,AG 24 SEPTEMBER 1945 Losse nummers 10 cent 68e JAARGANG No. 64 et.l Waalwijksche en Langstraafsche Courant verschijnt MaandaS en vrijdag. i help RAAR GELUID? EVER NSTB DE BEÏEEKENIS VAN DE BOSSCHEN IN NEDERLAND. DOOR HET VENSIER. fen, I eEcho vanhetZuiden [jredacteur Uitgever: JAN HELEN Leur: J. A. A. VAN DEN DUNGEN Abonnementsprijs: 15 cent per week; f 1.95 per kwartaal Drukker: Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tlelen Kennummer; 2483 rende ee en DO tUTO in aan voo IT BLA Langst arwekei in repar ops buri hebb'èn ons na de bevrij- bij herhaling gekeerd tegen aad van den zwarten han- wij hadden daarbij in fcec •r het oog op diegenen, die itoelaatbare praktijken het n belang groote schade jen. Doch ook in den handel waren er tal van ringen en wanneer wij hier dien opzichte een ander laten hooren, dan is dit bepaalde gevallen goed te dan wel ze in een ander plaatsen, al zijn we ons dat we ons daarbij mis- op gevaarlijk terrein be- I UW' gi gevr ;lein ge Liefst VN HAS 2nstraat deze c nacht. v. d. zullen ons daarbij beper- onze eigen omgeving, de ndustrie. Het is bekend, bezettingsjaren tal van n, voornamelijk kleinere om|ok wel enkele groote, tot en gedoemd werden. Men zonder meer een briefje et de mededeeling, dat men >rten kon sluiten en, alhoe- rwacht mocht worden dat peerden een weg zou wor- ok te ste st tijd n Secret -TMAN itraét erig en t vezen om de materieele ge- daarvan zoo goed mogelijk rvangen, moest men verder ien hoe aan den kost te Op normale wijze, was bsoluut uitgesloten; men vele werkgevers en werk- voor een voldongen feit en ige uitzicht bleef deportatie )uitschland. Dat men daar it niets voor voelde, is be- Java. nteel a op Ja Javan comm geleii gueri i de te( apens. :rlands :ren par vVij w nders b lie R jntvanj! isclie ai n. waar n bun bun gj lapanft iu d nati be ba '9 van Fi alleen jen, n; rndern en ze ^eide losendi eda Iburg :n Bol ileef dus slechts één weg ractisch werd men gedwon- den zgn. zwarten handel te omdat dit de eenige ma as, om met zijn gezin het boven water te kunnen Wij weten allen hoe de d voor den oorlog was. en rendeerden niet, of prac- niet -en talrijke arbeiders met een karig loon naar jstuurd. zag men echter kans, imer te verdienen en in vele n kon zelfs een kapitaaltje gevormd. Men zou kunnen m^t de opmerking, dat ten koste van de mede die schandelijke prijzen betalen voor een paar en, maar over het algemeen en, zat ieder in de oorlogs- ruim in zijn middelen, al er natuurlijk velen over, ïmogelijk die hooge prijzen geven. Ontegenzeggelijk, zij de dupe van den gang .ken, doch het is zeer de lof zij, zonder zwarte han- 1 schoenen zouden hebben 'en, omdat de normale pro ten eenen male ontoerei- was en grootendeels naar hland verhuisde en on- andere verhalen, wei- rooter zou zijn geweest, geen materialen naar varten handel waren getrok- lierbij bedoelen we dan die alen die de kleine schoen- noodiq hadden, niet de hoeveelheden die via de markt in Duitschland te- kwamen, verdiende dus, ondanks al- vrij makkelijke wijze zijn en zelfs wel meer dan dat. ldsaneering van thans dreigt het verdiende kapitaaltje op te slokken en tal van !en die wat verdiend heb- Weer even arm te maken als "een. Wij vragen ons af, of jsamenleving daarmee gebaat pijn. Het komt ons voor, dat °ok hier niet te ver moet Evenals de zgn. brood- ers een zekere rechtvaardi gden voor hun overigens Natuurschoon in meer uitgebrei- den zin en landschapsschoon is ook te vinden in cultuurland. Het blijkt evenwel dat de stedelijke be volking voor recreatieterrein een sterke voorkeur heeft voor onge cultiveerd terrein en bosch. Het areaal wat dit beslaat wordt echter steeds kleiner, voor al het eerste. Het meeste onge cultiveerde terrein wat ontgonnen werd, werd vooral vroeger, eerst tot bosch gemaakt. Tegenwoordig wordt veel woeste grond of bosch ontgonnen tot bouw- en weideland, terwijl er ook veel grond wat na tuurschoon biedt ten offer vak aan uitbreiding van steden, aan aanleg van wegen (noodige en overbodige) aanleq van vliegvel den enz. Het is een feit dat beide cate- goriën samen onrustbarend ver minderd zijn. Na 1795 wordt de woeste grond geschat op 35 van ons tegenwoordig grondge bied, in 1929 bedroeg dit nog slechts 13%. Sindsdien is het nog eens sterk verminderd en bedraagt het in 1940 150.000 ha. Dit is 4,7 der totale oppervlakte. Volgens gegevens van 1941 wordt .jaarlijks naar schatting 10.000 ha. ontgonnen, waarvan 25 slechts tot bosch wordt ge maakt, dus 2500 ha. Aan cultuur bosch verdwijnt door ontginnen jaarlijks 700 ha. Van het meest gewaardeerde natuurschoon gaat dus jaarlijks 7500 ha. 700 ha. 8200 ha. verloren, terwijl de bevolkings toename zooals we zagen gemid deld 100.000 per jaar bedraagt. Er is hier echter geen rekening qehouden met de enorme liquida tie ineens voor militaire doeleinden al of niet noodzakelijk, benevens de versnelde rooiing van bosch tengevolge van de drie voor noemde oorzaken. Behalve de natuurmonumenten zal er op den duur geen woeste grond zijn. De cultuurbosschen zullen dus de functie van deze moeten overnemen. Natuurmonumenten zijn er in Nederland onder het beheer van de vereeniging tot behoud van na tuurmonumenten 10.000 ha. Verder behoudt Staatsboschbeheer hier en daar natuurreservaten, en de z.g. Landschappen, provinciale afkeurenswaardige daad en op de clementie van het Tribunaal kun nen rekenen, zou het ook aanbe veling verdienen de economische overtredingen om den broode, niet met de volle maat der gestreng heid te straffen. Er zijn er velen, meer dan men denkt misschien, die met het in oorlogstijd verkregen kapitaaltje, hun bedrijf of bedrijfje er boven op gewerkt hebben en hun schul den hebben afgelost. Zij zien hun toekomstverwachtingen thans ern stig bedreigd en daarmee kan nie mand gebaat zijn. Vele kleinere bedrijven, op een gezonde basis geschoeid, zijn voor de samen leving van meer belang, dan één groot bedrijf. En iedereen zal er beter mee zijn, als men déze men- schen de gelegenheid geeft met het verworven bezit, al dan niet gedeeltelijk, voort te werken, dan dat men hen noodzaakt hun ge- heele leven voor een belasting schuld te ploeteren. In den bezettingstijd werd met hunne belangen geen rekening qehouden, men maq thans een an deren koers verwachten, een koers waarin het voor en tegen nauw keurig zal worden beoordeeld en waarin men niet alle schapen over kam scheert. Stichtingen. Alles tezamen is er III. in Nederland 40.000 ha. natuur reservaat te vinden, waarvan 14.500 ha. vrij toegankelijk. Aan cultuurbosch Wat voor re creatie-doeleinden geschikt is, zijn er 28.000 ha. Staatsbosschen, 15.Q00 ha. gemeentebosschen (on der welk cijfer waarschijnlijk de wanstaltige dennenwoestijnen van sommige gemeenten begrepen zijn) en tenslotte 55.000 ha.' voor het publiek toegankelijke landgoede ren. Vooral deze landgoederen bie den vaak natuurschoon van den lsten rang,doordat zij ouder ge boomte bevatten en men bij het beheer vaak meer op aesthetische dan economische normen gelet heeft. De landgoedereneigenaren die in het verleden vaak niet geringe finantieele offers brachten om het goed in stand te kunnen houden, kan het Nederlandsche volk in dit opzicht niet genoeg danken. Ook voor de volksgezondheid zijn de bosschen in Nederland on misbaar. Niet zoozeer de invloed op het physiek, als de psychische invloed is onvervangbaar, en dit niet uitsluitend indirect via de physiek. Dat er menschen zijn die niet voor aesthetische indrukken vat baar zijn, zal ik niet ontkennen. Dat is echter abnormaal. De nor male mensch kan eenige schoon heid niet ontberen. En welke schoonheid ligt nu meer aan den voet van elk leven, is meer ele mentair en origineel, en spreekt daarom sterker en tot meer men schen, dan de schoonheid van de natuur zelf? Voor de aesthetische ontwikkeling is zij onmisbaar. Ook voor de voortbrenging van kunst is schoonheid noodiq. Dat de kunstenaar schoonheid kan ontberen is om twee redenen on waar: Ten eerste is elke beschaving zonder schoonheid onbestaanbaar. En is de kunst niet een exponent van de beschaving? Ten tweede is schoonheid toch steeds de bron van inspiratie, al is de kunstenaar niet volgens van Deijssel een „Mooyziener Ook andere richtingen in de kunst worden bij het scheppen van zelfs leelijke (maar waarach tige) kunst toch tenminste indirect, heid. Hulp voor Java. 100 Nederlanders van de Relief Action Prisoners War in Indië zijn te Batavia gearriveerd. In groepen ging het daarna door naar kampen in midden Java. Nederlandsche Mitchells hebben een groote hoeveelheid voedsel bo ven het vliegveld van Batavia uit geworpen. Boven het krijgsgevan genkamp te Batavia werden Roode Kruis-pakketten uitgeworpen. 450 Indonesiërs zijn als eerste groep van Rabaul naar Nederl.-Indië vertrokken. Allen droegen de uni form van het Ned.-Indische leger en elke sectie had een vfag bij zich, die de Indonesiërs zelf vervaardigd hadden. Dinsdag is het eerste lichte in- fanteriebataljon, dat bestemd is voor Ned. Indië, scheep gegaan in Ostende. Het is het 2de bat., 13e reg. infanterie. Op 21 Sept. zullen het 2de bat. 14 reg. infanterie en het 3de bat. stoottroepen volgen. Mgr. F.N.J Kendrikx landelijk directeur Katholieke Actie. Op de gisteren te Utrecht gehou den bijeenkomst van de Katholieke Actie, waar o.m. aanwezig was do Min. v. Binnenlandsche Zaken, Beel, werd door den vertegenwoordiger van den aartsbisschop van Utrecht, Mgr. J. de Jong, bekend gemaakt, dat tot Landelijk Directeur van de K. A. is benoemd Mgr. F. N.J.Hen- drikx, Vicaris-Generaal van het Bisdom 's Hertogenbosch. eerste vernietigde men bewust een belangrijke productie - capaciteit. Toch deed men het. Ontelbare boschbouwers hebben zoo gehan deld. Ook door het Staatsbosch beheer werd ondanks de vele be zwaren daaraan verbonden brand hout beschikbaar gesteld. In het rayon Breda alleen al 50.000 M;5. De medewerking van het pu bliek die daartegenover verwacht mocht worden is ver te zoeken. In veel gevallen is meer sprake van tegenwerking. Een onderzoek van het staats boschbeheer naar de mogelijkheid om door een algemeene distributie van hout het tekort aan kolen te ondervangen, moest stranden op de volstrekte ontoereikendheid van de houtvoorraad. Hiermede kan in de uiterste nood slechts een zeer geringe plaatselijke distri butie worden op touw gezet. Wan neer deze uiterste noodzaak zich voor zou doen zouden evenwel de plaatselijke autoriteiten paraat moeten zijn. Dergelijke wilde plunderingen als vorige winters plaats hadden, geïnspireerd, |zouden het laatste restje natuur- door schoon- schoon doen verdwijnen, behalve zooals wel reeds duidelijk zal zijn, Een kunstenaar ziet natuur. INederland materieel voor jaren en schoon echter in alle soort land- 'arf 5°udupeeren. Voor de Ne sehappen, hetzij cultuur- hetzij na- .^rlandsche samen evmar smidt dit tuurlandschap. mes van twee kanten Op de eer- t-, ij. ste plaats heeft men het sociaal- Door de drie genoemde oorza- economisch verlies in de toekomst ken hebben ook de mooiste plek jes zwaar geleden. Terreinen die men voor altijd veilig waande, zijn aan de vernietiging prijs ge geven. Vooral de vierde oorzaak is een ergernis voor den werke- lijken natuurliefhebber. Het min- publiek toch had kunnen ver ste wat men van de zijde van het wachten, is, dat men de mooiste stukken gespaard had. Dit is niet het geval. Men kan daaruit' con- stateeren dat er aan de bescha ving nog wel iets mankeert en dat er hier en daar vernielzucht in het spel is geweest. Dit is te ernstiger wanneer men in acht neemt de groote tegemoet komingen van boscheigenaren, ciie deze geheel onverplicht deden. Een boschbedrijf hier ter plaat se stelde vele ha.'s hout beschik baar tegen een prijs die bij vast stelling van reqeeringsprijzen hier ver beneden bleek te liggen, ter wijl men op zeer ruimen voet -nrokkelbewijzen uitreikt, waar mede bedragen van duizenden s jaars gemoeid zijn. Door het [Wanneer men nu de productie capaciteit vernietigt door onrijp hout te kappen. On de tweede olaats is het nuttig effect van hout als brandhout zeer gerinq. Wan neer men het als mijnhout ge bruikt kan men met behulp van 1 ton 10 ton kolen produceeren, terwijl de verbrandinqswaarde ze- Ver wel een keer of 4 zoo groot al zün. Aanqenomen dat de laat ste schattinq juist is. dan betee- kent dit dat het nuttig effect 40 x zoo klein is. Er zal dan ook met kracht te nen wilde nhinderina moeten wor den onoetreden. Onheffinq van de '-"••andstoffennood is slechts te be- -mken dobr de verqroofing van de ♦•eenkool-qroductie. Dn produc- 'e hiervan is van 40000 tr>n oer dan voor den ooHoq en 34000 ton 'idens de laatste maanden dor hezettïnn. t-*»Hiao<»1oonen tot 13000 fon eind Fehrnan en schünt sinds dien non booner gestegen te '!n iTonn VICTOR TIMMERMANS, (Wordt vervolgd). Econ. docts. VIII. Er wordt nog al eens aan de bel getrokken, bij U en bij mij. Ik bedoel dat er heel wat ge collecteerd is den laatsten tijd, zooals ik dat door mijn venster zie. Er is wel eens gezegd, dat de eene helft van Nederland bij de andere helft was ondergedoken, maar thans zou men haast kunnen zeggen, dat de eene helft bij de andere collecteert. En gelukkig met succes, zeg ik, want herrijzend Nederland heeft heel wat noodig; denken we maar eens aan de actie „Zuid Helpt Noord&en omgekeerd, het Roode Kruis, 1®Dmitc 1940—1945, Jan de Rooy-monument, monument bur gemeester Moonen, enz. enz. En nu zullen er misschien zijn, die het collecteeren en geven moe worden, anderen die onder deze omstandigheden meer hebben ge geven en hebben kunnen geven dan normaal, dat is best mogehjk, maar de verschillende acties hebben er toch maar van geprofiteerd en het geld is zeker goed besteed. Wanneer ik de verschillende groote opbrengsten hier en elders, voor uiteenloopende doeleinden zie, dan verheug ik me daarover, oindat de conclusie overblijft, dat bij alle moeilijkheden en narighe den, de nood van onze medemen- schen door niemand werd verge ten. En dat te kunnen constateeren is een verheugend feit en strekt mij en zeker velen met mij, tot groote voldoening. Of er na de geldsaneering nog zoo druk gecollecteerd en gegeven zal worden, is een andere vraag. Ik hoop van wel, want ook dan zal het nog steeds beter zijn te geven dan te ontvangen en dat het geld gesaneerd is, wil nog niet zeggen, dat ook de nooaen en moeilijkheden nu overal met een slag gesaneerd zijn. Maar daar gaat het nu niet over, thans wil ik alleen vaststel len, dat de Langstraat en omge ving zich schitterend gehouden heeft. Dat stemt een mensch lot blij heid en voldoening, vooral in een tijd, dat vele menschen blijkbaar lijden aan zwaarwichtigheid en upper-critischen aanleg. Men is zoo spoedig geneigd om zaken onbenullig en laag-bij-den- grond te vinden, te snreken van gemis aan opvoedkundige waarde e.d. De mensch leeft toch niet van brood alleen en men maq toch wel eens een andere noot kraken, dan „gedegen degel'jkhe'd"; een noot bovendien, die gelukkig ook door velen met graagte verorberd wordt. Maar ieder zijn smaak en ik zal mijn best doen. om de redactie met haar straffende hand van mijn lijf te houden! KIJKGRAAG. De celdzuiverinp Min. Lieftinck zeide in ziin rede: Ik herhaalals de offlicieele in levering begint, wordt noe slechts een bedrag van ten hoogste drie honderd gulden per gezin of alleen staande aangenomen. Voor bedrij ven geldt deze beperking niet. Onder bedrijven worden verstaan N V.'s; vennootschappen n-H«r fir ma's, command, vennootschappen, enz. N1F.T dus particulieren welke pen bedrijf houden of uitoefenen onder eigen naam. Voor dezen geldt het maximum van f 300. Mgr. de Jong Kandidaat? Naar het K.U.D. vernam, wordt in welingelichte klingen verwacht, dat Z. H. Exc. Mgr. Dr. de Jong, Aartsbisschop van Utrecht, bii het a.s. consistorie door Z. H. den Paus tot Kardinaal zal worden verheven.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1945 | | pagina 1