FOLKLORE IN GROOT-VLIJMEN.
DOOD.
de
DUIVENSPORT
DeChinesePapegaai
3
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 23 JUNI 1950.
3
VER. STATEN KOPEN
STAAL IN ONS LAND.
FEUILLETON
Fraai werk van Nederlandse Maaischoermakers,
EEN BURGEMEESTER
VRAAGT STEUN.
De burgemeester van Wil
lemstad, de heer C. A. van
der Hooft, heeft de Provin
ciale Staten van Noord-Bra
bant gevraagd zijn zwaar ge
troffen gemeente te helpen.
Ook heeft de heer van der
Hooft het Ministerie van Bin
nenlandse Zaken verzocht in
aanmerking te kunnen ko
men voor steun uit het z.g.
Rampenfonds.
BOSSCHE DIOCESANE
MIDDENSTAND.
De Kath. Middenstandsbond
voor het bisdom Den Bosch
kwam Dinsdag voor zijn 45e
centrale raadsvergadering in
Brabants hoofdstad bijeen.
Bij zijn openingswoord wierp
de voorzitter, de heer Th. v.
Leeuwen, een terugblik op 't
afgelopen jaar. Na afwerking
van het huishoudelijk gedeel
te en de behandeling der in
gediende votrstellen, werden
ter vergadering verschillende
belangwekkende inleidingen
gehouden. Zo sprak de heer
L. J. A. van Doorn uit Rot
terdam over „efficiënt be
drijfsbeleid, zegelacties, win
kelweken e.a.". Spreker wees
er op dat efficiency welis
waar een Amerikaans woord
is, maar niettemin een begrip
inhoudt dat ook voor Neder
land en zeker voor de mid
denstand van grote betekenis
is. Zegelacties en winkelwe
ken meende spr. te moeten
veroordelen.
De diocesane bondsdirec-
teur mr. dr. N. v. d. Heuvel
sprak over de noodzaak der
standsorganisatie, waarna pa
ter' Gilbertus Lohuis O.F.M.
de opbouw van het christe
lijke middenstandsgezin be
lichtte, gefundeerd op de
Acht Zaligheden. Ook de dio
cesane geestelijke adviseur
dr. Janssens sprak een kort
woord.
De vergadering werd o.m.
bijgewoond door de heer J.
Koops, landelijk voorzitter
van de N.R.K.M., met de
bondspenningmeester.
UITVAART EN BEGRAFENIS
In deze bijdrage zullen wij dan
zien op welke wijze aan de over
ledene de laatste eer bewezen
werd.
Reeds vroeg in de morgen
heerst er een drukke bedrijvigheid
op het sterfhuis, want, vooral bij
de boeren moet het werk gereed
zijn vóór de eerste bezoekers ko
men. Bij het komen wordt meestal
reeds koffie geschonken. Is de tijd
van het vertrek van de lijkstoet
aangebroken dan wordt door een
van de buren, die ook de begrafe
nis heeft aangezegd in de omge
ving, vijfmaal het Onze Vader
en Weesgegroet gebeden voor de
zielerust van de overledene. Hier
na gaan de aanwezigen nog om
de geopende doodskist heen tot
een laatste groet, waarna de tim
merman de kist afsluit.
Woonde men ver van de kerk
dan werd de lijkkist op een huif
kar geplaatst, waar de familie met
de buurt zich achter aansloot.
Tegenwoordig draagt men het
lijk op een baar, wat door de
buurtschap wordt verricht. De
familie offerde bij het naar buiten
treden nog een kleinigheid op een
schaal of bord, neergeplaatst op
een stoel bij de voordeur op een
witte doek. De opbrengst hiervan
werd aan de armen geschonken.
In de stoet lopen eerst de man
nen, daarna de vrouwen. De oud
ste zoon of naaste familielid gaat
als voorrouwdrager het eerst ach
ter de baar. De weduwe en zwa-
gerinnen dragen falies, zwart la
kense sluierdoeken, die over het
hoofd gedragen tot aan de voeten
afhangen. De vrouwen die mut
sen dragen, hebben dan de kleine
rouwmuts op.
Aan en in de kerk heeft alles
zijn gewoon verloop tot aan het
Agnus Dei. Dan gaat men in de
zelfde volgorde naar de commu
niebank om te offeren, waarvoor
aan iedere zijde een offerschaal
is nedergezet.
Aan het graf wordt nooit ge
sproken. Als de eerste schoppen
zand op de doodskist geworpen
zijn, gaat men nog eenmaal langs
de groeve en keert dan naar de
kerk terug voor het bidden van
de Kruisweg.
Na afloop gaat men in groep
jes naar het sterfhuis, waar een
koffiemaaltijd in gereedheid is ge
bracht met wittebrood en kaas en
daarna bier en sigaren.
De buurtbewoners die geholpen
hebben met het dragen of gewoon
naar de kerk zijn geweest, krijgen
vijf of drie kruidkoeken, naar ge
lang de overledene getrouwd is
of niet. Onder de maaltijd, die
door meisjes uit de buurt bediend
wordt, worden de doodsprentjes
uitgereikt, waarvan de tekst altijd
wordt bestuit. Het overschot
van deze koffietafel brengt men
gewoonlijk in de avond naar de
armen.
Was er een testament voor te
lezen, dan gebeurde dit na de
koffiemaaltijd 'door de notaris.
In de kerk werden de missen
afgekondigd, die zouden geschie
den in verband met de broeder
schappen, waarvan de overledene
lid was.
In het stipendium van de uit
vaartmis waren de missen van
zevende en maandstonden inbe
grepen, Jaargetijden werden jaar
lijks besteld, gewoonlijk zolang de
naaste familie nog leefde.
Deze gebruiken hebben zeker
een godsdienstig accent en of het
tegenwoordig beter is, valt te be
twijfelen. Laten we echter de
diepe godsdienstzin en geloof van
die dagen overnemen en deze be
waren, met de gebruiken, voor
ons nageslacht.
R. W. B.
Ofschoon RWB haar laatste
promotiewedstrijd tegen Bredania
met 3—0 wist te winnen, heeft zij
zich toch nog haar laatste kans
op het derde klasserschap zien
ontnemen door Ons Vios, die met
1—0 de baas wist te blijven van
TAC en zodoende met 1 punt
verschil op RWB de bovenste
plaats op de ranglijst wist te be
zetten.
Het is jammer jongens, maar
we zitten niet bij de pakken neer,
daar zijn we RWB'ers voor.
Na eerst enige tijd genoten te
hebben van de door jullie zo wel
verdiende rust, gaan we straks
weer aan de training en oefen
wedstrijden beginnen, om dan op
10 Sept. a.s. weer met frisse moed
aan de nieuwe cimpetitie deel te
kunnen nemen.
Afgesproken, mannen
-*r '~z i
WAALWIJK.
P.V. DE POSTDUIF.
Uitslag Pont St. Maxence.
In concours 265 duiven. Eerste
pr. 10.12.47, laatste pr. 10.35.17.
Groeneveld 1, 6, 12, 36; H.
Knippels 2, 14; H. v. Daelen 3;
L, Mulder 4, 8, 58; J. Lammers
5, 18; J. Verhagen 7, 47; W. de
Peffer 9; A. Stam 10; P. v. d.
Houdt 11; A. Bakkeren 13, 21;
Schoemans Jr. 15, 17, 22, 32; P.
Colijn 16; W. Herman 19; v. d.
Griendt 20; H. Couwenberg 23;
Jos v. Bladel 24, 37, 41, 62; G.
v. Helvoirt 25; H Lombarts 26,
50; G. v. Huiten 27, 34, 46, 59;
H. Schafer 28, 53, 61; Th. Maas
29; Jos Bakkers 30; A. v. Spijk
31, 35; P. v. Helvoirt 33; P. L.
Pullens 38; J. v. Bokhoven 39;
H. v. d, Pennen 42, 65; J. van
Schaik 43; Peijnenburg 44; A. v.
Eeten 45; Stokwielder 46, 54; C.
Hamers 48; H. Pullens 49; M.
Leijtens 51; L. de Bruine 52; A.
Timmermans 55, 57, 67; Jos van
Dijk 56; G. Sars 60; C. v, Beijnen
63; W. Duquesnoy 64; Wosse-
lewski 66.
Uitslag Chateauroux. In con
cours 116 duiven; eerste pr, 1.5,
laatste pr. 1.31.
D. v. d. Boomgaard 1Jos v.
Bladel 2, 3, 5, 9, 19, 21; Fr.
Schoemans Jr, 4; L. v. d. Bogaert
6, 17; J. v. Bokhoven 7; M. van
Corstanje 8; A. Hensen 10; H.
Knippels 11, 27; P. de Jong 12,
15, 29; H. v. d. Pennen 13; Stok
wielder 14; W. de Peffer 16; L.
Mulder 18, 20: H. Lombarts 22,
26, 28; D. Blok 23; F. v. Kessel
24; P. v. Esch 25.
A.s. Zaterdag van 5 tot 6 uur
inkorven voor Breda.
KAATSHEUVEL.
De KPV hield Zondag een
wedvlucht vanuit Pont St. Max
ence. De eerste duif arriveerde
om 10.9.12 uur v.m. De voor
naamste prijswinnaars waren
1, 27 A. Schraauwers; 2 J.
Klerkx; 3, 20 W. v. d. Ven; 4
A. Heijs; 5 L. Mosselveld; 6 M.
v. Boxtel; 7 Fr. v. d. Linden: 8
W. Aussems; 9 B, v. Heesch;
10 J. P. Brouwers; 11 W Kern-
heren; 12 Fr. v. d. Assem; 13 A.
v. Kuijk; 14 J. v. Riel; 15, 19,30
Th. Netten; 16 P. Ligtvoet; 17,
26 A. v. d. Hoven; 18 G. Vos;
21 H v. Nieuwstadt; 22 Jac. Hoe-
venaars; 23 C. Labee; 24 J. Da-
men; 25 R. Timmers; 28 F. Klis;
29 M. v. Best.
De KPV vloog Zondag even
eens vanuit Chateauroux, waar
van de eerste duif arriveerde om
12.57.55. Uitslag:
1, 12 M. v. Dijk: 2 A. v. d.
Hoven; 3 J. v. Riel; 4, 6, 9, 17,
'9 G. v, d. Linden; 5 L. v. Geel;
7. 30 Fr. v. d. Assem; 8, 27 A.
Schraauwers; 10 L v. Boxtel; 11
C. v. Wezel; 13 L, Moseslveld;
14 W. Jansen; 15 J. Muizelaar;
16, 20 A. Hofman; 18 B. van
Riel; 21 M. v. Dongen; 22 J. P.
Brouwers; 23 M. J. v. Wanróoij;
24 M. v. Dongen; 25 A Snoeren;
26 P. Zijlmans; 28 W. v. d. Ven;
29 A. Priems.
In het Brabantse land rijen zich
door polders en heidevelden de
ijzeren masten aaneen, die de ko
peren kabels dragen, welke de in
de Centrale te Geertruidenberg
opgewekte electrische energie on
der zeer hoge spanning naar on
ze steden en dorpen, onze fabrie
ken en werkplaatsen voeren. Ze
zijn voor meer dan een millioen
mensen van het grootste nut en
leveren voor niemand enig gevaar
op, zolang ze met rust worden ge
laten.
MAAR DE
ONVERBIDDELIJKE
DOOD LOERT
op iedere waaghals, die de euvele
moed heeft deze masten voor
klimoefeningen of andere bra-
vourstukjes te misbruiken. Enig
weken geleden heeft in de nabij
heid van Uden een jongeman de
ze waaghalzerij met zijn leven
moeten betalen. Hij was n.l. in
een der ijzeren masten geklommen
en is toen de stroomdraden zo
dicht genaderd, dat hij dodelijk
getroffen uit de mast viel. Dat
was in enkele jaren tijds het vier
de geval van die aard.
Wie zijn leven lief heeft, houdt
zijn handen van deze masten af.
Een zeer geliefd doch evenzeer
levensgevaarlijk spelletje blijkt te
zijn het werpen van draden (van
ijzer of ander materiaal) over de
koperen kabels, die tussen de top
pen der masten gespannen zijn.
De dodende stroom zoekt langs
deze draden zijn weg naar de on
voorzichtige dwaas, die zich met
dit spelletje bezighoudt.
De Directie van de P.N.E.M.
waarschuwt er met nadruk voor
zich van dergelijke onvoorzichtig
heden te onthouden en doet een
dringend beroep op ouders en op
voeders hun kinderen en leerlin
gen voor voormelde praktijken te
waarschuwen.
Amerikaanse metaalprodu
centen hebben de eerste grote
orders voor Nederlands staal
geplaatst, aldus de New-York
Times.
Verschepingen van hoeveel
heden van meer dan duizend
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
door
EARL DERR BIGGERS.
51).
„Met uw toestemming",
merkte Chan op, „verdelen
wij arbeid. U, heren in het
huis. Ik heb diep gevoel voor
buiten." Hij verdween.
Holley en Eden doorzoch
ten de kamers, één voor één.
In de slaapkamer van de se
cretaris zagen zij het kogel
gaatje in de muur. Een onder
zoek in de kast bracht aan 't
licht, dat de revolver van Bill
Hart er niet meer was. Dit
was hun enige belangrijke
ontdekking.
„We leggen het af* erken
de Holley. Zijn opgewektheid
begon te tanen. „Madden is
een knappe kerel, hij liet geen
spoor na. Maar toch er
gens
Zij gingen weer naar de
woonkamer. Chan, blazend en
warm, verscheen plotseling
en liet zich in een stoel neer
vallen.
„Geluk gehad vroeg Bob.
„Hoegenaamd geen", er
kende Chan somber. „Zware
teleurstelling doen mijn hart
zinken. Zelf geen gokker,
maar zou reusachtig hebben
gewed, dat hier op ranch iets
was begraven. Toen Madden
na schot opmerken: „Zwijg.
Ik was bang en ik heb ge
schoten. Bedenk wat we nu
doen moeten", zou ik ver
wachten eerste gedachte is
begrafenis. Hoe anders do
de van de hand doen Dus,
zoëven heb ik elke duim
grond onderzocht, met hoog
ste hoop. Helpt niets. Indien
begrafenis gemaakt zijn, was
het niet hier. Ik zie aan uw
ton staalplaten zullen binnen
kort geschieden.
Er bestaat in Amerika gro
te behoefte aan deze staal-
producten. Zij zijn nodig om
tegemoet te komen aan de
schaarste die voor sommige
Amerikaanse consumenten
thans ?n critiek punt bereikt,
aldus het blad.
De leveringstermijn van de
staalplaten zou zes tot acht
weken zijn.
ABONNEERT U
OP DIT BLAD
EERSTE HULP VOOR
AMBON IS ER AL.
Kan verzending niet legaal,
dan illegaal.
De stichting „Door de Eeu
wen Trouw" heeft Dr. Nikiju-
luw, de vertegenwoordiger in
Nederland van de Republiek
der Zuid-Molukken, er van in
kennis gesteld, dat zij de eer
ste 25.000. bijeengebracht
door het Nederlandse volk ter
leniging van de nood op Am-
bon, voor verzending van
voedsel en medicamenten ter
beschikking stelt.
Dr. Nikijuluw wil de ver
zending in handen leggen van
het Nederlandse Roode Kruis.
Daar de Indonesische rege
ring, de door het Internatio
nale Roode Kruis gevraagde
vrije doortocht heeft gewei
gerd, is door de stichting
„Door de Eeuwen Trouw" aan
Di'. Wikijuluw ^medegedeeld,
dat, indien het Roode Kruis
er niet in slaagt de gevraagde
faciliteiten alsnog te verkrij
gen, de verzending der goe
deren langs andere reeds uit
gestippelde wegen naar Am-
bon zal geschieden.
De mode-medewerkster van de
Maasbode schrijft
Een kleine, maar exclusieve
tentoonstelling van luxe maat-
schoenwerk in hotel Gooiland te
Hilversum bracht ons in contact
met het vakmanschap van de Ne
derlandse maatschoenmaker.
Sierlijke schoentjes in velerlei
vorm en soort waren hier in een
smaakvolle entourage tentoonge
steld. Bij het damesschoeisel trof
fen ons vooral de verfijnde afwer
king, de bevallige leesten en de
grote variatie in stijl en garne
ring juweeltjes van vakman
schap, die als kostbare kleinodiën
in leer zelfs de meest critische
bezoekers door haar verfijning
wisten te bekoren. Ook vele he
renschoenen, in gevarieerde stijlen
en leersoorten uitgevoerd, prijkten
op deze expositie mannelijk van
allure, maar met evenveel toewij
ding en fantasie gemodelleerd en
bewerkt.
In het midden van de expositie
prijkte een klaverblad van door
zichtig plastic, waarin de vier
jaargetijden in damesschoeisel
werden uitgebeeld.
Een lichtgrijs suèd'e schoentje
met een sierlijke incrustatie in de
vorm van een tulp symboliseerde
de lente. Een open sandaal, waar
van de fijn verwerkte bandjes op
de voorvoet door een vlindermo
tief werden bijeengehouden, stelde
de zomer voor. De herfst werd
verzinnebeeld door een pump van
herfstbruine suède, gegarneerd
met een in goudleer gevat eiken
blad, terwijl als voorstelling van
de winter een elegant avondsan
daaltje in het klaverblad prijkte.
Fraai luxe schoeisel van zwart,
donkerblauw of flessen groen suè
de, bewerkt met een contraste
rende leersoort, gepassepoileerd
met goud of zilverleer, of met
fijn stikwerk gegarneerd, waren
om dit „pièce de milifeu" gerang
schikt.
Niet alleen gekleed schoeisel,
maar ook sportschoenen in maat
werk vervaardigd, waren op de
ze tentoonstelling vertegenwoor
digd.
Aan de „Gecroonde Leersse"
expositie was tevens een vakwed
strijd voor maatschoenmakers
verbonden, waarvoor elke mede
dinger een paar damesschoenen
en een paar herenschoenen in
zond. Een jury, gevormd door een
Franse, een Belgische en een Ne
derlandse vakman, zal bepalen
aan wie het fraaie wisselschild,
gezicht u ook mislukking rap
porteren".
„Niets gevonden", ant
woordde Bob.
„Ik trek de aankondiging
met pijn te voorschijn", zei
Chan met een zucht, „maar
ik nu plechtig staren teger.
stenen muur".
Daar zaten ze, hulpeloos en
zwijgend. „Laten we het nog
niet opgeven", zei Bob. Hij
leunde achterover in zijn
stoel en blies rookkringen uit.
„Zeg, is het nooit bij jullie
opgekomen, dat er een soort
van vliering boven deze ka
mer zijn moet
Chan sprong op. „Knap
voorstel", riep hij. „Vliering
ja, maar hoe er te komen?"
Even stond hij te kijken, toen
ging hij snel naar een grote
muurkast. „Ietwat vernede
rende omstandigheid voor
mij", verklaarde hij. De an
deren drongen zich vlak bij
hem in de donkere kast en
zagen bovenin een luik.
Bob werd gekozen om er
door te klimmen en met de
hulp van een ladder, die Chan
uit de schuur haalde, ging het
gemakkelijk. Holley en de
speurder wachtten beneden.
Even bleef Bob staan op de
vliering, met gebogen hoofd.
Spinnewebben raakten zijn
gezicht. Hij probeerde zijn
ogen te wennen aan het flau
we licht
„Er is hier niets", riep hij.
„O ja, toch. Wacht even".
Zij hoorden hem voorzichtig
lopen, en wolken stof daalden
op hen neer. Nu liet hij iets
zakken door het nauwe luik
een gehavende, oude tas.
„Daar zit wat in", riep Bob.
Gretige handen pakten de
tas en zetten haar op de
schrijftafel in de zonnige ka
mer. Bob kwam er bij.
„Zie je dat?" zei de jongen.
„Niet veel stof er op. Is er
pas neergezet. Holley, waar
zijn je sleutels?"
Holley kon het slot zonder
moeite openen. De drie man-
ontworpen door de gebr. Brom
uit Utrecht, wordt toegekend.
Immers deze manifestatie van
Nederlandse maatschoenmakers
heeft ook ten doel het vakpeil nog
hoger op te voeren en de nadruk
te leggen op het créatieve ver
mogen dezer schoenmakers.
Een goede maatschoen moet
niet alleen uitstekend passen,
maar ook qua model in over
eenstemming zijn met de per
soonlijkheid van de cliënt.
Naast deze meer culturele,
vervult een goed vakman in
de maatschoenmakerij ook
nog een sociale taak. Vele
voeteuvelen kunnen immers
ondervangen, of zelfs voorko
men worden door het dragen
van goed maatschoenwerk.
Zorgt de maatschoenmaker
voor het vervaardigen van
doelmatig schoeisel voor de
individuele voetvorm of voor
de voet met kleine afwijkin
gen, de orthopaedische schoen
maker doet belangrijk werk
door de verzorging van het
schoeisel bij invaliditeit van
voet of onderbeen. Het vak
manschap van onze orthopae
dische schoenmakers is ver
maard tot ver over de gren
zen en zij staan in dit opzicht
dan ook aan de spits. Ook op
dit terrein gaat men echter
steeds meer aandacht aan de
aesthetische verzorging van
dit speciale schoeisel beste
den.
„De Gecroonde Leersse"
demonstreert tevens hoe een
goed georganiseerd vakonder
wijs zijn stimulerende invloed
op het vakpeil in de maat- en
orthopaedische schoenmakerij
heeft geoefend.
De „Nationale Federatie
voor de Vakopleiding in de
Schoenmakerij en Schoenhan-
del", die dit jaar haar 30-jarig
bestaan viert, heeft de schoen
makersopleiding in drie étap
pen geregeld en een diploma
onder Rijkstoezicht voor de
schoenherstellers, maatschoen
makers en orthopaedische
schoenmakers ingesteld. De
federatie tracht ook bij de
jeugd, die de school verlaat,
belangstelling voor dit vak;
aan te kweken en haar ervan
te doordringen hoe belangrijk
het voor de toekomst is, zich
onder deskundige leiding tot
een gedegen vakman te be
kwamen.
Vele enthousiaste schoen-
nen verdrongen zich er om
heen.
Chan haalde er een goed
koop toilet-etui uit, met de
gewone artikelen een kam
en borstel, scheermes, tand
pasta, scheerzeep, toen een
paai' overhemden, sokken,
zakdoeken. Hij keek naar het
wasmerk.
„D vier en dertig", zei
hij.
„Hebben we niets aan", zei
Bob.
Chan haalde een bruin cos-
tuum onder uit de tas.
„Op bestelling gemaakt door
een kleermaker in New York"
zei hij, na inspectie van de
binnenzak. „Naam van koper
is echter uitgewist door te
veel dragen". Uit een der zij
zakken haalde hij een doosje
lucifers en een half leeg blik
je goedkope sigaretten. „Klaar
met de jas", zei hij.
Nu nam hij het vest en het
geluk glimlachte hem toe.
Uit de rechter vestzak haalde
hij een ouderwets horloge aan
een zwaren ketting. Het uur
werk stond stil; blijkbaar was
het sedert enige tijd niet meer
opgewonden. Vlug deed hij de
kast open en een geknor van
voldoening ontsnapte hem.
Hij gaf het horloge aan Bob.
„Gegeven aan Jerry Dela-
ney, door zijn Oude Vriend,
de brave Jack Mc Guire", las
Bob triomfantelijk. „En de
datum 26 Augustus 1913."
„Jerry Delaney!" riep Hol
ley. „Bij de hemel, nu schie
ten we op. De derde man was
Jerry Delaney."
„Moet nog bewezen wor
den", waarschuwde Chan.
„Dit kan misschien helpen."
Hij haalde een vuil stukje
papier te voorschijn een
kaartje voor een plaats in 'n
slaapwagen. „Compartiment
B wagen 198", las hij.
„ChicagoBarstow".
Hij draaide het om. „Datum
8 Februari, van dit jaar."
Bob keek op de kalender.
„Prachtig!" riep hij, „Jerry
makers in de dop bezochten
dan ook „De Gecroonde Leers
se" en bespraken met jeug
dige toewijding in een con
versatie, doorspekt met vak
termen, het hier uitgestalde
maatschoeisel, wat in de ten
toonstellingszaal een geani
meerde sfeer bracht.
OISTERWIJKS
NATUURTIIEATER.
De openluchtspelen in Ois-
terwijk zijn in de loop der
jaren een traditie geworden,
die men in het Brabantse zo
merseizoen niet meer zou
willen missen. Elk jaar ge
nieten duizenden uit de pro
vincie en van ver daarbuiten
in dit prachtige natuurthea-
ter van het frisse spel dat de
Ghesellen van den Spele ten
beste geven. Men moet be
wondering hebben voor deze
spelers, die jaar na jaar elke
Zondag de duizenden vergas
ten op uitstekende toneeluit
voeringen. Het is een indruk
wekkende lijst, aanvangende
met „Joseph in Dothan" en
culminerend in de vertolkin
gen van „Midzomernachts-
droom", „Romeo en Julia", de
„Paradijsvloek" en „De Her
bergierster".
De grote bijval waarmee
ellerwege vooral dit laatste is
begroet, heeft de leiding der
Oisterwijkse Oenluchtspelen
doen besluiten een evenknie
te zoeken. Haar keuze is ge
vallen op „Henrik en Pernil-
le" van de 18de eeuwse Deen
se schrijver Ludwig Holberg.
Het is een spel van list en
liefde dat deze zomer de dui
zenden toeschouwers weer zal
doen schaterlachen en ap-
plaudissenen. Het heeft tot
onderwerp het blijkbaar on
uitputtelijke motief van be
dienden die zich voor hun
meester of meesteres uitge
ven.
Traditiegetrouw gaat de
pemière op Zondag 23 Juli en
verder iedere Zondag van Ju
li en Augustus, alsmede op
Maria Hemelvaart. Op een
goed zomerprogramma mag
een bezoek aan het Oister-
wykse natuurtheater niet ont
breken. Nadere aankondigin
gen zult u in ons blad kunnen
lezen.
Delaney is Zondag voor een
week uit Chicago vertrokken.
Woensdagmorgen was hij in
Barstow, 11 Februari de
morgen van de dag, waarop
hij werd vermoord. Wij zijn
speurders!"
Chan was nog met het vest
bezig. Hij haalde er een ring
met enige sleutels uit en toen
'n versleten kranten-uitknip
sel. Dit laatste gaf hij Bob.
„Lezen, alstublieft", zei hij.
Bob las:
„De Schouwburgbezoekers
te Los Angelos, zullen ver
heugd zijn te vernemen,
dat Norma Fitzgerald zal
medewerken in „Op een
Juni-avond", de operette,
die aanstaande Maandag in
het Mason Theater zal wor
den opgevoerd. Zij heeft de
rol van Marcia, die een vol
le sopraanstem vereist, en
het grote leger van haar be
wonderaars weet reeds
vooruit, hoe goed zij zich
van haar taak zal kwijten.
Norma Fitzgerald is al 20
jaar aan het toneel zij
begon reeds als kind en
trad op in stukken als „De
Liefdekuur". Bob hield op.
„Er volgt een hele rij."
Toen las hij door: „Woens
dags en Zaterdags zullen
matinée's worden gegeven
van „Op een Juni-avond",
tegen speciale prijzen."
Bob legde het uitknipsel op
tafel. „Dat weten we alweer
van Jerry Delaney: hij stelde
veel belang in een sopraan.
Dat doen veel mannen toch
hebben we er misschien wat
aan."
„Arme Jerry", zei Holley,
neerkijkend op het tamelijk
armoedige hoopje dingen, die
zijn bezit uitmaakten. „Hij
heeft nu geen haarborstel of
scheermes of horloge meer
nodig." In gedachten verdiept
nam hij het horloge op. „Bra
ve Jack Mc Guire. Die namen
moet ik ergens gehoord heb
ben." Wordt vervolgd)
