ïmmm In de Gouden Vallei Mariënkroon ie Heesbeen FEUILLETON Terry Berry in: DE WITTE ELAND. wet kon niet worden inge gaan, daar er nergens geen uitzonderingen bestonden met betrekking tot viswin kels. B. en W. zouden bij be voegde^ instanties proberen of er alsnog iets te bereiken was. Bij de rondvraag vroeg de heer Groen de aandacht voor de plek waar het voormalige stadhuis stond en hij stelde de vraag of het niet mogelijk was het parkeren van auto's op deze plek tegen te gaan, uit piëteit voor de slachtof fers van de ramp. De voorz. achtte het niet uitgesloten deze plaats door beplanting hiervoor te kun nen vrijwaren. Nadat de heer Verschuren nog de medewerking van de grondeigenaren had gevraagd voor wat betreft de aankoop van gronden, werd de ver gadering gesloten. GEEN HUURVERHOGING. De huishuren zullen voor alsnog niet worden verhoogd. De regering bevestigt haar standpunt nog eens in de me morie van antwoord op de alg. begrotingsbeschouwingen der Tweede Kamer. Zij er kent dat door de handhaving van het vooroorlogse huurpeil een offer van 'de huiseigena ren wordt gevraagd. Gezien het feit, dat ook thans nog' slechts in zeer beperkte mate onderhoudswerkzaamheden kunnen worden verricht, meent zij op grond van het grote algemene belang van een stabiel loon- en prijspeil voorlopig nog geen huurver hoging te kunnen toestaan. WINKELS TOT 10 UUR OPEN! voor de komende feestdagen. Nu de bevoorrading van vele winkels zoveel verbeterd is dat het publigk in ruimere mate dan in vorige jaren zijn inkopen kan doen, heeft de minister van Economische Zaken B. en W. van alle ge meenten gemachtigd van de wettelijke voorschriften in zake de winkelsluiting onthef fing te verlenen tot uiterlijk 10 uur des avonds op de werkdagen van 1 t.rn. 5 en 22 t.m. 24 December a.s. OOK EEN BRIL KOST MINDER. Prijsverlaging van 20 op de glazen. De prijsverlagingen over de gehele linie gdan maar door: nu zijn het ook al de brillen glazen, die minder gaan kos ten, n.l. 20 pCt. bij afgifte van een door een ziekenfonds af gestempeld recept. Het bijslij pen van de glazen, het pas klaar maken en het inzetten mag geen cent kosten. Voor de monturen is het aanmeten en het pasklaar ma ken eveneens bij de prijs in begrepen. Bij dit alles worden eventuele door de zieken fondsen aan hun leden uit te keren bijdragen niet in aan merking genomen. ALGEMENE VERHOGING DER GELDLONEN KAN NIET WORDEN TOEGESTAAN. De regering zet in haar me morie van antwoord aan de Tweede Kamer met betrek king tot de begroting '48 uit een, dat zij geen algemene verhoging der geldlonen kan toestaan. Binnen enkele maanden zou de piujzen de lonen weer hebben ingehaald. NOG MEER PRIJSVERLA GINGEN TE WACHTEN. Sommige agrarische produc ten worden echter duurder. Van officiële zijde wordt medegedeeldPrijsverlagingen die deze week zijn bekend geworden voor Phijipspro- ducten èn voor de tarieven van het goederenvervoer langs de weg, zullen in de ko mende weken worden gevolgd door prijsverlagingen in ver scheidene andere sectoren van het bedrijfsleven. Daar naast zijn sommige verhogin gen in de agrarische sector onvermijdelijk. Momenteel worden nog be sprekingen gevoerd tussen de Directeur-Generaal van de Prijzen en vertegenwoordigers van het bedrijfsleven om, in gezamenlijk overleg, te komen tot een verlaging van de be staande winst- en handels marges. Industrie en handel hebben de regering bij dit streven naar prijsverlaging in begin sel medewerking toegezegd. Concrete gegevens hierover, die in verband met de lopen de besprekingen nog niet be kend zijn, zullen in de loop der maand worden bekend gemaakt. L Oorsprong. Tot de meest interessante objecten van de middeleeuw se literatuur behoren onge twijfeld de vele kloosterkro nieken, van geslacht tot ge slacht door de monnik-biblio thecaris bijgehouden. Hoe fel realiseert zich voor onze ogen bij het lezen van die annalen de moed van enige zwakke mensen, die zo goed als al leen vertrouwend op de hulp van God in de meest gruw bare woestenijen een leven begonnen van onzeglijke moeilijkheden, nijpende ar moede, diepe moedeloosheid, opkomend en zegevierend vertrouwen; en dan, als de geboorteweeën van zulk een klooster, waar tientallen van iaren overheen gaan, geleden zijn, het langzaam groeien van klein klooster tot abdij, dandoor onenigheid der erfgenamen gedwongen te verdwijnen. En met hen zijn ook verdwenen de kronieken. Slechts enkele zinsneden ziin tot ons gekomen. Met betrek king tot de andere provincies van ons land verschenen de Cisterciënsers te Heesbeen zeer laat. Vrouwe Mechtildis van Oudheusden, weduwe van de ridder Herbern van Riede, legde in 1338 de grondslagen van dit klooster. De stichting van een klooster was toen voor de betrokken plaats en hare omgeving een belang rijke gebeurtenis, van ingrij pende betekenis niet zelden. Aanvankelijk meestal zeer bescheiden, bijna arm inge richt. ter nauwernood in staat om door handenarbeid van de kloosterzusters in het nodige levensonderhoud te voorzien. Bijna elk klooster, het ene meer. het andere minder, werd grondbezitter en was vanaf dat ogenblik op het. nauwst betrokken bij al dQ plaatselijke belangen. Ook Mariënkroon zal door de stichteres hierin wel rijkelijk bedacht zijn geweest. Het adellijke Mariëndaal bij Utrecht leverde hier de eerste bewoonsters. De om standigheden waarin de eer ste bewoonsters verkeerden, zullen ongetwijfeld hard en moeilijk zijn geweest voor de menselijke natuur. Hun groot Godsvertrouwen zal hen ech ter hierin hebben gesterkt en in de grootste moeilijkheden wisten ze hun leven op te voeren tot een hoog mystiek leven en hun klooster te ma ken tot een centrum van geestelijke en stoffelijke wel vaart. Met recht werd van ben getuigd, dat zij de grond leggers waren van de geeste lijke en stoffelijke welvaart. Hun devies was: vrede met God en de mensen en hier naar richtten zij al hun doen en laten. Zij mogen daarom voor Onze tijd een voorbeeld zijn. Van de eerste bewoonsters is niets meer békend. Geen enkele kloosternaam, noch van overste, noch van onder daan. Alleen dat zij kwamen uit het klooster Mariëndaal. en aldaar terugkeerden. Om de lezer echter een beeld te geven van het Cisterciënser- leven zoals het objectief in de voorschriften van de orde voor ons ligt en waarover be wijzen aanwezig zijn dat ze gedurende de allergrootste perioden in de Orde onder houden zijn, zal het des te meer interessant zijn voor de tegenwoordige lezer om een beeld te vormen van het nij vere en devote leven van die monialen. B ew oonsters. De zusters van onze Abdij dienden God volgens een strenge regel en stonden on der de geestelijke leiding van een strenge vader. Was het klooster eenmaal binnen het juridisch verband van de Orde Opgenomen, dan zorgde men er met een bijna overdreven ijver voor, dat, voor zover het mogelijk was, dezelfde gebruiken en obser vanties onderhouden werden als in de mannenkloosters. Uren van gebed en arbeid, kleding, voedsel, vasten, ont houdingen en stilzwijgen, al deze voorschriften waren identiek met die van de mon niken. De zusters van Mariënkroon droegen de volgende religi- euse kleding: een witwollen habijt, waarover een zwart scapulier, een lederen gordel en zwarte sluier. Gedurende het koorgebed en in de tijd die niet aan de handenarbeid bestééd werd, droeg men de zogenaamde kovel; dit was een zeer wijd wit kleed met lange en brede mouwen. Aan het hoofd van dit klooster stond een priorin. Zij bezat algehele rechtsmacht over al haar onderdanen, zo wel de koor- als lekenzusters. Al de overige ambten van 't klooster werden geheel vol gens haar goedvinden aan personen en voor de duur dat zij besliste, geschonken. Aan haar ook was voor zover deze niet direct het priesterlijk karakter droeg, de geestelijke zorg toevertrouwd. In het bestuur werd zij bij gestaan door een subpriorin. Deze moest waken over de uitwendige tucht in 't kloos ter, terwijl tevens aan haar nog de belangrijke taak was toevertrouwd de Zusters de talrijke ceremonies bij de koordienst aan te leren. De tijdelijke belangen werden behartigd door de „celleraria" en de „bursaria" waarvan de eerste steeds de nodige inko pen voor het klooster moest doen en het toezicht had op de lekenzusters, terwijl de tweede de kloostergelden on der haar beheer had. De gees telijke leiding van de jonge novicen was het werk van de novicenmeesteresse, die een kloosterlinge moest zijn, rijp van jaren en deugden. Men moet het religieuse enthousiasme kennen dat de vrome middeleeuuwers be zielde en ten andere de gees telijke vreugde voelen die de Regel van Vader Benedictus biedt om het kloosterleven te kunnen peilen. RAAMSDONK. Raadvergadering Openbare vergadering van de Raad der gem. Raams- donk op Donderdag 13 Nov. 1947 des namiddags om 7.30 uur. Agenda 1. Ingekomen stukken en mededelingen. 2. Voorstel met ontwerp besluit, om Ged. Staten te verzoeken een vergoe ding vast te stellen aan de raadsleden voor 't bij wonen der vergaderingen van commissies en afde lingen van de Raad. 3. Voorstel met ontwerp besluit tot toekenning van een vergoeding voor de leden en de secretaris VAN DE ECHO VAN HET ZUIDEN 22) Neen, ik geloof niet dat ik dit doen zal. Alan kreeg een kleur. Will Crosbie was één van de weinigen in het kamp die hij goed lijden mocht. Het was een ruwe klant, maar er was iets guls en innemends over hem. Hij was dan ook zeer populair. Alan had dikwijls met waar derende bewoordingen over hem tot Nan gesproken en dus Was hij nu niet weinig verrast door deze belediging. Een ogenblik keken de man nen elkaar een ogenblik zwij gend aan; toen vroeg Alan op hooghartige toon: Waarom niet? Wel, omdat ik geen lust heb de hand te geven aan een man die een vrouw zó bele digen kon, als u haar.! En hij keek veelbetekenend de kant uit, waar Nan bij het paard van Malcolm stond. „Gerech te hemel, man! Ben je blind en doof, dat je niet ziet de reinheid op haar gelaat en hóórt de waarheid in haar stem!Ik zou je zowaar liever een kogel door de kop jagen, dan je de hand reiken! Andermaal kreeg Alan een kleur. Hij antwoordde niet, maar was met de zadel- riem bezig, terwijl Nan en Malcolm afscheid namen. Zou Nan nu iets tegen hem zeggen, of zou zij óók wei geren hem de hand te geven? Hij durfde ze haar niet rei ken, uit vrees van een wei gering. Een storm van tegen strijdige aandoeningen be roerde zijn gemoed. Zij werd bleek, maar im pulsief stak ze hem de hand toe, terwijl ze zei: Goede-dag, Alan! Een ogenblik hield hij die vast in de zijne gesloten; toen vroeg hij: Als ik je onrecht aan gedaan heb, vergeef het mij aan, Nan. En in het zadel springend reed hij ijlings weg. Malcolm keek nog een paar maal om en wuifde het twee tal dat bij het warenhuis stond een laatste vaarwel toe. Maar Alan bleef strak voor zich uitturen met strenge, stroeve blik. Hij was die dag geen op gewekt gezelschap voor zijn neef en meer dan eens voelde deze er dan ook spijt van dat hij maar niet achtergebleven was en een paar dagen latei- was gevolgd met de postwa gen. Geen wonder nu ook dat Alan niet in een stemming was om te spreken. De blik van Nan achtervolgde hem en haar woorden klonken nog na in zijn gemoed. Laten die vier weken van samenleven, de lange uren die wij aan zijn bed waakten, voor mij spreken. En nü deden ze dit. Ofschoon hij zich al voorhield dat de wrede woorden die hij ge zegd had en de hatelijke naam waarmee hij haar ge noemd had, ruimschoots ge rechtvaardigd waren door de omstandigheden, kon hij zich dringen. Meer dan ééns hield toch die overtuiging niet op- hij zijn paard in; meer dan ééns voele hij neiging om te rug te keren en haar te sme ken, hpiar te zeggen, dat hij haar ohrecht had aangedaan; dat zij onschuldig was. Iedere keer verbood hem zijn trots en zijn vast vertrouwen in eigen oordeel, om zich dus te vernederen. HOOFDSTUK XI. Frances, op welk uur zei Malcolm ook weer dat hij Alan verwachtte? Niet op een bepaald uur, tante Marion. Alan schreef in zijn brief dat hij niet de trein kon opgeven, maar dat hij in de loop van de avond wel ko men zou. Is Malcolm naar 't sta tion? Ja, hij is gaan kijken of Alan ook soms met de trein van half zes kwam. Ik hoop het maar! Mrs. Courtenay keek eens nauwlettend naar haar nicht jes. Frances zat bij het ven ster en boog zich over haar borduurraam, terwijl ze ijve rig werkte aan een slinger van gele rozen op een ka stanje-bruine grond. Een ta feltje stond naast haar, met een paar van de soort gele ro zen die zij zo knap op het satijn afbeeldde; zijde van verschillende nuances lag op tafel. Frances was een zeer ele gante verscheining in haar witte japon met gele cein tuur. Ik moet morgen toch nog een paar kleuren zijde heb ben, zie ik nu; maar de rozen wil ik afmaken eer de origi nele verwelken. Dat moet je ook doen zoals je wilt, lieve! Mrs. Courtenay sprak op verstrooide toon. Het was een lange, slanke vrouw. Ze zag er veel jonger uit dan ze was; in waarheid telde ze een jaar of vijf en veertig, zes en veer tig. Ze was in het zwart met wit kanten kraag en man chetten. Ze droeg geen andere juwelen dan het diamanten pijltje als broche op de kraag en haar diamanten trouwring; aan haar voeten lag een al lerliefst, zijde-achtig wit fox- je, dat zij af en toe eens streelde. Ik hoop maar dat Alan niet in zo'n rusteloze stem ming zal wezen. Ik geloof dat zijn Afrikaanse reis hem geen goed heeft gedaan. Malcolm schijnt juist des te meer in genomen met „Fairholt", nu hij zo'n tijd van huis is ge weest. Als ik Alan niet zo goed kende, zou ik menen Wat, tante Marion? Ik weet niet. Ik heb wel eens gedacht of hij ook soms een ongelukkige liefde heeft. Heeft Malcolm je daar wel eens van gesproken? Neen, nooit! En ik ge loof dat u daar bij Alan ook niet bang voor hoeft te zijn. Hij is immers een vrouwen hater? Och, dat heet maar zo. Ik zou intussen wel willen dat hij trouwde. Financiëel kan hij het goed doen en hij zou gelukkiger zijn als hij een lief vrouwtje en een ge zellig thuis had, dan wanneer hij steeds ronddwaalde over de wereld. Ze zijn nu pas 9 maanden in Engeland en nu is hij al weer in Frankrijk, Italië en Noorwegen geweest. Hij heeft toch, dunkt mij, al genoeg gezien van de wereld. Het zou nu beter zijn als hij er eens wat goeds wilde ver richten. Dit was vrij streng gespro ken van mrs. Courtenay en Frances keek dan ook ver wonderd. U moet maar eens met hem praten, tante. Hij hecht immers zoveel waarde aan wat u zegt. Hij is altijd een lieve jongen geweest. Ik zal nooit vergeten hoe aardig hij was toen Malcolm geboren werd. Je moet wel bedenken, Fran ces, je oom is pas zo laat ge trouwd, dat Alan algemeen beschouwd werd als erfge naam van „Fairholt"; en ver reweg de meeste jongelui zouden jaloers zijn geweest op het neefje, wiens geboorte hem beroofde van zulk een grote erfenis. Maar Alan niet. En toen je oom stierf was hij als een vader voor Malcolm en als een broer voor mij. Je wéét, ik ben maar een paar jaar ouder dan hij en hij tel de pas drie en twintig toen ik weduwe werd. Ja, het klink ook altijd zo grappig als Alan u „tante" noemt. (Wordt vervolgd). der adviescommissie in gevolge del woonruimte- wet. Verzoek vah het bestuur der R.K. Jongensschool te Raamst onksveer tot medewerkirg om de no dige gelde beschikbaar te stellen voor herstel van door orlogsgeweld aan de scl )ol voor l.o. en u.l.o. tot gebrachte be- schadiginge met voor stel en o twerp-besluit tot het vei enen van de gevraagde medewerking. Verzoek va|i het bestuur der N.H. Scholen van Raamsdonkptot medewer king om dejiodige gelden beschikbaar te stellen voor herstpl van door oorlogsgewdd aan de school van gewoon lager onderwijs tè Raamsdonks veer, aan cfe school voor gewoon lajer onderwijs te Raamsdjnk(dorp) en aan de scrool voor uit gebreid 'laier onderwijs te Raamsd Inks veer toe gebrachte I beschadigin gen, met vorstel en ont werp-beslu lenen van medewerk! Verzoek vé van de Mai tot het ver- jie gevraagde het bestuur ULO-school voor meisj p te Raams- donksveer king om c den beschi len voor van drie lc eerste inric leslokalen en ontwer het geven vraagde m< Voorstel besluit tot ot medewer- nodige gel- Daar té stel- aanschaffing sen'aars voor ting der drie met voorstel -besluit tot san de ge lewerking. 2t ontwerp tij ziging van de verordening' op de le vering vaii electriciteit door 't gem triciteitsbec donk. Voorstel besluit tot liet ontwerp- ïet in eigen- ge strookje: Hoofdstraat entelij k elec- ijf Raams- dom overnemen van eni- grond in de ten behoeve van de aaijeg van trot toirs. Voorstel toj van een kaal te Raa met ontwe: het verlene: vraagde ere Voorstel n besluit om lege van Ai missarissen deropbouw doen tot or behoeve va ningen van grond, gele doel, toebi de Erven v Voorstel n besluit tot baar stellen diet voor h van een v leringsplan. het bouwen rrestantenlo- ïsdonk(dorp) >-besluit tot van het ge liet. :t ontwerp tij het Col- emene Com- roor de We- jroorstellen te ;eigening ten de noodwo- een perceel [en op San- horende aan n der Waals, et ontwerp- het beschik- van een cre- ;t ontwerpen lorlopig rio- Voorstel besluit tot de algemen ordening Raamsdonk. Voorstel nt besluit tot or bevoegdheic aan B. en 't ontwerp- ijziging van Politie-ver- >or de gem. ontwerp erdracht dei- van de. Raad inzake het verhuren v^n gemeente woningen. Voortsel rr$t besluit tot van kasgeld, 1948 bij doo afzonderlijk te wijzen instellingen. Voorstel m besluit tot van een R N.V. S. D. ontwerp- het aangaan mingen over B. en W. bij besluit aan ersonen en t ontwerp- ïet aangaan :kening-Cou rant overeenkomst met Lankhuijzen en Co's BaiH te Raams- donksveer (Ver het jaar 1948. Voorstel n|t ontwerp besluit tot het verlenen van garanti in de kos ten van eer nachttelefo nist. Verzoekschrft van het bestuur der Koninklijk Erkende Harmonie „De Eendracht" te Raams- donksveer, om gratis bë- Schikbaarstelling van het Heereplein te Raams- donksveer, teneinde daar op enige inrichtingen van vermaak te plaatsen, in verband met de viering van het honderdjarig be staan dier vereniging, met voorstel van B. en W. en ontwerp-besluit. 18. Voorlopige vaststelling der rekening van het ge meentelijk electriciteits- bedrijf, 't vleeskeurings- bedrijf en van' de ge meente over het dienst jaar 1945. 19. Goedkeuring der reke ning van het burgerlijk armbestuur, dienstjaar 1945. 20. Aanbieding van de be groting van het gemeen telijk electriciteitsbedrijf, het vleeskeuringsbedrijf, de gemeente en het bur gerlijk armbestuur met de daarbij behorende me- moriën van toelichting voor het dienstjaar 1948. 21. Ontwerp-besluiten tot wijziging der begroting van de gemeente en het gemeentelijk electrici teitsbedrijf over 19'47. Uitvoering „Het Clubke". In de zo goed als uitver kochte zaal van hotel Kop- pelpaarden trad de toneel vereniging „het Clubke" Za terdagavond voor het voet licht met een Indisch toneel spel in 3 bedrijven van Jo- han Fabricius „De rechte lijn". Het was de eerste maal dat „het Clubke" hier in Raams donk. speelde en we mogen gerust zeggen dat ze een uitstekende entreé heeft ge maakt. Het moeilijke stuk werd op uitnemende wijze vertolkt. Het moeilijke stuk werd op uitmuntende wij2e vertolkt. Wat bij andere amateurs nog al eens te wensen overlaat, was hier prima verzorgd. We bedoelen de rolvastheid. Er waren geen aarzelingen te besp'éuren en dat maakt di rect een goede indruk. Het spel was vooral in de eerste twee bedrijven aan de zake lijke kant, hoewel er zeer sterke karakters in moesten - worden uitgebeeld. Tot de uitblinkers behoren zeer zeker Wilco de Hond (Han v. d. Waals), de wils krachtige jongeman die zich in Indië opwerkte van smids jongen tot directeur van een spoorwegmaatschappij. Als zodanig staat hij vaak lijn recht met zijn ideeën tegen over de rijke bankier, zijn voornaamste geldschiëter Mr. Hardius (Gerrit Knaap). Deze laatste was wel één der bes ten; zijn imponerende stem, zijn manieren, kortom, alles stelde de zelfbewuste, succes volle zakenman voor. De makelaar was goed, maar zakte later iets af, hoe wel hij toch steeds meer dan voldoende bleef. De bijrollen van zendeling, Mr. van Buren de ex-direc- teur, Koerd Valk en Volders, werden goed vervuld. _Van de dames-rollen was Dolly (mej. Konings) de best gespeelde. Zij stelde zeer juist het winkelmeisje voor, dat geen gelijke tred had kunnen houden met Wilco" haar man, die zo'n carrière had gemaakt. Dieuwke begon zwak, maar herstelde zich en in het laat ste bedrijf was haar spel zelfs van hoog gehalte. Haar zuster Mary had o.i. levendiger moe ten spelen, maar zij was een aardig figuurtje in deze om geving en haar declamatie Was 2êer goed. Ook de klucht Wfts eèii succes. Het was een luchtige aanvulling op het tamelijk ihoeilijke toneelspel. Hierbij blonken uit de tyran, (mr. Wittebol) met de ge- imiteerde stem van Peter Pech en Rampoen. Alles bij elkaar een klate rend succes voor „het Club ke" en wij zijn er van over tuigd dat Raamsdonk haar een volgende maal met nog meer sympathie zal ontvan gen. Feestdag ie Elshoui ter ere van de Z Eerw Heer Van Engelen als Missionaris in Bhts-lndië. Zondag 9 November vierde de Mariëndonkstraat feest. De Zeereerw. Heer van En gelen was uit zijn Missiege bied teruggekeerd. Een buurt- comité werd gevormd en er werd besloten hem op Zon dag 9 November kerkwaarts te geleiden, en dat de Eerw. Pater een plechtige H. Mis zou opdragen. Hard is er door de buurt bewoners gewerkt om de ou derlijke woning een feestelijk aanzien te geven. Twee grote bogen verrezen en bij de eer ste boog prijkte een „Wel kom" tot de Missionaris van bloemen. Het geheel gaf een feestelijke aanblik. De auto, waarmee de Mis sionaris met zijn ouders naar de kerk werd gebracht, werd begeleid door bruidjes, ter wijl de kerkelijke r anfare en de Zangverenig,.io, _jiden uit Elshout, hun medewerking verleenden. De plechtige H. Mis werd opgedragen door de Missio naris, die geassisteerd werd door de Zeereerw. heer Rooij- ackers, Rector van het St. Norbertusgesticht en de Zeer- eerwaarde Heer kap. van den Berg, beiden alhier. In de feestpredicatie die de Zeereerw. Heer Pastoor hield onder de H. Mis, wenste hij de Missionaris, alsook zijn be minde ouders en zijn verdere familie geluk met zijn behou den terugkeer in zijn Vader land, in zijn geboorteplaats Elshout. Spr. schetste de vele en moeilijke arbeid van de Missionaris. Hij spoorde de gelovigen aan om de 3 Pau selijke Genootschappen te steunen en te blijven steu nen. Aan het slot van zijn predicatie zeide de gewijde spreker dat men zou trachten de v. Engelenkrans, waarvoor de belangstelling tijdens de -oorlogsdagen verslapt was, wederom tot grotere bloei te brengen. Na de H. Mis stond een grote menigte bij de ouder lijke woning opgesteld om de Missionaris te ontvangen. De heer Joh. van Venrooij was de eerste spreker die namens de buurtvereniging de Mis sionaris toesprak. Namens al le buurtbewoners riep hij hem een hartelijk woord van welkom toe in zijn dierbaar geboortedorp Elshout. Het was reeds 12 jaar geleden dat de Missionaris Elshout ver liet. Hij was gegaan met een blij hart, wetende dat er ginds zo ontelbaar velen op hem zaten te wachten. Zwaar was het afscheid voor hem, maar nog zwaarder voor zijn dierbare ouders, die hun zoon misschien voor altijd zouden moeten missen. Hij riep de vreselijke oorlog die over ons land kwam en waarvan ook de Missionaris zo ontzettend veel onder(- vinding had gehad, in herin nering. De verbinding tussen hem en Nederland was ver broken. In zeer lange tijd hoorde hij niets van z'n dier bare ouders, familieleden en van zijn Abdij. Met de be vrijding kwam bij zijn fami lie de grote spanning; hoe zou het hun priesterzoon ma ken? En toen er tijding kwam was dit hun gelukkigste ogen blik. Ook bij alle buurtgeno ten, zelfs in de gehele paro chie Elshout, was de vreugde groot. Dagelijks keken zijn ouders uit naar de langver wachte tijding dat hij thuis zou komen en zij leefden in grote spanning. Alle buurtbe woners meenden dat zijn thuiskomst zo maar niet in stilte mocht voorbijgaan en kwamen reeds maanden ge leden bijeen om de ontvangst voor te bereiden. En eindelijk is dan de tijd aangebroken dat hij als Pries ter en Missionaris van de Els hout in hun midden vertoeft. Er was dus vandaag reden tot dankbaarheid en vreugde. Namens alle buurtbewoners wenste hij hem van harte ge luk met zijn behouden thuis komst en hij hoopte dat de tijd die hij in Elshout door bracht een prettige en aan gename tijd moch^ zijn. Ook naar zijn ouders en broer gingen hun gelukwensen uit. Tot slot sprak hij de wens uit dat God hem nog vele ja ren mocht sparen, opdat hij nog veel en vruchtbaar werk mocht verrichten voor zijn Kerk en' voor de arme heide nen in Brits-Indië. Door één der bruidjes werd onder een toepasselijke decla matie een buurtgeschenk aan geboden, n.l. een beeld van de Wonderbare Moeder van Elshout. Hierna zong de zangvereni ging het „Ave Maria". Namens de zangvereniging sprak de heer Frans v. Wezel, die ook aan de Missionaris en zijn familie de hartelijkste ge lukwensen aanbood, en hem Tegen het krieken van de morgen, toen de eerste stre pen licht al over het dek glansden, slopen Terry en Berry uit hun hutten en be gaven zich naar één der red dingsboten. „Deze boot ligt het verste van de brug af", - zei Terry, „er is niet veel kans dat zij iets zullen merken". Berry kroop vast in de boot, terwijl Terry de nodige handgrepen verrichtte om hem te laten zakken. Het duurde niet lang of de boot hing buiten boort. „Zakken!" beval Terry op fluisterende toon. Langzaam en statig daalde de reddings boot met de twee beren naar de golven. Eerry kreeg het wel een beetje benauwd. „Vind je het ook niet koud en donker?" vroeg hij ang stig, toen het water steeds dichterbij kwam. „Dat is een kwestie van wennen", antwoordde Terry opgewekt, „over een uur is de zon op en dan zijn we al les vergeten. Als we flink doorroeien zijn we vanavond nog in New York". één wèlvéfdiendë rust toé- wenste, om daarna met her nieuwde kracht zijn missie werk weer te kunnen her vatten. Hij verzekerde hem dat ook in het kader der ver enigingen Elhout's Missionaris niet vergeten wordt. Na de hulde van de heer v. Wezel, kwam een Eerw. Zuster der Bewaarschool met een tiental kleutertjes een hulde brengen. Een hartelijk compliment had hij voor deze kindertjes. De kerkelijke fanfare die'na dien zijn vrolijke klanken had laten horen, sloot de fees telijkheden. Enkele mooie nummers bracht zij ten ge hore. Bij monde van de heer v. d. Brink, voorzitter der Fanfare, werd de JVIissionaris harte lijk toegesprokën. Als ver schillende sprekers, aldus de heer v. d. Brink, al 't woord hebben gevoerd, valt het niet meer mee om iets nieuws te zeggen dat men nog niet weet. Gaarne sloot spr. zich aan bij de gelukwensen dooi de andere sprekers naar vo ren gebracht. Hij schetste in het kort de moeilijkheden en het leven van de Missionaris. Spr. was pas drie jaren hier en kende de Missionaris niet persoonlijk, maar wel de hoogachting die men hem toedroeg in Brabant en spe ciaal in Elshout. Hierna zong de zangvereni ging „Uitspanning door In spanning": hij leve lang. De kerkelijke fanfare speel de het „lang zal hij leven". Na al deze drukte kreeg de Missionaris dan het woord. Men kon het hem aanzien dat hij zeer onder de indruk was door de warme hulde aan hem gebracht. Hij wist geen woorden om te danken, voor alles wat Elshout hem op deze dag had geboden. Dit alles gaf blijk van hun volle medeleven met hem en de Missie. De moeilijkheden voor de Missionaris waren groot en veelvuldig. Gehele vreem de volksstammen, verschil lende talen, verschillende mentaliteiten. De eenzaam heid noemde hij echter de grootste moeilijkheid. Thans echter wilde hij vol-, staan met zijn dank uit te spreken voor alles en aan al len. Ook aan het adres van de Zeereerw. Heer Pastoor Versteeg, voor diens vrien delijke woorden tot hem en zijn ouders gericht. Een „lang zal hij leven" der fanfare en een driewerf hoera! sloot deze plechtig heid. Elke vereniging werd een geschenk aangeboden on der couvert. Hierna keerden allen huiswaarts. Des middags werden de kinderen uit de buurt getarc- teerd op chocolade, cacao en koeken. Alles bijeen een ge slaagd feest en warme hulde voor een Missionaris. ELSHOUT. Algemene ledenvergadering van de Bond van Konijnen en Pluimvee-fokvereniging „Elshout en Omstreken". Op Zaterdag 8 November des avonds om 8 uur, hield bovengenoemde vereniging (E.E.O.) in de zaal van dhr. M. van Huiten een ledenver gadering. De voorzitter de heer C. M. J. Verhoeven uit Heusden, opende deze bijeenkomst op de gebruikelijke wijze en heette allen van harte wel kom, vooral de heer Melis, die na een lange periode de vergaderingen niet meer had bezocht. Hierna werden de notulen voorgelezen, die onveranderd werden goedgekeurd. Verschillende ingekomen stukken werden voor kennis geving aangenomen. Verschil lende punten uit het veran derde tentoonstèllings-regle- ment werden door de voorz. voorgelezen. Indien de leden wensten, werd dit door hem dan nog nader uiteengezet. De inschrijvingsbiljetten werden uitgereikt voor de Voor gezonde regelmaat MIJN HARDT tentoonstelling op 13 en 14 December. De dieren worden vandaag ingekooid, terwijl ze Vrijdag zullen worden ge keurd door de heer Boers uit Tilburg. De inschrijvingsfor mulieren moeten ingeleverd zijn op 29 November in een dan te houden vergadering bij de heer M. van Huiten. De tentoonstelling zal plaats vinden bij dhr. P. van Huiten. Van de rondvraag werd door enkele leden gebruik ge maakt om te informeren hoe of het stond met de toewij zing van het krachtvoer der konijnen. De voorz. antwoordde dit te hebben besteld en dat men er t.z.t. wel iets van zal ver nemen. Niets meer aan de orde zijnde, sloot de voorz. deze bijeenkomst op de gebruike lijke wijze. Gedenksteen gevallenen. Op initiatief der R.K.A.B. afdeling Elshout, is in de kerk alhier een gedenksteen ge plaatst met de namen van hen die tijdens de bevrijding van ons vaderland zijn ge vallen in onze parochie. Een initiatief dat zeer ze ker prijzenswaardig is. St. Nicolaas door onze parochie. Traditie-getropw zal ook dit jaar St. Nicolaas met zijn ge volg een rondrit maken door onze parochie. Enige dames zullen hierbij hun gewaar deerde medewerking verle nen om gelden en giften in natura in ontvangst te ne men. Indien er genoeg ge geven wordt zullen de heren van het Oranje-comité en ook de dames wel zorg dragen dat het onze jeugd aan niets ontbreekt. Deze rondwande ling staat onder leiding van het Oranje-comité en de ker kelijke fanfare zal de Goede Sint op zijn reis door Els- hout's straten volgen en een nummertje ten beste geven. Laat ons het Oranje-comité in staat stellen St. Nicolaas zijn inkopen te laten doen voor de kinderen, die daar voor in aanmerking komen. Dit kan bereikt worden door Uwe hulp. Sport. In het café van de heer v. Berkel te Waalwijk had een treffen plaats tussen het eer ste viertal van de biljartclub W.B.C. uit Waalwijk en het eerste viertal van de biljart club E.E.B.C. uit Elshout. De uitslag is als volgt: W.B.C. E.E.B.C. P. v. SchijndelL. Kuipers 150— 58 L. v. BerkelH. Brok 84150 W. LamersG. Klerkx 64—100 L. v. Engelen Fr. Spierings 10096 398—404 E.E.B.C. uit Elshout won deze vriendschappelijke ont moeting met zes caramboles. Hoogste serie P. v. Schijndel met 43. Heden, 13 November zal de return wedstrijd worden ge leverd in het café van de Kin deren Klerks te Elshout, clublokaal van E.E.B.C. TE KOOP: 4 Stoelen en 2 Armstoelen Schrijfbureau (fl. 110. Kinderwagen, Poppenwagen Autoped. Bevragen BAARDWIIKSCHESTRAAT 26 WAALWIJK. TE KOOP 8 W. L. HENNEN 5'/2 meid. tegen de leg. 1 H0LL. HERDERSHOND 4 mnd. bij J. VAN HEESCH, Laageinde 1 WAALWIJK.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1947 | | pagina 2