l Wijde Wereld]
Waalwijkse en Langsiraaise Courani
LIJDEN
VERRIJZENIS.
De Conferentie in
Den Haag.
UIT DE
Devèze gaf opdracht terug.
Belasting-moeilijkheden.
Glas in Lood
DOOR HET
NAAR DE
HOOFDPUNT-*—m
MtWL
EN
00M
SIEUING
W ^UK i^OME
VQQB DE DEKENATEN NEUSDEN EN WAALWIJK
VRIJDAG 7 APRIL 1950
Uitgever i
Waal wij kse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
DE ECHO VM HET ZUIDEN
72e JAARGANG No. 26
Abonnement
IB cent per week
1.99 per kwartaal
2.29 franco p.p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1878.
Bureaux GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 88. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
TEL.-ADRES „ECHO".
De noodzakelijkheid van
Goede Vrijdag als een voor
waarde voor Pasen is mis
schien nergens beter uitge
drukt dan in de woorden die
Christus zelf sprak tot de
Emmaüsgangers: „Moest de
Christus dit alles niet lijden
om zó Zijn glorie te kunnen
binnengaan?" Dan verklaart
Hij de twee leerlingen alles
uit de Schriften en opent Hij
hun ogen voor het mysterie
van het Lijden.
Hieruit blijkt duidelijk het
innige verband tussen het lij
den en de verrijzenis. Het eer
ste is een voorwaarde voor 't
tweede, maar de verrijzenis
ook de bekroning van het ver
lossingswerk dat met 't lijden
en de dood van de Zoon Gods
voltooid was.
We spreken en schrijven
over deze mysteries alsof ze
ons heel vertrouwd waren. En
toch is het een zo diep ge
heim, deze liefde van God tot
ons mensen, dat we het nooit
in volheid zullen kunnen
doorgronden. Trouwens, is
dat niet de verklaring van on
ze koelheid tegenover onze
gehele verlossing. Als mens
zijn we uiteraard aan onze na
tuurlijke vermogens gebon
den. Nochtans geeft deze ver
klaring niet voldoende succes.
Want gebruiken wij naast on
ze natuurlijke vermogens wel
voldoende de bronnen die de
bovennatuur ons schenkt?
Leven wij genoeg volgens ons
geloof om de waarde van de
liefde van God zo hoog mo
gelijk aan te slaan?
Dankbaarheid past ons dus
zowel voor Goede Vrijdag als
voor Pasen. We kunnen en
moeten rouwen om hetgeen
onze Heer is aangedaan en
omdat wij er dagelijks de oor
zaak van zijn. Maar zingt de
kerk niet met Paas-Zaterdag,
die wonderlijke nacht van
overgang van lijden naar ver
rijzenis,: „O gelukkige schuld,
die zulk een grote verlosser
heeft verdiend?"
Maar laten we het in Gods
naam niet bij dankbare be
wondering blijven. Christus is
niet alleen onze zaligmaker,
maar evenzeer ons voorbeeld.
En heeft Hij niet gezegd:
„Moest de Christus dit alles
niet lijden?" Dat het leven
ook voor ons lijden heeft, on
dervinden we allemaal; de
grote waarden er van ontgaat
ons echter merendeels: om zo
onze glorie te kunnen binnen
gaan. Daar moeten we ten
slotte als christenen (volge
lingen van Christus) heen.
We kunnen dit elk persoon
lijk toepassen; maar bekijken
we het in groter verband,
springt dan niet direct het
lijden van een groot deel der
mensheid in het oog? Dan
vooral valt het moeilijk om er
de waarde van in te zien. En
toch, hoe zal het zonder dit
inzicht te dragen zijn voor de
millioenen die het moeten on
dergaan?
Zo gaat het heel de wereld
geschiedenis door, in 't klein
en in het groot, maar alles
ontleent enkel zijn waarde
aan dit éne uit zichzelf waar
devolle: het drama om en op
Golgotha, waardoor Christus
zijn heerlijkheid kon binnen
gaan. Dat dit tevens een be
lofte inhoudt voor ons, is een
troost, die ondanks de vele
ellende die er over de wereld
heerst, het leven te leven
waard maakt voor alle gelo
vige mensen. Het is slechts
zaak de boodschap van het
Kruis aan te nemen. Daarop
kunnen we ons bezinnen
dezer dagen, om met Pasen de
oude mens af te leggen, de
nieuwe aan te trekken. We
moeten moed verzamelen om
het lijden te verdragen. Daar
door alleen zullen we met
Christus Zijn glorie binnen
gaan.
Nog steeds houdt de Belgische koningskwestie on
ze aandacht het sterkst gevangen. Nog steeds is
er het einde niet van in zicht. Zoals te verwachten
was is ook de liberale formateur Devèze, ondanks
zijn volhardend pogen niet kunnen slagen. In het be
gin van de week gaf hij zijn opdracht aan de prins-
regent terug. Nu is het weer de beurt aan de C.V.P.,
die, kost wat kost, zal trachten de crisis tot een op
lossing te brengen.
De heer Devèze verwachtte
zelf niet veel heil van de be
spreking die hij met koning
Leopold ging voeren, hij kon
er ook niet veel resultaat van
verwachten. De koning had
nu eenmaal als zijn standpunt
bekend gemaakt dat het par
lement over zijn terugkeer
moest beslissen en op dat
standpunt bleef hij uiteraard
staan. Hij bevestigde het dan
ook tegenover Devèze. En om
dat die er niet in kon slagen
een kabinet samen te stellen
dat de Nationale Vergadering
bijeen zou roepen, zat er voor
hem niets anders op dan zijn
opdracht terug te geven. Met
een opgelucht gemoed zal hij
er afstand van hebben ge
daan.
De C.V.P. is vastbesloten
om de kwestie op zo kort mo
gelijke termijn op te lossen.
Zij wil de koning in ieder ge
val voor eind Mei weer op de
troon zien. Mocht zij er niet
in slagen dit samen met libe
ralen tot stand te brengen,
dan zal ze het alleen doen. In
de Nationale Vergadering is
ze verzekerd van een ruime
meerderheid, zodat ze met 'n
homogeen katholiek kabinet
klaar zou kunnen komen.
Maar dit is de ideale oplos
sing niet. Maar hoe het zij, ze
zou in overeenstemming zijn
met de wil van de meerder
heid van het Belgische volk,
een meerderheid die blijkbaar
steeds groeit, omdat men ook
in Wallonië het geknoei met
de koningskroon en met de
persoon van de koning moe
wordt.
Daarom groeit ook de op
positie in de liberale partij.
De leiding wil er nog steeds
niet aan om mee te werken
aan een nationale oplossing,
al zocht de formateur Devèze
daar ook naar. Maar die op
lossing kan nooit nationaal
zijn als ze geen rekening
houdt met de wens door de
meerderheid van het volk uit
gesproken. Er is een verbod
uitgevaardigd aan de liberale
parlementsleden om deel te
nemen aan een katholieke re
gering. Wordt hieraan gevolg
gegeven, dan wordt de C.V.P.
weer een troef uit handen
genomen, omdat ze er wel op
kon rekenen dat enkele libe
ralen hun steun zouden geven
aan een door haar te vormen
kabinet. Volgende week zal er
zelfs een partij-congres wor
den gehouden om het pro- en
anti-Leopoldisme in de partij
te bespreken.
De socialisten beginnen
zich weer voor te bereiden op
agitatie. Zij zijn de onver
zoenlijke tegenstanders van
's konings terugkeer. Na de
stakingen van enige weken
geleden is het vrij rustig ge
bleven, wat blijkbaar weer
niet wilde zeggen dat de socia
listen zich neerlegden bij de
terugkeer. Nu zij gezien heb
ben dat de C.V.P. vastbeslo
ten is, gaan ze hun actie weer
intensiveren en de arbeiders
zijn er weer goed voor. In een
communiqué van het Alge
meen Belgisch Vakverbond
wordt gezegd dat besloten is
het verzetssysteem in werking
te doen treden. Er zullen ver
gaderingen worden belegd in
de ondernemingen om voor
lichting te geven en alle sta
kingsbewegingen zullen wor
den gesteund. Ook zullen de
militante leden worden voor
gelicht om op het juiste ogen
blik de werkstaking të kun
nen afkondigen. Zijn de par
tijen er nu voor het belang
van het volk, of is het lands
belang ondergeschikt aan het
partijbelang? Op dit laatste
lijkt het maar al te dikwijls.
En ondertussen wachten we
nog steeds op een oplossing.
Woensdag heeft de prins
regent de katholieke Oud
minister Paul van Zeeland tot
kabinetsformateur benoemd.
Van Zeeland heeft de op
dracht aanvaard. Het te vor
men kabinet zal waarschijnlijk
als enig programma-punt heb
ben: de terugkeer van koning
Leopold.
Sultan Hamid gearres
teerd.
De regering van de R.I.S.
heeft in de nacht van Dins
dag op Woensdag Sultan Ha
mid II van Pontianak in Hotel
des Indes te Djakarta laten
arresteren. De Sultan was mi
nister in het kabinet van de
R.I.S., maar als zodanig werd
hij Dinsdagavond ontslagen.
Verder was hij leider van de
Daerah West-Borneo en op de
Ronde-Tafelconferentie was
hij leider van de delegatie
van het B.F.O.
In een communiqué heeft
de Indonesische regering me
degedeeld dat zij zich tot haar
leedwezen genoodzaakt heeft
gezien sultan Hamid van Pon
tianak in verband met de
zaak Westerling te arresteren
en van zijn functie te onthef
fen. Al direct na het uitbre
ken van de ongeregeldheden
in Bandoeng was het vermoe
den gerezen dat de actie was
beraamd met medeweten en
goedkeuring van één der ka
binetsleden. Later werd ech
ter aangetoond dat Sultan
Hamid er niet alleen bij be
trokken was, maar zelfs lei
ding gaf.
Tegelijk met de Sultan werd
nog een aantal andere perso
nen gearresteerd, o.w. mr. Ti-
lenius Kruythoff, die leider
was van de West-Borneose
delegatie op de R.T.C. De
meeste arrestanten zijn Ne
derlanders.
In totaal zijn nu in verband
met de affaire-Westerling 75
personen in hechtenis geno
men. Dat men het er niet al
lemaal mee eens is, is hier en
daar wel gebleken.
Nog meer uit Indonesië.
De minister van buiten
landse zaken van de commu
nistische Chinese republiek
heeft aan de regering der
R.I.S. medegedeeld dat de
Chinese regering bereid is di
plomatieke betrekkingen aan
te knopen met de V.S.I. De
Indonesische regering heeft
hierop geantwoord dat zij nu
bereid is ook van haar kant
diplomatieke betrekkingen
aan te gaan met de Chinese
volksrepubliek. De weder
zijdse contacten zullen ge
baseerd zijn op eerbiediging
van eikaars souvereiniteit.
Woensdagmorgen heeft een
groep Oost-Indonesische strijd
krachten na korte schermut
selingen de hoofdstad van
Oost-Indonesië, Makassar, be
zet als protest tegen de komst
van 900 man federale troepen,
vroeger T.N.I. Er werden 10
mensen gedood; de Neder
landse troepen moesten in de
kazernes blijven.
De Indonesische minister
van Onderwijs, Hanifah, heeft
in het paleis van president
Sukarno een rede gehouden
tot 600 studenten. Hierin ver
klaarde hij dat de Nederland
se taal nog niet kan worden
gemist in het onderwijs der
V.S.I. Hij vond dat de Indo
nesische student het Neder
lands minstens passief moet
beheersen. Verder wees de
minister er op dat de Neder
landse leerkrachten goedko
per zijn dan andere buiten
landse eri dat ze kwalitatief
zeer hoog kunnen worden
aangeslagen. Wel is het Ne
derlands als verplicht leervak
afgeschaft op de lagere scho
len, maar het wordt gehand
haafd op de Mulo-scholen en
op de inrichtingen voor mid
delbaar en voorbereidend ho
ger onderwijs.
Stikker voorzitter der
O.E.E.S.
Mr. D. U. Stikker, de Ne
derlandse minister van bui
tenlandse zaken en politiek
bemiddelaar van de Organi
satie voor Europese Economi
sche Samenwerking, is Dins
dag met algemene stemmen
gekozen tot voorzitter van de
raad van deze organisatie. In
deze functie volgt hij de Bel
gische minister Paul van Zee
land op. Verder werd in het
dagelijks bestuur van de raad
nog gekozen de Duitser Franz
Blücher, vice-kanselier van de
West-Duitse staat.
De K.L.M. van de zomer.
16 April gaat de zomer
dienstregeling van de K.L.M.
in. Dan zal het luchtnet
140.000 km. bedragen en zul
len de gezamenlijke machines
100.000 km. per dag vliegen.
Er worden nieuwe diensten
ingesteld en de bestaande uit
gebreid.
Zo zal de reis naar Djakar
ta tot 45 uur worden ingekort
en de route zal 6 keer per
week gevlogen worden, ook
die naar New-York.
Duitsland wordt eveneens
ingeschakeld. Verschillende
keren per week zal er gevlo
gen worden naar München,
Frankfort, Hamburg, Düssel-
dorf en Neurenberg. Verder
kan men dan nog naar We
nen, Milaan, Rome en zelfs
Teheran.
Londen wordt door de KL.
M. in totaal 44 keer per week
aangedaan, Brussel twee keer
per dag, Parijs drie keer per
dag en naar Rome kan men
van de zomer per K.L.M. 12
keer per week.
De mogelijkheden voor het
goederenvervoer worden nog
onderzocht en ook wil de
K.L.M. steeds meer service
geven en de tarieven lager
maken.
Ze zal de naam van Neder
land hoog houden in de lucht!
Tien milliard schuld.
Het ministerie van Finan
ciën heeft bekend gemaakt
dat per 31 December de ge
vestigde schuld en langlopen
de credieten 10 milliard 654
millioen 900.779.46 gulden be
liepen. Draagt elkanders las
ten!
ken, Portugal, IJsland, Bel
gië, Luxemburg en Nederland
hebben zich door het onder
tekenen van het Pact ver
plicht, elkaar bij een aanval
van buitenaf wederzijds hulp
te verlenen. De betekenis van
deze overeenkomst is duide
lijk: door samenvoeging van
alle krachten kan een even
tuele aanvaller worden afge
schrikt of afgeweerd. Door 'n
hechte samenwerking tussen
al deze vredelievende naties
wordt dus een tegenwicht ge
vormd tegen een vijand, die
de wereldvrede zou willen
verstoren.
De organisatie rond het Pact.
Het spreekt wel vanzelf, dat
dit doel niet kan worden be
reikt door een overeenkomst
op papier alléén. Vandaar
dan ook, dat verleden jaar na
de plechtige ondertekening
van het Pact diverse organen
in het leven zijn geroepen
welke de gezamenlijke ver
dediging van de 12 landen
moesten voorbereiden. Het
hoogste orgaan is de „Noord-
Atlantische Raad", waarin de
Ministers van Buitenlandse
Zaken der 12 landen zitting
hebben. Daarna volgt het
„Defensie-Comité", gevormd
door de Ministers van Defen
sie en het „Militair Comité",
Mijnharde Hoofdpijnpoeders. 45 ct
MijnhardtHoofdpijntabletten. 75a
Doel van 't Atlantisch Pact:
Wereldvrede bestendigen.
Het Atlantisch Pact heeft
voor enkele weken een vaste
plaats veroverd op de voor
pagina's van onze dagbladen
en in de nieuws-bulletins van
de radio. Iedere dag was er
nieuws over de aankomst van
hoge autoriteiten, over de
verklaringen welke zij afleg
den, over de verwachtingen
welke zij uitspraken, en over
de vorderingen welke ge
maakt werden op de confe
renties te Den Haag, waaraan
overal in de wereld grote be
tekenis wordt toegekend. Mag
men nu aannemen dat om
ons te bepalen bij ons eigen
land bij de gemiddelde
Nederlandse krantenlezer de
besprekingen in 't kader van
het Atlantisch Pact ook in het
middelpunt der belangstelling
staan? Wie in deze dagen het
oor eens te luisteren legt, zal
tot de ontdekking komen dat
men zich over het algemeen
niet bewust is van de grote
betekenis van die besprekin
gen. Dat is wel enigszins ver
klaarbaar. Er is in de jaren
na de tweede wereldoorlog
reeds zoveel contact geweest
op internationaal niveau en al
dat contact heeft zo bitter
weinig positief resultaat op
geleverd, dat men min of
meer „conferentieschuw" is
geworden en dat men het ver
trouwen in de goede afloop
van internationale besprekin
gen dreigt te gaan verliezen.
Eén gemeenschappelijk doel.
Dat behoeft bij de conferen
ties over het Atlantisch Pact
geenszins het geval te zijn; er
bestaat in Den Haag geen en
kel meningsverschil van zo
danige betekenis, dat daar
door de besprekingen zouden
kunnen mislukken. Want het
is één gemeenschappelijk doel
dat de 12 landen van het At
lantisch Pact samenbindt: het
handhaven van de wereld
vrede. De Verenigde Staten,
Engeland, Canada, Frankrijk,
Italië, Noorwegen, Denemar-
waarln de chefs der staven
zijn bijeengebracht. Naast het
Militaire Comité bestaat nog
de „Productie en Bevoorra-
dingsraad", welke bestudeert
wat beschikbaar is voor de
fensie-doeleinden, over welke
wapens en productie-moge
lijkheden de landen zélf be
schikken en wat nog moet
worden aangevuld door aan
voer uit Amerika. Over het
algemeen is men van oordeel,
dat de landen van het Pact
zo spoedig mogelijk in 't be
zit moeten worden gesteld van
de nodige wapens, ook omdat
het oefenen met deze wapens
de nodige tijd vergt.
Tenslotte zijn de ministers
van Financiën der betrokken
landen ondergebracht in een
„Financiëel-economische com
missie". Ook dit is een be
langrijk orgaan, omdat de wij
ze waarop de vastgestelde
plannen zullen worden uitge
voerd, nauw samenhangt met
de economische toestand van
de betrokken landen.
Wat in Den Haag bereikt
werd.
De eerste conferentie, wel
ke vorige week in Den Haag
gehouden werd, was die van
de Productie- en Voedings
raad. Met voldoening consta
teerde de Raad, dat sinds de
laatste vergadering goede
vooruitgang is gemaakt bij 't
opstellen van een gemeen
schappelijk productie-pro
gramma. Doel van dit pro
gramma is: te zorgen voor 'n
zo groot mogelijke stroom van
militair materieel naar de
strijdkrachten der betrokken
landen. De Raad bestudeerde
ook andere problemen van
gemeenschappelijk belang,
zoals de z.g. „standaardisatie'
(het gelijkvormig maken van
de verschillende oorlogspro
ducten).
De tweede conferentie be
trof het Militaire Comité. In
December 1949 werd te Parijs
de algemene opzet voor de ver
dediging vastgesteld. Sinds
dien hebben de vijf regionale
groepen, waarin de landen
van het Atlantisch Pact zijn
verdeeld, vruchtbaar werk
verricht. Daaraan is 't hoofd
zakelijk te danken geweest
dat het Militair Comité snel
ler heeft kunnen werken dan
verwacht was. Het Comité
kwam unaniem tot overeen
stemming over het gezamen
lijk plan voor de verdediging
van het gebied, waarover het
Atlantisch Pact zich uitstrekt.
In dit plan wordt de ver
antwoordelijkheid tot uit
drukking gebracht, die door
elk deelnemend land is aan
vaard, n.l. om met de sterkste
krijgsmacht die het op de
been kan brengen, de voort
durende veiligheid van het
„Atlantisch gebied" te verze
keren en dit gebied te ver
dedigen tegen agressie.
Na deze beide voorberei
dende vergaderingen volgde
j.L Zaterdag de belangrijke
conferentie van de Ministers
van Defensie, aan wie de re
sultaten van de beide inlei
dende conferenties werden
voorgelegd.
(Nadr. verboden).
SCHADUW OP DE 1
SCHILDERIJ.
Vijanden van het
Missiewerk.
„Hebben ze Mij vervolgd,
ze zullen ook U vervolgen"
heeft de Meester gezegd. Al
lernatuurlijkst is dan ook, dat
een werk, zo één met de
Meester, fel en verbitterd
wordt bestreden. Een reden
temeer, om de missionarissen,
die onversaagd voortvechten,
hoog te schatten, onze bewon
dering te betalen en met alle
mogelijke middelen te steu
nen.
Vijand nummer één.
De voornaamste en sterkste
vijand van het Gods-Rijk is
het oude HEIDENDOM zelf.
In een statistiek van 10 jaar
terug lezen we, dat er tegen
over 785.000.000 christenen
hierbij ook protestanten en
orthodoxen inbegrepen
1223.000.000 heidenen zijn.
Cijfers om van te duizelen.
Hoe winnen we die mil
lioenen voor Christus?
Al die heidenen geven zich
niet zo maar zonder slag of
stoot over.
Het heidendom verzet zich.
Wel zijn er tekenen van ont
binding, maar daarmee zijn ze
nog niet gewonnen.
De grote Oosterse godsdien
sten als het Confucianisme
met 300.000.000 aanhangers, 't
Boeddhisme met 221.000.000
en 't Sjintoïsme met 18.000.000
aanhangers voelen de bodem
bedreigd door het indringend
Westerse element. Maar zij
stellen zich te weer tegen het
Christendom. Men trekt par
tij van opkomende nationalis
tische strevingen en zet zich
schrap tegen een godsdienst
die komt uit het Westen.
Bij het Hindoeïsme met
zijn 227.000.000 aanhangers
stuit het Christendom op heel
eigenaardige sociale verhou
dingen. Wel beginnen die te
wankelen, maar of op de
puinhopen van het instortend
heidendom het Christendom
zal verrijzen, is nog een open
vraag.
Hoe daar tegen gaan staan?
Door een zeer actieve Mis
sie-actie, door een groot aan
tal missionarissen, door de
kracht die wij kunnen ont
plooien tegenover het binnen
dringende MODERNE heiden
domHier zijn wel bijzon
dere geschoolde en geschikte
krachten nodig om onze leer
te verkondigen en de wezen
lijke betekenis van de gods
dienst ook op sociaal terrein
te tonen.
In vele uitgestrekte gebie
den staan nog geen 2% van
de bevolking onder invloed
van de Missie. In China b.v.
zijn geen priesters om aan de
vele aanvragen te voldoen.
Een titanen werk!
Waarachtig, het lykt een
hopeloze taak die aan de mis
sionarissen wordt gesteld, bij
na krankzinnig. En toch! Wij
weten dat noch getal, noch
tegenwerkende krachten, noch
de spot der pessimisten ons
kunnen doen wanhopen aan
het parool, dat de Grote
Meester gaf: „Schept moed;
IK heb de wereld overwon
nen!" De Missionaris telt geen
getal, geen moeilijkheden,
maar zegt 't machtige psalm
woord na: „In mijn God
spring ik over muren!"
Maar wij dan
Zouden we gaan afmeten,
uitkienen, zuinig berekenen
hoe wij er met een minimum
aan steun af kunnen komen?
Miezerig en peuterig zou dat
zijn! Zet U in met ziel, li
chaam en bezit, om hoogst
mogelijk mee te helpen de
vorst dezer wereld in de hei-
denlanden te onttronen en
alle volken te doen buigen
voor de Goddelijke Koning,
aan Wie alles onderworpen
moet zijn.
Pers-Comité.
Heffing van 90% in de
V ermogensaanwasbelasting.
In 1942 verkocht iemand
een kersenboomgaard voor
15.500.terwijl de toelaat
bare prijs slechts 12.000.
was.
Het verschil ad 3500.
werd door de Inspecteur der
belastingen belast met 90%,
daar deze aanwas werd aan
gemerkt als op onoirbare of
ongerechtvaardigde wijze ver
kregen.
Het slachtoffer tekende be
roep aan en motiveerde dit
als volgt:
„dat appellant geen gebruik
heeft gemaakt van de schaar
ste aan goederen, dat er im
mers gedurende de oorlog
noch meer, noch minder on
roerend goed was dan voor
dien,
dat voorts appellant, die
slechts 29% meer ontving dan
de waarde per 9 Mei 1940,
geen aanzienlijk hogere prijs
heeft bedongen dan met in
achtneming van de goede
trouw op het tijdstip van het
sluiten der overeenkomst ge
bruikelijk was,
dat immers 29% wel een
hogere, maar niet een aan
zienlijk hogere prijs is;
dat te ter plaatse gebruike
lijke prijzen voor onroerend
goed zeker 29% hoger lagen
dan die per 9 Mei 1940;
op grond waarvan hij ver
zoekt het normale tarief toe
te passen.
Het Scheidsgerecht, dat in
hoogste instantie beslist, gaf
de man gelijk en de 3500.
werden dus belast met 50%.
Interessant en voor velen
van belang zijn de volgende
overwegingen van 't Scheids
gerecht:
„dat niet gezegd kan wor
den, dat appellant gebruik
heeft gemaakt van de om
standigheid, dat er weinig
aanbod was van kersenboom
gaarden om een hogere prijs
te bedingen;
„dat is komen vast te staan
dat het initiatief is uitgegaan
van de koper, die een goede
belegging zocht voor zijn zeer
ruime kasmiddelen en die
gaarne meer dan de wettelijk
toegestane prijs wilde geven,
omdat de waarde voor een
ieder op 1 October 1942 veel
hoger was dan in Mei 1940,
daar de prijzen van de ker
sen aanzienlijk waren geste
gen, n.l. de veilingprijzen van
ongeveer 27 cent per kg. in
1940 tot 40 cent per kg. in
1942, derhalve met bijna 50%,
terwijl de exploitatiekosten
nog weinig waren verhoogd,
waardoor het rendement veel
hoger was geworden, terwijl
het bovendien een jonge
boomgaard betrof;
W. van der Heijden Zon»n
Waalwijk. Tal. 443
dat dan ook niet gezegd kan
worden, dat een aanzienlijk
hogere prijs werd bedongen,
dan met inachtneming van de
goede trouw destijds in die
streek gebruikelijk was, zijn
de het destijds een veel voor
komend verschijnsel, dat vrij
grote bedragen boven de wet
telijk toelaatbare prijzen wer
den betaald, hetgeen toen niet
algemeen als onoirbaar werd
beschouwd, omdat de prijs-
stop voor onroerend goed des
tijds nog als een maatregel
van de bezetter werd aange
merkt.
Terecht merkt een commen
tator bij bovenstaande uit
spraak het volgende aan:
Aangezien het nog al eéns
voorkwam, met name in de
hongerwinter, dat gegadigden
voor allerlei artikelen met
veel geld op zak op zoek gin
gen naar verkopers en dat om
goede zakelijke redenen de
den, opent deze naar onze
mening nift gelukkig geredi
geerde overweging, te ruime
perspectieven voor zwarte
handelaren.
Voor bepaalde gevallen,
waarin een 90% heffing is
opgelegd, zal deze beslissing
echter een uitkomst beteke
nen.
van Loon.
