BRABANT IS IN NOOD.
VRIJDAG 9 NOVEMBER 1945
Losse nummers 10 cent
68e JAARGANG No. 77
Waalwijksche en Langstraatsche Courant
FRANS SLAATS WEER THUIS.
DOOR HET VENSTER
De Echo van het Zuiden
Hoofdredacteur Uitgever: JAN TIELEN
Redacteur: J. A. A. VAN DEN DUNGEN
Abonnementsprijs: 15 cent per week; 11.95 per kwartaal
Verschijnt Maandag en Vrijdag
Drukker: Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Helen
Kennummer; 2483
Dc nooil in de Brabantsche gczin-
'ii is waarlijk ontstellend groot
Op een persconferentie, waar wij
i de gelegenheid waren kennis te
laken niet het doel en streven van
Brabantsch Volksherstel", werden
ns over den ellendigen en kommer.
ollen toestand, waarin vele Bra-,
antsche gezinnen verkecren, mede
dingen gedaan, die werkelijk een
oodkreet om directe en krachtda-
hulp rechtvaardigen.
Ër zijn op de eerste plaats de
oor den oorlog getroffen streken,
aar nog aan alles behoefte bestaat,
'aar nog steeds geheele gezinnen
wonen" in krotten, schuren en kip-
mhokken. Het allernoodzakelijkste
nlbreekt hier. Er zijn geen kleeren,
ten beddegoed, geen meubels, geen
anddoeken, geen serviesgoed. In
i'gen op Zoom zijn gezinnen, die
ver één kamer beschikken, waarin
c wonen, slapen, koken, wasschen
nz. In deze eene kleine bekrompen
uimte, spelen zich alle familiegc-
curtenissen af, vaak onder de
ogen der kinderen. In een gezin
G-oirle wordt het tiende kindje
erwaclit. Het oudste meisje is tien
mr. Hel huis bestaat uit een keu-
n, slaapkamer en klein opkainer-
e. De grootouders zijn getroffen en
oesten hun intrek nemen bij deze
aniilie met nog twee zoons en een
ochter. Deze slapen alle vijf op liet
ikamertje. Twee der negen kin-
eren slapen bij vader en moeder,
aar een dezer dagen nummer tien
og bij moet komen. De zeven ove-
;e kinderen slapen op zolder, die
oud is en vochtig en waar het aan
He kanten toclit. Nog meerdere
ntstellende voorbeelden zijn te noe-
nen, gerapporteerd naar aanleiding
an gehouden enquêtes van het Wit
(de Kruis. Daarin wordt o.m. ge-
egd, dat het tekort aan servies-
oed in vele gezinnen hopeloos is.
n een gezin waar vader en zoon
an open t.b.c. lijden, moeten deze
ezamenlijk drinken uit één kopje
onder oor en eten uit één bord. Er
as niets anders meer. Er zijn ge-
innen, die in het bezit zijn van één
ian, waarin om de beurt alles ge-
ookt moet worden en één mes, dat
aak nog zonder handvat is. De
mtilp werd ingeroepen' bij een
■raamvrouw; zij ligt op een jute
akken bed, zonder lakens enz.; de
luw moet gewasschen worden in
en pan, waarin ook het eten wordt
ekookt, dezelfde pan doet tevens
ienst als kinderbadje en als em-
icr om.de kamer te dweilen.
Dat zijn ontstellende toestanden
aruit voortvloeien: slordigheid en
rvuiling, toeneming van ongedier-
en schurft, vergrooting van het
■smettinsggevaareen Limburgsoh
■acné, met open T.B.C. besmette
Valkenswaard, waar hij was on-
ergebraclit een dozijn medebewo-
ers.
Door al deze dingen wordt de
olksgezondlieid ernstig in gevaar
bracht, het beschavingspeil gaat
chteruit en de verwildering der
gd neemt toe cn het laatste is
eker zoo erg als het eerste
Doch ook in goede arbeiders- en
niddenstandsgezinnen, die niet di
eet door den oorlog getroffen zijn,
ijii «Ie zorgen groot. Brabant, dat
mg altijd mag roemen op zijn vele
inderrijke gezinnen, ziet zich juist
loor dien kinderzegen, voor de
rootste moeilijkheden gesteld. De
orgen der ouders, vooral der moe-
Iers, om de kinderen behoorlijk ge
leed te doen gaan, zijn haar vaak
wen het hoofd gegroeid. Alle mo-
elijkheden immers zijn uitgeput.
Ie ouders offerden hun eigen klce-
ling om er iets voor de kinderen
au te kunnen maken, maar een
aal komt het punt. dat er niets
neer te maken is. Kinderrijke ge-
innen, het betcekcnt ook gebroken
inrden, verlies van allerlei onont-
rcrlijke dingen, die in vijf jaren
torlog niet konden worden aange-
uld. Wie zal de zorgen der inoe-
ors schetsen, die in dezen oorlog
net den dag toenamen en zich tot
en onoverzienbare hoogte opstapel-
Ion. De angst en vrees waarmede
elkens weer tegen den komenden
rinter werd opgezien, waarvan men
liet wist hoe men dezen door zou
lomen. Dc reacties worden thans
nerkbaar. Vele moeders zijn over
mannen, zenuwachtig en komen
eds dieper in den put. De psy
chiatrische inrichtingen zijn over-
rol. En uit dit alles komen slechts
Goordere nieuwe zorgen voor. Het
is als een angstwekkende vieicuse
cirkel, die steeds sneller wentelt en
hij iedere wenteling een vergrooting
'lor zorgen en moeilijkheden brengt.
Het geheele gezinsleven staat of
s-alt vaak met dc moeder en waar
loovcle moeders de zorgen niet meer
■Jan kunnen, wat moet er dan van
'le gezinnen terecht komen. Onze
üfoote gezinnen, onze roem en trots
H eer, zij mogen niet de ooi-zaak
orden van nog grooter lijden en
tos? grootere ontbering.
Er moet snelle en doeltreffende
hulp geboden worden. Vooral ook
vnn officieele zijde. Alles draait nog
lo stroef en te langzaam. De gang
"aar een distributiebureau hebben
tolen reeds lang opgegeven, omdat
(ij te veel tiid kostte en toch nut'c-
'0°s was. Men vraagt daarom te-
soolit of het distributie apparaat
c'et vereenvoudigd zou kunnen wor
den. Een typisch voorbeeld is dat
van een fabriek, die overvol zat met
luiers, een artikel waaraan zoo'n
intense behoefte bestaat. Men ont
ving van de distributie echter geen
enkele aanwijzing, tot de fabrikant
ze tenslotte maar aan de winkels
distribueerde. Deze mogen ze ech
ter niet verkoopen, zonder machti
ging van het distributiebureau,
welke maar niet afkwam. En hoe
stagneert niet de uitreiking van rij
wielbanden aan verpleegsters, vroed
vrouwen, wijkverzorgsters, artsen
enz. Gelukkig heeft het C.D.K. hier
ingegrepen en vooral dit laatste
gaat thans wat soepeler.
Zorgen, zorgen en nog eens zorgen.
Slechts een krachtdadige, centraal
geleide actie, waarbij „Brabantsch
Volksherstel" prachtig werk kan
doen, kan hier hulp brengen.
Brabant is in nood en „moderne
personen", zegt een rapport uit
Eindhoven, trachten thans reeds
van den moeilijken toestand te pr<>-
fitceren, door liet kinderrijke gezin
aan te vallen en daarmede een echt
Brabantsch principe omver te stoo-
ten.
Dat moet voorkomen worden en
dat kan alleen door krachtdadig in
grijpen.
Directe hulp, zonder het tijdroo-
vendc bureaucratische gedoe. Er
moet een weg gevonden worden uit
alle moeilijkheden waarvoor het
Brabantsche gezin zich gesteld ziet.
Gij kunt het Uwe daartoe bijdragen,
door „Brabantsch Volksherstel" te
steunen. In „Brabantsch Volksher
stel" zullen maatschappelijke en
sociale organisaties gaan samenwer
ken ten behoeve van het Brabant
sche volk. Uw steun is daarbij on
ontbeerlijk.
Helpt met de daad!
KORTE BERICHTEN.
De Generale Synode van de Ned.
Hervormde Kerken heeft zich met
algemeene stemmen uitgesproken
voor een nalionalen omroep. Het
belang van volk en kerk is daar
mede gediend, aldus dc Synode, en
de kerken hebben onder eigen ver-
antwoordcijIkheid aan den nationa-
len omroep mede té werken.
Het ministerie van Financiën
heeft aan het ministerie van Onder*
wijs, Kunsten en Wetenschappen
een deviezenbudget van 5.331.000
toegestaan, waarvan 411.000 ten
behoeve van dc uitzending van Ne-
derlandsclie studenten naar het bui
tenland.
Van de oorlogsvrijwilligers der
marine, die na de capitulatie van
Japan wegens gebrek aan kamp
ruimte en opleidingsmogelijkheden
met onbepaald verlof werden ge
zonden, zullen in November onge
veer 1200 man weer kunnen worden
opgeroepen en in December ander
maal een dergelijk aantal.
Christiansen, de voormalige
Duitsche militaire bevelhebber in
Nederland, zal binnenkort aan de
Nederlandsche autoriteiten worden
uitgeleverd. Hij zal terecht staan
wegens zijn optreden tegen 't dorp
Putten.
Het Nedcrlandscli-Amerikaansch
comité te San Francisco heeft klee-
dinginzameling gehouden voor Ne
derland. Het resultaat overtrof het
doel, dat men zich gesteld had;
meer dan 50 ton kleeding werd op
gehaald.
De burgemeester A. Verdijk van
Eindhoven heeft eervol ontslag aan
gevraagd.
De verstrekking van Engelsche
sigaretten is voorloopig gewaar
borgd, doordat de regeering in het
buitenland 450 millioen sigaretten
heeft aangekocht, meldt de Vkrt.
Na een afwezigheid van ruim vijf
en een half jaar, is onze plaatselijke
favoriet, de populaire Frans Slaats,
weer in den huiselijken kring weer
gekeerd.
Kort voor het uitbreken van den
wreeden wercldkrijg, vertrok hij
naar Zuid-Amerika, om daar aan
een aantal wielerwedstrijden deel
te nemen. Weinig kon hij toen ver
moeden, dat het jaren zou duren,
eer hij zijn vaderland en vaderstad
zou terug zien. Het weerzien met
zijne familie en ontelbare kennissen
was vreugdevol, al werd liet begrij
pelijkerwijze sterk getemperd, door
het droeve feit, dat hij vier zijner
broers, die in Duitsche concentra
tiekampen gestorven zijn, niet meer
terug zag.
Wij hebben Frans in zijn woning
opgezocht, we zagen de opgetogen,
blije gezichten van zijn ouders en
broers en zusters, we zagen een
schat van bloemen, ontelbare schrii-
telijke gelukwenschen, alle even zoo
vele blijken van medeleven, met de
ze gelukkige thuiskomst.
Frans is dezelfde gebleven. Men
ziet hem zijn 33 jaren niet aan, en
men herkent in hem direct weer
den sympathieken sportsman, die
voor ons nationale sportsleven zoo
vele verdiensten verworven heeft.
Hij is misschien wat magerder ge
worden, maar naar onze meening
in het sub-tropische Zuid-Ameri-
kaansche klimaat, ook steviger en
taaier.
Hij heeft het in Zuid-Amerika, in
Buenes Aires, niet slecht gehad.
De oorlog bracht heel natuurlijk
ook daar het sportleven op den
achtergrond. Frans zag oml naar een
werkkring en vond er een naar zijn
genoegen, bij van Berkei's balansen
en instrumentenfabriek, waar hij
als mecanicien werd tewerk gesteld.
In den aanvang was dit werk hem
vreemd, maar geleidelijk aan, wist
hij ook hier, evenals in de sport,
zijn mannetje te staan. Want zoo nu
en dan werd er nog wel eens ge
fietst. Het trainen was weliswaar
van de baan, maar dat was geen
beletsel, om toch bij een voorko
mende gelegenheid in te schrijven
voor een zesdaagsche. En dat Frans
daarbij zijn oude kwaliteiten niet
verloochende moge blijken uit het
feit, dat hij van de vijf zesdaag-
sclien, er een won met als koppel-
genoot Di Paco, drie maal derde en
een maal vierde werd. Een gewei-
dige prestatie als men bedenkt, dat
Frans dan vaak in maanden, een
maal zelfs in een jaar niet gereden
had. Hij vroeg zijn directie een dag
of tien vrij, twee dagen vóór en twee
dagen na dc zesdaagsche.
„In het begin ging het nog wel
een beetje stroef", vertelde hij ons,
„maar ik wist wat ik kon en for
ceerde me niet". „Tactiek was het
belangrijkste; op het juiste moment
een wieltje pikken en zoo kon men
de eerste twee, drie dagen toch in
de rij blijven. Dan kwamen de spie
ren echter los en de vierde dag
ging het weer als van ouds".^ En
zijn oogen glinsterden, toen hij het
ons vertelde en terug dacht aan (le
roem en eer, die hij ver van huis,
enkeling onder vreemden, wist te
verwerven. Het materiaal was slecht.
Banden waren er bijna niet te krij
gen en de fietsen waren te zwak.
Was een frame of stuur wat ontzet,
dan kon men het zonder moeite met
de handen weer recht buigen
Aanvankelijk was Frans alleen op
kamers, maar later vond hij een
gastvrij onthaal bij een Ilollandsche
familie.
Het einde van den oorlog, de be
vrijding van Nederland, werd ook
door hem vol vreugde ontvangen.
Toch durfde hij in het begin de
thuisreis niet goed aan. Hij had het
zich hier allemaal te erg voorge
steld. Menschen zonder kleeren, zon
der schoenen, vernielde huizen enz.
Men raadde hem af, naar huis terug
te keeren. In Amerika had hij liet
goed en in zijn vaderland, zou hij
niets dan ellende terug vinden. De
taal van het hart en van het bloed
sprak echter anders en na veel
moeite lukte het Frans een plaats
te krijgen op een Nederlandsche
boot „Alganip", waarmede hij als
tripulant (werkend passagier) den
overtocht kon maken. Een andere
mogelijkheid was er niet.
Bezakt en beladen (hij dacht als
mijn familie niets meer heeft, zal
ik zorgen dat ze het krijgt) kwam
hij in Rotterdam aan. Wie schetst
zijn grootc verbazing en diepe ont
roering, toen hij daar alle bekenden
terug zag en ook zijn eigen ver
trouwde Ford, (lie hem op zoovele
roemrijke reizen vergezelde. Hij
«keek zijn oogen uit. Met leedwezen
zag hij ,wat er van Rotterdam was
overgebleven, maar met vreugde
ook kon hij constatceren, dat de
sombere verhalen, wel wat te sterk
geschilderd geweest waren.
Hij had met den kapitein van de
boot reeds de afspraak gemaakt
nog enkele reizen naar Argentinië
mee te maken, om daar nog goede
ren op te halen. Maar die afspraak
is nu geannuleerd.
Hij is nu weer gelukkig in den
huiselijken kring, waar zijn terug
keer het verlies van vier zoons en
broers eenigcr mate verzacht.
„En je plannen voor de toekomst
Frans?"
„Nou, eerst eens een half jaartje
rust nemen", was het antwoord.
„En dan kunnen we weer zien. Het
is thans allemaal zoo moeilijk met
materiaal enz. Uit Amerika hoefde
ik het niet mee te hrengen, want
daar was het ook niets waard."
En Frans lacht en deze lach be
looft toch veel voor de toekomst.
Hij heeft van zijn geliefde sport
nog geen afscheid genomen. Wij
twijfelen er niet aan of Frans zal
nog van zich doen hooren
Naar Reuter verneemt over
weegt (le Amerikaansche „Export-
Import-banlc" om Nederlandsch-In-
dië een leening van 100.000.000 dol
lar te verstrekken.
Naar wij van de zijde van het
Rijksbureau voor Voedselvoorziening
vernamen, zal begin December een
begin worden gemaakt met de dis
tributie van thee. Omtrent de hoe
veelheid is op dit oogenblik nog
niets bekend.
De Ned. Spoorwegen hebben 500
autobus-chasis met dieselmotor in
Engeland besteld. De aflevering der
cliasis zal in 1946 beginnen. De
waarde der bestelling bedraagt cir
ca 10 millioen gulden.
TEGEN HET VATICAAN.
De geschiedenis herhaalt zich.
Daar waar dc Sovjets zijn of zich
nestelen gaat liet legen de Katho
lieke kerk. We hebben het gezien
in Polen, het oude eclit-katholieke
land, waar zoodra de Russen heer
en meester waren en een zoogenaam
de Poolsche regeering gevormd was,
het concordaat met het Vaticaan
werd opgezegd.
We krijgen nu dezelfde toestanden
in Hongarije, Joego-Slavië en de
verdere landen van den Balkan,
overal waar Moskou de macht in
handen heeft.
Deze houding wordt weer geïllu
streerd door het feit, dat aan de
katholieken uit de gebieden, die,
zooals Galicië, Ruthenië, en de
Boekowina, bij de Sovjet-Unie wer
den gevoegd, de hun bij de consti
tutie van 1936 verleende rechten
worden geweigerd en dat dit volks
deel over de Curzonlinie heen naar
het nieuwe Polen wordt teruggedre
ven.
Wat de katholieken van den Oos-
tersclien ritus aangaat, op hen
schijnt felle pressie te worden uit
geoefend, opdat zij zich van Rome
afscheiden en toetreden tot de Russi
sche orthodoxe kerk. Vier bisschop
pen en verscheidene priesters zouden
reeds gedeporteerd zijn.
Het Vaticaan heeft thans een Ame-
rikaansch bisschop, Mgr. J. P. Hur
ley, belast met de zorg over de
apostolische nuntiatuur te Belgrado,
om te trachten een betere sfeer te
scheppen, wat natuurlijk niet ge
makkelijk zal zijn, getuigen de jong
ste aanvallen der Joego-Slavische
pers, die onder Russischen invloed
staat, op de katholieke kerk.
De primaat van België, Mgr. van
Roey heeft ook al gewaarschuwd te
gen het anti-cleriealisme in België,
waar de Kerk alle reden heeft om
de politiek te wantrouwen, die door
dc anti-christelijke machten van de
staatslieden der Sovjet-Unie wordt
geïnspireerd.
REGEERINGSVERKLARING OVER
BESPREKING VAN MOOK
MET SOEKARNO.
De regceringsvoorliclitingsdienst
deelt het volgende mede:
De regeering heeft van den luite
nant-generaal dc gevraagde inlich
tingen ontvangen omtrent een be
spreking met nationalistische verte
genwoordigers, waarbij ook ir. Soc-
karno aanwezig was. Het an two >rd
licht toe onder welke omstandighe
den cn op welke motieven de luite-
nant-gouverneur-generaal gemeend
heeft tegen de aanwezigheid van
Sioekarno bij deze oriënteerende be
spreking geen bezwaar te moeten
maken. Dc regeering acht het niet
in 's lands belang thans in nadere
beschouwingen hieromtrent te tre
den. In het afwijzend standpunt ten
opzichte van overleg met Soekamo
is ook bij den luitenant-gouverneur,
gencraal geen wijziging gekomen.
OFFICIEELE VERKLARING
DER NED. REGEERING.
Volgens den correspondent te Ba
tavia van de „Daily Herald" heeft
de Ned. regeering aangaande Indo
nesië een officieele verklaring afge
legd, waarin wordt gezegd, dat (le
regeering aandringt op „Wederop
bouw in samenwerking op Java en
Sumatra onder garantie van behoud
van het Indonesische zelfrespect".
De verklaring bevat verder het
voorstel tot het onmiddellijk hou
den van een ronde-tafelconferentie,
teneinde gezamenlijk plannen te
ontwerpen.
Het onderwijs zal op een ruimere
leest geschoeid worden, er zal een
einde worden gemaakt aan het anal-
pliabetisme en de Indonesische taal
wordt naast de Nederlandsche er
kend.
Er komt een Indonesisch parle
ment op democratische basis met
een meerderheid van Indonesiërs,
maar, zoo gaat de verklaring voort,
ondergeschikt aan de „algemeene
regeering". (Deze term is woorde
lijk vertaald uit het desbetreffende
telegram uit Londen).
De kwestie van het stemrecht
moet nader in oogenschouw worden
genomen.
De verklaring spreekt zich uit
voor wet, orde en eenheid.
NEDERLAND PROTESTEERT.
Naar A.N.P.-Aneta verneemt, heeft
Harer Majesteits gezant te Canberra
namens de Ned. regeering met den
meesten nadruk bezwaar gemaakt
tegen het gebrek aan medewerking
en hulp, dat ondanks verkregen toe
zeggingen werd ondervonden van de
zijde der Australische autoriteiten
bij ons streven om de moeilijkheden
te overwinnen, ontstaan door de
boycot onzer schepen en de staking
van Indonesische bemanningen.
Deze houding heeft o.m. ten ge
volge gehad, dat tienduizenden uit
gehongerde geïnterneerden en krijgs
gevangenen in Ned.-Indië van rclicf-
goederen blijven verstoken. Ander
zijds werd door het uitblijven van
politiebescherming aan stakende
zeelieden volop gelegenheid gegeven
werkwilligen te intimideeren en zich
te nestelen in bij de Ned.-Indische
regeering in gebruik zijnde gebou
wen cn kampen.
Harer Majesteits gezant heeft
niet nagelaten er op te wijzen dat
XVI.
PLAGIAAT OF VERREGAANDE
ONNOOZELHEID
Moet men hevig verontwaardigd
worden of in een vreselijke lachbui
uitbarsten? Dat is de merkwaardige
toestand van aarzeling, waarin elk
onderwijsman wel eens komt te
verkeren als hij constateert, dat
het werkstuk van den enen leer
ling volkomen identiek is aan dat
van den anderen.
Dc Tilburgse geleerde, die in
1937 het waardige gcdenkdicht:
„Vondels Schim" vervaardigde, het
onder de initialen L.C.M. in plano
liet drukken, en het onder zijn
vrienden verspreidde, zou, naar
ik meen te mogen veronderstellen,
den heer Jevo geen proces wegens
schromelijk plagiaat aandoen, als
hij diens gedicht in t laatste num
mer van de Echo zou gelezen heb
ben.
Immers, als onderwijsman zou
ook HIJ opteren voor de schater
lach. Bovendien beschikt hij over
voldoende gevoel voor humor om
vast te stellen, dat deze (over)
schrijver zich uitstekend heeft in
geleefd, zoal niet in de destijdse
taal, orthographie en lettervorm
(hemclBal voor hemelVal!), dan
toch in de 17e eeuwse Schrijvers
hebbelijkheid om „slinx en rechts"
te plunderen.
Een zeker soort van eerlijkheid
heeft de nieuwbakken poëet welis
waar betracht: Van de 53 regels
zijns gedichts zijn er „slechts" 26
gestolen, zoodat dc helft één min
of meer eigen werk is.
Ncohtans vertoont zijn deel zo'n
ellendig rythme, is het zó onbe
holpen van taal en verwoording,
dat de vraag hier gewettigd schijnt,
of een goed poëem als trekpaard
voor dit gammele karretje mag ge
spannen worden, zelfs al huldigt
men geestelijke eigendomstheorieën
van drie eeuwen terug.
JAN KOUTERS.
Zie zoo Jevo, ik geloof wel, dat
je het daarmee doen kunt. Je hebt
je niet netjes gedragen man cn het
democratische beginseT van de helft
plus een, kan je ook hier niet hel
pen. Ik ben een beetje te vlug ge
weest met je mijn plaats af te
staan met het gevolg dat ik dat
thans moet doen aan den heer
Kouters. Ik wil L.C.M. cn de redac
tie voor het gebeurde graag mijn
excuses aanbieden.
K.
deze gang van zaken, welke de Ned.
regeer in g met leedwezen en bezorgd
heid gade slaat, het tegendeel van
bevorderlijk is voor de goede ver
standhouding tusschen beide lan
den.
CADEAU VAN NEDERLAND AAN
CHURCHILL OVERHANDIGD DOOR
H. M. DE KONINGIN.
H. M. Koningin Wilhelmina heeft
gisteren op de Nederlandsche
ambassade te Londen ouel-minister
Churchill en mevrouw Churchill
ontvangen. Zij overhandigde den
staatsman een geschenk van haar
volk, hestaande uit een verzameling
brieven, door zijn voorvader den
eersten hertog van Marlborough
aan raadpensionaris Heinsius ge
schreven in het kader van liet hond
genootschap tusschen het koninkrijk
Engeland en de Republiek der Ver.
Nederlanden tijdens den Spaanschen
successie-oorlog.
De brieven zijn Churchill aange
boden in een fraai 17de eeuwsch
met schildpad belegd kistje van
ongeveer 27x40x25 c.M., voorzien
van gesmeed-zilveren hengseltjes en
zilveren sleuteltje. Het werd ver
vaardigd in het begin van de 18de
eeuw en bevond zich in het Rijks
museum te Amsterdam. Het deksel
bestaat uit een kistje op zichzelf en
heeft een prachtige rcliefvcrsiering.
Het is in het algemeen niet ge
bruikelijk, dat dergelijke kostbare
archiefstukken in origineel worden
afgestaan, maar de regeering heeft
gemeend, dat iets zeer bijzonders
moest gebeuren om den vroegeren
Engelschen premier voor zijn groote
verdiensten jegens ons land te bcloo-
nen. Zij heeft gedacht den dank van
het geheele Nederlandsche volk niet
beter tot uitdrukking te kunnen
brengen dan door de aanbieding van
deze collectie brieven.