In de Gouden Vallei PH/l/SHAVE KLOMPEN TERUGBLIK NIEUWS UIT WAALWIJK EN OM» FEUILLETON Een hond waar men piezier van heeft PT, STAALBAARD FiJOS.V.ASTEN-WOlFS Terry Berry Sn: DE WITTE ELAND. NETTE BEKWAME HUISNAAISTER ATTENTIE! KLOMPEN. Ie verkoopen. Prachtig Old-finish SALONKASTJE. PARTIJ AMATEUR-SIGARETTEN Zit-Siaapkamer TE KOOP: MEUBELHANDEL JOHN.VAN WANROOY GELD. *800—5 pCt. Zonder zoon, cr kan op de schietbaan practisch geen ongeluk gebeuren en als men het wapen goed in de schouder drukt en goed hanteert, en dat doen ze, is ook het schie ten volkomen ongevaarlijk. Dropping. Dit woord is het tegenwoordig deelwoord van het Engelse werk woord to drop, hetgeen latèn val len betekent. Dropping is ook een militaire oefening en is in 't kort gezegd dit: De soldaten worden geblind doekt in een paar vrachtauto's ge zet en hierin her- en derwaarts door de omgeving in een straal van 15 a 20 kny gereden. Op een bepaalde plaats -worden drie man van hun blinddoek ontdaan en uit de- auto gezet met de opdracht: je moet voor die tijd in de kazerne terug zijn. De geallieerde parachutisten in opleiding kregen deze oefening in zwaarder formaat voorgezet: ik heb zo n. parachutist gesproken, die ter gelegenheid van een drop oefening in Schotland werd afge zet en voor de volgende morgen in Londen móest zijn. Bij goed weer is zo n oefening interessant, zij het dat de nacht rust meestal minimaal is. Het ver velendste is dat je voor de ge stelde tijd terug moet zijn, al loop je op je tandvlees, zoals ik een officier hoorde zeggen. Het zou gemakkelijker zijn als je er een paar dagen over kon doen. U be grijpt echter, dit kan niet. Hetgeen de jongens voor zon- oefening nodig hebben, is in 't kort dit: gezond verstand, een beetje brutaliteit en een behoor lijke dosis geluk. Immers, als je ergens midden in een bos, in een onbekende streek wordt gedropt (de Nederlandse vertaling is blijkbaar droppen, zo noemt men het althans)moet je, koste wat het kost, weten waar je bent; je klopt een boer op en je weet het, je vraagt de weg naar een hoofdweg om een auto te „pikken", als je dit inderdaad lukt, ben je wel gauw thuis, maar het is voorgekómen dat jongens 4 uur en meer moesten lopen. Maar enfin, met een keer vroeg naar bed is dit le,ed ook weer geleden. Dit was drop, tot de volgende keer, lezers en lieve lezeressen. In 'i iand van Heusden en AHena III. De jaren snellen voort. Het is. als men ouder wordt of een jaar minder dagen tcit, dan wanneer men in zijn jeugdjaren verkeert. Dan verlangt men dat een jaar vlugger om is. Men heëft alle illusies en reikhalzend ziet men naar verwezenlijking der idealen uit. Een heel na tuurlijk iets. Als men 'n tien tallen jaren terugdenkt, dan ziet men dat in 't „Land van Heusden en Altena" en de Langstraat grote verschuivin gen hebben plaats gehad ten goede in de laatste 50 jaar. Lang mijn geboorteplaats verlaten, hebbende om te trachten kennis en ondervin ding op te doen om later zelf standig brood te kunnen ver dienen. voerde mijn weg door verschillende provincies, naar de grote en minder grote ste den met' veel handel en in dustrie. Boer worden lag niet in mijn richting, maar wel bleef ik grote belangstelling daar voor houden. Landbouw en veeteelt lagen mij na aan het hart en gaf ik alzo mijn ogen en oren goed de kost, wanneer ik in de vrije uren door de landouwen wandelde; dan hoorde ik veel en zag veel. Als ik de feestdagen en de vacantie in de familiekring doorbracht en de streek weer eens doorkruiste en een ver gelijking ging maken tussen wat de boeren in Gelderland, Noord- en Zuid-Holland en Utrecht presteerden, dan kwam men tot de conclusie: wat zijn ze in het „Land van Heusden en Altena" toch ver achter. Kwam dit doordat dit mooie en toch zeer zeker vruchtbaar gedeelte van ons land zo geïsoleerd lag en slechte verbindingen had met andere provincies? Waren de boeren te conservatief om ter dege kennis, te nemen van j wat er om hen heen plaats- i greep? Was de streng Calvi- nistische leer, die velen waren toegedaan, een handicap om van de nieuwste onderzoekin- jgen en proefnemingen te pro- fiteren, bang zijnde dan Gods geboden te overtreden? Ik weet het niet. Was de voorlichting op landbouwkundig gebied, vee teelt, hoenderfokkerij, groen ten- en vruchtejikwekerij zo slecht? Vaak stelde ik me deze vragen. Wel waren er uitzonderin gen. Gelukkig! Er waren boe ren die hun tijd begrepen, die proefvelden aanlegden en er op uit waren hun vee en paardenras te verbeteren, maar de grote massa bleef afzijdig en keek met wan trouwige blik naar de yoor- uitzienden. De meesten bleven boeren zoals hun over-grootvader, grootvader en vader gedaan hadden en bevonden zich er blijkbaar best bij. Van al die nieuwe „fratsen" moesten ze niets hebben. Van onderlinge samenwerking schenen ze af kerig. Eenieder moet maar boeren öp zijn manier. Onder linge samenwerking ontbrak geheel en al. Coöperatief in kopen van veevoeder en an dere artikelen, men dacht er niet aan. Het oprichten van een Coöperatieve Melk- en Boterfabriek daarvan, was toen ten tijde geen sprake. Ook was er op hygiënisch gebied een grote achterstand, vooral bij landarbeiders. Aan lichamelijke en geestelijke ontspanning ontbrak daar veel. Er heerste clan ook een lamlendige stemming en aan vrolijke, opgewekte gezichten ontbrak het. Werd hier niets tegen ge daan? hoor ik U vragen. Zeer zeker! Verschillende Hoofden van Scholen en Predikanten deden hun best om hier ver betering in te brengen door het oprichten van zangscho len, avondonderwijs enz. Zij boekten wel eens succes, maar door onderlinge verdeeldheid en het missen van doorzet tingsvermogen was van een opleving in de grote lijn geen sprake. Aan de opvoeding van de schooljeugd werd zéér veel zorg besteed. Wel werden, he laas de leerlingen maar al te vroeg van school genomen om de verdienste, die toen niet hoog. was; men kan wel zeggen: in sommige gevallen veel te laag, te helpen opvoe ren. Zouden de boeren toen het spreekwoord: „De kost gaat voor de baat" wel goed be grepen hebben? Zou - dit de arbeidsprestaties der arbei ders niet al te veel gedrukt hebben, want intensief en met lust werd er vaak bij vele boeren niet gewerkt. „Arbeid adelt" scheen niet tot de mas sa doorgedrongen te zijn. Gelukkig is er thans veel ten goede veranderd. Het be sef dat men gezamenlijk meer kan bereiken dan als enke ling, is tot velen reeds door gedrongen. Als men de „streekbladen" eens in handen krijgt, merkt men uit de berichtgeving dat er een opleving is gekomen op allerlei terrein. Landbouw- en veeteelt-cursussen worden gehouden, Coöperatieve Melk en Boterfabrieken opgericht en meer aandacht besteed aan vruchten- en groententeelt, hoenderfokkerij enz. En wat een der voornaam ste punten is: men begint de zoons en 'dochters maar naar scholen van uitgebreid L. O. te zenden, H.B.S. en Gymna sium. Niet dat dit in vroegere jaren niet gebeurde; toen wa ren het enkele leerlingen, maar thans gaan' er meerdere. De Hoofden ..der Scholen Bos, Braams, Dammers, de Moor, Prinsen, v. Woerkom en anderen, allen leraren aan de Normaalschool te Heusden onder directie van de heer Scholten, hebben zeer veel gedaan om jongelui die niets voor het boeren- en land- bouwvak voelden, in de goe de richting te leiden. Hoeveel leerlingen gingen niet drie maal de lange weg naar Heus den. Verscheidene hadden af standen af te leggen van YyA tot 2J/£ uur. Storm, regen en sneeuw ten spijt, ze waren altijd present. Ook waren er jongens die iedere dag de school van dhr. Scholten be zochten en deze weg té voet moesten afleggen. Velen heb ben aan bovengenoemde he ren hun eervolle positie in de maatschappij te danken. Hoe- Velen zijn er niet Hoofden van Scholen geworden, leraren aan H.B.S. of Notaris? Met dankbaarheid zullen deze hun oude- leermeesters zeer zeker gedenken. J.a, er mag in deze tijd, nu men zo gemakkelijk per, fiets of autobus overal komt, wel eens de aandacht op gevestigd worden wat men onder da gelijkse leiding, ijzeren wil en doorzettingsvermogen berei ken kan. Gij jeugd van heden, neemt, hieraan een voorbeeld. Boven haalde ik aan de slechte hygiënische toestand. Ook hierin is God zij dank een gunstige wending geko men, dank zij dé ijver en medewerking der medici en vele jongeren. Ik herinner mij hoe jaren terug door enthousiast wer ken van verscheidene dames en heren, in Eethen een af deling van het Groene Kruis gesticht werd, wat blijkbaar een zeer goede uitwerking heeft gehad. Ook de aanleg van een waterleiding heeft er veel toe bijgedragen tot ver betering der öcl&heidstoe- standen. Consu!tTie_kureaux voor jonge mo7jirs werden in het leven troepen, enz. Kortom, ople,lg op ane terrein. Jammet cjat de gru welijke oorlog spaak in het wiel gestoM heeft. Mo ge deze terugslag een aan sporing te meer zijn voor de jongeren nog nieeffinet moed en volharding aan te pakken, gedachtig aan de woorden: „Arbeid Adelt". DE SOCIËTEIT „DE GEZELLIGHEID" HERDENKT HAAR 90-JARIG BESTXAN. De Sociteit ..de Gezelligheid" te V/aahvijk zal a.s. Maandag 27 October 1947, met een gezellige bijeenkomst op haar sociëteitslo kaal, haar 90-jarig bestaan her denken. Zij werd opgericht op 27 Octo ber 1857 door de heren: Mr. J. van Heusden, Kanton rechter: Eug. Tijsmans, Notaris: Dr. L. G. van Heijst; J. Leurs, Post-directeur.: P. W. Bijnen, Par ticulier; F. W. Brok, Klerk bij de Rijksontvangér; Bruns, Gemeente- Ontvanger; Jos Gast, Cand.-No taris: van Giersbergen, Goudsmid; O. L. van Gelsdorp, Particulier; L. van Gemert, Boekhandelaar; P. J. van Gils, Apotheker; P. J. de Haan, Leerlooier; P. R. v. Heijst, Gemeente-Secretaris; J. van Iersel, IJzerhandelaar; D. de Jong, Deur waarder; H. Oom en, Bierbrouwer; A. J. Rant Sr., Notaris; L. Rozen burg, Ontvanger der Registratie; F. Schunzelaar, Leerlooier; Swaens, Gep.-Kapitein; J. Was sen, Kostschoolhouder; Jac. Wij ten, Wethouder en C. A. Witlox, Leerlooier allen te Waalwijk; èn perso- isten waren Het kan in alle opzichten een geslaagde show genoemd worden zowel voor het personeel als voor het orkest, dat direct üle stemming erin had met z'n pjgulaire lied jes en songs van deldrie Muske tiers. Tot slot dankte de directeur, de heer Klijberg, hetorkost voor haar vriendelijk aanbod ejh bood hen namens het hele perswee! 'n paar Timtur-schoenen aa: heel èn directie èn uiterst voldaan! KYNOLOGEN VERENIGING WAALWIJK EN OMSTREKEN Maandagavond hidld deze ver eniging een vergadering in „De Twee Kolommen Op de agenda stond o.m. vermeld het stemmen van een nieuw bestunr. Het nieu we bestuur wordt nu gevormd door de hei-en: A. Verhoeven, Waalwijk, voor zitter; P. Mulders, Kaatsheuvel, vice-voorzitter; H, Ai; v. d. Pol, Waalwijk, le Secretaris; N. van Well, Waalwijk, 2e secretaris; Th. v. d. Griendt .Waalwijk, Penning meester en P. Mombers en C. v. Dongen, beiden uit Waalwijk, le den. Men besloot de grote tentoon- zijnde ook onwaarschijnlijk voor een katholiek. De ontknoping was zeer goed, hoewel wat te geforceerd. Het rad-uitgebrachte Duits-Ne- 'derlands mag verbazing wekken. Of het ook het aesthetische gevoel kon bevredigen Het decor was zeer goed, grime matig. De woord voerder van de vereniging dankte het publiek voor het gulbetoonde applaus. CAPELLE. Gepromoveerd. Onze" dorpsgenoot de 18-jarige P. Christ Mzn. is met ingang van 16 Oct. j.l. bevorderd tot Officier der Koopvaardij en wel in de vorm van Radio-telegrafist He kl. Hiermee is hij een der jongste officieren der koopvaardij. Na op de Nuts Ulo-school te Waalwijk met de hoogste cijfers het diploma A te hebben behaald, studeerde hij verder bij Radio- Holland te Rotterdam en wist daar in 15 maanden zijn diploma als radio-telegrafist te behalen, ter wijl de oorspronkelijke duur dezer cursus V/2 jaar was. Na een half jaar de zee te hebben bevaren wist hij bovengenoemde promotie te maken. Voorwaar een mooie pres tatie. Proficiat. WASPIK.. Evenals vorig jaar heeft ook thans het St. Nicolaas-comité in samenwerking mèt de Midden standsvereniging, weer het plan, om ook dit jaar St. Nicolaas tè ontvangen en de jeugd weer een irot< stelling die 15 en 16 November te Arn. D'Alleu, Burgemeester en F. j Utrecht gehouden wórdt, per bus Schijvens, Gemeente-Secretaris te Besoijen. Als rechtspersoon erkend op 10 Augustus 1887, onder het bestuur der heren: Antoon Tielen, President; P. Qu'irijns, Penningmeester en F. M. Ingen-Housz, Secretaris. HET ORKEST ZONDER NAAM BIJ TIMTUR. Dinsdagmiddag heeft 't Orkest Zonder Naam, onder leiding van Ger. de Roos, 'n show gegeven voor het personeel der Timtur- fabrieken, zoals toegezegd bij de laatste excursie die de orkestleden bij Timtur maakten. VAN DE ECHO VAN HET ZUIDEN 16) Intussen ging hij sloom te rug naar zijn stoel en vroeg nu nog eens maar op veel onderdaniger toon naar brandewijn en tabak. Nan gaf het hem en nadat zij hem ge raden had toch vooral binnen te blijven en zich niet te ver tonen vóór de postwagen er weer wezen zou, die een paar uur later naar een volgend station zou vertrekken, ging ze zelf naar het magazijn, waar nu een paar klanten op haar wachtten. Het leek Nan, of er geen eind kwam aan de ochtend, want niet, zodra was het be kend geworden dat de post was aangekomen, of de men sen kwamen onophoudelijk naar brieven vragen, zodat .zij geen ogenblik het maga zijn verlaten kon. Even na twaalven reed de wagen weer voor. Nan riep haar vader; hij was nu half in slaap en suffig, zodat het haar enige moeite kostte om hem te overtuigen van de noodzake lijkheid om mee te rijden. Omdat hij zich schaamde, was hij eigenlijk blij bij zijn dochter weg te gaan, dus nam hij nors het kleine sommetje aan dat zij hem meegaf, en klom op den bok naast de koetsier. Nan stond de wagen na te kijken tot die ten slotte uit 't oog verdwenen was; toen ruimde zij op, ontsloot haar lessenaar en telple het geld na. Ze had de laatste dagen goe de zaken gemaakt, zowel in de cantine als in het waren huis, zodat ze dertig pond had in de lessenaar en ruim hon derdzeventig in bankpapier en goud in de geheime lade van het kastje, dat Lester, die een bekwaam timmerman was voor haar had gemaakt, en dat nu in de huiskamer in een hoek stond. Niemand dan zij en haar vader wisten van die geheime bergplaats; hierin be waarde Nan haar geld en en kele kostbaarheden die aan haar moeder hadden behoord. Eigenlijk was ze wat bang geweest dat haar vader, ter wijl zij in het warenhuis be zig was, het geld uit de ge heime lade zou hebben ge haald en Lester had daar ook wel over gedacht, maar het had hem toch aan de moed daartoe -ontbroken. Zij ontsloot de kast en ter wijl ze op de veer drukte, sprong de lade te voorschijn. Daar zou ze de gordel leggen dacht zij, en op een goede dag als ze genoeg bijeen zou heb ben, om het gestolen geld te rug te geven, zou ze dit er in naaien en de gordel aan Alan sturen. Hij zou dan ver weg zijn, te ver om te vragen hoe het ding eigenlijk in haar bezit geko men was en zo hoefde hij niet haar vernedering in alle om vang te kennen. Ze legde nu het geld met de gordel in de geheime lade en terwijl ze dit deed, trok de eigenaardige gesp haar aan dacht. Ze haalde de gordel weer uit de lade en stond te turen naar de gesp. Terwijl ze dit deed, werd haar een hand op de schouder gelegd en om kijkend, zag ze \de blik van Aran Courtenay op zich ge richt met streng veroordelen de uitdrukking. Hij wees op de gordel. Dus je hebt 'm toch al dien tijd gehad. Je bent toch de dievegge geweest? riep hij. Er volgde een doodse stilte in het vertrek. Hij stond nu met de hand op haar arm en -zij trachtte zich niet te be vrijden uit zijn greep, maar zag er wel doodsbleek en be schaamd uit. Het zonlicht viel in het ver trek en deed de koperen gesp in haar hand fonkelen. De klok in het warenhuis tikte luid; een vlinder vloog het vertrek binnen en streek over een paar bloemen, die in een vaasje op tafel stonden. Die had Alan voor haar meege bracht; iedere avond als hij van het werk kwam, plukte hij een handvol bloemen bij de rivier en gaf haar die. Ze zei niets; trachtte zich ook niet te verontschuldigen of liever, te verklaren, hoe de gordel in haar bezit kwam. Het zou ook de vraag zijn of Alan, in de stemming waarin hij verkeerdé, wel naar haar geluisterd zou hebben! Hij had haar als het ware op hee- terdaad betrapt eh hij gloeide van verontwaardiging, die er nog niet minder op was ge worden juist door haar zwij gen. Driftig schudde hij haar bij de arm en riep: Kan je niet spreken? Ge rechte hemel, hoe kan je daar nu zo zwijgend staan zonder een enkel woord van toelich ting? Heb je geen schaam tegevoel? riep hij en sloeg de hand nog steviger om haar arm. Toch bleef zij zwijgen en haar blik was niet die van 'n betrapte schuldige, maar meer van iemand, die een geweldi ge schok heeft gekregen. Tel kens en telkens weer klonken in zijn gemoed haar woorden van den vorigen dag: Er is een scheidsmuur tus sen ons, waar zelfs de liefde niet overheen kan. Er is een zonde, een misdaad! Dus dit was de misdaad, die zij bedoeld had, de zonde die haar scheidde van Malcolm; het haar onmogelijk maakte om de zijne te worden. Spreek dan toch! riep hij weer. Met de ene hand, heb je ons overladen met weldaden en met de andere heb je ons Beroofd. Had je geld nodig? Met genoegen zou ik het je gegeven hebben en dan nog van mening zijn geweest dat geen geld ter wereld je zou kunnen belonen voor al de vriendelijkheid, de sympathie en de tedere zorgen die je aan ons hebt besteed. Spreek dan toch, Nan! In 's hemelsnaam, voer iets te jouwer veront schuldiging aan. Wat geeft het of ik nu al iets zeggen zou? U zoudt mij toch niet geloven. De gordel en al het geld dat ik over heb is daar. Neemt u dat en laat mij gaan. Neen, je hebt het mij niet ontstolen. Geef 't terug aan Malcolm, Malcolm die je lief- hebt en die je bestal. Alle kleur week uit haar ge laat en ze moest zich aan de tafel vasthouden, anders zou ze gevallen zijn. Met boven menselijke inspanning her won ze haar zelfbeheersing en haar moed keerde nu ook weer. Met 'n verachtelijk gebaar nam zij de gordel van de vloer waarop die gevallen was en wierp hem terug in de lade. Dat zal het beste zijn. Ik zal hem zelf aan Malcolm ge ven, zei ze op kouden, trotsen toon. Je kunt het hem vertel len zoals je wilt. Malcolm heeft je lief, dus hij zal alles geloven. En ik zal je geheim bewaren. Ik ben je te veel dankbaarheid verschuldigd om je tegen te spreken, welke verklaring je er dan ook van zoudt willen geven. Dat is waarlijk edelmoe dig van u. Ze duwde de lade terug en sloot de kast.; keerde zich toen om en keek naar -hem, met heldere blik, waarop ze lang zaam zei: Nu zijn we quitte. Van weerskanten hebben we geen verplichtingen meer. De vrien delijkheid die ik u heb be toond is weer ruimschoots be loond door het stilzwijgen dat u mij heeft beloofd; We zijn elkaar nu niets meer schuldig, de hemel zij dank. (Wordt vervolgd) te bezoeken. Voorts werd beslojten te trach ten in de loop van'het volgend jaar hier ter plaatse een grote hondententoonstelling| te organi seren. BRABANTS HEEM OPGERICHT. Onder zeer grote belangstelling van de diverse Heemkundige krin gen die allen hun afgevaardigden hadden gestuurd en in tegenwoor digheid van Prof. Dr. Michels als afgevaardigde van de Kath. Uni versiteit te Nijmegen, vond Zon dagmiddag in Hotel Mulders te Tilburg de definitieve oprichting plaats van de Stichting Brabants Heem. In het dagelijks bestuur dat die dag eveneens werd gekozen, heeft ook zitting de heer J. Too- rians, van de Waalwijkse vereni ging voor Heemkuncfe. HET DRONGELSE VEER. Het Drongelse Veer zal van 24 Oct. tot 3 Nov. '47 des nachts tussen 22 uur 's avonds en 6 uur 's morgens gestremd zijn voor voertuigen en vee. Overtocht per roeiboot blijft rnpgelijk. VLIJMEN. Monumentenactie Vlijmen. Stand 6 Oct. 1947 348.16 Opbrengst feestavond J. B. sténd 23.49 Opbrengst collecte Peijnenbarg 33.65 Opbrengst toneel uitvoering Alkmaar 47.85 Stand per 20 Oct. '47 453.15 HAARSTEEG. T oneeluitvoering. In Café Kooien werd Zondag avond voor het voetlicht gebracht het toneelstuk „Den Vaderlandt getrouwe" door de vereniging „De Echo der Duinen" uit Hel voir t. Het stuk, dat onder de bezet tingsjaren zich afspeelt, is, on danks dat er heel wat revolvers knallen (of weigeren te knallen) wat zoetsappig en vaak te zeer afgesteld op het sentimentele. Hoewel de spelers hun best deden, hadden de meesten hun persoon voor hun rol niet mee, misschien heeft de waarschijnlijk nog jonge vereniging onvoldoende keus gehad. De vier spelers, waar dit wel het geval was (ingenieur, huisknecht, ontvluchte onderdui ker en Oostenrijker) gaven gemak kelijk een mooie vertolking. Dat schrijver een omsingelde onder duiker zelfmoord laat begaan, kan men maar moeilijk waarderen, als onvergetelijke dag te bezorgen. Daar is echter geld voor nodig en in de komende weken zal daar voor een huis aan huis-collecte worden gehouden, welke wij har telijk aanbevelen. GEERTRUIDENBERG. A.s. Donderdag 23 October zal in de Bioscoopzaal alhier door 't Eindhovens Toneel gezelschap „Door Vriendschap Sterk" een opvoering gegeven worden van het bekende toneelstuk „Zons-Op- gang". In dit toneelstuk zal een der hoofdrollen worden vertolkt door j onze stadsgenote Mej. Jet Spoor. Het toneelminnend publiek zal i weer eens hun hartje kunnen op- j halen, want op vele plaatsen is I dit stuk reeds met ongekend suc- ces opgevoerd. MILITAIRE VRACHTAUTO RAMT BESTELWAGEN. j Op de weg St. Michielsgestel j Schijndel kwamen Zatprd'agmid- j dag een militaire truck en een be- I stelauto der B.B.A. met elkaar in j botsing. De linkerzijkant van de B.B.A.-wagen werd geheel weg geslagen en de legerauto kwam, na over de kop te zijn geslagen, in een sloot terecht. Een soldaat werd uit de laadbak geslingerd en bleef bewusteloos op de weg lig gen. Met de militaire chau treur, die eveneens ernstig gewond was, werd hij naar een ziekenhuis te. 's-Hertogenbosch overgebracht. Andere inzittenden liepen min of meer ernstige schaafwonden op. Speuren en boodschappen doen. Sonja kent het en was toch nooit op school. Altijd op de boerderij. U wilt een goocheltoer zien? Knap speurders werk? Een staaltje coureurs-arbeid? Son ja, de „doodgewone" boerde rij-hond, is niet beter te spre ken dan wanneer hij één van deze 'vier opdrachten ten uit- voer- mag brengen. En daar na? Zo trots als een pauw. „Een kleine ..beloning en nooit sla,ag, dan bereik je al les", zegt de baas. We konden onze ogen haast niet geloven, de baas heeft ons stomverbaasd doen staan: Is die Sonja werkelijk een ,d.oodgewone' boerderij-hond? Heeft hij heus geen speciale opleiding genoten aan een politiehondenschool? Men zou het zweren en dadelijk aan nemen. En dan is hij vast en zeker een exemplaar geweest, dat „cum laude" de practijk ingegaan is. Dat denken we telkens weer als we Sonja aan het werk zienEn toch is Son- ia van kindsbeen af op de boerderij geweest. Doch laten we u meteen vertellen waar om Sonja ons bij zonder heeft verrast: Sonja, een soort grif fon, goochelt, speurt en heeft zich als een boodschappen jongen van ingenieuze kwa liteit ontpopt. Heel toevallig hebben we hem ontdekt op de „Oude Kamp", zoals de boerderij heet. Daar woont de familie enkele jaren, na een reeks van jaren in de polder Het Noorden, op „Grietjeshoeve" te hebben geboerd. Dat 'gaf een hele verandering voor Sonja die verhuizing, maar al zijn thans al die bekende plekjes in Het Noorden ver weg, de hekken en sloten en bosjes, hij heeft zich al lang weer geschikt, nu de lpaas toch evenveel bij hem is als vroegfer en nu ze samen het land ingaan, op verkenning. Ah. dat is prachtig: nieuwe hekken, nieuwe sloten: een arbeidsterrein vol geheimen. De baas had het zo heel een voudig gezegd: Sonja, breng dit eens everi naar Piet. Son ja maakte een sprongetje van louter pret, pakte het briefje aan en rende als een haas naar de oude, typische Texel se schapenboët, waar Piet met de bruine aan het ploegen was. Da's makkelijk, zo'n hond, Hoogerwerf, merkte ik op. Dat doen ze niet allemaal. Neen, ik heb tenminste eens een hond gehad, diemaar Nooit klappen. Sonja zegt Hoogerwerf dan weer meteen, Sonja heb ik al gauw door. Toen ie nog erg jong was begreep ik al, dat er wat van hem te maken viel. Er zou van veel meer honden wat te maken zijn, als er maar meer eigenaars wa ren die aanvoelen wat er 'in een hond omgaat. Een hond moet weten wat ie aan zijn baas heeft. Nooit klappen ge ven, maar wel altijd een klei ne beloning in het vooruit zicht stellen: Ket recept. Kijx nou, hoe ie smeekt. Zijn verstandige ogen dringen voortdurend in die van zijn Daas; Mag ik nog eens wat doen? Nou, aan maar wat oefenen. Er is genoeg voor hem op te knappen. Piet neemt hem mee achter de boet, de baas gaat een flink stuk het land in en stopt er zijn mes diep in de gropd. Als de baas weer bij ae schuur teruggekeerd is en Sonja voor de dag moet ko men, maakt ie de dolste ca- prioien. De baas fluistert hem lieve woordjes in en dan volgt de opdracht. Sonja, zoek het mes. Sonja er vandoor. Een kort verkennen en dan heeft ie zich al op de juiste plaats- aan het graven gezet: koorts achtig snel gaat het en binnen de minuut komt de hond met het mes in de bek op ons toe- gerend. Nou is hij o zo trots, ver klaart zijn baas, die een reep je kaas afsnijdt en zijn hond voor de zoveelste keer de al lerbeste hond van de wereld noemt Dan volgen de goocheltoe ren. De baas en zijn knechten leggen ieder een aardappel op de grond. „Sonja", klinkt het vriendeiijk-gebiedend, zoek jij mijn eigen aardappel er eens tussen uit? Sónja snuffelt een paar keer over de vier piepers enhaalt die van zijn baas er netjes tussen uit, zonder de minste moeite. Dat staaltje kan ie ook met-luci fersdoosjes. Op allerlei manie ren is het geprobeerd Sonja er in te laten lopen, maar hij is ze allemaal te knap af. Vóór de visite komt, scheer ik me gauw nog even glad met Philips „PHILlSHAVE". zegt Staalbaard. Al leen de steker in het stopcontact en, terwijl ik lekker in m'n luie stoel blijf zitten, vliegt mijn baard er af. Laat U door een demonstratie bij Uw handelaar eens persoonlijk over tuigen, hoe gemakkelijk droogscheren is met Ook UW 'board vliegt eraf! N.V. PHILIPS' VERKOOP-MAATSCHAPPIJ VOOR NEDERLAND- EINDHOVEN J) Voor iedereen heeft hij een poot, zelfs voor de lammeren. D'r zit geen draad kwaad in hem. Hij heeft geen vijanden, maar dat wil niet zeggen dat hij geen trouwe waker is bo vendien .en als hij on recht ziet, is hij er bij. De baas grijpt me achter in de kraag en wat doet Sonja? Hij gromt als wil hij zeggen: Zeg eens, baas, dat gaat niet door hé? Ook voor mij wil Sonja wat doen. Op een vijftig meter af stand verberg ik een boekje. Natuurlijk wordt het mij weer binnen een paar seconden franco „thuis" bezorgd. Eens had Hoogerwerf zijn lorgnet verloren op een schorrenbank, buiten de dijk. De volgende dag met Sonja er heen, die de bril gauw ge vonden had en dat wel op een wildvreemd terrein, vier kilometer van de boerderij af. De hete kruik. En dan niet te vergeten de vele boodschappen die hij stipt uitvoert. Is de baas ech ter in het land en wil hij zijn jas hebben, Sonja krijgt een ■briefje met de order, rent naar huis en is dadelijk met het verlangde weer present. Toen de heren Hoogerwerf Jr. vorige zomer op een grote af stand van huis aan het maai en waren en aan hun twaalf uurtje begonnen te denken, mocht Sonja het hun bren gen: Een boodschappentas vol met brood en koffie. De baas tilde hem boven het hoge graan uit, wees de te nemen route en daar ging de pro viand door Sonja stevig in de bek gehouden. Maar een keer is de missie toch op een fias co uitgelopen. Dat zat zo: Toen Sonja al een heel stuk afgelegd had, vielen de krui ken uit de tas. Een er van kwam met zijn bek in aan raking. Pff, heet, toch maar proberen. Óp de duur werd het hem echter te machtig, maarde tas loslaten, geen sprake van. Een duik in een sloot leek hem de enige op lossing: Ploemp. Heerlijke verkoeling. "Eerst snapte de familie er niets van, maar toen Sonja later bij het zien van de hete koffie-kruiken bang werd, begreep ze, dat die de boel in de war hadden gestuurd.'t Werd hem na tuurlijk vergeven. ligt in een KINBERLEblKANT van ZOMERSTRAAT 52 T«l. 3343 TILBURG 3). „Gebruik jij je hersens eens, Berry, en vertel mij welk verband er kan bestaan tussen een halve snor, een zilverpapiertje en hon derd dollar". ,Je weet, dat één gek meer kan vragen, dan zelfs ik kan beant woorden", zei Berry. „Dit ingespannen denken ver veelt me!" riep Terry plotseling uit, „we stellen ons aan als men sen! Die snor en dat zilverpapier gaan nu het water in en voor die honderd dollar..." „Doe niet zo waanzinnig, Ter ry" riep Berry. Ze waren inmiddels midden op een der Hagerdamse bruggetjes blijven staan. Met een handige be weging griste Berrij de brief uit de handen van zijn broertje. „Geef die brief terug, Berry", siste Terry woedend, „of je bent nog niet gelukkig". „Dan moet je eerst zeggen wat je ermee doet", hield Berry aan, terwijl hij de brief in de hoogte hield. Nu verloor Terry zijn geduld en spoedig 'waren de broers volgens alle regelen van de kunst aan hef worstelen, midden op de brug. Een deel van dé brief verdween al over de leuning, toen een agent verscheen. „Orde hier", riep hij uit. De beren hielden onmiddellijk op met vechten. GEVRAAGD voor êén dag per week. Brieven onder No. 2074 Bureau van dit blad. Alle inwoners van Waalwijk en Omstreken Weten alsdat AERTS is de man Waar mede je handelen kan, Niet de man in het grijs Maar steeds de HOOGSTE IN PRIJS. Beleefd aanbevelend, H. AERTS Erkend kleinhandel in Lompen en Meialen le Zeine No. 37 WAALWIJK. WELKE WINKEL IS GENEGEN prima eerste soort PRACHTIG GESCHILDERDE VASTGESTELDE PRIIZEN, MOOIE VERDIENSTE. Na bericht volgt bezoek met monsters. Brieven onder No. 2075 Bureau van dit blad. Op 3 November a. s. hopen onze geliefde Ouders Hubert Scheepers en Francina Scheepers-Bergmans den dag te herdenken dat zij voor 25 jaar in het huwelijk traden. Dat God hen nog lang mag sparen is de wens van hun dankbare kin deren. RIET en Verloofde LENY tony Gelegenheid tot feliciteren van 1 tot 2 uur. Waalwijk, October 1947. Grootestraat 149 A. TE KOOP: GROOTESTRAAT. 325 TE KOOP 35 cent per pakje. Grootestraat 128 a WAALWIJK. Voor de vele blijken van deelne ming ondervonden bij het overlijden e'n de begrafenis van onze geliefde man, vader en grootvader JOHANNES BRUURMIJN betuigen wij, speciaal aan de Fa. BLOK-VAN HEIJST, „De Kruisboog" de Spaarkas, buurtbewoners en fa milie onze oprechte dank. Uit aller naam Wed. C BRUURMIJN- WOLFS kinderen en kleinkinderen Waalwijk, Oct. 1947. Besoijenschestr. 125' Bij mijn plotseling overwacht ver trek NAAR INDIË wens ik alle Familieleden, vrienden en kennissen een hartelijk vaarwel toe en tot weerziens. P. CHRIST M.zn. WIE HEEFT voor R.K Dame ©en gezellige met volledig pension Brieven onder No. 2Ó76 Bureau van dit blad. Prima Schoenstikmachines z. rolvcet. 1 Singer Handnaaimachine zoo goed als nieuw. 1 vloerkleed 3x4 meter, zeer goed. Partij groote en kleine fa- brieks-kachels. Bordeau roode haard voor f40. 3 Culsinière kachels en 1 platte buis voor slechts f 30. Salon- en huiskarner-ameublement, div. tafels, spiegels, theekasten, Linnenkastjes, Pennantkastjes, div. modellen Buffetten en Dressoirs, deze zijn als nieuw; ijzeren en houten 1 pers. Ledikanten vanaf f20.—. 1 pers. bedstellen vanaf f 10.Wastafeltjes vanaf f 12. Waskasten in. marmer blad en top, spiegel, Petr. hanglampen en alle soorten Lampenkappen vanaf f 10.-, alle soorten Wandelwagentjes, als nieuw, vanaf f 17.50. Parapl bakken eiken en koperen, bloemtafeltjes, stolpen, beelden, vazen, schilderijen vanaf f 2. KOMT U ZIEN, HET IS DE MOEITE WAARD f! Alles leveren wij U, ook op Oorlogschadeboekjes. Tramstraat 87 DONGEN. borgen voor elk doel. Vrljbl. voorw. SCHRIJF ALLEN. Spaarcred. Inst.-Mathen.weg 110 R'dam-W. Wfl verleenden in ruim een jaar plm. f 150,000 in cont.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1947 | | pagina 2