DE LMGSTBHT
ELSHOUT
NIEUWKUiJK
VLIJMEN
HEUSDEN
FEUILLETON
ZONDER GELUK
VAART NIEMAND WEL.
Leo Lorre helpen Ridder Radbout
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DONDERDAG 10 NOVEMBER 1949
VOORWAARDEN VOOR DE WARE
VREDE.
DE BINNENLANDSE
MISSIE.
naastenliefde predikt als eerste
beginselen sterker: als kenteke
nen, waaraan men de volgelingen
zal herkennen van Hem, die in de
parabel van de barmhartige Sa
maritaan, in Zijn gebed voor Zijn
beulen en in Zijn vergeving aan
de moordenaar, de enige weg
aangaf, die onder alle omstan
digheden en in alle tijden leidt
naar een uitweg, naar Hem.
Zakelijk was het niet zo n erg
succesvolle tocht, waarop een
aantal Nederlanders zich met goed
eten en drinken in Hotel Royal
in Hengelo voorbereidden op die
avond in de vroege herfst.
Het moet zelfs betwijfeld wor
den of een redelijk aantal van de
deelnemers voldoende oog gehad
heeft voor de menselijke ruïnes
waartussen zij gedurende korte
tijd verkeerden, gevangen als zij
waren in de warreling van Mes-
sebezoek, dancings en uitspattin
gen van de ergste soort, waarover
nog veel meer zou kunnen wor
den gezegd.
Het is echter te hopen, dat
vroeg of laat maar liefst vroeg,
want het is de hoogste tijd
colonnes van goedwillende men
sen zullen gaan uitzwermen over
dit uitgestrekte missiegebied met
als voornaamste wapens liefde,
liefde en nog eens: liefde.
's-Hertogenbosch.
GEMENGD STOKEN
VAN ANTHRACIET MET
EIERKOLEN OF COKES
IN HAARDEN.
De Adviescommissie voor de
Huisbrandvoorziening deelt 't
volgende mede:
Reeds meerdere malen is
van overheidswege gewezen
op het ernstige tekort aan an
thraciet en op de daaruit voor
't publiek ontstane noodzaak
om een gedeelte van 't gezins
rantsoen van elf eenheden in
andere soorten van de handel
te betrekken. Dit tekort aan
anthraciet is uiteraard een
ongerief voor gezinnen, die
alleen over een haard be
schikken, waarvoor anthraciet
dit valt niet te ontkennen
de meest geschikte brand
stofsoort is.
Het stoken van uitsluitend
eierkolen of cokes in een
haard, moet worden ontraden.
Het gebruik van alleen eier
kolen veroorzaakt een te gro
te roetafzetting op de circu
latie-wanden, hetgeen tot ge
volg kan hebben dat de haard
tijdens de winter zal moeten
worden schoongemaakt. Het
stoken van alleen cokes heeft
het bezwaar, dat hierdoor het
gevaar ontstaat, dat de stook-
pot wordt beschadigd, terwijl
bovendien het vuur dooft.
Proeven hebben echter aan-
Copyright Ramad Pre»»
De vluchteling liep tcat hij lopen kon
Hij voelde dat alles voor hem op het
spel stond. Maar tegen de rappe negers
kon hij toch niet op. Leo keek vol be
wondering toe hoe snel de zwartjes
voortrenaen. Zienderogen haalden ze op
den blanken vluchteling in, die, toen hij
ontdekte, dat zijn voorsprong hem met
zou baten, begon te kermen van angst.
Boontje komt om zijn loontje" zei Leo
in zichzelf. Nog 100 meter, nog 60
daar grepen twee paar zwarte handen
den die] in zijn kraag. Die begon met
een te lamenteren, dat het in de pot
zo warm was en dut-ie eigenlijk toch
niets misdaan had Maar de kaffers
verstonden hem niet en beduidden dat
hij terug moest lopen.
Daar had Leo's tegenstander blijkbaar
weinig lust in, maar de zwartjes maak
ten korte metten. Ze schreeuwden wat
en dreigden met hun speren en toen dat
niet hielp, pakten ze hun buit resoluut
in ziin nelc vast en sleepten hem in de
goede richting. Wanneer de lastige
vluchteling soms te teel tegenspartelde,
prikte een gespierde neger hem even
met een speer in zijn buik. ,,Dat helpt"
glchelds Lorre, die het hele tafereel als
een toneelstuk voor zijn ogen zag ont
rollen.
Op de plaats van uitgang teruggeko
men, werd de ex-waard in een klein
hutje opgesloten, waarbij drie inboor
lingen de wacht hi.'.den. „Dit is mijn
kans" dacht Leo, en begon direct de
zwarte menigte toe te spreken. Nog
maals legde hij den kaflerkoning uit,
dat hij icas gekomen om den blanke
mee te nemen en eindigde met de harts
tochtelijke uitroep: „Geef mij dezen
misdadiger mee. Eerst dan zal dit dorp
in vrede en veiligheid kunnen leven".
Leo wachtte wat cle koning zou zeggen.
Flitsdaar vloog een vergiftigde
pijl langs zijn hoofd cn opeens klonk
er weer een luid geschreeuw.
(Wordt vervolgd.)
getoond dat het stoken van
anthraciet en eierkolen, of
van anthraciet en cokes, bo
venvermelde bezwaren weg
neemt, indien onderstaande
adviezen in acht worden ge
nomen:
Gemengd stoken van
anthraciet en eierkolen.
Het bijvullen met 't meng
sel, dat ten hoogste voor de
helft uit eierkolen mag be
staan, moet in kleine hoeveel
heden op een goed brandend
vuur geschieden, met uitscha
keling van de circulatie. Pas
wanneer de eierkolen begin
nen te gloeien, kan van de
circulatie weer worden ge
bruik gemaakt.
Voor de nachtafstelling van
de haard moet overwegend
met anthraciet worden bijge
vuld om het doven van het
vuur gedurende de nacht te
voorkomen.
Gemengd stoken van
anthraciet en cokes.
Wanneer wordt uitgegaan
van het gewicht zal 't meng
sel moeten worden samenge
steld in een verhouding van
2 kg. anthraciet tegen 1 kg.
cokes.
Bij het vullen van een in
houdsmaat, bijv. een kolenkit,
dient men iets meer antraciet
dan cokes te nemen, bijv. 3
scheppen anthraciet tegen 2
scheppen cokes.
De afmeting van de cokes
moet gelijk of iets kleiner zijn
dan die van de anthraciet.
De haard mag met dit
mengsel niet overmatig fel
worden gestookt en niet te
snel worden getemperd.
Voor de nachtafstelling
dient eveneens hoofdzakelijk
met anthraciet te worden bij
gevuld.
PATER OTHMARUS OVER
VERBETERING VAN MILIEU NOODZAKELIJK.
Vrede is rust in orde. Daar zijn we nog ver vanaf,
want sinds de bevrijding heerst er een geweldige
wanorde over de hele wereld. De verbetering van de
wereld door verbetering van het milieu is zeker zo
noodzakelijk als door de verbetering van onszelf.
Godsdienst moet de basis zijn van het hervormings
program. Godsdienst is peilbaar aan de liefde tot
de evenmens.
Dit zijn zo enkele gedach
ten die Pater Othmarus op de
eerste Ontwikkelingsavond
van de K.A.B. Maandagavond
naar voren bracht en die de
moeite van het overwegen
waard zijn.
Hij constateerde dat vrede
het diepste verlangen van al
le mensen is. Er zijn er die ze
zoeken langs de verkeerde
weg, volgens het principe
„Wilt ge vrede, bereid U dan
voor op de oorlog". Pater Oth
marus definiëerde de vrede
eenvoudig als rust in orde.
En op dit thema bouwde hij
zijn betoog verder op. Want
hij moest constateren dat we
van dit ideaal nog ver ver
wijderd zijn; immers, er
heerst sinds de bevrijding 'n
geweldige wanorde op alle ge
bied. En niet alleen sinds de
bevrijding, want de chaos
van nu is een voortzetting
van de chaos van vóór de oor
log. Want met de dood van
Hitler was de zaak niet af
gedaan. Onder hem is de strijd
tussen kapitalisme en armoe
de uitgevochten, maar niet
beslist. Nu komt het er op
aan, te tonen dat we 't goed
menen.
Sprekend over de verschil
lende gebieden waarop de
wanorde heerst, concludeerde
Pater Othmarus dat ook in
Brabant veel is veranderd,
waarbij hij vooral wees op de
verhouding van velen tegen
over het geloof en de Kerk.
Wel komt er zo een scherpere
scheiding tussen geloof en on
geloof. Verder sprak hij over
de verandering die de indu
strialisatie teweeg brengt, zo
als het feit dat steeds meer
meisjes op de fabrieken gaan
werken. Hij achtte industria
lisatie niet uit den boze, maar
we moeten bereid zijn om die
op te vangen, zorgen dat de
goede, Brabantse mentaliteit
bewaard blijft.
De leuze van Henri de
Greeve „Verbeter de wereld,
begin met jezelf", kon Pater
Othmarus maar tot op zekere
hoogte delen. Hij zocht het
meer in het milieu en hij gaf
aan dat we het goed menen,
mensen, die producten waren
van de omgeving waarin zij
terecht kwamen. Sterk drong
hij dan ook op verbetering
van de milieu's aan.
Positieve conclusies.
Pater Othmarus constateer
de uit de toestand dat de
maatschappij versleten is.
Toch zag hij de toekomst niet
somber of zwartgallig, maar
beschouwde de wanorde van
nu als de pijn van de geboor
te van een nieuwe tijd. Hij
gaf daarbij enkele positieve
tips, die in praktijk moe
ten worden gebracht om de
ware vrede te bereiken. Voor
eerst moet de kapitalistische
gedachte uitgebannen wor
den: geen haat tussen de vol
keren en geen egoïsme. We
moeten in eigen land de strik
te rechtvaardigheid betrach
ten: niemand mag verdrukt
worden. De vrede moet terug
gebracht worden in de Kerk.
Verdieping van het godsdien
stig leven is even goed
nodig als verzorging van het
lichaam, want ons uiteindelijk
doel is de hemel. Godsdienst
moet de basis zijn van 't her
vormingsprogram. De sociale
vrede -moet heersen in de
standen onderling. Allen zijn
gebonden aan elkaar, allen
moeten dus voelen voor el
kaar, voor de organisatie. Men
dient niet aleen lid te zijn
om van de organisatie te
plukken.
Nogmaals drong Pater Oth
marus er op aan te werken
aan de verbetering van het
milieu. Hij was van mening
dat geloofsafval bloeit op
economische ruïnes. Hij on
derstreepte zijn uitspraak met
die van St. Thomas van Aqui-
ne: „Voor een godsdienstig
leven is een zekere welstand
nodig". Dan wees de spreker
er nog op dat de godsdienst
peilbaar is aan de liefde tot
de evenmens. Tenslotte sprak
hij over de noodzakelijk
heid van op de eerste plaats
iechtvaardigheid en vervol
gens liefde. De nieuwe maat
schappij komt, zo besloot Pa
ter Othmarus, als we er allen
aan meewerken.
Voorzitter Smolders had de
bijeenkomst geopend. De op
komst was, zoals hij zei, in
vergelijking met vorige jaren,
niet onbevredigend, maar de
zaal kon nog veel voller zijn.
Na afloop van de causerie
dankte hij de spreker.
De Harmonie „St. Crispijn"
zorgde voor een opgewekte
muzikale omlijsting.
Zondag is in alle kerken
van ons Bisdom een brief
voorgelezen van de Bisschop
Mgr. W. Mutsaerts, waarin
deze de instelling bekend
maakt van de St. Willebrord-
Zondag, de Zondag onder het
octaaf van St. Willibrords
feest op 7 November. Deze
heeft ten doel om bij de ge
lovigen de gedachte levendig
te houden dat ook voor de
binnenlandse missie, gebed,
offer en aalmoes nodig zijn.
Op deze Zondag zal een col
lecte gehouden worden, die de
Bisschop van harte aanbe
veelt.
Hij begroet met grote in
stemming de oprichting van
het St. Willibrord-Apostolaat,
dat van zijn leden een waar
achtig katholiek leven vraagt,
waardoor anderen worden
aangetrokken en niet afge
stoten. Verder vraagt het een
kort, maar dagelijks gebed
voor de zondaars die zijn af
gedwaald, voor hen die God
niet kennen, en ook en voor
al voor hen die hunkeren naar
God en zoeken naar de waar
heid. Tenslotte vraagt het
Apostolaat een geringe aal
moes, die practisch door iede
re katholiek opgebracht kan
worden.
De Bisschop eindigt zijn
schrijven met een opwekking
om aan het geloof de deugd
te paren, met de deugd de
kennis, met de kennis de zelf
beheersing, met de zelfbe
heersing de volharding, met
de volharding de vroomheid,
met de vroomheid de liefde,
ontleend aan de Tweede Brief
van de H. Petrus.
ZONDAGSRIJVERBOD
OPGEHEVEN
NA 1 JANUARI?
Het Zondagsrijverbod voor
automobielen en motorrijtui
gen zal op 31 December van
dit jaar, naar „De Telegraaf"
uit regeringskringen ver
neemt, ophouden te bestaan.
Na die datum is n.l. de wet,
die de rijvergunningen regelt,
niet langer van kracht. Hot
zou niet in de bedoeling lig
gen een ontwerp tot verlen
ging van deze wet in te die
nen.
IN EN OM HET
VOGELLEVEN.
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
door
H. VAN HEESWIJK.
22)
Greet was in de keuken bezig
en toen ze de wagen aan
hoorde komen, wilde ze na
tuurlijk het afscheid niet sto
ren. Maar aan het gezicht van
haar zusje dat op huilen stond
zag ze al genoeg. Inwendig
schold Greet de bleue en be
deesde vrijer uit voor al wat
mooi en lelijk was. Maar ze
legde troostend een arm om
haar zusje heen en voerde
haar naar het keukentje.
„Hier is een lekker kopje
koffie", zei ze zacht en harte
lijk, „drink dat eerst maar 'ns
uit". Maar Annie barstte in
een tranenvloed los en Greet
liet haar begaan, begrijpende
dat dit de beste oplossing was
van het ogenblik.
De volgende dag fietste
Greet naar de garage, waar
de beide vrienden druk aan 't
werk waren aan een in de af
gelopen nacht in de soep ge
reden vrachtwagen. Joop. die
onder de olie en de smeer zat.
dook glimlachend onder de>
auto vandaan en kwam met
uitgestrekte armen naar het
meisje toe. Maar deze week
kwasi-verschrikt achteruit.
Evenwel stoorde Joop zich
Op Maandag 31 October '49
waren vele vogelliefhebbers
in de zaal van café Van
Heeswijk te Kaatsheuvel aan
wezig, om over te gaan tot
de oprichting van een afde
ling van de Zuid Nederlandse
Bond van Vogelliefhebbers en
Vogelbescherming.
Door de heer v. Wanrooy
werd de vergadering geopend
en werden de aanwezigen
hartelijk welkom geheten, in
het bijzonder de drie afge
vaardigden van de Z.N.B.
De voorzitter van de Z.N.B.
de heer v. Eilzen uit Tilburg,
bracht op zeer duidelijke wij
ze het doel van de vereniging
en de noodzaak om zich daar
bij aan te sluiten naar voren.
Spreker sprak zijn mening
uit dat binnen korte tijd het
houden van kooi- en volière
vogels wettelijk verboden
zou worden, hetgeen een ramp
zou zijn voor onze liefhebbe
rij. De vogelsport heeft onder
de gewone werkmensen de
meeste liefhebbers. Zij vinden
daarin, na hun dikwijls zwa
re dagtaak, hun ontspanning.
Zij voelen zich één met de vo
gels en kunnen deze niet mis
sen. Maar al te vaak worden
zij voorgesteld als de uitroei
ers van onze vogelstand en zij
die zich schuldig maken aan
een vorm van dierenmishan
deling. Niets is echter minder
waar. Evengoed als kanaries
en exoten in volières meer
nog dan in de natuur tot
vermenigvuldiging overgaan,
zijn ook onze inlandse vogels
daartoe in staat, hetgeen met
voorbeelden door de spreker
werd gestaafd. Hierdoor
wordt uitsterven van sommi
ge vogelsoorten voorkomen.
Aan vergiftige besproeiïngs-
middelen, kunstmeststoffen,
vallen jaarlijks vele duizen
den vogels ten .offer. Door het
hakken van bossen, heggen
en struikgewas, wordt voor
sommige vogels de broedge-
legenheid onmogelijk ge.
maakt
Dat de ware vogelliefheb
ber zich schuldig maakt aan
dierenkwelling, wordt ter be-
voegder plaatse verkeerd
voorgesteld. Wij houden van
onze vogels, verzorgen deze
uitstekend en ondervinden
daai'van van de vogels in
velerlei vorm „dank". Met
ontzetting namen ook wij ken
nis van het bericht in de pers
dat bij een zending exotische
vogels van de 2000 er 1000 bij
aankomst op Schiphol dood
waren. Dit is niet ons werk
en wordt ook door ons even
eens veroordeeld.
Wij vragen toestemming om
zij het in beperkte mate
vangvergunningen te ver
krijgen, teneinde onze vo
daar niet aan en hoewel hij
haar niet aanraakte, wist hij
toch een kus op haar lippen
te drukken.
„Zeg", zei ze blozend, hoe
wel ze het toch wel prettig
vond, „geneer je een beetje,
iedereen kan ons zien".
„Ga dan maar mee naar
mijn kamertje", nodigde hij
lachend uit, „dan zijn we al
leen".
„Best", zei ze, „maar op één
voorwaarde: dat je met je
groezelige handen van me af
blijft". En ze liet er zacht op
volgen: „ik moet even met je
praten, maar zonder Fred".
■„Kom maar mee", antwoord
de hij begrijpend. Hij ging
haar voor naar boven en na
dat hij haar onder veel pro
testen die maar half gemeend
waren, opnieuw gekust had,
gingen ze tegenover elkaar in
de stoelen zitten.
„Steek van wal", nodigde
hij uit; „ik vermoed al wat er
gaande is".
„Juist. Heeft Fred nog ver
slag uitgebracht van zijn uit
stapje van gisteren?"
„Nou", bromde de jongeman
gemelijk, „ik had hem wel 'n
pak slaag kunnen geven. Zo'n
dooie diender".
„Annie is natuurlijk een
beetje overstuur. Ze houdt
van Fred".
„En Fred is stapel op haar.
Maar hij is te verlegen om
zich te uiten. Op het gebied
van meisjes is hij nu eenmaal
erg schutterig. Was hij altoos
al".
Ze glimlachte verleidelijk:
„Jij niet, hé, Don Juan?"
„Nee, dat gaat wel" zei hij
opgewekt glunderend, „mij
lières te bevolken, mede voor
al, om mede te werken om
een uitroeiing van sommige
vogels te voorkomen.
Hierna werd door de secre
taris van de Z.N.B. de
gelegenheid gegeven om
voor te lezen de schriftelijke
verzoeken, gericht aan de Mi
nister van O. K. en W. en de
daarop gegeven antwoorden.
Hieruit bleek, dat door het
bestuur van de Z.N.B. geen
gelegenheid voorbij gegaan is
om de Minister te verzoeken
over te gaan tot het verstrek
ken van vangvergunningen
enz. Tot nog toe echter zon
der resultaat. Uit de antwoor
den van Zijne Excellentie is
tussen de regels door te lezen,
dat nog strengere bepalingen
omtrent het houden van vo
gels in petto zijn. Het minste
dat nog meer wordt verboden,
is genoeg om onze mooie lief
hebberij totaal te niet te doen.
Daarom, vogelliefhebbers,
als één man achter het be
stuur van de Z.N.B. Slechts
met Uw aller steun is kans
van slagen verzekerd.
Ter vergadering werd door
de aanwezigen ruimschoots
gebruik gemaakt van de ge
legenheid tot het stellen van
vrageij en op zeer prettige
wijze werden diverse vragen
door de drie afgevaardigden
van de Z.N.B., tot aller vol
doening beantwoord.
Hierna werd overgegaan tot
de oprichting van een nieuwe
afdeling en werd een voorlo
pig bestuur benoemd, nadat
alle aanwezigen zich als lid
hadden opgegeven.
Met het verzoek aan alle
aanwezigen om hun kennissen
en vogelvrienden met het be
staan en doel van de vereni
ging op de hoogte te stellen
en ze bij de eerstkomende
vergadering mede te brengen,
werd door de heer van Wan
rooy deze zeer geslaagde ver
gadering met dank voor aller
opkomst, gesloten.
Vergadering O. L. Vr. Schuts.
Bovengenoemde vereniging hield
Zondag 6 November in haar
stamcafé van de Gez. Klerks eer.
algemene ledenvergadering na de
Hoogmis te half 12. Zeer veel le
den waren aanwezig, ook de as
pirantleden hadden trouw aan de
oproep gehoor gegeven.
De hoofdman opende deze bij
eenkomst met de chr. groet en
heette de aanwezigen van harte
welkom.
Vandaag kregen drie gildebroe-
ders hun waarborgsom a 3.—
als een jaar trouw lid terugbe
taald, n.l. W. Snelders, J. v. Es
en Jos Gelen.
Een schrijven was binnengeko
men van het gemeentebestuur van
Drunen, waarin werd medege
deeld dat de subsidie van 50.-,
toegekend aan O. L. Vr. Schuts
in de vergadering van 22 Decem
ber 1948, in entvangst kon wor
den genomen.
Een schuldbekentenis aan de
gez. Klerks, groot 250.—, werd
voorgelezen en getekend. Deze
lening werd aangegaan voor de
tijd van 5 jaar 3Yi met een
aflossing van 50.— per jaar,
een gelijk bedrag als de subsidie
der gemeente.
Door het bestuur werd deze
schuldbekentenis geparafeerd.
Mededeling werd gedaan be
treffende de te houden Gildedaq.
De heer W. Klerks, die met de
hoofdman de vergadering van de
Kring Maasland heeft bijgewoond
deelde mede dat er twee aanvra-
gèn om een gildedag waren bin
nengekomen, n.l. een ,uit Elshout
en een uit Es. Een stemming die
daarop volgde wees uit dat van
de 19 aanwezige stemgerechtig
den er 10 op de gildebroeders uit
Es en 9 stemmen op O. L. Vr.
Schuts werden uitgebracht.
Verder stelde de heer Klerks
voor om een documentair archief
in te richten, waarin alle eigen
dommen der vereniging staan ver
meld, daar bij een eventueel ver
loren gaan van deze bescheiden,
men dan altijd nog daar terecht
kan om na te gaan wat men ge
had heeft.
Besloten werd om aan de mili
tair W. v. d. Wiel in Indië een
kerstpakket en aan de heer Jos
Lommers, patiënt van de Klok-
kenberg, een St. Nicolaaspakket
te zenden.
Van de rondvraag werd druk
gebruik gemaakt. De vragenstel
lers werden bevredigend beant
woord.
Uitvoering.
Op Zondag 13 November a.s.
geeft de voor kort alhier opge
richte Zangvereniging „Sempre
Animato", onder leiding van haar
directeur, de heer Michiel v. Hei
voort, in het vereniginggebouw
haar eerste grote winteruitvoe-
ring. Aan deze uitvoering zal me
dewerking worden verleend door
de toneelvereniging „O.B.K." uit
Goirle. O.B.K. zal voor 't voet
licht brengen „Een huis vol her-
dunkt, daarvan weet jij mee
te praten".
„En of. Nee, blijf daar maar
rustig zitten, smeerpoets. Je
ziet er uit
„Als een engel bedoel je na
tuurlijk", viel hij raar onver
stoorbaar in de reden, „dat
weet ik al. Maar wat wou je
eigenlijk zeggen?"
„Wij moeten wat doen,
Joop. Dit kan zo niet blijven.
Hoe moedigen we Fred aan?"
Joop krabde zich eens achter
zijn vuile oor. „Tja, daar zeg
je zowat. Ik zou 't wel weten,
hé?"
„Ja", antwoordde ze la
chend, „dat is me bekend.
Maar daar heeft Annie niets
aan".
„Als ik Fred eens voordoe
hoe hij Annie moet kussen?"
Hij keek haar olijk aan".
„Joop, blijf nu even serieus"
„Jaloers?"
„Neen, dat weet je wel
beter. Maar doe me eindelijk
eens een goed plan aan de
hand".
„Ja, dat weet ik zo één
twee-drie niet. Of wacht eens:
Komen jullie vanavond om
een uur of half acht een poos
je buurten. Intussen zal ik
proberen of ik er wat op kan
vinden".
„Hebben jullie het niet te
druk?"
„Gaat wel. Die vrachtwagen
beneden moet uit elkaar. Doch
daarmee hebben we wel een
paar dagen de tijd. Afgespro
ken?"
„Goed, ik vertrouw op jou.
Maak jij nu, dat het met die
twee in orde komt".
„En wat krijg ik dan daar
voor", vroeg hij schalks.
Ze stond lachend op, keek
hem een ogenblik innig aan
en voorzichtig een hand op
zijn schouders leggend drukte
ze een hartelijke kus op zijn
mond. De rest krijg je, als je
slaagt. Goed?"
„Best. Maar met rente,
meisje. Zo gemakkelijk kom
je niet van me af. Je boft dat
ik er als een Turk uitzie.
Maar anders.Hij maakte
een dreigende beweging, als
of hij haar wilde omhelzen.
„Joop, je laat het hoor!
Denk om mijn kleren".
Lachend gingen ze weer
naar beneden. Fred keek even
van onder de wagen naar het
tweetal, bromde een groet en
ging toen weer verder met
zijn werk. Joop deed haar uit
geleide naar buiten en keek
haar na, tot ze uit het oog
verdwenen was.
Terwijl hij weer aan 't werk
ging, dacht hij na over 't ver
zoek van zijn meisje. En na
enige tijd had hij een plan.
Des avonds kwamen de zus
ters aanfietsen. De jongens
hadden zich natuurlijk opge
knapt. Fred was evenwel on
kundig van het te verwachten
bezoek. Hij was al verwon
derd geweest, toen zijn vriend
om zes uur voorstelde 't werk
verder maat te laten rusten
en zich wat op te knappen.
Maar hij had het toch gedaan
en zo zaten ze beiden, schoon
gewassen en in een fris shirt
je buiten de deur een sigaret
te roken, toen de dames arri
veerden. Ze gingen hen voor
naar boven en daar zaten ze
al spoedig gezellig met elkaar
te babbelen. Dat wil zeggen:
Joop en Greet hadden het
rie" blijspel in drie bedrijven door
Stephens en Lynton. Aanvang
7 uur precies.
Uitvoering.
Zondagavond gaf de R.K.
Zangvereniging „Oefening baart
Kunst'' in café van Baardwijk
haar eerste grote winteruitvoe-
ring. Medewerking hieraan ver
leende de R.K. Toneelvereniging
„Utile Dulci" uit Vlijmen.
Onder leiding van de directeur,
dhr. Jo Verhoeven uit Waalwijk,
werden de zangnummers zeer
verdienstelijk ten gehore gebracht
en oogstten telkens luiden biival
van het talrijke publiek.
Hierna bracht „Utile Dulci" uit
Vlijmen voor 't voetlicht „Een
Moeder toneelspel in 3 bedrij
ven door Cor Hermus. De rollen
waren stuk voor stuk in goede
handen en de spelers en speel
sters kweten zich uitstekend van
hun taak. Regisseur Nicols en
spelers hadden eer van hun werk,
zodat hun dan ook na elk bedrijf
een welverdiend applaus ten deel
viel. Oefening baart Kunst heeft
aan velen wederom een genoeg
lijke avond verschaft.
Burg. Stand over October 1949.
Geboorten: Johannes A M zv
J W Kok-de Vocht. Martina
J dv I Koolen-v Dal. Antonia
A H M.dv P W J van Dijk-de
Gouw. Henricus A M zv H
de Laat-v Daelen. Jilis J zv
G Schreuders-Rexwinkel. Jo
hannes C C C zv H Offermeijer-
Bergmans. Theodorus J M zv
P v d Brandt-Pullens. Wilhel-
mina M J dv J v Kuijk v Oijen.
Michiel W T zv N Samuels-
Bakker.
Overlijden: Johannes C J Jan
sen 1 jaar. Bertha M Krielaars
echtgen van A L v Zon 35 jaar.
Adrianus v d Oord 73 jaar.
Michiel J v Huiten 55 jaar.
Catharina v d Linden echtgen
van C Kuijs 55 jaar. Huiber-
dina v d Dungen echtgen van H
v Kuijk 75 jaar.
Huwelijken: Adrianus C Koks
40 jaar'en Theodora v Gestel 36
jaar. Theodorus A A v Bok
hoven 26 jaar en Elisabeth J v d
Griendt 26 jaar. Henricus M
v Enaelen 24 jaar en Wilhelmina
M Kivits 21 jaar. Johannes G
Huiskes 26 jaar en Antonia El-
schot 26 jaar.
Huwelijksaangiften: Willem A
Poort 31 jaar en Maria J W
Muijs 28 jaar. Theodorus A
A v Bokhoven 26 jaar en Elisa
beth J v d Griendt 26 jaar.
Jan Huiskes 26 jaar en Antonia
Elschot 26 jaar. Adrianus G
Koks 40 jaar en Theodora van
Gestel 36 jaar. Adriaan Ver
schuren 31 jaar en Maria A Ore
mans 26 jaar. Cornelis Eekels
25 jaar en Maria Verschuren 27
jaar. Lembertus Verschuren
29 jaar en Elisabeth van Meurs
28 jaar. Christianus J Kahl-
mans 29 jaar en Anna M v d
Wiel 23 jaar. Antonius A F
Goossens 27 jaar en Anna M
Verhaeren 26 jaar. Jacobus
v Gestel 28 jaar en Petronella R
v d Loo 29 jaar.
Ontwikkclingsavond.
Donderdagavond hield de afd.
Heusden van het Nut haar eerste
ontwikkelingsavond. Dhr. Knoop
heette de aanwezigen welkom, in
het bijzonder de spreekster van
deze avond. mej. A. Top uit Am
sterdam, die voo.-droeg „De Pa
rel" van Joh. Steinbeck, van wel
ke taak de voordrachtkunstenares
zich op buitengewone wijze
kweet. Het dankwoord, dat de
voorzitter aan het slot van deze
avond tot haar sprak, was dan
ook ten volle verdiend. Jammer
is 't, al is de belangstelling groei
ende, dat de zaal niet geheel ge
vuld was.
grootste woord, terwijl Annie
en Fred van tijd tot tijd aan
het gesprek deelnamen. Er
werd thee gedronken en er
waren koekjes, die Greet
meegebracht had. Tijdens het
gesprek had Joop gelegenheid
zijn meisje iets in het oor te
fluisteren en deze knikte als
antwoord onmerkbaar.
Toen ze een half uurtje met
elkaar gepraat hadden, zei
Greet eensklaps: „Gunst, ik
heb mijn zakdoek in de fiets
tas laten zitten, even halen.
„Dan zal ik tegelijkertijd
mijn sigaretten even uit mijn
overall halen" zei Joop, en
volgde haar. Maar toen hij de
kamerdeur achter zich had
gesloten, draaide hij heel
voorzichtig de sleutel in het
slot om en haalde die er daar
na uit. Vervolgens liep hij
fluitend naar beneden. Hij
sleepte een bank naar de ach
terkant van de garage en
daarop ging 't paartje zitten.
Het was inmiddels donker ge
worden en de maan kwam
heel voorzichtig door een paar
wolken heen gluren. Zacht
legde Joop zijn arm om zijn
meisje en blij keken ze in el-
kaars ogen.
„Wat heeft men, om geluk
kig te zijn, toch eigenlijk
maar betrekkelijk weinig no
dig:' jeugd, liefde, eenzaam
heid en een bank. Per slot van
rekening ben ik maar een ar
me, pasbeginnende garage
houder en desondanks zit ik
nu met het meisje mijner
dromen dicht tegen me aan
gedrukt. Droom ik nu, of is
het werkelijkheid?"
(Wordt vervolgd)..