JCehAtnumm&K.
De Echo van het Zuiden
Fa. J. C. PULLES-AARTS
PERSONEEL voor alle afdelingen
ENKELE JONGENS
MET KERSTMIS EN NIEUWJAAR
KERSTKRANSEN,
WEINACHTSTOLLEN,
WORSTEBROODJES,
KERST-APPELBOLLEN,
SCHUIMTAARTEN,
MOSCOVISCH-TAARTEN
KLEIN GEBAK.
1
Aflapper
>2
Overledersnijders
2
Overhalers
1
Kantenschrooier
4
meisjes voor de
Schouwspel
MET SPIJS-VULLING
stationsstraat 6.
schoenfabriek j. de louw
alsmede
Voor spoedige indiensttreding gevraagd:
VERDER
vakbekwame schoenmakers
voor alle afdelingen.
HOOG LOON. PRETTIGE WERKKRING.
n.v. rex schoenfabrieken
d r u n e n.
tilburg.
De sfeer
van Kerstmis.
FiJOS. v. ASTEN-WOIFS
nog af te gevejjn
j eu;gdtoneel
door Chris Hoflands' toneelgroep
„TOM POES
EN DE BETOVERDE SPIEGEL"
DANSSCHOOL KEES VAN KOOTEN
zaal „thalia" waalwijk.
nog een DANSCURSUS VOOR
BEGINNERS te organiseren.
No. 103 - Woensdag 24 December 1947
nieuwjaarswens
nieuwjaarswens
leveren wij U
BESOIJENSESTRAAT 52 WAALWIJK
vraagt:
die opgeleid kunnen worden in de
snijderij en onderwerk-afdeling.
KONINKLIJKE LIEDERTAFEL
OLDïenir óeS Tïlon iagn ar ós -
OPERA FRAGMENTEN VÜO 1
23-26-28-30-31 JANUARI EN 1 FEBRUARI 'US
INDE SCHOUWBURG METROPOLE l
Laat, als het buiten koud is,
een echte huiselijke stemming
in Uw woning heersen.
Schenk met extra zorg gezette
DOUWE EGBERTS koffie
en thee. Die wordt
i dubbel genoten
ligt in een K/ND ER L Eb/KANl van
ZOMERSTRAAT 52 T«l. 3343 TILBURG
W. Legh. 6 mnd. f6.en 7 mnd.
a. en t. de leg f6.50 b. st. Barnev..
Rh. Isl. Reds, Patrijs Legh., Excheq,
Legh' 7 mnd. a. en t. de leg f7.50
p.st. Gekr. Ras 7 mnd. f6.p. st.
W. Legh. br. '46d.d.rui f4.p.st,
Excheq. Legh., Patr. Legh., Barnev.
Rh. Isl. Reds br. '46 f5.p. st.
Khaki Campb. Eenden 7 mnd. a.
en t- de leg f4.50 p. st. Witte Ind.
Loopeenden 7 mnd. f6.p. st.
HOENDER BTDR IJ F
Mulderslaan 12,
VEENENDAAL,
Waalwijkse Kring voor Kunst en Wetenschap.
DONDERDAG, 1 JANUARI
om 2.30 in de Gildebond
Plaatsen <1.- <0 75 10.50.
Plaatsbespreker) (a 10 ct.)
Leden Kunstkring: Dinsdag 30 Dec. 2 3.30
Niet-ledenWoensdag 31 Dec. 2-3.30 aan de zaal
Ons groot succes en verschillende aanvragen, hebben ons
er toe gebracht
Aanvang: 2e ZATERDAG IN JANUARI 9 uur.
Inschrijving vanaf heden aan Zaal „THALIA".
KERST Mi
FEEST V/LN VREUGDE.
Kerstmis is steeds een
sfeervol, prettig feest ge
weest. Viert Engeland 't met
veel plumpudding en kussen
onder de mistletoe en Duits
land met wijn en vele en gro
te geschenken, in onze Neder
landse gezinnen is de Kerst
vreugde inniger, intiemer.
Het waren steeds de meest
gewijde uren van het jaar,
wanneer wij elkaar na de
Nachtmis een zalig Kerst
feest wensten en 's avonds bij
het schijnsel van een rood
lampke en wat kaarsjes, voor
een eenvoudig stalleke de ou
de kerstliederen zongen bij de
stemmige muziek van een vi
ool.
Wij voelden in die uren de
blijdschap die de herders on
dervonden bij de blijde bood
schap van de engel. Wij von
den dan bij de kribbe de
vrede, waarvan zij vervuld
waren, toen Maria, volgens
een oud kerstlied, hun zacht
jes vroeg heen te gaan, want
het kindje begon te slapen.
En wij zagen weer het ou
de verhaal zich. afspelen; hoe
God een mensenkind werd
van een arme, eenvoudige
moeder, die geen ander bed
had dan een kribbe en hem
niet veel meer kon geven dan
haar liefde; de Goddelijke
onbegrijpelijkheid van dit ge
beuren was ons dan niet lan
ger vreemd en wij begrepen
de les die God ons hiermede
gaf: slechts in de eenvoud
ligt de ware blijheid. Als alle
mensen de woorden van Von
del ter harte namen, wanneer
hij zingt:
„Komt, ghy koningen
[en heeren
„U hier spieglen in dit
[licht:
„Jesus zal U ootmoet
[leeren,
„Die zijn hof in stallen
[sticht.
dan zou de vreugde van het
Kerstfeest eerst volmaakt zijn.
Wij moeten als kinderen
zijn, die met blije ogen voor
het stalleke staan, meeleven
met het gebeuren en mede
lijden hebben met het kind
en zijn moeder. Wij moeten
begrijpen dat dit, waarin voor
ons slechts poëzie schuilt,
voor hen harde werkelijkheid
was en dat zij dit alles voor
ons doorstaan hebben.
Vieren wij Kerstmis als 't
begin van het verlossings
werk, vieren wij Kerstmis als
kinderen, eenvoudig en on
gekunsteld, dan zullen wij de
vreugde die het Kerstkind ons
vermag te geven, in volle
omvang genieten.
FEEST VAN VREDE.
Een scherper tegenstelling
als tussen onze huidige, be
wogen wereld en de vredige
sfeer in de velden van Beth
lehem in die eerste Kerst
nacht, is wel haast niet denk
baar. Hier vorsten en staats
hoofden, die elkaar hun
„rechten" betwisten, hun vol
keren in de oorlog slepen en
over ontelbare gezinnen leed
en angsten brengen. Daar de
vorst van alle vrede, die zijn
recht op ons zondige mensen
niet eist, die vrede brengt aan
alle mensen van goede wil en
in alle gezinnen eensgezind
heid en liefde.
Veel heeft de Kerstkribbe
ons in deze te leren. Onze
wereld is verdeeld in twee
dracht en vijandschap, de
mensen haten elkaar of zijn
onverschillig voor het lot van
hun broeders, omdat de bood
schap, die twee duizend jaar
lang met telkens hernieuwde
aandrang over de wereld
heeft geklonken nog steeds
niet is verstaan, omdat de
mensen, waarvan de meesten
ongetwijfeld van goede wil
zijn, temidden van hun be
slommeringen en in de be
krompenheid van hun egdïs-
me, geen oor hebben voor 't
Goddelijk gebod van de lief
de.
Wat baten conferenties en
besprekingen, zo men zich
niet opmaakt om naar Beth
lehem te gaan, om er de Vre
desboodschap te vernemen en
van het kind te leren, waarin
de ware vrede bestaat; zo
men niet tracht voor het eigen
hart de vrede en de rust te
zoeken, die men slechts vin
den kan in God.
Wil Kerstmis 1947 de duur
zame, echte vrede brengen,
dan zullen we eerst vrede
moeten sluiten met God, onze
medemens en ons zelf; dan
zullen de liederen die wij
zingen in onze kerken en bij
de bomen en stallekens, hei
lige beloften moeten zijn, dat
wij de Goddelijke boodschap
na zullen komen.
Wanneer wij dan onbevan
gen en kinderlijk als de her
ders en eenvoudig en nederig
als de drie wijzen dit jaar
Kerstmis gaan vieren, dan
zullen wij de vreugde en de
vrede vinden die het Kerst
kind ons in overvloedige ma
te schenken zal.
ALS GE UW
gelezen wilt hebben in
alle plaatsen der Lang
straat en Omgeving dan
is een
in „DE E C H O" nood
zakelijk, maar ook vol
doende.
Geeft ze dus tijdig op I
Geen gunstig ogenblik
voorwaar, om met zijn ver
zoek te voorschijn te komen.
Maar toch zette Angus door.
Zijn vader keek hem over
zijn bril aan en riep veront
waardigd:
„Op jezelf gaan wonen!
Wat een nonsens, terwijl je
hier zo'n heerlijk tehuis hebt
en al wat je hart maar be
geert".
Nu, het eind van de zaak
was, dat Angus, na afloop
van het onderhoud, nog geen
streep vooruit was.
Maar op de ochtend van de
vier-en-twintigste riep de
oude heer zijn zoon bij zich
en die was getroffen door 't
nu waarlijk ziek uitzicht van
zijn vader. Hij had donkere
schaduwen onder de ogen en
om de mond een onheilspel
lend blauwe tint. Hij was ook
iets zachter gestemd en begon
bijna plechtig:
„Jongen, je slavernij is bij
na ten einde. De oude tiran
zal je niet langer plagen. Mis
schien heb ik er ook verkeerd
aan gedaan je altijd bij mij
te houden. Ik heb je nooit in
de gelegenheid gesteld een
eigen plaats in de wereld in
te nemen, maar dat komt: ik
wilde mijn jongen om mij
heen hebbennog zo graag
wat van hem genieten!"
Toen sloot de oude heer de
ogen en zó slecht zag hij er
in waarheid uit, dat Angus
zich ongerust over hem
maakte en zich haastte hem
te verzekeren:
„Ik beloof u, Vader, dat ik
by u zal blijven, zo lang u
dit graag hebt".
„Hoor eens, jongen, ik zal
je nu vandaag al mijn Kerst
cadeau geven, maar je moet
het nog niet open maken vóór
Nieuwjaarsdag. En nu ga ik
zien, of ik wat slapen kan".
Dit zeggende wendde de
oude heer zich om en Angus
ging zachtjes de kamer uit,
terwijl hij het wel heel aardig
van zijn vader vond om er zo
vroeg bij te zijn met zijn
Kerstcadeau, al veranderde
dit intussen niets aan 't droe
vig feit dat hij geen geld had
om wat te kopen voor Sybil.
Ja, hij bezat nog één stuk
van waarde: een massief zil
veren sigarenkoker en die
zou hij ook niet verkópen
maar belenen.
Zo gezegd, zo gedaan: vier
pond rijker trad hij uit de
bank van lening en besloot
een armbandhorloge te kopen
voor Sybil; hij wist dat dit
één van haar vurigste ver
langens was en tegelijk was
het een nuttig cadeau.
Sybil had tussen de drup
peltjes door van de drukke
huishouding, en voornamelijk
's avonds nadat de broertjes
en zusjes naar bed waren,
een zijden das voor hem ge
haakt; een bruine, zijn lieve
lingskleur. Gelukkig had zij
op Kerstavond gelegenheid
die aan zijn huis te laten be
zorgen.
's Avonds 2at zij alleen;
haar stiefmoeder was naar
een concert en daar werd ge
beld. Het was de brievenbe
steller die een pakje bracht:
een doosje, dat bleek te be
vatten een snoer paar-
len!Het pakje was niet
eens aangetekend; toch leek
het een kostbaar collier
Ze deed 't eens om en ging
de paarlen hoe langer hoe
mooier vinden. Onder in het
doosje lag een klein reepje
papier, waarop stond: „Een
Kerstcadeau van een oude
man".... Wacht!"
Dit is alles.
En wat betekende die bood
schap: „Wacht?"Toch
leek het of dit enkele woord
haar moed insprak en veel
kalmer en gelukkiger ging ze.
die avond naar bed.
De Kerstochtend brak aan
en Sybil ging met de kinde
ren naar de kerk. Toen zij er
weer uitkwamen, stond An
gus aan het hek. Ze zond de
kinderen vooruit; hij stak de
arm door de hare en vol in
nigheid fluisterde hij haar
toe:
„Een gelukkige Kerstmis,
liefste!"
In enkele woorden had een
verzoening plaats, waarna
Sybil hem vertelde van het
geheimzinnige Kerstcadeau
met het briefje er bij.
„Allereerst moet ik je nog
een bedanken, kindje, voor
je verrassing aan mij. Je ziet,
ik draag ze en ben er wat
trots op!"
Vervolgens haalde hij het
bandhorloge te voorschijn en
deed haar de armband om de
pols.
„O, hoe prachtig!" juichte
zy.
Nadat zij nog even thuis
was aangelopen, mocht Angus
haar de hele dag meenemen
naar het huis van zijn vader.
Ze waren er maar met hun
drieën, maar de oude heer
was bijzonder hartelijk en
scheen te genieten van het
Het geval was zó Sybilen
Grey en Angus' Norton had
den elkaar al jaren lang lief
gehad en ze waren nog niet
dichter bij hun huwelijk, dan
op de dag van hun verloving.
Sybil was ongeduldig, Angus
driftig en zo kwam het dat
die twee, die elkaar toch in
nig liefhadden, elkaar links
lieten liggen. Het engagement
was niet rechtstreeks verbro
ken, maar de betrekkingen
werden „opgeschort".
En nu was het vier dagen
vóór Kerstmis en Angus had
niets om voor Sybil een pre
sentje te kopen. Hij had ook
geen benijdenswaardigv lot,
want zijn vader was een in
gebeelde zieke, die zijn enige
zoon altijd om en bij zich wil
de hebben, hem niet zelfstan
dig had laten gaan en hem
enkel van een niet al te ruim
zakgeld voorzag.
Sybil had een stiefmoeder
een hele troep stiefbroer -
tjes en -zusjes. Vandaar dat
zij thuis al heel slecht gemist
kon wórden en dan ook steeds
vastgehouden werd door haar
stiefmoeder. Zij was zes-en-
twintig en hij dertig; dus wa
ren ze wel op een leeftijd om
zelfstandig te zijn. Nu had
Angus wel een zeer goede op
voeding genoten, maar een
bepaalde vakopleiding niét
en de baantjes liggen niet op
geschept voor iemand, wie 't
aan kruiwagens ontbreekt.
Zó leek het de jongeman een
onhoudbare positie en hij zou
die avond nog eens ernstig
praten met zijn vader.
De oude keek op, toen zijn
zoon het vertrek binnen
kwam.
„Nog niet uit bed, Vader?"
begon Angus op opgewekte
toon.
„Wat zou ik, ziek
ben, nu óp doen?"
als ik
