I
'N VERSLAG OVER DEN OORLOG
TOESTAND IN INDIE.
1
BANDAG 22 OCTOBER 1945
Losse nummers 10 cent
68e JAARGANG No. 72
Waalwijksche en Langstraatsche Courant
I ond
ïn kor
19
ia!w
Ie
DOOR HET VENSTER.
eEcho van het Zuiden
lofdredacteur Uitgever JAN TIELEN
Idacteur: J. A. A. VAN DEN DUNGEN
Abonnementsprijs: 15 cent per week <1.95 per kwartaal
Verschijnt Maandag en Vrijdag
Drukker: Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tlelen
'Kennummer; 2483
ioenen
4 LI
a. n.
7 z. g,
onkerl
'ILEN
WIN
aar ei
aat38
-JGS,
aatshi
II
Over de atoombom sprekend, zei
neraal Marshall, dal deze niet al
en slaat in den vooruitgang op we-
nscliappelijlc gebied, maar dat er
:l van nieuwe verschrikkelijke wa-
jens zijn, die het menschdom be-
|reigcn, tenzij een weg gevonden
•ordt om oorlogen in tie toekomst
verhinderen. Hij had generaal
enry H. Arnold, bevelhebber van
Ainerikaansche Luclitstrijdkrach-
|en, gevraagd een schatting van de
ppaciteiten van enkele dier nieuwe
apcns te geven. Daaruit is geble-
en, dat de Vereenigde Staten bin-
en slechts enkele jaren schroefloo-
bommenwerpers vervaardigd zul-
gevr fn hebben, die in staat zijn 500 a
1)0 mijl per uur af te leggen en op
en hoogte van 40.000 voet (d.i. meer
lan 13 km.) naar 1500 mijl ver ver-
rijderde doelen te vliegen. Ook an-
lere, nog grootere bommenwerpers
:ullen komen, die zich in de stra-
isfeer verheffen, zich sneller dan
37, Dl |(,t geluid kunnen verplaatsen en
adingen van meer dan 50 ton kun-
en vervoeren. Zij zullen elke plek
•r aarde kunnen aanvallen. Door
ie verbeteringen op het gebied der
chroeflooze oorlogsvliegtuigen zal
iel mogelijk zijn binnen <le eerstvol
gende vijf jaar toestellen te verVaar-
jgen, die met de snelheid van het
[eluid op een hoogte van meer dan
iO.OOO voet naar doelen op 2000 mijl
:unnen afschieten.
Amerikaansche deskundigen zijn
hans bezig een enkele vernielings-
lom te construeeren, die 22.50 Ion
veegt om gelijken tred te houden
net een bommenwerper, waaraan
•eeds gebouwd wordt.
Amerikaansche technici kunnen
Ihans raketten door middel van
dectronen en nieuwe instrumenten
Ier Nd ifvuren, die direct op bronnen van
warmte, licht en magnetisme af
taan. Door hun eigen zekering vlie-
jen zij zonder mankeerpn regelrecht
op liet hart van groote fabrieken af,
angetrokken door de hitte der
ovens. Zij zijn zoo gevoelig, dat zij
ich in een groot vertrek in de
ichttng van een binnentredend
niensch kceren, als reactie op de
varmte, die van zijn liehaam uit
laat.
Generaal Arnold had er. aldus
Marshall, aan toegevoegd, dat ste
den als New-York, Pittsburgh, Dc-
Ia troit, Chicago en San Francisco
binnen enkele uren door aanvallen
I vanaf andere continenten geheel
vernietigd konden worden,
jriif Over de oorspronkelijke plannen
in den pacific zeide MaMrshall o.m.
het volgende:
Voor de capitulatie van .Tanan
was generaal Douulas Mac Arthur
alf bezig troepen en vHetfuiffen te con-
centreeren op (ie PhMinpijnen, Oki
nawa on de Zuidriiike bases ten
Nil duiden van de Philipnijnon voor de
■■*Beindnhase. Tn samenwerking met
admiraal Chester W. Nimits. was
Mac Arthur aan liet voorbereiden
om deze twee invasie-plannen uit te
voeren, de eerste stond bekend als
de .,olympic"-oneratie. de tweede
als de „coronet"-oTv^ratio. Het rap
port van Marshall behandelde de
plannen niet van den kant van de
marine.
De „olympic"-operatie zorgde voor
drie uitgeproken aanvallen op zui
delijk Kyushu, bet zuidelijkste van
de Japansche eilanden, gedurende
de herfst. (Marshall zei in een on-
ELE 'an"s gehouden getuigenis voor bet
congres dat de datum vastgesteld
was op 1 Nov.) De aanvalssterlcte
zou bestaan uit hel zesde Ameri
kaansche Leger met inbegrip van de
veteranen van de Philippijnen en
Okinawa en marinierveteranen van
Iwo Jlma. Voorafgaande aan de
hoofdaanval zouden voorbereidende
operaties plaats hebben op de Ko-
shiki-eilandcn ten Westen van
Kyushu en een afleidende schijn-
aanval van het negende legercorps
bij Shikoku, ten Oosten van Kyushu.
Daarna zouden groepen elk van
drie divisies achtereenvolgens lan-
lTI den op de Oost-. Zuid- en Westzij-
den van het zuidelijk deel van Ky
ushu: het eerste leger-corps bij
Miyazaki, het elfde legercorps bij
de baai van Arlaka en bef vijfde
marie amphibiecorps op de stran
den ten Westen van Kagoshima. Zij
moeten samen Kyushu afsnijden en
de verdedigende fro°pen veruieti-
Pen.
.,De tweede phase van de Japan
sche invasie, de „coroncP'-operatie,
zeide Marshall, zou in het vroege
voorjaar van 1946 uitgevoerd wor
den. Het 8ste en 10de leger, be
staande uit negen infanterie-divi-
sies, twee pantser-divisies en drie
Uiariniers-divisics zouden Kanto, de
Tokio-vlakte en Oostelijk Honshu
aanvallen."
„Deze twee beproefde „pacific"-
legers zouden aan land gevolgd
«W'orden door het 1ste leger, dat on
ze overwinning In Europa geleid
H heeft en dat nu weer gebruikt zou
worden voor de eindstrijd in de
„Pacific". Bij dezen aanval zou bet
eerste leger tien infantcrie-divisies
°mvat hebben. De drie legers had
den opdracht om het Japansche lc-
8er op het hoofd-eiland te vernie-
«Ken en om het TokioYokohama-
Sebied te bezetten".
iurv
jend
>r He
den
ik aai
N
Vaal'
Spra
3 uu
ur
„Deze", zeide Marshall, „waren
onze plannen voor de eindoverwin
ning in den tweeden wereldoorlog,
indien Japan tot de laatste greppel
tot een nationale zelfmoord zou
doorvechten. Maar wij hadden an
dere plannen, waarvan wij ver
wachtten dat zij een veel spoediger
einde aan den oorlog zouden ma
ken."
„Deze plannen", herinnerde hij,
„waren (le ontwikkeling van de
atoombom, haar gebruik tegen Hi
roshima en Nagasaki, en offensie
ven in Azië, volgende op de oor
logsverklaring van Rusland."
Marshall verklaarde voorts: Dat
wereldoorlog no. 2, die volgens een
ruwe schatting in totaal 93 millioen
mannen en vrouwen van de as-mo-
gendheden en de geallieerden geza
menlijk onder de wapenen gebracht
had, voor Amerika kostbaarder ge
weest was dan ecnige vorige oorlog,
daaraan het had deelgenomen.
Uit zijn twéé jaarlij ksch verslag
aan den secretaris van oorlog bleek,
dat bet aantal gesneuvelden in den
tweeden wereldoorlog in totaal
201.367 bedragen had, 4 maal zoo
veel als het gezamenlijke aantal
dooden in vijf vroegere oorlogen,
t.w. de Amerikaansche omwente
ling, den oorlog van 1812, den
Mexicaanschen oorlog, den burger
oorlog, met inbegrip van verliezen
aan beide zeiden, en den Spaansch-
Amerikaansehen oorlog.
MEERDERE VRIJHEID
IN PORTUGAL.
Het land van Salazar krijgt meer
bewegingsvrijheid en staat nog wat
onwennig tegenover de plotselinge
toegeeflijkheid van den verlichten
despoot. Nadat Salazar het voor
nemen had aangekondigd verkiezin
gen te zullen laten houden, waarbij
oppositiepartijen een kans zouden
krijgen, heeft hij thans de speciale
politiegerechten tegen politieke mis
drijven opgeheven. Politieke mis
daden zullen voor den gewonen
rechter worden berecht, alleen als
zij tevens een commuun delict vor
men. De censuur en de geheime
politie zijn opgeheven.
VATICAAN BEZORGT
OVER POLEN.
De Heilige Stoel is „diep onder
den Indruk van de Russische be
zetting van Polen en beschouwt
deze als een voorwendsel om de
tegenover de regeering van War
schau vijandig staande elementen
in het land uit te roeien", aldus
verneemt United Press in Vaticaan
stad. Het Vaticaan moet vaststellen
dat bet dagelijks duidelijker wordt
dat het Poolsche volk het ergste
oorlogsslachtoffer is, niettegenstaan
de het feit, dat Engeland en Frank
rijk en later de Ver. Staten in den
oorlog kwamen om de Poolsche vrij-
lizid te redden.
Vreeselijke berichten seint de
A.N.P.-correspondent Robert Kick
uit het dorpje Depok ten Zuiden
van Batavia. Minstens 15 Europee-
sche en Indo-Europeesche mannen
en vrouwen zijn hier afgemaakt
door benden fanatici, die den „hei
ligen oorlog" hadden verklaard.
Vier dagen lang zijn de 2000 be
woners van Depok aan de genade
overgeleverd geweest van benden,
die het dorp omsingelden, om alle
woningen te plunderen en den boel
kort en klein le slaan, zoodat de
gchcele bevolking in de bossclien
vluchtte, om daar twee dagen lang
vrijwel zonder voedsel door le bren
gen. Nadat de Rampokkers hun
vernielzucht hadden botgevierd, om
singelden zij de vluchtelingen in de
rimboe. De mannen werden naakt
in een trein naar Buitenzorg ge
zonden, terwijl de vrouwen naar
Depok terug werden gebracht. Op
liet station is de 18-jaige G. J. Se
ller vermoord. De 55-jarige de
Bruin, die met eenige vrienden in
Depok was achtergebleven, werd
door de Rampokmakcrs met nog
zes andere gelast met het gezicht
naar den muur te staan, waarop de
belagers systematisch begonnen den
een na den ander te onthoofden.
Drie vielen dood neer: T. de Bruin,
voorts de 62-jarige officiersweduwe
Sloven en haar zoon Gustaaf, oud 40
jaar. De vierde in de rij viel flauw,
zoodat het zwaard zijn doel miste.
Toen de vróuwen in twee woningen
waren saamgeborgen, kwam plotse
ling een lid van Soekarno's „veilig
heidspolitie" opdagen, die veront
schuldigingen aanbood en zei, dat
dat het niet de bedoeling geweest
was zoover te gaan. Hij zou ze wel
beschermen met één speer.
De correspondent en de auteur
Johan Fabricius bereikten het dorp,
beschermd door Gurkhas van het
Britsehe leger. De bandieten scho
ten op de door Gurkhas bewaakte
omheining, waardoor één kind werd
gedood en verscheidene personen
zwaar gewond, alsmede verschillen
de vrouwen in de omheinde ruimte
licht gewond werden.'
Des middags heeft een detache
ment van 400 man sterk met vele
ambulances en vrachtauto's Batavia
verlaten om alle vrouwen naar Bui
tenzorg te brengen, waar zij in de
bestaande kampen zullen worden
ondergebracht.
In Buitenzorg bevinden zich 300
mannen, die door de Indonesische
politie voor hun eigen veiligheid
zijn ingesloten. Dit zijn de eclitge-
nooten, broeders en familieleden
van de vrouwen uit Depok.
Te Semarang zijn alle Rapwibe-
schciden gestolen .Alle Britsclie en
Nederlandsche Rapwi-leden in de
kampen te Ambarawa en Bandjoe-
biroe, alsmede in Midden-Java zijn
gevangen gezet. Het mèerendeel dei-
kampen met 30.000 vrouwen en
kinderen wordt niet langer bewaakt
door Japanners maar door Indone
siërs. die verhinderden, dat er
versch voedsel gezonden wordt. Men
beeft nu onmiddellijk maatregelen
genomen om troepen en materiaal
aan land te zetten. Hoe langer hoe
meer berichten komen binnen over
botsingen op geheel Java tusschen
Indonesiërs cn Japanners.
OORLOGSVERKLARING
NIET VAN SOEKARNO.
Radio Bandoeng heeft in een uit
zending verklaard, dat de regeering
van Soekarno in geen geval debet is
aan, noch kan instemmen met de
oorlogsverklaring van de „Markas
Barisan Raat".
Op een persconferentie verklaarde
Kolonel Abdoel Kadir, lid van het
geallieerd verbindingsstaf kwartier,
dat liij een ontmoeting had gehad
met Soekarno. Hij geloofde dat
Soekarno en Hatta zeer geneigd zou
den zijn om tot overeenstemming
met Nederland te komen.
Nu begrijpen Soekarno cn zijn
ministers dat regeeren een zware
taak is. De extremisten en de jon
geren raken hun geheel uit de hand.
Verklaring van Attlec.
Attlee, de Engeische minister
president, heeft in het Lagerhuis
een verklaring afgelegd over de
Engeische politiek ten aanzien vim
Indonesië.
Hij zeide o.a., dat de Engeische
regeering niet wenschte onnoodig
betrokken le worden in het bestuur
of de politieke aangelegenheden van
niet Brittsclie gebieden cn dat liet
haar bedoeling was de Engeische
troepen terug te trekken zoodra de
omstandigheden dit toelaten. Inmid
dels hebben de Engelschen niet al
leen sterke moreele verplichtingen
jegens hun Ned. geallieerden, maar
ook voor liet tijdelijk handhaven
van wet en orde en zorg voor vei
ligheid van vele Ned. geïnterneerden.
Het geheele delicate probleem
heeft de nauwlettende aandacht van
de Engeische regeering.
Anthony Eden vroeg, of Attlee
wel wilde bedenken dat de moei
lijkheden van de Nederlanders in
deze gebieden voor een zeer grool
deel veroorzaakt zijn door hun eigen
gedrag als geallieerden, doordat zij
namelijk uit eigener beweging den
oorlog verklaard hebben aan de
Japanncezen.
Attlee antwoordde hierop:
„De Nederlandsche regeering heeft
in dezen oorlog naast Engeland ge
staan en zij heeft onvermijdelijk
door de oorlogsomstandigheden ge
leden. Wij zullen in zeer nauw con
tact blijven".
Er werd nog een rcgcermgsver-
klaring over Java afgelegd, door
Philip Noel Baker, minister van
Staat, die in antwoord op een vraag
van majoor Guy Lloyd (conserva
tief) o.m. benadrukte:
„De Engeische regcermg erkent
natuurlijk geen ander gezag dan dat
van de Nederlandsche regeering m
alle gebieden onder de souvereini-
teit van onze Nederlandsche geal
lieerden".
De parlementaire redacteur van
„de Maasbode" schrijft naar aanlei
ding der rcgeeringsvcrklaring inzake
Indonesië het volgende:
Als blijk van haar goeden wil om
de Indonesische bevolking haar
volle vertrouwen te schenken en in
overeenstemming met de goedwillen
de leiders dezer bevolking den eco-
nomischen en staatkundigen weder
opbouw van hun land ter hand te
nemen, heeft de regeering bovendien
een daad gesteld van verstrekkende
beteekenis. In lijnrechten strijd met
het advies van den Gouverneur-Ge
neraal heeft zij zich bereid verklaard
in dit stadium, dus nog eer het ge
zag onaantastbaar is hersteld, m
overleg te treden met die leiders,
die den band met Nederland erken
nen en wenschen te bestendigen.
Deze daad kost haar den steun van
den heer Tjarda van Starkenborgh.
Laten wij het erkennen: dat is een
zeer dure prijs.
De G. G. heeft zich door zijn vrij
willig gaan in Japanseh krijgsge
vangenschap, door vrijwillig het leed
der Indonesische bevolking te doe
len, een persoonlijk aanzien verwor-
HET BELANG DER GEZONDE
O VERHEIDS-FIN ANCIËN.
Dr. Huysmans liield voor den
Katholieken Kring te Eindhoven een
lezing over bovenstaand onderwerp,
liij zeide daarin o.m. 't volgende,
volgens een verslag in het Eind-
hovensch Dagblad
Ons vooroonogsch nationaal ver
mogen is voor 2/3 vernietigd, 1 mil
liard in Indië nog zeer dubieus, het
circulatie-geld met 200% vermeer
derd, ziedaar enkele gegevens, waar
op we thans kunnen gaan bouwen.
Dat de overheid drastische maat
regelen als blokkeering en. vermin
dering van den geldvoorraad in
haar program moest opnemen, wil
len we niet naar de funeste onge
remde inflatie toesnellen, zal ieder
een wel duidelijk zijn. Door het
chartaal geld zooveel mogelijk uit
de circulatie te nemen (inleveren
100 biljetten) en het giraal geld
te blokkeeren, hoopt zij de geld
voorraad zoodanig te verminderen,
dat het zijn normale functie weer
kan hervatten. Was onze geldvoor
raad in 1940 5 milliard, na de in
levering van de honderdjes daalde
deze tol 2,5 milliard, vervolgens na
de dringende uitnoodiging tot in
levering bij de banken tot 1,2 mil
liard, om tenslotte na de officieele
inleveringsweek van max. 300 als
eerste winst te kunnen boeken liet
achtergebleven sommetje van ruim
800 millioen gulden.
De deblokkeering noemde spreker
liet moeilijkste vraagstuk van de
saneering, waarbij een voorzichtig
beleid geboden is.
Na een beeld te hebben gegeven
van de enorme toename van onze
staatsschuld, die van 4 milliard tot
liefst 17 milliard is gestegen, gaf
liij een overzicht van de diverse
Koninklijke Besluiten inzake belas
tingen, waarbij duidelijk naar voren
komt, dat de monetaire zuivering
fiscaal zal worden afgestemd.
Een blik in de nabije toekomst
werd ons gegund, toen spr. vertel
de van de registratie van het effec
tenverkeer, waarbij de fiscus ook
zijn woordje zal meespreken. liet
doel van de monetaire maatregelen
is dan ook niet alleen de vernieti
ging van den zwarten handel, maar
op de eerste plaats liet tot stand
komen van een verantwoorde geld
circulatie en daarmee samengaand
een nauwkeurige hulp voor den
fiscus.
Dat liet slagen van deze ingrij
pende geldsaneering volkomen af
hankelijk is van liet inzicht en de
volledige medewerking van 't goti
sche volk betoogde spr. met klem,
terwijl liij besloot met een dringen
de opwekking tot sparen, ten bate
van onze ontwrichte financieele po-
'istie en onze lamgeslagen industrie.
VORSTELIJKE TOEZEGGING
STICHTING 1940—1945.
H. M. de Koningin liceft een deel
van het paleis Hel Loo ter beschik
king gesteld van de Stichting 1940
1945 met de bedoeling oorlogsslacht
offers, ex-illegale werkers en ex-
politieke gevangenen, die eenigen
tijd rust noodig hebben, in de ge
legenheid te stellen, volkomen te ge
nezen. De stichting heeft deze vor
stelijke toezegging uiteraard dank
baar aanvaard. Het aantal aanvra
gen voor plaatsing in herstellings
oorden is n.l. zeer groot.
i
ven, dat zich nauwelijks laat over
schatten. Dit enorme kapitaal werpt
de regeering voetstoots weg. Is zij
zoo zeker van haar zaak? Is zij er
zoo zeker van, dat haar winst aan
vertrouwen in Indonesië daar tegen
op weegt? Is zij er zoo zeker van
dat overleg in dit stadium niet als
zwakheid zal worden beschouwd?
Of kan zij niet anders?
Meent' zij op deze manier de En
gelschen tegemoet te moeten komen?
Olie-problemen hebben de politiek
in Indië vaak behccrscht en moeilijk
gemaakt. Maar het moeilijkste olie
probleem is thans gerezen: zal de
regeering in staat zijn olie te wer
pen op de golven van het jarenlang
aangewakkerde nationalisme?
TWEEDE KAMER.
De debatten in de Tweede Kamer
naar aanleiding der regeeringsver-
klaring over Indië zijn heel kalm
verloopen. De Indische specialisten
hebben 't woord gevoerd. De heer
van Pol der Katholieken opende de
rij en schaarde zich onvoorwaarde
lijk achter de regeering, ook de
anti-revolutionairen steunden haar,
maar vroegen een krachtige houding
tegenover de opstandige Indonesiërs;
met de liberalen voelden zij voor 't
standpunt van den gouverneur-gene
raal n.l. eerst overal orde en vei
ligheid, dan pas onderhandelen.
Ook de S.D.A.P.'er Stokvis was
het met het regeeringsbeleid eens en
wenschte evenmin niet Soekarno te
onderhandelen.
Roestan Effendi de communist-
Indonesiër trachtte Soekarno's hou
ding wel eenigszins goed te praten,
maar sterk was hij daar niet in en
zelfs vrij gematigd, overigens ston(i
hij natuurlijk geheel alleen.
Prof. Logemann heeft de sprekers
beantwoord, doch niet veel nieuws
gebracht, 't Blijft dus afwachten
hoe de toestand zich verder ontwik
kelt.
XII
Onlangs las ik ergens een artikel,
dat tot titel droeg „Als de straf is
uitgeboet". De kern van dit betoog
kan ik samenvatten in de slotalinea
die als volgt luidt:
De gemeenschap en zeker de
naaste omgeving zal ongetwijfeld
geen geringen weerstand en weer
zin te overwinnen hebben bij het
het inschakelen der geabsolveerde
elementen. Doch het publiek zal
er aan gewend moeten worden ge
leidelijk de emotioneele overwe
gingen te vervangen door intellec-
tuccle. Hierbij zal de tijd een be
langrijk helpende factor blijken.
Anderzijds echter ligt er een ge
weldig veld van arbeid voor de
geestelijkheid en de rcclasseerings-
institutcn. Zij toch hebben de
verantwoordelijke taak te zorgen,
dat de personen in kwestie tot een
overtuigd inzicht komen van hun
dwalingen en fouten, opdat hun
„bekeering" ook werkelijk oprecht
worde cn niet maar een handig
heidje om de volksgunst te ver
werven. Voor zeer velen hunner
was immers het partij kiezen naar
den Duitschen kant geen kwestie
van princiep, doch een kortzichtig
wedden op het verkeerde paard.
En hun terugkeer in de maat
schappij moet niet een nieuwe
weddenschap worden.
Dat is juist gezegd en daarmee
ben ik het volkomen eens, maar ik
zou er toch bij willen voegen, dat
de houding der betrokkenen toch
aanleiding moet geven tot deze te
gemoetkomende houding, tot deze
hulp om den cx-geïntcrnecrdc in het
gewone leven terug te brengen, met
andere woorden, deze personen die
nen toch zeker op de eerste plaats
van goeden wille te zijn.
Zy moeten niet den verongelijkte
spelen of een hooge borst opzetten
of ze zeggen wilden: „hier ben ik
weer, wie doet me wat!"
Zy dienen zich te onthouden van
dat voortdurend geloop naar en ge-
confereer met elkaar; dat wordt
zoo'n soort complot en ergert an
deren, die maar hcusch al te goed
begrijpen wat daar zooal verhandeld
wordt.
In bezettingstijd waren er ook bij
eenkomsten, geheime vergaderingen,
waar je door een achterdeurtj je
werd binnengelaten, omdat je bang
was in de gaten te loopen en ver
raden te worden. Je waagde je
leven om het vaderland te dienen
cn zorgde er wel voor dat alles
achter een zwaar gordijn van ge
heimhouding verborgen bleef.
Thans zien we echter juist het
tegenovergestelde. Er dreigt een
nieuwe ondergrondschc te ontstaan,
waar we maar kwalijk van gediend
zyn, doch met dit verschil, dat de
ze menschcn maar gerust conferee-
ren kunnen cn niet bang voor hun
hachje behoeven te zyn.
Men schijnt thans in bepaalde
kringen een soort gemeenschap van
lotsverbondenheid opgericht te heb
ben, waardoor men juist den ver
keerden weg opgaat cn precies het
tegendeel bereikt, van wat men be
doelt in het aangehaalde citaat hier
boven.
Die menschcn trachten niet in de
gewone gemeenschap terug te ko
men, maar hopen samen, kankeren,
gissen cn beschuldigen, daarin ge
steund door personen, die 't zgn.
wel met hen mccnen.
Hier wordt opnieuw een verkeerde
mentaliteit gekweekt, een mentali
teit die misschien maatregelen
vraagt voor ze opnieuw gevaarlijk
kan worden.
En volharden zij cn hun helpers
in deze houding, dan zal er van de
goedbedoelde pogingen om hen weer
langzaamaan in het normale maat
schappelijke leven op te nemen,
niets terecht komen, wat ze dan aan
zichzelf en aan hun adviseurs te
wyten hebben.
Zoo zie ik tenminste de situatie.
KIJKGRAAG.