EED ELECTRO RIOniEUR.
y\\
l
«C;
EEN NACHTINVEHEÏIE
CENTRALE VERWARMING
KUnSTGEBITTEn
BEKWAAM SCHOEItMUE MOItTEUH
AFLAPPER.
TWEE NETTE MEISJES.
JONGENS en MEISJES
JOH. STRAUSS'
ST OOMINSTALLATIES
2J.it tnaeJL li. aten
IKilïlE GIDS 1949
J, C. v. BEURDEN ZONEN - DONGEN
ENKELE JONGENS van 14-16 jaar
1 Houtenpenner
1 Gladder
Leo Lorre helpen Ridder Radbout
prima VAKMENSEN
TILBURG'S GEMENGD KOOR
OPERETTE
DINSDAG 1 FEBRUARI Aanvang 8 uur.
VISSER v. d. GIESEN
Firma J. A. DIRKSE
5 onafgewerkte zwarts
Dameshandsctiaenen.
„De Rijwielhandel
1ste klas merk Rijwielen
f 108 25
FEUILLETON
DE ONTBREKENDE
SCHAKEL
4
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 31 JANUARI 1949
4
LEVENSPOSITIE.
VRAAGT MET SPOED
ZELFSTANDIG KUNNENDE WERKEN.
„ELLY" SCHOENFABRIEK te DRUNEN.
WIJ VRAGEN VOOR DIRECT
GEVRAAGD:
Fa. WED C. STEENBERGEN, KAATSHEUVEL
GEVRAAGD:
Een uiterst bekwame SMID-BANK WER KER
EEN HALFWAS MACHINE-BANKWERKER
EEN LEERLING AUTO-MONTEUR.
„R E X" - DRUNEN.
GEVRAAGD;
in snijderij, stikkerij
en onderwerkafdeling.
Aanmelden TORENSTRAAT 45.
BIJVERDIENSTE GEZOCHT?
GEVRAAGD:
VOOR SPOEDIGE INDIENSTTREDING.
ELECTR. TECHN. BUREAU
C. M. KLEYN
„B. V. S.„
W
DE V 0 C H T's WONINGINRICHTING
Aalwijk en omstreken.
OP ONZE FABRIEK
Dir.C. J. VAN GORP
brengt te WAALWIJK in Theater
„MUSIS SACRUM"
EEN AMERIKAANSE
WONDER SLAAPKAMER
MEUBELDEN B E D D E N M A G A ZIJ N
HOGEHAM 149 Tel. 100 DONGEN
Houtkoop Pessaert
Gemeente Drunen.
Notaris SCHREURS
VERLORFN
vederlicht
direct plaatsen na het
trekken, in 8 uur gereed-
Kleine Berg42Eindhoven
L. ZIJLMANS.
om opgeleid te worden in de
onderwerk afdeling en snijderij
Aanmelden dagelijks Groiesiraai 31 a
Firma FORTUYN DE WIJS
DRUNEN.
De N V. Nederlandsche Schoenerunie
BLOCH STIBBE - HOLLANDIA
TE WAALWIJK
VRAAGT EEN BEKWAAM
Aanmelding aan het kantoor afdeling Personeelszaken.
Fijnstrijkerij Jan v. d. Berg
Grotestraat 321 Waalwijk.
GEVRAAGD VOOR DIRECT OF LATER:
moet tevens prima electrisch en autogeenlasscher
zijn en geheel zelfstandig kunnen werken.
voor draaien, fraise i en schaven.
Eigenhandig geschreven brieven onder No. 2746 aan het Bureau van
dit blad.
t
FILIAAL- of DEPOTHOUDER of COLPORTAGE AGENTEN
voor Ie klas Chem Wasserij annex Ververij GEVRAAGD in alle
plaatsen en dorpen In Brabant in losse of vaste dienst.
Tevens WINKELS op b hoorlijke stand en alle
geschikte plaatsen TE HUUR GEVRAAGD
Bewoners kunnen desnoods in vaste dienst der firma overgaan.
Vraagt eens vrijblijvend inlichtingen het verplicht U tot niets.
Brieven onder No 2747 Bureau van dit blad.
WAALWIJK, Grootestraat 353
Bedrijfs- en Verkoopkantoor voor de Schoenindustrie
Helle Schoorstraat 25 TILBURG.
GESPECIALISEERD
in administratie's
belastingzaken
en
verkoop-schoenen.
Billijke
condities.
Lage
provisie.
UITGEBREIDE RELATIES
diverse instanties
en
den Schoenhandel.
Copyright Ramad Press
Het lachgas-schot had daverende gevol
gen. Een haas, die juist uit zijn hol was
gekropen, begon te gieren van het
lachen. Een vogel schaterde het uit en
vloog hikkend van de lach op en neer.
Een madeliefje glimlachte dapper mee,
maar liet niets van zich horen.
Ook de bomen lagen krom van het
lachen tot ze niet meer konden, 't Hele
bos brulde mee en dit werkte zó aan
stekelijk, dat zelfs Lorre zich niet meer
kon goedhouden.
De tranen 'biggelden langs zijn snavel.
Hij klepperde met zijn vlerken, tot het
gas weggewaaid was. Toen werd het bos
weer rustig. Ook Lorre was bedaard en
riep vrolijk uit: ,,Die was goedDat
belooft wat voor ae toekomst
„Ja Lorre, t is een pracht wapen! Je
zult eens zien wat een succes we er mee
zullen hebbenzei Leo. Op dat moment
klonk achter hun rug een diep en zwaar
gelach. Met een ruk keerden Leo en Lor
re zich om en zagen aan de voet van de
heuvel een... spook, dat slap van de lach
langs de weg zweefde. „Daar heb jb
hemriep Leo uit, „daar gaat-iel Houd
den dief„Ik heb het lachgas natuur
lijk in zijn richting gewaaidkraste dè
papegaai, „hoor hem eens brullen
Leo en Lorre renden op de motor af en
wilden snel de heuvel afrijden, toen ze
zagen, dat het spook op cle herberg „De
Zwarte Katertoezweefde. „Zie je wel",
schreeuwde Leo „die waard weet er
meer van. Hij heeft ons niet voor niets
weggestuurd. Wacht maar mannetje, we
komen zo bij je!"
Het spook zweefde juist de herberg bin
nen. De deur werd achter hem gesloten.
Toen pakten Leo en Lorre de motor en
reden in sneltreinvaart op de herberg af.
Ze keken niet naar gaten en kuilen in
de weg, maar stoven voort zo snel ze
konden. Het was levensgevaarlijk, maai
er stond ook veel op het spel. „Als we
dat spook hebben, zijn we klaar, Lorre",
riep Leo luid. „Hoera, we zijn er!" krijs
te Lorre en sprong van de motor. Sa
men renden ze op de voordeur af.
„Dicht!" hijgde Leo teleurgesteld.
(Wordt vervolgd
ALLEEN VERKOOP
kunnen wij op aile afdelingen nog steeds
gebruiken.
H. J VAN BLADF.L
Schoenfabriek „Princess" WAALWIJK
in drie bedrijven
•ii
Prachtige Balletten
Venetiaanse Gondelvaarten
Onsterfelijke Strauss-melodieën
Groot Koor, Solisten en Orkest
Kunstige Décors
Meer dan honderd costuums.
PLAATSBESPREKEN
Maandag 31 Januari-en Dinsdag 1 Februari
telkens van 11-1 uur
en voor zodv >r beschikbaar 's avonds a d. zaal.
DORDRECHT Groenmarkt 31 TEL. 3150
voor klein behuisden
Old Fin voor Fl. 375 00
met 5 jaar garantie.
ZIE ONZE ETALAGE.
TE DRUNEN,
zal ten verzoeke van deOEMEENTE
DRUNEN, op Donderdag 3 Fe
bruari 1949, v.tn. 10 uur precies,
op Pessaert
publiek verkopen
240 kopen sparren.schoorbomen,
steigerpalen, opleggers, latten
staken, brandhout etc.
Breder bij biljetten omschreven
ftn*-*»
van Waspik naar Waalwijk
Terug te bezorgen
WASPiK, Vaartje 90
met 1C01 Zomerverblijven a f2.50.
Zendt postw. of giro 315237
INT. LOGIES BUREAU
Singel 308. Tel. 31904
AMSTERDAM-C.
-* Amcr'tc. plastic
levert uitsluitend
GRUNO, GERMAAN, EMPO,
JONGERS, BURGERS, E N. R
STOKVIS
alle in de prijren vanaf
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
Naar het Engels.
HOOFDSTUK I.
„Ik kan niet meer spelen.
Ik ben öp!" riep Fred Pur-
beck, wierp zijn kaarten neer
en stak een verse sigaar op.
„Wat ben je vanavond ge
lukkig geweest, -Powis!" viel
de jonge Denvil in, wie het
aan te zien was, dat hij de
fles niet gespaard had. „Nu
je op het punt van trouwen
bent, had dit liever niet moe
ten zijn. „Gelukkig in 't spel,
ongelukkig in de liefde!" heet
het immers".
Ze waren met hun drieën.
Philip Powis had aan de voor
avond van zijn huwelijk voor
het laatst een heren-partij ge
geven.
„Misschien heb je wel ge
lijk" zei hij, met gefronste
wenkbrauwen naar het sta
peltje goud en banknoten kij
kend, dat daar voor hem lag.
„Ik wil jullie wel eerlijk be
kennen dat ik er niets op ge
steld ben!Bovendien
vind ik het niet prettig om
als gastheer zoveel van jullie
te winnen. Maar wacht, ik zal
zien of ik er geen verande
ring in kan brengen".
Dit zeggende schoof hij een
nieuw spel aan, wierp de
kaarten op tafel en zei:
„We zullen er ieder één ne
men en wie de hoogste trekt,
de aas bijvoorbeeld, krijgt al
wat ik gewonnen heb!"
„Onzin, man. Ik geef geen
zier om al dat geld! Mijn
vrouw heeft genoeg voor ons
beiden, al worden we zo oud
als Methusalem. Ik ben altijd
bijgelovig geweest en zó vind
ik het niet prettig! Vooruit
Denvil! Tien?... Niet kwaad!...
Nu jij, Purbeck! Een vrouw....
Nog beter!"
Zelf trok hij nu ook een
kaart en het was de aas!
„Het lot heeft er op gezet
dat je wint, kerel!" riep Pur
beck weer, die over het ge
heel niet al te nauwgezet van
geweten was, maar die deze
uitdaging toch niet goed heb
ben kon.
„Neen, maar zó laat ik het
er niet bij!" hield Powis kop
pig vol. „We doen dit nog
eens".
„Steek liever het geld bij je
en laten wij het voor gezien
verklaren: het is al over
drieën!"
Maar de gastheer hield aan
en Purbeck gaf toe; echter
met een:
„Beslist voor de laatste
maal!"
Denvil en Powis trokken
ieder een „drie"; Purbeck een
„boer".
„Gelijken?Nu moet jul
lie het vast overdoen!"
Het resultaat was, dat de
één nu een „vijf" en de ander
een „tien" trok; dus het was
nu eenmaal zo over de brui
degom besloten.
Denvil vulde zijn glas tot
aan de rand, dronk het in één
teug leeg en zei met dikke
stem:
„Je moet er nodig over
spreken dat je „ongelukkig in
de liefde" zoudt zijn!.Hoe
is het met dat aardige onder
wijzeresje, Phil. Dat kind dat
beweerde dat ze „Mrs. Philip"
was?"
„Bemoei jij je met je eigen
zaken!" klonk het hooghar
tig. „Je weet niet wat je
praat, man!"
„Of ik het weet!" hield Den
vil aan. „Je .bent toch niet
vergeten, zeg, dat ik bij je was
toen je met haar kennis maak
te? Een aardig kind was
het en een goed kind ook, tot
ze liefde voor je opvatte. Ik
ontmoette haar later, toeval
lig, in Londen. Ze vertelde
mij toen, als een groot ge
heim, dat Phil met haar ge
trouwd was".
„Dan heeft ze een leugen
verteld".
„Natuurlijk. Dat begreep ik
ook wel. Intussen zeggen ze
het allemaal. Maar je kunt ons
wel eens vertellen, waar ze
is. Ik zou die mooie Peggy
nog wel eens willen zien!"
„Ze is al een hele tijd ge
leden naar haar familie te
ruggegaan en ik denk dat ze
nu wel getrouwd zal zijn;
daar had ze geld genoeg voor.
Is er nog iets anders wat je
graag zoudt willen weten?"
klonk het sarcastisch van
Philip Powis.
„Houd je mond, Denvil! Je
weet niet meer wat je zeggen
of zwijgen moet! Ik zal hem
wel mee naar huis nemen,
Phil. Goedenacht! Als we je
weerzien, ben je een ge-
getrouwd man!"
„Ja, 't zal een hele plech
tigheid worden, met bloemen
en ere-poorten en zingende
kinderen; ja, wat niet al!"
Toen Purbeck in de verte
een taxi zag, schoot hij er
ijlings op af en zodra hij weg
was trad er een vrouw onder
de schaduw van de portiek te
voorschijn en ging vlak langs
Denvil heen, terwijl 't schijn
sel van een lantaarn duidelijk
haar gelaat verlichtte.
„Peggy", stamelde hij. Dan
heeft hij dus toch gelogen,
Phil, en zij is nog hier. Toen
tot Purbeck, die hem op enige
afstand wenkte: „Ja, wacht
man, ik kom!"
Heel zeker op de benen was
hij niet meer en zodra hij in
de taxi stapte, viel hij in
slaap.
Philip Powis was nog enige
tijd aan de open deur zijn gas
ten blijven nakijken en juist
toen hij naar binnen wilde
gaan, trad de vrouw op hem
toe.
„Peggy!" riep hij. „Gerech
te hemel, wat wil je op dat
uur?"
„Wat het uur betreft" ant
woordde zij quasi kalm, „ik
ben vanmiddag hier al ge
weest, maar toen werd mij
gezegd dat je niet terug zoudt
zijn voor de avond, wanneer
je een soupertje had; en nu
heb ik hier al een uur of vier
gewacht en telkens tussen de
gordijnen doorgegluurd om te
(zien, of Re gasten al weg
waren. Zou je mij niet binnen
laten? Moet het gesprek
zó maar op de drempel ge
voerd worden?"
„Ik heb niets tegen je te
zeggen. Een maand geleden
zijn alle betrekkingen tussen
ons verbroken en ik dacht dan
ook dat je veilig en wel weer
buiten was. Wat ter wereld
voert je hierheen? Ik wil niet
dat de bedienden van je be
zoek afweten. Kom deze kant
uit!"
Dit zeggende, ging hij haar
voor; niet naar het vertrek
dat hij zo pas verlaten had,
maar naar de kamer, een eind
verder van de straat af, waar
de overblijfselen van het sou
per nog juist zo stonden als
de heren er een paar uur ge
leden waren weggegaan. Na
dat hij de deur zorgvuldig
achter zich gesloten had,
vroeg hij ruw:
„Nu, wat is er?"
Maar de vrouw, of liever 't
meisje, was in een stoel neer
gevallen en leunde achter
over, wit tot aan de lippen en
niet bij machte om iets te
zeggen. Zij was lang en ma
ger, had donkere, glinsteren
de ogen en een bleek, teer,
ovaal gezichtje, terwijl ze, zo
jong als ze was, al een droe
vige trek om de mond had.
Maar Philip Powis was te
boos op haar dat zij zich toe-
gagn to,t zijn woning had ver
schaft, dan dat hij nog enige
sympathie voor haar zou voe
len en spottend zei hij dan
ook:
„Als ik jou was, zou ik lie
ver maar niet flauw vallen; je
zoudt toch weer uit je zelf
moeten bijkomen".
(Wordt vervolgd).