J.c&ufcfceU&CMtcL
tcfefoton
Nehoosit&t?
Jaarvergadering W.S.C.
vdang.5th.aats&
J.5 KacantCa
BIOSCOOP-PROGRAMMA
feuilleton
OeChiuese Papegaai
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 30 JUNI 1950.
zenuwtabletten
Geef Uw wol weer
kleur en fleur
ALKALIVRIJ
(-)
Economisch verantwoord
TREK ER UIT! Al is 'tmaar korie iijd
dagavond in de kermisweek, voor
leden en donateurs.
Voor dit concert zijn speciaal
een aantal opera-koren en aria s
ingestudeerd voor gemengd koor.
mannenkoor cn solisten, terwijl
een gezellig dansje de avond zal
besluiten.
Het jaarlijkse zomeruitslapje
werd voorlopig bepaald op Zon
dag 30 Juli en zal vermoedelijk
gemaakt worden naar Rotterdam,
Den Haag en Scheveningen.
FA. PIET KLERKX 20 JAAR.
De bekende meubelzaak Pitt
Klerkx zal a.s. Vrijdag z'n 20-ja-
rig bestaan herdenken.
Er zal die dag van 11 13 uur
gelegenheid zijn te complimente
ren.
DE K.J.M.V. BIJ LIPS.
eD K.J.M.V. heeft Dinsdag
avond een excursie gemaakt naar
de N.V. Lips Schroevengieterij te
Drunen. De leden werden daar
door het bedrijf rondgeleid, ter
wijl hun het interessante proces
van het schroeven gieten werd
uitgelegd. Door deze aanschou
welijke voorlichting werd het ten
buitengewoon geslaagde excursie.
Aan het slot bracht de voorzit-
'ter, de heer L. van Bladel, dank
aan de rondleider en bood hem
als blijk van waardering een kist
sigaren aan.
PRINS BERNIIARD-FONDS.
Anjer-actie 1950.
In aansluiting op onze berichten
in vorige nummers, delen wij nog
mee dat de film, het bezoek van
Koningin Juliana en Prins Bern-
hard aan Noord-Brabant, zal
worden gedraaid in Musis Sacrum
in de voorstellingen van Vrijdag
30 Juni, Zaterdag 1 en Zondag 2
Juli, waaraan een collecte ver
bonden wordt ten bate van het
St. Bernhard-fonds.
Daarenboven zal Zaterdagmid
dag 3 uur, eventens in Musis
Sacrum, dezelfde film vertoond
worden, waarvoor de entree-prij
zen 30 cent voor groten en 20 ct.
voor kinderen bedragen, waarvan
de opbrengst ten bate komt van
het fonds. (Zie advertentie).
HONDENSPORT.
De van Hoek-wisselbekcr.
De Kring „Kaatsheuvel--Waal
wijk" hield Zondag 1.1. op het ter
rein van de Pol. Honden Ver.
Waalwijk en Omgeving, haar
laatste van Hoekwisselbekerwed-
strijd van het seizoen 1950.
Er was grote belangstelling van
de zijde van het publiek. Er werd
keurig werk geleverd, zonder dat
hierbij hét waterwerk beoefend
werd.
De heren J. Ch. F. v. Helsland
en A. Jansen uit Kaatsheuvel fun
geerden als keurmeester.
De Pol. Honden-Ver. „De
Trouwe Hond uit Kaatsheuvel
wist voor de tweede maal beslag
te leggen op de van Hoekwissel-
beker.
Bij de uitreiking van de beker
in café van Eeuwijk, feliciteerde
de voorzitter van de Kring Kaats
heuvelWaalwijk het bestuur en
de leden van de Ver. De Trou
we Hond met het behaalde suc
ces, waarna hij woorden van dank
richtte aan het adres van de he
ren keurmeesters, geleiders, hel
pers en de heren van Aggel en
Somers van de afd. Noord-Brab.
voor hun tegenwoordigheid.
Hierna sprak de heer J. Ch. F.
van Helsland nog een opwekkend
woord in het belang van de K. N.
P. V., waarna nog verschillende
technische aanwijzigingen werden
gegeven voor de a.s. keuring.
De toeschouwers waren vol lof
over hetgeen men te zien kreeg
en zodoende zijn de gehouden v.
Hoekwisselbekerwedstrijden niét
alleen gezellige en sportieve da
gen geweest voor de leden en de
deelnemers van de Kring Kaats
heuvelWaalwijk, maar ook zijn
deze wedstrijden weer geweest
een doeltreffende demonstratie van
het kunnen der K.N.P.V.
SUPPORTERSVER. „W.S.C."
WAALWIJK.
Jaarvergadering op Woensdag
5 Juli 1950 des avonds 8 uur bij
Marry Brok.
Agenda
1. Opening door d'e voorzitter.
2. Notulen.
3. Jaarverslag secretaris.
4. Jaarverslag penningmeester.
5. Bestuursverkiezing wegens pe
riodiek aftreden van de heren
Hamers, Span en Duquesnoy,
en wegens de vacature ont
staan door het bedanken van
de heer Sars.
6. Mededelingen.
7. Rondvraag en sluiting.
Musis SacrumDe film die
hier Vrijdag tot Zondag draait
heet „Om de macht in Wyoming".
Hij beeldt de ontwikkeling van
deze landstreek uit tot staat en de
moeilijkheden die hiermee ge
paard gaan. Gevechten en liefde
spelen ten grote rol, de strijd ver
keert in vrede, maar de liefde
blijft.
„Song of Texas", die Maandag
en Woensdag draait, is een cow
boyshow met Roy Rogers, de ko
ning der cowboys. Wat willen de
liefhebbers nog meer?
Luxor-theater„Ontsnapping
van Corregidor" verplaatst de toe
schouwers naar de oorlog in Zuid-
Oost Azië (de afgelopen dan) en
laat de heldendaden zien van de
bemanningen van Amerikaanse
torpedojagers. Twee mannen en
een vrouw zijn de hoofdpersonen.
Tondo's
geven rus ten kalmte
N.V. A J TEN DOESSCHATE - ZWÖllE
De film draait Vrijdag tot Zon
dag.
Wie eens wil zien hoe het er
toe gaat als er „Paniek in het
Warenhuis" is, kan Maandag en
Dinsdag hier terecht. Dwazen
ontmaskeren er een boef en de
liefde completeert het geval.
VEILIGHEIDS-CONTROLE
VOOR
MOTORVOERTUIGEN.
Er is gelegenheid voor bestuur
ders van motorvoertuigen, deze te
laten controleren op stuur, rem
men en verlichting
te Raamsdonksve'er, Heereplein,
30 Juni 812 uur,
te Dongen, Wilhehninaplein, 30
Juni, 14 tot 18 uur.
EEN BIJZONDERE
VERGADERING.
DE HEER SPIJKERMAN
25 JAAR VOORZITTER.
Op 26 Juni hield W.S.C. haar
jaarvergadering in het clublokaal
Hotel ,,De Twee Kolommen".
Evenals verleden jaar was -er
ook nu een zeer grote belangstel
ling voor deze b eenkomst en het
welkomstwoord. waarmede de
voorzitter de vergadering opende,
getuigde dan ook van voldoening
over zo n goede opkomst. Hij
verwelkomde het erelid, de heer
v. Eijk, alle overigen, waaronder
4 gerepatrieerde militairen, en
hoopte een vruchtbare vergade
ring te mogen leiden. Toen hij 't
woord gaf aan de secretaris voor
het lezen yan de notulen der vo
rige algemene vergadering, kon
hij niet vermoeden, dat hem voor
deze avond nog een kleine huldi
ging te wachten stond, maar toen
hij de deuren zag opengaan en
zijn echtgenote zag binnentreden,
vergezeld van zijn oude clubmak
ker van W.V., de heer Norbert
van Loon, toen moet hij toch wel
iets vermeed hebben.
De heer v. Loon vroeg en ver.
kreeg het woord, dat hij als volgt
tot de heer Spijkerman richtte
Mijnheer de voorzitter van
W.S.C.
LI zult wel enigszins verwon
derd zijn, dat een oud-voetbal
makker, waarmede gij indertijd
lief en leed hebt gedeeld, maar
die de laatste jaren niet meer ac
tief aan Uw verenigingsleven
deelnam, zo onverwacht op deze
algemene vergadering verschijnt,
en nog meer verwonderd mis
schien, omdat hij bovendien ver
gezeld is van Uw echtgenote. En
nu behoeft men geen gedachten-
lezer te zijn om te begrijpen wat
Uw eerste gedachten zijn geweest
bij ons verschijnen. Dat was n.l.:
Wat komen die hier doen Maar
direct daarop flitste door Uw
breinDaar is iets uitgelekt 1 En
inderdaad, mijnheer de voorzitter,
er is iets uitgelekt. Maar dat iets
is geen nicmcndalletjc, is geen da
gelijks feit, maar is een bijzonder
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
door
EARL DERR BIGGERS.
53)
„O, zeker", zei het jong
mens. „Will heeft dat al uit
gelegd. Heb maar geen zorg
daarover. Madden en ik zijn
niet bepaald vrienden na
alles, wat hij tegen me ge
zegd heeft."
„U zag hem dus verleden
Woensdag?" opperde Bob.
„Neen, toen niet. Toen zag
ik iemand anders. Ik was
daarginds op mijn post, tot 't
donker werd; ik wachtte op
een koper, maar er kwam er
geen. Maar, tegen zeven uur,
toen ik aan het sluiten was,
stopte er een grote sedan voor
mijn deur. Ik ging naar bui
ten. Er zat een klein kereltje
aan het stuur, en nog iemand
binnen in. „Goeden avond",
zegt die kleine. „Kunt u me
ook zeggen of we op de weg
naar Madden's ranch zijn?"
Ik zei ja, al maar rechtuit.
Toen sprak de man achter in.
„Hoe ver is het?" wil hij we
ten. „Zwijg, Jerry", zegt de
kleine. „Ik maak het in orde."
Hij bracht zijn wagen op gang
en toen werd hij een beetje
hoogdravend. „Een heirbaan
zal er zijn en een weg",
zegt hij. „Niet erg duidelijk
uitgedrukt, Jesaja." En hij
reed weg. Waarom zou hij me
Jesaja genoemd hebben?"
Bob glimlachte. „Hebt u
hem goed bekeken?"
gewichtig feit. Het is een feit, dat
waard zou zijn uitbundig gevierd
te worden met recepties, lofreden
enz. Het is n.l. Uw zilveren jubi
leum als voorzitter dezer vereni
ging.
En zo kwam dan de spreker tot
de kern van de zaak. In zijn keu
rige rede wees hij er met nadruk
op, dat het beslist tegen de zin
van de jubilaris zou zijn om dit
feit zo groots mogelijk te vieren.
Ik ken U, aldus spr., reeds 45
jaar, en toen wij samen voetbal
den in ons geliefd en roemrijk
W.V.. waren wij boezemvrien
den. Ik ken dus precies Uw in
tenties en weet welk vlees ik in
de kuip heb. maar ik prijs mij
toch gelukkig, dat enkele oude
getrouwen Llwcr vereniging het
mij in de oren gefluisterd hebben
en mij nu de eer te beurt valt U
te complimenteren. Men moet niet
van mij verwachten dat ik een
bloemlezing geef van alles wat er
in die 25 jaren is gebeurd, dat
was bij de kundige secretaris van
W.S.C. in bekwamer handen, die
daarvan een interessante bloem
lezing zal kunnen geven in het
goed geredigeerde clubblad.
Maar mijn voornaamste taak is,
zo ging spr. verder, te beklemto
nen de grote sociale verdienste,
die gij hebt met Uw 25-jarig
voorzitterschap van W.S.C.
Met tal van voorbeelden haalde
hij de grootste verdienste aan dat
de jubilaris een heterogeen gezel
schap als een voetbalclub tot
zulk een geheel heeft gevormd,
dat hij hen clubliefde had bijge
bracht, saamhorigheidsgevoel en
„fair play"
Voor dat alles bracht de heer
v. Loon aan de heer Spijkerman
hulde en dank. Onder toepasselij
ke woorden bood de heer v. Loon
hem een paar gouden manchet
knopen aan en bracht met allen
staande een driewerf hoera uit op
de jubilerende vooi*zitter.
Zo de heer Spijkerman niet
reeds zeer getroffen was door de
ze hartelijke woorden, onder het
krachtig gezongen clublied werd
het hem haast te machtig en voor
al die laatste woorden moeten
hem als een dure eed in de oren
geklonken hebben „Geel-Zwart,
steeds staan Uw mannen pal
Ook de heer J. Wiesman bood
namens de Supportersvereniging
een fraai geschenk aan, waarna
de heer v. Loon ook mevr. Spij
kerman met toepasselijke woor
den in de hulde betrok. Ook haar
werd een prachtig cadeau over
handigd.
De voorzitter, zichtbaar ont
roerd door zovele en zo gemeen
de huldeblijken, dankte de heer v.
Loon voor diens hartelijke woor
den en blijken van medeleven.
Ook de heer Wiesman bedankte
„Tamelijk goed, de scheme
ring in aanmerking genomen.
Een magere, bleke man, met
grijsachtige lippen geen
kleur er in. Praatte langzaam
en precies vreselijk mooi,
net of hij een professor of zo
iets was."
„En de man achterin?
„Ik kon hem niet goed
niet."
„O. En wanneer hebt u
Madden gezien?"
„Daar kom ik op. Toen ik
thuis kwam, begon ik te den
ken Madden scheen op zijn
ranch te zijn. Ik maakte een
groot plan. De zaken gaan
niet best de laatste tijd
Florida trekt nogal en ik
zeg tegen mezelf, wat denk
je van Madden? Daar zit
groot geld. Waarom probeer
je niet Madden voor Dadel
City te interesseren? Zet hem
er achter. Dat kun je wel eens
proberen. Dus, Donderdag
morgen vroeg, kwam ik op de
ranch."
„Hoe laat zo wat?"
„Het zal even over achten
zijn geweest. Ik ben vol vuur
om die tijd, en ik wist dat 't
nodig zou wezen. Ik klopte
aan de voordeur, maar er
kwam niemand. Ik probeerde
de knop om te draaien de
deur was op slot. Ik liep om
het huis alles was leeg.
Geen levende ziel te beken
nen."
„Niemand", herhaalde Bob
verbaasd.
„Niets levends, behalve kip
pen en kalkoenen, en de Chi
nese papegaai Tony, op zijn
stang. „Zo, Tony", zei ik. „Je
bent een vervloekte oplich
ter", geeft hij me ten ant
woord. Nu vraag ik u, is dat
hij hartelijk en zei de Supporters-
vereniging steeds een zeer warm
hart te hebben toegedragen. Hij
zou wederom zijn beste krachten
inzetten voor W.S.C., dat hij met
behulp van allen wederom in ho
gere regionen hoopte te brengen.
Met de toestemming om de
twee gasten de vergadering te la
ten bijwonen, werd verder gegaan
met het voorlezen van de notu
len, die onveranderd werden
goedgekeurd en vastgesteld.
Het daaropvolgende jaarverslag
van de eminente secretaris was
een nauwkeurige opsomming van
wapenfeiten en mutaties in onze
vereniging. Het was een juiste
weerspiegeling, een zuiver beeld
van W.S.C. in het afgelopen jaar
en het hartelijk applaus van allen
bewees, dat het wèl gedaan was.
Het jaarverslag van de pen
ningmeester gaf een batig saldo
te zien, doch de voorzitter ont
sluierde enkele punten en zeide
zelfs dat, als W.S.C. niet zulke
eminente leden had gehad, het er
donker had kunnen uitzien.
Ook de penningmeester werd
dank gebracht voor het keurige
beheer der gelden.
Het verslag van de kascommis-
sie werd daarna voorgelezen.
Vervolgens werden de statu
ten en het huishoudelijk reglement
behoudens enkele kleine redacti
onele wijzigingen onveranderd
aangenomen en de koninklijke
goedkeuring daarover aange
vraagd.
Bestuursverkiezing. Nog nooit
is het in de annalen van W.S.C.
voorgekomen dat het dagelijks be
stuur in zijn geheel slechts 1 te
genstem had en zo waren dan
weer voor een jaar de volgende
bestuursleden gekozen
Voorzitter J. Spijkerman; secre.
taris J. v. Leeuwen; penningmees
ter J. v. d. Brand; vice-voorzitter
Chr. Aarts. Van de commissaris
sen werden herkozen alle vorige
leden, t.m. H. Westerburger, A.
Zeckendorf, Th. Verhoofstad en
H. Snijders, terwijl als nieuw be
stuurslid de heer P. van Engelen
werd gestemd.
De elftalcommissie zal het vol
gend jaar bestaan uit de heren
C. Aarts, P. v. Ecthen en J. v. d.
Brand.
Bij de rondvraag was het de
voorzitter zelf, die deze inleidde
met te vragen om bij verhindering
bericht te zenden. Van 6 perso
nen was bericht ontvangen. Ook
deed hij een dringend beroep op
de finantiële steun van alle leden
en luidde zelf een grote actie in
onder de leden.
Nadat nog enkelen vragen ge
steld hadden in het belang van
W.S.C., bracht de heer Pot nog
hulde aan de voorzitter namens
de veteranenvereniging. Onder,
tussen waren reeds van enkele
oudere leden bloemen aangebo
den.
Met de hoop, dat deze zeer ge
animeerde vergadering aanleiding
mocht zijn om de W.S.C. ers nog
hechter tot elkaar te brengen,
sloot de voorzitter deze bijzonde
re jaarvergadering.
De vierde ronde vor d'e wis-
selbekercompetitie van de L.S.B.
is weer achter de rug. Behoudens
enkele uitzonderingen zijn er nog
al punten verzameld. Heusden,
dat als no. 1 schoot, gaf al direct
een goed voorbeeld en maakte de
twee tienen vol. Elshout deed het
minder goed. Een punt meer dan
de helft van Heusden was haar
rfesultaat, al dient hieraan toege
voegd dat er maar vijf schutters
aanwezig waren. Kaatsheuvel
bleef aan haar oude sleur om wei
nig punten te schieten. Ze is daar
mede ook een van de slechtste
van de L.S.B., naast Elshout en
Nieuwkuik.
Herpt had een productieve dag.
Twee en twintig maal moest Heus-
dens wip worden opgetrokken.
Een prachtige, prestatie. Ze staat
met haar punten aan het hoofd
van de ranglijst. Maar Baardwijk
is dit jaar ook niet voor de poes
en zal het St. Catharina te Herpt
nog danig lastig kunnen maken,
voral daar ze nog een wedstrijd op
eigen bodem te schieten krijgen.
Er zijn nog drie wedstrijden te
schieten en het verschil is maar
zeven punten, waarmede ze de
tweede plaats bezet.
Maar ook Vlijmen is één van de
gegadigden voor de beker, zoals
uit onderstaand standenlijstje zal
blijken. Ook zij schoot, evenals
Was Uw wol veilig in
VOORKOMT KRIMPEN
EN HARD WORDEN
Herpt, 22 punten, wat ten prach
tig resultaat is. Nieuwkuik was
niet van de partij. Tot slot schoot
Besoijen eens geweldig uit haar
slof door 19 punten te behalen.
Proficiat jongens va nSt. Cris-
pijn en blijf deze weg volgen.
Hieronder volgt de uitslag:
St. Crispijn, Besoijen: J. v. d.
Meijs 2 pnt., H. de Louw 4, Joh.
v. Huiten 3, H. v. d. Dongen 2,
j P. Berkelmans 4, C. v. Muilekom
4, totaal 19 punten.
Juliana, Vlijmen: Jan Broeders
3, M. Luijben 4, J. Verboord 4,
B. v. Engelen 4, W. Venis 3, Fr.
Luijben 4, totaal 22 punten.
St. Ambrosius, Baardwijk: Th.
Pullens 3, A. v. Buul 3, G. van
Heesch 4, L. v. Huiten 3, W.
Pullens 3, W. v. d. Broek 3, to
taal 19 punten.
St. Catharina, Herpt: W. de
Kort 3, A. Verhoeven 4, G. v. d.
Eijnde 4, Ph. Buijs 3, A. de Kort
Czn. 4, C. de Kort Czn. 4, totaal
22 punten.
St. Blasius, Heusden: G. v. He-
mert 4, S. v. Eeuwijk 3, J. van
Berge 4, M. v. Leeuwen 4, M. v.
Ooijen 1, W. v. Kasteren 4, totaal
20 punten.
O.L.V.S., Elshout: A. Fitters 1,
G. v. Keulen 4, E. de Haan 0, J.
Merkx 3, J. v. d. Wiel 3, totaal
11 punten.
St. Jan, Kaatsheuvel: B. van
Balkom 2, W. Mikkers 4, C. Els
hout 1, Th. Sperber 3 J. v. Gu-
lick 0, B. v. Cromvoort 4, totaal
14 punten.
Standenlijst
St. Catharina, Herpt
St. Ambr., Baardwijk
Juliana, Vlijmen
St. Blasius, Heusden
St. Crispijn, Besoijen
St. Jan, Kaatsheuvel
O.L.V. Schuts, Elshout
St. Joris, Nieuwkuik
19
(91)
72
(87)
69
(86)
65
(80)
58
(74)
53
(68)
40
(50)
16
een manier om een eerlijk,
hard werkend grond-agent te
begroeten? Wacht even
maak er geen gekheid over."
„Dat zal ik niet", lachte
Bob. „Maar Madden
„Nu, Madden kwam juist 't
erf op rijden met die secre
taris van hem. Ik kende hem
dadelijk van de foto's. Hij zag
er moe uit en keek lelijk, en
hij moest nodig geschoren
worden. „Wat moet jij hier?"
wilde hij weten. „Meneer
Madden", zei ik, „hebt u wel
eens gedacht aan de moge
lijkheden van deze streek?"
En ik begon mijn verkoop
praatje. Maar ver kwam ik
niet. Hij liet mij zwijgen en
begon zelf. Ach wat heeft
hij me uitgescholden. Daar
ben ik niet aan gewoon, uit
gescholden te worden door
iemand, die het zó kan. Ik
ging maar weg."
„Is dat alles?" vroeg Eden.
„Dat is mijn verhaal, en ik
zal het volhouden", antwoord
de De Lisle.
„Ik ben u zeer verplicht",
zei Bob. „Dit blijft natuurlijk
onder ons. En ik kan er bij
voegen, dat, als ik ooit besluit
een perceel woestijn te ko
pen
„U wilt er toch wel eens
over denken?"
„Zeker. Maar het lijkt me
nu nog niet het geschikte
ogenblik. De woestijn staat
me nu niet aan."
De Lisle boog zich naar
hem over. „Vertel dat aan
niemand in Eldorado", zei hij.
„Soms wens ik zelf, dat ik er
uit was. Als ik weer in de
grote stad kom, blijf ik er
voor goed."
„Als je een paar minuten
buiten wilt wachten, De Lis-
Iebegon Holley.
„Ik snap het. Ik scharrel
wel verder, en ga kijken of de
bron nog werkt. Wilt u me
daar oppikken?"
Het jongmens ging naar
buiterf. Chan kwam vlug van
achter de deur.
„Alles gehoord, Charlie?"
vroeg Bob.
„Ja. Hoogst belangwek
kend".
„Wij bewegen", zei Holley.
„Jerry Delaney kwam Woens
dag om ongeveer zeven uur
op de ranch en hij was niet
alleen. Voor de eerste maal
betreedt een vierde man het
toneel. Wie? Voor mij klonk
het of het Professor Gamble
was."
„Geen twijfel aan", ant
woordde Bob. „Hij is een oud
vriend van de profeet Jesaja
dat heeft hij hier Maandag
na de lunch gezegd."
„Mooi", vond Holley. „We
beginnen Gamble te snappen.
Nog iets Zondagavond
kwam er iemand bij de dok
ter om Slappe Flip weg te
halen. Kan dat Gamble ook
niet geweest zijn? Wat zeg je
er van, Charlie?"
Chan knikte. „Mogelijk. Die
persoon wist dat Louie zou te
rugkomen. Konden wij maar
ontdekken
„Wel", riep Bob. „Gamble
was in de Oase toen Louie
binnen kwam. Weet je niet
meer, Holley?"
De redacteur glimlachte.
„Alles sluit prachtig in elkaar.
Gamble is er van door gegaan
met het nieuws dat Louie te
rug kwam. Hij en Slappe Flip
stonden aan het hek, toen jul
lie kwamen."
liet vacantie-vraagstuk is de laatste jaren in vrijwel
elke bedrijfstak naar voren getreden. Er rijzen daar
bij verschillende vragen. Hoe verhoudt zich de va-
cantie tot de arbeid? Bestaat er een recht op vacan-
tie? Is vacantie geven of nemen economisch verant
woord, speciaal nu men in deze dagen weer de nadruk
legt op de verhoging van productiviteit? En al moet
men in bepaalde beroepen of bedrijven vacantie als
noodzakelijk achten, dan moet men zich toch afvragen
of er ook onderdelen van het economisch leven zijn,
waar een zodanige opschorting van werkzaamheden
niet nodig is.
Vacantie hangt nauw samen
met arbeid. Op dit laatste ter
rein zijn we het er zo lang
zamerhand over eens gewor
den, dat er niet alleen een
plicht bestaat tot arbeiden,
maar dat men ook stellig een
recht op arbeid kan laten gel
den. Juist nu men er toe over
is gegaan het regelen van de
arbeidsvraagstukken als een
collectief probleem te zien,
waar de overheid zich moet
laten gelden, kan men niet
anders dan deze vraag beves
tigend beantwoorden. Wij
hebben een recht op arbeid
omdat 't verrichten van pro
ductieve prestaties tot het
wezen van de mens behoort.
Iemand, die niet kan werken
voelt zich dikwijls een min
derwaardig wezen en vervalt
in een stompzinnige toestand,
die ernstig zijn gezondheid
kan schaden. Bezien we dit
probleem louter economisch,
dan kan men ook opmerken
dat de productieve kracht van
een mens door een gedwon
gen niets doen zo wordt aan
getast, dat 't van invloed is op
zijn gehele verdere leven.
Nu is men er de laatste
jaren meer en meer toe over
gegaan om elke arbeider een
korte rusttijd per jaar toe te
kennen. Is dat filanthropie,
een afgedwongen privilege
door de macht van werkne
mers-organisaties, economi
sche noodzaak of behoort dit
bij de arbeid, zoals een rust
dag bij de week behoort. Wij
menen het laatste en dit is
ten naaste bij gebonden aan
de economische noodzaak.
Vacantie is een logisch uit
vloeisel van het verrichten
van een jaar arbeid, vooral in
de moderne gerationaliseerde
wereld. Wanneer arbeid tot 't
wezen van de mens behoort,
dan mag hem dit niet onder
mijnen. Die mens moet dan
zijn normale, physieke en
geestelijke conditie door het
verrichten van werk niet
verliezen, behoudens de nor
male slijtage door 't klimmen
der jaren. Vele statistische
onderzoekingen hebben aan
getoond dat de aanhoudende
spanning, waaronder de mo
derne mens door eentonige
tempo-vragende machine-
arbeid gebukt gaat, hem in
de loop der tijd aan activiteit
en accuratesse doet inboeten.
„VROEGER
Men moet dit niet afwimpelen
met het argument, dat vroeger
ook alles goed ging en toen was
er ook geen vacantie. Want vroe
ger ging in de eerste plaats lang
nie-t alles goed. Velen waren
voortijdig als mens versleten.
Maar daarnaast is de eentonige
deelarbeid met steeds dezelfde
krachtsinspanning dit geldt
ook voor geestelijke arbeid er
„Maar Thorn? En die scheur
in zijn jas?"
„Daar moeten we op het
verkeerde spoor zijn geweest.
Deze nieuwe theorie is veel
beter. Wat heeft De Lisle nog
meer verteld? Na daD avon
tuur met Delaney, waren Mad
den en Thorn heel de nacht
weg. Waar zijn ze geweest?"
Chan zuchtte. „Niet goed
nieuws, dat. Lijk van Delaney
weggevoerd, ver van deze
plaats.
„Dat vrees ik ook", zei Hol
ley. „We zullen het nooit vin
den zonder de hulp van ie
mand, die er van weet. Er
zijn honderd eenzame kloven
in de nabijheid, waar die ar
me Delaney in kon verdwij
nen, zcfnder dat ooit iemand
er enig vermoeden van had.
We moeten doorgaan en de
zaak uitwerken zonder dat
gewichtige bewijs het lijk
van Delaney. Maar er zijn
heel wat mensen in betrokken
en voor we klaar zijn kan er
wel een gaan klikken."
Chan zat aan Madden's
schrijftafel en liet een groot
vloeiboek doelloos, door zijn
handen gaan. Plotseling
straalden zijn ogen en hij be
gon tussen de bladen te zoe
ken.
„Wat is dit?" zei hij.
Ze keken en zagen in de
mollige hand van de speurder
een groot blad papier, gedeel
telijk beschreven. Chan las 't
zorgvuldig door en gaf het
aan Bob. De brief was ge
schreven in een flink, manne
lijk handschrift.
(Wordt vervolgd).
oorzaak van geworden, dat men
hoofd en (of) handen gedurende
een aantal dagen per jaar moet
laten rusten om aanvoer van
nieuwe krachten mogelijk te ma
ken.
De toegenomen arbeidsverde
ling heeft het vacantieprobleem
naar voren gedrongen en zijn
noodzaak bewezen. Maar overal
is die arbeidsverdeling toch niet
zover gepenetreerd, zal men ons
tegenwerpen. Inderdaad kunnen
hier en daar nog uitzonderingen
voorkomen, maar over het alge
meen kunnen we toch wel vast
stellen, dat de arbeid op bijna elk
terrein gespecialiseerd is en die
specialisatie beïnvloedt de gehele
samenleving.
We denken aan het ploegen-
stelsel. De economische terugslag
na de kapitaalverslindende oorlog
noopte ons tot een „uitgerekende"
huishoudpolitiek. De toegenomen
politieke spanningen in de heden,
daagse wereld teisteren bijna
steeds ons zenuwstelsel. De za
kenmensen zien zich bijna elk uur
van hun leven gesteld voor inge.
wikkelde sociale vraagstukken en
hoge financiële lasten. De belas-
tingzorgen en de nauwkeurige ge
schematiseerde concurrentiestrijd
deden ook hier elke gemoedelijk,
heid verdwijnen. De woningnood
dwingt velen tot een zeer voor
zichtige huiselijke politiek tegen
over medebewoners.
Na deze opsomming lijkt ons
een nadere staving van onze stel
ling, dat vacantie tot een nood
zakelijk verlengstuk van de ar
beid behoort, niet urgent. En wij
zien dan tevens dat hier sprake
is van economische noodzaak.
Een werknemer, die door aanhou
dende spanningen en eentonige
inspannende arbeid afstompt, is
een nadeel voor zijn werkgever.
In ieder geval wordt zijn presta
tie ongunstig beïnvloed.
DE KOSTEN.
Nu is men gelukkig in vele
kringen tot het besef gekomen,
dat een vacantie, voor het ené
bedrijf korter en elders een lan
gere periode, tot de noodzakelijke
behoeften behoort. Wij menen
echter, dat in middenstandskrin
gen die gedachte nog onvoldoen
de is doorgedrongen, vooral om.
dat men er- eigen baas is en dus
zijn vacantie zelf moet betalen.
Veel winkeliersverenigingen her
bergen een aantal leden, die een
vacantie niet kunnen bekostigen,
zoals men zegt, of die om andere
redenen een vacantie afwijzen.
Wanneer men echter met ons
van mening is, dat arbeid en va
cantie samen één geheel vormen,
dan moet er toch voor dat afwij
zen wel een zeer bijzondere re
den zijn. Ook de kosten van de
vacantie, winstderving, kan dan
geen juist argument zijn. De eco
nomische positie van een bedrijf
moet zodanig zijn, dat winstder
ving in een vacantietijd die
trouwens door het gelijktijdig slui
ten van gelijksoortige zaken be
perkt wordt tot de noodzake
lijke kosten behoort. Kan men die
inkomsten niet missen, dan is de
economische positie van het be
drijf ongezond.
Dat is zij ook, zal men ons mis
schien toeroepen, maar daarvoor
liggen de oorzaken dan elders en
er moet zeker ernstig naar ge
streefd worden om ook de zelf
standige werkers in de maat
schappij van een rechtmatige va
cantie te doen genieten. Dat is
meer dan iets noodzakelijk, waar
zij dikwijls veel meer arbeidsuren
per dag maken dan 'n werknemer.
Voor hen die het even kunnen,
geldt 't devies: trek er uit, al is
het maar een korte tijd. Ten be
hoeve van die groepen in ons volk
die nog geen vacantie kunnen
krijgen of nemen, dient er hard
door ons allen te worden gewerkt
om hen een rusttijd te verschaf
fen. Dit is een sociale eis in een
land, waar men in meerderheid 't
recht op vacantie erkent.
Vooropgesteld bij dit alles dient
te worden de voorwaarde, dat er
in de niet-vacantietijd wordt ge
werkt met inspanning van alle
krachten, zodat de rust ook ver
diend is.
Gelukkig zijn wij in Nederland
met dit vraagstuk op de goede
weg, gezien de grote drommen,
die er uit alle lagen van ons volk
in deze mooie maanden met va
cantie gaan. Maar ook voor de
genen, die achteraan stonden bij
het uitdelen van verdiende en
noodzakelijke rustdagen, moeten
wij zo lang ijveren tot hun dit
kostbare goed, dat tot verfraaiing
van hun leven kan bijdragen,
wordt toebedeeld.
Dr. H. R. M.
