LEVEN OF DOOD?
De oorlog in het Oosten ten einde.
MAANDAG 13 AUGUSTUS 1945
Losse nummers 10 cent
68e JAARGANG No. 52
WaaSwijksche en Langstraatsche Courant
HET WOORD VAN
EEN MOEDER.
Onvoorwaardelijke capitulatie van Japan.
ONVERSCHROKKEN EN GEHOORZAAM.
De Echo van het Zuiden
Hoofdredacteur Uitgever JAN HELEN
Redacteur: J. A. A. VAN DEN DUNGEN
Abonnementsprijs: 15 cent per week; 11.95 per kwartaal
Drukker: Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tlelen
Kennummer: 2483
De oorlogvoering is een
nieuwe phase ingegaan. Een
uitvinding, belangrijker dan
die van het buskruit, werd
in de practijk beproefd en
het gevolg was, dat de
eerste maal een stad met
300.000 inwoners werd uit
geroeid, terwijl de tweede
keer 250 000 inwoners van
een andere stad het slacht
offer werden. Wij spreken
met opzet niet van Hiros
hima en Nagasaki, want dat
lijkt ons zoo enorm ver weg
en het zijn per slot van re
kening toch' maar „Jappen
steden", hetgeen men zegt,
met hetzelfde gevoel als
waarmede men zou praten
over een mierenkolonie.
Nee, laat ons veel liever
heel even het begrip „Stad"
vasthouden en laat ons dan
eens heel even voorstellen
wat er van ons zou zijn ge
worden. als de schaal eens
naar den verkeerden kant
was doorgeslagen. De ge
allieerden zeggen zelf, dat
het een wedloop is geweest
tusschen Duitschland eener
zij ds en Amerika en Enge
land anderzijds; het is daar
om zeker niet voor niets,
dat in Engeland een groot
gevoel van dankbaarheid
heerscht, dat de geallieerde
geleerden den wedloop met
de duitschers gewonnen
hebben. Want was dit niet
het geval geweest en zou
den de duitschers op het
laatste oogenblik de kans
hebben gehad, hun uitvin
ding klaar te krijgen en
productief te maken, dan
had het er voor geheel
Europa droevig uitgezien.
Even het gebrom van een
vliegtuig, het licht gefladder
van een parachute, een knal,
een lichtflits en. het is
voorbij. Niet voor tientallen
als met de V-wapens, maar
met duizendtallen, honderd
duizenden, millioenen straks
wellicht. Men mag er niet
aan denken, wat een derde
wereldoorlog zou beteeke-
nen. Men zou het ook nooit
te weten komen, want op
hetzelfde oogenblik, dat de
oorlog zou uitbreken, zou
men reeds vernietigd zijn.
Men kan er immers zeker
van zijn, dat men straks
geen vliegtuigen meernoo-
dig zal hebben, om de
atoombommen af te werpen,
Men schiet ze dan rustig
af, vanaf een of andere
plaats. De afstand is geen
bezwaar, ook niet om een
bepaald doel te bereiken,
want een doel zal dan geen
beteekenis meer hebben.
Als thans een bom van nog
geen 200 kg. voldoende is
om een geheele stad te
vernietigen, dan zal er straks
een van 20 kg. voldoende
zijn, om geheel een land
van den aardbodem weg te
vagen.
Het is niét voor niets.dat
het bericht van de atoom
bom op het Vaticaan een
pijnlijken indruk gemaakt
heeftmen beschouwt daar
de atoombom als een nieu
we stap in het willekeurige
gebruik van vernietigings
middelen. En zoo zal het
ook zijn, als men deze uit
vinding aan de vernietiging
op groote schaal dienstbaar
zal maken. Met hun vinding
nemen Engeland en Ame
rika thans een geweldige
machtspositie in. Strategi
sche opvattingen, die nog
op de conferentie van Pots
dam golden, zijn door de
uitvinding van de atoombom
ineens verouderd. Militaire
deskundigen zijn van oor
deel, dat de strategische
beslissingen van de confe
rentie van Teheran en Yal
ta waardeloos geworden zijn.
Alles is thans in eens op
zijn kop gezet. Veiligheid
kan niet langer afhankelijk
worden geacht van de con
trole over de Dardanellen
of de beheersching van het
Suezkanaal.Natuurlijkegren-
zen hebben elke beteeke
nis van strategisch voordeel
verloren. Het bezit van den
Rijn en van Keulen kan
economische waarde voor
Frankrijk hebben, maar men
kan niet langer van strate
gische noodzakelijkheid
spreken, in dit verband
evenmin met betrekking tot
de annexatie eischenvan ons
land.
Alleen internationale vrede
is nog bij machte de vei
ligheid te waarborgen. In
ternationale vrede, niet een
die steunt op machtsgevoel,
doordat men een atoombom
heeft, maar een vrede, die
steunt op de christelijke be
ginselen een vrede die in
zijn samenhang teruggaat
naar God en waarin alle
menschen broeders zijn, ge
schapen naar God's beeld
en gelijkenis.
Alleen dan zal de vraag:
leven of dood, met „leven"
beantwoord kunnenworden.
Alleen dan ook, zal de
atoombom niet een middel
zijn tot vernietiging, maar
een middel tot welvaart en
vrede.
Leven of dood?
DE GELDZUIVERING.
Het Ministerie van Financiën kon
digt scherpe maatregelen aan tegen
hen, die het vlot verloop op het
gebied van de geldzuivering be
lemmeren. De handel in buiten om
loop gesteld geld in welken vorm
ook, zal als misdrijf worden be
schouwd. Bepaalde categorieën be
drijven zullen tijdens de uitvoering
van de geldzuivering aan reglemen
ten worden onderworpen, teneinde
te voorkomen, dat zwarthandelaren
hun opgepot geld in goederen zul
len omzetten. De regeering zal niet
schromen desnoods scherp op te
treden.
Het was wel een bijzonder sym
pathiek woord, waarmede Prinses
Juliana zich na ne thuiskomst der
prinsesjes, op den vooravond van
Irene's zesden verjaardag, tot ons
volk richtte.
Hoe warm en diepgevoeld klonk
haar woord over de ziekte van haar
Moeder, wat een medeleven sprak
daar uit, toen de Prinses het had
over de zware jaren, die haar
Moeder moest meemaken, haar
zorgen, haar werken en zwoegen,
haast zonder vacantie of verpoozing:
En hoe verstandig en paedago-
gisch juist uitte de Prinses zich
over de houding, door ons volk
tegenover de Prinsesjes aan te
nemen. Iedere moeder, iedere vader
zal deze moeder toen begrepen
hebben, De Prinses wil haar kin
deren ook een echt kinderlijke jeugd
gunnen en vooral wenscht zij de
opvoeding van haar kroost niet
ongunstig beinvloed te zien door
overdreven of hinderlijke belang
stelling. Zij is deze uit haar eigen
kinderjaren nog niet vergeten.
Wat vooral zoo aangenaam aan
doet, dat is, dat het kroonprinselijk
paar zijn kinderen wil zien opge
voed in echt Nederlandschen een
voud. Het moeten gewone, natuur
lijke kinderen zijn.
Dat vooral zal ons volk begrijpen
en waardeeren, en daarin ook zij
nerzijds het kroonprinselijk paar
willen helpen, hoe hevig ook de
belangstelling en de liefde van ons
aller hart naar dit drietal uitgaat.
Juist daarom
Prinses Juliana treedt met haar
hartelijken, toegankelijken, echt
menschelijken eenvoud steeds nader
tot het hart van het volk, dat zij
eens regeeren zal.
Alle teekenen wijzen er op dat de Japanners den strijd
opgeven. Even voor twee uur Vrijdagmiddag, werd in
Amerika het bericht van een Japansch persbureau opge
vangen, dat Japan bereid is, de voorwaarden van Postdam
te aanvaarden, onder voorwaarde, dat geen eischen zou
den worden gesteld aan de souvereiniteit en rechten van
den keizer,
De Japansche regeering heeft de regeeringen van Zweden
en Zwitserland verzocht als bemiddelaar op te treden met
Engeland, de Vereenigde Staten, China en Sovjet-Unie.
In een desbetreffende nota, wordt
o.m. gezegd: „in gehoorzaamheid
aan het hooge bevel van Zijne Ma
jesteit Keizer Hiro-Hito, die steeds
gestreefd heeft naar bevordering
van den wereldvrede, thans een
einde aan de vijandelijkheden wil
maken, om de menschheid voor
nóg verschrikkelijker rampen te
sparen. Daarvoor was reeds eerder
de |Sovjet Unie aangezocht haar
goede diensten aan-te wenden tot
herstel van den wereldvrede.
Het ultimatum van Potsdam hield
o.m. in:
le. alle veroverde gebieden moe
ten ontruimd worden;
2e. de Japansche strijdkrachten
zullen worden ontwapend;
3e. de geallieerden zullen eenige
strategisch belangrijke punten
bezetten
4e. het Japansche Rijk zal wor
den ingekrompen tot de vier
voornaamste eilanden;
5e. de Japansche wapenindustrie
zal worden vernietigd
6e. de geallieerde legers zullen
uit Japan worden teruggetrok-
Veel hebben in dezen oorlog
de Britsch-Indische en Ghurka-
soldaten van zich doen spreken.
Het zijn geboren vechters. Zij
zijn moedig en gevolgzaam. Ve
len van hen hebben de hoogste
Britsche militaire onderschei
ding, 't Victoria Cross, ontvan
gen. Japanners hebben geleerd
deze heeren te vreezen. Ook de
Duitscher kent ze, uit Noord-
Afrika en Italië. Als de Indische
soldaten zonder munitie kwa-
te zitten dan grepen ze naar hun
lange mes, en trokken daarmee
ten strijde. En als de Duitschers
indertijd hun befaamden oor-
logsroep hoorden dan deden ze
verstandig hun biezen te pakken.
Op het oogenblik worden er
in Britsch-Indië op groote schaal
inlandsche parachutisten opge
leid. Hun instructeurs zijn blan
ken van de R.A.F. Voor hun
leerlingen hebben zij niets dan
lof. Hun oordeel luidt: De In
dische parachutisten zijn even
goed als welke ook ter wereld.
Een medewerker van de
„Daily Express" vertelt er, in
een bericht uit New Delhi, een
en ander over. Hij schrijft dat
voor velen de theorie van het
neerdalen per parachute niet erg
duidelijk is en dat hun uit het
toestel springen een handeling
van blind vertrouwen en ge
hoorzaamheid is. De Indische
parachutisten stellen geen vra
gen. Hun instructeurs beschou-
TERUG NAAR ONS LAND.
In totaal werden door de gealli
eerde militaire autoriteiten in het
tijdperk van 21 Juli—1 Augustus
2150 paarden, 950 wagens en 1911
stuks paardentuig, die door de Duit-
sche strijdkraclTten naar Duitschland
vervoerd werden aan het Neder-
landsche Militaire Gezag teruggege
ven. De paarden werden in groepjes
naar Roermond, Rotterdam, Assen,
Utrecht, Groningen en Velp afge
voerd ter distributie aan personen,
wier paarden door de weermacht
werden gestolen.
Ook werden er paarden naar
Noord-Brabant gezonden. Er zal
nog 'n bespreking worden gehouden
over het terugvoeren van nog meer
paarden uit Duitschland naar ons
land.
wen ze als supermenschen. Als
deze als eerste uit het toestel
springt volgen ze hem gewoon
weg, zonder aan risico of wat'
ook te denken.
Voor hun eersten sprong zin
gen ze en werken zichzelf in
een staat van extase. Bij den
vierden sprong is hun zelfver
trouwen volkomen. De soldaten
beschouwen dan het parachutee
ren als de mooiste ontspanning
die het leger voor hen heeft
uitgevonden
De Engelsche journalist ver
telt dan dat hij een ploeg Pa
thans aan het werk heeft gezien.
De Pathans zijn lange, donkere
en flinke kerels. De meesten
dragen snorren.
Toen ze nu hun eersten sprong
waren overeind gekrabbeld en
hun parachute bij elkaar ge
raapt, waren ze stil. Het zweet
stond hen op het voorhoofd.
Met stralende oogen lachten ze
elkaar toe, onbeweeglijk. Tot er
één een kameraad op den schou
der sloeg en uitriep „Sjabasj",
wat „prachtig" beteekent, en
toen was de ban verbroken.
Iedereen praatte en gesticuleer
de en allen roemden het won
der. Vliegen hadden ze gedaan
als vogels Neemaar, ze waren
toch een gelukkige stel kerels
Na de opleiding gaven de In
dische springers hun instruc
teurs als dank voor het geno-
tene bloemen en vruchten. De
ouwe rottén van de Rr.A.F. wa
ren hier eerst een beetje ver
legen mee, want het was ze
niet meteen duidelijk dat hun
mannen geweldig dankbaar wa
ren voor het genotene.
Het wonder van-'de dooi; de
lucht zwevende mannen ver
spreidde zich snel. Heele fami
lies kwamen van heinde en ver
aangezet en vestigden dorpen en
nederzettingen in de buurt van
het' oefenveld om hun mannen
en zonen het wonder te zien
verrichten: hoe ze uit een brul
lende vliegmachine sprongen,
hoog in de lucht, en dan aan
een groote, witte paraplu naar
beneden zweefden en ongedeerd
op den grond terechtkwamen.
(A.A.")
ken, zoodra een vredelievende
regeering is gevormd.
Toen deze voorwaarden niet
werden aanvaard heeft Molotof, de
volkscommissaris der Sowjet-Unie,
den Japanschen ambassadeur Sato
ontvangen en de volgende ver
klaring afgelegd:
Met het oog op lapans weigering
te capituleeren hebben de geallieer
den zich tot de Sowjet-regeering
gewend met het verzoek deel te
nemen aan den oorlog tegen de
Japansche agressie, daarbij den duur
van den oorlog verkortend, het
aantal slachtoffers verminderend en
medewerkend aan het spoedig her
stel van den algeheelen vrede.
Trouw aan het-bondgenootschap
met de geallieerden, aldus Molotof,
heeft de Sowjetunie het aanbod
aanvaard en heeft zij zich aange
sloten bij de geallieerde verklaring
van 26 Juli van dit jaar. De Sowjet-
regeering is van meening, dat zulk
een politiek van haar kant het eenige
middel is, dat in staat is om den
vrede naderbij te brengen, de volken
voor verdere offers en lijden te
behoeden en het J^panache volk de
gelegenheid te geven die gevaren
en vernietigingen te vermijden die
door Duitschland en zijn weigering
om onvoorwaardelijk te capituieeren
geleden werden. Met het oog op het
voorafgaande verklaarde de Sowjet-
regeering, dat zij met ingang van
9 Augustus zich in staat van.
oorlog met Japan zou beschouwen.
De verklaring gaat verder: Op 8
Aug. ontving Molotov den Britschen
ambassadeur Sir Archibald Clerk
KerJ, den ambassadeur van de Ver.
Staten Harriman en den Chineeschen
ambassadeur Foeking Tsang en
lichtte hen in over dé beslissing van
de Sowjetregeering om op den 9 Aug.
den staat van oorlog tusschen de
Sowjet-Unie en Japan te verklaren.
De ambassadeurs spraken hun vol
doening uit over deze verklaring van
ee Sowjetregeering.
Molotov heeft Sato ervan op de
hoogte gesteld, dat terzelfde tijd Ma-
rik, de Sowjet-ambassadeurte Tokio
aan de Japansche regeering te Tokio
de verklaring van de Sowjet-regee
ring zou overhandigen. De ambassa
deur deed toezegging, de verklaring
van de Sowjetregeering aan de Ja
pansche regeering te doen toekomen.
Stellig heeft deze oorlogsverklaring
met de aanvallen van de Atoom
bommen tot de capitulatie van
Japan geleid.
Dit wil echter nog niet zeggen,
dat alle Japansche strijdkrachten den
strijd zullen staken. Het is heel goed
mogelijk, dat de Japansche legers
den strijd in de bezette gebieden
zullen voortzetten. Aan den offi-
cieelen oorlog komt echter een
einde. Als de Keizer gesproken
heeft, die door de Japanners als een
God beschouwd wordt, heeft de
Japanner te gehoorzamen. Het is
moeilijk de mentaliteit van den
Japanner te beoordeelen maar deze
capitulatie zal niet nalaten het moreel
van de troepen, die door willen
vechten, danig te beinvloeden.
MAANS OP- EN ONDER
GANG 1945.
13 Aug. op 12.5 onder 23.30
14 Aug. op 13.11 onder 23.47
15 Aug. op 14.18 onder 0.7
16 Aug. op 15.26 onder 0.30
Zons op- en ondergang 1945.
13 Aug. op 6.20 onder 21.9
14 Aug. op 6.21 onder 21.7
15 Aug. op 6.23 onder 21.5
16 Aug. op 6.24 onder 21.3