WAALWYK
Waalwijkse en Langsiraatse Courant
Land- en Tuinbouw
Uit Nieuwkuijlc's verleden.
Nu mag Nederland de markt
niet laten glippen
EEN LES VOOR;ONZE OVERHEID
Aan- en Verkopen
Lening van i 1.645.000
De Kapel van Nieuwkuijk.
DINSDAG 30 MEI 1950.
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
DE ECHD VM HEI ZUIDEN
72e JAARGANG No. 44
Abonnement
15 cent per week
1.95 per kwartaal
2.25 franco p.p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1878.
Bureaux GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 28. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
(Van onze economische medewerker) f -:3=!S^a
De grotere activiteit, die Nederland op industriëel
gebied aan de dag legt omdat de nood ons daartoe
dwingt en een werkloosheidsvraagstuk er door op
een afstand wordt gehouden, heeft er toe geleid dat
wij er toe overgegaan zijn een speciale beurs voor
onze producten te organiseren in een land, welks be
taalmiddel de meeste aantrekkingskracht in de we
reld uitoefent, Amerika.
Vanzelfsprekend was dit experiment practisch on
mogelijk geweest indien niet de E.C.A. ons alle hulp
had aangeboden en vooral zou een mislukking ons
deel zijn geweest indien men ons in handelskringen
in de nieuwe wereld niet met open armen had ont
vangen. Kunnen we nu spreken van een slagen van
deze unieke expositie? Naar onze mening stellig.
Om het geheel duidelijk te maken moeten wij eerst
het speciale karakter van een tentoonstelling ais
deze uiteenzetten.
Het voorspel van deze nieu
we reclame-stunt voor Neder
land was al direct goed. Ame
rika heeft millioenen dollars
beschikbaar gesteld om de
Europese landen er weer bo
venop te helpen. Het is geen
geheim dat wij als een zwaar
gewond oorlogs-slachtoffer
hiervan een grote hap hebben
ontvangen. Nederland was
ernstig gekwetst en men
moest dus een grote dosis ge
neesmiddelen toedienen om
ons weer kracht in te spuiten.
Dit gelukte niet alleen goed,
maar de verwachtingen war
den op bijna alle fronten
overtroffen. Amerikanen, die
eens kwamen kijken wat zij
bereikt hadden met hun dol
lartransfusies, keerden, wat
Nederland betrof, opgetogen
naar hun land terug en ver
telden aan autoriteiten, bur
gers en persmensen wat zij
hier hadden gezien. Zo is de
naam van ons land op aller
lip gekomen en in alle dag-,
week- en nieuwsbladen ver
schenen, een voorbeeld van
een volk, dat een toegestoken
helpende hand niet alleen
weet te grijpen, maar ook ui
termate te waarderen. En ook
een Amerikaan vindt het wel
prettig eens te horen dat zijn
offervaardigheid voor 't oude
werelddeel nog ergens be
loond wordt.
Zo kweekte ons land „good
will". Een akker werd omge
ploegd voor Nederlandse pro
ducten en voor tourisme naar
dat kleine plekje grond, dat
zoveel goeds had gedaan met
de Marshall-dollars. De zaad
jes, waaruit belangstelling
voor Nederland moest groei
en, schoten snel op uit vrucht
bare aarde en na enige jaren
waren de velden wit om te
oogsten. Nadat onze naam
over ieders lip was gerold,
moest het Nederlandse pro
duct door zoveel mogelijk
Amerikaanse handen glijden,
terwijl men er tevens zorg
voor moest dragen dat de
geesten van onze bondgenoten
zoveel mogelijk „Holland-
minded" werden.
Uit deze gedachtengang
werd de„Holland Fair" gebo
ren, de reeds alom bekende
beurs van Nederlandse waren
in Philadelphia, een stad, die
niet ver van New York ligt.
Kunst, folklore en
koopwaar.
Drie afdelingen werden er
ingericht op de 30.000 vier
kante voet van het Gimbel-
warenhuis, die ons gratis ter
beschikking waren gesteld. De
eerste vormde een soort mu
seum waar Nederl. „meesters"
werden geëxposeerd en ver
der allerhande materiaal, be
trekking hebbende op ons
Vorstenhuis en de banden,
die er in de loop der tijden
werden gelegd tussen één der
grootste en één der kleinste
landen van de wereld.
De tweede afdeling gaf een
indruk van de typisch Neder
landse ambachten, de kleder
drachten en de nationale folk
lore. Dit alles wekte de be
langstelling op van de Ame
rikanen, die iets bijzonders
willen zien. Welnu, dat alles
is apart en zo gleden de ge
ïnteresseerd toekijkende ogen
dan over de derde verzame
ling goederen van Nederland
se origine: industriële presta
ties. Alles werd goed voorbe
reid. Onze regering verzuim
de niet de heer Kaufman, lei
der van het Gimbel-concern,
naar ons land te laten komen
om de producten te keuren en
hem de gelegenheid te geven
allerlei inlichtingen te ver
strekken en kwaliteit, samen
stelling en verpakking van de
te exposeren goederen. Kauf
man kwam, zag en was meer
dan tevreden.
In een optimistische stem
ming ging Prins Bernhard de
Beurs dan ook openen. In zijn
openingswoord legde hij er te
recht de nadruk op dat wij
een nauwe, economische sa
menwerking wensen met de
Ver. Staten en voegde hij er
aan toe: „Bent u tevreden, zeg
het anderen; bent u niet te
vreden, zeg het ons". En
daarmee begon de proeve, die
na zo veel voorbereidingen en
na het kweken van een grote
dosis goodwill eigenlijk al
niet meer kon mislukken.
Niet zodra werden de poor
ten van de Holland Fair ge
opend, of het publiek stroom
de naar binnen. Bij honder
den, ja, bij duizenden golfden
de bezoekers door de wandel
gangen. In de eerste week
had men ongeveer 50.000
mensen \er wacht, er. kwamen
er driemaal zo veel. De con
tante verkopen waren de eer
ste week 30.000. Gemiddeld
kocht elke bezoeker voor 1
dollar en daarop had men
stellig niet gerekend.
Een voorspel.
Nu kan men van mening
zijn dat daarmee dus zo'n ex
positie geslaagd is en men te
vreden huiswaarts kan trek
ken. Niets is minder waar.
Het gaat er niet om zoveel
mogelijk aan Nederlandse
productie op die eerste beurs
te slijten, maar het gaat er
vooral om te toetsen of men
voor 1 keer koopt uit aardig
heid of misschien als voorspel
van grotere aankopen. Daar
naast moet men weten of er
nog middelen zijn om het Ne
derlandse product aantrekke
lijker te maken, bijvoorbeeld
qua verpakking. En tenslotte
is het van het grootste belang
na te gaan welke soorten
producten men koopt en hoe:,
de prijzen liggen.
Bezien wij nu de resultaten
van deze Holland Fair, dan is
het bemoedigend dat er toe
nemende tevredenheid is te
constateren over onze pro
ducten, ook over het uiterlijk.
Dat is een winstpunt, want
een paar jaar geleden hoorde
men nog niets dan gemopper
over vorm, kwaliteit (soms)
en verpakking (vooral). Dat
is een bewijs dat wij op de
goede weg zijn en dus wat dit
betreft, zeker zo moeten
voortgaan. Er dienen dus nog
meer contacten te worden ge
legd met Amerikaanse han
delaars.
Wat werd er gekocht? Kaas
in de eerste plaats. Vooral de
smeerkaas mocht zich in een
grote belangstelling verheu
gen. Verder gingen flesjes
chocolademelk bij duizenden
kisten van de hand. Ook an
dere chocolade-producten en
het Nederlandse glaswerk uit
Leerdam verdienen een eer
volle vermelding. Veel Ame
rikanen wensten ook een
Goudse pijp te bezitten. Dan
kunnen we conserven, suiker
werk, speelgoed en biscuits
nog noemen. Andere produc
ten, die zeer in trek waren,
bewijzen dat men niet alleen
naar voedings- en genotmid
delen zocht: linoleum, dekens,
metaalwaren en tafellinnen.
En tot slot een specifiek pro
duct uit ons waterland: zeil
jachten. Van sommige andere
producten werd ook vrij veel
verkocht, doch er waren ook
mislukkingen bij. Dat was nu
eenmaal niet te voorkomen.
Het aftasten van een vreem
de markt naar gewenste pro
ducten is geen eenvoudige op
gave en vooral met nieuwe,
nog onbekende artikelen
blijft het altijd aanvankelijk
een proberen.
Uit een groot aantal van de
goed verkochte producten kan
men zien, dat er iets in zit
voor de toekomst. Dat is ook
gebleken uit de nabestellin
gen. Er zijn er ook onder die
na verloop van tijd op een
verminderde vraag zullen
stuiten, wanneer men niet
zorgt dat men een breed op
gezette reclame gaat maken.
Een aanvankelijk vreemd ar
tikel als coca-cola heeft in
enkele jaren tijds in Neder
land grote bekendheid ver
worven, vooral dank zij de
grote reclame. Dat is een vin
gerwijzing, voor Nederlandse
fabrikanten van chocolade
melk.
Het grote belang van de
Holland Fair ligt vooral daar
in, dat zij bewezen heeft, dat
men in Amerika in brede la
gen belangstelling heeft voor
het Nederlandse product, zo
dat men op meer plaatsen
dergelijke beurzen moet hou
den. Overal in dit uitgestrek
te werelddeel moeten onze
producten verschijnen in de
toekomst. Het opschrift „Ma
de in Holland" moet voor
Amerikanen iets vanzelfspre
kends worden. Niet op de wij
ze waarop het „Made in Ja
pan" in Nederland voor de
oorlog bekendheid „genoot",
maar in tegenovergestelde zin:
als een waarborg voor goede
kwaliteit en eerste klas ver
zorging.
De aard van de verkochte
artikelen heeft ons nogmaals
geleerd dat onze kansen lig
gen bij de kwaliteitsartikelen.
Deze worden dikwijls gele
verd door kleinere bedrijven,
die hiermee een kans krijgen
en die dienen samen te wer
ken voor tijdige levering en
efficiënte reclame. Een groot
bedrijf is altijd meer geneigd
om een massa-artikel te bren
gen. Daaraan heeft men in de
V.S. geen gebrek, dat is nog
maals gebleken.
Ook voor de overheid is er
lering te trekken uit deze
beurs. Door een krachtsin
spanning op commerciëel ge
bied is men er in geslaagd
goede resultaten te bereiken.
Dit is een goede les en een
voorbeeld ter navolging. On
ze vertegenwoordigingen in
den vreemde zal men meer op
commerciële leest moeten
schoeien. Dan zal men zien
bij de aanstelling van goede
commerciële krachten, dat er
nog op veel plaatsen in de
wereld mogelijkheden zijn
voor ons product. In een tijd,
waarin de politieke verhou
dingen door hun machtspo
sitie grotendeels worden be
paald door enkele grote mo
gendheden, hebben wij een
taak onze buitenlandse posten
meer op zakelijke grondslagen
te bouwen. Dat zal onze po
sitie in de wereld, die voor
een groot deel wordt beheerst
door economische krachten,
niet onaanzienlijk versterken.
Dit is een kostbare les uit de
Holland Fair getrokken, die
haar organisatie waard was
om het vraagstuk over het al
of niet slagen er van meer
dan iets anders in positieve
zin doet beantwoorden.
Dr. H. R. M.
De vergadering die de gemeenteraad van Waalwijk
Donderdagavond hield, was half openbaar, half be
sloten. Er werden namelijk verschillende zaken be
handeld, waarvan de bijzonderheden niet aan de
openbaarheid prijs gegeven dienden te worden. Dit
was het antwoord van de voorzitter toert de heer
Brouwer opmerkte dat zoveel punten in besloten
zitting behandeld werden.
Aan het begin van de ver
gadering deelde de voorzitter
mee dat de heer Pulles be
richt van verhindering had
gezonden. De notulen werden
zonder op- of aanmerkingen
onveranderd goedgekeurd.
De diverse ingekomen stuk
ken van Ged. Staten werden
voor kennisgeving aangeno
men, alsook het verslag over
1949 van de commissie tot we
ring van schoolverzuim. Van
de Bond van Nederlands
Overheidspersoneel te Am
sterdam was een uitnodiging
binnengekomen tot vaststel
ling van een verordening in
zake jaarlijkse verstrekking
van een vacantie-toeslag aan
hét gemeente-personeel.
De voorz. merkte op dat de
gemeente steeds de regeling
aanhield die ook voor 't rijks
personeel gold en stelde der
halve voor het schrijven voor
kennisgeving aan te nemen.
Hetgeen geschiedde.
„Fascistisch revolutionair".
Dezelfde Bond had een uit
nodiging gezonden om het ge
meente-personeel gedurende
de gehele dag op de nationale
feestdag vrijaf te geven. Ook
hierin volgde de gemeente de
rijksregeling. Maar de voorz.
vond de toon waarin 't schrij
ven gesteld was van onbe
hoorlijke aard, niet ten op
zichte van de gemeente, maar
tegenover het rijk; de voorz.
noemde het fascistisch revolu
tionair. Daarom stelde hij
voor het stuk niet voor ken
nisgeving aan te nemen, maar
aan de bond te schrijven dat
de raad het naast zich neer
had gelegd en verontwaardigd
was over de wijze waarop
men zich tot de gemeente
meende te moeten wenden.
De heer Brouwer vroeg wat
de reden er van was dat de
Bond van Overheidspersoneel
had geschreven als de ge
meenten toch de rijksregeling
volgden.
Hierop antwoordde de voor
zitter dat de gemeente vrij
was de rijksregeling te volgen
of niet. Óp zichzelf achtte hij
de kwestie van het vrijaf ge
ven op de nationale feestdag
de overweging waard, maar
niet op zo'n bepaald denig
rerend schrijven.
Daarop ging de raad met 't
voorstel van B. en W. accoord
en nam tevens voor kennis
geving aan de mededeling van
het bestuur der Interkerke
lijke Protestantse Stichting
„Zuid-Nederlands Sanatori
um" te Breda, dat het initia
tief was genomen tot stichting
van een sanatorium in 't Zui
den des lands.
Bij 't voorstel tot wijziging
van de politie-verordening
vroeg de heer Duyvelaar of 't
rookverbod ook gold voor
voorstellingen in besloten
clubs en voor smalfilms.
De voorz. antwoordde dat
het verbod alleen gold voor
voorstellingen die voor het
publiek toegankelijk waren,
voor werkelijk besloten clubs
dus niet. Voor smalfilms gold
het verbod in het algemeen
ook.
De heer Verdoorn waagde
zich met schroom op 't gebied
van geiten en bokken. Hij
vond het wel wat erg dat vol
gens het voorstel niet-gecas-
treerde bokken ouder dan vijf
jaar niet gehouden zouden
mogen worden en hij pleitte
voor clementie.
De voorz. echter meende
dat dit een geval van over
macht was. Overigens stelde
hij de heer Brouwer gerust
dat hij niet bang hoefde te
zijn voor kleingeestigheden.
Tenslotte zag dhr. v. Hees-
wijk de uitdrukking „bran
dende pijp" in de verordening
liever vervangen door „pijp
met brandende tabak", waar
tegen de voorz. geen bezwaar
had. Daarna ging de raad met
het voorstel accoord.
Daar de voorz. de punten
4, 6, 7, 8, 9, 10, 11 en 12 in
besloten zitting wilde behan
delen, kwam eerst punt 5 aan
de orde, het voorstel tot wij
zigingen van de begrotingen
1949 en 1950.
De voorz. deelde hierbij
mee dat de gemeente overging
tot het aanschaffen van een
politie-auto: een jeep waarop
een nieuwe carosserie zou ge
bouwd worden. Met outillage
en al zou die 6500.kosten.
Deze kosten kwamen niet ten
laste van de gemeente, maar
het rijk verleende er een bij
drage in.
De raad ging met het voor
stel accoord.
De heer Brouwer vroeg nu
of het noodzakelijk was dat
de volgende punten in gehei
me vergadering werden be
handeld. In aan de aanhef van
de agenda stond dat de leden
werden uitgenodigd tot het
bijwonen van een openbare
vergadering, en nu werden er
van de 12 punten 8 in beslo
ten zitting behandeld, terwijl
hetgeen behandeld werd dik
wijls toch al eerder de wereld
in was. Volgens de heer Brou
wer konden best enkele pun
ten in de openbare vergade
ring behandeld worden.
De voorz. achtte de opmer
king van de heer Brouwer
niet geheel juist. De vergade
ringen waren in principe
openbaar, maar op voorstel
van de voorzitter kon de raad
in besloten of geheime ver
gadering overgaan als er za
ken behandeld werden die
niet in de openbaarheid prijs
gegeven dienden te worden.
Dit ter bescherming van het
algemeen belang en van par
ticuliere belangen. Het be
sluit moest dan in de open
bare vergadering worden ge
nomen en daar werd altijd zo
veel bekend gemaakt als nut
tig of wenselijk was.
De heer Brouwer legde zich
hierbij neer.
Daarop ging de raad over
tot geheime beraadslaging en
toen weer werd geopend, wer
den de volgvnde besluiten ge
nomen:
4. Tot het sluiten van kas
geldleningen tot een bedrag
van 1.645.000 en tot het uit
lenen van kasgeld, voor de
dienst 1950.
6. Tot aankoop van vier ar
beiderswoningen aan de Oost
zijde van de Putstraat van A.
van Hilst, H. A. Aarts en
wed. F. C. Aarts.
7. Tot aankoop van grond
ter grootte van 1.2148 ha. van
F. J. L. Mombers.
8. Tot verkoop van een
bouwterrein van 1225 M-, ge
legen aan de Burgemeester
Moonenlaan aan J. H. M.
Mombers.
9. Tot verkoop van 'n bouw
terrein aan de Oostzijde van
de Wilhelminastraat, groot
426 M2, aan J. H. Sars.
10. Tot verkoop van bouw
terrein aan de N.V. Landis en
Gyr: 360 M2 ten Noorden van
het Vredesplein naast de fa
briek en 1200 M2 voor een
dubbel woonhuis aan de Oost
zijde van de Jan de Rooy-
straat.
11. Tot onderhandse verhu
ring van een gemeentewoning
aan de Westzijde van 't Wan
delpark aan J. Hueber voor
de tijd van vijf jaar.
12. Tot hypotheekverstrek
king voor particuliere wo
ningbouw.
Tenslotte stelden B. en W.
voor naar aanleiding van een
schrijven van Ged. Staten 't
stratenplan tussen Mr. van
Coothstraat en Kerkstraat te
wijzigen. Waarmee de raad
accoord ging. Dit was 't ein
de van de openbare vergade
ring.
Het is een nationaal belang
dat de 2.500.000.000 kg. stro,
die Nederland jaarlijks voort
brengt, zo volledig mogelijk
gebruikt wordt voor de voed
selvoorziening van ons vee en
voor de vruchtbaaxmaking van
onze graslanden.
Daarom is het van groot be
lang dat onze veehouders we
ten welke mogelijkheden hun
ter beschikking staan en kun
nen onderstaande punten dan
ook nooit genoeg naar voren
worden gebracht.
Wat kan de veehouder
met stro?
1. Voeren naast eiwitrijk gras
in de weide.
(Besparing van gras en ge
zonder rantsoen).
2. Voeren op stal naast water
rijke producten, zoals bie
ten, pulp, vezels enz. (Als
droge stof-voorziening).
3. Voeren op stal naast eiwit
rijke producten, zoals kla-
vermeel, gedroogd gras en
ruiterhooi.
4. Als strooisel onder het vee
als besparing op warmte-
energie, dus besparing op
veevoeder.
5. Als strooisel in de mesthoop
ter bewaring van gier en
slappe mest.
6. Hokken bouwen in de
herfst op het weiland ter
beschutting van het vee,
zodat dit langer in het land
kan blijven, dus besparing
op wintervoer en het nut
tig maken van ruig gras
land.
7. Deze hokken in de winter
(dus de slappe werkmaan-
den) afbreken, losmaken en
over het weiland spreiden
als beschutting voor de
grasmat. Hierdoor in het
voorjaar twee weken eer
der gras.
(Het weide-seizoen met 4
weken verlengen).
8. Deze stro-afdekking in het
voorjaar opharken en door
de mesthoop composteren,
met behulp van de gratis
lucht en regenwater, waar
aan het stro is blootgesteld
tijdens de wintermaanden.
(Een voor onze gronden
kostbare organische bemes
ting).
9. Goed droog stro door jong
eiwitrijk hooi mengen om
broeien te voorkomen en
een smakelijk voer te krij
gen.
10. Stro-pakken als onderleg-
geds in de hooivakken.
Wat kan een veehouder met
stro? Veel en nog eens veel!
Li i r,
want:
hoe waterrijker voer, hoe
meer stro;
hoe eiwitrijker voer, hoe
meer stro;
hoe intensiever weidebouw,
hoe meer stro voor organische
mest;
hoe meer jong hooi, hoe
meer stro.
Koopt oud stro van de vo
rige oogst, dit is droog en
TEL.-ADRES „ECHO".
duurzaam en per 1000 kg. ge- -
wicht veel goedkoper dan
nieuw stro.
Koopt eerste soort voor het
voeren en voor het mengen
door Uw jong en krachtig
hooi.
Koopt goedkoop tweede
soort voor strooisel.
Koopt derde soort voor de
punten 5, 6, 7 en 8 en gij zult
de veelzijdige waarde van
stro-gebruik in de praktijk
leren kennen.
II.
Bij de val van 's-Hertogen-
bosch in 1629 kwam het eerste
offensief alhier tegen het ka
tholicisme, dat vervat lag in
een officiële bekendmaking
van 20 October, dat alle pas
toors hun kerken moesten
overleveren aan de nog te be
noemen predikanten. Een
Spaans plakkaat van 25 Oct.
van hetzelfde jaar beant
woordde deze kennisgeving
met het verbod aan de pas
toors hun kerken te verlaten.
Aan dit bevel schijnen de pas
toors zich unaniem gehouden
te hebben, dank zij ten eerste
de besliste houding van de
bisschop en ten tweede aan de
duidelijke stem van de kwar
tierschouten. De bevolking
reageerde zo sterk op deze
tegenstrijdige berichten, dat
de predikant Thomas Groen,
residerend te Vlijmen, de
kerk niet heeft kunnen geo
pend krijgen en onverrichter-
zake moest terugkeren. De
heren van Onsenoort en
Cuijck hierover door hem
aangesproken, hebben ver
zocht dit werk veertien dagen
uit te stellen. Nadien werd
hem gezegd dat Cuijck niet
onder de Meijerij behoorde,
maar onder het prinsbisdom
Luik. Na de verovering van
de Hertogstad waarbij al de
pastoors uit de Meijerij wer
den verjaagd, liet men nu de
kinderen uit de omliggende
streken hier dopen, waaraan
de Staten van Holland niets
konden doen en dit alles lij
delijk moesten toezien. Zo
vindt men dan ook hier ver
meld staan dopelingen uit
Waalwijk, Helvoirt, Crom-
voirt, Haaren, Udenhout, Loon
op Zand en Vught. Ook van
uit Den Bosch, zelfs van Ter-
heijden en Roosendaal wer
den hier kinderen ten doop
gehouden. In den jare 1637
enz. vinden we dopelingen
vermeld uit Raamsdonk, Gan-
soyen, Drongelen, Waspik,
Dussen tot Bommel toe. Dit
sacrament werd 't meest toe
gediend door de aldaar dienst
doende pater v. d. Wiel. Deze
uitoefening van de godsdienst
kén geschieden tot de vrede
van Munster van 1648, waar
bij Nieuwkuijk parochiëel
van Drunen werd gescheiden,
daar de Staten Generaal dit
stuk land tot Staatsgebied
verklaarden. Nu bouwden de
inwoners van Onsenoort en
Nieuwkuijk voor zichzelf een
eigen parochiekerk, die ook
na de scheiding door een
Norbertijn van Tongerlo als
pastoor bediend werd. Wan
neer deze eerste herder in
functie is getreden, hebben
we tot heden niet kunnen
achterhalen. Eerst in 't jaar
1676 wordt als eerste pastoor
genoemd Chrysosthomus Go-
voert. Nog vinden we in 1652
vermeld staan, dat deze streek
was ingedeeld in het kwartier
van Oisterwijk, waar een ze
kere Blanckaert schout was.
In dit kwartier trof men
slechts in drie dorpen katho
lieke ambtenaren aan, waar
onder ook Nieuwkuijk.
Bij een derde indeling van
het Bisdom 's-Hertogenbosch
in dekenaten, kwam Nieuw
kuijk onder Geertruidenberg.
Dit geschiedde in het jaar
1731. Deze indeling duurde tot
het jaar 1865. In het jaar 1740
had Nieuwkuijk bij een nauw
keuriger telling 625 commu
nicanten. Bij een zeer felle
brand, die op de Wolput in
Vlijmen ontstaan was in het
jaar 1746, ging ook de aloude
kapel van Nieuwkuijk verlo
ren. Deze was toen nog in 't
bezit van de protestanten.
Nadien bouwden deze voor
hun gebruik spoedig een an
dere. Met de komst van de
Fransen in 't jaar 1795 vlucht
ten de boeren van Onsenoort
en Cuijck naar de heidorpen
om niet te moeten werken aan
de batterij van de Fransen,
die Zondags te Vlijmen naar
de kerk gingen en aldaar een
dertig boeren met geweld
hadden meegenomen. Een jaar
daarop eindelijk, bij besluit
van het gewestelijk bestuur
van 29 April, werd de kapel
aan de katholieken terugge
geven. Twee jaar na de over
gave maakten de Protestanten
echter hierop tevergeefs nog
aanspraak. En hiermede zijn
we dan aan het einde geko
men van de langdurige ge
schiedenis van Nieuwkuijk.'s
kapel. In een volgend artikel
zullen we het een en ander
mededelen over de kerk en
haar geschiedenis.
OPENING
FORD-GARAGE.
Vrijdagmiddag is de nieuwe
Ford-garage, geëxploiteerd
door de heer Pot, officiëel ge
opend. Dit betekent ongetwij
feld een grote aanwinst voor
Waalwijk als centrum van de
Langstraat in het bijzonder
en voor de gehele Langstraat
in het algemeen. Geen won
der dan ook dat in de ver
sierde garage, waar tevens
een tentoonstelling werd ge
houden van de nieuwste Ne
derlandse Ford-producten,
vooraanstaande persoonlijk
heden uit de Ford-automo
biel-industrie en vele zaken
relaties aanwezig waren. Zo
bevonden er zich o.a. de heer
Knappe, salesman van de
Ford-fabrieken, de heer Stib-
be, met wiens medewerking
het bedrijf tot stand was ge
komen, architect, aannemer
en vele andere vrienden en
relaties.
De heer P. Pot opende de
bijeenkomst met een woord
van welkom. Hij wees ver
volgens op de vele moeilijk
heden die hij te overwinnen
had gehad eer hij zover ge
komen was, waarbij hij voor
al zijn dankbaarheid betuig
de aan de heer Stibbe die
hem een grote steun was ge
weest bij het tot stand bren
gen van deze zaak. Verder
dankte hij de architect dhr.
Van Huiten en de aannemer
de heer Pellikaan uit Tilburg,
die voor een snelle afwerking
hadden gezorgd, alsmede
schilders en alle andere die er
toe hadden bijgedragen. Af
zonderlijk noemde hij ook nog
de heer Teninga die hem een
grote steun was geweest, de
directie der N.V. Ford-fabrie
ken en het personeel dat uit
stekend had meegewerkt.
Daarna gaf hij het woord
aan de heer Knappe, direc
teur der Ford-fabrieken te
Amsterdam, die het bedrijf
zou openen. Deze wees op de
service die het beginsel was
van Henry Ford en van diens
fabrieken. Zes en twintig jaar
geleden was hij daarmee ook
in Nederland begonnen, maar
in Waalwijk was er lange tijd
geen vertegenwoordiging ge
weest, Waalwijk waardig. De
heer Pot had daarin verande
ring gebracht. Hij wenste hem
succes en sprak de hoop uit
dat de resultaten overeen
komstig de zorgen aan het be
drijf besteed zouden zijn en
verklaarde bedrijf en tentoon
stelling geopend.
Namens de Nederlandse
Ford-dealers, met name de
Zuidelijke, sprak dhr. Kneg-
tel uit Tilburg. Hij wenste de
heer Pot geluk en succes in
de toekomst. Uit naam van 't
personeel bood de kleinste, 't
heertje Damen, een smeer-
stoel aan als cadeau.
Velen maakten vervolgens
van de gelegenheid gebruik
om de heer Pot persoonlijk
hun gelukwensen aan te bie
den.
Daarna werden verversin
gen rondgediend en werd de
tentoonstelling bezichtigd.
Deze werd ook van allerlei
andere zijde druk bezocht, zo
dat de heer Pot, wat dit be
treft, al op een succes mag
