DONDERDAG 12 SEPTEMBER 1946. LOSSE NUMMERS 10 CENT.
69e JAARGANG No. 73.
Waalwijksche en Langstraatsche Courant verschijnt Dinsdag cn Donderdag
„IN NAAM DER MENSCHHEID
dat noch de Raad, noch het college
van Burgemeester en Wethouders,
noch de Burgemeester hieraan iets
kunnen veranderen.
Een ander vraagstuk, n.l. dat van
de woonruimte, wil ik eveneens in
Uw eerste vergadering ter sprake
brengen.
Er is een ontstellend tekort aan
woonruimte en vele tientallen wo
ningzoekenden zijn ingeschreven.
Nu constateer ik het verrassende
feil dat, naar de mededeelingen van
verscheidene personen, er woon.
ruimte genoeg is in de gemeente.
Helaas is die woonruimte echter
altijd bij den buurman te vinden.
Het is een analoog geval als met
tien beroemden kapper, die voor
zijn winkelraam bekend maakte
..Morgen wordt hier gratis gescho.
ren". Als men zich den volgenden
morgen inderdaad gratis wilde la_
ten scheren, was zijn antwoord: er
staat geschreven dat hier morgen
gratis wordt geschoren. En zoo was
hei elke morgen.
Iets soortgelijks treffen we aan
bij bet woonruimte vraagstuk. Er
is altijd woonruimte genoeg, doch
alleen bij den buurman en als men
bij den buurman komt is er woon
ruimte genoeg, maarbij den
buurman die men het eerste be
zocht.
Dit is geen overdrijving, doch er_
varing. Meermalen ondervond ik dit
persoonlijk. Als ik b.v. mijnheer
Jansen bezocht, zei deze: „aan de
overzijde bij mijnheer Pieterse moet
U zijn, die heeft ruimte te over,
waarom vorderen ze daar niet";
maar bij mijnheer Pietersee komend
was het antwoord: „Hierover bij
mijnheer Jansen, daar is ruimte
genoeg, waarom vordert U daar
niet1".
Als men dan tenslotte met groote
moeite een ruimte gevonden lieeft
om een gezin, dat beslist onderdak
moet hebben, onder te brengen,
worden allerlei vonden gezocht of
tracht men op alle mogelijke ma
nieren huisvesting tegen te werken.
Het dak lekt plotseling of een vloer
bezwijkt op onverklaarbare wijze,
de hulp van een dokter wordt in
geroepen, die tcrwille van zijn pa
tiënten een briefje afgeeft dat het
in verband met de gezondheids
toestand van den patiënt funest zou
zijn als in dat gezin mensclien
zouden worden oudei'gebracht, er
aan toevoegend „dat er toch nog
wel andere woonruimte is", van
zelfsprekend wederom bij den
buurman. Men vergeet dan blijk
baar dat men hierdoor andere pa
tiënten, die dringend behoefte heb_
ben aan woonruimte, gevoelig treft.
Zon zou ik door kunnen gaan.
Met vreugde begroette ik dan ook
een aanschrijving van den Minister
van Binnenlandsche Zaken, waarin
de wensch te kennen werd gegeven
commissies te benoemen, die in
deze ondankbare en bovenmate
moeilijke taak den burgemeester
zullen kunnen bijstaan.
Ik heb dan ook besloten aan
dezen wensch gevolg te geven
en hoop aan het einde van deze
vergadering één Uwer te verzoeken
in de commissie zitting te nemen,
terwijl ik de beide andere leden
onder goedwillende en onafhanke
lijke inwoners der gemeente hoop
te zoeken.
De taak dezer commissie zal zijn,
huis aan huis na te gaan waar nog
woonruimte beschikbaar is en
en tevens na te gaan wie van de
woningzoekenden liet eerst in aan
merking komt voor de toewijzing
van woonruimte.
Zooals U voorts bekend zal zijn
is onze gemeente noodlijdend en
dus in alle uitgaven onderworpen
aan scherpe controle der Regeering.
Dat een spoedige regeling van de
financieele verhouding tuss/chen
Rijk en Gemeente gevonden worde,
hopen wij dan ook van harte.
Na hiermede enkele punten te
hebben aangeroerd wil ik thans,
om Uw intrede in den Raad niet al
te somber te doen zijn, dezen mi
neurtoon laten varen en ook een
majeurtoon laten liooren.
Niet ontkend toch kan worden
dat in de zestien maanden na de
capitulatie van den vijand, heel
veel is bereikt en gepresteerd.
Zeer vele woningen zijn hersteld;
bereikt is kunnen worden dat vijl'
en twintig noodwoningen in de ge
meente zijn verrezen, de wegen
kunnen binnen een maand in goe
den staat zijn, er zijn geen werk.
loozen en er is volop werk.
Als daarbij mocht komen dat het
egoïsme dat- allcrwege hoogtij viert,
zou wijken, de saamhoorigheid en
eensgezindheid die op zoo bijzondere
en onnavolgbare wijze haar glans
vertoonde tijdens de bezetting en
nu soms zoo ver is te zoeken, zou
wederkecren en bovenal recht en
gerechtigheid zou geschieden aan
„Zuiveren" en .Onzuiveren", clan
zouden wij weder met goeden moed
voort kunnen gaan.
Met de wensch, mijne Ilecrcn,
dat God U wijsheid en sterkte mag
geven om Uw taak te volbrengen
naar Zijn wil en tot heil der ge
meente, verklaar ik U geïnstalleerd
als leden van den Gemeenteraad
van Sprang.Capelle.
Rede Burgemeester Mallcns bij de
installatie van den nieuwen Rand
van Loonopzand.
Mijne Heeren,
Bij Uw intrede in de vergadering
van den raad der gemeente Loon.
op_Zand, van welk college U na de
zoo juist plaats gehad hebbende
beëediging lid geworden bent, heet
ik U van harte welkom en feliciteer
U met Uwe uitverkiezing. Overeen,
komstig de bewoordingen van cleii
door U al'gelegden eed, is het Uw
taak trouw te zijn aan de grondwet
en aan de wetten des Rijks en de
belangen der gemeente met al Uw
vermogen voor te staan en te be
vorderen.
Het ligt geenszins op mijn weg,
noch is het mijn bedoeling U te
docceren hoe of op welke wijze men
dit naar behooren volbrengen kan.
Maar wel meen ik goed er aan te
doen, dit geldt speciaal voor hen
die hier voor het eerst als lid deze
vergadering mee maken wijl de an
deren daarmede uiteraard wel bel
kend zijn, U er opmerkzaam op te
maken dat de leiding dezer ver
gadering steeds zoo was, dat ieder
een gelegenheid krijgt binnen de
grenzen der orde, zijn meening
omtrent de in behandeling zijnde
aangelegenheid naar voren te bren
gen en kenbaar te maken aan zijn
medeleden. Hierbij werd in hel
verleden steeds ervaren-dat er res
pect bestaan kan en ook bestaal'
voor afwijkende meening van een
eerlijken tegenstander. Gewoonte is
liet hier de voorstellen op hun in
nerlijke waarde te toetsen en van
tegelijk meer aanhangig zijnde, dat
tot besluit te doen groeien, wat met
het belang der gemeente het meest
in overeenstemming is. Dit gebeur
de hier zóó ongeacht de persoon
of de partij van den voorsteller,
wijl het persoonlijk clement in deze
vergadering geen rol speelt, noch
spelen mag. Vanwege liet cóllege
van het dagelijkscli bestuur werd
er steeds naar gestreefd over de
aanhangig zijnde zaken volledig in_
zicht te geven en ik heb goed verl
trouwen dat deze goede gewoonte
bestendigd blijven zal. De zorgen,
welke U op de schouders worden
gelegd zijn inderdaad zwaar en
groot in omvang. Het herstel van
de door den oorlog geslagen won
den op allerlei gebied en van de
meest verscheiden aard, zal wel de
hoofdzaak zijn van wat U op deze
vergaderingen zal hebben bezig te
houden.
Bij dit herstel, mogelijk wijl geen
doodelijke wonden werden toege.
bracht, mag de uitbouw en de
voortuitgang niet worden vergeten,
hoewel dit' laatste krachig geremd
zal worden door een niet rooskleu.
rigen toestand der gemeente-mid
delen. Het in uitzicht- gestelde voor
nemen der landsregeering, te dien
aanzien verbetering aan te brengen,
moge ook U voldoende vertrouwen
geven 0111 inderdaad noodzakelijke
zaken, trots alles toch ter hand te
nemen en zoo noódig daartoe te
besluiten. Immers, wanneer stil
stand achteruitgang is, is het niet
goed stil te staan. Het is zeer zeker
goed hierbij te bedenken dat wat
de een noodzakelijk vindt, de an
der mogelijk wenschelijk en weer
een ander zelfs onnoodig kan liee_
ten. Of er dan al dan niet tot een
besluit kan worden gekomen, zal
uiteraard afhangen van de te ves
tigen overtuiging bij de meerder
heid der leden van deze vergade
ring. Indien die overtuiging inder
daad ingang kan vinden, zal het
dubbele voldoening geven aan hem
die ze naar voren bracht, indien
dit werd bereikt in waardige dis
cussie over de aanhangige zaak.
Mocht na zulke discussie de zaak
toch nog geen genade vinden in het
óog der medeleden, laat de voor.
steller dan niet ontmoedigd zijn,
doch liever bedenken ;,la critique
est aisée mais est difficile". De
tijd zal nadien vanzelf wel leeren
of het in het' verleden goed of niet
geheel juist geweest is, dat een be
paald voorstel wel of niet tot een
besluit geleid heeft. Wanneer men
zóó de raadstaak vanuit dezen vrij
algemeen gebruikt wordende ge
zichtshoek wil bezien, dan is er,
naar liet mij wil voorkomen, geen
twijfel mogelijk of diens beraad
slagingen en besluiten kunnen
slechts strekken ten algemeenc nut
te, wat naar ik hoop, zoowel U als
ik van harte wensch.
t
Heden overleed, tot onze diepe
droefheid, na voorzien te zijn
van de H.H. Sacramenten der
stervenden, in den leeftijd van 66
jaar, onze geliefde Zuster, Be
huwdzuster en Tante
Mejuffrouw
Johanna Catharina Maria
van Liempt.
Wij bevelen de overledene in
Uwe gebeden aan.
Gilze
A. van Liempt
H. van Liempt-van Hoeck
en Kinderen.
Eindhoven
M. Verschuuren-van Liempt
en Kinderen.
Waalwijk
Th. van Liempt-Kleijn
en Kinderen.
Waalwijk
Chr. van Liempt
A. van Liempt-Pulles
's-Hertogenbosch
F. van Liempt
C. van Liempt-Verwiel
en Kinderen
Valkenswaard
Sr. Melanie.
Waalwijk, 5 September 1946.
De H. Uitvaartdienst heeft plaats
gehad Zaterdag 7 September in
de Kerk van St. Jan Baptist te
Waalwijk des morgens te 10 uur.
Met groot medeleven geven
wij kennis, dat na gesterkt te
zijn door de Genademiddelen
van Onze Moeder de H. Kerk en
geheel overgegeven aan Gods
H. Wil, in den Heer is overleden
JAN JACOBUS BANK
in den leeftijd van 25 jaar.
Zijn overlijden na 'n kort
stondige ziekte, zijn gulle lach
en diepe vriendschap, zijn sterk
karakter,diep geloof en constante
werklust hebben op ons grote
indruk gemaakt, zodat wij wer
kelijk zijn nagedachtenis in hoge
ere zullen houden.
Londen, 1 September 1946.
Zijn Londensche vrienden
en medewerkers.
ONDERTROUWD
WIM COPPENS
en
BETSY BJJN€N
Huwelijksinzegening op 1 Octori
a.s. om half tien in de kerk van|
H. Clemens te Waalwijk.
Waalwijk, Grootestraat 189 A
Waalwijk, Minister Loeffstr. 29.
Toekomstig adres
Minister Loeffstraat 26,
Inplaats van kaarten.
ONDERTROUWD:
TRUUS RtEVERS
en
ANTON CHRIST
De Kerkelijke inzegening zal pla»
hebben op Dinsdag 8 October
10 uur in de kerk van de H. Joanni
Baptist te Waalwijk.
Waalwijk, Stationsstraat 88
Grootestraat 389.
Toekomstig adres
Oteppe (Pr. de Liège) Belgique.;;
Receptie
Stationstraat 88 van 23 uur.
ONDERTROUWD:
JOKE POGGEMAN
en
ARNOLD VERWIEL
De plechtige huwelijksinzegeni-
zal plaats hebben op Woensdag
September a s. te 10 uur in de p
rochiekerk van St. Martinus
Medemblik.
Receptie: van 12 tot 2 uur v,
Houweningenpark 18, Medemblil
Toekomstig adres
Heerengracht 28, Amsterda
ONDERTROUWD
JEANNE DE GOUW
LAMBERT BURMANJE
hebben de eer U kennis te gevl
van hun voorgenomen huweliR
waarvan de inzegening zal pla|
hebben op Dinsdag 8 October
om 9.30 uur in de Parochiekerk vl
St Joseph te Kaatsheuvel.
Gelegenheid tot gelukwenschj
van 1 tot 2 uur in Hotel „Euphonii
te Kaatsheuvel.
Kaatsheuvel,
Gasthuisstraat 121 5 s ,94(j
Waalwijk, i
Antoniusplein 10
Toekomstig adres:
Grootestraat 37, Waalwijk.
Op 15 September a.s. hopen onl
innig geliefde Ouders
A J. DE BEER
en
J. A. DE BEER-TAKS
hun 25-jarig Huwelijksfeest te viere
De H. Mis uit dankbaarheid woi
opgedragen op 15 Sept. te 10 u
in de parochiekerk van den i
Clemens te Waalwijk.
Hunne dankbare kinderj;
JO en Verloofde
RIA en Verloofq!
COBA
GERRIE
CORRIE.
Waalwijk, Sept. 1946.
Hoogeinde 31.
De Echo van het Zuiden
Hoofdredacteur-Uitgever: JAN TIELEN Abonnementsprijs: 15 cent per week; 1.95 per kwartaal. Drukker: Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen.
Onder de zeer vele hartelijke blijken van belangstelling en
waardeering, die wij bij ons gouden jubileum in andere functie
mochten ontvangen, was er een, die ons niet 't minst aange
naam was, n.l. van den heer Frie Knepflé, die op 't oogen-
blik als eenig Nederlander, het wereldgericht te Neurenberg
namens 't A.N.P. voor de geheele Nederlandsche. pers verslaat,
die weldra naar de Vredesconferentie te Parijs vertrekt en die
zijn eerste opleiding aan ons blad ontving en daaraan zeven
jaren werkzaam bleef.
Hij schrijft ons o.m.:
„Met welgevallen denk ik nog vaak terug aan de jaren,
waarin ik bij U werkzaam was en wij tesamen onze goede oude
Echo maakten. Er is journalistiek bezien eenig verschil tus-
schen Neurenberg en de vredesconferentie te Parijs eenerzijds
en den gemeenteraad van Dussen anderzijds, maar er is toch
ook een groote overeenkomst. Naar al deze gebeurtenissen gaat
men heen om objectief en correct te registreeren wat er ge
beurt. Dit is het wat ik in mijn Echo-jaren van U geleerd
heb en ik blijf U daarvoor zeer dankbaar. Ik twijfel er niet
aan of zoolang het U nog gegeven is de leiding van Uw be
drijf te voeren zult U in Uw Echo dit grondbeginsel van de
journalistiek trouw blijven. Op deze wijze zal Uw blad in
plaats en streek een belangrijke plaats blijven- innemen, belang
rijker dan velen doorgaans van een streekblad vermoeden. De
Echo kan voor Waalwijk en de Langstraat naar mijn meening
in de toekomst nog een grooten steun zijn bij de energie, die
zal moeten worden opgebracht om den bloei van vroegere jaren
weer terug te winnen. Bij U als rasecht Waalwijker is die taak
naar ik geloof wel in beste handen, want ik heb gedurende
enkele jaren de gelegenheid gehad van nabij te zien met
hoeveel overtuiging en strijdvaardigheid U ervoor gevochten
hebt."
De heer Knepflé heeft in zijn Neurenbergschen tijd, ondanks
zijn veel omvattend werk, gelegenheid gevonden, een boek te
schrijven over het proces tegen de voornaamste oorlogsmisda
digers van Nazi-Duitschland in Neurenberg.
Het boek zal een overzicht geven van het geheele proces,
de volkenrechtelijke beteekenis, de verschillende onderdeden der
aanklacht en over de wijze waarop de beschuldigden zich heb
ben verdedigd: aan de behandeling van het Nederlandsche deel
der aanklacht is speciaal aandacht gewijd.
Het boek dat van vele illustraties zal worden voorzien, zal
kort nadat het Neurenbergsche proces ten einde is, verschijnen
bij de firma N.V. Buijten enl Schipperhein te Amsterdam.
De schrijver heeft ons nu als jubileum-geschenk een der
hoofdstukken uit dit standaardwerk toegezonden, met 't recht tot
publicatie daarvan vóór 't verschijnen, welke geste wij van
onzen oud-medewerker en Waalwijker zeer apprecieeren en
't geen zeker met onze lezers eveneens 't geval zal zijn.
„In naam der menschheid"
i.
Op 20 November 1945 is het pro
ces van Neurenberg tegen de voor
naamste oorlogsmisdadigers van 't
verslagen DuitschTand begonnen en
op 23 September 194G werd het be
ëindigd. Nagenoeg tien maanden
waren er noodig voor de berechting
van mannen, wier daden zooveel
onheil in de geheele wereld voort
brachten, dat., zij in de oogen van
velen bet recht te leven reeds lang
verbeurd hadden. Het- is geen won
der dat tallooze malen de vraag is
opgekomen of er wel evenredig
heid bestond tusschen de mate van
hun misdaad en de evidentie van
hun schuld eenerzijds en de detail
leering van het bewijsmateriaal en
de breedvoerigheid van het verweer
anderzijds.
Er was reeds voor den aanvang
van het proces nauwelijks twijfel
aan, dat deze beschuldigden als
leidende mannen in den Nazi-Sl-aat
belast waren met een moreele
schuld van afmetingen, die 't voor
stellingsvermogen te buiten gaan.
Een hunner zou in den loop van
het proces zelf getuigen, dat dui
zend jaren deze schuld niet van
Duitscliland zullen kunnen af
nemen. Op hun rekening stond de
oorlog met de tien millioen ge
vallenen, met dc ruïnes vanaf het
Brüvche eiland tot aan de oevers
van dc Wol ga, met dc tot woestenij
geworden akkers, met dc millioencn
van huis verdreven berooide cn
verweesde mensclien, met de graven
der ontelbaren, die zonder dit alles
nog in vrede en geluk zouden leven.
Op hun rekening stonden dingen,
die nog zwaarder zouden wegen.
Dat waren dc moorden in koelen
bloede, uit berekening en volgens
plannen tot vernietiging van naties.
Twaalf millioen moorden op man_
«•n, vrouwen en kinderen, moor
den zonder strijd ,cn zonder harts
tocht, doch fabriekmatig en als een
handwerk. Twee derde van alle
Joden in Europa verbrand in de
ovens van Auschwitz Dachau, Tre_
blinke, Buclicnwald, Mauthausen en
Maidanek, een tiende van alle Joc_
goslaven afgeslacht, een derde van
alle Polen dood of spoorloos ver
dwenen. Terugkeer tot de slavernij
in al haar verschijnings'vormcn uil
duistere eeuwen niet het eenige
verschil, dat de omvang alles over_
trof wa'. de zwartste bladen der
geschiedenis vermeldden. Belast met
deze schuld zaten een én twintig
mannen in de beklaagdenbank ont
daan van hun luister en voor altijd
beroofd van hun macht tot liet
kwaad. Het was bijna onwaar
schijnlijk dat hel deze mannen wa.
ren, waarvoor liccl deze plechtige
entourage en heel dit- machtige ju
ridische apparaat was in werking
gesteld. Met hen had een krijgs
raad te velde kunnen afrekenen en
hun namen hadden reeds verstor
ven kunnen zijn tegelijk met die
van de talrijke oorlogsmisdadigers,
die vielen voor liet korte recht dat
i soldaten op liet- slagveld toepassen.
Want deze beschuldigden waren
j ook aangekleed als gewone moor
denaars en niets zou eenvoudiger
geweest zijn dan de meestcn hun
ner in een kort en eenvoudig pro
ces op grond van enkele hunner
misdadige bevelen de hoogste straf
op te leggen.
Waarom is dit niet gebeurd?
Omdat het hier in wezen niet ging
oin liet- lot van deze een en twintig
mannen, maar om veel hoogere
dingen. Het ging om de beveiliging
van den vrede en om de bestraf
fing van de misdaad van den oor_ 1
log dc centrale misdaad, waaruit
al liet andere is voortgevloeid. Het
tweede hoofdstuk van de aanklacht
heette Misdaden tegen den Vre
de" en dit was de grondslag van
dit x>roccs, dat door het vonnis
over deze mannen voor alle tijden
wilde vaststellen, dat de Interna-
:ïonale wet van nature de kracht
lieeft zoowel om een oorlog mis
dadig te verklaren als om recht te
spreken over hen, die hun staat
helpen Dij het voeren van zulk een
oorlog. Terwijl de wereld moei
zaam worstelde om uit den chaos
van den oorlog een nieuwe orde te
vormen, werden in Neurenberg
nieuwe wettelijke grondslagen van
zulk een orde beproefd. Daarom
waren tien maanden niet te lang,
zij waren noodig om de volle w.aar_
beid vast te stellen en slechts daar
op mocht een vonnis worden ge
bouwd, dat niet alleen den toets
der geschiedenis moest kunnen
doorstaan, doch ook zelf geschie
denis moest maken.
Het proces van Neurenberg was
een novum in de historie en een
stap voorwaarts voor het internat'io_
nale recht. Voor het eerst werd een
staat strafrechtelijk aansprakelijk
gesteld voor den vredebreuk en
werden zijn leidende mannen ver
volgd op grond van de overweging,
dat het recht in laatste instantie
individuen moet binden. De ver
dediging heeft niets ongedaan gela
ten om te betoogen, dat deze stap
vooruit te laat zou zijn gekomen
om de individuen in de beklaag
denbank te kunnen treffen en zij
werd daarbij gesteund door vele
schrijvers, die de grondslagen van
het proces hebben willen aanval
len. Op deze critiek komen wij te
rug in het deel van dit boek dat
de hoofdlijnen der verdediging be
handelt. Hier willen wij thans
weergeven hoe de aanklagers 't
was de Britsche hoofdaanklager
Attorney-General Sir Hartley Shaw,
cross, die dit onderdeel in hoofd
zaak behandelde hebben ge
motiveerd, dat deze vernieuwing"
in het internationale recht in
wezen niets anders is dan de uit
voering van rechtsbegrippen, die
reeds lang gemeen goed van de be_
schaafde wereld zijn geworden.
Ofschoon de procedure en de be
schuldiging van Individuen nieuw
zijn zoo betoogden de'aanklagers
is er niets nieuws in de grond
slagen, die de aanklacht wil be
krachtigen. Al waren de sancties
niet effectief, de naties der wereld
hebben toch getracht den aanvals_
oorlog te maken tot een internatio
nale misdaad. En al hebben vroe
gere tradities getracht eerder de
stalen dan de individuen te treffen,
toch is het logisch en rechtvaardig
dat, indien het feit van de oorlog
voering zelf een inbreuk is op het
internationale recht, -die individuen
die persoonlijk verantwoordelijk zijn
voor het veroorzaken van zulke
oorlogen, zich ook persoonlijk daar.
voor verantwoorden. Individueele
oorlogsmisdaden worden in over
eenstemming met het internationale
recht reeds lang berecht door de
rechbankrn der natie, waartoe de
slachtoffers behooren. Het zou
daarom wel bijzonder onlogisch zijn
wanneer zij, die weliswaar niet hun
eigen handen met bloed bevlekt
hebben, docii verantwoordelijk zijn
voor de systematische inbreuk op
oorlogsrecht, zouden kunnen ont
snappen. Zoo ook met betrekking
tot dc misdaden tegen de mensch
heid. Hei recht tot interventie ten
behoeve van dc rechten van men.
sch.cn, die vertrapt worden, wordt
reeds lang beschouwd als een deel
van de wetten der naties. Hei Char,
ter der Vereenigde Naties, dat dc
basis legt voor het recht van het
Internationaal Militair Tribunaal,
ontwikkelt in deze slechts een be
ginsel, dat reeds bestond. Moord en
roof zijn strafbaar in elk laud;
zouden zij minder strafbaar worden
door hun omvang en hun systema
tisch karakter?
Het Charter, statuut en wet van
het gerecht, heeft den aanvalsoor
log en den oorlog met schending
van Internationale verdragen be
stempeld als internationale mis
daad. Dit stond, zooals de andere
bepalingen van liet Charter boven
discussie in het proces, doch niet
temin zijn er lange beschouwingen
aan gewijd. De aanklagers deden
dat omdat zij meenden de voor
zieningen van het Charter te moe
ten stellen tegen den achtergrond
van de ontwikkeling van het recht
tusschen de naties. Want er was
veel critiek: dat oorlog in het ver
leden geen misdaad was; dat de
beslissing over oorlog en vrede het
recht van den souvereinen staat is;
dat het Charter een stuk post
factum wetgeviyig was; dat het
proces van den overwinnaar over
den overwonnene was. Zij stelden
tegenover deze bezwaren, dat het
Charter niet meer deed dan hei-
scheppen van een jurisdictie met
betrekking tot datgene, wat reeds
beschouwd moest worden als de
wetten der naties; het stelde straf
baar wat in hej geweten der
menschheid en in de internationale
wetten reeds lang als een misdaad
gold. Vijftig jaren lang hebben de
volken der wereld reeds gezocht
naar een systeem van wetten dat
den oorlog onmogelijk moet maken
of zijn uitwerking moet beperken.
De Haagsche Conventies van 1899
en 1907 waren tic eerste stappen op
een langen weg. Dan kwam de
Volkenhond met het Permanente
Hof van Internationale Justitie. De
staatslieden der wereld trachtten
den aanvalsoorlog tot een interna-
ionalc misdaad te maken. Deze
kwalificeering werd niet uitge
vonden door de overwinnaars die
het Charter samenstelden, doch zij
prijkte reeds vele jaren in regee.
rïngsverklafihgen en verdragen. De
staten waren reeds verder gegaan
dan de belofte af te zien van den
aanvalsoorlog, doch zij hadden
dezen oorlog op zich veroordeeld.
In 1927 nam dc vergadering van
den Volkenbond een resolutie aan
om de overtuiging ie bevestigen,
dat „een aanvalsoorlog nooit kan
dienen tot het oplossen van inter
nationale geschillen en dientenge_
volge een internationale misdaad
is". „Alle aanvalsoorlogen zijn en
zullen altijd verboden zijn", zoo
heette het toen. De herhaalde ver
oordeelingen van den aanvalsoorlog
I kunnen gelden als bewijs, dat de
plaats van den oorlog in de inter
nationale wet een diepgaande ver
andering liad ondergaande oorlog
hield op het onbeperkte preroga
tief van souvereine staten te zijn.
Het recht tot oorlogvoering werd
niet totaal uitgeschakeld, doch de
wereld keerde terug tot Grotius'
onderscheiding tusschen den recht
vaardigen en den onrechtvaardigen
oorlog. Met het verdrag van Locar_
no in 1925 werd de terminologie
van het buiten de wet stellen van
den oorlog algemeen in het diplo
matieke spraakgebruik. Het baande
den weg naar he Kellog-Briand pact
van 1928, dat tot aan 1939 meer dan
zestig naties met inbegrip van
Duitschland bond. In dit Algemeen
Verdrag tot Uitbanning van den
Oorlog, stelde vrijwel de geheete
beschaafde wereld den oorlog ter
zijde als een wettig middel. Geen
rechtsgeleerde van reputatie, geen
verantwoordelijke staatsman, geen
soldaat kon er in de oogen van de
aanklagers aan twijfelen, dat na
dit verdrag van Parijs een aan
valsoorlog in strijd was met de in
ternationale wet, noch was de gel
digheid van het verdrag aangetast
door de herhaalde schendingen dooi
de As-mogendlieden, integendeel-,
deze schendingen hebben de kracht
er van versterkt, omdat zij dc vol
ken het besluit hebben doen nemen
aan de voorzieningen van liet ver
drag kracht hij te zetten. „Het
Pact van Parijs is de wet der na
ties. Dit gerecht zal het bekrach
tigen", zoo zeide Sir Hartley
Sliawcross het.
KORTE BERICHTEN.
Tusschen Minister Jonkman en
de candidaten voor dc Commissie.
Generaal, t.w. Prof. Scliermerhorn
F. de Boer en Max van Poll is
overeenstemming bereikt. Het sa_
j laris der commissarissen-generaal
j zal gelijk zijn aan dat van een Mi
nister der Kroon, boven en behalve
hun representatiekosten. Zij zullen
op Zaterdag 14 September a.s. de
reis naar Batavia aanvaarden en
zullen op aanbod van den luit._
gouverneur-generaal hun intrek
nemen in liet paleis Rijswijk te
Batavia.
De kolenproductie laat toe dat
de gas_ en electriciteits-rantsoenen
worden verhoogd. Omstreeks 20
September mogen volgens de Nat.
R. C. hieromtrent nadere mede
deelingen worden tegemoet gezien.
Voor den verkoop en de af
levering van inmaakglazen door
grossiers en detaillisten, is thans
geen bijzondere machtiging tol af
levering meer véreischt.
De tweede Constellation van
de K.L.M., onder commando van
Evert van Dijk, is Zondagochtend
op Schiphol geland, na een non_
stop_vlucht New York-Amsterdam
(0200 K.M.).
Hij deed er 14 uur over.
-- Het rooiverbod van aardappe
len is geheel opgeheven. Thans mo
gen alle rassen consumptie-aard
appelen worden gerooid.
- Tijdens een spelletje patience
is een 34_jarige huishoudster te
Rotterdam door 2 gemaskerde en
gewapende kerels overvallen. Zij
stopten de vrouw in een kast en
stalen daarna het huis leeg.
Ook in Albergen (Overijssel) zijn
gemaskerde mannen opgedoken. Zij
overvielen een café-houder in zijn
woning en persten hem 5000 af.
Dc ex_politieke gevangenen van
het kamp Vught hebben Zondag
aldaar een reünie gehouden. In den
namiddag werd in het stadhuis te
Vught een gedenksteen onthuld.
Namens den prins-regent van Bel
gië, werd de gemeente de gouden
medaille van erkentelijkheid aan
geboden.
Maandagmorgen arriveerde op
Schiphol de derde Lockheed Con
stellation voor de K.L.M., de PH_
tax. Het toestel, dal bestuurd werd
door den piloot Snitselaar, had den
tocht- van New York naar Neder
land gemaakt in den record-tijd
van 13 uur 31 min.
Op het oogenhlik zijn 2000 po
litieke gedetineerden op de Lini_
burgsche mijnen te werk gesteld.
Dr. Groothol'f. de beheerder dei-
mijnen; deelde mede, dat hij aan
de regeering had verzocht in totaal
7000 gedetineerden de gelegenheid
te geven op de mijnen te gaan wer_
ken.
In den nacht van Zaterdag op
Zondag heeft te Oistcrwijk een
bloedige vechtpartij plaats gehad.
Ecnigen tijd na middernacht ge
raakten dé gemoederen van een
aantal genoodigden op een zilveren
bruiloft, welke gevierd werd in een
café aan den Baatdijk, dermate ver_
hit, dat een vechtpartij ontstond,
waarbij gebruik werd gemaakt van
messen. Zekere P. van Berkel liep
eenige messteken op, waarhij één
der longen geraakt werd. Zijn zoon
werd getroffen in rug cn luchtpijp.
Vier anderen werden licht gewond.
Beide zwaargewonden werden naar
liet St. Elisabeths ziekenhuis te
Tilburg overgebracht.
93 Procent van het Bulgaar,
sclie volk heeft voor een republiek
gestemd.
UIT INDIë.
Dr. van Mook heelt een uitnoodi-
ging van de republikeinen ontvan
gen om een Nederlandsche missie
naar Djokjakarta te zenden, ten
einde zelf den toestand in oogen.
schouw te nemen. Men neemt aan,
dat de republikeinen bereid zijn
om het programma van den tocht
geheel aan de missie over te laten,
nadat deze in Djokjakarta is ge
arriveerd.
Van officieelc zijde wordt ver
nomen dat de Nederlandsche mis
sie, die op 15 September naar Djok
jakarta zal vertrekken, zal bestaan
uit dr. P. J. Koets. prol". dr. C. B.
de Langen, prof. dr. Baas Becking
en W. A. van Goudoever.
Zaterdag heeft een woordvoer
der van liet Britsche consulaat-
generaal te Batavia bevestigd, dat
dc Britsche troepen op 30 November
definitief vertrokken zullen zijn.
Met betrekking tot de bespre
kingen inzake een wapenstilstand,
zeide Sjahrir vorige week te Ba
tavia, dat in het Indonesisch stand_
punt, zooals dit in een vroeger
voorstel reeds werd neergelegd en
volgens hetwelk als eerste voor
waarde voor een wapenstilstand
geen Nederlandsche troepen moer
in Indonesië aan land gezet zouden
moeten worden, nog geen wijziging
iat gekomen.