sSwift
DE STAAT PLEEGT
ZWARTE HANDEL
èlflZo.o,p Kan &et dKatna
in. izJüc&t!
CAPELLE
TSJECHOSLOWAKIJE VANDAAG
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DONDERDAG 3 MAART 1949
Sarto 2
4
MAATCORSETTEN
Iedere oppositie betekent
hoogverraad.
Naar hei Tenggergebergie
op Java.
Die „Electrische Tijd".
Uno AnimoRKFSV
Res. 2e klas C.
18
14
1
3
23
RKTVV 2
18
9
6
3
24
LONGA 3
17
10
2
5
22
Willem II 3
18
7
5
6
19
NO AD 3
17
8
2
7
18
WSC 2
18
7
3
16
DESK 2
18
6
8
16
Taxandria 2
18
4
4
10
12
RAC2
18
3
4
11
10
RKC2
18
4
2
12
10
Rode Duivels—
-Zwaluwen
1-
-2.
Voor de eerste maal na de oor
log is het de Zwaluwen gelukt
de overwinning te behalen op de
Belse Rode Duivels in de tradi
tionele Mardi Graswedstrijd, die
door de Nederlanders met 21
gewonnen is.
Mooi spel is er niet te zien ge
weest, ook daar had men veel te
stellen met de krachtige wind, die
iedere balcontrole bemoeilijkte en
de opbouw van de aanval vaak
onmogelijk maakte.
Voor de rust speelden de Ne
derlanders tegen wind, en toen de
rust met blanke stand inging, ga
ven velen de Nederlanders de
wedstrijd al gewonnen.
Na de rust echter toen Neder
land dan de sterke wind mee had,
was het in de eerste minuten ech
ter België dat de score opende.
Lang duurde dit echter niet, want
enige tijd later maakte Brandes,
de middenvoor, uit een pass van
Timmermans gelijk en de wind
maakte er 12 van toen een
voorzet van van Dijk in het Bel
se doel waaide en de keeper to
taal verraste.
R.K.C.—WILHELMINA.
Door het verloop der compe
titie is de wedstrijd die Zondag
a.s. op het R.K.C.-terrein wordt
gespeeld wel de belangrijkste ge
worden, mede doordat niet min
der dan 5 clubs nog kans hebben
om op de voorlaatste plaats te
eindigen. R.K.C. is een van deze
en daarom is het taak om Zon
dag van Wilhelmina te" winnen.
Geen gemakkelijke opgave R. K.
C.-ers, maar uw supporters heb
ben het volste vertrouwen in jul
lie dat ge u tot het uiterste geven
zult, om U zelf veilig te stellen
en niet af te wachten wat uw
concurrenten presteren. Al met al
zijn er alle factoren aanwezig die
de voetballiefhebbers een span
nende strijd tegemoet doen zien.
Aan de elf van R.K.C. de taak dit
te bevestigen en hiermede tevens
zeker 't 2e klasserschap te hand
haven.
R.W.B.-NIEUWS.
A.s. Zondag speelt alleen het
3de elftal een wedstrijd en wel op
eigen terrein tegen Dongen 3; de
wedstrijd vangt om 12 uur aan.
Verder wordt op Maandag 7
Maart in 't clublokaal een alge
mene ledenvergadering gehouden,
die om 7.30 uur aanvangt en
waarbij alle leden, gezien de be
langrijkheid der agenda, worden
uitgenodigd. Geen enkel lid blij-
ve er thuis.
Vóór de vergadering, dus om
7.15 uur zal de verloting der
plaatskaarten voor de wedstrijd
HollandBelgië plaats vinden.
VLIJMEN.
Heusden 2Vlijmen 2, 41.
Zondag speelden de Vlijm. B.
2 een uitwedstrijd tegen Heusden
2. De sterke wind deed veel af
breuk aan het spel. Heusden, dat
voor de rust met wind mee speel
de had geen moeite en behaalde
een mooie voorsprong, die zij na
de rust met de wind tegen, met
taai verdedigen wisten te behou
den. Uitslag 41.
Vlijmense Boys.
In verband met het behalen van
een gelijk aantal punten als Kor-
vel, Tilburg, moeten beiden Zon
dag 6 Maart te Kaatsheuvel een
beslissingswedstrijd spelen, wie
van beiden de tweede plaats van
onder zal innemen om promo
tie- en degradatiewedstrijden te
spelen.
Wanneer Vlijmen deze wed
strijd van het begin af aan flink
aanpakt komen de puntjes mee
naar Vlijmen en het derde klas
serschap is verzekerd.
In de competitie won Vlijmen
thuis en in Tilburg werd gelijk
gespeeld, dus kan deze wedstrijd
met vertrouwen tegemoet worden
gezien. Aan belangstelling zal het
zeker niet ontbreken, heel Vlijmen
is zeker present en in de Lang
straat heeft Vlijmen grote bekend
heid.
Laat ons hopen dat het pech-
duiveltje,waarmede de Boys dit
seizoen veel te kampen hebben
gehad, er Zondag niet zal zijn.
Good luck Boys.
VANAF
118.50 met leer bezet
127.50 met buikband en
leer bezet.
TEVENS ALLE REPARATIE'S
2e ZEINE 6 a WAALWIJK
IEDERE DONDERDAG
van 11.— tot 4 uur.
Een trotse, duizendjarige stad,
waarvan de torens oprijzen naar
de hemel. Gotische kerken en pa
leizen uit het tijdperk van de ba
rok, die overdekt zijn met een
kleed van smetteloze sneeuw. Een
sprookjesstadmaar in de
straten langs de paleizen en de
oude koninklijke burcht, leeft een
hongerend, vreesachtig volk. Dat
is het Praag van vandaag, de
hoofdstad van Tsjechoslowakije.
In de straten vallen mensen van
vermoeidheid in slaap. Ze sidde
ren van de koude, omdat ze meer
dan onvoldoende zijn gevoed en
gekleed. De Moloch van het com
munisme vreet hun krachten op.
En de eens zo chique en ele
gant geklede vrouwen van
Praag? Waar is hun charme en
Slavische vriendelijkheid geble
ven? Ze dragen, veranderen en
verven hun oude kleding keer op
keer. Het zijn nog altijd de ja
ponnen van 'vóór de oorlog.
Urenlang wachten de vrouwen
voor de winkels om een klein
„extra" rantsoen .stokvis te be
machtigen. De étalages liggen net
als in de oorlogsjaren vol met al
lerlei zaken, die men slechts op
speciale vergunningen kan kopen,
maar niemand krijgt deze toewij
zingen.
'textiel en schoenen... dat zijn
wel de teerste punten voor de
Tsjech. Welk een ironie, dat de
gehele wereld Bataschoenen kent,
en deze in Zlin (tegenwoordig
Gottwaldstadt) worden gefabri
ceerd! De levensmiddelenrantsoe
nen zijn de laagste in geheel Eu
ropa.
Vergunningen voor textiel en
schoenen werden tot Kerstmis zo
nu en dan nog verstrekt, b.v. een
maal in de zes maanden. Vrou
wen en mannen, die lid zijn van
de URO (het vakverbond) krij
gen bovendien extra, bonnen voor
kousen, schoenen en verschillen
de textielgoederen. De leden van
de URO hebben ook nog andere
voordelen. Kaarten voor concer
ten of toneelvoorstellingen krijgen
ze goedkoper dan „gewone" men
sen. Tijdens de wekelijkse verga
deringen van de communistische
partij worden de leden ingelicht
over de soorten artikelen, die tij
dens de volgende dagen in be
paalde winkels verkrijgbaar zul
len zijn. Zo komen de communis
ten zonder moeite in het bezit
van levensmiddelen, schoenen of
textiel en andere levensbehoeften,
die andere mensen slechts na da
genlang zoeken kunnen bemach
tigen.
Alleen voor de Partij.
In Praag zijn de laatste tijd ook
solide en elegante exportartikelen
verkrijgbaar. Echter, alleen voor
de leidende functionarissen van
de communistische partij en voor
buitenlandse bezoekers, die deze
artikelen in goede valuta kunnen
betalen. Onder die goede valuta
verstaat men dan dollars, pond
sterling, en ook wel guldens.
Het allerbeste goed wordt voor
namelijk naar Rusland geëxpor
teerd. Het beroemde Boheemse
glaswerk wordt voor belacheüjk
lage prijzen aan de Sowjet-Unie
geleverd en vandaar opnieuw
naar andere landen uitgevoerd.
De Batafabrieken werken voor
namelijk voor Rusland.
Omstreeks Kerstmis verkocht
het ministerie van voedselvoor
ziening voor 20 of 30 gulden pak
ketjes met meel, suiker, rijst, rum
en wat koffie of thee, die in wer
kelijkheid 8 of tien gulden waard
waren. In de kranten werd toen
gesproken van „schaarse koloni
ale waren".
De staat drijft ook verder nog
allerlei handel in levensmiddelen.
Van zg. „Overschotten" kan men
in Praagse winkels verschillende
artikelen vrij kopen: Een ei voor
ca. een gulden, 1 kg boter voor
40 gulden. De prijzen worden van
overheidswege vastgesteld en lig
gen hoger dan die van de zwarte
markt. Daar kost een kilo boter
ten hoogste 30 gulden, een ei 50
cent, een kg koffiebonen 60 gul
den, een kg varkensvet 45 gul
den. Voor 150—200 gulden koopt
men een paar damesschoenen.
De staat besloot om de zwarte
handel te vernietigen en de alge
mene slechte toestand te verbete
ren. Maar hoe Hier is de op
lossing de Tsjechen kunnen be
halve textiel en schoenen op toe
wijzingen ook „vrije artikelen"
kopen. De artikelen zijn slechts
in speciale winkels verkrijgbaar.
Ter oriëntering volgen hier de
laatste prijzen Confectie-winter-
jas 375.- (op toewijzing 125.-)
één meter stof voor een heren-
costuum 200.— 25.he
ren overhemd 125.35.
één zakdoek 12.2.50).
Voor een wollen deken betaalt
de Tsjechische huisvrouw 250.
Wanneer ze 'n vergunning heeft
kost dezelfde deken 50.
Wenst u misschien een nieuwe
auto aan te schaffen? Dat kan.
Een Skoda kost „slechts" 10.000
gulden. Natuurlijk zonder ver
gunning.. Voor een handdoek be
taalt men 15.—, evenveel als
voor een directoire. Heeft u in
teresse voor een mooie gewat
teerde deken? Ze kost maar een
kleinigheid 950.
Neen, dat is geen sprookje of
een toverland, dat is het Tsjecho.
Slowakije van vandaag, waar u
deze prijzen in de kranten en in
de etalages zult aantreffen. En
voor wie is de winst Voor de
grootste handelaar in zwarte goe
deren de staat. Zo moet men
daar de praktijk van het socia
lisme ondergaan
De salarissen.
En nu iets over de mensen.
Een arbeider ontvangt in door
snee iedere maand 250.300 gul
den, een professor aan de univer
siteit 300—350 gulden. Studenten
die flink opschieten met hun stu
die, ontvangen een toelage van
75.-.
„Verdienstelijke werkers", d.
w.z. arbeiders die extra prestaties
leveren en overtuigde communis
ten zijn, krijgen premies en spe
ciale levensmiddelenrantsoenen.
Een klasse op zichzelf vormt
de communistische elite de ge
hele regering, met de ministers,
staatssecretarissen enz. Voor hen
geldt geen salarisschaal.De chauf
feur van de secretaris van de
communistische partij verdient per
maand 850 gulden!
Goed betaald worden ook de
communistische journalisten, die
het vermoeide volk in een goede
stemming moeten houden. Het
ergst zijn de regeringsambtenaren
er aan toe die nu zijn gepension-
neerd. Hun levensmiddelenrant
soenen zijn het laagst en omdat
ook hun pensioenen in verhou
ding tot de officiële en zwarte
prijzen laag liggen, moeten deze
mensen verhongeren. Zo zorgt
de volksdemocratie voor hen die-
twintig, dertig jaar voor de staat
hebben gewerkt.
De arbeiders eten meestal in
de fabriekscantines waar de maal
tijden langzamerhand slechter
worden. Ook zij, die zware ar
beid verrichten, krijgen slechts
tweemaal in de week vlees. Het
eten wordt meestal zonder vet
bereid. Ook de meeste ambtena
ren eten in gemeenschappelijke
cantines. In hotels en restaurants
kan men behalve aardappels met
surrogaatjus en kool niets zonder
bonnen kopen.
In de Skoda fabrieken en alle
andere takken van de zware in
dustrie worden automatische pis
tolen, raketgeschut en verschillen
de andere wapens gefabriceerd,
terwijl men in de kranten en over
de radio slechts spreekt over de
vreedzame politiek van Rusland
en de oorlogszuchtige houding
van de Westelijke mogendheden.
De arbeidstijden worden steeds
verlengd, stakingen zijn verboden
en worden als sabotage aange
merkt. Iedere uitlating teqen de
communistische partij of Rusland
wordt met „hoogverraad" beti
teld. De politie heeft overal haar
spionnen. Onlangs is besloten om
uit de arbeiders na een scholing
van één jaar rechters aan te stel
len, omdat in de kringen van de
Justitie zich niet voldoende com
munisten bevinden. De Tsjechen
leven in voortdurende angstvoor
spionnen en patrouilles, die wo
ningen binnendringen en dan de
spaarzame voorraden van de
Tsjechische huisvrouwen in be
slag nemen onder het voorwend
sel, dat het niet socialistisch is om
levensmiddelen in voorraad te
hebben. Arbeiders mogen zonder
examen af te leggen studeren aan
de universiteit. Ze behoeven
slechts te bewijzen, het dialectisch
materialisme goed te beheersen.
Maar ook in dit paradijs van
de volksdemocratie werken ille
gale organisaties tegen de com
munisten en hopen op een andere
toekomst.
De Kampong Ng„ waar een
onzer „buitencompagnieën" gele
gerd is, ligt meer dan 2100 m.
boven de zeespiegel en deswege
wordt zij door de troep als de
hoogste kampong van Java be
stempeld.
Of het waar is hebben we tot
nu toe niet kunnen nagaan, maar
we aanvaarden het, toen we er
naar toe gingen, omdat het wel
indrukwekkend staat, als je later
kunt zeggen: „Ik ben in de hoog
ste kampong van Java geweest."
De tocht er naar toe is al een
historie op zich. Zolang je in de
fouragewagen zit gaat het nog
wel, maar wanneer je in G. uit
stapt, en overgaat op paarden-
tractie, is elke af te leggen meter
een aanslag op je leven. Ten
minste in die trant klonken de
verhalen van mensen, die om
dienstredenen de hachelijke reis al
eens hadden ondernomen. Het viel
mee. Wel hadden de sterke ver
halen zoveel indruk op ons ge
maakt, dat we in de aanvang ons
niet op een knol-methouten-zadel
waagden, maar naarmate we vor
derden, slikten we onze angst weg
en het einde was, dat we „vier-
voets" de kampong binnentrok
ken, met de houding van een ge
pensioneerde Gele Rijder.
De stoffige, hobbelige weg had
ons een aanzienlijke hoeveelheid
stof doen slikken (schijnt daar
patrouille-voeding te zijn) en op
zekere plaats voelden we enige
pijn, die echter heldhaftig verbor
gen gehouden werd. Het uitzicht
had trouwens veel vergoed en de
hartelijke ontvangst op de post
deed de rest.
Het interieur van de comman
dopost deed je denken aan een
overwintering op Nova Zembla;
overal balé-balé's tegen de op
stijgende kou, daarop tampatjes
en daarop weer hele stapels de
kens, gascape's, zeiltjes en al wat
maar dienst kon doen om een
mensenlichaam op te warmen.
Er was nauwelijks enige ruimte
overgebleven voor enige tafels en
(verwonder U niet lezer) een
KACHEL.
„Kachel" is eigenlijk een wat
overdreven benaming voor de om
gebogen golfplaat-met-pijp, maar
warmte gaf het geval en het brood
dat er op geroosterd werd smaak
te heerlijk. Tegen vijf uur hoor
de ie in de omtrek zware ont
ploffingen. Men legde ons uit, dat
ook de andere verblijven waren
gezegend met zo'n overgrootmoe
der van een Jaarsma en dat het
op gang brengen daarvan moest
gebeuren met een scheut benzine
of petroleum. Verder was het op
vallend, dat iedereen zich een
soort winteruitrusting had aange
schaft en dat zelfs de baboes hun
elegante baadies hadden verwis
seld met een dikke wollen trui.
We keken maar en verbaasden
ons.
Voor de nacht waren we onder
gebracht bij de Petinggi, die heel
royaal de hele voorzaal aan ons
afstond. In het minst tochtige
hoekje van de grote ruimte wer
den de tempatjes opgeslagen en
met vreze gingen we de nacht
tegemoet.
Weeroericht luidde: Moordende
kou.
ivlet vijf dekens, een stel lakens
en een tentzeil .wapenden we ons
er tegen en uit voorzorg stapel
den we ai onze barang er boven
op.
Het hielp en alle boze voorspel
lingen ten spijt, overleetden we de
nacht.
„Mo, hier even stoppen" werd
er geschreeuwd. We waren on
derweg naar het P.-meer, een
post, die 12 km. verder en nog
iets hoger dan Mg. gelegen was.
rourage en post werd er naar toe
gebracht. Dat gebeurde maar twee
keer in de zeven dagen, omdai
ook Ng. maar tweemaal per week
contact met de buitenwereld had.
In het begin hadden we een
slordige 200 m. moeten stijgen,
maar toen was dan ook het groot
ste leed geleden. De uitroep om
te stoppen klonk na het passeren
van een bocht, toen we heel on
verwachts aan de rand van ae
Zandzee stonden. Als een sprook
je strekte die zich voor ons uit.
riet leek één reusachtige schotel
met een pudding in het midden.
De zon deed het gele zand
schitteren en de tintelende kleu
ren deden je ogen pijn. Veel tijd
om te blijven kijken was er niet
en bovendien zouden we de vol
gende dag een speciale tocht naar
al dat schoons maken, zodat we
onze schreden maar weer P.-
waarts richtten.
De begroeiing werd zo dicht,
dat ze je alle uitzicht ontaam en
soms was het pad niet breder dan
enkele decimeters. De pittige berg-
paardjes sjokten onverstoorbaar
voort, ravijn of geen ravijn, hel
ling of geen helling. Tegen twaalj
uur (om half tien waren we ver
trokken), werd de laatste steile
top bestegen en we gingen het
kamp binnen. Dat lag half weg
gedoken in de kom van enkele
heuvels en het gaf je Je indruk
of enkele vacantiegangers hier
hun bivak hadden opgeslagen.
Vlakbij lag het meer, slechts licht
beroerd door een windje, er over
heen lag een dichte mist, die het
iets mysterieus gaf. Dicntbij nog
weerspiegelden de bomen zich in
het water, maar verderop drong
enkel een zwak lichtschijnsel
door de damp. De onbewogen
donkergroene oppervlakte ver
borg een gevaarlijke diepte van
meer dan 200 meter en deed niets
vermoeden van de koude cn war
me strgmingen, die het water ta
boe maakten voor zwemmers.
Doodstil was het in de omtrek.
Nergens kamponghuisjes, gee:r sa
té-verkopers, geen spelende kin
deren of blaffende honden, niets
dan eenzaamheid, een eenzaam
heid die op de duur wel drukkend
moest worden.
Nu echter de paardjes met fou-
rage, post en aflossing arriveer
den klonk een helder geroep op
tussen de tenten. Uitvoerig wer
den handen geschud, alsof men
elkaar in jaren niet had gezien.
De laatste nieuwtjes en goeie
moppen werden verteld, de zie
kenverpleger (in een kledij, die
maar heel weinig met new-look
had uit te staan) werd op stang
gejaagd, de kok plaagde men met
zijn eten en daar tussendoor wer
den de spullen afgeladen.
Het middagmaal werd in de
openlucht naar binnengewerkt en
al spoedig was het hele stel weer
klaar voor de terugtocht. Alles
bijeen had het oponthoud niet
langer dan een uur geduurd, ei
genlijk te kort om uitgerust te
zijn. We voelden nog een behoor
lijke pijn in de benen, maar on
danks dat trachten we de kop-
trekkers bij te houden. Onderweg
gebeurde eigenlijk niets, behalve
dan dat het stoflaagje vermeer
derd en de vermoeidheid verdub
beld werd.
Die avond hebben we ons heil
maar rustig bij de warme kachel
gezocht.
De pogingen, die in de loop
van de dag waren ondernomen om
het lichtaggregaat aan het draaien
te brengen, waren mislukt, maar
het nam niet weg, dat enkele
geestdriftigen nog lang na kinder
bedtijd zaten te „tachtigen'.
„Als je die vrouwen ziet
omgaan met electrische appa
raten, houd je je hart vast!"
zuchten onze mannen zo vaak.
En terecht! Want je maakt
huisvrouwen mee, die met
dergelijke dingen raar om
springen!
Hebt u een strijkijzer? Dan
weet u ook, dat u het snoer
nooit er om heen mag win
den. Als de bout nog warm is
en het gummi komt er tegen
aan, dan kan dit beginnen te
smeulen of zelfs te branden.
Nog beter is het, de bout
steeds zonder snoer in de kast
te zetten, want ook al is een
strijkijzer vrijwel afgekoeld,
toch straalt het nog warmte
uit die het gummi doet uit
drogen. Dit veroorzaakt barst
jes in de isolatie van beide
aders en u weet: als er dan
blanke delen tegen elkaar ko
men is het gevolg kortsluiting,
doorgeslagen stóppen, en
als het gummi niet erg vuur
vast is brand.
Dan is er de stofzuiger. Ook
daar hangt een snoer aan, dat
meegesleurd wordt door gan
gen en kamers, over trappen
en door deuren. De deur moet
dicht, anders tocht het, dat
snoer gaat wel plat
Gevolg: een sterke knik in
de draad, een nieuwe, zwak
ke plek. En daar behoeft later
niets meer mee te gebeuren
of er kan ook zo'n kortslui-
tinkje ontstaan.
Al behoeft u nog niet be
paald de deur als hefboom te
gebruiken, toch heeft zo'n
stofzuigersnoer geregeld veel
ie lijden. Mensen stappen er
over heen of blijven er met
de schoen in haken, bij het
voortbewegen van de machine
haakt het snoer achter meu-
selstukken, bij het opbergen
knikt het bij de contra-stek-
cer sterk omAllemaal
aanleiding tot latere onaan
genaamheden. Daarom deze
raad: let ook op uw snoer bij
het stofzuigen. Zorg er voor
dat 't vrij meegetrokken kan
worden en niet blijft haken.
Zorg er ook voor dat er geen
deuren over dichtslaan. In el
ke kamer moet minstens één
stopcontact zijn!
En ook als u de stofzuiger
opbergt, moet het snoer los
genomen en apart opgehangen
worden. Zo'n snoer slaat u
even in grote lussen rond
hand en elleboog, hangt het
veilig om een grote haak aan
een kastdeur en klaar is Kees!
Over stofzuigers gesproken:
de zak kunt u weer stofdicht
krijgen, door het goed aan de
binnenkant in te wrijven met
paraffine.
Laat wat water
in de ketel.
Een aparte waarschuwing
nog voor een electrische ketel.
Zo'n instrument koelt niet di
rect af, als u de stekker uit
het stopcontact trekt. Het ele
ment, dat in de bodem ver
borgen is, gloeit zelfs langer
na dan van een broodrooster
of electrische kachel, omdat
het zo ingebouwd is. Daarom
mag u nooit de ketel helemaal
leeg maken. Een droge bodem
zou namelijk gauw doorbran
den. Daarvoor dient ook dat
opvangschermpje, dat een
deeltje water terug laat vloei
en als de ketel weer recht
staat. Probeer dus niet dit
water er ook nog uit te krij
gen, het is het behoud van
uw ketel!
Broodroosters en electrische
kacels moeten natuurlijk ook
zonder snoer worden opge
borgen. Schemerlampjes en
leeslampen, die u met een
schakelaartje kunt uitdoen,
verleiden ons zo gauw het
snoer nu maar in het stop
contact te laten zitten, maar
het is niet goed snoeren on
der spanning te laten als ze
niet gebruikt worden.
En dan: denkt u er vooral
om dat een snoer nimmer
knikken of knopen mag ver
tonen! Daar beschadigt de
isolatie en daar ontstaat later
de vlam.
De Zaterdag j.l. door de rege
ring uitgegeven officiële verkla
ring betrertende Indonesië is niel
(meer) van zeer verrassende aard
geweest. We mogen misschien
zeggen gelukkig, want een ver
rassing, naar welke kant dan ook,
zou zeker een dusdanige politieke
deining veroorzaakt hebben, dat
hieruit ernstige gevaren voor het
regeringsscheepje zouden zijn ont
staan.
De plannen, die de regering in
het communique ontvouwt, lagen
reeds min of meer in de lijn der
verwachtingen, gezien wat daar
over in de vorige weken reeds
geschreven en gesproken was.
Het z.g. plan-Beel, tot een ver
vroegde overdracht van de sou-
vereiniteit over Indonesië aan een
federale regering, wordt nu dus
officieel als doelstelling genoemd.
Gezien de politieke constellatie
van het ogenblik, lijkt dit inder
daad ook de meest aangewezen
weg om te trachten uit de impas
se te geraken, veroorzaakt door
de onhandelbaarheid van He re
publikeinse leiders en de ondes
kundige inmenging van de Vei
ligheidsraad.
We zeggen uitdrukkelijk: „ge
zien de politieke constellatie", die
op het ogenblik zeker het zwaar
ste weegt, wil aan de Indonesi
sche kwestie ooit een einde ko
men. We moeten dan maar even
niet denken aan de practische ge
volgen van dit plan voor de In
donesische bevolking, die immers
voor de democratische uitwer
king der souvereiniteitsrechten
nog allesbehalve klaar en ont
wikkeld genoeg is, zodat waar
schijnlijk in vele gevallen de in
dividuele toestand voor deze men
sen er slechter op zal worden
dan onder het Nederlandse be
stuur. Doch in de politieke be
langenstrijd om Indonesië doet
dit niet ter zake en het gaat er
thans alleen om, uit die strijd de
beste resultaten te behalen.
De regering blijkt nog steeds
het optimisme te koesteren, dat
de republikeinse leiders tenslotte
toch nog medewerking aan de fe
derale regering als gelijkberech
tigd partner bereid zullen zijn. Als
logische consequentie van dit op
timisme moest, daaruit natuurlijk
volgen, dat aan deze republikein
se leiders de bewegingsvrijheid
wordt teruggegeven. Van politieke
gevangenen kan men nu eenmaal
niet verwachten, dat zij zich vrij
willig tot medewerking bereid
verklaren ftiet de macht die hen
gevangen houdt. En serieuze
plaatsvervangers voor hen bleken
er evenmin te zijn. Weliswaar
had de politionele actie een ander
gevolg moeten hebben, doch de
situatie is sindsdien inderdaad wel
wat veranderd, hetgeen men toen
niet voldoende heeft doorzien.
Of nu inderdaad het optimisme
van de regering gerechtvaardigd
is, zal binnen veertien dagen moe
ten blijken. Op 12 Maart wenst
de regering immers reeds de ron
de-tafelconferentie te 's-Graven-
hage te beleggen en daar zouden
dan dus ook de republikeinse ver
tegenwoordigers, naast die van de
andere deelstaten, aanwezig moe
ten zijn en bereid tot effectief op
bouwend werk. Daar zal hun be
reidheid tot samenwerking moe
ten blijken, zowel met de andere
deelstaten, als ook met Nederland
voor de te vormen Nederlands-
Indonesische Unie. Hun definitie
ve beslissing zal dus binnenkort
bekend kunnen zijn.
De Nederlandse regering heeft
in haar verklaring echter ook la
ten doorschemeren, dat bij een
koppig volharden der republikei
nen in hun afwijzende houding,
het overleg dan door zal gaan
zonder hen. Dit zou dan niet „de
meest gewenste uitvoering van 't
plan" zijn, maar deze uitspraak
duidt er toch op, dat de regering
zich niet langer zal laten weer
houden de uitgestippelde plannen
te volvoeren. Daardoor mag deze
verklaring, hoe omzichtig ook ge
steld, toch als een krachtig en
standvastig geluid gekenmerkt
worden.
Dat de U.N.C.I. bij het over
leg zal worden uitgenodgid „om
bijstand- te verlenen", houdt in
ieder geval ook geen erkenning
in van de door de Veiligheids
raad aan deze commissie toege
kende rechten. Die „bijstand" kan
men op verschillende manieren
interpreteren.
Het Indonesische drama begint
nu, tenminste wat de hoofdintrige
betreft, waarschijnlijk zijn einde
te naderen. Al is dan nu ook nog
niet te zeggen of het een treurige
of een hoopvolle afloop zal heb
ben.
H. v. W.
HET AFFICHE VAN DE
VOORJAARSBEURS.
Het affiche, dat de Koninklijke
Nederlandsche Jaarbeurs ter ge
legenheid van de komende Voor-
jaarsbeurs door Otto Treumann
heeft laten ontwerpen, toont dit
maal een zeer constructief beeld.
In een ruimte, welke door een
sublieme toepassing van kleur en
perspectief werd verkregen, staat
op de voorgrond een poort, die
als schaduw het internationale
embleem van de Utrechtse Jaar
beurs de U met de Mercurius-
hoed afwerpt. Door de poort
krijgt men een uitzicht op een
groot industriecomplex met vele
rokende schoorstenen, dat zich
aan de einder bevindt.
Zij symboliseert op deze wijze
de jaarbeurs, die eveneens tot
doel heeft te dienen als toegangs
poort tot de industrie en haar
producten. (Jb.)
VOORJAARSACTIE NIWIN.
De NIWIN zal in de maanden
Mei en Juni een nieuwe actie
starten. Een „buitenpostactie".
De naam zegt het al: het gaat
om onze mannen op de buien-
posten. Voor hen, die midden in
de rimboe, ver van alle bescha
ving, hun zware taak vervullen.
Zij in de eerste plaats hebben
recht op de ontspanning, die de
NIWIN kan brengen. Daartoe
hoopt men duizend „Rimboekis-
ten" te kunnen versturen.
Deze „Rimboekist" zal materi
aal bevatten van geestelijke en li
chamelijke ontspanning en boven,
dien een gasolinelamp met on
derdelen. Vooral deze lamp zal
in een zeer grote behoefte kunnen
voorzien. Tesamen met de Thuis
fronten hoopt de NIWIN metter
daad een „lichtpunt" te brengen
op vele eenzame buitenposten.
Ook in India heeft mijnheer
Pandit Nehroe veel last van com
munisten, die daar een chaos wil
len scheppen.
In Indonesië nog maar steeds
terreur en sabotage-daden. Er is
een overval gepleegd op een hos
pitaal en twee doktoren en zeven
verpleegsters zijn ontvoerd: er
zijn stations in brand gestoken;
een planter en een administrateur
en nog twee personen zijn ver
moord.
ZIJ VIELEN VOOR HET
VADERLAND.
De Regering maakt tot haar
leedwezen bekend, dat aan ver
liezen in Indonesië zijn gerappor
teerd 7 manschappen van de Kon.
Marine, 10 leden van de Kon.
Landmacht en 25 manschappen
van het K.N.I.L.
Laatste wedstrijd competitie.
Onze voetbalvereniging Wit—
Zwart, die deze winter met
wisselend succes voor de compe
titie van de Brab. Voetbalbond
speelde, zal a.s. Zaterdagnamid
dag 4 uur op het sportterrein aan
de Willem van Gentsvaart haar
laatste competitiewedstrijd in dit
seizoen spelen. Op bezoek komt
Gudok II uit Tilburg.
Nutsbibliotheek.
De te dezer plaatse gevestigde
bibliotheek van het Departement
De Langstraat van de Mij. tot
Nut van 't Algemeen wordt door
belanghebbenden ten zeerste ge
waardeerd. De belangstelling is
steeds groeiende. De uitlening
van boeken heeft plaats iedere
Zaterdagnamiddag van half vijf
tot half zes in een der lokalen
van de Koningin Julianaschool in
de Kom.
Ledenvergadering.
De Spaarkasvereniging, geves
tigd in het café Cové-v. d. Haart
houdt Zaterdag 5 Maart 's avonds
half 8 een algemene ledenverga
dering, o.m. ter bespreking van
de te houden feestavond.
Gevolgen van de storm.
De zware storm die deze
week over ons land raasde,
heeft ook te dezer plaatse zijn
sporen achtergelaten. Tal van
woningen kregen dakpannen-
schade, terwijl schuttingen en
hier en daar een enkele
schoorsteen het moesten ont
gelden.
In het Oude Maasje en de
daarmee in verbinding staan
de havens werd het water tot
een dusdanige hoogte opge
stuwd, dat het op enkele
plaatsen met kracht de Bin-
nenpolder instroomde. Aan
de Buitenhaven in de Kom
stroomde 't water aan weers
zijden over de straat en zaten
enkele aldaar woonachtigen
gedurende enkele uren geïso
leerd.
In functie getreden.
Mej. A. C. Oldekamp uit
Poortvliet (Zld.), die in de
vacature, ontstaan door het
vertrek van Mej. L. de Reijger
naar Leusden, benoemd is als
onderwijzeres aan de Konin
gin Juliana-school in de Kom,
is j.l. Dinsdag 1 Maart alhier
in functie getreden.
Vereniging Jonge Land
en Tuinbouwers.
De openbare vergadering
van de vereniging van Jonge
Land- en Tuinbouwers van
Sprang-Capelle, waarop dhr.
Van den Akker zal spreken
over „Onkruidbestrijding in
weiland", wordt niet Donder
dag a.s., doch Vrijdag 4 Maart
d.a.v. gehouden in de zaal van
de heer Ant. van Dijk aan het
Bruggetje te Vrijh.-Capelle,
des avonds half acht.