ïmmm
In de
Gouden Vallei
Mariënkroon ie Heesbeen
FEUILLETON
Terry Berry in: DE WITTE ELAND.
wet kon niet worden inge
gaan, daar er nergens geen
uitzonderingen bestonden
met betrekking tot viswin
kels. B. en W. zouden bij be
voegde^ instanties proberen
of er alsnog iets te bereiken
was.
Bij de rondvraag vroeg de
heer Groen de aandacht voor
de plek waar het voormalige
stadhuis stond en hij stelde
de vraag of het niet mogelijk
was het parkeren van auto's
op deze plek tegen te gaan,
uit piëteit voor de slachtof
fers van de ramp.
De voorz. achtte het niet
uitgesloten deze plaats door
beplanting hiervoor te kun
nen vrijwaren.
Nadat de heer Verschuren
nog de medewerking van de
grondeigenaren had gevraagd
voor wat betreft de aankoop
van gronden, werd de ver
gadering gesloten.
GEEN HUURVERHOGING.
De huishuren zullen voor
alsnog niet worden verhoogd.
De regering bevestigt haar
standpunt nog eens in de me
morie van antwoord op de
alg. begrotingsbeschouwingen
der Tweede Kamer. Zij er
kent dat door de handhaving
van het vooroorlogse huurpeil
een offer van 'de huiseigena
ren wordt gevraagd. Gezien
het feit, dat ook thans nog'
slechts in zeer beperkte mate
onderhoudswerkzaamheden
kunnen worden verricht,
meent zij op grond van het
grote algemene belang van
een stabiel loon- en prijspeil
voorlopig nog geen huurver
hoging te kunnen toestaan.
WINKELS TOT 10 UUR
OPEN!
voor de komende feestdagen.
Nu de bevoorrading van
vele winkels zoveel verbeterd
is dat het publigk in ruimere
mate dan in vorige jaren zijn
inkopen kan doen, heeft de
minister van Economische
Zaken B. en W. van alle ge
meenten gemachtigd van de
wettelijke voorschriften in
zake de winkelsluiting onthef
fing te verlenen tot uiterlijk
10 uur des avonds op de
werkdagen van 1 t.rn. 5 en
22 t.m. 24 December a.s.
OOK EEN BRIL KOST
MINDER.
Prijsverlaging van 20 op de
glazen.
De prijsverlagingen over de
gehele linie gdan maar door:
nu zijn het ook al de brillen
glazen, die minder gaan kos
ten, n.l. 20 pCt. bij afgifte van
een door een ziekenfonds af
gestempeld recept. Het bijslij
pen van de glazen, het pas
klaar maken en het inzetten
mag geen cent kosten.
Voor de monturen is het
aanmeten en het pasklaar ma
ken eveneens bij de prijs in
begrepen. Bij dit alles worden
eventuele door de zieken
fondsen aan hun leden uit te
keren bijdragen niet in aan
merking genomen.
ALGEMENE VERHOGING
DER GELDLONEN KAN
NIET WORDEN
TOEGESTAAN.
De regering zet in haar me
morie van antwoord aan de
Tweede Kamer met betrek
king tot de begroting '48 uit
een, dat zij geen algemene
verhoging der geldlonen kan
toestaan. Binnen enkele
maanden zou de piujzen de
lonen weer hebben ingehaald.
NOG MEER PRIJSVERLA
GINGEN TE WACHTEN.
Sommige agrarische produc
ten worden echter duurder.
Van officiële zijde wordt
medegedeeldPrijsverlagingen
die deze week zijn bekend
geworden voor Phijipspro-
ducten èn voor de tarieven
van het goederenvervoer
langs de weg, zullen in de ko
mende weken worden gevolgd
door prijsverlagingen in ver
scheidene andere sectoren
van het bedrijfsleven. Daar
naast zijn sommige verhogin
gen in de agrarische sector
onvermijdelijk.
Momenteel worden nog be
sprekingen gevoerd tussen de
Directeur-Generaal van de
Prijzen en vertegenwoordigers
van het bedrijfsleven om, in
gezamenlijk overleg, te komen
tot een verlaging van de be
staande winst- en handels
marges.
Industrie en handel hebben
de regering bij dit streven
naar prijsverlaging in begin
sel medewerking toegezegd.
Concrete gegevens hierover,
die in verband met de lopen
de besprekingen nog niet be
kend zijn, zullen in de loop
der maand worden bekend
gemaakt.
L
Oorsprong.
Tot de meest interessante
objecten van de middeleeuw
se literatuur behoren onge
twijfeld de vele kloosterkro
nieken, van geslacht tot ge
slacht door de monnik-biblio
thecaris bijgehouden. Hoe fel
realiseert zich voor onze ogen
bij het lezen van die annalen
de moed van enige zwakke
mensen, die zo goed als al
leen vertrouwend op de hulp
van God in de meest gruw
bare woestenijen een leven
begonnen van onzeglijke
moeilijkheden, nijpende ar
moede, diepe moedeloosheid,
opkomend en zegevierend
vertrouwen; en dan, als de
geboorteweeën van zulk een
klooster, waar tientallen van
iaren overheen gaan, geleden
zijn, het langzaam groeien
van klein klooster tot abdij,
dandoor onenigheid der
erfgenamen gedwongen te
verdwijnen. En met hen zijn
ook verdwenen de kronieken.
Slechts enkele zinsneden ziin
tot ons gekomen. Met betrek
king tot de andere provincies
van ons land verschenen de
Cisterciënsers te Heesbeen
zeer laat.
Vrouwe Mechtildis van
Oudheusden, weduwe van de
ridder Herbern van Riede,
legde in 1338 de grondslagen
van dit klooster. De stichting
van een klooster was toen
voor de betrokken plaats en
hare omgeving een belang
rijke gebeurtenis, van ingrij
pende betekenis niet zelden.
Aanvankelijk meestal zeer
bescheiden, bijna arm inge
richt. ter nauwernood in staat
om door handenarbeid van de
kloosterzusters in het nodige
levensonderhoud te voorzien.
Bijna elk klooster, het ene
meer. het andere minder,
werd grondbezitter en was
vanaf dat ogenblik op het.
nauwst betrokken bij al dQ
plaatselijke belangen. Ook
Mariënkroon zal door de
stichteres hierin wel rijkelijk
bedacht zijn geweest.
Het adellijke Mariëndaal
bij Utrecht leverde hier de
eerste bewoonsters. De om
standigheden waarin de eer
ste bewoonsters verkeerden,
zullen ongetwijfeld hard en
moeilijk zijn geweest voor de
menselijke natuur. Hun groot
Godsvertrouwen zal hen ech
ter hierin hebben gesterkt en
in de grootste moeilijkheden
wisten ze hun leven op te
voeren tot een hoog mystiek
leven en hun klooster te ma
ken tot een centrum van
geestelijke en stoffelijke wel
vaart. Met recht werd van
ben getuigd, dat zij de grond
leggers waren van de geeste
lijke en stoffelijke welvaart.
Hun devies was: vrede met
God en de mensen en hier
naar richtten zij al hun doen
en laten. Zij mogen daarom
voor Onze tijd een voorbeeld
zijn.
Van de eerste bewoonsters
is niets meer békend. Geen
enkele kloosternaam, noch
van overste, noch van onder
daan. Alleen dat zij kwamen
uit het klooster Mariëndaal.
en aldaar terugkeerden. Om
de lezer echter een beeld te
geven van het Cisterciënser-
leven zoals het objectief in de
voorschriften van de orde
voor ons ligt en waarover be
wijzen aanwezig zijn dat ze
gedurende de allergrootste
perioden in de Orde onder
houden zijn, zal het des te
meer interessant zijn voor de
tegenwoordige lezer om een
beeld te vormen van het nij
vere en devote leven van die
monialen.
B ew oonsters.
De zusters van onze Abdij
dienden God volgens een
strenge regel en stonden on
der de geestelijke leiding
van een strenge vader.
Was het klooster eenmaal
binnen het juridisch verband
van de Orde Opgenomen, dan
zorgde men er met een bijna
overdreven ijver voor, dat,
voor zover het mogelijk was,
dezelfde gebruiken en obser
vanties onderhouden werden
als in de mannenkloosters.
Uren van gebed en arbeid,
kleding, voedsel, vasten, ont
houdingen en stilzwijgen, al
deze voorschriften waren
identiek met die van de mon
niken.
De zusters van Mariënkroon
droegen de volgende religi-
euse kleding: een witwollen
habijt, waarover een zwart
scapulier, een lederen gordel
en zwarte sluier. Gedurende
het koorgebed en in de tijd
die niet aan de handenarbeid
bestééd werd, droeg men de
zogenaamde kovel; dit was
een zeer wijd wit kleed met
lange en brede mouwen.
Aan het hoofd van dit
klooster stond een priorin. Zij
bezat algehele rechtsmacht
over al haar onderdanen, zo
wel de koor- als lekenzusters.
Al de overige ambten van 't
klooster werden geheel vol
gens haar goedvinden aan
personen en voor de duur dat
zij besliste, geschonken. Aan
haar ook was voor zover deze
niet direct het priesterlijk
karakter droeg, de geestelijke
zorg toevertrouwd.
In het bestuur werd zij bij
gestaan door een subpriorin.
Deze moest waken over de
uitwendige tucht in 't kloos
ter, terwijl tevens aan haar
nog de belangrijke taak was
toevertrouwd de Zusters de
talrijke ceremonies bij de
koordienst aan te leren. De
tijdelijke belangen werden
behartigd door de „celleraria"
en de „bursaria" waarvan de
eerste steeds de nodige inko
pen voor het klooster moest
doen en het toezicht had op
de lekenzusters, terwijl de
tweede de kloostergelden on
der haar beheer had. De gees
telijke leiding van de jonge
novicen was het werk van de
novicenmeesteresse, die een
kloosterlinge moest zijn, rijp
van jaren en deugden.
Men moet het religieuse
enthousiasme kennen dat de
vrome middeleeuuwers be
zielde en ten andere de gees
telijke vreugde voelen die de
Regel van Vader Benedictus
biedt om het kloosterleven te
kunnen peilen.
RAAMSDONK.
Raadvergadering
Openbare vergadering van
de Raad der gem. Raams-
donk op Donderdag 13 Nov.
1947 des namiddags om 7.30
uur.
Agenda
1. Ingekomen stukken en
mededelingen.
2. Voorstel met ontwerp
besluit, om Ged. Staten
te verzoeken een vergoe
ding vast te stellen aan
de raadsleden voor 't bij
wonen der vergaderingen
van commissies en afde
lingen van de Raad.
3. Voorstel met ontwerp
besluit tot toekenning
van een vergoeding voor
de leden en de secretaris
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
22)
Neen, ik geloof niet dat
ik dit doen zal. Alan kreeg
een kleur. Will Crosbie was
één van de weinigen in het
kamp die hij goed lijden
mocht. Het was een ruwe
klant, maar er was iets guls
en innemends over hem. Hij
was dan ook zeer populair.
Alan had dikwijls met waar
derende bewoordingen over
hem tot Nan gesproken en
dus Was hij nu niet weinig
verrast door deze belediging.
Een ogenblik keken de man
nen elkaar een ogenblik zwij
gend aan; toen vroeg Alan
op hooghartige toon:
Waarom niet?
Wel, omdat ik geen lust
heb de hand te geven aan een
man die een vrouw zó bele
digen kon, als u haar.! En hij
keek veelbetekenend de kant
uit, waar Nan bij het paard
van Malcolm stond. „Gerech
te hemel, man! Ben je blind
en doof, dat je niet ziet de
reinheid op haar gelaat en
hóórt de waarheid in haar
stem!Ik zou je zowaar
liever een kogel door de kop
jagen, dan je de hand reiken!
Andermaal kreeg Alan
een kleur. Hij antwoordde
niet, maar was met de zadel-
riem bezig, terwijl Nan en
Malcolm afscheid namen.
Zou Nan nu iets tegen hem
zeggen, of zou zij óók wei
geren hem de hand te geven?
Hij durfde ze haar niet rei
ken, uit vrees van een wei
gering. Een storm van tegen
strijdige aandoeningen be
roerde zijn gemoed.
Zij werd bleek, maar im
pulsief stak ze hem de hand
toe, terwijl ze zei:
Goede-dag, Alan!
Een ogenblik hield hij die
vast in de zijne gesloten; toen
vroeg hij:
Als ik je onrecht aan
gedaan heb, vergeef het mij
aan, Nan.
En in het zadel springend
reed hij ijlings weg.
Malcolm keek nog een paar
maal om en wuifde het twee
tal dat bij het warenhuis
stond een laatste vaarwel toe.
Maar Alan bleef strak voor
zich uitturen met strenge,
stroeve blik.
Hij was die dag geen op
gewekt gezelschap voor zijn
neef en meer dan eens voelde
deze er dan ook spijt van dat
hij maar niet achtergebleven
was en een paar dagen latei-
was gevolgd met de postwa
gen.
Geen wonder nu ook dat
Alan niet in een stemming
was om te spreken. De blik
van Nan achtervolgde hem en
haar woorden klonken nog na
in zijn gemoed.
Laten die vier weken
van samenleven, de lange
uren die wij aan zijn bed
waakten, voor mij spreken. En
nü deden ze dit. Ofschoon hij
zich al voorhield dat de
wrede woorden die hij ge
zegd had en de hatelijke
naam waarmee hij haar ge
noemd had, ruimschoots ge
rechtvaardigd waren door de
omstandigheden, kon hij zich
dringen. Meer dan ééns hield
toch die overtuiging niet op-
hij zijn paard in; meer dan
ééns voele hij neiging om te
rug te keren en haar te sme
ken, hpiar te zeggen, dat hij
haar ohrecht had aangedaan;
dat zij onschuldig was. Iedere
keer verbood hem zijn trots
en zijn vast vertrouwen in
eigen oordeel, om zich dus te
vernederen.
HOOFDSTUK XI.
Frances, op welk uur zei
Malcolm ook weer dat hij
Alan verwachtte?
Niet op een bepaald uur,
tante Marion. Alan schreef in
zijn brief dat hij niet de trein
kon opgeven, maar dat hij in
de loop van de avond wel ko
men zou.
Is Malcolm naar 't sta
tion?
Ja, hij is gaan kijken of
Alan ook soms met de trein
van half zes kwam.
Ik hoop het maar!
Mrs. Courtenay keek eens
nauwlettend naar haar nicht
jes. Frances zat bij het ven
ster en boog zich over haar
borduurraam, terwijl ze ijve
rig werkte aan een slinger
van gele rozen op een ka
stanje-bruine grond. Een ta
feltje stond naast haar, met
een paar van de soort gele ro
zen die zij zo knap op het
satijn afbeeldde; zijde van
verschillende nuances lag op
tafel.
Frances was een zeer ele
gante verscheining in haar
witte japon met gele cein
tuur.
Ik moet morgen toch nog
een paar kleuren zijde heb
ben, zie ik nu; maar de rozen
wil ik afmaken eer de origi
nele verwelken.
Dat moet je ook doen
zoals je wilt, lieve!
Mrs. Courtenay sprak op
verstrooide toon. Het was een
lange, slanke vrouw. Ze zag
er veel jonger uit dan ze was;
in waarheid telde ze een jaar
of vijf en veertig, zes en veer
tig. Ze was in het zwart met
wit kanten kraag en man
chetten. Ze droeg geen andere
juwelen dan het diamanten
pijltje als broche op de kraag
en haar diamanten trouwring;
aan haar voeten lag een al
lerliefst, zijde-achtig wit fox-
je, dat zij af en toe eens
streelde.
Ik hoop maar dat Alan
niet in zo'n rusteloze stem
ming zal wezen. Ik geloof dat
zijn Afrikaanse reis hem geen
goed heeft gedaan. Malcolm
schijnt juist des te meer in
genomen met „Fairholt", nu
hij zo'n tijd van huis is ge
weest. Als ik Alan niet zo
goed kende, zou ik menen
Wat, tante Marion?
Ik weet niet. Ik heb
wel eens gedacht of hij ook
soms een ongelukkige liefde
heeft. Heeft Malcolm je daar
wel eens van gesproken?
Neen, nooit! En ik ge
loof dat u daar bij Alan ook
niet bang voor hoeft te zijn.
Hij is immers een vrouwen
hater?
Och, dat heet maar zo.
Ik zou intussen wel willen
dat hij trouwde. Financiëel
kan hij het goed doen en hij
zou gelukkiger zijn als hij
een lief vrouwtje en een ge
zellig thuis had, dan wanneer
hij steeds ronddwaalde over
de wereld. Ze zijn nu pas 9
maanden in Engeland en nu
is hij al weer in Frankrijk,
Italië en Noorwegen geweest.
Hij heeft toch, dunkt mij, al
genoeg gezien van de wereld.
Het zou nu beter zijn als hij
er eens wat goeds wilde ver
richten.
Dit was vrij streng gespro
ken van mrs. Courtenay en
Frances keek dan ook ver
wonderd.
U moet maar eens met
hem praten, tante. Hij hecht
immers zoveel waarde aan
wat u zegt.
Hij is altijd een lieve
jongen geweest. Ik zal nooit
vergeten hoe aardig hij was
toen Malcolm geboren werd.
Je moet wel bedenken, Fran
ces, je oom is pas zo laat ge
trouwd, dat Alan algemeen
beschouwd werd als erfge
naam van „Fairholt"; en ver
reweg de meeste jongelui
zouden jaloers zijn geweest
op het neefje, wiens geboorte
hem beroofde van zulk een
grote erfenis. Maar Alan niet.
En toen je oom stierf was hij
als een vader voor Malcolm
en als een broer voor mij. Je
wéét, ik ben maar een paar
jaar ouder dan hij en hij tel
de pas drie en twintig toen
ik weduwe werd.
Ja, het klink ook altijd
zo grappig als Alan u „tante"
noemt.
(Wordt vervolgd).
der adviescommissie in
gevolge del woonruimte-
wet.
Verzoek vah het bestuur
der R.K. Jongensschool
te Raamst onksveer tot
medewerkirg om de no
dige gelde beschikbaar
te stellen voor herstel
van door orlogsgeweld
aan de scl )ol voor l.o.
en u.l.o. tot gebrachte be-
schadiginge met voor
stel en o twerp-besluit
tot het vei enen van de
gevraagde medewerking.
Verzoek va|i het bestuur
der N.H. Scholen van
Raamsdonkptot medewer
king om dejiodige gelden
beschikbaar te stellen
voor herstpl van door
oorlogsgewdd aan de
school van gewoon lager
onderwijs tè Raamsdonks
veer, aan cfe school voor
gewoon lajer onderwijs
te Raamsdjnk(dorp) en
aan de scrool voor uit
gebreid 'laier onderwijs
te Raamsd Inks veer toe
gebrachte I beschadigin
gen, met vorstel en ont
werp-beslu
lenen van
medewerk!
Verzoek vé
van de Mai
tot het ver-
jie gevraagde
het bestuur
ULO-school
voor meisj p te Raams-
donksveer
king om c
den beschi
len voor
van drie lc
eerste inric
leslokalen
en ontwer
het geven
vraagde m<
Voorstel
besluit tot
ot medewer-
nodige gel-
Daar té stel-
aanschaffing
sen'aars voor
ting der drie
met voorstel
-besluit tot
san de ge
lewerking.
2t ontwerp
tij ziging van
de verordening' op de le
vering vaii electriciteit
door 't gem
triciteitsbec
donk.
Voorstel
besluit tot
liet ontwerp-
ïet in eigen-
ge strookje:
Hoofdstraat
entelij k elec-
ijf Raams-
dom overnemen van eni-
grond in de
ten behoeve
van de aaijeg van trot
toirs.
Voorstel toj
van een
kaal te Raa
met ontwe:
het verlene:
vraagde ere
Voorstel n
besluit om
lege van Ai
missarissen
deropbouw
doen tot or
behoeve va
ningen van
grond, gele
doel, toebi
de Erven v
Voorstel n
besluit tot
baar stellen
diet voor h
van een v
leringsplan.
het bouwen
rrestantenlo-
ïsdonk(dorp)
>-besluit tot
van het ge
liet.
:t ontwerp
tij het Col-
emene Com-
roor de We-
jroorstellen te
;eigening ten
de noodwo-
een perceel
[en op San-
horende aan
n der Waals,
et ontwerp-
het beschik-
van een cre-
;t ontwerpen
lorlopig rio-
Voorstel
besluit tot
de algemen
ordening
Raamsdonk.
Voorstel nt
besluit tot or
bevoegdheic
aan B. en
't ontwerp-
ijziging van
Politie-ver-
>or de gem.
ontwerp
erdracht dei-
van de. Raad
inzake het
verhuren v^n gemeente
woningen.
Voortsel rr$t
besluit tot
van kasgeld,
1948 bij doo
afzonderlijk
te wijzen
instellingen.
Voorstel m
besluit tot
van een
R
N.V. S. D.
ontwerp-
het aangaan
mingen over
B. en W. bij
besluit aan
ersonen en
t ontwerp-
ïet aangaan
:kening-Cou
rant overeenkomst met
Lankhuijzen
en Co's BaiH te Raams-
donksveer (Ver het jaar
1948.
Voorstel n|t ontwerp
besluit tot het verlenen
van garanti in de kos
ten van eer nachttelefo
nist.
Verzoekschrft van het
bestuur der Koninklijk
Erkende Harmonie „De
Eendracht" te Raams-
donksveer, om gratis bë-
Schikbaarstelling van het
Heereplein te Raams-
donksveer, teneinde daar
op enige inrichtingen van
vermaak te plaatsen, in
verband met de viering
van het honderdjarig be
staan dier vereniging,
met voorstel van B. en
W. en ontwerp-besluit.
18. Voorlopige vaststelling
der rekening van het ge
meentelijk electriciteits-
bedrijf, 't vleeskeurings-
bedrijf en van' de ge
meente over het dienst
jaar 1945.
19. Goedkeuring der reke
ning van het burgerlijk
armbestuur, dienstjaar
1945.
20. Aanbieding van de be
groting van het gemeen
telijk electriciteitsbedrijf,
het vleeskeuringsbedrijf,
de gemeente en het bur
gerlijk armbestuur met
de daarbij behorende me-
moriën van toelichting
voor het dienstjaar 1948.
21. Ontwerp-besluiten tot
wijziging der begroting
van de gemeente en het
gemeentelijk electrici
teitsbedrijf over 19'47.
Uitvoering „Het Clubke".
In de zo goed als uitver
kochte zaal van hotel Kop-
pelpaarden trad de toneel
vereniging „het Clubke" Za
terdagavond voor het voet
licht met een Indisch toneel
spel in 3 bedrijven van Jo-
han Fabricius „De rechte
lijn".
Het was de eerste maal dat
„het Clubke" hier in Raams
donk. speelde en we mogen
gerust zeggen dat ze een
uitstekende entreé heeft ge
maakt.
Het moeilijke stuk werd op
uitnemende wijze vertolkt.
Het moeilijke stuk werd op
uitmuntende wij2e vertolkt.
Wat bij andere amateurs nog
al eens te wensen overlaat,
was hier prima verzorgd. We
bedoelen de rolvastheid. Er
waren geen aarzelingen te
besp'éuren en dat maakt di
rect een goede indruk. Het
spel was vooral in de eerste
twee bedrijven aan de zake
lijke kant, hoewel er zeer
sterke karakters in moesten -
worden uitgebeeld.
Tot de uitblinkers behoren
zeer zeker Wilco de Hond
(Han v. d. Waals), de wils
krachtige jongeman die zich
in Indië opwerkte van smids
jongen tot directeur van een
spoorwegmaatschappij. Als
zodanig staat hij vaak lijn
recht met zijn ideeën tegen
over de rijke bankier, zijn
voornaamste geldschiëter Mr.
Hardius (Gerrit Knaap). Deze
laatste was wel één der bes
ten; zijn imponerende stem,
zijn manieren, kortom, alles
stelde de zelfbewuste, succes
volle zakenman voor.
De makelaar was goed,
maar zakte later iets af, hoe
wel hij toch steeds meer dan
voldoende bleef.
De bijrollen van zendeling,
Mr. van Buren de ex-direc-
teur, Koerd Valk en Volders,
werden goed vervuld.
_Van de dames-rollen was
Dolly (mej. Konings) de best
gespeelde. Zij stelde zeer
juist het winkelmeisje voor,
dat geen gelijke tred had
kunnen houden met Wilco"
haar man, die zo'n carrière
had gemaakt.
Dieuwke begon zwak, maar
herstelde zich en in het laat
ste bedrijf was haar spel zelfs
van hoog gehalte. Haar zuster
Mary had o.i. levendiger moe
ten spelen, maar zij was een
aardig figuurtje in deze om
geving en haar declamatie
Was 2êer goed. Ook de klucht
Wfts eèii succes. Het was een
luchtige aanvulling op het
tamelijk ihoeilijke toneelspel.
Hierbij blonken uit de tyran,
(mr. Wittebol) met de ge-
imiteerde stem van Peter
Pech en Rampoen.
Alles bij elkaar een klate
rend succes voor „het Club
ke" en wij zijn er van over
tuigd dat Raamsdonk haar
een volgende maal met nog
meer sympathie zal ontvan
gen.
Feestdag ie Elshoui ter ere van de Z Eerw Heer
Van Engelen als Missionaris in Bhts-lndië.
Zondag 9 November vierde
de Mariëndonkstraat feest.
De Zeereerw. Heer van En
gelen was uit zijn Missiege
bied teruggekeerd. Een buurt-
comité werd gevormd en er
werd besloten hem op Zon
dag 9 November kerkwaarts
te geleiden, en dat de Eerw.
Pater een plechtige H. Mis
zou opdragen.
Hard is er door de buurt
bewoners gewerkt om de ou
derlijke woning een feestelijk
aanzien te geven. Twee grote
bogen verrezen en bij de eer
ste boog prijkte een „Wel
kom" tot de Missionaris van
bloemen. Het geheel gaf een
feestelijke aanblik.
De auto, waarmee de Mis
sionaris met zijn ouders naar
de kerk werd gebracht, werd
begeleid door bruidjes, ter
wijl de kerkelijke r anfare en
de Zangverenig,.io, _jiden uit
Elshout, hun medewerking
verleenden.
De plechtige H. Mis werd
opgedragen door de Missio
naris, die geassisteerd werd
door de Zeereerw. heer Rooij-
ackers, Rector van het St.
Norbertusgesticht en de Zeer-
eerwaarde Heer kap. van den
Berg, beiden alhier.
In de feestpredicatie die de
Zeereerw. Heer Pastoor hield
onder de H. Mis, wenste hij
de Missionaris, alsook zijn be
minde ouders en zijn verdere
familie geluk met zijn behou
den terugkeer in zijn Vader
land, in zijn geboorteplaats
Elshout. Spr. schetste de vele
en moeilijke arbeid van de
Missionaris. Hij spoorde de
gelovigen aan om de 3 Pau
selijke Genootschappen te
steunen en te blijven steu
nen. Aan het slot van zijn
predicatie zeide de gewijde
spreker dat men zou trachten
de v. Engelenkrans, waarvoor
de belangstelling tijdens de
-oorlogsdagen verslapt was,
wederom tot grotere bloei te
brengen.
Na de H. Mis stond een
grote menigte bij de ouder
lijke woning opgesteld om de
Missionaris te ontvangen. De
heer Joh. van Venrooij was
de eerste spreker die namens
de buurtvereniging de Mis
sionaris toesprak. Namens al
le buurtbewoners riep hij
hem een hartelijk woord van
welkom toe in zijn dierbaar
geboortedorp Elshout. Het
was reeds 12 jaar geleden dat
de Missionaris Elshout ver
liet. Hij was gegaan met een
blij hart, wetende dat er
ginds zo ontelbaar velen op
hem zaten te wachten. Zwaar
was het afscheid voor hem,
maar nog zwaarder voor zijn
dierbare ouders, die hun
zoon misschien voor altijd
zouden moeten missen. Hij
riep de vreselijke oorlog die
over ons land kwam en
waarvan ook de Missionaris
zo ontzettend veel onder(-
vinding had gehad, in herin
nering. De verbinding tussen
hem en Nederland was ver
broken. In zeer lange tijd
hoorde hij niets van z'n dier
bare ouders, familieleden en
van zijn Abdij. Met de be
vrijding kwam bij zijn fami
lie de grote spanning; hoe
zou het hun priesterzoon ma
ken? En toen er tijding kwam
was dit hun gelukkigste ogen
blik. Ook bij alle buurtgeno
ten, zelfs in de gehele paro
chie Elshout, was de vreugde
groot. Dagelijks keken zijn
ouders uit naar de langver
wachte tijding dat hij thuis
zou komen en zij leefden in
grote spanning. Alle buurtbe
woners meenden dat zijn
thuiskomst zo maar niet in
stilte mocht voorbijgaan en
kwamen reeds maanden ge
leden bijeen om de ontvangst
voor te bereiden.
En eindelijk is dan de tijd
aangebroken dat hij als Pries
ter en Missionaris van de Els
hout in hun midden vertoeft.
Er was dus vandaag reden
tot dankbaarheid en vreugde.
Namens alle buurtbewoners
wenste hij hem van harte ge
luk met zijn behouden thuis
komst en hij hoopte dat de
tijd die hij in Elshout door
bracht een prettige en aan
gename tijd moch^ zijn. Ook
naar zijn ouders en broer
gingen hun gelukwensen uit.
Tot slot sprak hij de wens
uit dat God hem nog vele ja
ren mocht sparen, opdat hij
nog veel en vruchtbaar werk
mocht verrichten voor zijn
Kerk en' voor de arme heide
nen in Brits-Indië.
Door één der bruidjes werd
onder een toepasselijke decla
matie een buurtgeschenk aan
geboden, n.l. een beeld van
de Wonderbare Moeder van
Elshout.
Hierna zong de zangvereni
ging het „Ave Maria".
Namens de zangvereniging
sprak de heer Frans v. Wezel,
die ook aan de Missionaris en
zijn familie de hartelijkste ge
lukwensen aanbood, en hem
Tegen het krieken van de
morgen, toen de eerste stre
pen licht al over het dek
glansden, slopen Terry en
Berry uit hun hutten en be
gaven zich naar één der red
dingsboten.
„Deze boot ligt het verste
van de brug af", - zei Terry,
„er is niet veel kans dat zij
iets zullen merken". Berry
kroop vast in de boot, terwijl
Terry de nodige handgrepen
verrichtte om hem te laten
zakken. Het duurde niet lang
of de boot hing buiten boort.
„Zakken!" beval Terry op
fluisterende toon. Langzaam
en statig daalde de reddings
boot met de twee beren naar
de golven. Eerry kreeg het
wel een beetje benauwd.
„Vind je het ook niet koud
en donker?" vroeg hij ang
stig, toen het water steeds
dichterbij kwam.
„Dat is een kwestie van
wennen", antwoordde Terry
opgewekt, „over een uur is
de zon op en dan zijn we al
les vergeten. Als we flink
doorroeien zijn we vanavond
nog in New York".
één wèlvéfdiendë rust toé-
wenste, om daarna met her
nieuwde kracht zijn missie
werk weer te kunnen her
vatten. Hij verzekerde hem
dat ook in het kader der ver
enigingen Elhout's Missionaris
niet vergeten wordt.
Na de hulde van de heer
v. Wezel, kwam een Eerw.
Zuster der Bewaarschool met
een tiental kleutertjes een
hulde brengen.
Een hartelijk compliment
had hij voor deze kindertjes.
De kerkelijke fanfare die'na
dien zijn vrolijke klanken
had laten horen, sloot de fees
telijkheden. Enkele mooie
nummers bracht zij ten ge
hore.
Bij monde van de heer v. d.
Brink, voorzitter der Fanfare,
werd de JVIissionaris harte
lijk toegesprokën. Als ver
schillende sprekers, aldus de
heer v. d. Brink, al 't woord
hebben gevoerd, valt het niet
meer mee om iets nieuws te
zeggen dat men nog niet
weet. Gaarne sloot spr. zich
aan bij de gelukwensen dooi
de andere sprekers naar vo
ren gebracht. Hij schetste in
het kort de moeilijkheden en
het leven van de Missionaris.
Spr. was pas drie jaren hier
en kende de Missionaris niet
persoonlijk, maar wel de
hoogachting die men hem
toedroeg in Brabant en spe
ciaal in Elshout.
Hierna zong de zangvereni
ging „Uitspanning door In
spanning": hij leve lang.
De kerkelijke fanfare speel
de het „lang zal hij leven".
Na al deze drukte kreeg de
Missionaris dan het woord.
Men kon het hem aanzien dat
hij zeer onder de indruk was
door de warme hulde aan
hem gebracht. Hij wist geen
woorden om te danken, voor
alles wat Elshout hem op
deze dag had geboden. Dit
alles gaf blijk van hun volle
medeleven met hem en de
Missie. De moeilijkheden voor
de Missionaris waren groot
en veelvuldig. Gehele vreem
de volksstammen, verschil
lende talen, verschillende
mentaliteiten. De eenzaam
heid noemde hij echter de
grootste moeilijkheid.
Thans echter wilde hij vol-,
staan met zijn dank uit te
spreken voor alles en aan al
len. Ook aan het adres van
de Zeereerw. Heer Pastoor
Versteeg, voor diens vrien
delijke woorden tot hem en
zijn ouders gericht.
Een „lang zal hij leven"
der fanfare en een driewerf
hoera! sloot deze plechtig
heid. Elke vereniging werd
een geschenk aangeboden on
der couvert. Hierna keerden
allen huiswaarts.
Des middags werden de
kinderen uit de buurt getarc-
teerd op chocolade, cacao en
koeken. Alles bijeen een ge
slaagd feest en warme hulde
voor een Missionaris.
ELSHOUT.
Algemene ledenvergadering
van de Bond van Konijnen
en Pluimvee-fokvereniging
„Elshout en Omstreken".
Op Zaterdag 8 November
des avonds om 8 uur, hield
bovengenoemde vereniging
(E.E.O.) in de zaal van dhr.
M. van Huiten een ledenver
gadering.
De voorzitter de heer C. M.
J. Verhoeven uit Heusden,
opende deze bijeenkomst op
de gebruikelijke wijze en
heette allen van harte wel
kom, vooral de heer Melis,
die na een lange periode de
vergaderingen niet meer had
bezocht.
Hierna werden de notulen
voorgelezen, die onveranderd
werden goedgekeurd.
Verschillende ingekomen
stukken werden voor kennis
geving aangenomen. Verschil
lende punten uit het veran
derde tentoonstèllings-regle-
ment werden door de voorz.
voorgelezen. Indien de leden
wensten, werd dit door hem
dan nog nader uiteengezet.
De inschrijvingsbiljetten
werden uitgereikt voor de
Voor gezonde regelmaat
MIJN HARDT
tentoonstelling op 13 en 14
December. De dieren worden
vandaag ingekooid, terwijl ze
Vrijdag zullen worden ge
keurd door de heer Boers uit
Tilburg. De inschrijvingsfor
mulieren moeten ingeleverd
zijn op 29 November in een
dan te houden vergadering bij
de heer M. van Huiten.
De tentoonstelling zal plaats
vinden bij dhr. P. van Huiten.
Van de rondvraag werd
door enkele leden gebruik ge
maakt om te informeren hoe
of het stond met de toewij
zing van het krachtvoer der
konijnen.
De voorz. antwoordde dit
te hebben besteld en dat men
er t.z.t. wel iets van zal ver
nemen.
Niets meer aan de orde
zijnde, sloot de voorz. deze
bijeenkomst op de gebruike
lijke wijze.
Gedenksteen gevallenen.
Op initiatief der R.K.A.B.
afdeling Elshout, is in de kerk
alhier een gedenksteen ge
plaatst met de namen van
hen die tijdens de bevrijding
van ons vaderland zijn ge
vallen in onze parochie.
Een initiatief dat zeer ze
ker prijzenswaardig is.
St. Nicolaas door onze
parochie.
Traditie-getropw zal ook dit
jaar St. Nicolaas met zijn ge
volg een rondrit maken door
onze parochie. Enige dames
zullen hierbij hun gewaar
deerde medewerking verle
nen om gelden en giften in
natura in ontvangst te ne
men. Indien er genoeg ge
geven wordt zullen de heren
van het Oranje-comité en ook
de dames wel zorg dragen
dat het onze jeugd aan niets
ontbreekt. Deze rondwande
ling staat onder leiding van
het Oranje-comité en de ker
kelijke fanfare zal de Goede
Sint op zijn reis door Els-
hout's straten volgen en een
nummertje ten beste geven.
Laat ons het Oranje-comité
in staat stellen St. Nicolaas
zijn inkopen te laten doen
voor de kinderen, die daar
voor in aanmerking komen.
Dit kan bereikt worden door
Uwe hulp.
Sport.
In het café van de heer v.
Berkel te Waalwijk had een
treffen plaats tussen het eer
ste viertal van de biljartclub
W.B.C. uit Waalwijk en het
eerste viertal van de biljart
club E.E.B.C. uit Elshout.
De uitslag is als volgt:
W.B.C. E.E.B.C.
P. v. SchijndelL. Kuipers
150— 58
L. v. BerkelH. Brok 84150
W. LamersG. Klerkx
64—100
L. v. Engelen
Fr. Spierings 10096
398—404
E.E.B.C. uit Elshout won
deze vriendschappelijke ont
moeting met zes caramboles.
Hoogste serie P. v. Schijndel
met 43.
Heden, 13 November zal de
return wedstrijd worden ge
leverd in het café van de Kin
deren Klerks te Elshout,
clublokaal van E.E.B.C.
TE KOOP:
4 Stoelen en 2 Armstoelen
Schrijfbureau (fl. 110.
Kinderwagen, Poppenwagen
Autoped.
Bevragen
BAARDWIIKSCHESTRAAT 26
WAALWIJK.
TE KOOP
8 W. L. HENNEN
5'/2 meid. tegen de leg.
1 H0LL. HERDERSHOND
4 mnd.
bij J. VAN HEESCH, Laageinde 1
WAALWIJK.