wij het werk der gevallenen
niet voortzetten met een even
groote offervaardigheid als zij
hebben betoond. Laat ons, ver
trouwend op God's onmisbaren
zegen, onder de veilige leiding
van onze hooge Landsvrouwe
ons nieuwe glorieuze Neder
land opbouwen en wij zullen
onze plicht en onze dankbaar
heid aan de gevallenen hebben
vervuld en hun offer zal niet'
vergeefs zijn geweest.
Hierna zong het Groot Man
nenkoor, o.l.v. den heer Duyve-
laar ,,Beati Mortui".
De heer Christ Klerkx Jr. de
clameerde vervolgens het ge
dicht „Achttien dooden" van
Jan Campert en twee toepasse
lijke gedichten van Joep Nan-
inck, waarna de heer C. Did-
den het volgende overzicht gaf
van de Oorlogsslachtoffers van
Waalwijk:
Als slachtoffers van hun solda-
tenplicht vielen vier Waalwij-
kers. De Heer hebbe hunne zie
len.
Door bruut geweld van den vij
and verloren in concentratie
kampen en door executies 10
Waalwijkers het leven.
Dat zij rusten in vrede.
De bevrijding van onze ge
meente kostte ons 17 inwoners.
Door bombardementen in ande
re plaatsen keerden 7 Waal
wijkers levenloos tot ons terug.
God zij hun zielen genadig.
25 kinderen, vrouwen en man
nen werden door de verrader
lijke ronkende moordwerktuigen
van den vijand vermoord.
Hun lichamen zijn in ons mid
den, dat hun zielen bij God
mogen zijn.
Als slachtoffers van landmijnen
en dergelijke projectielen ver
loren wij 6 medebewoners.
Heer, laat hun zielen bij U in
vrede rusten.
Een onbekend aantal geallieer
de vrienden, tijdelijke Waalwij
kers, vielen bij de bevrijding
van ons vaderland en onze
vaderstad.
God zij hunne zielen genadig.
Wij herdenken deze dierbare
doden en vragen voor hen een
minuut stilte en in deze minuut
stilte Uw gebed.
Na deze plechtige minuut
stilte zong het Groot Mannen
koor „Ecce Quomodo Moritur".
Joep Naninck sprak vervol
gens een groote herdenkings
rede uit, die hij ook gehouden
heeft op de herdenkingsplech
tigheid te Kaatsheuvel en waar
voor wij voor een gedeelte kun
nen verwijzen naar het artikel
„10 Mei'' in ons vorige nummer,
dat van zijn hand was, maar
door ons van enkele aanvullin
gen werd voorzien. In realis
tische woorden schilderde hij
de gebeurtenissen van dien fa
talen 10 Mei dag, thans 5 jaar
geleden, een dag, die een omme
keer zou brengen in de geschie
denis van ons volk. Thans is^
het weer 10 Mei, zegt spreker.
En onwillekeurig vragen wij ons
af: Waartoe zijn we hier ge
komen Wat voor zin heeft het
eigenlijk onze gedachten vijf
jaren te laten teruggaan en de
ze 10de Mei tot een herden
kingsdag te maken? Als ant
woord daarop ziet spreker, in
groote lijnen twee belangrijke
redenen, waarom deze dag niet
zonder meer voorbij mag gaan,
maar het de moeite waard is
om er gezamenlijk aan terug
te denken. Op de eerste plaats,
zoo zegt hij, acht ik het een
nationale plicht van dankbaar
heid, dat ons volk als geheel
en in het openbaar in een her
denking diegenen eert, die toen
gevallen zijn voor de verdedi
ging van het vaderland. In deze
gesneuvelden van 10 Mei eeren
en herdenken wij allen, die
hun leven lieten in dezen oorlog
voor de zaak van Nederland,
hetzij als soldaat op het slag
veld, hetzij als ondergrondsch
werker van een illegale ver
zetsgroep, hetzij als weerloos
burger voor het vuurpelet'on,
hetzij bij een bombardement of
beschieting, hetzij ter repres-
saille als gijzelaar, hetzij als
martelaar in een concentratie
kamp. Nadat spreker de bete
kenis van hun offer belicht
heeft, komt hij aan de tweede
reden, waarom zoo'n herdenking
haar nut heeft en zelfs nood
zakelijk is, omdat ze ons kracht
geefl voor de toekomst. Hij gaat
in dit verband dieper in op de
ontzettend zware taak van den
stoffelijken en geestelijken op
bouw van ons onnoemelijk ge
slagen en geteisterde land en
volk.
Wij leven in een ontzettend
moeilijken tijd, zoo besluit spre
ker zijn indrukwekkende rede,
die hij meerdere klank ver
leende door de tusschenvoeging
van treffende toepasselijke
dichtregels, een tijd die van ie
der van ons afzonderlijk en van
ons allen gezamenlijk zware of
fers en zelfverloochening zal
vragen. Niet ihet' woorden is
deze tijd gediend, maar alleen
met onbaatzuchtige daden. Daar
om moeten wij onze dooden
niet eeren met het woord, want
een woord is licht en vervliegt
op den snellen adem van den
wind en de klank sterft' weg;
wij moeten hen eeren met da
den, daden die getuigen van
goeden wil en van ons geloof
in de toekomst van Nederland.
Wij hebben die toekomst in on
ze hand, we kunnen er van ma
ken wat we zelf willen, want
de toekomst dat zijn we zelf.
En zooals wij zelf zijn en ons
zelf vormen, zoo zal ook het
toekomstige Nederland zijn.
Laat ons dan de handen ineen
slaan om bewust' en met begees
tering te bouwen aan die toe-
komst, opdat het herrezen Ne
derland een glorieus bouwwerk
worde, dat de gevallenen tot'
eer strekt en hen waardig is,
omdat men daaraan zal herken
nen, dat wij niet' ijdel deze
woorden aan onze gesneuvelden
in den mond hebben genomen:
Veel meer dan wij U kunnen
geven
Gaaft gij voor ons: Uw bloed;
Gij leerde ons om voort te leven
Glijk gij sneuvelde; met moed.
Gij hebt in ons den brand ont
stoken;
Den fakkel van Uw kracht;
Ons hart is door Uw dood ont
loken.
Gevallen broeders, sluimert
zacht.
De honderden luisteraars
hoorden deze woorden in stille
aandacht aan. Mogen zij in hun
ne harten weerklank gevonden
hebben.
De indrukwekkende plechtig
heid werd gesloten met het zin
gen van het Wilhelmus, waarna
de verkenners een krans legden
op het graf van burgemeester
Moonen, om hiermede al onze
oorlogsslachtoffers te eeren en
te huldigen, terwijl tevens een
krans gelegd werd op de gra
ven van onze gesneuvelde ge
allieerde vrienden als huldeblijk
voor de gesneuvelde geallieerde
soldaten, die hun leven opoffer
den voor onze vrijheid.
in feeststemming.
De voorbije week is er
een geweest van vreugde
en jubel en blijheid. Nog
nooit heeft geheel Waalwijk
zoo spontaan en algemeen
haar vreugde geuit dan in
de voorbije dagen, dat wij
het einde van den oorlog
en de algeheele bevrijding
van ons Vaderland vierden.
Alle dagen trokken groe
pen feestende en juichende
menschen door de straten,
de café's konden het werk
niet verzetten en tot diep
in den nacht kon men de
feestvreugde ophooren klin
ken.
Woensdag was de natio
nale feestdag, 's Middags
had op het Raadhuisplein
'n kinderhulde plaats, waar
op alle schoolkinderen, ge
tooid met vlagjes, oranje
sjerpen en wat al meer, aan
wezig waren. Vergezeld van
hunne onderwijzers en on
derwijzeressen waren zij
groepsgewijs vanaf hun ei
gen scholen, na een rond
wandeling door de gemeen
te, op het Raadhuisplein
verzameld, waar zij werden
toegesproken door burge
meester van der Heijden,
die de kinderen wees op de
beteekenis van dezen dag,
dat wij na 5 jaar bezetting
en onderdrukking weer vrij
waren, baas in eigen land,
waar wij 5 jaar niets te zeg
gen hadden, waar nu de
Koningin en Kon. Familie
kon terugkeeren en onder
ons leven na 5 jaar verban
ning. Hij wees er op dat de
kinderen dit goed moesten
onthouden voor hun later
leven.
De optocht van de kin
deren had reeds veel men
schen op de been gebracht.
Vooral in de omgeving van
het Raadhuisplein en Markt
was er bijna geen doorko
men aan. Een stoet van ver
sierd'e wagens sloot aan bij
den kinderoptocht, die tal
van kunst- en smaakvolle
vlaggen, guirlandes, schilden
en emblemen, met veel
smaak gekozen en ontwor
pen, met zich voerden. Spe
ciaal vermelden we drie wa
gens der Nijverheidsschool
en een van de Huishoud
school. Kortom, 't was een
prachtige smaakvolle stoet.
Om ongeveer vijf uur
maakte de pas opgerichte
Waalwijksche Rijvereeni-
ging „Prinses Irene", onder
commando van den heer
Vermeulen, in samenwerking
met den Jongen Boerenstand
een rondrit door de ge
meente, welke ook veel be
langstelling genoot.
Des avonds kwam de heer
Duijvelaar met z'n schaar
van omstreeks 100 Waal
wijksche mannenzangers ten
tooneele voor 't uitvoeren
van een zestal nummers op
de kiosk, terwijl de harmo
nie „St. Jan" en de gym-
nastiekvereeniging „Kunst
en Kracht" opnieuw hare
medewerking verleenden op
een verrassende wijze, die
ieders bewondering en waar
deering afdwong en mag de
overige afdeelingen van
Waalwijk wel ten voorbeeld
gesteld worden. Voorafge
gaan door de vlaggen der
verbonden naties, gedragen
door leden der Binnenland-
sche Strijdkrachten, gevolgd
door meisjes die toepasse
lijke schilden droegen, trok
ken harmonie en gymnas
tiekvereniging op naar 't
enz. aanzetten de handen
aan den ploeg te slaan, tot
verheffing onzer nationale
feesten, een cultureel belang
van groote waarde.
De zangers gaven een
zestal nummers, getuigend
van ambitie en goede lei
ding, de harmonie zette
pittige marschen in, kortom
t was een mooie, waardige
avond in elk opzicht, waar
van de grootste eer aan
Baardwijk toekomt. In elk
geval is ook gebleken, dat
de oude samenwerking met
W. B. en de vereenigingen
weer in 't goede spoor is.
Wij vernemen voorts
dat het in de bedoeling ligt
in de verschillende scholen
werk te maken van 't in-
studeeren vanvaderlandsche
liederen met de kinderen,
opdat zij steeds voorbereid
zijn bij nationale feesten,
door geregelde afzonderlijke
maar ook gezamenlijke re
petities, die geleid zullen
worden door den heer Tini
van der Heijden. Aan de
kinderen zal een klein lie-
derenbundeltje worden ter
hand gesteld.
Het initiatief van een en
ander is uitgegaan van den
heer Goudberg, hoofd der
M.ULO. en algemeen toe
gejuicht in een vergadering
van schoolhoofden.
St. Crispijn.
Naar wij vernemen zal de
harmonie St. Crispijn a.s.
Dinsdag hare repetities weer
hervatten.
Bijenhouders.
De bijenhouders uit de
Langstrrat hebben 'n ver-
eeniging opgericht.
Het bestuur werd samen
gesteld uit de heeren B.
Elsman te Capelle. voor
zitter; -D. G. de Bie te
Sprang, secr-penningm.;
J. Bouman te Waalwijk en
J. van Laarhoven teKaats-
heuvel, commissarissen.
Oplichting.
De politie alhier is er
geslaagd een bekend in
breker te arresteeren. De
bekende H. v. D. die reeds
meermalen voor diefstal
len in de gevangenis heeft
doorgebracht, heeft zich
thans weer schuldig ge
maakt aan rijwieldiefstal
len, het stelen van gouden
en zilveren horloges en
verdere voorwerpen van
waarde. Ook wordt hij
nog verdacht van oplich-
was voor de gemeente,
iemand met groote gaven.
Het stoffelijk overschot
werd door de gemeente
grafwaarts gedragen. Aan
het graf riep de heer Ros
namens degemöente dezen
trouwen herder en groo-
ten vriend en helper een
laatste vaarwel toe.
Namens de familie die
jammer genoeg niet aan
wezig kon zijn dankte Ds.
K. de Vogel voor de be
toonde belangstelling.
Ds. v. d. VJugtwerdge.
boren te Nieuwerkerk in
1877, In Augustus 1918
werd hij benoemd tot
herder de Gereformeerde
gemeente te Drunen.
Bijzonder dienen nog
wel vermeld de heemkun
dige werkzaamheden die
de overledene als lief
hebberij beoefende. Ds. v.
d.Vlugt heeft verschillende
praebistorische vondsten
gedaan in de Drunensche
Duinen. In heemkundige
kringen was hij dan ook
een bekende figuur.
Raadhuisplein, waar zijhun __0v,Mlll/U-
plaats innamen tegenover j ting te Udenhout, St. Mi-
chiels-Gestel, Sprang—Ca
pelle, Kaatsheuvel en
Liempde,
DRUNEN.
Dominé v. d. Vlugt.
Onder groote deelneming
werd Woensdagmiddag
Ds. v. d. Vlugt ter aarde
besteld. Onder de aan
wezigen merkten wij op
Burgemeester v.d. Heijden
Notaris Schreurs, Deken
Goosen en vele anderen.
Ds. K. M. Vogel uit Heus-
den ging voor. Zijn rede
waarin hij den overledene
herdacht droeg tot tekst;
gedenk uw voorganger.''
In deze herdenkingsrede
kwam spr. tot de conclu
sie dat de gemeente een
zwaar verlies leed bij het
heengaan van dezen
mensch die een sieraad
de kiosk en waar het eerst
goed tot z'n recht kwam
hoe kunst- en smaakvol alles
was gearrangeerd en hoe
hier in eenige uren was ge
woekerd en gewerkt. Baard
wijk alle hulde, niet 't minst
aan de bestuurderen der
deelnemendevereenigingen.
De voorzitter van Waal-
wijks Belang, de heer J Tim
mermans, heeft hartelijke
woorden van dank gespro
ken tot onderwijzeressen en
onderwijzers voor hun ini
tiatief en leiding bij den
kinderoptocht, aan de ver-
eenigde Waalwijksche zan
gers, aan de harmonie „St.
Jan" en de gymnastiekver-
eeniging „Kunst en Kracht".
Hun voorbeeld moge andere
vereenigingen harmonie,
gymnastiekvereenigingen,
Fakkel-optocht.
Woensdagavond organi
seerde het Oranje-Comité
naar aanleiding van den
Nationalen feestdag een
fakkel-optocht.
De voorz. van 't Oranje-
Comité, Notaris Schreurs
sprak vanaf het bordes
van het verwoeste gemeen
tehuis de Drunenaren toe.
Spr. zeide dat ondanks de
zware verwoestingen die
in Drunen zijn aangericht
het Oranje-Comité van
meening was dezen his-
torischen dag op gepaste
wijze te moeten vieren.
Spr. herdacht in zijn toe
spraak de vele en sommige
zoo kostbare offers die
Drunen voor zijn bevrij
ding heeft moeten brengen.
Als tweede spreker trad
op Burgemeester v. d.
Heijden. Spr. zeide blij te
zijn dat het Oranje-Comité
hem in de gelegenheid
stelde de Drunenaren te
kunnen toespreken Ik had
niet gedacht, aldus spr.,
U vanaf dit bordes nog
ooit te kunnen toespreken,
maar nu deze dag ge
komen is ben ik hierover
diep ontroerd. Ik heb
evenals gij, nooit getwijfeld
aan de bevrijding van ons
vaderland en onze herrij
zing, maar ik ben er niet
altijd zeker van geweest
dezen dag met U tebeleven.
Toen de bevrijding tot ons
kwam met al de angstige
dagen die eraan vooraf
gingen was ik blij precies
't zelfde te mogen beleven
als gij allen.
In de 15 jaren dat ik
hier als burgemeester sta
hebben wij samen veel
meegemaakt, crisis, werk
loosheid en oorlog metal
de gevolgen van dien en
toch durf ik de toekomst
blij inzien, omdat ik over
tuigd ben dat gij eendrach
tig zult samenwerken aan
de herrijzing van ons
vaderland, in het bijzonder
van ons mooie dorp.
De harmonieën speelden
hierna het Wilhelmus
en Wien Neerl&uds bloed.
Met praalwagens, har
monieën en getooid met
Herdenkingsrede van
Joep Naninck.