ONTHULLING GEDENKSTEEN. KORTE BERICHTEN. PLECHTIGE REQUIEM-MIS. HET KRUIS DAT MOED EN VER TROUWEN GAF. Houders van kasvoorraden wordt vanwege het Ministerie van Finan- tiën den raad gegeven, hun niet strikt noodige geldmiddelen zoo spoedig mogelijk te storten op bank- of giro-rekeningen. Niet alleen zal dit een vlot verloop van de komende geldsaneering be vorderen, doch bovendien zal zulks in het eigen belang der storters blij ken te zijn. Nog deze week zal een Neder- landschEngelsche mdVietaire over eenkomst gesloten worden. De finantieele kringen, die deze onderhandelingen gaande houden, zijn optimistisch ten aanzien van de koers van de gulden. Naar de Tijd verneemt zullen de doodvonnissen' welke het Bij zonder Gerechtshof uitspreekt, door middel van den kogel worden vol trokken. Hoelang de termijn tusschen vonnis en tenuitvoerlegging zal zijn is moeilijk te bepalen, ook al omdat ambtshalve een gratieverzoek zal worden ingediend bij de Kroon. De Amerikanen zullen 6500 legerautos afstaan aan Nederland en Frankrijk. Nederland ^al er 3000 krijgen. Het zijn 2.5 tons wagens; de eersten zijn reeds onderweg. Twee Engelsche' torpedoboot- jagers zijn door de Kon. Ned. Marine overgenomen. Zij zijn herdoopt in Piet Hein en Kortenaar en zullen spoedig naar Indië vertrekken. Hitiers salaris bedroeg, volgens Reuter, in 1941 „maar" 26 millioen R. M. Te Amsterdam, Den Haag en Rotterdam stierven tijdens den afge- loopen winter van honger resp. 5750, 2200 .en 5000 personen. Van 1 Januari tot half Juli 1945 stierven in de drie groote steden 9070 vrou wen (in 1944 5162) en 15081 man nen (in 19445413.) De meeste slachtoffers vielen onder de mannen boven de 65 jaar. nl. 7506 tegen 2374 in dezelfde periode] van 1944. Er stierven toen 5330 vrouwen boven de 65. Nederlandsche beroeps- en reserve-officieren zullen opgenomen worden in het geallieerde militaire bestuursapparaat voor Duitschland. Het eerste contigent zal op 9 Sept. naar Engeland vertrekken om daar op zijn taak voorbereid te worden. In den Kabinetsraad van deze week is besloten een commissie in het leven te roepen ter bestudeering van het vraagstuk eener gedwongen emigratie voor NSB-ers e.d. Jhr, Tjarda van Starkenborgh Stachouwer is 6 September in ons land teruggekeerd. Lt. generaal Ter poorten wordt eveneens spoedig terug verwacht. De communisten hebben aan de socialisten voorgesteld een blij vende samenwerking tot stand te brengen in de actie voor de taken, waarvoor ons volk gesteld is. Benzine zal in September slechts voor de meest urgente deelen be schikbaar zijn wegens 't uitblijven van nieuwe voorraden. Zooals langs vele wegen in Noord-Brabant en Limburg stond aan een weg in het Lim- burgsche gehucht America (ge meente Horst) een kruis, juist tegenover de boerderij van J. G. Poels, „de zwarte plek". Dat kruis gaf den eigenaar en diens zoon, C. A. Poels, zoo mede tal van anderen, die zich bij hen aansloten, moed en ver trouwen bij het vele ondeT- grondsche werk, dat zij gedu rende de Duitsche bezetting hebben verricht. Vader en zoon begonnen met hun verzet tegen de° Duitschers al -dadelijk na den verradelijken overval in Mei 1940. Want nauwelijks had de Duitsche Weermacht het ge hucht bezet, of zij verdonkere maanden een aantal Hollandsche militairen. Weldra werd de zwarte plek een oord van on derduikers. Schuilkelders wer den gemaakt, die werden voor zien van electrisch licht en van radiotoestellen, daar werden de onderduikers ondergebracht. Maar deze onderduikers brach ten de dagen en nachten niet door in ledigheid. Zij hielpen mede nieuwe schuilkelders te maken. Zij organiseerden onder leiding van den jongen Poels overvallen, zij formeerden zich tot een knokploeg, die weldra ook pilotenploeg werd, want toen in 1941 een Engelsche pi loot met een parachute in de buurt van de boerderij was ge daald, werd hij in een schuil kelder ondergebracht. Weldra volgden er meer piloten, dank zij het feit, dat de organisatie zich vertakte tot in Hoensbroelc, Neeritter en Dorreplein toe, kleine plaatsjes, in welker om geving regelmatig Engelsche en' Amerikaansche vliegtuigen wer den neergeschoten en waarbij telkens vele piloten zich wisten te redden met behulp van de parachute. Leden van de or ganisatie brachten deze piloten naar de boerderij waar zij van burgerkleeding werden voorzien valsche persoonsbewijzen en an dere papieren kregen, werden gevoed, dank zij moeder Poels en waar zij werden voorbereid voor hun terugkeer naar Enge land De organisatie had nauwe contacten met de Belgische wit te brigade en loopend, per fiets, in boerenkarren of in auto's werden die piloten in groepjes over de Belgische grens ge smokkeld en van Belgie uit ver dér naar Engeland gebracht. Het gebeurde wel, dat piloten vier tot zes weken moesten wachten in de schuilkelders, voor zij konden worden weggebracht. Zij hielpen dan den schuilkelder verfraaien en beter inrichten. In totaal heeft de organisatie Poels gedurende de Duitsche bezetting meer dan 300 Engel sche en Amerikaansche piloten onderdak verleend en naar En geland doen terugkeeren. Bo vendien werden ruim 100 Fran- sche krijggevangenen, die uit Duitsche kampen waren ge vlucht, naar Frankrijk terugge voerd, terwijl tal van onderdui kers, waarondeT verscheidene joden werden schuilgehouden. De organisatie Poels had rela ties met de O.D., die zorgde voor bonnen ten behoeve van de velen, die op de boerderij van Poels werden schuilgehou den. Tal van razzia's werden door de Duitschers ondernomen, daar zij een vermoeden hadden dat er op de boerderij van Poels dingen gebeurden, die zij niet mochten zien, maar ondanks in tensief zoeken hebben zij de schuilplaatsen niet gevonden. Wel werden verscheidene le den van de organisatie in den loop van de vier jaren bezetting gevangen genomen en gedood of naar concentratiekampen ge voerd. Zoo kwamen om het le ven de eigenaar van de boer derij J. G. Poels, pastoor H. J. Vullinghs, die vooral in de be ginperiode veel piloten over de grens bracht, E. A. F? de Bruyn in de ondergrondsche wereld bekend als Alphons, H. Dries- sen, pastoor J. J. Mans, G. H. Ahout, F. Michels, M. v.d. Ein den, N. van Oosterhout, C. Noordermeer, V. van Heugter en veldwachter Sarren, allen hel den, die hun leven lieten voor de goede zaak. Maar de ande ren zetten het werk onvermoeid voort onder de bezielende lei ding van den nu 29-jarigen C. A. Poels, die er zelfs in slaagde benzine en olie voorraden aan te leggen, die afhandig waren gemaakt van de duitschers. „En weet u, waaruit wij den moed en het vertrouwen putten om ons werk te doen?" vroeg ons L. A. Poels, met wien een A.N.P.-redacteur sprak. „Uit het kruis", dat hier tegenover de boerderij stond, Ja, stond, want op een gegeven oogen- blik hebben de Duitschers dat kruis vernield. Dat was kort voor het groote oogenblik waar op zij uit ons gehucht werden verdreven. Ruim 300 piloten, meer dan 100 Fransche krijgs gevangenen, tal van onderdui kers en joden (het aantal kon Poels niet meer opgeven. Het waren er te veel geweest) zijn door de organisatie gere-d, dank zij het kruis, dat de leden moed en vertrouwen schonk om hun heldhaftig en gevaarlijk werk te verrichten. Gevaarlijk ook, om dat zii verscheidene malen tot de ontdekking kwamen, dat col laborateurs van de organisatie afwisten en hun wetenschap aan de Duitschers wilden mee- deelen. Dan werden er korte metten gemaakt, Nederlandsche echte vaderlanders vernietigden dan de slechte, om hun moeilijk werk te kunnen voortzetten voor de geallieerde overwin ning, die eens komen moest, het moeilijke en zware werk, dat werd verricht door eenvoudige boeren en handarbeiders en in- tellectueelen, door burgers en geestelijken. Het kruis dat moed en vertrouwen gaf, werd vlak voor de bevrijding vernietigd. Maar een nieuw kruis werd op gericht op de zelfde plaats, waar het oude had gestaan. Schooner dan het vorige. En Het was een sobere doch ont roerende plechtigheid, waarmede de onthulling van den gedenk steen voor de gevallenen van September 1944 gepaard ging. Nadat in de bijna geheel gevul de parochiekerk van St. Jan Bap tist namens het Gemeentebestuur een Plechtige H. Mis van Requiem was opgedragen door Pastoor Ras met assistentie van de eerw. hee- ren Völker en Witlox en waarbij het zangkoor de Missa da Re quiem van Don Lorenzo Perozi zong, had op de plaats van den gruwelijken moord, achter het Raadhuis, de indrukwekkende herdenkingsplechtigheid plaats. Hier verzamelden zich de vele genoodigden en andere belang stellenden. Wij merkten o.m. op den kabinetssecretaris van den Wnd. Commissaris der Koningin den heer Kieboom als vertegen woordiger van den Commissaris, den Hoogeerw. heer Deken H. Heezemans, burgemeesters en hee- ren geestelijken uit Waalwijk en omgeving, 't gemeentebestuur van Waalwijk, oud-wethouder Eibers, het geheele gemeentepersoneel, be stuursleden van standsvereenigin- gen en tal van andere belangstel lenden. De voorzitter van Waalwijks Belang spreekt. Als eerste in de rij van spre kers werd het woord gevoerd door den heer Jud. Timmermans, voor zitter van Waalwijks Belang, die op de eerste plaats allen dank brengt voor hunne aanwezigheid hier, waardoor deze herdenking uitgroeit tot een indrukwekkende manifestatie. Een afzonderlijk woord van dank richt spreker tot den wrnd. Commissaris der Ko ningin, die, persoonlijk door ambtsbezigheden verhinderd, zich heeft willen laten vertegenwoordi gen door zijn kabinetssecretaris, den heer Kieboom. Voorts stellen wij het bijzonder op prijs, zegt spr., wederom in ons midden te zien onzen oud-pastoor, den zeer- eerw. heer H. Heezemans, thans pastoor-deken te Eindhoven, die een der hoofdfiguren is gèweest in het drama van 6 September 1944. doordat hij zijn plicht als priester stelde boven elk gevaar daaraan verbonden. Heden herdenken wij dan, dat juist een jaar geleden bijna op het zelfde uur, de niets ontziende be zetter in onze gemeente een on- menschelijke wandaad verrichtte, dit nieuwe kruis zal wederom aan de bewoners van „de zwarte plek" en aan al die er aan voorbij gaan, opnieuw moed en vertrouwen geven voor den op bouw van ons land. Voor de zware taak, die de bewoners van het' gehucht America, wacht het gehucht, dat door de oor logshandelingen van het vorige najaar zoo zwaar heeft geleden. Vanmiddag om vier uur is het kruis met een kerkelijke plech tigheid ingezegend en naarna hebben vijftien Engelsche vlieg tuigen er laag overheen gecir keld en er kransen uitgeworpen. Op deze wijze bracht de Royal Airforce .hulde aan het kruis, dat aan zoovele dappere Neder landsche helden moed en ver trouwen heeft gegeven in zware tijden en tevens aan allen, die hun leven gegeven e-n in de waagschaal hebben gesteld voor het mooie en vaderlandslieven de werk, dat zij hebben ver richt. Na de plechtigheid hebben de vele honderden aanwezigen hun bezoek gebracht aan een schuur van de boerderij, waar een ten toonstelling was ingericht van foto's van hen, die op het veld van eer het leven hebben ge laten, van andere ondergrond sche werkers, van vele piloten, die zijn gered, van schuilkel ders, die aan piloten een onder dak hebben verleend, van de vervoermiddelen, waarmede de piloten en krijgsgevangenen over de Belgische grens werden gebracht', en van tal van an dere bijzonderheden, die betrek king hebben op het werk door de organisatie-Poels verricht. Bovendien was er een ontwerp voor een nieuwe kerk, die ge bouwd moet worden ter eere van de nagedachtenis van hen, die bij het ondergrondsche werk in hef gehucht America zijn ge vallen en die de kerk moet ver vangen, welke door de Duit schers is vernield. door zonder vorm van proces den ersten burger van Waalwijk en twee onschuldige jongelieden voor een vuurpeleton te stellen tegen dezen muur. Spreker wil niet in gedachten teruggrijpen en in bijzonderheden nagaan wat de 6de September 1944 voor Waalwijk is geweest, om de geslagen wonden van groo te smart niet opnieuw open te rukken; het zij voldoende, zoo zegt hij, met grooten weemoed te memoreeren, dat een jaar geleden voor de Duitsche geweren vielen Burgemeester E. C. J. Moonen en Joop Hoffmans, terwijl zijn broer Vincent als door een wonder den dood ontkwam. Het is bij deze gelegenheid en op deze plaats, aldus vervolgt de heer Timmermans zijn rede, dat ik mij mag opwerpen als tolk van de geheele Waalwijksche bevol king door allereerst U Mev.nuw Moonen en Uwe kinderen en II Mevrouw Hoffmans en de Uwen onze diep gevoelde deelneming en medeleven te betuigen. Door dit Jtamatisch gebeuren werd U een man en vader, werd U een zoon en broer ontnomen. Dit woord van rouwbeklag gaat daarna uit tot de verdere familieleden van Je beide slachtoffers ^n wat burge meester Moonen betreft tot de ge heele gemeente die met hem haar eersten burger verloor. De heer Timmermans herinnert met een kort woord aan het vele dat Bur gemeester Moonen voor Waal wijk tot stand bracht. Onder zijn bestuur werd het Raadhuisplein ontworpen, waarop dit voorname stadhuis met bijgebouwen' een plaats vond, hetwelk tot in lengte van dagen een waardig centrum van Waalwijk blijven zal en al leen reeds daardoor de herinne ring aan zijn bestuur zal levendig houden. De laatste jaren voordat hij den pensioengerechtigden leeftijd bereikte, zijnde de oorlogsjaren, waren ook voor hem als burge meester bijzonder moeilijk en zwaar drukte hem het verant woordelijkheidsgevoel als goed vaderlander, door voorschriften te moeten ontvangen van de sterke bezettende macht, die onderdruk te en uitbuitte, elk recht met voe ten tredende. Ik wil geen standpunt innemen, zoo zegt spr., in de veel omstre den vraag welke conclusie een burgemeester hieruit zou kunnen trekken, doch wel ben ik over tuigd dat Burgemeester Moonen onnoemlijk veel heeft bereikt en afgewend, wat wellicht nooit in vollen omvang bekend zal wor den, door den voor hem zwaar- sten weg te kiezen en zijn plaats te blijven bezetten. Hij ging zelfs verder, volgend hetgeen hij zijn plicht achtte, door in functie \e blijven na het bereiken van den 65-jarigen leeftijd in 1942. Ten slotte schakelde hij zich zelf ge heel uit, doordat hij op veler verzoek, ook van richtinggeven de zijde, zich in Mei 1944 opnieuw bereid verklaarde te worden be last met de tijdelijke waarneming, nadat hij in het voorjaar 1944 zijn .ontslag had gekregen. Wij kunnen niet bevroeden de hevigheid van den inwendigen strijd, die hij toen heeft doorge maakt, doch die eindigde in zijn vast besluit opnieuw de zorg voor Waalwijk op zich te nemen, trot- seerende de vele persoonlijke ri sico's, die hieraan noodwendig verbonden waren en die hem eeni- ge piaanden later voor het vuur peleton brachten. Zijn roeping ge trouw heeft hij op deze plaats zijrv leven gegeven voor Waalwijk, als ee:n man, in den waren zin des woords. Joop Hoffmans was nog slechts 18 jaar en werd met zijn enkele jaren oudere broer Vincent geheel willekeurig en geheel onschuldig door den overweldiger gegrepen. Stammende uit een oud Waal wijks geslacht, hielden zijn rustige natuur en zijn vele goede eigen schappen de be^te beloften in voor de toekomst. Het heeft niet mo gen zijn. Ook van hem werd het grootste offer, werd zijn jonge leven gevraagd, hetwelk ook hij bracht met een benijdenswaardige 'offervaardigheid. Door de groote innerlijke kracht en berusting, die zonder een bijzondere Goddelijke hulp in dit meest dramatische oogenblik van een menschenleven niet denkbaar is, hebben zij hun leven beschikbaar moeten stellen, dat als offer mede zou bijdragen voor het welzijn en een betere toekomst der menschheid. Dank baar mogen wij zijn, dat Vincent op wonderbaarlijke wijze ge spaard is gebleven en onze hoop en beste wenschen gaan uit naar hem, opdat de gezondheidstoe stand van dezen zwaar geschokten jongeman zich spoedig moge her stellen. Moge de zoo diep getroffen fa milieleden der slachtoffers eenigen troost putten uit het medeleven der geheele bevolking en uit de manifestatie die thans plaats vindt ter nagedachtenis van deze Waal wijksche burgers, die als helden den dood zijn ingegaan. Het was onmiddellijk na de be vrijding onzer gemeente, dat de Redactie van „De Echo van het Zuiden" het plan opperde om door giften een bedrag te vormen, hetwelk later zou worden aange wend tot stichting van een waar dig monument ter blijvende nage dachtenis aan hen, die wij heden herdenken. Met groote instemming werd dit plan algemeen ontvangen en de omvang der spontane gif ten zijn daarvoor het beste bewijs. Inmiddels werd door de redactie van „De Echo van het Zuiden" het gevormde fonds overgedragen aan het bestuur der Vereeniging Waalwijks Belang, die de bestem ming hiervan in zooverre heeft uitgebreid, dat het te zijner tijd op te richten monument zal zijn ge wijd aan alle ingezetenen van Waalwijk, die tengevolge van oor logshandelingen den dood vonden. Het bestuur van Waalwijks Be lang heeft echter gemeend, in overeenstemming met een terzelf- dertijd geuit voornemen door de Gemeente-ambtenaren, om deze meest schokkende gebeurtenis in Waalwijks geschiedenis, die zich op 6 September 1944 voltrok, in de herinnering ook van het nage slacht tc doen voortleven, door b:j gelegenheid van den eersten jaar dag een gedenksteen te onthullen, die zal worden ingemetseld op de juiste plaats waar de terechtstel ling van Burgemeester Moonen en He gebroeders Hoffmans geschied de. De waarnemend burgemeester vgn Waalwijk, Mr. van der Heij den, heeft zijn volledige instem ming betoond met dit voornemen, hetwelk thans tot uitvoering is ge komen. Hierna werd tot de onthulling overgegaan. Het is een natuur steen, gehouden in dezelfde kleur als de natuursteenen decoratie van het stadhuis, ter grootte van ongeveer 1.80 x 1.00 m„ met het volgende opschrift: „Op 6 September 1944, des na middags kwart voor twee, wer- „den op deze plaats onschuldig, „zonder vorm van proces, door „de duitschers gefusilleerd Bur gemeester E. C. J. Moonen, „oud 68 jaar, Vincent Hoff mans 25 jaar en Joop Hoff mans 18 jaar. Burgemeester „Moonen en Joop Hoffmans „stierven den heldendood voor „het vaderland. Vincent Hoff mans bleef op wonderbaarlijke „wijze in leven." Ik moge dan namens de veree niging Waalwijks Belang, burge meester van der Heijden als hoofd der gemeente Waalwijk dezen steen aanbieden, zoo besluit de heer Timmermans, in de overtui ging, dat hij dezen zal willen aan vaarden en doen aanbrengen ter blijvende gedachtenis aan hen die op deze plaats hun leven hebben gelaten. Ik wil dan eindigen, na als hul deblijk namens de vereeniging Waalwijks Belang op deze plaats een krans te hebben gelegd, met de bede dat zij bij God reeds den Vrede verkregen hebben, welke zij hier niet meer mochten bele ven. De heer Timmermans deelt ver volgens nog mede, dat op verlan gen van Mevrouw Moonen en Mevrouw Hoffmans, deze plech tigheid zoo sober mogelijk gehou den zal worden, waardoor men het aantal sprekers beperkt heeft, al hoewel men overtuigd is, dat ve len bij deze gelegenheid graag uiting aan hun gevoelens zouden hebben gegeven. Hij geeft hierna het woord aan Burgemeester Mr. R. van der Heijden. Deze noemt het een zeer fijn gevoelde gedachte, hier op deze plaats, waar voor een jaar de bur gemeester van Waalwijk en twee zijner inwoners den dood voor oogen zagen, een gedenksteen te onthullen. Gaarne heeft het ge meentebestuur daaraan zijn mede werking verleend, gaarne ook zul len wij dezen steen aanvaarden en in hooge eere houden. Burgemees ter van der Heijden herinnert dan aan de droeve gebeurtenis v, September 1944 en hoe de ou tenis van de bevolking na misdaad iedere beschrijving Het zou onmogelijk zijn gn op dat moment het afgrijzen, ieder bezielde, onder woorde brengen. Hier op deze plaats len drie onschuldige inw voor het vuurpeloton; een hu ontkwam op wonderbaarlijke ze aan den dood. Hoewel de tijd, die sin^, verstreken is, de gruwelijkheid de misdaad niet heeft kui wegnemen, zien wij thans dat beuren toch in een ander zoo zegt spreker. Thans heerscht niet de verschrikking dien dag; thans zien wij thans zien wij ook iets schoi. edels, dat sterker en grootse dan het gruwelijke van een mi Wij zien thans vooral de lid de figuur in dit drama, den voor wie tot den laatsten si vervulling van zijn plicht levenseisch bleef. Als een sol wat hij het grootste gedeelfc zijn leven was, viel burgenu Moonen op het veld van eer. hij tijdens zijn leven een man! voor zijn gemeente met toewijding en energie ge' had, in de laatste uren van aardsch bestaan heeft hij dien op sprekende wijze geti een groot en edel mensch te Spreker wijst er dan op, hoe gemeester Moonen zelfs in de ste uren nog, niet dacht aan zelf of aan hen, die hij verw zou achterlaten, doch hoe hij opwierp als een beschermer hen, met wie hij toen in g was. Het moet hem dan ook groote voldoening geweest een hunner te hebben k redden; voor de beide ani pleitte hij helaas vergeefs. Gaarne brengen wij dezen hulde voor de heldhaftige waarop hij den dood inging, deze hulde kon niet treffeL zijn, dan door het aanbrengenJ dezen steen op deze plaats, imposante gebouw, dat reeds naam droeg als zijn stii draagt thans eveneens zijn als de man, die stierf in en de uitoefening van zijn ambt. zal daardoor tot verre geslac het sprekende bewijs zijn van werk en van zijn offer. Op een dag als vandaag vanzelfsprekend onze gedau_ ook uit naar hen, die de gev|^ nen hier op aarde het meest 'baar waren en die zij zelfs der afscheid, ontroostbaar r tefi achterlaten. Woorden troost schieten hier tekort; heil) i .f fer dat ook die dierbaren moesten brengen, is voor wo te groot. God echter, gaf kracht naar kruis, zooals Hi|^ gevallenen ongetwijfeld reeds( eeuwige leven deed ingaan. J moge de hulde die wij hier l gen, U de verzekering geven de geheele bevolking van "VI wijk met U in Uwe smart i woQr( en dat de op' deze plaats onf veler j de steen de herinnering aan die vielen, ook bij ons zal voortleven. Oud-wethouder EU Als oud-wethouder van W wijk, die de eer had ruim 18 met burgemeester Moonen s; te werken, zij het mij vergund enkel woord van afscheid op plaats tot hem te richten. Ik dan terug, zoo zegt de heer bers, naar 6 September 1944, ongeluksdag, toen ik hem op plaats zag liggen, onze goede gemeester, vermoord door bende schurken. Ik zag hem, een gelaat, niet verwrongen angst, maar met een glimlach! i heldenmoed, want hij was eefll ficier en gaf zijn leven voor God, Koningin en Vader' maar ook voor Waalwijk, hij meer dan 20 jaren heeft ieefd, gewerkt en is ges to* Vrijwillig aanvaardde hij opnieuw de zware taak van gemeester en dat in den -noej sten tijd, enkel en alleen o: Waalwijk hem zoo lief w.», hij de zorg voor ons niet rvtf der toevertrouwde. Dit cC kostte hem het leven. Wij o:' U, burgemeester Moonen, zoo sluit spr., voor alles wat U Waalwijk hebt gedaan. Wij len U nooit vergeten. Moge U het loon in den Hemel geschonkén hebben. Rust in de. Wethouder F. C. Sm0' Wethouder Smolders vervolgens èn persoonlijk cn p namens het geheele personee 1 gemeente hulde aan degenen, hier op deze plaats door mon naarshanden het leven [ker wij! (ter Mo [in den in 'nen van k jukbare Jigheid, 'doorzie! erkent Smold her. Mo |el verm lemeent ic, ook I jar vol le ,-ele me ;eerd I als he >ven dc plichtsi zijn h :nheid e heel d< luren èi ver! lp en zi; ie wijze zullen :uren. iemeest( [en hee it de I ieezem bij di van in di een k rerd g< |vig vo jrden ir bij te leachte lp dezei [ker w |r verse :ring er ongeb jeten z herinr :t gebe staa broede wraak zi dat jschen zijn, oc rd wr« mond listen ïtvaard laad. id van Kruis en Sf r hen, in hu J'en. Ie and len en ite zaa Js hele woori in ve hele int het karak die hij tragi: doods jaatzuc itoffei :en ge lendon lanig 'beeld 'ij zij ir zij chuldic it in [rt, zijr :n me' Het Ki kui >r het leven mnkk die ten h !e de deze voort vand eerste ieder Loon gemee geme fibutie er de k. Na uitini 'e gev

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1945 | | pagina 2