Rond de Ronde Tafel
Wijde Wereld
Vrijlating en
Terugtrekking.
Waalwijkse en Langstraatse Courant
Volledige Overdracht
der Souvereiniteit.
UIT DE
Laatste Ronde
HOOFDPIJN Kw
MAANDAG 7 NOV. 1949
Uitgever
VVaalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Huofdredacleur
JAN TIELEN
DE ECHO \M HET ZUIDEN
72e JAARGANG No. 90
Abonnement
15 cent per weeK
1.95 per kwartaal
2.25 franco p.p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1878.
Bureaux GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
TEL.-ADRES „ECHO".
Ruim drie eeuwen geleden
landde Comelis de Houtman,
na een reis die meer dan een
jaar duurde, op de rede van
Bantam. Dat was het begin
van een historische ontwik
keling, die leidde tot de alge
hele beheersing van de Indi
sche Archipel door 't Konink
rijk der Nederlanden.
Deze ontwikkeling leidde
noodzakelijk tot het overdra
gen van die heerschappij aan
de ontwaakte, tot zelfstandig
heid gegroeide volken van In
donesië, aangezien de Hollan
ders dit land niet beschouw
den als uitbuitingsobject,
maar er ook ontwikkeling en
cultuur brachten.
De huidige ontwikkeling,
de overdracht der Souverei
niteit, was reeds lang voor
zien en in feite aangekondigd
in de radio-rede van H.M.
Koningin Wilhelmina. Maar,
zoals de Minister-President
het uitdrukte in zijn slot
woord, oorlog en revolutie
veroorzaakten stroomversnel
lingen, waardoor men in
draaikolken belandde en zich
afvroeg of de stroom nog ooit
bevaarbaar zou worden en
welvaart zou kunnen bren
gen.
Zo heeft de loop der ge
schiedenis onweerhoudbaar
geleid naar de 2e Nov. 1949,
naar de bijeenkomst in de
statige Ridderzaal, naar de
plechtige ondertekening van
de ovèreenkomst tussen het
Koninkrijk der Nederlanden
enerzijds, de Souvereine Re
publiek Indonesia Serikat an
derzijds.
Weer vult de Ridderzaal,
badend in een gloed van licht
uit de kronen, die met het
daglicht wedijveren, zich met
de geleerden, adviseurs en
toeschouwers. De sfeer is an
ders dan bij de eerste zitting.
Heerste daar een zekere
plechtstatige reserve, thans is
alles zakelijker, vlotter. Men
is gekomen aan het einde van
een moeilijke taak, en men
is er zich van bewust dat deze
bijeenkomst geen ander doel
heeft dan de bereikte resul
taten officieel vast te leggen.
Het is geen bijzonder inte
ressante bijeenkomst. Inte
gendeel. Ze rekt zich, uur na
uur. De redevoeringen moe
ten worden vertaald in en uit
Maleis, Engels, Nederlands.
De Engelse tolk verstaat zijn
vak, weet zelfs gloed en per
soonlijk cachet te leggen in
zijn woorden, maar de Indo
nesische vertolker komt er af
en toe niet uit en moet zelfs
eenmaal naar de Secretaris-
Genëraal lopen om de oor
spronkelijke tekst van wat is
gezegd, aangezien z'n notities
hem in de steek laten. De Ne
derlandse tolk krijgt een
moeilijk moment wanneer hij
een later bijgevoegd gedeelte
in de rede van Sultan Hamid
II moet vertalen, prima vista,
en de leden van de B.F.O.-
delegatie luisteren met plezie
rige spanning toe hoe hij het
er af zal brengen. Maar het
loopt vlot.
Op zulke kleine incidentjes
gaat men letten, wanneer de
uren in verveling voorbij
gaan. De dames onder de ge
nodigden kouten eerst gezel
lig, blijkbaar over onderwer
pen die niets, maar dan ook
niets met de conferentie zelve
te maken hebben; en zitten
dan geresigneerd te wachten
op het einde; onder de
Nederlandse delegatie doet
een papiertje de ronde,
dat blijkbaar een goede mop
bevat, want de hilariteit plant
zich voort van de een naar de
ander, tot voorzitter v. Maar-
seveen, na het geval te heb
ben gesavoureerd, er een punt
achter zet.
Hatta spreekt. Niet alle
problemen zijn opgelost, con
stateert hij, en hij neemt het
struikelblok: Nieuw Guinea,
waarover de beslissing een
jaar is uitgesteld. Het kolo
niale regime is thans officiéél
verdwenen, 'n nieuwe rechts
orde grondt zich op de basis
van vrijheid, gelijkheid en
gelij kgerechtigheid.
Sultan Hamid II bespreekt
in het bijzonder de militaire
aspecten van de overeen
komst, die meebrengt dat de
Nederlandse troepen zo spoe
dig mogelijk zullen worden
teruggetrokken. Hierdoor mag
echter, zo zegt hij, geen va
cuum ontstaan, en daardoor
zal het nodig zijn dat Neder
landers en Indonesiërs, in
vrijwillige samenwerking, het
gezag handhaven. Een mili
taire missie zal daartoe in
Indonesië blijven. De hulp
van Nederlanders zal welkom
zijn, maar ze moet zijn geba
seerd op vrijwilligheid. Men
heeft hier met mensen te ma
ken die gewapend tegenover
elkander hebben gestaan en
niet met dode instrumenten.
De nieuwe situatie vraagt
wederzijds begrip, offerbe
reidheid, zelfbeheersing. Het
komt nu op de uitvoering van
de overeenkomst aan. Maar 't
verblijf in Nederland, zo con
stateert hij, heeft het vertrou
wen in het welslagen van de
samenwerking vex-groot.
Ook de Belg Herremans
spreekt, in het Frans, over
wat hier is bereikt. Hij con
stateert dat van het begin af
de overdracht der souvereini-
teit de wens is geweest van
beide partijen. Twee onaf
hankelijke en souvereine
partners hebben zich in een
Unie verenigd.
Falen, zo zegt hij, zou een
ramp betekend hebben de
leiders van alle partijen wa
ren zich hiervan bewust. Het
voorbeeld van dit slagen zal
het geloof vei'sterken in het
bereiken van ovei'eenkomsten
langs vredelievende weg,
waaraan de wereld zozeer be
hoefte heeft.
Het is dan al laat, en Mi
nister Di-ees verzoekt te mo
gen afzien van een vertaling
van deze rede. De leiders dei-
delegaties knikkenook
zij verlangen naar het eind.
Dan begeven zich de voor
zitters der delegaties naar de
ledige stoelen aan de rechter
zijde van de voorzitter, Mi
nister-President Drees. Zij
tekenen zonder gewichtigheid
en plechtigheid de overeen
komst...., eerst Hatta, dan
Hamid II, dan van Maai-se-
veen. De leden van de com
missie der United Nations zien
toe, plaatsen later ook hun
handtekeningen. Dan zetten
Minister-President Drees en
de Secretaris-Genei-aal Mr.
Prinsen hun namen. Een le
gertje persfotografen heeft
zich voor de tafel geschaard,
onophoudelijk flitst het blitz-
licht en klinkt 't doffe knap
pen der lampen.
Daarna rijst Minister-Presi
dent Drees van zijn zetel en
gaat in zijn slotrede de his
torische ontwikkeling na, die
tot dit ogenblik deze mijlpaal
in de wereldgeschiedenis heeft
geleid. Hij ontveinst zich niet
dat deze overeenkomst niet
iedei-een bevredigt. Er moes
ten wederzijds concessies wor
den gedaan. Zowel in Indo
nesië als in Nederland zijn
groepen, die zich hiermee niet
kunnen verenigen.
Voor Nederland is dit een
diep ingrijpend besluit. Ne
derland laat thans een taak
los, die het in het oog der
wereld veel belangrijker heeft
gemaakt dan gi-ondgebied of
inwonertal rechtvaardigen.
Maar hij spreekt de hoop uit
dat men nu als vrije partners
zal kunnen samenwerken, tot
heil van beide volken.
Handen worden geschud.
Hatta, Hamid II, Critchley,
Herremans, Cochran, ze ko
men allen naar voren en
drukken de hand van de Mi
nister-President.
En dan is het gebeurd. Ne-
derlands-Indië bestaat niet
meer. Nederland is geen ko
loniale mogendheid meer. In
donesië is vrij.
Sultan Hamid II heeft het
gezegd: het zal van het groot
ste belang zijn, hoe deze
ovei-eenkomst zal worden uit
gevoerd.
Minister Drees verklaarde
het enkele dagen geleden, tij
dens zijn onofficiële ontmoe
ting met de Pers: zowel ne
gatief als positief kan Neder
land hiervan de vruchten
plukken.
Niet langer zal er strijd,
wantrouwen, miskenning, vij
andschap zijn. Niet langer zul
len we onze zonen naar het
Oosten behoeven te zenden.
Niet langer zullen de verhou
dingen vertroebeld worden.
En daartegenover staat, dat
men nu in Indonesië kan gaan
werken aan de wederopbouw.
Men zal daarbij de hulp van
de Nederlandei-s nodig heb
ben. Maar die zijn nu niet
langer de heersers, maar de
vrijwillige medewerkers, met
grote ervaring, met doorzet
tingsvermogen. De wijze waar
op Nederland zich uit 't ver
val der oorlogsjaren heeft op
gericht, zo zeide de Minister-
Pi-esident in zijn slotwoord,
zal ook de Indonesiërs er van
overtuigen dat zij waardevol
le partners kunnen zijn.
En verder moeten wij de
ontwikkeling der dingen af
wachten.
Het zij ons een troost, dat
ons lot en dat van het volk
van Indonesië niet in mensen
handen ligt.
Wat vei'schijne, wat ver-
dwijne, 't hangt niet aan een
los geval. In 't verleden ligt
het heden. In het nu, wat
woi*den zal
De mens wikt. God be
schikt.
Lk.
(Nadr. verboden).
UNIE OP BASIS VAN VRIJWILLIGHEID
EN GELIJKHEID.
Het charter van de souvereiniteitsoverdracht dat op
Woensdag 2 November in de plechtige slotzitting
van de R.T.C. is getekend, formuleert die overdracht
als volgt: „Het Koninkrijk der Nederlanden draagt
de volledige souvereiniteit over Indonesië onvoor
waardelijk en onherroepelijk over aan de Republiek
der Verenigde Staten van Indonesië en erkent deze
mitsdien als een onafhankelijke en souvereine staat.
De Republiek der Verenigde Staten van Indonesië
aanvaardt de souvereiniteit op de voet van de bepa
lingen van haar constitutie welke ter kennis is ge
bracht van het Koninkrijk der Nederlanden".
Dit is het vooi-naamste re
sultaat van de Ronde Tafel
Conferentie, die met het teke
nen van dit document tot een
goed einde is gekomen. Maar
tegelijk met die overdracht is
er een Unie tot stand geko
men tussen het Koninkrijk
der Nederlanden en de Repu
bliek der Verenigde Staten
van Indonesië. Het karakter
van die Unie wordt als volgt
geformuleerd: „De Nederl.-
Indonesische Unie verwezen
lijkt de georganiseerde sa
menwerking tussen het Ko
ninkrijk der Nederlanden en
de Republiek der Verenigde
Staten van Indonesië op basis
van vrijwilligheid en gelijk
heid in status met gelijke
rechten. De Unie doet geen
afbreuk aan de status van elk
van de beide deelgenoten als
onafhankelijke en souvereine
staat". Dan is er nog een over-
gangs-overeenkomst getekend
die de regeling inhoudt van
de onderwerpen die als ge
volg van de souvereiniteits
overdracht voorziening be
hoeven. De overeenkomsten
treden in werking op 't ogen
blik van de souvereiniteits
overdracht, die zal plaats heb
ben in een plechtige bijeen
komst te Amsterdam, uiter
lijk op 30 December 1949.
De status van Nieuw-Guinea
Vei'der is er een Unie-Hof
van Arbitrage, dat recht
spreekt in naam van 't Hoofd
der Unie en bestaat uit drie
door Nederland en drie door
de R.I.S. te benoemen leden.
Het Hof beslist bij meerder
heid van stemmen. Als de
stemmen staken, dan wordt
door de pi'esident van het In-
tei-nationaal Gerechtshof een
bijzonder lid van het Unie
hof benoemd, van een andere
nationaliteit, met de rechten
van een gewoon lid.
De nationaliteit van staats-
bui-gei-s van de ene deelge
noot zal geen bezwaar zijn
voor het bekleden van amb
ten in het rechtsgebied van
de andere deelgenoot, behou
dens ten aanzien van:
1. ambten waarvan de be
kleder verantwoordelijk is
tegenover een vertegenwoor
digend lichaam;
2. die politieke, gezagdra
gende rechterlijke en leidende
ambten die door de wet wor
den aangewezen.
Ter behartiging van de be
langen der deelgenoten in el-
kandei-s gebied, worden door
de regeringen Hoge Commis
sarissen benoemd. Die hebben
de status van diplomatiek ver
tegenwoordiger en bezitten
de rang van ambassadeur.
Ten aanzien van de buiten
landse betrekkingen wordt
vooropgesteld dat ieder der
deelgenoten zijn eigen buiten
landse betrekkingen onder
houdt en zijn eigen buiten
landse politiek bepaalt. Wel
zullen zij er naar streven hun
buitenlands beleid zoveel mo
gelijk te coördineren en dien
aangaande overleg te plegen.
zal blijven zoals die nu is, met
de bepaling dat binnen een
jaar na de souvereiniteits
overdracht de definitieve sta
tus zal worden bepaald door
onderhandelingen tussen de
R.I.S. en het Koninkrijk der
Nederlanden.
DE UNIE.
Aan het hoofd van de Unie
staat H.M. Koningin Juliana,
Prinses van Oranje Nassau en
bij opvolging haar wet
tige opvolgers in de Kroon
der Nederlanden. Het Hoofd
der Unie verwezenlijkt de
idee van vrijwillige en duur
zame samenwerking tussen
de deelgenoten.
Minstens twee maal pex- jaar
zullen gezamenlijke minister
conferenties worden gehouden
en beide deelgenoten zullen
een goed contact en een ge
regelde samenwerking tussen
de wederzijdse parlementen
bewerkstelligen. De Unie zal
beschikken over een perma
nent secretariaat met een se
cretaris van elk der deelge
noten. Besluiten op de minis
ter-conferenties worden geno
men bij eenparigheid van
stemmen. Voor besluiten tot
het uitvaardigen van gemeen
schappelijke regelingen is de
goedkeuring der wederzijdse
parlementen nodig.
nen worden door minnelijke
schikking of langS wettelijke
weg.
Vreemdelingen van alle na
ties zullen gelijke rechten ge
nieten in de deelname in de
handel met Indonesië en in
de economische activiteit en
industriële ontwikkeling van
het land. Wel erkent de R.I.S.
dat er ten volle rekening moet
worden gehouden met de bij
zondere belangen van de Ne
derlandse staatsburgers en
rechtspersonen, binnen Indo
nesië.
Ten aanzien van de landen
van Europa zullen Nederland
en Indonesië op handelspoli
tiek gebied samenwerken.
Schuldenregeling: De R.I.S.
neemt alle intei'ne schulden
op de datum der souvereini
teitsoverdracht over. Voorts
neemt zij over een aantal ge
consolideerde leningen der
schuld aan derde landen en
een aantal aan het Konink
rijk der Nederlanden tot een
totaal van 1.3 milliai'd, doch
een externe schuld aan Ne-
dei'land wordt niet terugbe
taald.
Mijnhardt Hoofdpijnpoeders. 45 ct
MijnhardtHoofdpijncabletten. 75ct
OVERGANGS
OVEREENKOMST.
De indeling van de R.I.S.
in deelstaten zal uiteindelijk
worden bepaald door de con
stituante.
Door de bevolkingen van
gebieden die door de regering
van de R.I.S. op aanbeveling
van de Unci of een ander or
gaan van de V.N. worden
aangewezen, zal een plebis
ciet onder toezicht van de
Unci of bedoeld ander orgaan
worden gehouden over de
vraag, of zij zich tot een af
zonderlijke deelstaat zullen
vormen.
Elke deelstaat zal in de ge
legenheid worden gesteld de
definitieve constitutie te aan
vaarden. In geval een deel
staat deze niet aanvaardt, zal
hij de bevoegdheid hebben te
onderhandelen omtrent een
speciale verhouding tot de
R.I.S. of tot Nederland.
In een afzonderlijk accoord
worden de positie der burger
lijke overheidsambtenaren en
de culturele betrekkingen ge
regeld. Deze overeenkomsten
zijn ook toegevoegd aan het
Unie-statuut.
Geen der deelgenoten sluit
een verdrag, waarbij de be
langen van de andere zijn be
trokken, dan na overleg met
die deelgenoot. Hetzelfde
geldt van het verrichten van
andere internationale rechts
handelingen.
Tenslotte is aan het Unie
statuut nog toegevoegd een
opsomming van de algemeen
menselijke i-echten en vrij
heden in negentien punten,
waartoe de deelgenoten zich
verbinden.
ANDERE
OVEREENKOMSTEN.
Militair accoord: Ieder der
deelgenoten draagt volledige
verantwoordelijkheid voor de
defensie van zijn eigen grond
gebied. De samenwerking zal
bestaan in het verlenen van
steun, wanneer de andere
deelgenoot hierom vraagt en
voorzover dit met de belan
gen van zijn eigen defensie
overeen te brengen is, b.v.
door het opleiden van offi
cieren en gespecialiseerde
krachten, het ter beschikking
stellen van personeel en ma-
teriëel en het bieden van ge
legenheid tot en hulp bij het
onderhoud en de reparatie
van materiëel van de andere
deelgenoot. Ook zullen de
deelgenoten militaire missies
uitwisselen en overleg plegen
bij een dreigende aanval op
beide deelgenoten of op één
hunner.
De Koninklijke Landmacht
zal na de souvereiniteitsover
dracht binnen de kortst mo
gelijke tijd uit Indonesië wor
den verscheept, als het kan
binnen zes maanden. Er zal
een reorganisatie plaats heb
ben met het doel om perso
neel van 't K.N.I.L. in de ge
legenheid te stellen om naar
het leger der R.I.S. over te
gaan; ze kunnen ook in dienst
treden bij het Koninkrijk of
ze kunnen afzwaaien.
De Nederlandse zeestrijd
krachten zullen worden te
ruggetrokken binnen 'n jaar.
De Nederlandse regering is
bereid om hulp te verlenen
bij de opbouw van de Indo
nesische Marine. Zij zal ver
schillende schepen overdra
gen aan Indonesië. De marine
basis Soerabaja komt onder
gezag van de R.I.S., de an
dere maritieme inrichtingen
blijven voorlopig onder be
heer van de Koninklijke Ma
rine, maar zullen geleidelijk
aan de R.I.S. worden overge
dragen.
Ook de luchtstrijdkrachten
worden teruggetrokken.
Financiëel-econom. over
eenkomst: Rechten, conces
sies en vergunningen naar 't
recht van Nederlands Indië
vei'leend, worden door de
R.I.S. in beginsel erkend. Er
zal slechts aan getornd kun-
Oorlogschade-wct aanvaard.
Donderdagavond heeft de
Tweede Kamer de wet op
de vergoeding van de ma
teriële oorlogsschade aan
genomen. Zonder hoofde-
bjke stemming. Om deze
wonderlijke gang van za
ken sinds het begin van de
behandeling te begrijpen
moet men wel in aanmer
king nemen dat de Kamer
tenslotte toch heel wat van
de minister heeft losgekre
gen en ook de Kamer van
haar kant heeft concessies
gedaan. Het geheel ziet er
in ieder geval aantrekkelij
ker uit dan een week eer
der.
Negen van de eenenzeventig
amendementen waren er nog maar
over toen de Kamer weer met de
behandeling van het ontwerp be
gon. De andere waren afgewerkt
gedurende het overleg dat in de
week daarvoor had plaats gehad
tussen minister en Kamer. Zes
amendementen werden tijdens de
behandeling ingetrokken en de drie
andere werden verworpen.
Ondertussen had minister Lief-
tinck in een nota van wijzigingen
een aantal belangrijke tegemoet
komingen gedaan: zo wordt ook
schade die in de toekomst nog ge
leden wordt ten gevolge van de
afgelopen oorlog nog in het wets
ontwerp begrepen. Zeer belang
rijk is ook dat nu iedere eigenaar
een klein huis, bedrijfspand of
schip vergoed kan krijgen, afge
zien van de vraag of hij het al
dan niet zelf bewoonde. Wel is
daarbij de eis gesteld dat de eige
naar geen groter vermogen heeft
dan 20.000 gulden. Verder is de
regeling voor de huisraadschade
in de wet opgenomen, terwijl de
minister ze iets gunstiger heeft ge
maakt voor de grote gezinnen
Dan is er tenslotte, behalve be
roep op een ambtelijke instantie
ook nog beroep op een onafhan
kelijk scheidsgerecht mogelijk ge
worden.
De minister wilde geen bijzon
dere regeling treffen voor Wal
cheren, wel zegde hij toe dat Wal
cheren altijd de bijzondere aan
dacht van de regering zou hebben.
Minahassa wenst
volksstemming.
Het Minahassa staatsrechtelijk
comité is teleurgesteld over de re
sultaten van de R. T. C. Het
heeft de minister-president dan
ook officieel meegedeeld dat het
zal vasthouden aan het zelfbe
schikkingsrecht zoals dat in de
koninklijke rede, het Handvest der
V.N. en de grondwet is vastge
legd. Het blijft eisen dat het volk
der Minahassa, voor dat er een
souvereiniteits - overdracht zal
plaats vinden, de gelegenheid zal
krijgen, door een vrije recht
streekse volksraadpleging onder
toezicht van een neutrale instan
tie, zijn recht tot zelfbeschikking
uit te oefenen en zijn wensen uit
te spreken over zijn staatkundige
toekomst. Het comité doet een
beroep op de Nederlandse rege
ring om de nodige stappen te doen
om zo'n volksstemming mogelijk te
maken. Tot dusverre is nog nim
mer aan de herhaaldelijk kenbaar
gemaakte wensen der Minahassers
tegemoet gekomen, zegt het comi
té.
Weer een botsing in de lucht.
Donderdagavond zijn een Lin-
colnbommenwerper met 7 perso
nen aan boord en een Mosquito-
jachtvliegtuig van de R.A.F. met
2 man aan boord met elkaar in
botsing gekomen en in zee ge
stort. Een Zweeds stoomschip, dat
onmiddellijk te hulp kwam, en de
Britse reddingsboten en vliegtui
gen hebben tevergeefs naar over
levenden gezocht. Men vond
slechts een onbemande rubberboot
en een logboek.
De verongelukte vliegtuigen
namen deel aan een nachtoefening
in de buurt van het eiland Wight.
Praag en de Geestelijkheid.
In Praag is een decreet gepu
bliceerd waarin wordt bepaald
dat de aartsbisschop van Praag,
Mgr. Beran, en alle andere kerke
lijke hoogwaardigheidsbekleders
de eed van trouw aan de repu
bliek zullen moeten afleggen in
handen van minister-president Za-
potocky. De geestelijken die de
eed niet afleggen en het salaris
niet aanvaarden worden be
schouwd als niet meer in functie
zijnde. De bisschoppen hebben de
geestelijkheid vrijgelaten om het
salaris al dan niet te aanvaarden;
zelf zullen ze het geld niet accep
teren.
Ondertussen bazuint de Rege
ringsvoorlichtingsdienst rond dat
de regering toch zo vlug is met
de uitbetaling aan de geestelijken,
terwijl Gottwald maar amnestie
verleent. Ook die priesters wor
den dan door de staat uitbetaald
(zeggen ze). Met Kerstmis krij
gen ze zoals „andere burgerlijke
ambtenaren" een gratificatie van
1200 kronen
Applaus in de Assemblee
Toen mr. G. J. van Heuven
Goedhart in de U.N.O.-vergade-
ring het bereikte accoord op de
R.T.C. bekend maakte, volgde er
een applaus van de meeste dele
gaties. De vertegenwoordigers van
de Sovjet-Unie, de Oekraine en
Tsjecho-Slowakije vonden het
blijkbaar jammer dat er overeen
stemming bereikt was, tenminste
zij deden niet mee.
Verschillende vooraanstaande
persoonlijkheden hebben hun vol
doening te kennen gegeven, zoals
de minister van Buitenlandse Za
ken der U.S.A., Dean Acheson,
vertegenwoordigers van diverse
delegaties bij de V.N. en Trygve
Lie, de secretaris-generaal. Ook
Mevr. Roosevelt wenste de par
tijen geluk. Zij en ook anderen
legden vooral de nadruk op het
aandeel dat de Veiligheidsraad en
de Unci in deze zouden hebben
gehad.
Ook de pers in het buitenland,
vooral
gunstig
R.T.C.
in Engeland, reageerde
op de resultaten der
Typhoon boven de
Philippijncn.
Stad totaal ver
woest, 27 doden
Minstens 27 doden en verschei
dene tientallen gewonden, aldus
luidt de voorlopige balans vu* de
geweldigste typhoon welke sedert
1912 over een deel der Philippij-
nen heeft gewoed: 12.000 perso
nen zijn dakloos. De stad Dina-
gat op het eiland Surigao is vol
ledig verwoest. Zelfs de stevigste
huizen zijn ingestort, terwijl de
gebouwen uit lichter materiaal
door de storm letterlijk werden
weggeblazen.
De Mariniers zijn los!!
Deze zin zal ongetwijfeld
door heel Indonesië zijn ge
gaan. Zeker in Oost-Java.
waar het amphibisch Batal
jon van de M.B. ligt.
Toen een hele mariniers
patrouille enige maanden ge
leden plotseling spoorloos ver
dween, ging er een schok door
het leger hier.
„God, een hele patrouille
vermist".
Eerlijk gezegd: Niemand
gaf die jongens nog enige
kans. We kennen onze tegen
standers zo'n beetje. En maar
al te vaak zijn er Nederland
se jongens die gevangen wer
den genomen, gedood terug
gevonden. En hoe!
Helaas zijn niet allen terug
gekeerd. De commandant en
een marinier zijn gesneuveld.
De ouders van de anderen
moeten wel in een verschrik
kelijke spanning hebben ge
leefd. Maar, Gode zij dank, er
kwam bericht! Weliswaar
krijgsgevangen, maar in le
ven!
Er bestaat hier een felle ri
valiteit tussen Marine en
Landmacht. Als we elkaar de
loef af kunnen steken, zullen
we het niet laten. Hoewel, het
is een sportieve rivaliteit.
Maar ik geloof niet dat ma
riniers zo dikwijls 't onder
werp van gesprek zijn ge
weest als na de vermissing.
En nu zou ik elke K.L.-er de
vrijgelaten mariniers zeker de
hand willen drukken. Zeker
de Waalwijkse militairen,
want er was een plaatsgenoot
van ons bij.
Vorige week stond hij on
der het hoofd „Terug van ver
missing" in de krant:
Marinier
A. W. A. Ravensteyn.
„Een goeie Bewaarengel
hebben die heren gehad" zei
iemand. En dat geloof ik ook.
Moeder en Vader Raven
steyn, nu Ad bij zijn onder
deel is teruggekeerd, is dat
wel een felicitatie waard.
Van harte proficiat!
Wanneer ik weer in Wolluk
zit, kom ik er wel een borrel
op drinken.
Operatie Zelfbeheersing
nr. 2.
De Stoottroepen kunnen
binnenkort wel een nieuw
militair voorschrift uitgeven.
„Voorschrift terugtrekkin
gen" of zo iets.
U hebt het wel in de krant
gelezen dat er een stel regent
schappen in Midden-Java als
patrouillegebied aan de T.N.I.
zijn toegewezen. Poerworedjo
was er ook bij»
En daar zaten wij.
Vanuit Djokja zijn we daar
gekomen. Hebben nog wat ac
ties gevoerd, een behoorlijke
„strot" vuur gehad na de
cease-fire. Met een paar ge
wonden.
En nu zitten we er niet
meer.
Dagenlang is er materiaal
afgevoerd. Hele dagen zaten
de chauffeurs op hun auto's,
die overigens hun beste da
gen al lang hebben gehad.
Met Rinus de Bruin, een oud-
Waalwijker, heb ik zo'n ritje
meegemaakt over die beruch
te Magelangse weg, op een
drie-tonner, met een stuk of
tien actieve dienstjaren.
„Je moet maar een deken
meenemen, want m'n leunin
gen zijn enkel buis", had Ri
nus gezegd.
Dus deed ik dat, maar ik
had beter een hele nieuwe
stoel mee kunnen nemen.
Want als ik, dank zij één van
de kuilen, met m'n hoofd te
gen de cabine-kap bonsde,
viel mijn deken prompt van
de buis en ik er boven op.
Wat ik bij die gelegenheid
zei, zegt men ook alleen maar
bij dergelijke gelegenheden.
Enfin, we zijn er gekomen.
We bleken wel een tentpaal
en een plank verloren te heb
ben, maar dat komt weer op
rekening van de weg.
De 21e October werd Poer
woredjo ontruimd. Het ging
gewoon, als gold het een nor
male verplaatsing. Hier vloek
te er één omdat ie een half
uur te vroeg was gewekt en
een ander omdat hij juist die
morgen zijn sigaretten kwijt
was. Niemand hoorde ik over
de nieuwe maatregelen spre-
