de steeds
krachtiger mobilisatie aan onze Oostelijke grens,
heb ik den heer Molotof uitgenoodigd naar Ber
lijn te komen. De Russische minister van Buiten-
landsche Zaken wenschtc nu opheldering respec
tievelijk een toestemmend antwoord van Duitsch
land op de volgende vier vragen:
le.. Vraag Molotof: Zou de Duitsche garantie
aan Roemenië in geval van een Russischen inval
op Roemenië ook voor de Sovjet-Unie gelden?
Mijn antwoord: De Duitsche garantie is alge
meen en verplicht ons onvoorwaardelijk. Muur
Rusland, aldus vervolgde ik, heeft ons nooit ver
klaard, dat het behalve Bessarabië, overigens
nog belangen in Roemenië bezat. Reeds de be
zetting van het Noordelijke deel van de Boeko-
wina maakte inbreuk op deze verzekering. Ik
meende derhalve niet, dat Rusland thans plot
seling nog bedoelingen van verdere strekking
tegen Roemenië kon hebben.
2e vraag MolotofRusland voelt zich opnieuw
door Finland bedreigd. Rusland is vast besloten
dit niet te dulden. Is Duitschland bereid Finland
geenerlei bijstand te verleenen en vooral de
Duitsche troepen, die ter aflossing naar Kirkenes
op weg waren, terstond terug te trekken?
Mijn antwoord: Duitschland heeft nog steeds
geen politieke belangen in Finland. Een nieuwe
oorlog van Rusland tegen het kleine Finsche volk
kan door de regeering van het Duitsche Rijk niet
langer draaglijk beschouwd worden, des te meer
omdat wij nooit aan een bedreiging van Rusland
door Finland hebben kunnen gelooven. Wij wil
len echter in het geheel ndet, dat de Oostzee
nogmaals oorlogstooneel wordt.
3e vraag Molotof: Is Duitschland bereid toe te
staan, dat Sovjet-Rusland zijnerzijds een garantie
aan Bulgarije geeft en met dit doel Russische
troepen naar Bulgarije zendt, waar hij Molo
tof wilde verklaren, dat zij niet voornemens
waren, naar aanleiding hiervan b.v. den koning
terzijde te schulen?
Mijn antwoord: Bulgarije is een souvereine
staat en ik wist niet, dat Bulgarije aan Sovjet-
Rusland, evenals Roemenië aan Duitschland, om
een garantie had verzocht. Bovendien moest ik
daarover mijn bondgenooten raadplegen.
ie vraag MolotofSovjet-Rusland heeft onder
alle omstandigheden vrijen doortocht door de
Dardanellen noodig en verlangt ook tot zijn ver
dediging de bezetting van enkele belangrijke
steunpunten aan de Dardanellen, respectievelijk
den Bosporus. Gaat Duitschland daarmede ac-
coord of niet?
Mijn antwoord: Duitschland is ten allen tijde
bereid zijn toestemming tot een wijziging van
het statuut van Montreux ten gunste van de sta
ten aan de Zwarte Zee tc verleenen. Duitschland
is niet bereid er mede accoord te gaan, dat Rus
land steunpunten aan de zeeëngten in bezit
neemt.
Nationaal-socialisten, ik heb hier dit standpunt
ingenomen, dat ik als verantwoordelijk leider
van het Duitsche Rijk, maar ook als vertegen
woordiger van de Europecsche cultuur en be
schaving, die zijn verantwoordelijkheid beseft,
uitsluitend kon innemen. Het gevolg van een ver
sterking van de Russische tegen Duitschland ge
richte activiteit en vooral in het directe begin
der uitholling van den nieuwen Roemeenschen
staat en de poging door propaganda de Bulgaar-
sche regccring ter zijde te schuiven. Met behulp
van verdwaasde, onrijpe figuren uit de legion
naire beweging, slaagde men er in in Roemenië
een staatsgreep te enscenceren, die ten doel had
het hoofd van den staat, generaal Antonescu, ten
val te brengen en in het land een chaos te ver
wekken, om door terzijdestelling van een wettige
heerschappij de voorwnarden te elimlneeren voor
het in werking treden van de Duitsche garantie-
beloften. Desondanks meende ik nog steeds, het
beste te doen door te blijven zwijgen.
Terstond na de mislukking van deze onder
neming werden de Russische troepenconcentraties
aan de Oostelijke grens van Duitschland nog
maals versterkt. Tankformaties en valscherm
troepen werden in steeds grootcr aantal dreigend
dicht bij de Duitsche grens gebracht. De Duitsche
weermacht en het Duitsche vaderland weten, dat
nog tot voor enkele weken geen enkele Duitsche
gepantserde of gemotoriseerde divisie aan onze
Oostelijke grens lag.
Indien er nog een laatste bewijs noodig mocht
zijn, voor de coalitie tusschen Engeland en, Sov
jet-Rusland, die ondanks alle afleidings- en ca
mouflage-manoeuvres intusschen tot stand ge
komen was, dan heeft het Joegoslavische conflict
dit geleverd.
Terwijl ik mijn best deed een laatste poging
tot pacificatie op den Balkan te ondernemen en
in samenwerking vol wederzijdsch begrip niet
den Duce, Joego-Slavië uitnoodigde tot het drie-
mogendhedenpact toe te treden, organiseerden
Engeland en Sovjet-Rusland samen dien coup,
<Jie deze Joegoslavische regeering in één nacht
ten vul bracht.
Want nu kan aan het Duitsche volk worden
medegedeeld, dat de Servische coup tegen Duitsch
land zich niet slechts onder Engclsch, doch
vooral onder Russisch vaandel voltrok.
Daar wij ook hiertoe het zwijgen deden, ging de
Russische leiding i«i nog een stap verder. Zij
organiseerde niet alleen den Putch, doch zij
heeft enkele dagen later met de nieuwe creaturen,
die haar waren toegedaan, de bekende vriend-
pchapsovereenkomst gesloten, die ten doel had
de Servcn te sterken in hun begeerte om zich
tegen de pacificatie van den Balkan te verzetten
en tegen Duitschland op te hitsen. Dit had ook
geen platonisch doel: Moskou cischtc de mobili
satie van het Servische leger. Daar ik ook thans
nog meende beter niet tc kunnen spreken, gingen
dc machthebbers van het Kremlin* nog een stap
verder:
De Duitsche regeering bezit thans de bewijzen,
dat Rusland om Joegoslavië definitief in den
oorlog te brengen, de toezegging deed via Saloniki
wapens, vliegtuigen, munitie en ander oorlogs
tuig tegen Duitschland te leveren. Dit geschiedde
bijna op hetzelfde oogenblik toen ik zelf nog
aan den Japansclien minister van Buitenlandsche
Zaken, dr. Mutsocoka, den raad gaf, een ont
spanning met Rusland tot stand te brengen,
steeds in dc hoop daarmede den vrede te dienen.
Slechts de snelle opmarsch van onze onvergete
lijke divisies naar Sklopjc, benevens dc inneming
van Saloniki zelf, hebben de beddftUlgen van dit
Russische-Angelsaksische complot verhinderd. De
Servische vlicgofficieren vluchtten naar Rusland
en werden terstond als bondgenooten ontvangen.
Slechts de zege van de As-mogendheden op den
Balkan heeft yoorloopig verijdeld, Duitschland
dezen zomer in een strijd van maanden in het
Zuidoosten te verwikkelen en intusschen den op
marsch van de Russische legers steeds meer te
voltooien en hun oorlogsparaatheid te versterken
om dan samen met Engeland en met steun van
de verwachte Amerikaansche leveranties 't Duit
sche rijk en Italië te kunnen worgen en dood te
drukken.
Daardoor heeft Moskou de bepalingen van ons
vriendschapsverdrag niet slechts geschonden,
doch ook op erbarmelijke wijze verraden. En dit
alles terwijl de machthebbers op het Kremlin
tot op liet laatste oogenblik naar bulten, juist
als in de kwestie-Finland of -Roemenië, vrede
en vriendschap huichelden en schijnbaar on
schuldige démenti's opstelden.
Al werd ik tot nog toe door de omstandigheden
gedwongen steeds weer te zwijgen, thans is toch
het oogenblik gekomen, waarop verder toezien
niet slechts een nalatigheidszonde zou zijn, maar
een misdaad tegenover het Duitsche volk, ja
tegenover gansch Europa.
Thns staan omstreeks honderdzestig Russische
divisies aan onze grens. Sinds weken wordt deze
grens voortdurend geschonden, niet slechts bij
ons, maar in het hooge Noorden evenzeer als in
Roemenië. Russische vliegers scheppen er genoe
gen in deze grenzen eenvoudig achteloos over
het hoofd te zien, waarschijnlijk om ons daar
door te bewijzen, dat zij zich reeds heer en
meester in deze gebieden voelen.
In den nacht vnn 17 op 18 Juni hebben Russi
sche patrouilles weer verkenningen op Duitsch
gebied gedaan en zij konden eerst na een vrij
langdurig vuurgevecht worden teruggedreven.
Thans heeft echter het uur geslagen, waarop het
noodzakelijk wordt tegen dit complot van de^
Joodscli-Angelsaksischc oorlogshitsers en van de
eveneens Joodsche machthebbers der Bolsjewis
tische centrale tc Moskou op te treden.
Duitsch volkl Op dit oogenblik voltrekt zich
een opmarsch, die in uitgebreidheid en omvang
de grootste is, dien de wereld tot dusverre heeft
gezien.
Samen met Finsche kameraden staan dc strij
ders der overwinning van Narvik aan de Noor
delijke IJszee. Duitsche divisies, onder bevel van
den veroveraar van Noorwegen, beschermen sa
men met de Finsche vrijheidshelden onder hun
maarschalk den Finsche,n bodem. Van Odst-
Pruisen tot aan de Karpaten strekken dc forma
ties van het Duitsche Oostelijke front zich uit.
Aan de oevers van dc Proet, aan den beneden
loop van den Donau, tot aan de oevers van de
Zwarte Zee vereenigen Duitsche en Roemeensche
soldaten zich onder het staatshoofd Antonescu.
Derhalve is de taak van dit front niet meer dc
bescherming van afzonderlijke landen, maar dc
beveiliging van Europa en daarmee de redding
van allen.
Ik heb derhalve vandaag besloten het lot en
de toekomst van het Duitsche Rijk en van ons
volk weer In de handen van onze soldaten tc
leggen. Moge de Heere God ons juist bij dezen
strijd helpen.
Berlijn, 22 Juni 1941.
get. ADOLF HITLER.