wij het werk der gevallenen niet voortzetten met een even groote offervaardigheid als zij hebben betoond. Laat ons, ver trouwend op God's onmisbaren zegen, onder de veilige leiding van onze hooge Landsvrouwe ons nieuwe glorieuze Neder land opbouwen en wij zullen onze plicht en onze dankbaar heid aan de gevallenen hebben vervuld en hun offer zal niet' vergeefs zijn geweest. Hierna zong het Groot Man nenkoor, o.l.v. den heer Duyve- laar ,,Beati Mortui". De heer Christ Klerkx Jr. de clameerde vervolgens het ge dicht „Achttien dooden" van Jan Campert en twee toepasse lijke gedichten van Joep Nan- inck, waarna de heer C. Did- den het volgende overzicht gaf van de Oorlogsslachtoffers van Waalwijk: Als slachtoffers van hun solda- tenplicht vielen vier Waalwij- kers. De Heer hebbe hunne zie len. Door bruut geweld van den vij and verloren in concentratie kampen en door executies 10 Waalwijkers het leven. Dat zij rusten in vrede. De bevrijding van onze ge meente kostte ons 17 inwoners. Door bombardementen in ande re plaatsen keerden 7 Waal wijkers levenloos tot ons terug. God zij hun zielen genadig. 25 kinderen, vrouwen en man nen werden door de verrader lijke ronkende moordwerktuigen van den vijand vermoord. Hun lichamen zijn in ons mid den, dat hun zielen bij God mogen zijn. Als slachtoffers van landmijnen en dergelijke projectielen ver loren wij 6 medebewoners. Heer, laat hun zielen bij U in vrede rusten. Een onbekend aantal geallieer de vrienden, tijdelijke Waalwij kers, vielen bij de bevrijding van ons vaderland en onze vaderstad. God zij hunne zielen genadig. Wij herdenken deze dierbare doden en vragen voor hen een minuut stilte en in deze minuut stilte Uw gebed. Na deze plechtige minuut stilte zong het Groot Mannen koor „Ecce Quomodo Moritur". Joep Naninck sprak vervol gens een groote herdenkings rede uit, die hij ook gehouden heeft op de herdenkingsplech tigheid te Kaatsheuvel en waar voor wij voor een gedeelte kun nen verwijzen naar het artikel „10 Mei'' in ons vorige nummer, dat van zijn hand was, maar door ons van enkele aanvullin gen werd voorzien. In realis tische woorden schilderde hij de gebeurtenissen van dien fa talen 10 Mei dag, thans 5 jaar geleden, een dag, die een omme keer zou brengen in de geschie denis van ons volk. Thans is^ het weer 10 Mei, zegt spreker. En onwillekeurig vragen wij ons af: Waartoe zijn we hier ge komen Wat voor zin heeft het eigenlijk onze gedachten vijf jaren te laten teruggaan en de ze 10de Mei tot een herden kingsdag te maken? Als ant woord daarop ziet spreker, in groote lijnen twee belangrijke redenen, waarom deze dag niet zonder meer voorbij mag gaan, maar het de moeite waard is om er gezamenlijk aan terug te denken. Op de eerste plaats, zoo zegt hij, acht ik het een nationale plicht van dankbaar heid, dat ons volk als geheel en in het openbaar in een her denking diegenen eert, die toen gevallen zijn voor de verdedi ging van het vaderland. In deze gesneuvelden van 10 Mei eeren en herdenken wij allen, die hun leven lieten in dezen oorlog voor de zaak van Nederland, hetzij als soldaat op het slag veld, hetzij als ondergrondsch werker van een illegale ver zetsgroep, hetzij als weerloos burger voor het vuurpelet'on, hetzij bij een bombardement of beschieting, hetzij ter repres- saille als gijzelaar, hetzij als martelaar in een concentratie kamp. Nadat spreker de bete kenis van hun offer belicht heeft, komt hij aan de tweede reden, waarom zoo'n herdenking haar nut heeft en zelfs nood zakelijk is, omdat ze ons kracht geefl voor de toekomst. Hij gaat in dit verband dieper in op de ontzettend zware taak van den stoffelijken en geestelijken op bouw van ons onnoemelijk ge slagen en geteisterde land en volk. Wij leven in een ontzettend moeilijken tijd, zoo besluit spre ker zijn indrukwekkende rede, die hij meerdere klank ver leende door de tusschenvoeging van treffende toepasselijke dichtregels, een tijd die van ie der van ons afzonderlijk en van ons allen gezamenlijk zware of fers en zelfverloochening zal vragen. Niet ihet' woorden is deze tijd gediend, maar alleen met onbaatzuchtige daden. Daar om moeten wij onze dooden niet eeren met het woord, want een woord is licht en vervliegt op den snellen adem van den wind en de klank sterft' weg; wij moeten hen eeren met da den, daden die getuigen van goeden wil en van ons geloof in de toekomst van Nederland. Wij hebben die toekomst in on ze hand, we kunnen er van ma ken wat we zelf willen, want de toekomst dat zijn we zelf. En zooals wij zelf zijn en ons zelf vormen, zoo zal ook het toekomstige Nederland zijn. Laat ons dan de handen ineen slaan om bewust' en met begees tering te bouwen aan die toe- komst, opdat het herrezen Ne derland een glorieus bouwwerk worde, dat de gevallenen tot' eer strekt en hen waardig is, omdat men daaraan zal herken nen, dat wij niet' ijdel deze woorden aan onze gesneuvelden in den mond hebben genomen: Veel meer dan wij U kunnen geven Gaaft gij voor ons: Uw bloed; Gij leerde ons om voort te leven Glijk gij sneuvelde; met moed. Gij hebt in ons den brand ont stoken; Den fakkel van Uw kracht; Ons hart is door Uw dood ont loken. Gevallen broeders, sluimert zacht. De honderden luisteraars hoorden deze woorden in stille aandacht aan. Mogen zij in hun ne harten weerklank gevonden hebben. De indrukwekkende plechtig heid werd gesloten met het zin gen van het Wilhelmus, waarna de verkenners een krans legden op het graf van burgemeester Moonen, om hiermede al onze oorlogsslachtoffers te eeren en te huldigen, terwijl tevens een krans gelegd werd op de gra ven van onze gesneuvelde ge allieerde vrienden als huldeblijk voor de gesneuvelde geallieerde soldaten, die hun leven opoffer den voor onze vrijheid. in feeststemming. De voorbije week is er een geweest van vreugde en jubel en blijheid. Nog nooit heeft geheel Waalwijk zoo spontaan en algemeen haar vreugde geuit dan in de voorbije dagen, dat wij het einde van den oorlog en de algeheele bevrijding van ons Vaderland vierden. Alle dagen trokken groe pen feestende en juichende menschen door de straten, de café's konden het werk niet verzetten en tot diep in den nacht kon men de feestvreugde ophooren klin ken. Woensdag was de natio nale feestdag, 's Middags had op het Raadhuisplein 'n kinderhulde plaats, waar op alle schoolkinderen, ge tooid met vlagjes, oranje sjerpen en wat al meer, aan wezig waren. Vergezeld van hunne onderwijzers en on derwijzeressen waren zij groepsgewijs vanaf hun ei gen scholen, na een rond wandeling door de gemeen te, op het Raadhuisplein verzameld, waar zij werden toegesproken door burge meester van der Heijden, die de kinderen wees op de beteekenis van dezen dag, dat wij na 5 jaar bezetting en onderdrukking weer vrij waren, baas in eigen land, waar wij 5 jaar niets te zeg gen hadden, waar nu de Koningin en Kon. Familie kon terugkeeren en onder ons leven na 5 jaar verban ning. Hij wees er op dat de kinderen dit goed moesten onthouden voor hun later leven. De optocht van de kin deren had reeds veel men schen op de been gebracht. Vooral in de omgeving van het Raadhuisplein en Markt was er bijna geen doorko men aan. Een stoet van ver sierd'e wagens sloot aan bij den kinderoptocht, die tal van kunst- en smaakvolle vlaggen, guirlandes, schilden en emblemen, met veel smaak gekozen en ontwor pen, met zich voerden. Spe ciaal vermelden we drie wa gens der Nijverheidsschool en een van de Huishoud school. Kortom, 't was een prachtige smaakvolle stoet. Om ongeveer vijf uur maakte de pas opgerichte Waalwijksche Rijvereeni- ging „Prinses Irene", onder commando van den heer Vermeulen, in samenwerking met den Jongen Boerenstand een rondrit door de ge meente, welke ook veel be langstelling genoot. Des avonds kwam de heer Duijvelaar met z'n schaar van omstreeks 100 Waal wijksche mannenzangers ten tooneele voor 't uitvoeren van een zestal nummers op de kiosk, terwijl de harmo nie „St. Jan" en de gym- nastiekvereeniging „Kunst en Kracht" opnieuw hare medewerking verleenden op een verrassende wijze, die ieders bewondering en waar deering afdwong en mag de overige afdeelingen van Waalwijk wel ten voorbeeld gesteld worden. Voorafge gaan door de vlaggen der verbonden naties, gedragen door leden der Binnenland- sche Strijdkrachten, gevolgd door meisjes die toepasse lijke schilden droegen, trok ken harmonie en gymnas tiekvereniging op naar 't enz. aanzetten de handen aan den ploeg te slaan, tot verheffing onzer nationale feesten, een cultureel belang van groote waarde. De zangers gaven een zestal nummers, getuigend van ambitie en goede lei ding, de harmonie zette pittige marschen in, kortom t was een mooie, waardige avond in elk opzicht, waar van de grootste eer aan Baardwijk toekomt. In elk geval is ook gebleken, dat de oude samenwerking met W. B. en de vereenigingen weer in 't goede spoor is. Wij vernemen voorts dat het in de bedoeling ligt in de verschillende scholen werk te maken van 't in- studeeren vanvaderlandsche liederen met de kinderen, opdat zij steeds voorbereid zijn bij nationale feesten, door geregelde afzonderlijke maar ook gezamenlijke re petities, die geleid zullen worden door den heer Tini van der Heijden. Aan de kinderen zal een klein lie- derenbundeltje worden ter hand gesteld. Het initiatief van een en ander is uitgegaan van den heer Goudberg, hoofd der M.ULO. en algemeen toe gejuicht in een vergadering van schoolhoofden. St. Crispijn. Naar wij vernemen zal de harmonie St. Crispijn a.s. Dinsdag hare repetities weer hervatten. Bijenhouders. De bijenhouders uit de Langstrrat hebben 'n ver- eeniging opgericht. Het bestuur werd samen gesteld uit de heeren B. Elsman te Capelle. voor zitter; -D. G. de Bie te Sprang, secr-penningm.; J. Bouman te Waalwijk en J. van Laarhoven teKaats- heuvel, commissarissen. Oplichting. De politie alhier is er geslaagd een bekend in breker te arresteeren. De bekende H. v. D. die reeds meermalen voor diefstal len in de gevangenis heeft doorgebracht, heeft zich thans weer schuldig ge maakt aan rijwieldiefstal len, het stelen van gouden en zilveren horloges en verdere voorwerpen van waarde. Ook wordt hij nog verdacht van oplich- was voor de gemeente, iemand met groote gaven. Het stoffelijk overschot werd door de gemeente grafwaarts gedragen. Aan het graf riep de heer Ros namens degemöente dezen trouwen herder en groo- ten vriend en helper een laatste vaarwel toe. Namens de familie die jammer genoeg niet aan wezig kon zijn dankte Ds. K. de Vogel voor de be toonde belangstelling. Ds. v. d. VJugtwerdge. boren te Nieuwerkerk in 1877, In Augustus 1918 werd hij benoemd tot herder de Gereformeerde gemeente te Drunen. Bijzonder dienen nog wel vermeld de heemkun dige werkzaamheden die de overledene als lief hebberij beoefende. Ds. v. d.Vlugt heeft verschillende praebistorische vondsten gedaan in de Drunensche Duinen. In heemkundige kringen was hij dan ook een bekende figuur. Raadhuisplein, waar zijhun __0v,Mlll/U- plaats innamen tegenover j ting te Udenhout, St. Mi- chiels-Gestel, Sprang—Ca pelle, Kaatsheuvel en Liempde, DRUNEN. Dominé v. d. Vlugt. Onder groote deelneming werd Woensdagmiddag Ds. v. d. Vlugt ter aarde besteld. Onder de aan wezigen merkten wij op Burgemeester v.d. Heijden Notaris Schreurs, Deken Goosen en vele anderen. Ds. K. M. Vogel uit Heus- den ging voor. Zijn rede waarin hij den overledene herdacht droeg tot tekst; gedenk uw voorganger.'' In deze herdenkingsrede kwam spr. tot de conclu sie dat de gemeente een zwaar verlies leed bij het heengaan van dezen mensch die een sieraad de kiosk en waar het eerst goed tot z'n recht kwam hoe kunst- en smaakvol alles was gearrangeerd en hoe hier in eenige uren was ge woekerd en gewerkt. Baard wijk alle hulde, niet 't minst aan de bestuurderen der deelnemendevereenigingen. De voorzitter van Waal- wijks Belang, de heer J Tim mermans, heeft hartelijke woorden van dank gespro ken tot onderwijzeressen en onderwijzers voor hun ini tiatief en leiding bij den kinderoptocht, aan de ver- eenigde Waalwijksche zan gers, aan de harmonie „St. Jan" en de gymnastiekver- eeniging „Kunst en Kracht". Hun voorbeeld moge andere vereenigingen harmonie, gymnastiekvereenigingen, Fakkel-optocht. Woensdagavond organi seerde het Oranje-Comité naar aanleiding van den Nationalen feestdag een fakkel-optocht. De voorz. van 't Oranje- Comité, Notaris Schreurs sprak vanaf het bordes van het verwoeste gemeen tehuis de Drunenaren toe. Spr. zeide dat ondanks de zware verwoestingen die in Drunen zijn aangericht het Oranje-Comité van meening was dezen his- torischen dag op gepaste wijze te moeten vieren. Spr. herdacht in zijn toe spraak de vele en sommige zoo kostbare offers die Drunen voor zijn bevrij ding heeft moeten brengen. Als tweede spreker trad op Burgemeester v. d. Heijden. Spr. zeide blij te zijn dat het Oranje-Comité hem in de gelegenheid stelde de Drunenaren te kunnen toespreken Ik had niet gedacht, aldus spr., U vanaf dit bordes nog ooit te kunnen toespreken, maar nu deze dag ge komen is ben ik hierover diep ontroerd. Ik heb evenals gij, nooit getwijfeld aan de bevrijding van ons vaderland en onze herrij zing, maar ik ben er niet altijd zeker van geweest dezen dag met U tebeleven. Toen de bevrijding tot ons kwam met al de angstige dagen die eraan vooraf gingen was ik blij precies 't zelfde te mogen beleven als gij allen. In de 15 jaren dat ik hier als burgemeester sta hebben wij samen veel meegemaakt, crisis, werk loosheid en oorlog metal de gevolgen van dien en toch durf ik de toekomst blij inzien, omdat ik over tuigd ben dat gij eendrach tig zult samenwerken aan de herrijzing van ons vaderland, in het bijzonder van ons mooie dorp. De harmonieën speelden hierna het Wilhelmus en Wien Neerl&uds bloed. Met praalwagens, har monieën en getooid met Herdenkingsrede van Joep Naninck.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1945 | | pagina 2