WA
WIK
Waalwijkse en Langstraatse Courant
DE EERSTE DAGEN
DJOKJA.
IN
HEEMKUNDE
Van 't oude Snijdersvak tot
de voorname Kleermakerij.
in SPRANG-CAPELE
De 50-jarige fa. De Greeff-Verwiel zet
'n 200-jarige kleermakerstraditie voort.
Korte Berichten
De straatbelasting
wordt weer teruggebracht
op het oude niveau.
DE WERKNEMENDE
MIDDENSTAND.
I
MAANDAG 24 JANUARI 1949
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukker ij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Redacteur-Verslaggever
W. v. d. MEE Jr.
DE ECHD HEI ZUIDEN
72e JAARGANG No. 8
Abonnement
15 cent per week
1.95 per kwartaal
2.25 franco p. p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1878.
Bureaux GROTE STRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38.
SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
TEL.-ADRES „ECHO".
ii.
De bevolking van Djokja
was danig beduusd door de.
uit de lucht vallende soldaten
en door de overrompeling van
Djkja's verdedigers.
Zondag was Djokja uitge
storven; de mensen uit de
kampongs tussen het vlieg
veld en de stad waren ge
vlucht. De jarenlange propa
ganda, die de Nederlandse
soldaten als baarlijke duivels
had afgeschilderd, had zijn
werk goed gedaan.
Uit vrees waren dan ook
aanvankelijk vele mensen ge
vlucht. Hoe verbaasd echter
waren ze toen bleek dat de
Blanda's helemaal geen moor
denaars waren, maar gewone
jongens, die allen Maleis
spraken en sigaretten en
voedsel weggaven.
Toen §én groep militairen
in tde kampong kwam, die op
een strategisch punt lag, om
daar een mitrailleurpost in te
richten, sloeg de inwoners de
schrik om het hart. Nu zouden
ze allemaal gedood worden en
de vrouwen en kinderen weg
gevoerd of misschien wel op
gegeten. Eljc huis van de kam
pong gingen ze binnen en de
mannen moesten allemaal bij
een komen. Ja, nu zouden ze
doodgeschoten worden, want
er stonden grote wapens.
Maar er gebeurde niets; de
mannen werden gefouilleerd
en weer naar huis gestuurd,
sommigen kregen zelfs siga
retten. Nu durfden de vrou
wen ook komen kijken. Er
kwam een soldaat en die
sprak hen toe in hun eigen
taal. Hij zei dat ze niets te
vrezen hadden, als ze maar
precies deden wat de soldaten
wilden. Ze mochten niet meer
buiten komen als het donker
was en niemand mocht de
kampong uit. Ze mochten ook
niet bij de wapens komen en
ook niet bij het huis waar de
„toean besar" woonde.
Ja, dat zouden ze allemaal
doen en ze kregen weer moed
en durfden zelfs vragen of er
nog rijst kwam. Ja, morgen
kwam er rijst en iedereen die
een wapen of munitie bracht
kreeg extra rijst en sigaretten.
Toen kwamen er nog meer
soldaten in de kampong met
rare kastjes op hun rug, waar
mee ze praatten en die ant
woordden ook. En er waren
weer anderen die kwamen
spuiten en met poeder gooien,
't Stonk wel een beetje, maar
de wandluizen waren weg.
Wat hadden de Blanda's
toch mooie spullen. Ze be
hoefden zelfs geen vuur te
maken. Ze hadden een ma
chine waaraan ze even pomp
ten en dan was er vuur. Alles
brachten de Blanda's mee,
zelfs water en veel sigaretten.
Heel de kampong rookte al en
ze hadden nog meer sigaret
ten.
Zo ongeveer moeten de ge
voelens van de Dessa-bevol-
king geweest zijn, toen wij in
hun kampongs kwamen. Een
verschrikte bevolking, die
spoedig over de schrik heen
was.
In de stad zelf was het pre
cies zo. De inwoners waren
geheel overdonderd. Ze keken
hun ogen uit toen het grote
convooi van de T.-Brigade
Djokja binnentrok. De huza
ren met hun tanks en vecht-
wagens, de artillerie, de Genie
met bull-dozers en bruggen
en honderden auto's met het
meest uiteenlopende mate
riaal. Zeven uur lang duurde
de intocht en de toeschouwers
vielen van de ene verbazing
in de andere. De jongens van
het convooi waren doodmoe.
Gelukkig hadden ze geen te
genstand gehad, maar een dag
en een nacht in hitte en regen
is geen pleziertochtje.
Voor de troepen in Djokja
was de aankomst van de co
lonne een opluchting, want nu
hadden we vervoer en vooral
zware wapens. We waren nu
uit ons isolement en we juich
ten. Want ingesloten te zitten
met als zwaarste wapen een
mortier, is tamelijk onbehaag
lijk. Nu k'on ook de stad van
bommen' e.d. gezuiverd wor
den. De pioniers hadden han
den vol werk. Het is onge
looflijk wat een hoeveelheid
munitie in Djokja was opge
slagen. Een officier zei, dat
er genoeg was om er alle
grote gebouwen in Nederland
mee op te blazen.
Djokja, vroeger één van de
mooiste steden, is verwaar
loosd en vervuild. De belang
rijke installatie's als de cen
trale, het telefoonkantoor, fa
brieken, drukkerijen enz. zijn
intact, maar verwaarloosd.
Grote gebouwen zijn vuil en
bezaaid met wandluizen.
De voedseltoestand is zeer
precair. De vorstenlanden, die
vroeger zo rijk waren, zijn
arm ;er heerst armoede. Maar
gelukkig zijn de meeste sa-
wahs nog goed en kunnen
spoedig weer bebouwd wor
den. En nu is er geen T.N.I.
meer die de rijst opeist.
Met de eerste troepen kwa
men deskundigen van het Ro
de Kruis en de Regering mee
om de toestanden te onder
zoeken. De eerste week gin
gen reeds convooien met
voedsel en kleding voor de
bevolking naar de nieuw be
vrijde gebieden. Het binnen
lands bestuur moet in de
nieuwe gebieden gebeel opge
bouwd worden. Evenwel de
oude vorsten bieden hun
diensten aan. Zo heeft de soe-
soekoenan van Soerakarta 't
bestuur over zijn land weer
op zich genomen, andere zelf-
bestuurders volgen zijn voor
beeld.
Voor de troepen waren de
eerste dagen zeer zwaar. Voor
de aankomst van de grote co
lonne moest bijna iedere man
worden ingeschakeld om de
stad tegen eventuele aanval
len te beschermen. Gelukkig
bleven die aanvallen beperkt
tot wat nachtelijke beschie
tingen en een paar mortier-
bommen, die op de stad wer
den afgeschoten zonder scha
de aan te richten.
Vrij spoedig kwam er weer
leven in Djokja. Vele oud-
employé's bieden hun dien
sten weer aan en binnen niet
al te lange tijd zullen vele in-
stantie's en fabrieken 't werk
hervatten om in vrijheid mede
te werken aan de opbouw van
Indonesië.
„uijt orderen der heere
„borgemeesteren Heijndri-
„kus haagen en Antonie
„kuijsten is het dorp van
„besooijen deebet aan C:
„de Greef 1784 den 31 ian-
„nuarij voor H: van lieijst
„eenen jas gemaakt be-
„loopt met verschot van
„gaaren 2-2-0
„Voldaan Mav 1784 C: de
„Greef"
EEN ZEER OUDE
WAALWIJKSE FAMILIE
Dit is de tekst van een kwi
tantie die in 1784 werd afge
geven en de oudste is, waar
van het origineel nog bewaard
is gebleven. Men kan dus ge
voeglijk aannemen dat de
snijdersstiel reeds 200 jaar
van vader op zoon is overge
gaan. Zodat het geen nieuwe
zaak was die in 1899 werd op
gericht, maar als het ware de
consolidering van een oude
traditie.
Over oude tradities ge
sproken, er zijn zeer interes
sante bijzonderheden aan het
licht gebracht betreffende de
familie de Greeff, waaruit
bleek dat deze reeds rond
1400 in Waalwijk gevestigd
waren. Terwijl het niet on
waarschijnlijk is dat men de
stamboom nog een tweehon
derd tal jaren in het verleden
door kan trekken.
In ieder geval staat vast
dat in 1492 een Jan die Greeff
schepen was van Waalwijk, in
welke hoedanigheid hij door
een aantal die Greeff's werd
opgevolgd. Terwijl ook vast is
komen te staan dat gedurende
enkele generaties het borge-
meestersambt van Besoyen
door de de Greeff's, die enige
•■tijd naar dat dorp verhuisd
waren, is waargenomen.
Rond 1745 zou dan de eer
ste kleermaker uit de familie
de grondslag hebben gelegd
voor de gerenommeerde firma.
Een paspoort in 1670 aan
een de Greeff verstrekt, was
aanleiding tot deze navorsin
gen.
GEEN FABRIEK
MAAR EEN AMBACHT.
Was het voor tweehonderd
jaren, zoals blijkt uit boven
staande kwitantie, een Cor
nells de Greef (f) die de
grondslag legde, in 1899 was
het wederom een Cornells de
Greeff die de grote stoot gaf
tot de huidige nationale repu
tatie van het bedrijf, dat
steeds een ambacht is geble
ven, waarvan het product
geenszins een massaproduct
is, maar dat door de jaren
heen steeds het persoonlijk
stempel heeft gedragen van de
makei-, en daarnaast afge
stemd was op de persoonlijk
heid 'van de drager. Ieder
stuk dat de ateliers verlaat is
een handwerkproduct, dat
steeds moet worden aange
past aan het comfort en de
steeds wisselende smaak van
zeer verschillende mensen.
Van machinale reproductie
bij een geslaagd model is
geen sprake, fabrieksgehei
men en patenten zijn begrip
pen die dit bedrijf niet kent.
Hier leeft nog het ambacht,
hoewel aangepast aan de tijd,
voort in zijn oude vormen.
Dit werk, aldus de heer de
Greeff, kan men beter ver
gelijken met de scheppingen
van een kunstschilder, dan 't
product van een fabriek.
Door de jaren heen heeft
zich 't bedrijf, zoals we reeds
zeiden, een nationale reputa
tie verworven. In 1899 kwa
men in de boeken 25 namen
voor, die ook nu nog regel
matig daar in staan. Thans
zijn het de zoons, de klein
zoons, zelfs reeds de achter
kleinzoons van degenen die
vóór 50 jaar reeds blijk ga
ven een goed product te waar
deren. Zo bedient men nu in
een geval 12 klanten, allen
afstammelingen van een klant
in 1899. En op deze wijze
vormde zich 96% van de hui
dige cliëntèle.
NOG MEER JUBILEA.
Naast het 50-jarig bestaan
van de fa» de Greeff-Verwiel,
naast het 200 jaren uitoefe
nen van het oude snijders
ambacht, worden er oog meer
jubilea gevierd. Zo zijn er
onder het personeel 2 gouden
jubilarissen, n.l. de heren H.
Heynen en Th. de Peffer, 4
kleermakers die meer dan 40
jaren in het bedrijf werk
zaam zijn: de heren A. van
Mier, A. de Vaan, L. Hessel-
berth en J. Swinkels en 11
die er langer dan 25 jaar zijn.
Is dit waard gevierd te wor
den?
Dan is er nog een jubila-
resse: de dameskleermakerij
„Grevering", Koninginnegr.
1A in Den Haag viert haar
bescheiden, maar welverdiend
10-jarig bestaan.
Er zijn dus nog al enkele
titels voor het feest op 1 Fe
bruari a.s. Doch dit is niet de
reden waarom wij aandacht
wijdden aan deze firma. Neen,
ons treft vooral de gestage,
sensatieloze ontwikkeling van
een oud bedrijf, dat zweert bij
het ambachtsproduct, wars is
van alle moderne productie
middelen, een persoonlijk
stempel wil drukken op ieder
stuk en zodoende de naam
van Waalwijk niet met sen
sationele reclame en een over
stelpende stroom van produc
ten, maar met eerbied voor 't
ambacht heeft uitgedragen
door geheel Nederland.
VORRINK GAAT VOORUIT.
Volgens een verklaring van
de geneesheer-directeur van
het ziekenhuis te Nyköping,-
ontwikkelt de toestand van de
heer Vorrink zich in gunstige
richting, aldus meldt A.P. uit
Kopenhagen. Rekening hou
dende met zijn kwetsuren is
zijn toestand bevredigend. Hij
deelde voorts mede, dat de
familie van de heer Vorrink
hem had gevraagd, of 't mo
gelijk zou zijn de patiënt naar
Amsterdam te vervoeren; de
rugfractuur maakt dit echter
onmogelijk.
VOLKSKUNDE
en DIALECTIEK.
In een vorig artikel werden
enkele van de vele facetten
die het begrip „Heemkunde"
omvat genoemd, o.m. 't leven
der bevolking, haar bestaan,
haar taal, haar gewoonten en
gebruiken, het historische ont
staan en ontwikkeling daar
van. Kortheidshalve en ge
makshalve wordt dit alles
vaak genoemd „Volkskunde
en Dialectiek".
Dialectiek. De streektaal.
Eén van de meest interessan
te terreinen van de heemkun
de. Onze eigen streek heeft
zo'n grote verscheidenheid
aan streektalen, dat hier voor
ieder die er enige interesse
voor toont, een prachtig stu
die-terrein, maar meer nog
een mooie gelegenheid voor
„liefhebberijen" open ligt.
Neem b.v. de streeknamen.
Hoe komen wij in Waalwijk
aan namen als „de Overik,
de Zeinen, de Driessen, de
de Gezeitens?" In Baardwijk
aan „de Eerste-, Tweede- en
Derde Brug?" In Drunen aan
„de Noulanden, de Braken,
de Voorste- en Achterste
Dwerg, de Pessaert, de Klin-
kaert en de Fellenoord". In
Oudheusden aan „de Rukens".
Verschillende van de plaat
selijke namen zijn vrij ge
makkelijk te verklaren, bijv.
de Hooibroeken onder Oud
heusden. „Broek" is moeras
sig terrein; Hooibroeken is
dan een moerassig terrein dat
voor hooiland wordt gebruikt.
Wellicht zijn verschillende
van de hiervoor genoemde
streeknamen ook vrij eenvou
dig te verklaren. Hoe komt 't
dat gezegd wordt „hij komt
van Bork", maar „van den
Elshout", „van de Nunent"
(Udenhout)? Waarom wordt
in de gestelde gevallen voor
de plaatsnaam het lidwoord
„de" gevoegd? Denk niet dat
de dialectiek dit alles wil ver
klaren, alleen constateren er
van is reeds alleszins de moei
te waard. Neem het dialect
van twee plaatsen als Waal
wijk en Drunen. In Waalwijk
zegt men: „ties voor mekaar",
in Drunen: „ties voor meka
ren" (Het is voor elkaar).
Waalwijk zegt „huis", Raams-
donksveer „hois". Dit alles
om U enkele voorbeelden te
noemen.
Volkskunde omvat o.m. de
folklore, de streekkleder-
drachten, de feesten en ge
bruiken die steeds op een be
paalde dag of in ongeveer de
zelfde tijd van het jaar ge
vierd worden. Voorbeelden
van dit laatste: kermissen; St.
Maarten; St. Nicolaas; Oude
jaar; Driekoningen, die over
al in ons land gevierd werden
of worden, of de Paaswei in
het Oosten van ons land, het
bokenbranden in de duin
streek van het Westen van
ons land, het vlöggelen te
Ootmarsum, alsmede de ver
der kerkelijke hoogtijdagen
als Pasen, Pinksteren, Kerst
mis, waarvan de kerkelijke
viering gepaard gaat met tra
ditionele gebruiken, verder
bid- en dankdagen voor 't ge
was en de visserij, enz. enz.
Ook dit zijn slechts enkele
voorbeelden van de vele on
derwerpen, waarmee zich „de
Volkskunde" bezig houdt.
Enorm veel werk op het
gebied van Volkskunde en
Dialectiek wordt verzet door
de Koninkl. Akademie voor
Kunsten en Wetenschappen
te Amsterdam, die ieder be
langstellende volgaarne met
raad en adviezen ter zijde
staat.
Nadere inlichtingen over de
Akademie verstrekt het Se
cretariaat der Vereniging voor
Heemkunde te Waalwijk.
Te Borkum zal aan de Wad
denzee een 50 meter hoog
beeld van de zegenende Chris
tus worden opgericht als
vredesteken voor voorbij
varende schepen. De kosten,
die men op een millioen mark
raamt, zullen door Amerika
nen opgebracht worden.
De 38-jarige arts De B.
uit Den Haag, werd vrijwel op
slag gedood toen hij te Venlo
met grote snelheid tegen een
barricade reed, waarmede de
grensovergang na-ar Herungen
permanent versperd is. In het
donker is De B. de verkeerde
weg opgereden en heeft hij
de grensversperring niet of te
laat bemerkt. De auto werd
geheel vernield.
NOGMAALS HET VERSCHAREN VAN VEE.'
Vrijdagavond kwam de raad van Sprang-Capelle weer in
openbare vergadering bijeen, bij afwezigheid van de heer
Adr. v. d. Heijden, wegens ongesteldheid.
Na een nieuwjaarsrede van de burgemeester, kon deze mede
delen dat de begroting voor 1949 ook reeds door Ged. Sta
ten was goedgekeurd, wel bijzonder vlug.
Dan kwam nogmaals het verscharen van vee ter sprake,
maar nu zal het toch wel de laatste keer zijn geweest.
Een verheugend bericht voor velen was ook dat de straat
belasting weer op het oude peil kon worden teruggebracht.
Nieuwjaarsrede Burgemeester.
Alvorens tot het behandelen van
de agenda over te gaan, gaf de
burgemeester een korte beschou
wing over het afgelopen jaar. In
1948 waren geboren 160 personen,
131 personen hadden zich in de
gemeente gevestigd, 43 waren er
overleden, terwijl er 190 vertrok
ken waren, zodat het inwoner
aantal van 5712 was gestegen tot
5770.
Nog steeds was er een schrei
end gebrek aan woningen, maar
ondanks alle pogingen was het
gemeentebestuur er niet in ge
slaagd om een enkele m3 bouw
volume voor 1948 te krijgen. De
burgemeester sprak de stellige
verwachting uit, dat men dit jaar
gelukkiger zou zijn.
Hij bracht dank aan de com
missie woonruimtewet, voor het
vele moeilijke on ondankbare
werk. Hij herinnerde voorts aan
de reorganisatie van de brand
weer, waardoor het corps een van
de beste uit de omtrek was ge
worden. Tweemaal werd door
zeer snel optreden een brand in
de kiem gesmoord, zodat de kos
ten van de reorganisatie in ze
kere zin al goed gemaakt waren.
Hij bracht dank aan het gehele
brandweerpersoneel.
Gelukkig was er in 1948 geen
enkele jongen uit Sprang-Capelle
in Indië gesneuvel en hij hoopte
dat zij allen ook dit jaar gespaard
zouden blijven. Tot slot wenste
hij de raadsleden en gemeentena
ren alle goeds voor 1949.
In enkele woorden dankte hem
de heer Ros voor de uitingen van
waardering en de goede wensen
en wenste hem en zijn gezin we
derkerig Gods beste zegen toe.
Nadat de notulen waren vast
gesteld werden enkele ingekomen
stukken behandeld. Naar aanlei
ding van de ontslagaanvrage van
de heer v. Zeist als lid van de
gemeenteraad dankte de voorzit
ter hem en deelde mede dat in
zijn plaats was benoemd de heer
Kraak.
De gemeentebegroting voor '49
was reeds door Ged. Staten goed
gekeurd, zonder een enkele aan
merking, hiervoor .verdiende de
secretaris en zijn personeel een
extra woord van waardering.
Indertijd had de raad in ver
band met de precaire toestand der
gemeentefinanciën het besluit ge
nomen de straatbelasting te ver
dubbelen. Door een extra uitke
ring uit het gemeentefonds van
9000.kon deze belastingver
hoging nu weer ongedaan gemaakt
worden.
Betreffende het verscharen van
vee, dat aldus B. en W., aan een
halster diende te ^geschieden, vroe
gen Ged. Staten de mening van
de raad, naar aanleiding van een
brief die zij van de Landbouwver-
eniging te Sprang-Capelle hadden
ontvangen. De voorzitter ontze
nuwde de argumenten tegen die
de vereniging naar voren bracht.
Verschillende boeren waren van
mening dat jong, schichtig vee
niet dan met een halster ver-
schaard kon worden, terwijl het
onmogelijk was dat iedere dam
afgesloten werd, zoals de vereni
ging in haar schrijven wilde, om
te voorkomen dat het vee op an
dermans grond de boel zou ver
nielen.
De heer Maijers zou het be
treurenswaardig vinden, wanneer
de verordening doorgang vond.
Het was dikwijls onmogelijk het
jonge vee aan een touw te ver
voeren.
De heer v. Caem vond het min
der juist dat de landbouwvereni-
ging de raad had gepasseerd. Nu
steunde hij in elk geval de hou
ding van B. W„ anders was
er misschien over te praten ge
weest.
De heer Maijers wees er op dat
hier helemaal niet de bedoeling
achter had gezeten om de raad te
passeren, toen men deze brief
schreef was de verordening van
de gemeente reeds naar Ged. Sta
ten.
De leden, behalve de heer Ma
ijers, steunden het standpunt van
B. en W., met het gevolg dat de
verordening gehandhaafd blijft.
Een schrijven van £3ed. Staten
betreffende de Fok- en Controle
vereniging wees er op hoe de
subsidie van de gemeente aan de
ze vereniging absoluut niet nodig
was; uit de rekeningen was geble
ken dat de vereniging zichzelf
kon bedruipen. Men besloot de
subsidie niet meer te verlenen.
Voorts besloot men aan de R.K.
Middelbare Handelsavondschool
te Waalwijk een subsidie te ge
ven van 240.
Aangezien de heer Genuit wet
houder was geworden, vonden B.
en W. het niet juist dat hij ook
nog als voorzitter van de woon
ruimtecommissie fungeerde, wan
neer deze commissie advies aan
B. en W. moest uitbrengen be
treffende vorderingen. Wat be
treft de verdeling van woonruim
te zou dhr. Genuit normaal als
voorzitter en als lid der commis
sie blijven fungeren. De heer v.
Caem werd met 5 stemmen geko
zen om hem bij een vorderings
kwestie te vervangen, de heer
Spuijbroek kreeg 3 stemmen en
één was er blanco.
Tot lid van het Burgerlijk Arm
bestuur te Sprang en te Capelle
wreden resp. gekozen de heren J
van Beek en A. J. Verhoeven.
Een voorstel van B. en W. tot
vaststelling van een regeling be
treffende het financieren van de
particuliere woningbouw, werd z.
h. st. aangenomen. Deze regeling
beoogt het verlenen van voor
schotten onder verband van eer
ste hypotheek aan niet-bouw-
spaarders zowel als aan bouw-
spaarders.
Tot onderwijzeres aan de Open
bare Lagere School werd met 6
stemmen benoemd Mej. B. Eel-
zingh. Mej. Oerlemans kreeg 2
stemmen en 1 was blanco.
Na enige tijd in gesloten verga
dering te zijn geweest, besloot
men het stuk grond tegenover het
gemeentehuis voor 3410.— van
de heer Dekkers te Kaatsheuvel
te kopen.
De andere, minder belangrijke
punten van de agenda gingen
zonder meer onder de hamer door.
G. VAN LOON'S IMPORT-MIJ.
In aansluiting op ons bericht
omtrent de oprichting der N.V.
G. van Loon's Import-Mij., alhier,
kunnen wij nog mededelen, dat in
de gehouden vergadering van aan
deelhouders, naast de oprichter de
heer Gerard Verwiel, is benoemd
tot directeur dezer N.V., de heer
A. G. M. A. van Tilburg.
VAKGROEP
SCHOENINDUSTRIE.
De Raad van Bijstand der
Vakgr. Schoenindustrie heeft
besloten het Lederinstituut
T.N.O. te Waalwijk vanwege
de Vakgroep te subsidiëren
met een bedrag van 7000.
Verwacht wordt dat de an
dere betrokken groepen ook
een hoger subsidie zullen ge
ven dan in 1948.
Bij 't Lederinstituut T.N.O.
is er op aangedrongen het re-
searchewerk op het gebied
van de schoenindustrie voort
te zetten en uit te breiden.
Hierbij is als onderwerp op
gegeven het vraagstuk van de
leestenbouw in verbond met
de anatomie van de voet.
Aan de Stichting Middelba
re Vakschool voor de Leder
en Schoenindustrie te Waal
wijk is voor het eerste cursus
jaar dat de Vakschool door de
Stichting zal worden geëx
ploiteerd vermoedelijk 1949
tot 1950 een subsidie toege
kend van 5000. De verplich
te- bijdrage voor de Bedrijfs
groep Leder- en Lederver-
werkende Industrie bedfaagt
voor 1949 5850.
In de vertegenwoordiging
van de Vakgrbep in het be
stuur van de Stichting Mid
delbare Vakschool voor de
Leder- en Schoenindustrie in
de Commissie van Bijstand bij
het lederinstituut T.N.O. en
in de Commissie Vakopleiding
van de Raad van Bestuur in
Arbeidszaken is de heer C.
Mustert, die om gezondheids
redenen heeft moeten bedan
ken, vervangen door de heer
C. Cloin.
Uit mededelingen, die de
Vakgroep had ontvangen,
moest worden geconcludeerd,
dat de vooruitzichten voor de
schoenindustrie, in het bij
zonder ten aanzien van over-
leder en voeringleder, in 1949
geenszins gunstig zijn.
De Bestuursinstanties van
de Vakgroep blijven volhar
den in hun actie om zo spoe
dig mogelijk te komen tot op
heffing van de prijsvoorschrif-
ten voor schoenen. In ((•ver
gadering is besloten daartoe
opnieuw stappen te onderne
men. De Raad van Bijstand
zag in de plannen om te ko
men tot een Groepsbeurs voor
de Leder- en Schoenindustrie
te Waalwijk niet voldoende
heil om de medewerking van
de Vakgroep daaraan te kun
nen toezeggen.
Het denkbeeld is naar vo
ren gekomen, dat de schoen
industrie in 1950 niet zou
deelnemen aan de Utrechtse
Najaarsbeurs in September en
dat dan b.v. in October in de
gebouwen en met de accomo-
datie van de Ned. Jaarbeurs
een afzonderlijke Beurs voor
de Leder- en Schoenindustrie
zou worden georganiseerd.
Kou en griep heerscht allerwegen
Mijnhardt Poeders zijn een zegen!
In verband met het in bo
venstaande vergadering be
sproken punt de groepsbeurs
te Waalwijk, kunnen wij nog
mededelen dat de Raad van
Bijstand van de Vakgroep
Leder zich unaniem accoord
verklaarde met het initiatief
van Waalwijk en ook de Raad
van Bijstand van de Vakgroep
Detailhandel in sqhoenen, het
zelfde besluit nam.
Zeer zeker gunstige aspec
ten voor de Groepsbeurs-
plannen te Waalwijk, als is 't
besluit van de schoenindustrie
natuurlijk te betreuren. Niet
temin is het ons bekend dat
de voorbereiding der eerste
beurs geregeld voortgang
vindt en kunnen wij nog mee
delen dat onze burgemeester
de Shoe and Leather-fair te
Londen zal bezoeken om zich
ook te kunnen oriënteren op
het terrein dec schoen- en
lederbeurzen.
LEZING.
Op Woensdag 26 Januari a.s.
houdt Dr. Win. Roukens,
Directeur van het Rijksmu
seum voor Volkskunde te
Arnhem om 8 uur in Hotel
Verwiel te Waalwijk 'n lezing
over het onderwerp: „De
Volkskunde-beoefening in
Noord-Brabant, gezien in 't
licht van het werk van het
Rijksmuseum voor Volkskun
de". Iedere belangstellende is
bij deze door de Vereniging
voor Heemkunde georgani
seerde lezing welkom.
R.K. MIDDENSTANDS
VERENIGING.
Woensdag 26 Januari a.s.
om 8 uur wordt in hotel De
Twee Kolommen de eerste al
gemene vergadering in het
nieuwe jaar gehouden.
Spreker is de heer H. van
Well, o.a. Directeur van de
Gewestelijke Sociale Avond
school, die enkele onderwer
pen zal behandelen, welke
momenteel in het middelpunt
der belangstelling staan en
die voor iedere middenstander
van belang zijn.
Voorts worden ook nog be
sproken contributie-regeling
en andere zaken.
De werknemende Midden
stand hield Vrijdag j.l. een
propaganda- en oprichtings
vergadering in Hotel Verwiel.
De algemeen voorzitter van
de centrale raad, de heer Hub.
Dassen (2e Kamerlid) opende
deze vergadering en sprak een
welkomstwoord, waarin hij 't
doel van deze vergadering
uiteenzette.
Hierna gaf hij het woord
aan de bekende spreker Pater*
J. Colsen C.M., algem. Gees
telijk Adviseur van de W. M„
die de huidige stand der
standsorganisaties schetste en
uitvoeriger inging op de di
verse problemen dienaan
gaande. Sprekende over de
W. M. zei Pater Colsen, dat
deze organisatie was opge
richt om te komen tot een
meer zuivere verdeling van
de standsorganisaties in de
K.A.B. Dr. Poels z.g. was de
promotor en de oprichter van
