Waalwijkse en Langstraatse Courant
Wijde Werelcf]
HET DEBAT DER
W.TIMMERMANS ZONEN
Verhuring
van Safeloketten
Open
UIT DE
TOEGESTOKEN HANDEN
Gemeenteraad GEERTRUIDENBERG
Azië in de belangstelling.
GIEL VAN BOXTEL KAATSHEUVEL
Subsidie Charitatief Centrum
Het uitbreidingsplan
Verbouw Gemeentehuis
Kassiers en Commissionairs in Effecten
W A A L W IJ K
I
EN
0QN
SHELLING
MIWü
OME
VOOR DE DEKENATEN NEUSDEN EN WAALWIJK
MAANDAG 20 FEBR. 1950
Uitgever -•
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON T1ELEN
Hoofdredacteur
JAN T1ELEN
DE ECHO Wi HEI ZUIDEN
72e JAARGANG No. 16
Abonnement
13 cent per week
1.95 per kwartaal
2.25 franco p.p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1878.
Bureaux: GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
TEL.-ADRES „ECHO".
Er is wel iets veranderd in de wereld. Azië, dat vroe
ger op de achtergrond bleef omdat het niet zo'n in
vloed had op de loop van de politiek, is sinds de
oorlog in het brandpunt der belangstelling komen
staan. Voor Nederland op de eerste plaats wegens de
Indonesische kwestie, die nu tot een oplossing is ge
bracht. Maar sinds China aan het communisme is ten
offer gevallen, hebben de ogen van de hele wereld
zich daarheen gewend, zowel van communisten als
van de tegenstanders.
Vooral Amerika toont een
levendige belangstelling voor
de problemen die Zuid-Oost
Azië momenteel biedt. De rei
zen van de reizende ambassa
deur Philip Jessup, de in
spectietocht van de Ameri
kaanse stafchefs en nu weer
de conferentie van de Ame
rikaanse diplomaten in Bang
kok bewijzen het. Waren de
stafchefs blijkbaar al tot de
conclusie gekomen dat er
meer werk gemaakt moest
worden van de verdediging
van Zuid-Oost Azië, de diplo
maten verklaarden na hun
conferentie in een slotcommu
niqué dat zij middelen hadden
overwogen om het communis
me in Azië te stuiten, wat
practisch wel op hetzelfde
neerkomt. Het is nu maar de
vraag welke middelen dat
zullen zijn. Het is duidelijk
dat op het ogenblik de aan
dacht op de eerste plaats uit
gaat naar Indo-China, waar
keizer Bao Dai staat tegen
over de opstandelingenleider
Ho Tsji Minh; daar zal waar
schijnlijk de eerstvolgende be
slissing vallen. En gezien de
ingewikkelde situatie, is het
niet zo verwonderlijk dat de
Amerikaanse diplomaten niet
tot een besluit konden komen
of Indo-China geholpen moest
worden met dollars en wa
pens, of dat er ook soldaten
ingeschakeld moesten wor
den. Ho Tsji Minh heeft, zij
het misschien niet recht
streeks, een geweldige macht
achter zich sinds Mao Tse
Tung de verovering van Chi
na heeft voltooid. Dat er dus
krachtig ingegrepen moet
worden spreekt vanzelf.
De Amerikanen zijn dan
ook wel bereid te helpen,
maar zien graag dat Azië zelf
het initiatief neemt tot onder
linge samenwerking. Nu
schijnt er wederzijds een af
wachtende houding te worden
aangenomen. Amerika wacht
met hulp tot de Aziatische
landen samenwerken en deze
wachten daarmee tot ze op
bijstand van het Westen kun
nen rekenen.
Het 30-jarige vriendschaps
verdrag tussen de Sovjet-Unie
en China heeft de zaak niet
eenvoudiger gemaakt. Op de
eerste plaats heeft het de
communistische positie in
Azië geducht versterkt en ver
volgens weten wij er waar
schijnlijk maar heel weinig
van wat er in die twee maan
den van Mao's verblijf in
Moskou allemaal bekonkeld
is. De Amerikaanse minister
van Buitenlandse Zaken ver
klaarde nog te geloven dat er
een geheime overeenkomst
bestaat die veel verder gaat
dan het bekend gemaakte
verdrag. Men zal echter uit
de Russische handelwijze
moeten opmaken welke con
cessies de Chinezen allemaal
hebben moeten doen aan de
Sovjet-Unie voor de genero
siteit waarmee het Part Ar
thur ontruimt, een spoorlijn
teruggeeft enz. enz., want dat
Rusland alleen maar gegeven
zou hebben is niet erg aan
nemelijk.
De Katholieke Kerk
in Polen.
Mgr. Visjinski, primaat van
Polen en aartsbisschop van
Warschau, de Poolse kardi
naal Sapieha en de 23 Poolse
bisschoppen hebben in een
gezamenlijk herderlijk schrij
ven de geestelijkheid aange
spoord trouw te blijven aan
de Kerk en zich te verzetten
tegen de pogingen van de
communistiche regering om
de eenheid van de Kerk te
verbreken. Deze brief werd
in het geheim verspreid. Er
wordt de priesters in verbo
den deel te nemen aan poli
tieke vergaderingen of bijeen
komsten van anti-katholieke
of twijfelachtige strekking.
De bisschoppen doen een
beroep op de geestelijkheid
om onwrikbaar te staan bij de
verdediging van de Kerk en
zich niet te laten omkopen.
Men schat dat ougeveer 200
priesters met de regering heu
len.
Voorts heeft het Poolse
Episcopaat president Bieroet
er van in kennis gesteld dat
de Caritas-organisatie is ont
bonden. Dit besluit moest
Zondag in de kerken worden
voorgelezen en de Poolse
Veiligheidspolitie stelde er
zware straffen op en daarom
hebben niet alle priesters het
gedaan. Mgr. Visjinski zelf
heeft het besluit in twee ker
ken van Warschau voorgele
zen. De caritas-organisatie is
opgeheven, omdat de regering
pribeerde ze onder communis
tische invloed te brengen.
Amerikaanse regering
wil nog onderhandelen
Op zijn persconferentie heeft
president Truman vorige week
gezegd dat de Amerikaanse
regering altijd bereid is tot
vredesonderhandelingen, maar
dat Stalin naar Washington
zal moeten komen. Voor wat
de mogelijkheden tot onder
handelen betreft, wees Tru
man op de U.N.O. Overigens
was hij altijd bereid elk
staatshoofd te ontvangen en
de ambassadeurs van de V.S.
stonden altijd klaar om met
vertegenwoordigers van alle
landen over alle problemen
te spreken.
Minister van Maarseveen
terug.
Donderdag is Minister van
Maarseveen, die enige tijd in
Indonesië is geweest, in ons
land teruggekeerd. Aan een
verslaggever verklaarde hij 't
meest getroffen te zijn door
de ernst waarmee de Indone
sische regering tracht van de
jonge staat een ordelijk, wel
varend en modern land te ma
ken. Hij was er vast van over
tuigd dat zij in de vervulling
van die taak zou slagen, wan
neer in Indonesië het volk de
betekenis van deze tijd zou
begrijpen en zich eenparig
achter de regering zou scha
ren. Nederland zal natuurlijk
als uniepartner alle mogelijke
hulp verlenen.
D«UK£EHJ KANTOORBEHOEFTEN PAFIERHANDEL
SCHOENDOOS-ETIKETTEN
in kleuren zijn mooier
Over de actie van Wester
ling zei de minister dat ze al
leen maar schadelijk was en
voor niemand nut zou afwer
pen. De gebeurtenissen in
Bandoeng waren hem be
schreven als een „brute en
zinloze moordpartij".
„Prof." Pootjes.
Tegen „professor" Pootjes,
die een groot aantal militai
ren, die naar Indië moesten,
heeft aangezet tot desertie,
werd voor de Amsterdamse
Arrondissementsrechtbank 'n
gevangenisstraf geëist van 1
jaar met aftrek van 6 maan
den voorarrest en met ter be
schikking stellen van de rege
ring als psychopaat. Volgens
het psychiatrisch rapport was
er geen sprake van ontoereke
ningsvatbaarheid van Pootjes,
maar helemaal in orde schijnt
hij toch ook niet te zijn.
WAT GEBEURDE ER IN
DE AFGELOPEN WEEK.
Onze Senaat kwam deze
week bijeen om de Politieke
Beschouwingen op de Rijks
begroting 1950 ten beste te ge
ven. De debatten over dit on
derwerp zijn in deze fraaie
vergaderzaal altijd bijzonder
interessant. Men zou kunnen
denken dat de Senatoren niets
anders kunnen doen dan in
zulk een debat te herkauwen
wat hun jongere collega's aan
de overzijde van het Binnen
hof hebben gezegd. Dan zou
men zich echter schromelijk
vergissen. De geaardheid dei-
twee Kamers is geheel ver
schillend. Daarom krijgt men
meestal een ander, veel mil
der geluid te horen. Ook dit
jaar was dit het geval.
Het was de eerste maal na
de bevrijding, dat men de ge
hele regeringspolitiek onder
de loupe kon nemen zonder
dat men behoefde te spreken
over de slepende Indonesische
kwestie. Dat bleek voor alle
partijen een opluchting te zijn.
De meest principiële opposi
tiepartij in de na-oorlogse ja
ren, de A.R., heeft steeds op
een Kabinet aangedrongen,
waarin alle constructieve par
tijen zitting zouden hebben.
De Indonesische kwestie hield
de A.R. echter steevast in de
oppositie en de samenwerking
tussen de K.V.P. en de P.v.d.
A. bleek door deze kwestie
onwrikbaar.
Nu was de tijd gekomen,
aldus de fractievoorzitter der
A.R., Prof. Anema, om de ver
houding A.R.-regering eens
nader te be,kijken. Zijn con
clusie was, dat de A.R. bereid
moet zijn met de andere par
tijen samen te werken. Ook
met de P.v.d.A. Al moet deze
partij dan de stelling, dat zij
de enige is die een progres
sieve politiek wil voeren, los
laten. Zij moet ook ophouden
met zijn partij te bestempelen
als het conservatieve „klie-
kendom". Daarvoor bestaat
z.i. geen enkele reden. Noch
de K.V.P., noch de P.v.d.A.,
moet naar de mening van deze
grijzige, statige fractievoorzit
ter in de oppositie gaan. Wat
wij moeten hebben, is een na
tionaal kabinet. De tijden zijn
er hachelijk genoeg voor. Mr.
Kolff (C.H.) gooide er nog 'n
schepje bovenop. Dit debat der
toegestoken handen scheen
hem wel te bevallen. „Is de
regering bereid om een natio
naal kabinet te formeren
waarin ook A.R. zitting heb
ben zo vroeg hij. Volgens
hem wat dit wel noodzakelijk.
De K.V.P., bij monde van de
heer Kropman, vond dit denk
beeld nog niet zo mal. In iedei
geval was het voor hem de
moeite waard om de sugges
ties van de heer Anema in
overweging te nemen. Hij
nam de A.R. partij in bescher
ming door te verklaren dat
hij haar geenszins van conser
vatisme wil beschuldigen. Op
vallend was, dat de heer v. d.
Kieft (P.v.d.A.) over dit be
langrijke onderdeel van het
debat volkomen zweeg. Wel
sprak hij over een nationaal
kabinet. Is een dergelijk ka
binet wel mogelijk? Neen, zo
zeide deze geachte afgevaar
digde, dat gaat niet ,om de
doodeenvoudige reden dat de
C.H.U. eigenlijk zo'n rare par
tij is. Als bewijs daarvoor
haalde hij de houding van de
ze partij in de Indonesische
kwestie aan. „Ieder geeft op
zijn eigen houtje een num
mertje weg", zo zei hij. In de
ze partij schijnt alles mogelijk
te zijn. Dat waren boze woor
den.
MINISTER STIKKER
HEEFT HET DRUK.
Er waren echter nog wel
meer punten van onenigheid.
Zo was daar de dubbele func
tie van Minister Stikker. On
ze Minister van Buitenlandse
Zaken is onlangs benoemd tot
directeur van de O.E.E.C., de
organisatie van de zestien
Marshall landen. Dat kan niet
zei Mr. Kolff (C.H.). Deze
functies zijn niet te verenigen.
Elk ambt afzonderlijk vergt
reeds veel tijd. De heren
Kropman (K.V.P.) en v. d.
Kieft (P.v.d.A.) waren ook
vrij somber gestemd. Verwar
ring tussen beide functies is
niet te voorkomen, zo rede
neerden zij. Bovendien is het
best mogelijk, dat het belang
van Nederland op een gege
ven moment in strijd zal ko
men met deze functie. Prof.
Molenaar (V.V.D.) liet als
partijgenoot van deze minister
een milder geluid horen. Hij
begreep de moeilijkheden ook
best, maar hij had een schit
terende oplossing. Minister
Stikker zal veel weg zijn.
Welnu, aldus deze fractievoor
zitter, benoem een V.V.D.-mi-
nister zonder portefeuille. Dan
is de tanende V.V.D. invloed
in het kabinet weer hersteld.
Dit denkbeeld bleek zo gek
nog niet te zijn want minister
president Drees verklaarde
tenminste aan deze mogelijk
heid over V.V.D. sprak hij
niet te hebben gedacht.
Geen zorgen echter voor de
tijd. In April zal deze zaak
nog eens bekeken worden. Bij
afwezigheid van minister
Stikker zal Dr. Drees als
waarnemend minister van
Buitenlandse Zaken optreden.
De te benoemen staatssecreta
ris van Buitenlandse Zaken
zal deze functie dus nimmer
te vervullen krijgen. De inter
nationale verwikkelingen zijn
zo moeilijk, ingewikkeld en
ingrijpend, dat we er aan
moeten wennen, zo zeide Dr.
Drees, dat Minister Stikker
veel weg is. In ieder geval is
zijn benoeming 'n bewijs, dat
zijn internationale reputatie
lang niet mis is. Zou op een
internationale conferentie 'n
specifiek Nederlands belang
verdedigd moeten worden,
dan zal dit niet door Minister
Stikker, maar door en andere
Nederlandse minister b.v.
die van Financiën of van
Economische Zaken ge
schieden.
De benoeming van een Mi
nister zonder Portefeuille is
dus lang niet uitgesloten. Of
er een A.R. in het kabinet zal
komen Ach, dc ervaring zal
moeten leren of een andere
samenstelling van het kabinet
nodig is, zo zeide de Minister-
President. In ieder geval zal
de Regering de uitgestoken
hand van Prof. Anema niet
afstoten.
STAATSSECRETARIS
GEEN GEWOON
AMBTENAAR.
Natuurlijk sprak de Eerste
Kamer ook over de benoe
mingen van de staatssecre
tarissen. De vrij algemene
klacht was wel, dat men ging
pogen om een nieuwe ambte
lijke rang in 't leven te schep
pen. De ambtelijke top wordt
verzwaard, terwijl de lagere
ambtenaren ontslagen wor
denden, zo luide de klacht
van Prof. Molenaar (V.V.D.).
En die klacht vond zij het
in verschillende toonaarden
insteming.
Minister Drees ontkende
zulks echter ten enenmale.
Het staatssecretariaatschap is
geen ambtelijke instelling, 't
Is een functie met politieke
verantwoordelijkheid, al heeft
zo'n functionaris niets te ver
tellen over het algemene re
geringsbeleid. De tot dusver
gedane benoemingen waren
naar het oordeel van Dr.
Drees volkomen verantwoord.
Dit waren de meest opval
lende punten in dit interes
sante debat. Er werd nog over
heel veel andere zaken ge
sproken. Vraagstukken als in
dustrialisatie e.d. werden
vluchtig doorgenomen. Al
deze kwesties komen bij de
begrotingshoofdstukken nog
wel aan de orde.
Voorlopig is er werk ge
noeg aan de winkel. Het zal
wel weer midden in de zo
mer zijn als de Senatoren
hun potloden en wetsontwer
pen wegleggen om even uit
te blazen van de drukke be
zigheid, die de politiek nu
eenmaal is.
Vrijdagavond j.l. kwam de ge
meenteraad van Geertruidenberg
in openbare vergadering bijeen
onder voorzitterschap van Burge
meester Bianchi.
Alle leden waren aanwezig.
Allereerst vond de beëediging
plaats van het nieuwe raadslid de
heer v. Boxtel.
Nadat deze in handen van de
voorzitter de bij de wet voorge
schreven eden heeft afgelegd,
wordt hij door de voorzitter met
een korte toespraak geïnstalleerd.
Spr. hoopte dat de heer v. Box
tel, die als geboren Bergenaar het
wel en wee van de gemeente kent,
zijn raadslidmaatschap in het be
lang der gemeente en tot eigen
voldoening zou mogen vervullen.
De heer v. Boxtel beloofde zijn
best te zullen doen de gemeente
belangen onpartijdig en zo goed
mogelijk te behartigen.
De notulen der raadsvergade
ringen van 20 en 26 Jan. j.l. ga
ven de heren Schot en Hartong
aanleiding tot een opmerking.
Van de opmerking van eerstge
noemde inzake het door hem ge
sprokene over een sociale werk
ster zou aantekening worden ge
maakt, terwijl op de vraag van
de heer Hartong, wat er verstaan
werd onder „andersdenkenden",
een korte toelichting van de voor
zitter volgde. Onder „andersden
kenden" werden volgens de voor
zitter die mensen verstaan, die
van een andere godsdienst of le
vensbeschouwing zijn dan de per
sonen waarover gesproken werd.
Punt 2, wijziging gemeentebe
groting 1949, gaf geen aanleiding
tot opmerkingen en ook punt 3
Vaststelling voorschot bedoeld in
art. 103 L.O. wet 1920 over 1950
dere inlichtingen in te winnen.
Deze nadere inlichtingen zijn in
een uitvoerige brief van Charita
tief Centrum verstrekt. Deze in
stelling beoogt een samenwerking
tussen alle organen die het leni
gen van nood ten doel hebben.
Door onbekendheid en onvol
doende scholing van de betrok
kenen wordt aan verschillende
noden niet voldoende aandacht
gewijd. Om beter deze noden op
te heffen of verdere afglijding te
voorkomen, acht men de aanstel
ling van een maatschappelijk
werkster noodzakelijk. Als tege
moetkoming in haar salaris wordt
door Charitatief Centrum 750.-
per jaar gevraagd. Voor de rest
is een beroep gedaan op industri
ëlen, de Godshuizen en andere
instanties. In Charitatief Centrum
zijn vertegenwoordigd de R.K.
kerkelijke charitatieve instellin
gen, de R.K. Vak- en Standsor
ganisaties, personen die bij geen
organisatie zijn aangesloten, in-
dustrlé'en, enz. Er is naar een zo
oreed mogelijke basis gesneefd.
Geertruidenberg is voor katho
lst- initiatief is va" tatho
lieke züde uitqegaan. Al zullen
mdersdenkenden. vanwege enke
Ie statutenbcpalingen, geen mede
zeggenschap kunnen of wensen
te hebben, 'och is het doel soc'nle
en charitatieve zorg voor ieder
een, ongeacht stand of religie.
Men acht het beier deze zorg in
handen van het particulier init:a-
tief te leggen dan er overheids
zorg van te maker. Daarom
wordt het niet wenseHk geacht
een officieel vertegenwoordiger
van de gemeente in het bestuur
oo te nemen. Wel zou e«»n raads-
lid b.v. als afgevaardigde van
werd z.h.st. goedgekeurd.
4. Aanvraag bestuur R.K. Meis
jesschool tot beschikbaarstelling
van gelden voor schoolbanken en
schoolborden.
In de vorige vergadering was
er nog geen advies van de inspec
teur voor het l.o. Thans is dit
ontvangen en blijkt dat deze de
aanschaffing ook noodzakelijk
vindt. Ook B. en W. hebben de
school bezocht en geconstateerd
dat het nodig was. Het bedrag
voor de schoolbanken is ver
laagd. B. en W. adviseren thans
ook inwilliging van het verzoek.
Wordt z.h.st. goedgekeurd.
5. Ingekomen stukken.
Allereerst komt aan de orde het
verzoek van Charitatief Centrum
om een gemeentesubsidie voor het
aanstellen van een maatschappe
lijk werkster, dat ook reeds in de
vorige vergadering is behandeld,
doch werd aangehouden om na-
een vak- of standsorganisatie zit
ting kunnen nemen.
De voorzitter zegt dat B. en
W. na deze toelichting adviseren
de gevraagde subsidie van 750
te verlenen op de gebruikelijke
voorwaarde dat jaarlijks een fi-
nanciëel overzicht wordt gegeven
en met de restrictie dat over 1950
slechts zoveel maal 1/12e deel
hiervan zal worden uitbetaald als
de sociale werkster maanden in
dienst is.
De heer Hartong zou eerst de
raad uitspraak laten doen of een
sociale werkster een kwestie is
van overheidszorg of van een
particulier initiatief. Spr. is niet
tegen een subsidie, doch hij meent
dat deze taak bij de overheid be
hoort. In Made en Raamsdonk.
die op dit punt samenwerken en
één sociale werkster voor beide
gemeenten hebben, denkt men er
ook zo over.
ft k
„We nemen 't voor
kennisgeving aan
Zeggen we dit korte zinne
tje niet in zoveel woorden,
toch handelt een mens er
naar; hij moét er wel naar
handelen in veel gevallen, wil
hij niet hopeloos overstag gaan
en in een zenuwinrichting te
recht komen.
We kunnen het nog anders
zeggen. Zó b.v.: ,,'t Is mij wel
goed!" of: „Je kunt me nog
meer vertellen, maar mij niet
gezien!" of nog wat sterker:
„Ik heb er lak aan!"
't Kan voor heel veel men
sen in het zware leven een
voorrecht zijn als ze aan veel
dingen „lak" kunnen hebben.
Of zouden we soms op heel
die lawine van goede, brave
en nuttige voorstellen met ge
wetensvolle aandacht in moe
ten gaan? Wij zouden ons
laatste restje rust zeker ver
spelen.
Men verwijt ons, moderne
mensen, wel eens ongeïnte-
resseertheid op allerlei ter
rein; maar wij zijn moe. Wij
zijn te moe om ons telkens
weer te laten opschrikken
voor een nieuwe interesse, op
gejaagd te worden door wéér
een nieuwe activiteit. Laat
ons eindelijk eens een week,
een maand, een jaar met rust
en zonder al die mogelijke en
onmogelijke „goeie doelen".
En daar is dan weer die
Interdekenale Missietentoon
stelling „Heusden-Waalwijk".
Katholieken van beide de
kenaten, wat zullen we nu
doen? Hoe reageren?
Onze rust niet laten storen
en dit nieuws maar „voor
kennisgeving aannemen"?
U had groot gelijk als het
een aangelegenheid was, die
U niet behoefde te raken als
een reclame voor Zeep of
home-wave. Als het enkel 'n
hobby was van vrome zielen.
Nog meer had ge recht, als
die Missietentoonstelling een
weer nieuwe actie betekende
van een aantal eeuwig-bedrij-
vigen, die U tot lijdend voor
werp maken van hun hoogge
roemde actie omwille van de
actie.
Dit is echter nü de zaak
niet.
Het gaat niet zomaar over
een willekeurige activiteit on
der vele andere. Het is niet
„een" goed doel. Het gaat om
de énige activiteit; het be
treft het énig goede doel!
En zó is deze tentoonstel
ling slechts een bijkomende
omstandigheid van iets veel
wezenlijkers: Van onze drin
gende missie-plicht, die voort
vloeit uit het wezen van ons
christen-zijn.
Deze missie-plicht weer in
levende werkelijkheid voor
ons te plaatsen, is het meest
eigenlijke doel van deze week.
We worden nu even dodelijk
ernstig. Missie-plicht is een
onontkoombare taak, door
Christus de Missionaris bij
uitstek ons allen, en ieder
van ons op de schouders ge
legd. Eens zal ons daar ver
antwoording van worden ge
vraagd. Heeft onze tegenwoor
dige Paus nog niet kort ge
leden een heerlijke encycliek
uitgegeven over de levens- en
werkgemeenschap het Li
chaam van Christus, die
ons op straffe van vereenza
ming en verstarring de hei
lige plicht oplegt voor onze
broeders en zusters alles over
te hebben. Wie heeft, aan
geestelijk en stoffelijk goed,
moet meedelen aan wie het
niet hebben. Wij, die baden
in de weelde van genade en
christelijke rijkdom, hebben
dat niet gekregen om er zelf
zuchtig van te genieten. God
maakte ons slechts de kana
len, waardoor Zijn rijkdom an
deren zou toevloeien. Steunt
niet heel ons christendom op
het gebod van de liefde?
En is niet de eerste en al
lergrootste opgave van onze
christelijke naastenliefde aan
anderen de genaderijkdom,
die we zelf bezitten, mee te
delen. Dat is juist het werk
van de missionarissen.
In dit licht gezien is de
uiterlijke organisatie der ten
toonstelling slechts van bij
komstige waarde, al is ze een
krachtig hulpmiddel.
Waar het om gaat is dit:
dat de Missie voortaan UW
EIGEN ZAAK ZIJ. En om
deze ernstige ereplicht in U
tot daadbereide activiteit te
wekken, is de bedoeling van
deze missieweek.
Deze missieweek is vóór al
len en moet opgebouwd wor
den dóór allen. Hoe druk ie
mand het ook meent te heb
ben in ambt. zaak of arbeid,
er zal tijd en gelegenheid ge
vonden moeten worden om
ons nog eens bijzonder druk
te maken voor dit énig nood
zakelijke: de uitbreiding van
Gods Riik.
Alle verenigingen, op welk
gebied dan ook, de school
jeugd van diverse instellingen
en rangorde, zakendoenden,
fabrikanten, arbeiders, huis
gezinnen, vaders, moeders en
kinderen, broeders, zusters,
onderwijzers en onderwijze
ressen, niemand is uitgezon
derd van persoonlijke en ge
meenschappelijke medewer
king aan het grandioze wel
slagen van onze machtige op
zet.
Hoe in bijzonderheden ie
ders aandeel wordt opgeëist,
hoort U een volgende keer.
(Pers-comité).
De voorzitter wijst er op dat
er de laatste tijd een streven is
om dergelijke zaken aan het par
ticulier initiatief over te laten.
Alleen als het van die zijde niet
voldoende behartigd wordt, moet
de ove-heid zich met die taak
gaan bezighouden. Zo zou men
het hier ook eerst een jaar kun
nen afzien.
De heer Hartong kan 't stand
punt van Charitatief Centrum niet
goed begrijpen. Blijkens 'n schrij
ven van de Paus aan de Bis
schoppen moet men streven naar
samenwerking met andere rich
tingen. Maar als men in de sta
tuten bepalingen opneemt waar
door men zich onderwerpt aan 't
katholiek kerkerlijk recht, dan
kunnen andere sichtingen daar
niet aan medewerken. Daar zal
men dan trachten zelf in de no
den te voorzien en misschien
komt er straks van die zijd? ook
een verzoek om subsidie.
De voorzitter wijst er nogmaals
op dat iedereen, ongeacht zijn
overtuiging, onder de hulpverle
ning valt.
De heer Okkerse juicht de aan
stelling van een sociale werkster
toe. doch niet op de voorgestelde
manier. Ook hij meent dat er dan
ook van andere zijde iets derge
lijks wordt opgezet en men nog
een subsidieaanvraag krijgt. Hij
zou met de gemeenten Made en
Raamsdonk samenwerken. Hij kan
zich goed voorstellen dat men
van andere zijden niets voelt voor
samenwerking met Charitatief
Centrum, als men daarin toch
geen medezeggenschap heeft.
De heer Broeken zet uiteen dat
de katholieken door de bepalin
gen van het kerkelijk recht voor
een alternatief geplaatst zijn. Het
is geen kwestie van gebrek aan
samenwerking, maar medezeggen
schap is volgens de bepalingen
niet mogelijk.
De heer Hartong ziet niet in
waarom men dan die bepalingen
niet achterwege had kunnen la
ten. Hij voelt wel voor het idee
van de heer Okkerse om samen
twerken met Made en Raams
donk. Voor 3 gemeenten zouden
dan 2 sociale werksters kunnen
worden benoemd van verschillen
de richtingen.
De voorzitter merkt op dat dan
de kosten weer veel hoger wor
den.
Het voorstel van de heer Har
tong, gesteund door de heer Ok
kerse, om deze taak in handen
van de overheid te stellen, wordt'
verworpen met 4 tegen 7 stem
men. Vóór stemden de heren
Hartong, Heurter, Okkerse en
Ver.us, de overigen tegen.
Daarna wordt het voorstel om
750.-— subsidie per jaar te ge
ven aan Charitatief Centrum met
algemene stemmen aangenomen.
Vervolgens besluit de raad, op
voorstel van B. en W. om met de
K.L.M. in onderhandeling te tre
den over het maken van een paai*
luchtfoto's, zo mogelijk in samen
werking met de P.N.E.M. en nog
eventuele andere gegadigden voor
luchtfoto's.
In verband met de uitbreiding
van de handelsavondschool van
een 2-jarige tot een 3-jarige cur
sus, verzoekt het bestuur nog een
lokaal beschikbaar te willen stel
len, hetgeen wordt toegestaan.
Een verzoek van de P.N.E.M.
om toestemming voor het leggen
van een bovengrondse leiding
over terrein in eigendom van de
gemeente, wordt aangehouden. De
heer Hartong vreesde n.l. dat de
ze gedeeltelijk boven het nieuw
geprojecteerde industrieterrein zou
lopen en daardoor hinderlijk zou
den kunnen zijn.
Van Ged.' Staten is een schrij
ven ingekomen dat ook de ge
meentesecretaris en -ontvanger in
