DONDERDAG 12 SEPTEMBER 1946. LOSSE NUMMERS 10 CENT. 69e JAARGANG No. 73. Waalwijksche en Langstraatsche Courant verschijnt Dinsdag cn Donderdag „IN NAAM DER MENSCHHEID dat noch de Raad, noch het college van Burgemeester en Wethouders, noch de Burgemeester hieraan iets kunnen veranderen. Een ander vraagstuk, n.l. dat van de woonruimte, wil ik eveneens in Uw eerste vergadering ter sprake brengen. Er is een ontstellend tekort aan woonruimte en vele tientallen wo ningzoekenden zijn ingeschreven. Nu constateer ik het verrassende feil dat, naar de mededeelingen van verscheidene personen, er woon. ruimte genoeg is in de gemeente. Helaas is die woonruimte echter altijd bij den buurman te vinden. Het is een analoog geval als met tien beroemden kapper, die voor zijn winkelraam bekend maakte ..Morgen wordt hier gratis gescho. ren". Als men zich den volgenden morgen inderdaad gratis wilde la_ ten scheren, was zijn antwoord: er staat geschreven dat hier morgen gratis wordt geschoren. En zoo was hei elke morgen. Iets soortgelijks treffen we aan bij bet woonruimte vraagstuk. Er is altijd woonruimte genoeg, doch alleen bij den buurman en als men bij den buurman komt is er woon ruimte genoeg, maarbij den buurman die men het eerste be zocht. Dit is geen overdrijving, doch er_ varing. Meermalen ondervond ik dit persoonlijk. Als ik b.v. mijnheer Jansen bezocht, zei deze: „aan de overzijde bij mijnheer Pieterse moet U zijn, die heeft ruimte te over, waarom vorderen ze daar niet"; maar bij mijnheer Pietersee komend was het antwoord: „Hierover bij mijnheer Jansen, daar is ruimte genoeg, waarom vordert U daar niet1". Als men dan tenslotte met groote moeite een ruimte gevonden lieeft om een gezin, dat beslist onderdak moet hebben, onder te brengen, worden allerlei vonden gezocht of tracht men op alle mogelijke ma nieren huisvesting tegen te werken. Het dak lekt plotseling of een vloer bezwijkt op onverklaarbare wijze, de hulp van een dokter wordt in geroepen, die tcrwille van zijn pa tiënten een briefje afgeeft dat het in verband met de gezondheids toestand van den patiënt funest zou zijn als in dat gezin mensclien zouden worden oudei'gebracht, er aan toevoegend „dat er toch nog wel andere woonruimte is", van zelfsprekend wederom bij den buurman. Men vergeet dan blijk baar dat men hierdoor andere pa tiënten, die dringend behoefte heb_ ben aan woonruimte, gevoelig treft. Zon zou ik door kunnen gaan. Met vreugde begroette ik dan ook een aanschrijving van den Minister van Binnenlandsche Zaken, waarin de wensch te kennen werd gegeven commissies te benoemen, die in deze ondankbare en bovenmate moeilijke taak den burgemeester zullen kunnen bijstaan. Ik heb dan ook besloten aan dezen wensch gevolg te geven en hoop aan het einde van deze vergadering één Uwer te verzoeken in de commissie zitting te nemen, terwijl ik de beide andere leden onder goedwillende en onafhanke lijke inwoners der gemeente hoop te zoeken. De taak dezer commissie zal zijn, huis aan huis na te gaan waar nog woonruimte beschikbaar is en en tevens na te gaan wie van de woningzoekenden liet eerst in aan merking komt voor de toewijzing van woonruimte. Zooals U voorts bekend zal zijn is onze gemeente noodlijdend en dus in alle uitgaven onderworpen aan scherpe controle der Regeering. Dat een spoedige regeling van de financieele verhouding tuss/chen Rijk en Gemeente gevonden worde, hopen wij dan ook van harte. Na hiermede enkele punten te hebben aangeroerd wil ik thans, om Uw intrede in den Raad niet al te somber te doen zijn, dezen mi neurtoon laten varen en ook een majeurtoon laten liooren. Niet ontkend toch kan worden dat in de zestien maanden na de capitulatie van den vijand, heel veel is bereikt en gepresteerd. Zeer vele woningen zijn hersteld; bereikt is kunnen worden dat vijl' en twintig noodwoningen in de ge meente zijn verrezen, de wegen kunnen binnen een maand in goe den staat zijn, er zijn geen werk. loozen en er is volop werk. Als daarbij mocht komen dat het egoïsme dat- allcrwege hoogtij viert, zou wijken, de saamhoorigheid en eensgezindheid die op zoo bijzondere en onnavolgbare wijze haar glans vertoonde tijdens de bezetting en nu soms zoo ver is te zoeken, zou wederkecren en bovenal recht en gerechtigheid zou geschieden aan „Zuiveren" en .Onzuiveren", clan zouden wij weder met goeden moed voort kunnen gaan. Met de wensch, mijne Ilecrcn, dat God U wijsheid en sterkte mag geven om Uw taak te volbrengen naar Zijn wil en tot heil der ge meente, verklaar ik U geïnstalleerd als leden van den Gemeenteraad van Sprang.Capelle. Rede Burgemeester Mallcns bij de installatie van den nieuwen Rand van Loonopzand. Mijne Heeren, Bij Uw intrede in de vergadering van den raad der gemeente Loon. op_Zand, van welk college U na de zoo juist plaats gehad hebbende beëediging lid geworden bent, heet ik U van harte welkom en feliciteer U met Uwe uitverkiezing. Overeen, komstig de bewoordingen van cleii door U al'gelegden eed, is het Uw taak trouw te zijn aan de grondwet en aan de wetten des Rijks en de belangen der gemeente met al Uw vermogen voor te staan en te be vorderen. Het ligt geenszins op mijn weg, noch is het mijn bedoeling U te docceren hoe of op welke wijze men dit naar behooren volbrengen kan. Maar wel meen ik goed er aan te doen, dit geldt speciaal voor hen die hier voor het eerst als lid deze vergadering mee maken wijl de an deren daarmede uiteraard wel bel kend zijn, U er opmerkzaam op te maken dat de leiding dezer ver gadering steeds zoo was, dat ieder een gelegenheid krijgt binnen de grenzen der orde, zijn meening omtrent de in behandeling zijnde aangelegenheid naar voren te bren gen en kenbaar te maken aan zijn medeleden. Hierbij werd in hel verleden steeds ervaren-dat er res pect bestaan kan en ook bestaal' voor afwijkende meening van een eerlijken tegenstander. Gewoonte is liet hier de voorstellen op hun in nerlijke waarde te toetsen en van tegelijk meer aanhangig zijnde, dat tot besluit te doen groeien, wat met het belang der gemeente het meest in overeenstemming is. Dit gebeur de hier zóó ongeacht de persoon of de partij van den voorsteller, wijl het persoonlijk clement in deze vergadering geen rol speelt, noch spelen mag. Vanwege liet cóllege van het dagelijkscli bestuur werd er steeds naar gestreefd over de aanhangig zijnde zaken volledig in_ zicht te geven en ik heb goed verl trouwen dat deze goede gewoonte bestendigd blijven zal. De zorgen, welke U op de schouders worden gelegd zijn inderdaad zwaar en groot in omvang. Het herstel van de door den oorlog geslagen won den op allerlei gebied en van de meest verscheiden aard, zal wel de hoofdzaak zijn van wat U op deze vergaderingen zal hebben bezig te houden. Bij dit herstel, mogelijk wijl geen doodelijke wonden werden toege. bracht, mag de uitbouw en de voortuitgang niet worden vergeten, hoewel dit' laatste krachig geremd zal worden door een niet rooskleu. rigen toestand der gemeente-mid delen. Het in uitzicht- gestelde voor nemen der landsregeering, te dien aanzien verbetering aan te brengen, moge ook U voldoende vertrouwen geven 0111 inderdaad noodzakelijke zaken, trots alles toch ter hand te nemen en zoo noódig daartoe te besluiten. Immers, wanneer stil stand achteruitgang is, is het niet goed stil te staan. Het is zeer zeker goed hierbij te bedenken dat wat de een noodzakelijk vindt, de an der mogelijk wenschelijk en weer een ander zelfs onnoodig kan liee_ ten. Of er dan al dan niet tot een besluit kan worden gekomen, zal uiteraard afhangen van de te ves tigen overtuiging bij de meerder heid der leden van deze vergade ring. Indien die overtuiging inder daad ingang kan vinden, zal het dubbele voldoening geven aan hem die ze naar voren bracht, indien dit werd bereikt in waardige dis cussie over de aanhangige zaak. Mocht na zulke discussie de zaak toch nog geen genade vinden in het óog der medeleden, laat de voor. steller dan niet ontmoedigd zijn, doch liever bedenken ;,la critique est aisée mais est difficile". De tijd zal nadien vanzelf wel leeren of het in het' verleden goed of niet geheel juist geweest is, dat een be paald voorstel wel of niet tot een besluit geleid heeft. Wanneer men zóó de raadstaak vanuit dezen vrij algemeen gebruikt wordende ge zichtshoek wil bezien, dan is er, naar liet mij wil voorkomen, geen twijfel mogelijk of diens beraad slagingen en besluiten kunnen slechts strekken ten algemeenc nut te, wat naar ik hoop, zoowel U als ik van harte wensch. t Heden overleed, tot onze diepe droefheid, na voorzien te zijn van de H.H. Sacramenten der stervenden, in den leeftijd van 66 jaar, onze geliefde Zuster, Be huwdzuster en Tante Mejuffrouw Johanna Catharina Maria van Liempt. Wij bevelen de overledene in Uwe gebeden aan. Gilze A. van Liempt H. van Liempt-van Hoeck en Kinderen. Eindhoven M. Verschuuren-van Liempt en Kinderen. Waalwijk Th. van Liempt-Kleijn en Kinderen. Waalwijk Chr. van Liempt A. van Liempt-Pulles 's-Hertogenbosch F. van Liempt C. van Liempt-Verwiel en Kinderen Valkenswaard Sr. Melanie. Waalwijk, 5 September 1946. De H. Uitvaartdienst heeft plaats gehad Zaterdag 7 September in de Kerk van St. Jan Baptist te Waalwijk des morgens te 10 uur. Met groot medeleven geven wij kennis, dat na gesterkt te zijn door de Genademiddelen van Onze Moeder de H. Kerk en geheel overgegeven aan Gods H. Wil, in den Heer is overleden JAN JACOBUS BANK in den leeftijd van 25 jaar. Zijn overlijden na 'n kort stondige ziekte, zijn gulle lach en diepe vriendschap, zijn sterk karakter,diep geloof en constante werklust hebben op ons grote indruk gemaakt, zodat wij wer kelijk zijn nagedachtenis in hoge ere zullen houden. Londen, 1 September 1946. Zijn Londensche vrienden en medewerkers. ONDERTROUWD WIM COPPENS en BETSY BJJN€N Huwelijksinzegening op 1 Octori a.s. om half tien in de kerk van| H. Clemens te Waalwijk. Waalwijk, Grootestraat 189 A Waalwijk, Minister Loeffstr. 29. Toekomstig adres Minister Loeffstraat 26, Inplaats van kaarten. ONDERTROUWD: TRUUS RtEVERS en ANTON CHRIST De Kerkelijke inzegening zal pla» hebben op Dinsdag 8 October 10 uur in de kerk van de H. Joanni Baptist te Waalwijk. Waalwijk, Stationsstraat 88 Grootestraat 389. Toekomstig adres Oteppe (Pr. de Liège) Belgique.;; Receptie Stationstraat 88 van 23 uur. ONDERTROUWD: JOKE POGGEMAN en ARNOLD VERWIEL De plechtige huwelijksinzegeni- zal plaats hebben op Woensdag September a s. te 10 uur in de p rochiekerk van St. Martinus Medemblik. Receptie: van 12 tot 2 uur v, Houweningenpark 18, Medemblil Toekomstig adres Heerengracht 28, Amsterda ONDERTROUWD JEANNE DE GOUW LAMBERT BURMANJE hebben de eer U kennis te gevl van hun voorgenomen huweliR waarvan de inzegening zal pla| hebben op Dinsdag 8 October om 9.30 uur in de Parochiekerk vl St Joseph te Kaatsheuvel. Gelegenheid tot gelukwenschj van 1 tot 2 uur in Hotel „Euphonii te Kaatsheuvel. Kaatsheuvel, Gasthuisstraat 121 5 s ,94(j Waalwijk, i Antoniusplein 10 Toekomstig adres: Grootestraat 37, Waalwijk. Op 15 September a.s. hopen onl innig geliefde Ouders A J. DE BEER en J. A. DE BEER-TAKS hun 25-jarig Huwelijksfeest te viere De H. Mis uit dankbaarheid woi opgedragen op 15 Sept. te 10 u in de parochiekerk van den i Clemens te Waalwijk. Hunne dankbare kinderj; JO en Verloofde RIA en Verloofq! COBA GERRIE CORRIE. Waalwijk, Sept. 1946. Hoogeinde 31. De Echo van het Zuiden Hoofdredacteur-Uitgever: JAN TIELEN Abonnementsprijs: 15 cent per week; 1.95 per kwartaal. Drukker: Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen. Onder de zeer vele hartelijke blijken van belangstelling en waardeering, die wij bij ons gouden jubileum in andere functie mochten ontvangen, was er een, die ons niet 't minst aange naam was, n.l. van den heer Frie Knepflé, die op 't oogen- blik als eenig Nederlander, het wereldgericht te Neurenberg namens 't A.N.P. voor de geheele Nederlandsche. pers verslaat, die weldra naar de Vredesconferentie te Parijs vertrekt en die zijn eerste opleiding aan ons blad ontving en daaraan zeven jaren werkzaam bleef. Hij schrijft ons o.m.: „Met welgevallen denk ik nog vaak terug aan de jaren, waarin ik bij U werkzaam was en wij tesamen onze goede oude Echo maakten. Er is journalistiek bezien eenig verschil tus- schen Neurenberg en de vredesconferentie te Parijs eenerzijds en den gemeenteraad van Dussen anderzijds, maar er is toch ook een groote overeenkomst. Naar al deze gebeurtenissen gaat men heen om objectief en correct te registreeren wat er ge beurt. Dit is het wat ik in mijn Echo-jaren van U geleerd heb en ik blijf U daarvoor zeer dankbaar. Ik twijfel er niet aan of zoolang het U nog gegeven is de leiding van Uw be drijf te voeren zult U in Uw Echo dit grondbeginsel van de journalistiek trouw blijven. Op deze wijze zal Uw blad in plaats en streek een belangrijke plaats blijven- innemen, belang rijker dan velen doorgaans van een streekblad vermoeden. De Echo kan voor Waalwijk en de Langstraat naar mijn meening in de toekomst nog een grooten steun zijn bij de energie, die zal moeten worden opgebracht om den bloei van vroegere jaren weer terug te winnen. Bij U als rasecht Waalwijker is die taak naar ik geloof wel in beste handen, want ik heb gedurende enkele jaren de gelegenheid gehad van nabij te zien met hoeveel overtuiging en strijdvaardigheid U ervoor gevochten hebt." De heer Knepflé heeft in zijn Neurenbergschen tijd, ondanks zijn veel omvattend werk, gelegenheid gevonden, een boek te schrijven over het proces tegen de voornaamste oorlogsmisda digers van Nazi-Duitschland in Neurenberg. Het boek zal een overzicht geven van het geheele proces, de volkenrechtelijke beteekenis, de verschillende onderdeden der aanklacht en over de wijze waarop de beschuldigden zich heb ben verdedigd: aan de behandeling van het Nederlandsche deel der aanklacht is speciaal aandacht gewijd. Het boek dat van vele illustraties zal worden voorzien, zal kort nadat het Neurenbergsche proces ten einde is, verschijnen bij de firma N.V. Buijten enl Schipperhein te Amsterdam. De schrijver heeft ons nu als jubileum-geschenk een der hoofdstukken uit dit standaardwerk toegezonden, met 't recht tot publicatie daarvan vóór 't verschijnen, welke geste wij van onzen oud-medewerker en Waalwijker zeer apprecieeren en 't geen zeker met onze lezers eveneens 't geval zal zijn. „In naam der menschheid" i. Op 20 November 1945 is het pro ces van Neurenberg tegen de voor naamste oorlogsmisdadigers van 't verslagen DuitschTand begonnen en op 23 September 194G werd het be ëindigd. Nagenoeg tien maanden waren er noodig voor de berechting van mannen, wier daden zooveel onheil in de geheele wereld voort brachten, dat., zij in de oogen van velen bet recht te leven reeds lang verbeurd hadden. Het- is geen won der dat tallooze malen de vraag is opgekomen of er wel evenredig heid bestond tusschen de mate van hun misdaad en de evidentie van hun schuld eenerzijds en de detail leering van het bewijsmateriaal en de breedvoerigheid van het verweer anderzijds. Er was reeds voor den aanvang van het proces nauwelijks twijfel aan, dat deze beschuldigden als leidende mannen in den Nazi-Sl-aat belast waren met een moreele schuld van afmetingen, die 't voor stellingsvermogen te buiten gaan. Een hunner zou in den loop van het proces zelf getuigen, dat dui zend jaren deze schuld niet van Duitscliland zullen kunnen af nemen. Op hun rekening stond de oorlog met de tien millioen ge vallenen, met dc ruïnes vanaf het Brüvche eiland tot aan de oevers van dc Wol ga, met dc tot woestenij geworden akkers, met dc millioencn van huis verdreven berooide cn verweesde mensclien, met de graven der ontelbaren, die zonder dit alles nog in vrede en geluk zouden leven. Op hun rekening stonden dingen, die nog zwaarder zouden wegen. Dat waren dc moorden in koelen bloede, uit berekening en volgens plannen tot vernietiging van naties. Twaalf millioen moorden op man_ «•n, vrouwen en kinderen, moor den zonder strijd ,cn zonder harts tocht, doch fabriekmatig en als een handwerk. Twee derde van alle Joden in Europa verbrand in de ovens van Auschwitz Dachau, Tre_ blinke, Buclicnwald, Mauthausen en Maidanek, een tiende van alle Joc_ goslaven afgeslacht, een derde van alle Polen dood of spoorloos ver dwenen. Terugkeer tot de slavernij in al haar verschijnings'vormcn uil duistere eeuwen niet het eenige verschil, dat de omvang alles over_ trof wa'. de zwartste bladen der geschiedenis vermeldden. Belast met deze schuld zaten een én twintig mannen in de beklaagdenbank ont daan van hun luister en voor altijd beroofd van hun macht tot liet kwaad. Het was bijna onwaar schijnlijk dat hel deze mannen wa. ren, waarvoor liccl deze plechtige entourage en heel dit- machtige ju ridische apparaat was in werking gesteld. Met hen had een krijgs raad te velde kunnen afrekenen en hun namen hadden reeds verstor ven kunnen zijn tegelijk met die van de talrijke oorlogsmisdadigers, die vielen voor liet korte recht dat i soldaten op liet- slagveld toepassen. Want deze beschuldigden waren j ook aangekleed als gewone moor denaars en niets zou eenvoudiger geweest zijn dan de meestcn hun ner in een kort en eenvoudig pro ces op grond van enkele hunner misdadige bevelen de hoogste straf op te leggen. Waarom is dit niet gebeurd? Omdat het hier in wezen niet ging oin liet- lot van deze een en twintig mannen, maar om veel hoogere dingen. Het ging om de beveiliging van den vrede en om de bestraf fing van de misdaad van den oor_ 1 log dc centrale misdaad, waaruit al liet andere is voortgevloeid. Het tweede hoofdstuk van de aanklacht heette Misdaden tegen den Vre de" en dit was de grondslag van dit x>roccs, dat door het vonnis over deze mannen voor alle tijden wilde vaststellen, dat de Interna- :ïonale wet van nature de kracht lieeft zoowel om een oorlog mis dadig te verklaren als om recht te spreken over hen, die hun staat helpen Dij het voeren van zulk een oorlog. Terwijl de wereld moei zaam worstelde om uit den chaos van den oorlog een nieuwe orde te vormen, werden in Neurenberg nieuwe wettelijke grondslagen van zulk een orde beproefd. Daarom waren tien maanden niet te lang, zij waren noodig om de volle w.aar_ beid vast te stellen en slechts daar op mocht een vonnis worden ge bouwd, dat niet alleen den toets der geschiedenis moest kunnen doorstaan, doch ook zelf geschie denis moest maken. Het proces van Neurenberg was een novum in de historie en een stap voorwaarts voor het internat'io_ nale recht. Voor het eerst werd een staat strafrechtelijk aansprakelijk gesteld voor den vredebreuk en werden zijn leidende mannen ver volgd op grond van de overweging, dat het recht in laatste instantie individuen moet binden. De ver dediging heeft niets ongedaan gela ten om te betoogen, dat deze stap vooruit te laat zou zijn gekomen om de individuen in de beklaag denbank te kunnen treffen en zij werd daarbij gesteund door vele schrijvers, die de grondslagen van het proces hebben willen aanval len. Op deze critiek komen wij te rug in het deel van dit boek dat de hoofdlijnen der verdediging be handelt. Hier willen wij thans weergeven hoe de aanklagers 't was de Britsche hoofdaanklager Attorney-General Sir Hartley Shaw, cross, die dit onderdeel in hoofd zaak behandelde hebben ge motiveerd, dat deze vernieuwing" in het internationale recht in wezen niets anders is dan de uit voering van rechtsbegrippen, die reeds lang gemeen goed van de be_ schaafde wereld zijn geworden. Ofschoon de procedure en de be schuldiging van Individuen nieuw zijn zoo betoogden de'aanklagers is er niets nieuws in de grond slagen, die de aanklacht wil be krachtigen. Al waren de sancties niet effectief, de naties der wereld hebben toch getracht den aanvals_ oorlog te maken tot een internatio nale misdaad. En al hebben vroe gere tradities getracht eerder de stalen dan de individuen te treffen, toch is het logisch en rechtvaardig dat, indien het feit van de oorlog voering zelf een inbreuk is op het internationale recht, -die individuen die persoonlijk verantwoordelijk zijn voor het veroorzaken van zulke oorlogen, zich ook persoonlijk daar. voor verantwoorden. Individueele oorlogsmisdaden worden in over eenstemming met het internationale recht reeds lang berecht door de rechbankrn der natie, waartoe de slachtoffers behooren. Het zou daarom wel bijzonder onlogisch zijn wanneer zij, die weliswaar niet hun eigen handen met bloed bevlekt hebben, docii verantwoordelijk zijn voor de systematische inbreuk op oorlogsrecht, zouden kunnen ont snappen. Zoo ook met betrekking tot dc misdaden tegen de mensch heid. Hei recht tot interventie ten behoeve van dc rechten van men. sch.cn, die vertrapt worden, wordt reeds lang beschouwd als een deel van de wetten der naties. Hei Char, ter der Vereenigde Naties, dat dc basis legt voor het recht van het Internationaal Militair Tribunaal, ontwikkelt in deze slechts een be ginsel, dat reeds bestond. Moord en roof zijn strafbaar in elk laud; zouden zij minder strafbaar worden door hun omvang en hun systema tisch karakter? Het Charter, statuut en wet van het gerecht, heeft den aanvalsoor log en den oorlog met schending van Internationale verdragen be stempeld als internationale mis daad. Dit stond, zooals de andere bepalingen van liet Charter boven discussie in het proces, doch niet temin zijn er lange beschouwingen aan gewijd. De aanklagers deden dat omdat zij meenden de voor zieningen van het Charter te moe ten stellen tegen den achtergrond van de ontwikkeling van het recht tusschen de naties. Want er was veel critiek: dat oorlog in het ver leden geen misdaad was; dat de beslissing over oorlog en vrede het recht van den souvereinen staat is; dat het Charter een stuk post factum wetgeviyig was; dat het proces van den overwinnaar over den overwonnene was. Zij stelden tegenover deze bezwaren, dat het Charter niet meer deed dan hei- scheppen van een jurisdictie met betrekking tot datgene, wat reeds beschouwd moest worden als de wetten der naties; het stelde straf baar wat in hej geweten der menschheid en in de internationale wetten reeds lang als een misdaad gold. Vijftig jaren lang hebben de volken der wereld reeds gezocht naar een systeem van wetten dat den oorlog onmogelijk moet maken of zijn uitwerking moet beperken. De Haagsche Conventies van 1899 en 1907 waren tic eerste stappen op een langen weg. Dan kwam de Volkenhond met het Permanente Hof van Internationale Justitie. De staatslieden der wereld trachtten den aanvalsoorlog tot een interna- ionalc misdaad te maken. Deze kwalificeering werd niet uitge vonden door de overwinnaars die het Charter samenstelden, doch zij prijkte reeds vele jaren in regee. rïngsverklafihgen en verdragen. De staten waren reeds verder gegaan dan de belofte af te zien van den aanvalsoorlog, doch zij hadden dezen oorlog op zich veroordeeld. In 1927 nam dc vergadering van den Volkenbond een resolutie aan om de overtuiging ie bevestigen, dat „een aanvalsoorlog nooit kan dienen tot het oplossen van inter nationale geschillen en dientenge_ volge een internationale misdaad is". „Alle aanvalsoorlogen zijn en zullen altijd verboden zijn", zoo heette het toen. De herhaalde ver oordeelingen van den aanvalsoorlog I kunnen gelden als bewijs, dat de plaats van den oorlog in de inter nationale wet een diepgaande ver andering liad ondergaande oorlog hield op het onbeperkte preroga tief van souvereine staten te zijn. Het recht tot oorlogvoering werd niet totaal uitgeschakeld, doch de wereld keerde terug tot Grotius' onderscheiding tusschen den recht vaardigen en den onrechtvaardigen oorlog. Met het verdrag van Locar_ no in 1925 werd de terminologie van het buiten de wet stellen van den oorlog algemeen in het diplo matieke spraakgebruik. Het baande den weg naar he Kellog-Briand pact van 1928, dat tot aan 1939 meer dan zestig naties met inbegrip van Duitschland bond. In dit Algemeen Verdrag tot Uitbanning van den Oorlog, stelde vrijwel de geheete beschaafde wereld den oorlog ter zijde als een wettig middel. Geen rechtsgeleerde van reputatie, geen verantwoordelijke staatsman, geen soldaat kon er in de oogen van de aanklagers aan twijfelen, dat na dit verdrag van Parijs een aan valsoorlog in strijd was met de in ternationale wet, noch was de gel digheid van het verdrag aangetast door de herhaalde schendingen dooi de As-mogendlieden, integendeel-, deze schendingen hebben de kracht er van versterkt, omdat zij dc vol ken het besluit hebben doen nemen aan de voorzieningen van liet ver drag kracht hij te zetten. „Het Pact van Parijs is de wet der na ties. Dit gerecht zal het bekrach tigen", zoo zeide Sir Hartley Sliawcross het. KORTE BERICHTEN. Tusschen Minister Jonkman en de candidaten voor dc Commissie. Generaal, t.w. Prof. Scliermerhorn F. de Boer en Max van Poll is overeenstemming bereikt. Het sa_ j laris der commissarissen-generaal j zal gelijk zijn aan dat van een Mi nister der Kroon, boven en behalve hun representatiekosten. Zij zullen op Zaterdag 14 September a.s. de reis naar Batavia aanvaarden en zullen op aanbod van den luit._ gouverneur-generaal hun intrek nemen in liet paleis Rijswijk te Batavia. De kolenproductie laat toe dat de gas_ en electriciteits-rantsoenen worden verhoogd. Omstreeks 20 September mogen volgens de Nat. R. C. hieromtrent nadere mede deelingen worden tegemoet gezien. Voor den verkoop en de af levering van inmaakglazen door grossiers en detaillisten, is thans geen bijzondere machtiging tol af levering meer véreischt. De tweede Constellation van de K.L.M., onder commando van Evert van Dijk, is Zondagochtend op Schiphol geland, na een non_ stop_vlucht New York-Amsterdam (0200 K.M.). Hij deed er 14 uur over. -- Het rooiverbod van aardappe len is geheel opgeheven. Thans mo gen alle rassen consumptie-aard appelen worden gerooid. - Tijdens een spelletje patience is een 34_jarige huishoudster te Rotterdam door 2 gemaskerde en gewapende kerels overvallen. Zij stopten de vrouw in een kast en stalen daarna het huis leeg. Ook in Albergen (Overijssel) zijn gemaskerde mannen opgedoken. Zij overvielen een café-houder in zijn woning en persten hem 5000 af. Dc ex_politieke gevangenen van het kamp Vught hebben Zondag aldaar een reünie gehouden. In den namiddag werd in het stadhuis te Vught een gedenksteen onthuld. Namens den prins-regent van Bel gië, werd de gemeente de gouden medaille van erkentelijkheid aan geboden. Maandagmorgen arriveerde op Schiphol de derde Lockheed Con stellation voor de K.L.M., de PH_ tax. Het toestel, dal bestuurd werd door den piloot Snitselaar, had den tocht- van New York naar Neder land gemaakt in den record-tijd van 13 uur 31 min. Op het oogenhlik zijn 2000 po litieke gedetineerden op de Lini_ burgsche mijnen te werk gesteld. Dr. Groothol'f. de beheerder dei- mijnen; deelde mede, dat hij aan de regeering had verzocht in totaal 7000 gedetineerden de gelegenheid te geven op de mijnen te gaan wer_ ken. In den nacht van Zaterdag op Zondag heeft te Oistcrwijk een bloedige vechtpartij plaats gehad. Ecnigen tijd na middernacht ge raakten dé gemoederen van een aantal genoodigden op een zilveren bruiloft, welke gevierd werd in een café aan den Baatdijk, dermate ver_ hit, dat een vechtpartij ontstond, waarbij gebruik werd gemaakt van messen. Zekere P. van Berkel liep eenige messteken op, waarhij één der longen geraakt werd. Zijn zoon werd getroffen in rug cn luchtpijp. Vier anderen werden licht gewond. Beide zwaargewonden werden naar liet St. Elisabeths ziekenhuis te Tilburg overgebracht. 93 Procent van het Bulgaar, sclie volk heeft voor een republiek gestemd. UIT INDIë. Dr. van Mook heelt een uitnoodi- ging van de republikeinen ontvan gen om een Nederlandsche missie naar Djokjakarta te zenden, ten einde zelf den toestand in oogen. schouw te nemen. Men neemt aan, dat de republikeinen bereid zijn om het programma van den tocht geheel aan de missie over te laten, nadat deze in Djokjakarta is ge arriveerd. Van officieelc zijde wordt ver nomen dat de Nederlandsche mis sie, die op 15 September naar Djok jakarta zal vertrekken, zal bestaan uit dr. P. J. Koets. prol". dr. C. B. de Langen, prof. dr. Baas Becking en W. A. van Goudoever. Zaterdag heeft een woordvoer der van liet Britsche consulaat- generaal te Batavia bevestigd, dat dc Britsche troepen op 30 November definitief vertrokken zullen zijn. Met betrekking tot de bespre kingen inzake een wapenstilstand, zeide Sjahrir vorige week te Ba tavia, dat in het Indonesisch stand_ punt, zooals dit in een vroeger voorstel reeds werd neergelegd en volgens hetwelk als eerste voor waarde voor een wapenstilstand geen Nederlandsche troepen moer in Indonesië aan land gezet zouden moeten worden, nog geen wijziging iat gekomen.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1946 | | pagina 1