In de
Gouden Vallei
Uit de Provincie
Gemeenteraad Vlijmen
FEUILLETON
De Mariakapel
ver rij si
Heriog van Windsor zoeki werk
men. Verscheidene getuigen, die
hun verklaringen tegen Langen-
dijk aflegden, droegen nog de
sporen van de mishandelingen,
welke zij in de kampen hadden
ondergaan.
De procureur-fiscaal, mr. J. Be
sier, noemde verdachte in zijn re
quisitoir één der meest beruchte
figuren in Kennemerland. Hij eis
te tegen Langendijk de doodstraf
en stelde het Hof voor. hem niet
het recht op cassatie te geven.
POLITIEKE DELINQUENTEN
GINGEN EISEN STELLEN.
De directeur-generaal voor Bijz.
Rechtspleging heeft in Valken
burg een kamp van 950 politieke
gevangenen doen ontruimen en de
gedetineerden over andere kam
pen verspreid. De heren, die in de
mijnen werken, hadden dezer da
gen voor 24 uur het werk neer
gelegd en waren allerlei eisen gaan
stellen. Het is wel een vreemde
wereld, waarin we leven.
VEERTIEN GESTAPO-AGEN-
TEN TOT DE STROP
VEROORDEELD.
Het Hamburgse gerechtshof
voor oorlogsmisdaden, heeft 14
van de 18 Gestapo- en SS-lieden,
die hebben deelgenomen aan een
moord op 50 geallieerde vlieger
officieren, tot de strop veroor
deeld.
De beschuldigden hadden zich
allen onschuldig verklaard aan het
ten laste gelegde. Het gerechtshof
hèeft hen echter schuldig bevon
den aan moord op 50 geallieerde
vliegerofficieren, die in Maart 44
getracht hadden tezamen uit een
krijgsgevangenkamp in Silezië te
ontsnappen. Het bevel tot de
moord is van Hitier uitgegaan.
Bij het vernemen van de von
nissen toonden zij weinig emotie.
Twee der beschuldigden kregen
levenslang en twee anderen 10
jaar gevangenisstraf.
TEN STRIJDE TEGEN
ONGELOOF EN
ONWETENDHEID.
Ter gelegenheid van het 25-ja-
rig bestaan van de Katholieke Ac
tie heeft Z.H. de Paus voor alle
Italiaanse zenders een toespraak
gehouden. Ongeveer 75.000 men
sen* bevonden zich op het plein
van de St. Pieter om de rede te
horen. Na woorden van lof over
het werk van de Katholieke Actie
zeide de H. Vader, dat de tijd om
plannen te beramen voorbij is. De
strijd op godsdienstig en moreel
gebied neemt steeds duidelijker
vormen aan. Het is thans de tijd
voor actie. Een luid applaus en
bevestigende uitroepen volgden op
de woorden van de Paus: ,,ZIJT
GIJ GEREED?" De vijand van
het godsdienstig leven is overal
te vinden, zo ging de Paus voort,
doch hoofdzakelijk onder diegenen
onder de handarbeiders, die bijna
niets van godsdienstige zaken af
weten. De strijd tegen die onwe
tendheid moet worden aangebon
den en gewonnen. Dit is in de
eerste plaats de taak van de gees
telijkheid.
Met bët/Vkking tot de sociale
rechtvaardig e,;d zeide de H. Va
der, dat een eerlijker verdeling
van de rijkdommen nodig is. Het
moeten niet slechts enkelen zijn,
die alles bezitten.
TRUMAN AAN DE DOOD
ONTSNAPT.
President Truman is ternauwer
nood aan de dood ontsnapt bij een
auto-ongeluk, dat ernstig had kun
nen aflopen.
Tijdens een rit op een modde
rige weg in de bergen slipte zijn
auto.
De open limousine raakte van
de weg af in de bagger en het
linker achterwiel kwam over de
rand van de muur te hangen, die
daar als bescherming is gemaakt
voor de steile afgrond. Gelukkig
kwam de auto op het nippertje
tot staan op een halve meter van
de afgrond.
De president bleef doodkalm en
vroeg de reporters en de fotogra
fen lachend een handje te helpen
om de auto weer op de weg te
duwen.
Het ongeluk gebeurde in Flo-
resta de Gavea op weg naar het
huis van Ernesto Fontes (een rij
ke Braziliaanse zakenman) in de
bergen.
DODENHERDENKING TE
WAALRE.
Voor de derde maal heeft Zon
dag het Brabantse volk in Waalre
zijn gesneuvelden van de laatste
oorlog herdacht. Op de eretribu
ne waren gezeten mej. Geldens,
namens H. M. de Koningin, prof.
De Quay, commissaris der Konin
gin in Noordbrabant, luit.-gene
raal Van Nijnatten van de Peel-
divisie en vertegenwoordigers van
departementen van onderwijs en
Oorlog.
Na een welkomstwoord van
pastoor Bannenberg uit Tilburg,
voorzitter van het gewestlijk co
mité, voerden aalmoezenier Van
Ostra en veldprediker van Loon
het woord.
Na een indrukwekkende toe
spraak van Antoon Coolen volg
de een plechtig appèl" van de
gesneuvelden.
In het Willibrorduskerkje ont
hulde mej. Geldens vervolgens een
gedenkraam en een rouwbord met
de namen der gesneuvelden. Na
mens H. M. de Koningin legde zij
tenslotte een krans neer ter na
gedachtenis aan Brabants dappere
strijders.
EEN VERGETEN
MILLIOEN.
Toen de Vughtse mr. L. M. in
het politieke delinquentenkamp al
daar verbleef, heeft hij voor een
bedrag van een millioen aan
geldswaardige papieren niet aan
gegeven, hoewel daartoe ingevol
ge het besluit vijandelijk vermo
gen verplicht was. Gisteren eiste
deswege de officier van justitie
bij de Bossche rechtbank mr. Do-
ny een boete tegen hem van
25.000 en een voorwaardelijke
gevangenisstraf van vier maan
den.
De officier en de verdediger
waren beiden zeer fel. Eerstge
noemde kon in verd. niets goeds
ontdekken: de verdediger, mr.
Kolfschoten, protesteerde heftig
tegen de z.i. beledigende toon van
het requisitoir.
RETRAITEHUIS CENAKEL
TILBURG.
4—7 Oct. Meisjes (Missieretrai
te): 7-11 Oct. Geh. Dames: (Ge
res.); 11-14 Oct. Verl. meisjes: 14
17 Oct. Maatschappelijke werk
sters; 18—21 Oct. Verpleegsters
(Gediplomeerde); 21-24 Oct. Da
mes middenstand; 24—27 Oct.
Meisjes; 27—30 Oct. Lyceum;
8—11 Nov. Meisjes; 11 14 Nov.
Huismoeders; 15—18 Nov. Ver
loofde meisjes; 22—25 Nov. Re
traite ter voorlichting bij de keu
ze van een levensstaat; 25—29
Nov. Verpleegsters (Gerëserv.);
29 Nov.—2 Dec. Meisjes; 6—9
Dec. Meisjes; 9—12 Dec. Ver
loofde Meisjes; 13—16 Dec. Mid
denstandsmeisjes; 16-19 Dec. Vrij
voor aan te vragen retraite; 19—
22 Dec. Meisjes; 23—26 Dec.
Meisjes; 27—30 Dec. Ongehuw
de Dames.
Wel industrieterrein,
maar geen ruimte.
Voortaan 's Zondags
dansen??!!
Maandagavond 8 - September
kwam de raad der Gemeente Vlij
men in openbare vergadering bij
een onder voorzittèrschap van
Burgemeester van Hout.
Nadat de notulen onveranderd
vastgesteld waren werden ver
schillende Ingekomen Stukken
voor kennisgeving aangenomen.
Voorstel van B. en W. tot wij
ziging van de reglementen op de
rechtstoestand van de secretaris,
van de ontvanger en van de amb
tenaren van de Burgerlijke Stand
in de gemeent Vlijmen.
Op een vraag van de heer v. d.
Meerendonk of deze wijziging ook
van toepassing was op de andere
ambtenaren, antwoordde de voor
zitter dat hierin reeds voorzien
was.
Voorstel van B. en W. tot toe
kenning van reisgeld aan een naar
's-Hertogenbosch schoolgaand
kind.
De heer van Engelen wees er
op, dat adressant bedrijfsleider
was bij de N.V. Mommersteeg en
vond het een beetje vreemd klin
ken.
De Voorzitter antwoordde hier
op dat de wettelijke mogelijkheid
in dit geval -bestond. In Vlijmen
was geen Christelijke school en de
dichtstbijzijnde was meer dan 4
km ver.
De heer v. d. Ven merkte op
dat in het rapport van de sociale
werkster als inkomen was opgege
ven 47.50, hierbij was echter de
kindertoeslag vergeten, zodat het
eigenlijk 57.70 moest zijn, ter
wijl bovendien de adressant nog
andere voordelen had.
Dit alles was aldus de voorzit
ter wel degelijk overwogen en
men gaf dan ook geen garantie
voor de gehele leerplichttijd, van
tijd tot tijd zou men de toestand
onderzoeken, of het nog verant
woord was reisgeld toe te kennen.
Nu waren in ieder geval de ter
men aanwezig en stelde hij voor
voorlopig te helpen.
Na- nog énkele kleinere vragen
gesteld te hebben, ging men z. h.
st. met dit voorstel accoord.
Voorstel van B. en W. tot bet
aangaan van een kasgeldlening
groot 30.000.—.
Z. h. st. accoord.
Voorstel van B. en W. tot aan
koop van een tweetal perceeltjes
grond van de Ned. Herv. Ge
meente en van de heer van Hest.
Dhr. v. d. Meerendonk bracht
dank aan B. en W. Nu zij zo de
zaak hadden opgelost was er een
lelijk verkeersobstakel uit de weg
geruimd. Ook de heer v. Sprang
sprak woorden van dank.
Toen de leden zich z. h. st. met
dit voorstel accoord verklaarden,
bracht de voorzitter dank aan de
Ned. Herv. Gemeente en d^ heer
van Hest voor hun bereidwillige
medewerking.
Voorstel van B. en W. tot ver
koop van het ziekenhuisje, gele
gen in de tuin der Eerw. Zusters,
met de daarbij behorende grond.
Op een vraag van dhr. van
Sprang of het beschikbaar gesteld
werd voor het onderwijs ant
woordde de voorzitter dat hier
van niets bekend was, het zou
geheel ten gebruike komen van de
Zusters.
Ook ten aanzien van de mensen
die er in woond^i was een minne
lijke schikking getroffen.
De schade aan het gebouw was
geraamd op 4950.—; het ver
schil tussen de vergoeding en de
werkelijke kosten zou geheel door
de koper, de vereniging van vrou
wen tot het geven van onderwijs,
betaald worden, zodat het de ge
meente in het geheel niets kost.
Z-. h. st. accoord.
Voorstel van B. en W. tot be
noeming van 2 leden van 't Bur
gerlijk Armbestuur.
Deze verkiezing had eigenlijk
vorig jaar reeds moeten geschie
den, maar het was de voorz. vol
komen ontgaan, totdat een van de
leden hem er opmerkzaam op had
gemaakt, dat de twee leden on
wettige waren.
De heer v. d. Meerendonk vond
het een interessant geval. Hoewel
hij de voorzitter er zelf opmerk
zaam op had gemaakt, kon hij zich
toch volkomen met de betreffende
personen verenigen en stelde voor
ze bij acclamatie te kiezen, indien
dit mogelijk was.
Dit was, aldus de voorzitter,
niet mogelijk, .over personen moest
men schriftelijk stemmen en zo
werden dus J. Vugts. uit Haar
steeg met 11 en Burgemeester v.
Hout met 13 van de 13 uitge
brachte stemmen tot leden geko
zen.
Voorstel van B. en W. tot be
noeming van 5 leden der com
missie bedoeld in art. 8 der wet
Woonruimte 1947.
De voorzitter had vijf personen
bereid gevonden jn deze commis
sie zitting te nemen, te weten, de
heren N. de Bont, Nieuwkuijk, J.
van Engelen, Haarsteeg, A. van
Stokkum, technisch ambtenaar, W.
v. d. Ven, Vlijmen, M. v. Wagen
berg, Vlijmen; deze personen wer
den met meerderheid van stem
men gekozen.
Rondvraag.
De heer van Overdijk vroeg of
het B. én W. bekend was dat
volgende week de kapperswinkels
voortaan om 7 uur gesloten moes-
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
4)
Och niets. Er viel 'n vonk
op mijn hand en dat deed even
pijn. Dus u denkt dat die man
de gordel heeft gestolen?
Dat denk ik tenminste,
nu u het ding niet gezien hebt.
Gedurende een ommezien
kwam er een onwaardige ach
terdocht bij hem op, waar hij
zich toen onmiddellijk weer
over schaamde. Waarom was
zij zo geagiteerd? Zou zij soms
toch den gordel gevonden en
verborgen hebben? Hij keek
naar haar mét doordringenden
blik, maar zij ontging dien,
wendde zich van hem af en
tzette de kaars op de pakkist,
overdekt met een servet, die
haar tot toilettafel diende.
U heeft het uiterlijk van
die man dan wel nauwkeurig
waargenomen, Mr. Courte-
nay. Is u zeker dat u zich
niet vergist hebt? Het was
immers bijna donker, zegt u?
Neen, het was licht ge
noeg om hem duidelijk te
kunnen zien. Zag ik hem
maar eens weer! Ik verzeker
u dat ik hem zijn schuld met
interest zou terugbetalen.
Laten we dan voor hèm
hopen dat u hem niet weer
ziet. En hoe zit het nu: zult
of zal ik gaan? We hoeven
niet beiden onze nachtrust te
missen en daar ik nog niets
geen slaap heb en u wel, zou
het, dunkt mij, beter zijn dat
ging.
Wilt u mij dan over twee
uur wekken? Ik slaap zó vast
dat ik nooit wakker word als
men mij niet roept.
Ik zal u roepen, wees
maat niet bang.
Met een hoffelijk: „goede
nacht" verliet Nan het ver
trek.
Gedurende een hele tijd
verroerde Nan zich niet. Zij
stond bij de toilettafel, terwijl
ze met verstrooide blik haar
beeltenis waarnam in het
spiegeltje daarboven. Af en
toe keek ze eens naar de pa
tiënt'en toen ze zag dat die
nog sliep, liep ze naar het
venster en drukte haar bran
dend voorhoofd tegen 't glas.
Het was een zeer mooie,
kalme nacht. De maan be
straalde met haar zilveren
glans de toppen van de heu
vels, maar ditmaal had Nan
geen oog voor het schone na
tuurtafereel.
O, Vader, Vader., zoudt
u dat dan toch zijn geweest?
Neen, dat kan niet! Hij zal
zich vergist hebben.
En tóchaat litteken
boven het oog en die ge
schonden linkerhandO,
maar ik kan het niet geloven.
Zou hij dan zó diep gezonken
zijn?
Een plotselinge beweging
in het bed en een nagenoeg
onwaarneembaar gefluister
stoorde haar in haar overpein
zingen. Malcolm was ont
waakt; de slaap had hem ver
kwikt; zijn ogen stonden hel
der en terwijl hij tevergeefs
zijn hoofd van het kussen
trachtte op te heffen, keek hij
verwonderd het vertrek rond.
"Waar ben ik?Wat is
mij overkomen? onderscheid
de Nan eindelijk.
- U heeft een ongeluk ge
had, maar u is bij vrienden.
Laar u dit nu voldoende zijn
en vraag niet méér.
Zij lag geknield bij het bed.
Het fantastisch maanlicht
schonk haar gelaat zulk een
etherische schoonheid, dat die
Malcolm, zelfs in zijn toe
stand, met bewondering ver
vulde.
Wat is u mooi, zei hij
op dromerige toon. Wie is u?
Ik ben uw verpleegster.
Wat zijn uw lippen droog!
Hebt u dorst?
Ja, erge dorst.
Drink dat dan eens! Zij
bracht hem een verkoelende
drank aan de lippen. Wacht
even! Ze schoof haar arm on
der zijn hoofd en beurde het
op. Nu kunt u gemakkelijk
slikken.
Laat ik u één vraag mo
gen doen; hoe heet u?
Nan. Nan Lester!
Nan?Een aardige kor
te naam! Ik houd niet van
lange namen.
Mijn eigenlijke naam is
Antoinette. Maar dat is veel
te lang voor dagelijks ge
bruik. En bijna iedereen
noemt mij Nan.
Mag ik dat óók zeggen?
U moogt mij noemen zo
als u wilt, als u nu maar niet
meer spreekt en tracht te
slapen.
Ze had de arm nog niet
weggetrokken en Malcolm
legde er zijn wang tegen.
Nog één vraag, Nan, en
dan zal ik verderf zwijgen:
Waar is Alan Courtenay?
Die slaapt in de kamer
hiernaast. Maar nu beant
woord ik geen vragen meer
en als u tóch nog blijft pra
ten, verlaat ik de kamer;
Malcolm glimlachte en
zweeg. Hij scheen onbewust
van het feit dat hij haar arm
als kussen gebruikte, lag met
het gelaat er tegen aan en
sloeg haar gade, met drome
rig genot in de blauwe ogen.
Nan begon te zingen met
zachte, eentonige stem en
smaakte weldra de voldoe
ning hem de ogen te zien
sluiten, waarop gaandeweg
een zachte sluimer volgde.
Haar arm ging pijn doen,
maar ze wilde hem niet sto
ren door die weg te trekken.
Dus bleef zij de hele nacht
zo zitten, de patiënt steeds
gadeslaand met berouwvolle
tederheid in de ogen.
Ik ben blij dat ze hem
hier hebben gebracht, heel
blij. Ik kan nooit genoeg doen
om het weer enigszins voor
hem goed te maken, dacht zij
somber. Hij zou bang voor
mij zijn als hij alles wist, de
arme jongen. Dan zou hij ten
minste niet zo vol vertrouwen
zijn hoofd op mijn arm laten
rusten. En toch doe ik met
deze gedachte vader misschien
onrecht aan. Hij heeft hier
mogelijk in het geheel niet de
hand in gehad. Hij zegt altijd
dat ik hard voor hem ben. In
ieder geval zal ik dit niet aan
nemen voor ik 't overtuigend
bewijs heb. Er kunnen nog
wel andere mannen zijn met
een lidteeken over den wenk
brauw en een afgeschoten
pink.
De maan ging onder; nu
volgden er een paar uren van
duisternis en toen kwam de
zon op, terwijl er leven en
beweging kwam in „de Gou
den Vallei".
Niet lang duurde het nu of
Alan sloeg de ogen op, keek
het onbekende vertrek rond
en kon zich in het eerst niet
voorstellen waar hij zich be
vond of hoe hij daar geko
men was, maar toen kwam de
herinnering aan het gebeurde
van den vorigen dag weer in
hem op. Hij schaamde zich
dat hij zo lang geslapen had
en trad ijlings het vertrek
daarnaast binnen, waar Nan
nog steeds zat met het hoofd
van Malcolm op haar arm.
Ze zag er vermoeid en bleek
uit, ofschoon ze hem onmid
dellijk met levendigen glim
lach begroette.
Ik kan u niet zeggen hoe
zeer ik mij schaam dat ik de
nachtwake geheel aan u heb
overgelaten, begon hij boet
vaardig. Wat ziet u er moe
uit. Waarom hebt u mij niet
laten roepen?
Ik ben niets moe. Mijn
arm doet alleen wat pijn maar
ik wilde de patiënt niet sto
ren door dien weg te trekken.
Kijk, als u even uw hand on
der zijn hoofd schuift. O! Ze
kon een kreet van pijn niet
onderdrukken, want de arm
had enkele uren zo doodstil
en in zulk een onnatuurlijke
positie gelegen dat het een
ware kwelling was om die
niet te bewegen.
(Wordt vervolgd).
Terry en Berry in t DE BRIL VAN SULTAN SAR.
97)
„Zijn we er allemaal?"
vroeg de boze Joessoef, „dan
kan het spel beginnen! Óp 't
ogenblik is de Sultan, die,
naar ik mag aannemen, door
de beren is bevrijd, met zijn
handlangers op dit eiland.
Halef en zijn mannen steken
het eiland aan de andere punt
in brand. De wind waait
hierheen. Het vuur zal zich
dus snel verspreiden en onze
tegenstanders voor zich uit
drijven".
Joessoef zette zijn plan aan
de hand van zijn kaartje uit
een.
„Wij gaan hier in hinder
laag liggen en dan moeten al
le tegenstanders in onze han
den vallen. Op je post dus
mannen. We zullen ze nu
spoedig in 't vizier krijgen!"
„Het brandt al, grootvizier",
zei een der rovers. „Halef is
dus aangekomen".
„Alles gaat volgens de plan
nen", grijnsde Joessoef.
bevloeiing, die voor Vlijmen toch
ook wel van betekenis was, maar
waar nog nooit iets aan gedaan
was. Het zou niet gemakkelijk
zijn, maar het was toch wel waard
er de aandacht aan te besteden.
De voorzitter zeide dat het de
aandacht van B. en W. had; het
object was zijn studie volkomen
waard en men zou zich beraden
wat er voor wetenschap op dit
terrein kon worden opgedaan.
Daar er niets meer aan de or
de was, werd de openbare ver
gadering op de gebruikelijke wijze
gesloten.
ontkomt aan de bekorende kleu
ren van de oude' ijselstenen, waar
uit ze opgetrokken wordt.
Alleen zullen velen, bij de be
schouwing ervan, het misschien
onprettig vinden, dat hun aandeel
in de bouw nog zo miniem is ge
weest.
Zij mogen gerust zijn! In de ko
mende weken zal een grote actie
pntplooid worden, door het aan
bieden van de nog resterende lo
ten en anderszins, en hun milde
gaven zullen er toe bij kunnen
dragen, dat het grote nadelige
saldo opgeheven wordt, zodat
Waalwijk bij de voltooiing van
het werk, het uiterlijke teken van
zijn dankbaarheid dit niet belast
zal behoeven te zien met schuld!
uit de door de Engelse regeripg
toegekende rente maandelijks on
geveer 2500 dollars toevloeien,
waarbij particuliere inkomsten ko
men van ca. 50.000 dollar per
jaar.
Men dient echter bij deze be
dragen in het oog te houden, dat
de hertog en zijn vrouw gewend
zijn in grootse stijl te leven en
dat zij voor het voeren van hun
huishouding aanmerkelijke sommen
nodig hebben. Het blijkt thans,
dat de exorbitante uitgaven die zij
hiervoor moeten doen de inkom
steen ruimschoots overtreffen. Hun
laatste verblijf in Amerika verg
de niet minder dan duizend dollar
per dag. Wanneer men alleen dit
bedrag stelt tegenover het maan
delijks tegoed, dan blijkt dit laat
ste vele malen ontoereikend te
zijn, en dan betreft 't nog slechts
een incidenteel verblijf, waarbij de
gewone „lopende onkosten" uiter
aard normaal doorgaan. Het valt
niet moeilijk hieruit af te leiden,
dat het hertogelijk paar er van
de zuivere inkomsten alleen niet
kan komen en dat de voormalige
koning niet zelden zijn vermogen
heeft moeten aanspreken om in
staat te zijn op zo grote voet
voort te leven. Dit is dan ook in
derdaad geschied, getuige de ver
klaring van zijn zaakwaarnemer,
dat dit vermogen binnen vijf jaar
totaal verschrompeld zal zijn, in
dien de hertog geen verandering
brengt in zijn huidige levenswijze.
PLANNEN.
Het is niet ver gezocht om aan
te nemen, dat er verband bestaat
tussen deze financiële beslomme
ringen en het bezoek, dat de her
tog kortelings aan Londen bracht.
Maar de besprekingen met zijn-
koninklijke broeder en minister
president Attlee hebben niet het
resultaat gehad, dat hij er wel
licht van verwachtte: een diplo
matieke post overeenkomstig zijn
rang en positie. Het gouverneur
schap van de Bahama-eilanden
bekleedt hij nu niet meer, omdat
men in verantwoordelijke Engelse
kringen vreesde, dat een zo wei
nig belangrijke functie op de duur
het aanzien van het koninklijk
huis zou schaden. Doch aan de
andere kant durft men de hertog
ook niet een post aan te bieden,
die wel in overeenstemming zou
zijn met zijn naam, aangezien de
huidige politieke constellatie, met
zijn overvloed van netelige kwes
ties en gevoelige belangentegen
stellingen, op elke plaats binnen
het Britse Rijk een man eist van
zeer grote diplomatieke ervaring
en tact. Waarbij komt, dat de
hertog (vooral zijn gemalin) wei
nig populair is bij de bewoners
van de dominions en overzeese
gebiedsdelen. Het onderhoud te
Londen moet dan ook voor beide
zijden nogal pijnlijk zijn geweest
en voor de hertog bovendien zeer
teleurstellend. Het zal er hem
waarschijnlijk eens te meer toe
hebben aangezet zijn andere plan
nen ten uitvoer te brengen en zich
daarmee een bestaan te verschaf
fen.
Allereerst is hij reeds geruime
tijd bezig met het schrijven van
zijn memoires, die tot aan de
troonsafstand gaan en hierover
waarschijnlijk tal van tot dusver
nog niet gepubliceerde details
zullen kunnen verschaffen, hetgeen
voor uitgevers natuurlijk wel aan
trekkelijk is, al zullen zij er den
kelijk niet zo buitengewoon fel op
zijn als b.v. op de gedenkschrif
ten van een Churchill of van an
dere oorlogsleiders en legeraan
voerders.
Het tweede plan van de ex-ko
ning is, zelf op te treden als uit
gever. Als zodanig zou hij dan 'n
reeds lang gekoesterd ideaal kun
nen verwerkelijken, n.l. de uitga
ve van een groots opgezet werk,
dat de „geschiedenis der Angel
saksische volkeren" behandelt en
samengesteld moet worden door
de grootste geleerden ter wereld.
Maar met een dergelijk project
zullen grote sommen gemoeid zijn
en het is de vraag of de hertog
dit -uit de opbrengst van zijn me
moires zou kunnen financieren.
Doch misschien denkt hij met
de uitvoering van zijn derde plan
het benodigde geld te kunnen ver
dienen. Mocht dit tot uitvoering
komen, dan zal het inderdaad stof
tot spreken geven, want het be
treft hier een film, die de hertog
wil doen vervaardigen. De keuze
van het onderwerp is nog niet
zeker. Het gaat tussen een rol
prent over zijn eigen leven en een,
die de regeringsperiode van zijn
beroemde grootmoeder koningin
Victoria behandelt. Ongetwijfelt
zullen b.v. de Amerikaanse film
magnaten hiervoor wel belangstel
ling hebben, al was het alleen
maar omdat een aankondiging als
„scenario: hertog van Windsor"
het zeker wel zou doen, maar men
verwacht nu al, dat deze groot
scheepse filmplannen op hevige
tegenstand uit Londen zullen stui
ten.
ten zijn; dat betekende voor Vlij
men dat geen enkele arbeider die
elders werkte zich 's avonds kon
laten scheren of knippen.
Dit vraagstuk, aldus de voorzit
ter, had de aandacht van B. en
W. en er was bereids reeds over
gesproken.
De heer van Engelen vroeg hoe
het stond met de onlangs aanbe
stede woningen, die slechts zeer
langzaam vorderden en met de
woningen in de Mommersteeg,
waarover in de vorige vergade
ring gesproken was.
Wat de eerste betreft, aldus de
voorzitter, hier zou binnen korte
tijd verandering in komen en de
andere zouden in Januari klaar
zijn.
De heer Wijkmans wees er op
dat de door hem bewoonde nood
woning was toegewezen aan twee
personen. Dat ging toch niet.
Dit zou wel een vergissing ge
weest zijn, zei de voorzitter.
De heer Klerx vroeg of er plan
nen bestonden deze winter een
werkobject te geven aan de kleine
boeren. Er was volgens de voor
zitter reeds over gesproken om in
die richting iets te doen.
De heer v. Engelen vroeg of er
nog nader nieuws was, omtrent de
vergoeding aan kinderen die Bui
tengewoon Lager Onderwijs ge
noten. De voorzitter antwoordde
hierop dat men in onderhandeling
was met de Inspecteur van het
B.L.O. te Utrecht.
Dhr. v. d. Ven bracht de kwes
tie van de nieuwe industrieën ter
sprake. Nog steeds werd Vlijmen
gepasseerd. Hij had eens gehoord
dat hier een asphaltfabriek zou
komen, maar had er verder n£ts
meer van gehoord of gezien. De
voorzitter was hiervan volkomen
onwetend, nog nooit was er een
daartoe strekkend verzoek binnen
gekomen.
Voorts zeide de heer v. d. Ven
dat hem iemand verteld had dat
de gemeente Vlijmen nog nooit
had gevraagd aan een firma of
iets dergelijks zich daar te vesti
gen. Men had zich aldus de voor
zitter gemeld bij diverse instanties
en alle gegevens verstrekt, maai
de eerste vraag was telkens:, Hebt
U ruimte? Industrieterrein was er,
aldus de voorzitter, voldoende,
maar geen ruimte van betekenis.
De heer van de Meerendonk
vroeg zich af of er dat terrein wel
was. De voorzitter meende dat
men, als de gelegenheid zich voor
deed, het met ruilen ver zou bren
gen.
De heren v. d. Ven en van
Sprang spoorden aan een meer
actieve politiek te gaan voeren;
op andere plaatsen waar geen
ruimte was, werden ook wel nieu
we gebouwen opgetrokken. De
industrie was van zeer groot be
lang, vooral ook met het oog op
de toekomst, wanneer de boeren
zoons en de kleine boeren naar de
fabrieken zouden moeten.
De voorzitter voelde zich door
de critiek van de raad gemach
tigd gelden uit te geven om op de
grote trom te gaan slaan.
Dhr. v. d. Ven zeide dat men
toegeeflijk moest wezen en facili
teiten moest verlenen aan de zich
vestigende industrie door de grond
zo goedkoop mogelijk te verko
pen.
Na een vraag van de heer van
Engelen betreffende het zwembad
vroeg de heer v. Mierlo of het
aiet mogelijk was de grond vrij
aan te bieden; de voorzitter zou
het. bekijken en bespreken.
De heer van Overdijk stelde
voor om in de winter 's Zondags
's avonds te laten dansen. Nooit
was er in Vlijmen iets te doen,
de jonge mensen trokken steeds
naar Waalwijk of den Bosch; bo
vendien zou het weer een mooie
bron van inkomsten zijn.
De voorzitter stond hier heel
sceptisch tegenover, hij zou er
nog wel eens een nachtje over
slapen, maar veel voelde hij er
niet voor.
De heer van Mierlo meende dat
ze het op deze manier ooit beu
zouden worden.
De heer van Sprang vroeg de
aandacht van B. en W. voor de
Tussen de vorming en de uit
voering van een plan, ligt, wan
neer het er tenminste een is van
importantie, doorgaans een lange
weg.
Die lange weg is ook bewan
deld door de Stichting, die zich
ten doel had gesteld in Waalwijk
een Mariakapel te laten verrijzen,
als een teken van dank omdat een
hogere macht ons spaarde, toen de
oorlogswals over West Europa
daverde en honderden steden en
dorpen in puinhopen veranderde.
In die eerste dagen en maanden
na de bevrijding was het vrij een
voudig geld bijeen te brengen
voor dit schone doel. De angst
was nog levend in elk van ons
en de opluchting demonstreerde
zich door een vrijgevig gebaar.
Jammer, dat er toen nog geen
samenwerking bestond en dat
eigenlijk geen van de initiatiefne
mers en -neemsters destijds enige
idee had, wat een representatieve
kapel zou kosten. Toen de volle
dige samenwerking der vier pa
rochies een feit werd en men de
saldi bijeen telde, bleek nog een
ontstellend tekort.
Het getuigde daarom van opti
misme en vertrouwen in de bevol
king dat desondanks opdracht
werd gegeven aan de heer A. van
Huiten alhier een plan te ontwer
pen en na goedkeuring met de uit
voering ervan te beginnen.
Die goedkeuring heeft heel wat
voeten in de aarde gehad. De
ambtelijke molens malen wel se-|
cuur, maar niet zo bijster snel.
De tijd van schrijven is echter
voorbij en de bouwers begonnen
enkele weken geleden hun werk.
Het resultaat is nu, in dit stadium,
reeds bewonderenswaardig.
Eenvoudig van lijn, verrijst ze
in rustige schoonheid en niemand
Financiële perikelen van een Koningszoon
De stormen van publiciteit die
indertijd opstaken, toen bekend
werd dat een Engelse konings
zoon, Edward VIII, afstand deed
van de troon, terwille van een hu
welijk met een Amerikaanse we
duwe, mrs. Simpson, zijn natuur
lijk reeds lang geluwd en ook al
bleven de journalisten alom ter
.wereld berichten over de hertog
en de hertogin van Windsor, zo
als het geruchtmakende paar
voortaan officieel betiteld werd,
nog geruime tijd als „big news"
beschouwen, langzaam ebde ook
deze belangstelling en tenslotte
leefde de interesse voor het veel
besproken tweetal nog maar zeer
kwijnend. En de wereldoorlog
met zijn stroom van verbijsteren
de gebeurtenissen, deed de voor
malige Prins van Wales en zijn
echtgenote eerst recht in de ver
getelheid verzinken. Nog even
vestigde het berichtje, dat de En
gelse regering hem tot gouverneur
van de Bahamaeilanden had be
noemd, de aandacht op hem, zij
het dan een zeer vluchtige en bo
vendien een, die met een zeker
ironisch commentaar vergezeld
ging. Sindsdien vernam men niets
omtrent de huize Windsor en
waarschijnlijk zou men ook thans
twee jaar na de oorlog, niet meer
herinnerd zijn aan het bestaan van
de man, die eens was voorbe
stemd tot heerser over een wereld
rijk, ware het niet, dat bepaalde
omstandigheden hem er toe ge
noopt hebben een activiteit te ont
plooien, die stof tot spreken en
schrijven heeft gegeven.
Deze omstandigheden zijn van
financiële aard. Het schijnt
de hertog van Windsor in geld
zaken niet zeer naar den vleze te
gaan, getuige zijn voornemen om
te gaan werken voor zijn brood
en enige plannen uit te voeren,
die volgens zijn verwachtingen
geld kunnen opleveren.
Dit ietwat sensationeel getinte
nieuws is afkomstig uit de Rivie
ra, waar men heeft opgemerkt, dat
in het hertogelijke slot. hetwelk
het echtpaar Windsor aldaar als
vacantie-verblijf plaats bezit, een
indrukwekkend schrijfbureau werd
binnengedragen en als voornaam
ste meubilair geplaatst in een
eenvoudig ingerichte werkkamer.
Hier zou de hertog, bijgestaan
door een speciaal geëngageerde
Engelse steno-typiste, dagelijks
aan de arbeid gaan ten einde, zo
als het heet, in zijn onderhoud te
voorzien.
SLINKEND VERMOGEN.
Is hij dan zo arm, zal men zich
ongelovig afvragen. Nee, arm is
de hertog van Windsor allesbe
halve, althans niet in de door
gaans geldende betekenis van het
woord. Men berekent, dat hem
