In de
Gouden Vallei
PH/l/SHAVE
KLOMPEN
TERUGBLIK
NIEUWS UIT WAALWIJK EN OM»
FEUILLETON
Een hond waar men piezier van heeft
PT,
STAALBAARD
FiJOS.V.ASTEN-WOlFS
Terry Berry Sn: DE WITTE ELAND.
NETTE BEKWAME
HUISNAAISTER
ATTENTIE!
KLOMPEN.
Ie verkoopen.
Prachtig Old-finish
SALONKASTJE.
PARTIJ
AMATEUR-SIGARETTEN
Zit-Siaapkamer
TE KOOP:
MEUBELHANDEL
JOHN.VAN WANROOY
GELD. *800—5 pCt. Zonder
zoon, cr kan op de schietbaan
practisch geen ongeluk gebeuren
en als men het wapen goed in de
schouder drukt en goed hanteert,
en dat doen ze, is ook het schie
ten volkomen ongevaarlijk.
Dropping.
Dit woord is het tegenwoordig
deelwoord van het Engelse werk
woord to drop, hetgeen latèn val
len betekent. Dropping is ook een
militaire oefening en is in 't kort
gezegd dit:
De soldaten worden geblind
doekt in een paar vrachtauto's ge
zet en hierin her- en derwaarts
door de omgeving in een straal
van 15 a 20 kny gereden. Op een
bepaalde plaats -worden drie man
van hun blinddoek ontdaan en uit
de- auto gezet met de opdracht: je
moet voor die tijd in de kazerne
terug zijn.
De geallieerde parachutisten in
opleiding kregen deze oefening in
zwaarder formaat voorgezet: ik
heb zo n. parachutist gesproken,
die ter gelegenheid van een drop
oefening in Schotland werd afge
zet en voor de volgende morgen
in Londen móest zijn.
Bij goed weer is zo n oefening
interessant, zij het dat de nacht
rust meestal minimaal is. Het ver
velendste is dat je voor de ge
stelde tijd terug moet zijn, al loop
je op je tandvlees, zoals ik een
officier hoorde zeggen. Het zou
gemakkelijker zijn als je er een
paar dagen over kon doen. U be
grijpt echter, dit kan niet.
Hetgeen de jongens voor zon-
oefening nodig hebben, is in 't
kort dit: gezond verstand, een
beetje brutaliteit en een behoor
lijke dosis geluk.
Immers, als je ergens midden in
een bos, in een onbekende streek
wordt gedropt (de Nederlandse
vertaling is blijkbaar droppen, zo
noemt men het althans)moet je,
koste wat het kost, weten waar
je bent; je klopt een boer op en
je weet het, je vraagt de weg
naar een hoofdweg om een auto
te „pikken", als je dit inderdaad
lukt, ben je wel gauw thuis, maar
het is voorgekómen dat jongens 4
uur en meer moesten lopen. Maar
enfin, met een keer vroeg naar
bed is dit le,ed ook weer geleden.
Dit was drop, tot de volgende
keer, lezers en lieve lezeressen.
In 'i iand van Heusden en AHena
III.
De jaren snellen voort. Het
is. als men ouder wordt of
een jaar minder dagen tcit,
dan wanneer men in zijn
jeugdjaren verkeert. Dan
verlangt men dat een jaar
vlugger om is. Men heëft alle
illusies en reikhalzend ziet
men naar verwezenlijking
der idealen uit. Een heel na
tuurlijk iets. Als men 'n tien
tallen jaren terugdenkt, dan
ziet men dat in 't „Land van
Heusden en Altena" en de
Langstraat grote verschuivin
gen hebben plaats gehad ten
goede in de laatste 50 jaar.
Lang mijn geboorteplaats
verlaten, hebbende om te
trachten kennis en ondervin
ding op te doen om later zelf
standig brood te kunnen ver
dienen. voerde mijn weg door
verschillende provincies, naar
de grote en minder grote ste
den met' veel handel en in
dustrie.
Boer worden lag niet in
mijn richting, maar wel bleef
ik grote belangstelling daar
voor houden. Landbouw en
veeteelt lagen mij na aan het
hart en gaf ik alzo mijn ogen
en oren goed de kost, wanneer
ik in de vrije uren door de
landouwen wandelde; dan
hoorde ik veel en zag veel.
Als ik de feestdagen en de
vacantie in de familiekring
doorbracht en de streek weer
eens doorkruiste en een ver
gelijking ging maken tussen
wat de boeren in Gelderland,
Noord- en Zuid-Holland en
Utrecht presteerden, dan
kwam men tot de conclusie:
wat zijn ze in het „Land van
Heusden en Altena" toch ver
achter. Kwam dit doordat dit
mooie en toch zeer zeker
vruchtbaar gedeelte van ons
land zo geïsoleerd lag en
slechte verbindingen had met
andere provincies? Waren de
boeren te conservatief om ter
dege kennis, te nemen van
j wat er om hen heen plaats-
i greep? Was de streng Calvi-
nistische leer, die velen waren
toegedaan, een handicap om
van de nieuwste onderzoekin-
jgen en proefnemingen te pro-
fiteren, bang zijnde dan Gods
geboden te overtreden?
Ik weet het niet.
Was de voorlichting op
landbouwkundig gebied, vee
teelt, hoenderfokkerij, groen
ten- en vruchtejikwekerij zo
slecht? Vaak stelde ik me
deze vragen.
Wel waren er uitzonderin
gen. Gelukkig! Er waren boe
ren die hun tijd begrepen,
die proefvelden aanlegden en
er op uit waren hun vee en
paardenras te verbeteren,
maar de grote massa bleef
afzijdig en keek met wan
trouwige blik naar de yoor-
uitzienden.
De meesten bleven boeren
zoals hun over-grootvader,
grootvader en vader gedaan
hadden en bevonden zich er
blijkbaar best bij. Van al die
nieuwe „fratsen" moesten ze
niets hebben. Van onderlinge
samenwerking schenen ze af
kerig. Eenieder moet maar
boeren öp zijn manier. Onder
linge samenwerking ontbrak
geheel en al. Coöperatief in
kopen van veevoeder en an
dere artikelen, men dacht er
niet aan. Het oprichten van
een Coöperatieve Melk- en
Boterfabriek daarvan, was
toen ten tijde geen sprake.
Ook was er op hygiënisch
gebied een grote achterstand,
vooral bij landarbeiders. Aan
lichamelijke en geestelijke
ontspanning ontbrak daar
veel. Er heerste clan ook een
lamlendige stemming en aan
vrolijke, opgewekte gezichten
ontbrak het.
Werd hier niets tegen ge
daan? hoor ik U vragen. Zeer
zeker! Verschillende Hoofden
van Scholen en Predikanten
deden hun best om hier ver
betering in te brengen door
het oprichten van zangscho
len, avondonderwijs enz. Zij
boekten wel eens succes, maar
door onderlinge verdeeldheid
en het missen van doorzet
tingsvermogen was van een
opleving in de grote lijn geen
sprake.
Aan de opvoeding van
de schooljeugd werd zéér veel
zorg besteed. Wel werden, he
laas de leerlingen maar al te
vroeg van school genomen
om de verdienste, die toen
niet hoog. was; men kan wel
zeggen: in sommige gevallen
veel te laag, te helpen opvoe
ren.
Zouden de boeren toen het
spreekwoord: „De kost gaat
voor de baat" wel goed be
grepen hebben? Zou - dit de
arbeidsprestaties der arbei
ders niet al te veel gedrukt
hebben, want intensief en met
lust werd er vaak bij vele
boeren niet gewerkt. „Arbeid
adelt" scheen niet tot de mas
sa doorgedrongen te zijn.
Gelukkig is er thans veel
ten goede veranderd. Het be
sef dat men gezamenlijk meer
kan bereiken dan als enke
ling, is tot velen reeds door
gedrongen.
Als men de „streekbladen"
eens in handen krijgt, merkt
men uit de berichtgeving dat
er een opleving is gekomen
op allerlei terrein. Landbouw-
en veeteelt-cursussen worden
gehouden, Coöperatieve Melk
en Boterfabrieken opgericht
en meer aandacht besteed aan
vruchten- en groententeelt,
hoenderfokkerij enz.
En wat een der voornaam
ste punten is: men begint de
zoons en 'dochters maar naar
scholen van uitgebreid L. O.
te zenden, H.B.S. en Gymna
sium. Niet dat dit in vroegere
jaren niet gebeurde; toen wa
ren het enkele leerlingen,
maar thans gaan' er meerdere.
De Hoofden ..der Scholen
Bos, Braams, Dammers, de
Moor, Prinsen, v. Woerkom en
anderen, allen leraren aan de
Normaalschool te Heusden
onder directie van de heer
Scholten, hebben zeer veel
gedaan om jongelui die niets
voor het boeren- en land-
bouwvak voelden, in de goe
de richting te leiden. Hoeveel
leerlingen gingen niet drie
maal de lange weg naar Heus
den. Verscheidene hadden af
standen af te leggen van YyA
tot 2J/£ uur. Storm, regen en
sneeuw ten spijt, ze waren
altijd present. Ook waren er
jongens die iedere dag de
school van dhr. Scholten be
zochten en deze weg té voet
moesten afleggen. Velen heb
ben aan bovengenoemde he
ren hun eervolle positie in de
maatschappij te danken. Hoe-
Velen zijn er niet Hoofden van
Scholen geworden, leraren
aan H.B.S. of Notaris? Met
dankbaarheid zullen deze hun
oude- leermeesters zeer zeker
gedenken.
J.a, er mag in deze tijd, nu
men zo gemakkelijk per, fiets
of autobus overal komt, wel
eens de aandacht op gevestigd
worden wat men onder da
gelijkse leiding, ijzeren wil en
doorzettingsvermogen berei
ken kan. Gij jeugd van heden,
neemt, hieraan een voorbeeld.
Boven haalde ik aan de
slechte hygiënische toestand.
Ook hierin is God zij dank
een gunstige wending geko
men, dank zij dé ijver en
medewerking der medici en
vele jongeren.
Ik herinner mij hoe jaren
terug door enthousiast wer
ken van verscheidene dames
en heren, in Eethen een af
deling van het Groene Kruis
gesticht werd, wat blijkbaar
een zeer goede uitwerking
heeft gehad. Ook de aanleg
van een waterleiding heeft er
veel toe bijgedragen tot ver
betering der öcl&heidstoe-
standen. Consu!tTie_kureaux
voor jonge mo7jirs werden
in het leven troepen, enz.
Kortom, ople,lg op ane
terrein. Jammet cjat de gru
welijke oorlog spaak in
het wiel gestoM heeft. Mo
ge deze terugslag een aan
sporing te meer zijn voor de
jongeren nog nieeffinet moed
en volharding aan te pakken,
gedachtig aan de woorden:
„Arbeid Adelt".
DE SOCIËTEIT
„DE GEZELLIGHEID"
HERDENKT HAAR 90-JARIG
BESTXAN.
De Sociteit ..de Gezelligheid" te
V/aahvijk zal a.s. Maandag 27
October 1947, met een gezellige
bijeenkomst op haar sociëteitslo
kaal, haar 90-jarig bestaan her
denken.
Zij werd opgericht op 27 Octo
ber 1857 door de heren:
Mr. J. van Heusden, Kanton
rechter: Eug. Tijsmans, Notaris:
Dr. L. G. van Heijst; J. Leurs,
Post-directeur.: P. W. Bijnen, Par
ticulier; F. W. Brok, Klerk bij de
Rijksontvangér; Bruns, Gemeente-
Ontvanger; Jos Gast, Cand.-No
taris: van Giersbergen, Goudsmid;
O. L. van Gelsdorp, Particulier;
L. van Gemert, Boekhandelaar; P.
J. van Gils, Apotheker; P. J. de
Haan, Leerlooier; P. R. v. Heijst,
Gemeente-Secretaris; J. van Iersel,
IJzerhandelaar; D. de Jong, Deur
waarder; H. Oom en, Bierbrouwer;
A. J. Rant Sr., Notaris; L. Rozen
burg, Ontvanger der Registratie;
F. Schunzelaar, Leerlooier;
Swaens, Gep.-Kapitein; J. Was
sen, Kostschoolhouder; Jac. Wij
ten, Wethouder en C. A. Witlox,
Leerlooier allen te Waalwijk;
èn perso-
isten waren
Het kan in alle opzichten een
geslaagde show genoemd worden
zowel voor het personeel als voor
het orkest, dat direct üle stemming
erin had met z'n pjgulaire lied
jes en songs van deldrie Muske
tiers.
Tot slot dankte de directeur, de
heer Klijberg, hetorkost voor haar
vriendelijk aanbod ejh bood hen
namens het hele perswee! 'n paar
Timtur-schoenen aa:
heel èn directie èn
uiterst voldaan!
KYNOLOGEN VERENIGING
WAALWIJK EN OMSTREKEN
Maandagavond hidld deze ver
eniging een vergadering in „De
Twee Kolommen Op de agenda
stond o.m. vermeld het stemmen
van een nieuw bestunr. Het nieu
we bestuur wordt nu gevormd
door de hei-en:
A. Verhoeven, Waalwijk, voor
zitter; P. Mulders, Kaatsheuvel,
vice-voorzitter; H, Ai; v. d. Pol,
Waalwijk, le Secretaris; N. van
Well, Waalwijk, 2e secretaris; Th.
v. d. Griendt .Waalwijk, Penning
meester en P. Mombers en C. v.
Dongen, beiden uit Waalwijk, le
den.
Men besloot de grote tentoon-
zijnde ook onwaarschijnlijk voor
een katholiek.
De ontknoping was zeer goed,
hoewel wat te geforceerd.
Het rad-uitgebrachte Duits-Ne-
'derlands mag verbazing wekken.
Of het ook het aesthetische gevoel
kon bevredigen Het decor was
zeer goed, grime matig. De woord
voerder van de vereniging dankte
het publiek voor het gulbetoonde
applaus.
CAPELLE.
Gepromoveerd.
Onze" dorpsgenoot de 18-jarige
P. Christ Mzn. is met ingang van
16 Oct. j.l. bevorderd tot Officier
der Koopvaardij en wel in de
vorm van Radio-telegrafist He kl.
Hiermee is hij een der jongste
officieren der koopvaardij.
Na op de Nuts Ulo-school te
Waalwijk met de hoogste cijfers
het diploma A te hebben behaald,
studeerde hij verder bij Radio-
Holland te Rotterdam en wist daar
in 15 maanden zijn diploma als
radio-telegrafist te behalen, ter
wijl de oorspronkelijke duur dezer
cursus V/2 jaar was. Na een half
jaar de zee te hebben bevaren wist
hij bovengenoemde promotie te
maken. Voorwaar een mooie pres
tatie. Proficiat.
WASPIK..
Evenals vorig jaar heeft
ook thans het St. Nicolaas-comité
in samenwerking mèt de Midden
standsvereniging, weer het plan,
om ook dit jaar St. Nicolaas tè
ontvangen en de jeugd weer een
irot<
stelling die 15 en 16 November te
Arn. D'Alleu, Burgemeester en F. j Utrecht gehouden wórdt, per bus
Schijvens, Gemeente-Secretaris te
Besoijen.
Als rechtspersoon erkend op 10
Augustus 1887, onder het bestuur
der heren:
Antoon Tielen, President; P.
Qu'irijns, Penningmeester en F. M.
Ingen-Housz, Secretaris.
HET ORKEST ZONDER
NAAM BIJ TIMTUR.
Dinsdagmiddag heeft 't Orkest
Zonder Naam, onder leiding van
Ger. de Roos, 'n show gegeven
voor het personeel der Timtur-
fabrieken, zoals toegezegd bij de
laatste excursie die de orkestleden
bij Timtur maakten.
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
16)
Intussen ging hij sloom te
rug naar zijn stoel en vroeg
nu nog eens maar op veel
onderdaniger toon naar
brandewijn en tabak. Nan gaf
het hem en nadat zij hem ge
raden had toch vooral binnen
te blijven en zich niet te ver
tonen vóór de postwagen er
weer wezen zou, die een paar
uur later naar een volgend
station zou vertrekken, ging
ze zelf naar het magazijn,
waar nu een paar klanten op
haar wachtten.
Het leek Nan, of er geen
eind kwam aan de ochtend,
want niet, zodra was het be
kend geworden dat de post
was aangekomen, of de men
sen kwamen onophoudelijk
naar brieven vragen, zodat
.zij geen ogenblik het maga
zijn verlaten kon.
Even na twaalven reed de
wagen weer voor. Nan riep
haar vader; hij was nu half in
slaap en suffig, zodat het haar
enige moeite kostte om hem te
overtuigen van de noodzake
lijkheid om mee te rijden.
Omdat hij zich schaamde,
was hij eigenlijk blij bij zijn
dochter weg te gaan, dus nam
hij nors het kleine sommetje
aan dat zij hem meegaf, en
klom op den bok naast de
koetsier.
Nan stond de wagen na te
kijken tot die ten slotte uit 't
oog verdwenen was; toen
ruimde zij op, ontsloot haar
lessenaar en telple het geld na.
Ze had de laatste dagen goe
de zaken gemaakt, zowel in
de cantine als in het waren
huis, zodat ze dertig pond had
in de lessenaar en ruim hon
derdzeventig in bankpapier
en goud in de geheime lade
van het kastje, dat Lester, die
een bekwaam timmerman was
voor haar had gemaakt, en dat
nu in de huiskamer in een
hoek stond. Niemand dan zij
en haar vader wisten van die
geheime bergplaats; hierin be
waarde Nan haar geld en en
kele kostbaarheden die aan
haar moeder hadden behoord.
Eigenlijk was ze wat bang
geweest dat haar vader, ter
wijl zij in het warenhuis be
zig was, het geld uit de ge
heime lade zou hebben ge
haald en Lester had daar ook
wel over gedacht, maar het
had hem toch aan de moed
daartoe -ontbroken.
Zij ontsloot de kast en ter
wijl ze op de veer drukte,
sprong de lade te voorschijn.
Daar zou ze de gordel leggen
dacht zij, en op een goede dag
als ze genoeg bijeen zou heb
ben, om het gestolen geld te
rug te geven, zou ze dit er in
naaien en de gordel aan Alan
sturen.
Hij zou dan ver weg zijn, te
ver om te vragen hoe het ding
eigenlijk in haar bezit geko
men was en zo hoefde hij niet
haar vernedering in alle om
vang te kennen.
Ze legde nu het geld met de
gordel in de geheime lade en
terwijl ze dit deed, trok de
eigenaardige gesp haar aan
dacht. Ze haalde de gordel
weer uit de lade en stond te
turen naar de gesp. Terwijl ze
dit deed, werd haar een hand
op de schouder gelegd en om
kijkend, zag ze \de blik van
Aran Courtenay op zich ge
richt met streng veroordelen
de uitdrukking. Hij wees op
de gordel.
Dus je hebt 'm toch al
dien tijd gehad. Je bent toch
de dievegge geweest? riep hij.
Er volgde een doodse stilte
in het vertrek. Hij stond nu
met de hand op haar arm en
-zij trachtte zich niet te be
vrijden uit zijn greep, maar
zag er wel doodsbleek en be
schaamd uit.
Het zonlicht viel in het ver
trek en deed de koperen gesp
in haar hand fonkelen. De
klok in het warenhuis tikte
luid; een vlinder vloog het
vertrek binnen en streek over
een paar bloemen, die in een
vaasje op tafel stonden. Die
had Alan voor haar meege
bracht; iedere avond als hij
van het werk kwam, plukte
hij een handvol bloemen bij
de rivier en gaf haar die.
Ze zei niets; trachtte zich
ook niet te verontschuldigen
of liever, te verklaren, hoe de
gordel in haar bezit kwam.
Het zou ook de vraag zijn of
Alan, in de stemming waarin
hij verkeerdé, wel naar haar
geluisterd zou hebben! Hij
had haar als het ware op hee-
terdaad betrapt eh hij gloeide
van verontwaardiging, die er
nog niet minder op was ge
worden juist door haar zwij
gen. Driftig schudde hij haar
bij de arm en riep:
Kan je niet spreken? Ge
rechte hemel, hoe kan je daar
nu zo zwijgend staan zonder
een enkel woord van toelich
ting? Heb je geen schaam
tegevoel? riep hij en sloeg de
hand nog steviger om haar
arm.
Toch bleef zij zwijgen en
haar blik was niet die van 'n
betrapte schuldige, maar meer
van iemand, die een geweldi
ge schok heeft gekregen. Tel
kens en telkens weer klonken
in zijn gemoed haar woorden
van den vorigen dag:
Er is een scheidsmuur tus
sen ons, waar zelfs de liefde
niet overheen kan. Er is een
zonde, een misdaad!
Dus dit was de misdaad, die
zij bedoeld had, de zonde die
haar scheidde van Malcolm;
het haar onmogelijk maakte
om de zijne te worden.
Spreek dan toch! riep hij
weer. Met de ene hand, heb je
ons overladen met weldaden
en met de andere heb je ons
Beroofd. Had je geld nodig?
Met genoegen zou ik het je
gegeven hebben en dan nog
van mening zijn geweest dat
geen geld ter wereld je zou
kunnen belonen voor al de
vriendelijkheid, de sympathie
en de tedere zorgen die je aan
ons hebt besteed. Spreek dan
toch, Nan! In 's hemelsnaam,
voer iets te jouwer veront
schuldiging aan.
Wat geeft het of ik nu al
iets zeggen zou? U zoudt mij
toch niet geloven. De gordel
en al het geld dat ik over heb
is daar. Neemt u dat en laat
mij gaan.
Neen, je hebt het mij niet
ontstolen. Geef 't terug aan
Malcolm, Malcolm die je lief-
hebt en die je bestal.
Alle kleur week uit haar ge
laat en ze moest zich aan de
tafel vasthouden, anders zou
ze gevallen zijn. Met boven
menselijke inspanning her
won ze haar zelfbeheersing en
haar moed keerde nu ook
weer.
Met 'n verachtelijk gebaar
nam zij de gordel van de vloer
waarop die gevallen was en
wierp hem terug in de lade.
Dat zal het beste zijn. Ik
zal hem zelf aan Malcolm ge
ven, zei ze op kouden, trotsen
toon.
Je kunt het hem vertel
len zoals je wilt. Malcolm
heeft je lief, dus hij zal alles
geloven. En ik zal je geheim
bewaren. Ik ben je te veel
dankbaarheid verschuldigd om
je tegen te spreken, welke
verklaring je er dan ook van
zoudt willen geven.
Dat is waarlijk edelmoe
dig van u.
Ze duwde de lade terug en
sloot de kast.; keerde zich toen
om en keek naar -hem, met
heldere blik, waarop ze lang
zaam zei:
Nu zijn we quitte. Van
weerskanten hebben we geen
verplichtingen meer. De vrien
delijkheid die ik u heb be
toond is weer ruimschoots be
loond door het stilzwijgen dat
u mij heeft beloofd; We zijn
elkaar nu niets meer schuldig,
de hemel zij dank.
(Wordt vervolgd)
te bezoeken.
Voorts werd beslojten te trach
ten in de loop van'het volgend
jaar hier ter plaatse een grote
hondententoonstelling| te organi
seren.
BRABANTS HEEM
OPGERICHT.
Onder zeer grote belangstelling
van de diverse Heemkundige krin
gen die allen hun afgevaardigden
hadden gestuurd en in tegenwoor
digheid van Prof. Dr. Michels als
afgevaardigde van de Kath. Uni
versiteit te Nijmegen, vond Zon
dagmiddag in Hotel Mulders te
Tilburg de definitieve oprichting
plaats van de Stichting Brabants
Heem. In het dagelijks bestuur dat
die dag eveneens werd gekozen,
heeft ook zitting de heer J. Too-
rians, van de Waalwijkse vereni
ging voor Heemkuncfe.
HET DRONGELSE VEER.
Het Drongelse Veer zal van 24
Oct. tot 3 Nov. '47 des nachts
tussen 22 uur 's avonds en 6 uur
's morgens gestremd zijn voor
voertuigen en vee. Overtocht per
roeiboot blijft rnpgelijk.
VLIJMEN.
Monumentenactie Vlijmen.
Stand 6 Oct. 1947 348.16
Opbrengst feestavond
J. B. sténd 23.49
Opbrengst collecte
Peijnenbarg 33.65
Opbrengst toneel
uitvoering Alkmaar 47.85
Stand per 20 Oct. '47 453.15
HAARSTEEG.
T oneeluitvoering.
In Café Kooien werd Zondag
avond voor het voetlicht gebracht
het toneelstuk „Den Vaderlandt
getrouwe" door de vereniging „De
Echo der Duinen" uit Hel voir t.
Het stuk, dat onder de bezet
tingsjaren zich afspeelt, is, on
danks dat er heel wat revolvers
knallen (of weigeren te knallen)
wat zoetsappig en vaak te zeer
afgesteld op het sentimentele.
Hoewel de spelers hun best
deden, hadden de meesten hun
persoon voor hun rol niet mee,
misschien heeft de waarschijnlijk
nog jonge vereniging onvoldoende
keus gehad. De vier spelers, waar
dit wel het geval was (ingenieur,
huisknecht, ontvluchte onderdui
ker en Oostenrijker) gaven gemak
kelijk een mooie vertolking. Dat
schrijver een omsingelde onder
duiker zelfmoord laat begaan, kan
men maar moeilijk waarderen, als
onvergetelijke dag te bezorgen.
Daar is echter geld voor nodig
en in de komende weken zal daar
voor een huis aan huis-collecte
worden gehouden, welke wij har
telijk aanbevelen.
GEERTRUIDENBERG.
A.s. Donderdag 23 October zal
in de Bioscoopzaal alhier door 't
Eindhovens Toneel gezelschap
„Door Vriendschap Sterk" een
opvoering gegeven worden van
het bekende toneelstuk „Zons-Op-
gang".
In dit toneelstuk zal een der
hoofdrollen worden vertolkt door
j onze stadsgenote Mej. Jet Spoor.
Het toneelminnend publiek zal
i weer eens hun hartje kunnen op-
j halen, want op vele plaatsen is
I dit stuk reeds met ongekend suc-
ces opgevoerd.
MILITAIRE VRACHTAUTO
RAMT BESTELWAGEN.
j Op de weg St. Michielsgestel
j Schijndel kwamen Zatprd'agmid-
j dag een militaire truck en een be-
I stelauto der B.B.A. met elkaar in
j botsing. De linkerzijkant van de
B.B.A.-wagen werd geheel weg
geslagen en de legerauto kwam,
na over de kop te zijn geslagen,
in een sloot terecht. Een soldaat
werd uit de laadbak geslingerd en
bleef bewusteloos op de weg lig
gen. Met de militaire chau treur,
die eveneens ernstig gewond was,
werd hij naar een ziekenhuis te.
's-Hertogenbosch overgebracht.
Andere inzittenden liepen min of
meer ernstige schaafwonden op.
Speuren en boodschappen
doen.
Sonja kent het en was
toch nooit op school.
Altijd op de boerderij.
U wilt een goocheltoer zien?
Knap speurders werk? Een
staaltje coureurs-arbeid? Son
ja, de „doodgewone" boerde
rij-hond, is niet beter te spre
ken dan wanneer hij één van
deze 'vier opdrachten ten uit-
voer- mag brengen. En daar
na? Zo trots als een pauw.
„Een kleine ..beloning en
nooit sla,ag, dan bereik je al
les", zegt de baas.
We konden onze ogen haast
niet geloven, de baas heeft
ons stomverbaasd doen staan:
Is die Sonja werkelijk een
,d.oodgewone' boerderij-hond?
Heeft hij heus geen speciale
opleiding genoten aan een
politiehondenschool? Men zou
het zweren en dadelijk aan
nemen. En dan is hij vast en
zeker een exemplaar geweest,
dat „cum laude" de practijk
ingegaan is.
Dat denken we telkens
weer als we Sonja aan het
werk zienEn toch is Son-
ia van kindsbeen af op de
boerderij geweest. Doch laten
we u meteen vertellen waar
om Sonja ons bij zonder heeft
verrast: Sonja, een soort grif
fon, goochelt, speurt en heeft
zich als een boodschappen
jongen van ingenieuze kwa
liteit ontpopt.
Heel toevallig hebben we
hem ontdekt op de „Oude
Kamp", zoals de boerderij
heet. Daar woont de familie
enkele jaren, na een reeks
van jaren in de polder Het
Noorden, op „Grietjeshoeve"
te hebben geboerd. Dat 'gaf
een hele verandering voor
Sonja die verhuizing, maar al
zijn thans al die bekende
plekjes in Het Noorden ver
weg, de hekken en sloten en
bosjes, hij heeft zich al lang
weer geschikt, nu de lpaas
toch evenveel bij hem is als
vroegfer en nu ze samen het
land ingaan, op verkenning.
Ah. dat is prachtig: nieuwe
hekken, nieuwe sloten: een
arbeidsterrein vol geheimen.
De baas had het zo heel een
voudig gezegd: Sonja, breng
dit eens everi naar Piet. Son
ja maakte een sprongetje van
louter pret, pakte het briefje
aan en rende als een haas
naar de oude, typische Texel
se schapenboët, waar Piet met
de bruine aan het ploegen
was.
Da's makkelijk, zo'n hond,
Hoogerwerf, merkte ik op.
Dat doen ze niet allemaal.
Neen, ik heb tenminste eens
een hond gehad, diemaar
Nooit klappen.
Sonja zegt Hoogerwerf dan
weer meteen, Sonja heb ik al
gauw door. Toen ie nog erg
jong was begreep ik al, dat
er wat van hem te maken
viel. Er zou van veel meer
honden wat te maken zijn, als
er maar meer eigenaars wa
ren die aanvoelen wat er 'in
een hond omgaat. Een hond
moet weten wat ie aan zijn
baas heeft. Nooit klappen ge
ven, maar wel altijd een klei
ne beloning in het vooruit
zicht stellen: Ket recept.
Kijx nou, hoe ie smeekt.
Zijn verstandige ogen dringen
voortdurend in die van zijn
Daas; Mag ik nog eens wat
doen?
Nou, aan maar wat oefenen.
Er is genoeg voor hem op te
knappen. Piet neemt hem mee
achter de boet, de baas gaat
een flink stuk het land in en
stopt er zijn mes diep in de
gropd. Als de baas weer bij
ae schuur teruggekeerd is en
Sonja voor de dag moet ko
men, maakt ie de dolste ca-
prioien. De baas fluistert hem
lieve woordjes in en dan volgt
de opdracht. Sonja, zoek het
mes. Sonja er vandoor. Een
kort verkennen en dan heeft
ie zich al op de juiste plaats-
aan het graven gezet: koorts
achtig snel gaat het en binnen
de minuut komt de hond met
het mes in de bek op ons toe-
gerend.
Nou is hij o zo trots, ver
klaart zijn baas, die een reep
je kaas afsnijdt en zijn hond
voor de zoveelste keer de al
lerbeste hond van de wereld
noemt
Dan volgen de goocheltoe
ren. De baas en zijn knechten
leggen ieder een aardappel op
de grond. „Sonja", klinkt het
vriendeiijk-gebiedend, zoek
jij mijn eigen aardappel er
eens tussen uit? Sónja snuffelt
een paar keer over de vier
piepers enhaalt die van
zijn baas er netjes tussen uit,
zonder de minste moeite. Dat
staaltje kan ie ook met-luci
fersdoosjes. Op allerlei manie
ren is het geprobeerd Sonja
er in te laten lopen, maar hij
is ze allemaal te knap af.
Vóór de visite komt, scheer ik me
gauw nog even glad met Philips
„PHILlSHAVE". zegt Staalbaard. Al
leen de steker in het stopcontact en,
terwijl ik lekker in m'n luie stoel blijf
zitten, vliegt mijn baard er af.
Laat U door een demonstratie bij
Uw handelaar eens persoonlijk over
tuigen, hoe gemakkelijk droogscheren
is met
Ook UW 'board vliegt eraf!
N.V. PHILIPS' VERKOOP-MAATSCHAPPIJ
VOOR NEDERLAND- EINDHOVEN J)
Voor iedereen heeft hij een
poot, zelfs voor de lammeren.
D'r zit geen draad kwaad in
hem. Hij heeft geen vijanden,
maar dat wil niet zeggen dat
hij geen trouwe waker is bo
vendien .en als hij on
recht ziet, is hij er bij. De
baas grijpt me achter in de
kraag en wat doet Sonja? Hij
gromt als wil hij zeggen: Zeg
eens, baas, dat gaat niet door
hé?
Ook voor mij wil Sonja wat
doen. Op een vijftig meter af
stand verberg ik een boekje.
Natuurlijk wordt het mij weer
binnen een paar seconden
franco „thuis" bezorgd.
Eens had Hoogerwerf zijn
lorgnet verloren op een
schorrenbank, buiten de dijk.
De volgende dag met Sonja
er heen, die de bril gauw ge
vonden had en dat wel op
een wildvreemd terrein, vier
kilometer van de boerderij af.
De hete kruik.
En dan niet te vergeten de
vele boodschappen die hij
stipt uitvoert. Is de baas ech
ter in het land en wil hij zijn
jas hebben, Sonja krijgt een
■briefje met de order, rent
naar huis en is dadelijk met
het verlangde weer present.
Toen de heren Hoogerwerf Jr.
vorige zomer op een grote af
stand van huis aan het maai
en waren en aan hun twaalf
uurtje begonnen te denken,
mocht Sonja het hun bren
gen: Een boodschappentas vol
met brood en koffie. De baas
tilde hem boven het hoge
graan uit, wees de te nemen
route en daar ging de pro
viand door Sonja stevig in de
bek gehouden. Maar een keer
is de missie toch op een fias
co uitgelopen. Dat zat zo:
Toen Sonja al een heel stuk
afgelegd had, vielen de krui
ken uit de tas. Een er van
kwam met zijn bek in aan
raking. Pff, heet, toch maar
proberen. Óp de duur werd
het hem echter te machtig,
maarde tas loslaten, geen
sprake van. Een duik in een
sloot leek hem de enige op
lossing: Ploemp. Heerlijke
verkoeling. "Eerst snapte de
familie er niets van, maar
toen Sonja later bij het zien
van de hete koffie-kruiken
bang werd, begreep ze, dat
die de boel in de war hadden
gestuurd.'t Werd hem na
tuurlijk vergeven.
ligt in een KINBERLEblKANT van
ZOMERSTRAAT 52 T«l. 3343 TILBURG
3).
„Gebruik jij je hersens eens,
Berry, en vertel mij welk verband
er kan bestaan tussen een halve
snor, een zilverpapiertje en hon
derd dollar".
,Je weet, dat één gek meer kan
vragen, dan zelfs ik kan beant
woorden", zei Berry.
„Dit ingespannen denken ver
veelt me!" riep Terry plotseling
uit, „we stellen ons aan als men
sen! Die snor en dat zilverpapier
gaan nu het water in en voor die
honderd dollar..."
„Doe niet zo waanzinnig, Ter
ry" riep Berry.
Ze waren inmiddels midden op
een der Hagerdamse bruggetjes
blijven staan. Met een handige be
weging griste Berrij de brief uit de
handen van zijn broertje.
„Geef die brief terug, Berry",
siste Terry woedend, „of je bent
nog niet gelukkig".
„Dan moet je eerst zeggen wat
je ermee doet", hield Berry aan,
terwijl hij de brief in de hoogte
hield.
Nu verloor Terry zijn geduld en
spoedig 'waren de broers volgens
alle regelen van de kunst aan hef
worstelen, midden op de brug. Een
deel van dé brief verdween al
over de leuning, toen een agent
verscheen.
„Orde hier", riep hij uit.
De beren hielden onmiddellijk
op met vechten.
GEVRAAGD
voor êén dag per week.
Brieven onder No. 2074 Bureau
van dit blad.
Alle inwoners van Waalwijk en
Omstreken
Weten alsdat AERTS is de man
Waar mede je handelen kan,
Niet de man in het grijs
Maar steeds de HOOGSTE IN PRIJS.
Beleefd aanbevelend,
H. AERTS
Erkend kleinhandel in
Lompen en Meialen
le Zeine No. 37
WAALWIJK.
WELKE WINKEL IS GENEGEN
prima eerste soort
PRACHTIG GESCHILDERDE
VASTGESTELDE PRIIZEN,
MOOIE VERDIENSTE.
Na bericht volgt bezoek met
monsters.
Brieven onder No. 2075 Bureau
van dit blad.
Op 3 November a. s. hopen onze
geliefde Ouders
Hubert Scheepers
en
Francina Scheepers-Bergmans
den dag te herdenken dat zij voor
25 jaar in het huwelijk traden.
Dat God hen nog lang mag sparen
is de wens van hun dankbare kin
deren.
RIET en Verloofde
LENY
tony
Gelegenheid tot feliciteren van
1 tot 2 uur.
Waalwijk, October 1947.
Grootestraat 149 A.
TE KOOP:
GROOTESTRAAT. 325
TE KOOP
35 cent per pakje.
Grootestraat 128 a WAALWIJK.
Voor de vele blijken van deelne
ming ondervonden bij het overlijden
e'n de begrafenis van onze geliefde
man, vader en grootvader
JOHANNES BRUURMIJN
betuigen wij, speciaal aan de Fa.
BLOK-VAN HEIJST, „De Kruisboog"
de Spaarkas, buurtbewoners en fa
milie onze oprechte dank.
Uit aller naam
Wed. C BRUURMIJN-
WOLFS
kinderen en kleinkinderen
Waalwijk, Oct. 1947.
Besoijenschestr. 125'
Bij mijn plotseling overwacht ver
trek NAAR INDIË wens ik alle
Familieleden, vrienden en kennissen
een hartelijk vaarwel toe
en tot weerziens.
P. CHRIST M.zn.
WIE HEEFT voor R.K Dame
©en gezellige
met volledig pension
Brieven onder No. 2Ó76 Bureau
van dit blad.
Prima Schoenstikmachines
z. rolvcet.
1 Singer Handnaaimachine
zoo goed als nieuw.
1 vloerkleed 3x4 meter,
zeer goed.
Partij groote en kleine fa-
brieks-kachels.
Bordeau roode haard voor f40.
3 Culsinière kachels en 1 platte
buis voor slechts f 30.
Salon- en huiskarner-ameublement,
div. tafels, spiegels, theekasten,
Linnenkastjes, Pennantkastjes, div.
modellen Buffetten en Dressoirs,
deze zijn als nieuw; ijzeren en
houten 1 pers. Ledikanten vanaf
f20.—. 1 pers. bedstellen vanaf
f 10.Wastafeltjes vanaf f 12.
Waskasten in. marmer blad en top,
spiegel, Petr. hanglampen en alle
soorten Lampenkappen vanaf f 10.-,
alle soorten Wandelwagentjes, als
nieuw, vanaf f 17.50. Parapl bakken
eiken en koperen, bloemtafeltjes,
stolpen, beelden, vazen, schilderijen
vanaf f 2.
KOMT U ZIEN,
HET IS DE MOEITE WAARD f!
Alles leveren wij U, ook op
Oorlogschadeboekjes.
Tramstraat 87 DONGEN.
borgen voor elk doel.
Vrljbl. voorw. SCHRIJF ALLEN.
Spaarcred. Inst.-Mathen.weg 110
R'dam-W. Wfl verleenden in ruim
een jaar plm. f 150,000 in cont.