0Auft daevm
f Wijde WereldJ
Burgemeester
DEKKERS
WAAROM
HERSTELT
een oude traditie'!
UIT DE
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DONDERDAG
31 MAART 1949
2
IN
MEMORIAM
eBh
Jeugdconcerten
DE ACTIVITEIT DER
Waspik zal hem niet gemakkelijk vergeten.
Zondag overleed de heer P.
N. Dekkers, de 69-jarige oud
burgemeester van Waspik.
Hoewel zijn gezondheidstoe
stand de laatste tijd minder
goed was, kwam zijn dood toch
nog onverwacht, zoals de dood
steeds onverwacht komt en te
vroeg, zeker voor een goed
mens als oud-burgemeester
Dekkers was.
Wanneer wij hier enkele
woorden aan de figuur van
burgemeester Dekkers wijden,
dan is dit niet omdat hij een
man was van groot formaat,
omdat hij Waspik groot maak
te en zijn dorp gestoten heeft
in de grote stroom van de ont
wikkeling, niet omdat hij in
Waspik iets groots tot stand
gebracht zou hebben, neen,
wanneer wij over burgemees
ter Dekkers schrijven is dit
enkel omdat hij een goed bur
gemeester was, omdat hij goed
was voor zijn gemeente en
zijn bevolking, omdat hij be
hulpzaam was en vriendelijk
tegen iedereen.
We kunnen een burgemees
ter van vroeger niet gaan ver
gelijken met een burgemees
ter van thans, nu hij volledig
ambtenaar is geworden, nu
zijn plaats op het gemeente
huis is, nu iedere gemeente
moet vechten om een behoor
lijk kwantum woningen, nu
iedere gemeente alle moeite
doet industrie te krijgen.
Vroeger was de burge
meester de kalme be
stuurder, van wie wel
iswaar grote gaven van
verstand en hart 'wer
den gevraagd, maar die
overigens geen ambte
naar was. Het best be
naderen we het ver
schil wanneer we zeg
gen dat nu een burge
meester bestuurder
ambtenaar is, terwijl
hij vroeger enkel be
stuurder was.
We mogen een bur
gemeester van 'n land
bouwende gemeente als
Waspik ook niet gaan
vergelijken met de ma
gistraat van een grote
industrie-gemeente. Er
is in Waspik gedurende
de veertig jaren dat
burgemeester Dekkers
de gemeente leidde, niet
zo heel veel veranderd.
„Er gebeurde vroeger niet
veel, en zeker niet in 'n dorp
als Waspik"-verzekerde ons de
oud-secretaris de heer B. van
Schijndel. Waspik is steeds
de welvarende gemeente ge
bleven, niet meer en niet min
der. Waspik had geen mach
tige uitbreidingsplannen, Was
pik heeft geen rijke industrie-
en binnen haar kom gehaald,
de bevolking is er door ves
tiging weinig of niets toege
nomen. Waspik was tevreden
met wat was Waspik had een
zekere mate van welstand be
reikt, de mensen hadden hun
bestaan, en waarom, zo rede
neerde men vroeger, zou men
nog trachten iets meer te be
reiken als het nu goed was?
Met het gevolg dat Waspik,
Waspik bleef.
Neen, burgemeester Dek
kers was geen man die men
een standbeeld zou geven,
maar wellicht is de vorm,
waarin hij nu voortleeft in de
herinnering van zijn gemeen
tenaren, en waarin hij zal blij
ven voortleven van geslacht
op geslacht in de herinnering
van de komende generaties,
misschien is deze vorm duur
zamer dan het brons waaruit
het relief is gegoten dat in 't
nieuwe gemeentehuis staat.
Burgemeester Dekkers was 'n
eenvoudig man, die gemoede
lijk met de Waspikse mensen
omging, die vriendelijk was
voor iedereen, die hielp waar
hij kon, die steun gaf aan de
verenigingen en instellingen
die zijn steun waard waren;
hij was een goed burgemees
ter ook, goed voor de gemeen
tenaren, goed voor zijn per
soneel. Hij wist zich aan te
passen aan de Waspikse be
volking en 't Waspikse leven,
al was hij niet afkomstig van
Waspik.
Want hij werd in Kaats-
ftuvel op 2 Maart 1880 gebo
ren en spoedig trok hem het
leven op het raadhuis blijk
baar aan.
Hij genoot zijn eerste oplei
ding bij wijlen secretaris van
Liempt te Waalwijk. Van 1
Juli 1901 tot 5 Jan. 1904 was
hij eerste klerk ter secretarie
in Den Bosch; van 16 Jan. tot
18 Dec. 1904 was hij ambte
naar ter secretarie te Tegelen;
van daar trok hij naar Zeven
bergen, waar hij van 1 Jan.
1905 tot 5 Nov. 1905 eveneens
ambtenaar was.
Op 8 Nov. 1905 volgde toen
zijn benoeming tot burgemees
ter van Waspik, welke func
tie hij on-onderbroken tot de
pensioengerechtigde leeftijd
heeft waargenomen. Ook tij
dens de bezetting, toen zijn
gezondheidstoestand het hem
bijna niet meer mogelijk
maakte, bleef hij in 't belang
van zijn gemeente op zijn post
Bij Koninklijk Besluit van
28 April 1945 werd hem eer
vol ontslag verleend.
Goed gezond is burgemees
ter Dekkers sindsdien niet
meer geweest; steeds heeft hij
gesukkeld tot dat de dood
plotseling een einde maakte
aan dit werkzame leven hier
op aarde, dat voor eeuwig be
loond ging worden.
Moge hij rusten in vrede.
Wij leven in een tijd van
vervlakking. Niemand die ook
maar enigszins een open oog
heeft voor het leven om hem
heen, zal dit kunnen ontken
nen. Het enthousiasme voor
sportgebeurtenissen van veler
lei aard heeft proporties aan
genomen, die de ernstige mens
met bezorgdheid vervullen.
Wij zijn zelf een grote voor
stander van een gezonde wijze
van sportbeoefening, omdat de
sport niet alleen het lichaam,
maar ook de geest en het ka
rakter kan sterk maken. Ex
cessen echter zullen in het al
gemeen het tegendeel bewer
ken wij zien dat dagelijks
om ons heen en wij moe
ten bekennen, dat wij zo nu
en dan met een zekere angst
gadeslaan, dat excessen op 't
gebied van de sport schering
en inslag worden.
De invloed van de jasz zo
karakteristiek voor dit labiele
tijdsgewricht is groot en de
jeugd mist in doorsnee de ga
ve om de goede van de slech
te uitingen op dit gebied te
onderscheiden. Wij willen de
goede jasz als tijdsverschijn
sel niet negeren, maar weten
dat ook op dit terrein veel
beunhazerij is. Men behoeft
slechts de knop van zijn ra
dio-toestel om te draaien om
de waarheid van deze stelling
te ervaren, terwijl de aanblik
van een zaal vol jeugdige
jasz-enthousiasten bij de uit
voering van een populaire
„band" ons met vrees kan
vervullen.
Dat deze verschijnselen
voornamelijk in de grote ste
den kunnen worden geconsta
teerd, vervult ons met de hoop
dat het voor ons Gewest nog
tijd is om tegenmaatregelen te
nemen.
Het beste wapen is om de
groeiende mens in aanraking
te brengen met het schone,
dat de verschillende kunsten
bieden.
De moeilijkheid echter is de
wijze, waarop dit moet ge
schieden. Een „te veel" zou
averechts werken. Langs lij
nen van geleidelijkheid moet
het kind ontwikkeld worden
tot het besef van de waarde
der kunst in het leven van de
mens en op deze weg moet 't
geleid worden door iemand,
die nauwkeurig aanvoelt wat
de muzikale belangstelling van
het kind gaande maakt. De
„mentor" moet een idealist
zijn, maar een practische idea
list, die teleurstellingen zal
moeten kunnen verdragen en
die telkens opnieuw met het
zelfde enthousiasme zijn zen
ding zal moeten kunnen ver
vullen.
Het succes, dat de concerten
door het Residentie-Orkest
voor de leerlingen van de
middelbare scholen hebben,
is in hoge mate hoopgevend.
Na een aanvankelijk schuch
ter begin, een goede 20 jaren
geleden, hebben de jeugdcon-
certen zich ontwikkeld tot 'n
instituut, welks waarde niet
hoog genoeg aangeslagen kan
worden. Niet het minst is dit
te danken aan de wijze, waar
op de toenmalige dirigent van
het Residentie Orkest Dr.
Peter van Anrooy de jeugd-
concerten leidde. Bezield met
een buitengewone geestdrift,
gepaard aan een grote kennis
der materie, wist hij telken
male zijn jeugdig gehoor te
boeien en belangstelling in te
boezemen voor de scheppin
gen van de grote componisten.
Het resultaat is, dat er nu
jaarlijks tien jeugdconcerten
gegeven worden in de grote
zaal van het Gebouw voor
Kunsten en Wetenschappen,
die 2000 toehoorders kan her
bergen. Wij geven U de ver
zekering, dat deze zaal bij ie
der der concerten totaal uit
verkocht is. Voeg daarbij de
jeugdconcerten, die door zeer
bekende kunstenaars in vele
instellingen voor middelbaar
Onderwijs worden gegeven, de
z.g. „En uur muziek"-concer-
ten en gij ziet, dat niets on
beproefd wordt gelaten om de
opgroeiende jeugd de weg te
wijzen naar wat hoog en edel
is in het leven.
De musici van het Brabants
Orkest werpen zich met en
thousiasme op hun taak, in de
hoop dat de Brabantse jeugd
en haar leiders hun streven
op prijs zullen stellen en er
belangstelling voor zullen to
nen.
Moge de jeugd van ons Ge
west zich innerlijk verrijken.
W.B.
JOS ZEEGERS, de voorzitter van de N. C. B„ sprak
behartenswaardige woorden.
Blijkens ons verslag van de
jaarvergadering der lN.C.B. afd.
Drunen-Elshout vervulde de alg.
voorz. van de N.C.B., dhr. Zee-
gers, op deze vergadering een
spreekbeurt.
Hieraan ontlenen wij het vol
gende
Spr. had als onderwerp „De
boer en zijn organisatie" en begon
met te verklaren dat hij zou trach
ten de leden duidelijk te maken,
voor welke doeleinden de contri
butie, welke de leden voor hun
standsorganisatie betalen, wordt
gebruikt.
Het doel van de N.C.B. is, al
dus spr., de geestelijke en materi
ele verheffing van de boeren
stand. De omschrijving van dit
doel heeft thans echter een heel
andere klank gekregen dan voor
50 jaar, toen vele boeren nog vrij
wel ongeletterd waren.
Spr. vertelt dan van de kin
derjaren van de N.C.B., toen het
wantrouwen van de boer ten aan
zien van die personen welke door
oprichting van de N.C.B. orde
trachtten te scheppen in de chaos
en gehoor wilden geven aan de
roepstem van Rome, nog bestond.
Het is tenslotte een priester ge
weest, die dank zij de grote
steun welke hij van vele zijden
mocht ontvangen, er in geslaagd
is het vertrouwen van de Bra
bantse boeren te winnen. Dank zij
het feit dat de boer van het goe
de Brabantse land zijn geloof en
vertrouwen in de priesters nog
niet verloren had, kon een pries
ter als pater v. d. Elzen de grote
stoot geven naar het doel: de
organisatie, en door de organisa
tie de culturele en materiele ver
heffing van de boerenstand.
Dan vertelt spr. van de vei-
houdingen, de geest en de sfeer
in de eerste jaren der organisatie,
toen de boer meestal nog niet in
staat was zelf zijn eigen organi
satie te leiden.
De leiding van de N.C.B. deed
echter haar greep naar de jonge
ren, omdat zij wel begreep dat
men alleen door deze te ontwik
kelen tot het doel kon komen.
Het is regel dat de goede vorming
van de mens parallel loopt met
zijn ontwikkeling. Welnu laat dan
de jonge boer door de ontwikke
ling gevormd worden voor de
strijd welke hem wacht.
Spr. bepleitte dan enthousiast
het werk van de R.K.J.B., die de
steun van de ouders niet genoeg
kan hebben. De post van 70.000
gulden voor de ontwikkeling van
onze jonge boeren noemde spr.
zeer verantwoord.
Dank zij de jarenlange voor
lichting en het onderwijs door de
N.C.B. aan haar leden gegeven,
is men thans niet alleen zover dat
men zijn eigen organisatie kan
leiden, maar in vele andere open
bare lichamen zoals gemeenteraad,
gedeputeerde staten en generale
staten laat de boer zijn stem ho
ren.
Dan behandeld spr. uitvoerig
de wijze, hoe en waarover men
onderwijs en voorlichting heeft
gegeven. De N.C.B. kent thans na
jarenlange strijd 31 lagere land
bouwscholen en een middelbare
landbouwschool. Over allerlei on
derwerpen en op allerlei gebied
werden door de N.C.B. cursussen
gehouden en georganiseerd. In
gloedvolle bewoordingen bepleit
te spr, nogmaals het nut van de
R.K.J.B., welke hij noemde het
vormings-instituut voor de jonge
boer.
Niet alleen de boer, maar
ook de boerin heeft, aldus spr.,
ontwikkeling nodig en spr. kwam
een lans breken voor de boerin-
nenbond, welk werk hij zeer nut
tig en in het kader van de orga
nisatie der N.C.B. onmisbaar
noemde. Spr. wees op het nut
van de talrijke cursussen, maar
bracht vooral onder de aandacht
het nut van het huishoudonder-
wijs. Spr. toonde zich zelfs een
voorstander van een wettelijke re
geling van het huishoudonderwijs.
De finantiele zijde van het ge
val belichtende, moest spr. tot de
conclusie komen, dat de subsidies
van de N.C.B. aan dit onderwijs
met het doel de boerenstand op
hoger peil te brengen, volkomen
verantwoord zijn. Spr. ging ook
dieper in op de principiële zijde
van het geval, want dat het land
en tuinbouwonderwijs instellingen
bezit op katholieke grondslag is
een niet te versmaden bezit.
Nadat de voorzitter van de
N. C. B. zo de algemene ont
wikkelingsgang van de N.C.B.
uitvoerig de revue had laten pas-
1 seren, behandelde hij nog ver
schillende actuele onderwerpen
uit het naaste verleden, de hui
dige tijd en de toekomst.
Vrij uitvoerig schetste hij de
organisatorische opbouw van de
boeren-organisaties en de Stichting
van de Landbouw, alsmede de
strijd die er na de oorlog gevoerd
moest worden om weer te komen
tot de vrije organisaties, om niet
te worden ondergebracht in een
neutrale publiekrechtelijke organi
satie.
Thans is men, aldus spr., zover
dat de Stichting van de Land
bouw met zijn vele afdelingen als
fundament heeft de vrije organi
saties.
Sprekende over de sociale wet
geving voor de kleine zelfstandi
gen, motiveerde de heer Zeegers
de reden, die hem en velen met
hem er toe gebracht heeft tegen
de Pensioenwet voor kleine zelf
standigen te stemmen. Eerst, al
dus spr., en dit is ook de wil van
alle leden van de N.C.B. en vele
anderen, eerst kinderbijslag voor
kleine zelfstandigen en dan de
pensioenwet.
Spr. vertelde uitvoerig over het
politieke spel dat aan de compen
satie toeslag voor kleine boeren
voorafging.
Sprekende over emigratie zeide
hij dat de N.C.B. het volgende
standpunt huldigt. De jonge boe
ren welke emigreren, maken hier
plaats voor anderen en op grond
daarvan hebben zij recht op onze
steun en hulp. Momenteel is de
N.C.B. reeds zover dat zij in het
buitenland ten behoeve van de
emigranten vertegenwoordigers
heeft ,die hen op alle gebied kun
nen voorlichten.
Verder besprak spr. nog tal
van andere actuele onderwerpen
op de N.C.B. of zijn leden betrek
king hebbende en beantwoordde
tot slot nog verschillende vragen
Uit het gehele betoog bleek
overduidelijk dat de contributie
der leden de bestemming heeft die
zij moet hebben.
Ruim 2 uur had spr. zijn ge
hoor weten te boeien.
De voorzitter dankte de heer
Zeegers voor zijn duidelijke uit
eenzetting.
Van de rondvraag werd op de
ze vergadering nog vrij druk ge
bruik gemaakt.
Ter sprake kwam de jachtver-
pachting en uit de vergadering
ging verschillende stemmen op,
om in verband met de soms on
sympathieke behandeling, het op
zeggen der pacht in overweging
te nemen. De voorzitter zegde toe
het geval met het bestuur te be
studeren.
Op verschillende vragen over
subsidies voor het inzaaien van
gras en de bouw van silo's, ant
woordde de assistent landbouw-
consulent dhr. Arendonck. Opga
ve van bovengenoemden worden
tot 1 April a.s. bij hem inge
wacht.
Ter sprake kwamen ook nog de
analyses van het gondonderzoek.
De heer Kamp antwoordde dat
deze nog niet waren aangekomen
en verwachte ook niet meer dat
zij alle nog binnen zouden komen
om voor dit seizoen nog bruikbaar
te zijn. Spr. kon het alleen maar
betreuren dat de betreffende in
stanties dit niet hadden voorzien.
Gevraagd werd verder nog om
in verband met de uitbreiding
ook hier ter plaatse een land
bouwkundige een spreekbeurt te
laten vervullen.
Tot slot sprak de geestelijk ad
viseur, Kapelaan Simons, nog een
algemeen opwekkend woord.
Spr. sloot zich aan bij de woor
den van de heer Zeegers en con
cludeerde dat er in de R.K.J.B.
alhier een gcede studiegeest heer
ste, de speciale studieavonden
zijn hiervan getuigen.
Met de beste wensen voor de
boer, zijn bedrijf en zijn gezin,
besloot spr. zijn toespraak.
Hierna dankte de voorzitter al
len voor hun aanwezigheid, in 't
bijzonder de heer Zeegers en sloot
de vergadering op de gebruike
lijke wijze.
Het Bijzondere Gerechtshof
te 's-Gravenhage heeft de
voormalige leider van de NS
NAP, dr. E. H. Ridder van
Rappard, conform de eis ter
dood veroordeeld.
ELSHOUT
O. L. VROUWE SCHUTS werd in volle eer hersteld
Zoals uit de agenda bleek was
de vergadering van de O. L. Vr.
Schuts belangrijk, niet alleen
voor de gildebroeders, maar
nog meer ten aanzien van
het publiek. Voor het publiek,
omdat de folklore, die van ouds
her dateert, weer in ere wordt
hersteld. Hiermede wordt bedoeld
de officiële dracht, waarvan het
oude reglement spreekt. Dit her
ziene oude reglement dateert reeds
van 1851. Dit is niet de juiste
datum, want zilveren schilden
spreken reeds van het jaartal
1811. Met zekerheid is niet te
zeggen hoe oud O. L. Vr. Schuts
is, doch met aan zekerheid gren
zende waarschijnlijkheid ligt de
oprichtingsdatum echter tussen 't
jaar 900 en 1200.
Hiernaar zullen navorsingen
worden gedaan (de medewerking
is reeds toegezegd) in de kerke
lijke archieven. Mogelijk is daar
de juiste datum van oprichting te
vinden, daar de kerk, de toen
malige kerk van Oudheusden
(thans de kerk te Elshout) reeds
vanaf omstreeks 800 bestaat.
In 1851 werd het hernieuwde
reglement mede ondertekend door
de toenmalige pastoor te Oud-
reusden. Uit de onderzoekingen,
die thans gaande zijn, zal moe
ten blijken, hoe oud O. L. Vr.
Schuts eigenlijk is. Mogelijk ko
men dan nog meer oude traditio
nele of folklorische feiten naar
voren.
Een inleiding op het nieuwe
reglement kunnen we in vijf
hoofdstukken onderbrengen.
Ten eerste wordt dan gespro
ken over de inrichting van het
Gilde. Ten tweede viering van
Ker(k)misdag, ten derde viering
teerdag, ten vierde de begrafenis
van de gildebroeders en ten vijf
de een hoofdstuk wat helemaal
los staat van het eigenlijke gilde,
het schieten op de concoursen
enz.; dit zijn technische bijkom
stigheden.
De inrichting van het Gilde.
Het gilde bestaat uit bescherm
heer en hoogwaardigheidsbekle
ders. Gildebroeders kunnen zijn
zij die van onbesproken gedrag
zijn en de leeftijd hebben van 20
jaar. Aspirantleden moeten 18 jaar
zijn. Deze mogen de vergaderin
gen niet bezoeken en hebben ook
geen stemrecht. Het zogenaamde
bestuur bestaat uit: Hoofdman,
Koning, Kapitein, Vaandrig, 4
Dekenen en Schepenen en de
Standaardrijder. De Kapitein
wordt gekozen uit de gildebroe
ders en is nimmer aftredend zo
lang hij zijn positie waardig is.
Om de 4 jaar treden de anderen
af. De eerste twee jaar de oude
Dekenen, die na herkiezing jonge
Dekenen worden, waardoor de
zittende jonge Dekenen automa
tisch oude Dekenen worden en zo
vervolgens. De Kapitein heeft de
volle zeggingschap over de Gilde
broeders en moet dan ook zorgen
de goede orde te handhaven of
door te voeren.
Wanneer een Koning drie ach
tereenvolgende jaren de Konings
titel voert, wordt hij Keizer. Hier-
dopr komt hij in het bezit van al
het zilver dat de vereniging be
zit. Dit is in te lossen wanneer
de Keizer drie zilveren schilden
worden aangeboden.
De kleding van de hoogwaar
digheidsbekleders (z.g. bestuur;
isdonker costuum, zijden petje,
lichtblauwe sjerp met zilveren
draden f losvormig)een wit
frontje met zwart strikje. Voor de
gildebroedersdonker costuum,
lichtblauwe sjerp zonder zilver
draden, zwart getikkeld frontje
met zwart strikje. Deze sjerpen
worden door de H.W.B. over de
schouder en dan om de lendenen
gegord, terwijl de gewone gilde
broeders de sjerp om de lendenen
hebben. Deze lichtblauwe sjerp is
gelijk aan het kleed van Onze
Lieve Vrouw. Men hoopt met de
a.s. Ker(k) misviering in deze
dracht te kunnen aantreden. Hier
mede is dan de eerste stap gezet
op weg naar de folkloristische
herstelling van het Gilde.
Kermisviering.
Om 730 uur zal elke gilde-
broeder aan het stamcafé aanwe
zig moeten zijn. De stoet zal dan
in zijn oorspronkelijke vorm wor
den opgesteld naar rang en stand
van het gilde. Om 8 uur zal dan
een H. Mis worden opgedragen.
Ongewapend zal men zich ter
kerke begeven. In de kerk zullen
de eerbewijzen gebracht worden
aan het H. Sacrament, daarna
aan O. L. Vrouw, waarna de H.
Mis een aanvang neemt.
Na de H. Mis eenzelfde cere
monieel voor het Allerheiligste en
O. L. Vrouw, waarna wordt uit
getrokken. In dezelfde volgorde
trekt men weer vendelend naar 't
stamcafé, waar aan een gezamen
lijke koffietafel zal worden deel
genomen. Verder trekt men naar
de Schutsboom. Daar aangeko
men, wordt door de Koning drie
maal om de boom gelopen, waar
na 3 Onze Vaders en 3 Weesge
groeten zullen worden gebeden.
Dan zal begonnen worden om
de boom vrij te maken door een
notabel, die buiten gildeverband
staat. Hierna wordt een aanvang
gemaakt met het Koningschieten.
Dit Koningschieten voltrekt zich
op een vaste vogel. Vooraleer de
gehele vogel inclusief standaard,
waarop of waardoor de vogel be
vestigd is, niet geheel is afge
schoten, is de Koning nog niet
bekend. Hij die het laatste gedeel
te afschiet, is Koning, zolang hij
bij een volgende gelegenheid
wordt onttroond, of zelf niet de
vogel er af schiet.
Teerdag.
De oude traditie verhaalt dat er
een hele dag voor wordt gebruikt.
Deze dag is 9 September, een dag
na de geboortedag (naamdag)
van O. L. Vrouw. Deze dag zal
worden begonnen met een H. Mis
voor de overleden leden. Ook nu,
evenals met de Ker(k) misviering
zal men weer in opstelling ter
kerke gaan. De kerk zal dan ge
sloten zijn. Wanneer het gilde
aan de kerk komt, zal worden ge
luid en zullen de deuren ontslo
ten worden en zal het gilde de
kerk betreden; de gelovigen zul
len de kerk pas binnen kunnen
gaan, wanneer het gilde binnen is.
Dezelfde eerbewijzen aan God in
Zijn Sacrament en aan O. L. Vr.
zullen weer worden gebracht.
Op deze teerdag kunnen nieu
we leden onderkomen. Daarvoor
worden verschillende ceremoniën
verricht, o.a. het verpachten van
de trom. De hoogste pachter of
hij die de trom pacht, kan na een
beoordeling van de H.W.B. tot
het gilde worden toegelaten. Ook
de standaard kan worden ver
pacht. Dit alleen voor de gilde
broeders voor het onderkomen
van een zwager of ander familie
lid. Alleen de zoons van een gil-
debroeder kunnen buiten deze
verpachting om lid worden. Hier
mede wordt een oude traditionele
gang in ere hersteld.
Alle bestuursleden die Zitting
hadden, zijn herkozen, terwijl de
heren A. v. Logten en Fr. v. d.
Wiel werden toegevoegd om het
geheel te completeren.
De heer J. v. d. Wiel (Dijk)
bleef Hopman. De heer A. Velt-
man werd gekozen met bijna al
gemene stemmen tot Kapitein om
het gilde aan te voeren. Op de
verdeling der andere functies ko
men we later wel teruq. Ook van
de begrafenis der gildebroeders,
zowel als de bijkomstige dingen,
zoals schieten op de concoursen
enz. zal een nadere uitleg komen.
Zeer zeker zijn die de moeite
waard om door hen die buiten het
gilde staan, gelezen te worden.
Was de lezing van de heer
v. d. Mortel een prachtige bij
drage tot meer kennis van het
gilde, zeer zeker is het een ver
heugend feit, dat door O. L. Vr.
Schuts de knoop is doorgehakt en
aan de verwezenlijking dezer
plannen gewerkt wordt.
Met vreugde werd dit dan ook
door alle gildebroeders ontvan
gen. Dit is een waardevol initia
tief, waardoor andere gilden mis
schien ook worden geïnspireerd.
OP DE LANGE BAAN.
Wie verwacht had dat de
voorconferentie voor de
R.T.C. de lang verwachte
oplossing zou brengen, was
er weer naast, zoals ieder
een die voorspellingen wil
doen aangaande de poli
tieke ontwikkeling in In
donesië er vaak naast zal
zijn, omdat men met te
veel factoren rekening
moet houden bij de beoor
deling van de toestand
daar, vooral omdat het is
uitgegroeid tot één van de
meest opzienbarende inter
nationale geschillen.
In elk geval, de voorconfe
rentie is weer verschoven.
Op de eerste plaats kon dr.
van Royen niet aanwezig zijn,
dan heeft de Bijeenkomst Fe
deraal Overleg gevraagd, ook
als partij toegelaten te mogen
worden en de republikeinse
leiders op Banka verlangen
overleg met de kopstukken in
Djokja en zo zijn er nog en
kele dingen meer, die de bij
eenkomst te Batavia onmoge
lijk maken.
Nu zou men weer een confe
rentie bij elkaar moeten gaan
roepen om de mogelijkheden
tot het houden van een vóór
conferentie te bespreken. Op
zo'n manier zouden we lang
zamerhand in de beruchte vi
cieuze cirkel terecht zijn ge
komen.
Het rapport betreffende
Djokja is ook verschenen. Ne
derland maakt bezwaar tegen
de nagenoeg uitgesproken me
ning dat de materialen-
schaarste eerst na de actie is
ingetreden, terwijl de afge
vaardigde van Rusland even
eens bezwaren tegen het rap
port van de UNCI maakt.
Wanneer men het twee par
tijen naar de zin wil maken,
zijn ze beide ontevreden.
Ondertussen maar afwach
ten wat Indonesië betreft.
COMMUNISTISCHE
NEDERLAAG IN
FRANKRIJK.
Hoewel de kantonnale ver
kiezingen in Frank«£k op zich
zelf eigenlijk van niet zo'n
groot belang zijn, zijn ze dit
jaar toch belangrijk gewor
den door de grote nederlaag
die de mannen van Thorez
hebben geleden. Van 1508 ze
tels krijgen zij er maar 37; in
totaal liep hun zetelaantal te
rug met 147 plaatsen.
Zodoende zijn de Franse
provinciale staten ook zo goed
als gezuiverd van de rode
elementen, zodat nagenoeg 't
gehele gezags-apparaat in
Frankrijk ontsmet is. Door
handig politiek manoevreren,
maar vooral door de samen
werking der kiezers is voor
Frankrijk blijkbaar een groot
gedeelte van het rode gevaar
geweken.
COMMUNISME IN
BELGIë.
Ook in België heeft men
nog al eens last van de „rode
rakkers". Zo zijn ze dezer da
gen in de Antwerpse havens
weer aan het staken geslagen
uit protest tegen het Atlan
tisch pact. Nu is het aantal
communisten wel niet zo
groot, groter is het aantal
bangerikken die zich niet dur
ven verzetten tegen het stel
letje raddraaiers, dat op kwa
jongensachtige manier de boel
in de war probeert te schop
pen.
GRENSCORRECTIES.
In West Duitsland heeft men
zich aaneen geschaard om zich
gezamenlijk te verzetten te
gen de „hoogst onrechtvaar
dige" Nederlandse eisen be
treffende de grenscorrecties.
Allerwege wordt door de Duit
sers scherp commentaar hier
op geleverd.
Wat antwoordt Nederland
hierop?
Wij geven U het volgende
zonder enig commentaar als
antwoord:
„De Nederlandse Caritas-
„missie is er in geslaagd om
„50 ton levensmiddelen
„voor de gaarkeukens in
„Berlijn deze week nog te
„vervoeren".
GOUDEN PRIESTER
FEEST H. VADER.
In alle katholieke kerken
van Nederland is Zondag een
brief voorgelezen die handel
de over het gouden priester
feest van de H. Vader Paus
Pius XII op 3 April a.s.
Uiterlijk feestbetoon zal er
niet zijn en de viering zal
slechts een sober, kerkelijk
feest zijn. De Bisschoppen
vragen aan alle gelovigen om
die dag allen ter H. Tafel te
naderen; bovendien heeft de
H. Vader toegestaan dat ie
dere Priester die dag twee
H. Missen leest, één om ver-
giffenissen te vragen voor de
zonden van de atheïsten en
opdat de wereld terugkere tot
Christus.
Gelijk de brief mededeelde
zijn de bisschoppen voorne
mens namens katholiek Ne
derland de H. Vader een
nieuwe radio-zender aan te
bieden.
STREEKBEURS
IN VEGHEL.
De MINIJTO '47 heette de
bekende Middenstands-Nij
verheidstentoonstelling die in
1947 in Veghel gehouden
werd en deze heeft zo'n suc
ces gehad, dat hieruit een
stichting werd geboren die tot
doel had streekbeurzen te or
ganiseren. En zo wordt van
2126 Mei de tweede MONIJ-
TO reeds gehouden, waarop
het nijvere Veghel, dat geens
zins de minste is onder de
plaatsen van Brabant, zijn
prestaties en mogelijkheden
zal ten toon spreiden.
NED. HANDEL Mij.
125 JAAR.
Dinsdag j.l. was het 125 jaar
geleden dat Koning Willem I
de Ned. Handelmij. in 't leven
riep, overtuigd als hij was van
de noodzakelijkheid van een
dergelijke instelling.
Voor deze gelegenheid heeft
de maatschappij mr. L. J.
Plemp van Duiveland de op
dracht gegeven een boek te
schrijven dat dezer dagen ver
scheen en de titel draagt:
„Willem Frederik, koning der
Nederlanden". In dit boek
wordt niet alleen een biogra
fie gegeven van de "Koning,
maar speciale aandacht wordt
begrijpelijkerwijze vooral be
steed aan de Koning-koopman
die de basis voor Nederlands
welvaart voor een groot ge
deelte herstelde.
