HHSHHHn
■UlittU
VRIJDAG 20 JULI 1945
Losse nummers 10 cent
68e JAARGANG No. 45
Waalwijksche en Langstraatsche Courant
DE MONETAIRE MAATREGELEN.
KORTE BERICHTEN.
AAN DIT ALLES MOET 'N EINDE KOMEN.
HERDERLIJK SCHRIJVEN VAN VOLTALLIG EPISCOPAAT.
De Echo van het Zuiden
Hoofdredacteur Uitgever JAN TIELEN
Redacteur J. A. A. VAN DEN DUNGEN
Abonnementsprijs: 15 cent per week; 11.95 per kwartaal
Drukker: Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tlelen
Kennummer; 2483
In ons nummer van 2 Maart
schreven wij onder het opschrift
„Onze Industrie" over de ge
weldige voorraden achterge
houden grondstoffen, halffabri
katen en afgewerkte producten,
die vooral wat textiel betreft,
enorm groot moeten zijn. Dit
artikel deed toenmaals nogal
wat stof opwaaien en verschil
lende bladen gingen er verder
op in, o.m. onder den titel „IS
DAT WAAR?".- Het antwoord
werd voor eenige dagen dui
delijk gegeven in een fabriek
te Helmond, alwaar millioenen
meters „varzwegen" textiel wer
den achterhaald. Toen wij vijf*1
maanden geleden reeds dezfe
feiten constateerden, brachten
wij de wenschelijkheid naar
voren, dat de geldmarkt weer
zoo spoedig mogelijk in orde
gebracht' zou worden. De voor
naamste oorzaak immers van
het gesignaleerde euvel was te
vinden in de omstandigheid, dat
men er niets voor voelde de
goederen op de markt te
brengen in ruil voor een massa
geld, waarvan men niet wist
wat men er aan had. Daarmede
willen wij niet goedpraten, dat
het achterhouden van voorra
den om deze reden gerechtvaar
digd zou wezen. Iedereen heeft
tekort aan alles en het getuigt
van een volkomen gemis aan
gemeenschapsgevoel, als men
omwille van het eigen belang,
de massa datgene onthoudt
waaraan zij zoo sterk behoefte
heeft. Deze economische colla
borateurs verdienen een zware
straf. Niettemin is het waar,
dat de onzekerheid over de
waarde en de toekomst van
ons geld, het kwaad sterk in de
hand gewerkt heeft.
Het is daarom toe te juichen
dat de eerste van een reeks
monetaire maatregelen, be-
oogende het' weder gezond
maken van ons financieele leven
reeds is doorgevoerd. De on
smakelijke erfenis, die Rost van
Tonningen met zijn kornuiten
ons heeft achtergelaten, lag
reeds lang zwaar op de maag
en gaf aanleiding tot ergernis
wekkende misbruiken. We zul
len in dit verband maar niet
meer praten over duur fruit eu
fantastische zwarthandelprijzen.
Tot in den treure is er zonder
veel resultaat op gewezen. Men
was daar niet tegen op gewas
sen, omdat men het' kwaad niet'
in den wortel aan kon tasten.
Thans begint het er, wat dit
laatste betreft, wat beter uit te
zien. De reeds genomen en nog
in uitzicht gestelde maatrege
len, kunnen er beter dan wat'
ook het hunne toe bijdragen het
leven hier weer in eenigszins
normale banen te leiden. Daar
om ook zijn zij zoo enorm be
langrijk. Zij houden niet alleen
radicale opruiming in den fi-
nancieelen warwinkel van ons
land, maar zullen er ook in niet
geringe mate toe bijdragen het'
geheele economische- en maat
schappelijke leven weer wat op
peil te brengen. En dat is hard
genoeg noodig. We konden con.
stateeren, dat over het alge
meen de plannen van onzen mi
nister van financien met vol
doening en een zucht van ver
lichting door ons volk ont
vangen werden. Men voelde dat
dit komen moest', wilden wij
weer op den goeden weg ge
raken, want zooals het tot heden
ging, kon het niet blijven
duren.
Thans zal men weer moeten
gaan werken om aan den kost'
te kunnen komen. De tijd van
geld zonder arbeid is straks
voorbij, als alle papiertjes zijn
j ingeleverd en er prestaties ge-
j vraagd zullen worden in ruil
voor nieuwe betaalmiddelen.
Want in dien geest zal de op
lossing gevonden moeten wor
den, als zij ook in de toekomst
resultaat wil hebben. Ieder
werkt weer voor zijn dagelijksch
brood op een redelijken basis en
met dë zekerheid dat er voor
het loon ook wat te koop zal
zijn. Want de voorraden zullen
weer los komen, omdat men
geen reden meer heeft ze langer
vast te houden. De arbeider
zal daarmede gebaat zijn, maar
tevens ook de werkgever, om
dat het personeelsvraagstuk en
de daarmede samenhangende
arbeidsschuwheid door deze
maatregelen voor een goed deel
tot hun oplossing zullen komen.
Bovendien zal ons handelsver
keer met het buitenland erdoor
bevorderd worden.
In dezen geest willen wij de
monetaire maatregelen van het
oogenbliK zien. En als men het
zoo voor oogen houdt zal men
ook vrede kunnen hebben met
de moeilijkheden waarvoor ve
len zich door een en ander ge
plaatst zullen zien. Waar een
gezwel is moet gesneden wor
de en men zal dan de pijn van
het oogenblik moeten verdra
gen om later voor grootere on
gemakken gevrijwaard te blij
ven. Wanneer de zuivering van
ons geldwezen snel, krachtig en
afdoende wordt voortgezet, kan
het niet anders of alle goede
Nederlanders zullen er wel bij
varen en een belangrijke bij
drage geleverd wordeii in een
voorspoedige wederopbouw van
ons vaderland.
Bij Roermond zal volgende week
een pontonbrug over de Maas ge
reedkomen. Voor den winter hoopt
men een vaste brug, op de peilers
van de vernielde oude, gereed te
hebben.
Het Hotel-, Café- en Restau
rantbedrijf zal weer met echte thee
en koffie worden bevoorraad. Spoe
dig zal men dus weer zijn „kleintje
koffie" kunnen verkrijgen, als men
er tenminste melk en suiker bij
voegt
De aardappelen, zullen in ieder
geval tot het najaar gerantsoeneerd
blijven. Eerst dan kan definitief
beslist worden of de distributie van
aardappelen kan worden opgeheven.
„Koning Leopold heeft beslo
ten niet af te treden, doch evenmin
in de naaste toekomst naar België
terug te keeren", aldus een verkla
ring van Min. Pres. van Acker.
Sinds het uitbreken van den
oorlog hebben Jiet Ainerikaansche
leger en de marine een'totaal ver
lies geleden van' 1.094.104 man,
waarvan 243.165 dooden en 635.000
gewonden en 48.000 vermisten. Het
aantal krijgsgevangenen bedroeg
121.000. (Reuter)
Met ingang van 1 Aug. zal
volgens A.A. wederom begonnen
worden met een zeer beperkt, doch
regelmatige distributie van textiel-
goederen.
Voor „hulp-in-de oogst" gaven
zich zeer veel Amsterdammers op,
ook 25 Canadeesche soldaten.
Amerikaanschë vliegers boor
den in twee dagen tijd 40Japansche
schepen in den grond.
Er zullen dit jaar geen Mulo
examens gehouden worden. De
leerlingen met goed resultaat in de
hoogste klas krijgen het einddiploma.
In zijn eerste radio-praatje van
de serie ,,Op de Brug" zei de
Minister-president o.m. dat het
vraagstuk van loonen en prijzen
in hooge mate de aandacht der
regeering heeft.
Onder den dwang van vraag
en aanbod zijn er „fantastische"
loonen ontstaan, die in geener
lei verband meer staan met' de
door de Regeering toegestane
loonsverhoogingen, terwijl ook
de zgn. accoord-loonen op vele
plaatsen zeer omhoog gegaan
zijn.
Onze oogst is in gevaar, en
ook onder de arbeiders zijn er
elementen, die van dit alles
misbruik maken ook door sta
king.
AAN DIT ALLES MOET EEN
EINDE KOMEN, anders dreigt 'n
inflatie en van zulk een inflatie
zal op de eerste plaats weer
de kleine man, de arbeider, die
in dit proces altijd te laat naar
voren komt, de dupe zijn.
INFLATIE ONNOODIG.
De Regeering heeft de over
tuiging, dat zulk een inflatie
niet noodzakelijk is en het ge
vaar gestopt kan worden door
met kracht door te tasten. Zij
zal dit' doen ook.
Dat brengt o.a. de noodzake
lijkheid .van loonsbepaling door
de Regeering mede, die het' al-
gemeene peil van de loons-
hoogte niet alleen aan den
werkgever en werknemer kan
overlaten.
Beseft het Nederlandsche volk
In alle kerken is Zondag een
herderlijk schrijven voorgelezen
van het voltallig Nederlandsch
episcopaat.
Na herinnerd te hebben aan
alle beproevingen van de vijf
zware jaren die achter ons lig
gen, zeggen de bisschoppen
Nu zijn wij weer vrij; wij
kunnen ons weer vrij bewe
gen en vrij met' elkander spre
ken, zonder door allerlei soor
ten Duitsche polit'ie-agenten
en Nederlandsche verraders
bespionneerd te worden. Een
juichkreet stijgt' op, als wij ons
goed bewust worden, wat vrij
heid betéekent.
Zij brengen daarvoor dank
aan God en bieden hunne eer
biedige gelukwenschen aan, aan
Hare Majesteit de Koningin.
Voorts brengen Zij dank aan de
bondgenooten en aan de dap
pere mennen die het moreel van
ons volk krachtig wisten te
houden en van wie velen de
trouw aan het vaderland met'
hun leven hebben moeten be
talen.
Zij danken de geloovigen die
zoo trouw de leiding der bis
schoppen gevolgd hebben en
voor de milde giften voor de
Bijzondere Nooden van het Epis
copaat, die meerdere millioenen
bedroegen.
Wat échter de laatste twin
tig jaren is geschied, bemin
de geloovigen, is een ver
schrikkelijke les voor geheel
de wereld.
Het Duitsche volk, dat' nu
gebroken en vernietigd ter aar
de ligt, was in verschillende op
zichten een groot volk, dat op
gebied van techniek en weten
schap, en vroeger ook op gebied
der beschaving veel groots tot
stand heeft gebracht. Geen volk
overtrof het Duitsche in werk
lust en ijver. In den vorigen oor
log was een groot deel van ons
l^nd pro-Duitsch en na de toen
malige ineenstorting werden ve
le Duitsche kinderen hier liefde
vol opgenomen. Wel gevoelde
het' Duitsche volk zich bo
ven andere volkeren verheven
en werd het sedert een paar
eeuwen beheerscht' door een
noodlottig militairisme, het'
streven om op militair gebied
andere naties te overheerschen,
en men stelde het voor, dat
militaire roem het grootste
ideaal was van een volk.
Maar het allergrootste on
geluk was dat het Duitsche
volk God heelt verlaten, ten
minste m zijn leiders en in
een groot deel van de bevol
king. En wat niet op God ge
bouwd is, is op zand gebouwd
en zal op den duur als stol
verstrooid worden. „Als de
Heer het huis niet bouwt, wer
ken de arbeiders tevergeefs."
(Ps. 126.1).
Uit tactische overwegingen
werd het Christelijk geloof aan
vankelijk in het particuliere le
ven geduld doch hoe langer hoe
meer door allerlei geweldmaat-
regelen onderdrukt, en vooral
bij de jeugd werd door ge-
wetenlooze en handige propa
ganda het ongeloof verbreid.
Met een voor ons onbegrijpelijk
gebrek aan inzicht ën critiek
werd alles geloofd, wat Hitier
zeide en beloofde; hij kon alles,
hij wist alles; er ging een soort'
goddelijke kracht van hem uit.
Want Hitler was de bron en de
maatstaf der zedelijkheid; wat
Hitier beval, was goed en geoor
loofd. Wij zijn er getuigen van
geweest', dat de meest afschu
welijke misdaden en gruwelen
gepleegd en uitgevoerd werden
door uiterlijk fatsoenlijke men-
schen met 't excuus: „De Führer
heeft het bevolen; wij moeten
gehoorzamen''. In den volks
mond sprak men reeds van S.S.-
beest'en, en zij vormden de
keurtroepen van Hitier. Wij mo
gen er niet aan denken, wat met
de wereld gebeurd zou zijn, als
God aan dit' Satans-rijk niet een
einde had gemaakt. Deze in on
ze oogen biina krankzinnige ge
hoorzaamheid aan den Führer
heeft den oorlog zoo lang doen
duren, toen een kind reeds kon
begrijpen, dat hij verloren was.
Dit is wel de sterkste veroor
deeling van de misdadigheid
van het Hitlerregiem, dat' het
een reeds verloren strijd heeft
voortgezet en daardoor nog mil
lioenen menschen ongelukkig
maakte, alleen om nog een paar
maanden zijn veeg bestaan te
redden. Hier was toch geen
sprake meer van het' welzijn van
het volk ook niet van moed,
doch het was slechts slaafsche
vrees voor den Führer.
De bisschoppen herinneren
vervolgens aan hunne waar
schuwingen. In een brief van
1934 hebben zij reeds gewezen
op de gevaarlijke nieuwe ten-
denzen en in een brief van 1936
het verleenen van belangrijken
steun aan het nationaal socialis
me op straffe van weigering der
H. Sacramenten voor ongeoor
loofd verklaard.
In ons land hebben de Nazi's
het eerst hun aard getoond door
hun absolute onbetrouwbaarheid
door hun onophoudelijk liegen
en bedriegen. Op allerlei wijzen
werd ons volk onderdrukt, ook
op geestelijk gebied, waarbij de
Duitschers een krachtige hulp
hadden in de Nederlandsche
N.S.B.'ers, die beweerden dat' zij
de trouwste vaderlanders waren
en die in hun huichelarij jaar
lijks een herinneringsdienst' hiel
den voor de slachtoffers op den
Grebbenberg.
Het Nationaal Socialisme is
thans als regiem vernietigd,
maar zijn geest is in andere vor
men nog zeer levendig in het'
materialisme en nieuw heiden-
dopi. Wij zullen daartegen den
strijd moeten aanbinden, wil het'
Christelijk Europa blijven be
staan.
HELFT DER BEBOSSCHING
GING VERLOREN.
Vóór den oorlog was 8 pet. van
onzen bodem beplant met bosch,
nu nog slechts 4 pet. De Loonsche
Duinen bij Loon op Zand werden
grootendeels verwoest toen de
Duitschers er meer dan 100 muni
tieopslagplaatsen opbliezen.
wel voldoende, zoo vroeg de
Min.-Pres., dat de Staat jaarlijks
575 millioen gulden verliest op
het' voedsel, dat" wordt en. zal
worden ingevoerd Dat betee-
kent een bedrag, dat voor den
oorlog bijna de normale staats
begroting vertegenwoordigde!
Naast zulke offers is het even
zeer noodzakelijk, dat de Regee
ring de loon-regeling in handen
blijft houden. Trouwens, daarin
is reeds het Kabinet-Ger-
brandy voorzien.
Afgezien van het misverstand,
dat bij de» arbeiders heerscht,
als zouden de toegestane loons
verhoogingen betrekking heb
ben op het peil van vandaag,
is zulk een verhooging nergens
als BEVEL gegeven. De afgeloo-
pen tijd heeft veel misverstan
den gekend.
In deze overganstijd stelt de
Regeering (niet dan na grondig
overleg met de betrokken in
stanties) de loonen vast.
De arbeider dient daarbij te
bedenken, dat stakingen in deze
tijd gericht zijn tegen de Over
heid en dus tegen het Neder
landsche volk. De Regeering is
dan ook verplicht de stakingen
naar dien maatstaf te behande
len.
Van onderhoud en overleg
kan bij staking geen sprake zijn.
De Regeering kan in deze
kwestie niet lijdelijk toezien.
Is haar besluit eenmaal ge
nomen en wordt et toch nog
gestaakt, dan kan men van de
Regeering niets anders meer
verwachten dan een krachtig
optreden.
De verhoudingen in het orga
nisatie-leven der arbeiders
dwingen de Regeering daartoe.
Wij staan heden ten dage voor
de keuze: machtsstrijd door sta
king of regeling met gemeen
schappelijk overleg, waaraan
zich dan als psychologisch ele
ment verbindt de staking als
„uitlaatklep".
De Regeering bepleit sterk de
laatste methode en zal zulk een
overleg ook steeds gaarne aan
vaarden.
Als de Eenheidsvakbeweging
zich daar ook naar richten wil,
kan zij aan het overleg deel
nemen. In het vervolg kan er
alleen vóór, hoogsten né, maar
nooit tijdens de stakingen, over
leg gepleegd worden.
Wat den landbouw betreft', zei
de premier dat het op de eerste
plaats noodig is de dure voed-
selmiddelen door goedkoopere
van eigen bodem te vervangen.
Speciaal graan* en aardappelen.
OP VOOR DEN OOGST.
Als de oogst' niet voldoende
zal zijn, staat er een verlaging
van het' huidige rantsoen te
wachten en een winter als die
van 1944.
Wij besloten dan ook, aldus
den Premier, een beroep te doen
op vrijwilligers voor den oogst.
De organisatie daarvoor is reeds
opgezet' en binnenkort zal wor
den bekend gemaakt. Wij re
kenen op duizenden vrijwilli
gers, die hun verantwoordelijk
heid in deze 'kwestie kennen.
Wij zullen daarbij geen ab
normale premies toekennen, zoo
als die bekend zijn uit de tijd
toen de moffen hier waren.
Wij zullen een redelijk loon
beschikbaar stellen.
Wij doen een „beroep op de
verantwoordelijkheid en het' na
tionaal eergevoel" van ons volk.
Weet, dat de oogen der gealli-
ëerde landen op Nederland, het
kleine volk, zijn gericht.
De Min. President besloot:
Wij hebben een kans om uit
de put te komen. Laat het onze
nationale trots zijn, dat ons dit
door gemeenschappelijken ar
beid gelukt.
