„DE TWEE KOLOMMEN" WAALWIJK.
I
-ledenavond DANSEN
n
PRODENT
HET SLACHTOFFER
ó&utoMX>&.ie.i(kedKij.(L „8e <S6ang.$th,aat"
U/ees verstanefiej... koep PRODENTJ
van 19 t. m. 23 uur. hh
H.H. AUTOMOBILISTEN.
UIT INDIE.
FEUILLETON
De Echo
ook UW ^Blad.
BELANGRIJK! BELANGRIJK!
Thans is keuze maken niet meer moeilijk
Wij leveren U „De GROTE WAGEN in de KLEINE KLASSE
FORD 2,2 liter, 4 deurs, geheel nieuw, met 8 cylinder Y8 motor.
maakt parelwitte tanden
werkt mede aan het opsporen
van Nederlandse kinderen in
Duitsland, het verleende hulp
bij de repatriëring van Neder
landers uit Duitsland en In-
dië en de afdeling Intendance
nam de technische verzorging
op zich voor het verzenden
van 764000 pakketten. Dit al
les en nog meer doet 't Rode
Kruis, welks teken HULP
betekent.
Het Nederlandse Rode Kruis
is geen gewone vereniging,
omdat het door een Koning
werd opgericht, terwijl het
geen subsidies krijgt.
Helpt dus het Rode Kruis!
Makassar, 24 April 1948
Dit is mijn eerste Echo-brief,
die ik vanuit een wachtlokaal
schrijf; tenminste officieel heet
zo'n ding wachtlokaal, maar het
stuk zeil, waar de wacht hier in
huist, kan moeilijk op deze naam
aanspraak maken.
Rondom mij zitten de kerels die
vannacht en morgen het kamp
moeten bewaken. Korporaal Vis
ser, de wachtcommandant, staat
op en roept de namen af van hen
die moeten gaan aflossen. De
man naast me wordt wreed ge
stoord in zijn pogen om 'n puzzle
tot een goed einde te brengen. De
jongens stellen zich buiten op,
enkele zachte commando's en aan-
me tijd achter de rug. We hebben
gelukkig slechts een hoogst enkele
keer van een wapen gebruik be
hoeven te maken.
We hebben er vele vriend
schapsbanden gesmeed, zowel met
burgers als met onze donkere wa
penbroeders van het K.N.I.L.
Door de prachtige correcte hou
ding van de soldaten hebben we
ongetwijfeld ons steentje bijge
dragen voor een goede ontwikke
ling in Indonesië. Vaak hebben
we de bevolking geholpen aan
voedsel en vooral met geneeskun
dige hulp. Ik heb gezien hoe sol
daten op wacht, van welk onder
deel weet ik niet, dat doet er ook
niets toe, hun gehele nachtrant-
Onze medewerker, Simon van Adelberg, zendt ons een paar aar
dige tekeningen van kamp en tent, waarin onze jongens verblijven.
Zij werden vervaardigd door Jan Meijs, van de reg.voorl.dienst.
wijzingen, dan een getik van de
patronen, de grendel er achter en
'n minuut of 10 later staan ze op
post om 2 uren in de duisternis
te staren.
Het rs zo ver.
Het hing al lang in dt lucht, er
zijn veel geruchten door 't kamp
gegaan, maar nu is het toch zo
ver, we gaan Makassar verlaten.'
Het wel e^n verandering
zijn, maar toch, we gaan nieuwe
streken en avonturen tegemoet,
we gaan meer van Indië zien.
Ondanks de zware diensten
voor velen onzer, hebben we in
Makassar een goede 'en aangena-
soen aan vrouwen en kinderen
weggeven.
Elke dag werden inlanders, en'
vooral kinderen, in de hospitalen
en ziekenzaaltjes in de kampen
geholpen, volkomen belangeloos.
Dankbare ogen en trimah-kassih
toean is het loon, maar 't is ge
noeg. Zelfs ziekenbezoek vond
plaats. Jan Bakkeren is meer dan
eens de kampong in geweest om
zijn patiënen te bezoeken en me
dicijnen te brengen. ,,Ze noemen
me toean dokter" zei )an met ge
rechtigde trots.
In de stad werden velen onzer
liefdevol in gezinnen opgenomen.
Ze vonden hier een, ik zou bijna
zeggen, tweede thuis, daar kan ik
van meepraten. Een jong gezin
nam mij op en probeerde mij een
zo aangenaam mogelijke tijd te
bezorgen. Ik vermeld dit omdat ik
zoiets uiterst lofwaardig vind. 't
Is voor die mensen een risico om
hun geheel vreemde jongens in
huis te nemen. Misschien is het
wel de reden dat allen in krijgs
gevangenschap (knijp gezeten,
zegt men hier) hebben gezeten en
de eenzaamheid in al zijn gruwe
lijkheid hebben gekend. Wellicht
kunnen wij hen hiervoor niet de
dank brengen die de goedheid van
die mensen eist, maar ze kunnen
verzekerd zijn dat onze dank heel,
heel groot is, ook al stamelt hun
„pleegkind" slechts „dank u
wel". Voor onze ouders in Ne
derland moet dit een heel groot
stuk van hun ongerustheid weg
nemen. Een ander lofwaardig feit
dat ik zeker moet memoreren, is
de vriendschap die ontstaan is
tussen ons en de Indonesische sol
daten. Met hen, de Ambonezen,
Timorezen, Boeginezen, Javanen
en hoe ze verder heten, gingen we
op patrouile, stonden we op
wacht. We liepen en sliepen
naast elkaar, we leerden elkaar
onze taal, zij vertelden over In
dië, wij over Nederland. Een jon
gen vertelde van zijn woohplaats,
toonde foto's, tekende de platte
grond van zijn huis. „Kijk, hier
sliep ik, toen ik nog th-uis was",
zegt hij.
Zo heeft ons verblijf in Makas
sar, ondanks de bar slechte lege
ring, ondanks die rare nassi, ab
soluut goede vruchten afgewor
pen, dat getuigt een gezegde van
een bruine vriend van mij „Laat
ze ons maar gerust kerels sturen
als deze soldaten" Als er onder
mijn lezers een is die nog gelooft
dat onze taak het voeren van een
koloniale oorlog is, dan wens ik
dat hij zelf eens hier komt kijken.
Dit woord, evenals het afgrijse
lijke begrip rassenhaat, vindt men
nergens bij onze militairen.
Het St. Jorisvuur brandt.
Zoals li bekend zal zijn, vieren
23 April de padvinders van de
gehele wereld de St. Jorisdag. Het
hoogtepunt van die feestdag is
's avonds het kampvuur, en na
tuurlijk was de wens van ons,
padvinders, dat, ook al zitten we
in Indië, het St. Jorisvuur ontsto
ken zou worden. De Wellfare-
officier, die alle ontspanning re
gelt was, zelf padvinder, er da
delijk voor te vinden. „Maar",
zei hij, „nu niet alleen voor ons,
maar voor het gehele bataljon".
Dat vonden we een pracht-idee,
alle soldaten van elke stand en
gezindte verenigd rond het vuur
op de feestdag van de grote rid
der. Vrijdagavond werd het vuur
ontstoken; aanvankelijk wilde het
niet goed branden, maar met wat
rietmatten en bamboe ging het
wel. Dat bamboe is reuze spul.
Zoals u weet, is het hol riet, ech
ter op bepaalde plaatsen zit er 'n
afscheiding. De holte tussen twee
zulke afscheidingen is gevuld met
riet. Op het vuur liggend, zet de
lucht uit en met een knal vliegt
de zaak uit elkaar, hetgeen een
prachtige vonkenregen tot resul
taat heeft.
Het kampvuur was er niet een,
zoals we het gewend zijn; het
was bijna beter, spontaner in ie
der geval en toch hebben we de
gebruikelijke vorm gehandhaafd.
„Hoort, zeg 't voort" klonk, ca
nons werden gezongen, yells knal
den door ons kamp, zelfs het tra
ditionele St. Jorisverhaal ontbrak
niet. Heel wat- nummertjes wer
den ten beste gegeven, ook al
moest er iemand met zijn haren
bijgesleept worden. Die iemand
was Gerrit Donders uit „de Kets".
Ik heb al eens meer gewag ge
maakt van Gerrit's humoristische
capaciteiten, nu moet ik het weer
doen, door een belofte die ik hem
gedaan heb.
Dat komt zo.
We zaten al een minuut of tien
te zingen en niemand was nog met
een nummertje op de proppen ge
komen. Men zei mij: „Iemand
moet beginnen". Terstond dacht
ik: „Dat moet Donders doen".
Ik ging hem zoeken enik
kon hem niet vinden. Toen ik
voor de tweede keer door de om
standers liep, kwam hij aange
wandeld. Ik klampte hem direct
aan en Gerrit deed zijn nummer.
Het kampvuur was een drie kwar
tier verder, toen Jantje Heeswijk
uit Uden achter me kwam staan
en zei dat Donders nog maar een
nummertje moest doen. Samen
gingen we hem zoeken, maar ons
slachtoffer was spoorloos.
Dan is ie in de tent.
Inderdaad, hij was in de tent
en, wat erger was, hij lag op bed.
Nu is een soldaat een moeilijk
wezen om uit zijn bed te krijgen,
dat kan de sergeant van de week
getuigen, die ons elke morgen
moet wekken. Gerrit bleek, wat
dit betreft, een uitstekend soldaat.
Op mijn vraag, of hij nog een
nummerje wilde geven, was het
antwoord: „Nee, ik moet t' altijd
doen, laat nu maar eens een an-
de de zaak opknappen".
Dat is waar, altijd als er iets
te doen is, moet Gerrit de lachlust
opwekken. Dat heb ik hem Vrij
dagavond niet verteld, maar dat
kan ik nu wel doen.
Hij wilde dus niet en tóch
moest hij mee.
Al mijn overredingskracht mo
biliseerde ik om hem tot inkeer te
brengen. Meer dan een kwartier
lang heb ik zitten preken, smeken,
ketteren, vleien, enz. Jantje Hees-
wijk deed het niet minder. Einde
lijk begon hij bij te draaien. Jantje
lichtte zijn klamboe, ik trok aan
zijn benen enGernt ging zit
ten. Maar 't pleit was nog niet
gewonnen en dus een nieuwe
preek.
Eindelijk zei Gerrit: „Vooruit
dan, mer gij zet ut precies in den
Echo, dan kan ons moeder ut le
zen".
Dat beloofde ik.
In triomf voerden wij hem naar
de kampvuurcirkel. Gerrit droeg
een kostelijk verhaal voor van ,,'t
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
Naar het Engels.
18)
De jongeman, die door de
klerk en de kruier dadelijk
geïdentificeerd zou kunnen
worden, zei: dat de kist die
zelfde avond nog gehaald
werd. Hij gaf de kruier 2
shilling en de man bege
leidde hem naar de taxi,
hield het portier voor hem
open en sloot het weer. De
koetsier werd orders ge
geven om naar Euston te
rijden en toen de kruier on
der de andere bagage ook
een paar geweren in foe
draal zag, kwam hij tot de
gevolgtrekking dat de jon
geman zeker ergens heen
reisd», waar hij aan de jacht
zou deelnemen.
Toen de weken verliepen
en er maar niemand kwam
om de zwarte kist af te ha
len, besloot men de kist
open te maken om er op die
manier achter te komen wie
de eigenaar was, zodat men
zich met hem in verbinding
kon stellen, want men
meende dat ze vergeten
was.
Vanmorgen nu werd de kist
geopend en, tot algemene
ontsteltenis, ontdekte men
er het lijk in van een jon
geman van een jaar of vier,-
vijf en twintig, dat nog goed
geconserveerd was; - blijk
baar door een vergissing
van de moordenaar, die
chloorkalk had gebruikt in
plaats van ongebluste kalk,
waardoor hij zeker het lijk
zo gauw mogelijk had wil-
len laten oplossen, terwijl
de chloorkalk juist een be
derfwerende uitwerking
heeft! Het lijk was zó goed
bewaard gebleven, dat de
trekken makkelijk te her
kennen vielen!Wat de
sensatie nog verhoogde was,
dat de klerk en de kruier
beiden verklaarden, dat het
gelaat van de vermoorde
lijkt op dat van de jonge
man, die de kist daar op 12
Augustus aan het bureau
had laten zetten.
Hoofd, rug en armen van 't
lijk zijn gekneusd en de
dood werd veroorzaakt door
verstikking. Om de strot
heen zijn duidelijk afdruk
ken van krachtige handen.
De uitspraak van de dokter
luidt, dat het slachtoffer in
de rug moet zijn aangeval
len en na een vreselijke
worsteling werd geworgd.
De politie hoopt weldra de
jongeman die de koffer aan
het goederen-bureau heeft
laten zetten, te arresteren.
Inspecteur Kendal van Scot
land Yard is belast met 't
geval.
Hieronder volgen de be
schrijvingen van de ver
moorde en van degeen die
de zwarte koffer aan het
Victoria-station heeft laten
zetten.
Met steeds toenemende af
keer las Roger de beschrijving
van zijn uiterlijk.
De politie zocht hem dus en
hij werd gebrandmerkt als 'n
moordenaar. Even tevoren
was hij juist een lichtpunt
gaan zien in zijn toekomsten,
nü had zijn ellende haar top
punt bereikt!
Hij kon maar één gunstig
punt ontdekken en dit was,
dat het enige tijd zou duren
eer de identiteit van het lijk
kon worden vastgesteld. Maar
de man van de taxi zou de
politie wel inlichten, van
waar hij hem had gebracht
naar Victoria-station en naar
Euston en als Hobson zich de
koffer herinnerde en hetgeen
er op 12 Augustus was voor
gevallen Misschien was
de politie al onderweg om
hem in St. James's Palace Ho
tel te zoeken!
Clodagh zou ook in het ko
mend rechtsgeding betrokken
worden en hij stelde zich al
haar ongelukkig gezichtje
voor, als ze hém. in de bank
van de beschuldigden zag zit
ten!
Een huivering liep hem
door de ledematen toen hij
zich herinnerde hoe vele
nachten hij geslapen had in
de kamer met de vreselijke,
zwarte kist, waarin het ver
minkte lijk van Geoffrey was
gewrongen!Eindelijk be
sefte hij het duivelse in Sco-
bell's plan en het in-boosaar-
dige van zijn natuur! Hij
herinnerde zich zijn vriende
lijke manieren; zijn goede ka
meraadschap, zijn voorgewen
de belangeloosheid. Wat een
verwonderlijk goed acteur
was die man!Hoe had
hij, met vriendelijke overre
ding en met tactvol ontzien
van zijn gevoelens, hem ge
leidelijk gebracht tot die af-
schuwelijke maskerade!
En wat zou hij nü doen?
Het liefst zou hij maar weg
lopen, zich verbergen voor
eenieder. Maar het was im
mers onmogelijk om zo in
eens te verdwijnen; door dit
te ondernemen zou hij zijn
zaak grof benadelen, want dit
zou als het ware een stille
bekentenis van schuld wezen.
En hoe moest hij nu han
delen? Het was dwaas
heid om aan te nemen, dat
die zou terugkomen. Hij had
zeker zijn spoor goed verbor
gen gedurende de afgelopen
maand. Neen, Scobell moest
hij maar schrappen uit zijn
berekeningen en hij moest
onmiddellijk beslissen wat 't
beste was om te .doen, onder
deze verschrikkelijke omstan
digheden. Ieder ogenblik kon
hij gearresteerd worden en
waarschijnlijk dezelfde dag
nog, als hij terugkeerde naar
het hotel!
Ineens, daar kwam de ge
dachte bij hem op: hij zou ze
vóór zijn; rechtstreeks naar
Scotland Yard gaan en daar
zijn lezing geven van het ge
val. Waarom zou hij zich niet
aanbieden om de politie te
helpen op alle mogelijke wij
ze, waardoor ze misschien
Scobell nog in handen kre
gen? Waarschijnlijk zou
den ze hem wel onder bewa
king stellen, maar ze konden
toch geloof staan aan hetgeen
hij vertelde?
Ja, dat kwam hem nog het
beste voor en dus zou hij de
koe bij de horens vatten.
Hij wenkte de kellner na
derbij, die hem steeds had
gade geslagen, betaalde, ver
liet het restaurant en riep
een taxi aan:
„Naar Scotland Yard!"
klonk het, kort en beslist.
HOOFDSTUK XV.
Roger vat de koe bij
de horens.
Zijn gevoelens gedurende
de korte rit waren verre van
aangenaam. Maar tegen de
tijd dat hij de plaats van zijn
bestemming bereikte, was hij
geheel zichzelve meester. Om
vijf minuten vóór vijven was
hij bij de afdeling „Crimineel
Onderzoek". Daar hij in de
krant gezien had dat het ge
val was opgedragen aan In
specteur Kendal, vroeg hij
dan ook onmiddellijk naar
hèm. De sergeant van politie
tot wie hij het woord richtte,
nam hem goed op en vroeg:
„Wat verlangt u van In
specteur Kendal, sir?" Hij is
vanmiddag bijzonder druk be
zet!"
„Ik wilde hem spreken naar
aanleiding van het geheim
aan het Vietoria-station. Ik
kan hem enkele waardevolle
inlichtingen verschaffen. En,
als hij mij niet ontvangen kan
dan zal ik terugkomen".
„Ik zal u aandienen, sir.
Wilt u mij maar volgen?"
Al gauw kwam de sergeant
terug met de boodschap:
„Inspecteur Kendal is be
reid u dadelijk te ontvangen,
sir" waarop hij hem vóór
ging door een lange corridor
en hem een deur aanwees.
(Wordt vervolgd).
Pèrdespul" en later kwain hij met
een creatie van Pastoor met een
machtig geestige preek. Midden in
de preek donderde hij tot zijn
s.m.i. „Majoor Cortvrieud, zit nie
te sloape in de kerk, dé moetteop
oeë nest doen" en even later
„Luitenant Bakker, doe dè roam
dicht, want 't trekt".
Geen wonder dat de hilariteit
groot was.
Nou, moeder Donders, ik heb
tnijn woord gehouden en Gerrit in
de krant gezet, maar ik moet er
bij zeggen, hij heeft het dubbel en
dwars verdiend.
Tot de volgende keer en dan
op Java.
SIMON.
VLIJMEN.
Groot concours van het Kruis
booggezelschap Rozenjacht ter ge
legenheid van 't 50-jarig bestaan.
Zaterdag 1 Mei,
Om ruim 3 uur werd de Edel-
achtb. heer burgemeester v. Hout
en Mevr. v. Hout afgehaald door
het bestuur van Rozenjacht met
medewerking van de harmonie
Concordia. Op het feestterrein
werden zij ontvangen door de
voorzitter van Rozenjacht. De
Edelachtbare heer burgemeester
sprak een openingswoord, waarna
door een bruidje aan Mevr. van
Hout bloemen werden aangebo
den. Daarna sprak de voorzitter
van het feestcomité, de heer van
Bokhoven, een extra woord tot
de Edelachtb. heer burgemeester
en het deed spr. genoegen dat de
burgemeester steeds overal pre
sent en altijd paraat was. Daarna
overhandigde de voorzitter het
vaandel, geschonken door de kas
telein, de heer A. van Vugt, en
werd dit, na onthuld te zijn door
Mevr. v. Hout, in de standaard
geplaatst. Hierna werden de ba
nen geopend door de burgemees
ter en het concours nam een aan,
vang.
Hard werd gestreden om de
prijzen van Zaterdag en 3jef van
Beijnen uit Haarsteeg behaalde 'n
extra prijs op de personele baan,
terwijl Gemert een beker verdien
de met het tweede viertal.
Met de regen als spelbreker
verliep het concours, dat Zondag
werd voortgezet. De prijzen wer
den behaald als volgt
Klasse A.:
Kampioen: „Spruit wordt een
boom" Oisterwijk.
Ie pr. „Rozenjacht" Eindhoven.
2e pr. „Na arbeid vermaak",
Rosmalen.
3e pr. „Vreugde onder ons"
Helmond.
4e pr. „Vriendenkring" Gemert.
5e pr. „Lust en vermaak" Hel
mond.
Koningskruis: A. v. Diesen van
„Rozenplant in 't woud" Tilburg.
Erekruis: A. Verrijken, Molen-
schutters, Helmond.
B klasse:
A. Dankers, „Vreugde onder
ons", Helmond,, kampioen.
Ie pr. „Rozenplant in t' woud"
Tilburg.
2e pr. „Heidebloem" Helmond.
3e pr. „Vriendenkring" Gemert.
4e pr. „Heidebloem" Schijndel.
5e p. „Spruit wordt een boom"
Oisterwijk.
C klasse:
v. Mol, kampioen, „Vrienden
kring" Veldhoven.
Ie pr. „Rozenjacht" Eindhoven
82 punten 2e pr. „Heidebloem"
Schijndel 75 p.; 3e pr, „Vrienden
kring" Veldhoven 74 p.; 4e prijs
„Oefening in de Wijngaard" Til
burg 73 p.; 5e pr. „Heidebloem"
Helmond 72 p.
Extra aanbiedingen:
le pr. „Vreugde onder ons"
Helmond 55 p.: 2e pr. Vrienden
kring" Gemert 54 p.; 3e pr. „Hei
debloem" Schijndel 54 p.; 4e pr.
„Onderlinge Vriendschap" Haar,
steeg 53 p.
Gouden medaille „Vrienden
kring" Gemert 37 p.
Jubileumbeker „Vriendenkring"
Gemert 42 p.
2e pr. Prins Bernhard-medaille
„Rozenjacht" Eindhoven 38 p.
Dagprijs voor Zaterdag: beker,
„Vriendenkring" gemert, tweede
viertal, 82 punten.
Personele wedstrijden:
le pr. Th. van Gestel, Haar
steeg, 232e pr. A. van Beers,
Tilburg, 23 3e pr. Mej. M. Ver
hagen, Rosmalen, 23 4e pr. Sjef
van Beijnen, Haarsteeg, 225e
pr. M, van Schijndel, Gemert, 22;
6e pr. A. van Dongen, Tilburg,
22 7e pr. v. Rixel, Helmond, 22.
Geluksprijzen:
le pr. Mej. v. Ierland 38 p.;
2e pr. Viegten, Tilburg 36 p.; 3e
pr. Mej. Kuijs, Haarsteeg 36 p.;
4e pr. W. Moonen Vlijmen, 35 p.;
5e pr, H. van Overdijk, Vlijmen
35 punten.
Terug uit Indië.
Na Dinsdagmiddag de gehele
middag gewacht te hebben, keer
den Dinsdagavond ongeveer 10
uur de oorlogsvrijwilligers Jo
Broeren en Egbert v. Esaonk na
een verblijf van ruim 2J^ jaar in
Indië, in hun woonplaats terug.
De buurtvereniging Juliana Bern-
hard liet deze behouden thuis
komst niet ongemerkt voorbijgaan
en een prachtige boog was ge
plaatst voor de woning van Eg-
bert v. Esdonk met mooie ver
lichting. De blijdschap werd ze
ker nog verhoogd, toen Mevr. v.
Hout namens de buurtvereniging
een welkomstwoord sprak en Eg-
bert een nieuw rijwiel overhan
digde. Diep onder de indruk dank
te Egbert voor de hartelijke ont
vangst en vooral voor 't rijwiel.
Vele bloemen en gelukwensen
kwamen binnen van heren gees
telijken, edelachtb, heer burge-
meesetr, gemeentebestuur, R.K.
Thuisfront, voetbalveren. Vlijm'.
Boys, te veel om alles op te noe
men.
Jo Broeren werd 's avonds ver
welkomd door familie en buren
en Woensdag was het de huldi
gingsdag. De buurtbewoners had
den een prachtige gevelversiering
aangebracht en bij monde van de
voorzitter van de buurt Pastorie
straat werd hem een welkomst
woord toegesproken en een fraai
cadeau overhandigd. De harmonie
Concordia bracht een serenade,
daar Jo Broeren hiervan lid was
en de voorzitter, de Edelachtb.
heer burgemeester v. Hout, ver
welkomde Jo en hoopte dat hij
spoedig weer zijn beste krachten
aan Concordia zou geven. Tijdens
zijn rede vroeg spr, enkele minu
ten stilte voor de gevallenen in
Indië, waaronder helaas ook een
onzer.
Jo Broeren dankte in korte
woorden voor de huldiging.
Evenals bij zijn kameraad wa
ren gelukwensen en bloemen bin
nengekomen van geheel de bevol
king, van hoog tot laag. Van de
rijwielhandelaar H. de Vaan ont
ving Broeren een fiets voor zijn
bewezen diensten in de granaten-
tijd, met welk cadeau deze zeer
verblijd was.
De Pastoriestraat verwacht
binnenkort wederom een oorlogs
vrijwilliger, Janssen, welke thuis
komst ook niet stilzwijgend zal
voorbijgaan.
OFFICIAL FORD DEALER
Grootstraat 137 W A A L W IJ K. Teleff 425
r. -
Goede Service Ruime voorraad onderdelen,
Verdere Prijsverlaging bij FORD I
De 24 PK. 2-deurs „ANGLIA" nü I 3300—
De 30 PK. 4-deurs „PREFECT" nü f 3800—
Voor zuinigheid, betrouwbaarheid, comfort, ruimte en nu ook voor de uiterst
lage prijzen zijn de „Anglia" en de „Prefect" de aangewezen FORD auto
mobielen voor Uw keuze bon in de 2.4 L. klasse.
Vraag niet naar „tandpasta" maar
eis Prodent! Alleen deze sublieme
tandpasta, met de heerlijk frisse
smaak, bevat het beroemde dis-
pergon dat tandsteen verwijdert en
nieuwe afzetting ervan voorkomt.
Tandsteen is zo vaak het begin
van tandbederf! Wees verstandig:
borstel tweemaal per dag Uw tan
den met Prodentga tweemaal per
jaar naar de tandarts voor controle.
Vergeet bovendien niet Uw tand
vlees zacht te masseren!
Flinke tube 30 ct.
Zeer grote tube 45 ct.
ttV.. PRODENT AAMeisfOOM
P 294
ËiÉÉÉÉl
