DE L&ITCSTBMT
jan tielen
Waalwijkse en Langsiraatse Courant
De grensrivier
VLIJMEN
SPR1NG-CHPELLE
OAPFLLE
Koreaanse problemen.
Truman op zijn
post
teruggekeerd
van het Land van
Heusden en Altena
5n t van zeniinen!
AAMBEIENZALF
MUNHAR PT heM alKjd
t»
DONDERDAGJ£JULM950_
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON HELEN
Hoofdredacteur
DE ECHO m HET ZUIDEN
73e JAARGANG No. 57.
OPGERICHT 1878.
15 cent per week
1.95 per kwartaal
2.25 franco p.p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Abonnement
Bureau?.GROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38.
SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
TEL.-ADRES „ECHO".
De strijd in Korea is nu al verscheidene weken oud en
nog steeds handhaaft het nieuws hierover zich op de
voorpagina. Geen wonder, want de wereld wacht met
spanning af hoe het zal aflopen en wanneer. Zijn wc
er dan niet zo zeker van dat cfe Amerikanen het wel
zullen klaren tegen de Noord-Koreanen? Och, tegen
die alleen zou het niet zo moeilijk zijn, maar het dra
ma speelt zich af op een uithoek van een machtig
rood blok met als centrales de Sovjet-Unie en Sovjet-
China.
Hoe het zij, velen hebben hun
optimisme dat ze aanvankelijk
koesterden moeten laten varen.
Zelfs Amerikaanse autoriteiten
hebben moeten toegeven dat de
kracht van het Noordkoreaansë
leger groter was dan ze gedacht
hadden. Hoe kan het ook anders,
waar achter dit land twee gewel
dige bronnen liggen, die er niets
als belang bij hebben, dat de Ame
rikanen zoveel mogelijk afbreuk
wordt gedaan. Officieel bemoeien
ze er zich natuurlijk niet mee,
maar waar zullen de Noordkorea-
nen anders uitrusting en bewape
ning halen dan in Rusland en waar
is er een grotere reserve aan men
sen beschikbaar dan in Ch(na?
Het is voor Mao Tse Tung ge
makkelijk genoeg hulp te bieden
zonder dat hij daar de wereld met
evenveel woorden kond van doet.
Ondertussen blijven in het ge
val Korea een groot aantal vra
gen onbeantwoord, terwijl wij
toch wel graag het antwoord zou
den weten. Wat is de bedoeling
van de agressie op Korea? Wilden
de rode machthebbers (er van af
gezien of ze in Moskou dan wel
ergens anders zetelen) alleen maar
ook dit Westerse bruggehoofd
binnen hun invloedsfeer trekken?
Hadden ze daarbij gerekend op
een zo snelle reactie van de zijde
der Verenigde Naties? Of gooien
ze zo maar een balletje op om te
zien welke uitwerking een open
lijke aanval op een democratisch
land zou hebben op de rest van
de wereld? Dan zouden ze geen
rekening hebben gehouden met de
mogelijke gevolgen van dit op
gooien, wat men zich moeilijk kan
voorstellen. Wat is de bedoeling
van Ruslands houding in dit con
flict?
Dit lijkt een van de grootste
problemen. Want men moet toe
geven dat de Sovjets zich buiten
gewoon rustig gedragen, terwijl 't
grootste deel der V.N. zich heeft
verenigd met de z.g. Amerikaanse
agressie tegen het vreedzame Ko
rea. Natuurlijk, Gromyko heeft ge
fulmineerd, maar dat was hij wel
verplicht om niet al te zeer op te
vallen. Bovendien duurde het nog
lang genoeg eer er een enigszins
officiële Russische reactie kwam.
Verder concentreerde zich de aan
val meer op de al of niet geldig
heid van de resolutie van de Vei
ligheidsraad als op de Koreaanse
oorlog zelf. Daarom wordt in dit
verband de aandacht getrokken
door de mening van een corres
pondent van de N.R.C., gevormd
uit gesprekken met Russische po
litici, als zou het de taktiek van
de Russen zijn een voorsprong te
behouden die ze op Amerika me
nen te hebben door het verwikke
len in acties die het leger ver
zwakken zodat het t.z.t. Europa
geen hulp meer zou kunnen bie
den. Korea lijkt in ieder geval
daarvoor wel bij uitstek geschikt.
Maar van de andere kant zal er
heel wat Russisch materiaal moe
ten worden aangedragen en zullen
er heel wat communistische reser
ves worden opgeslokt als de
Noord-Koreanen het op den duur
willen bolwerken tegen de uiter
mate goed uitgeruste en getrainde
Amerikanen, die bovendien ter
zee en in de lucht superieur zijn,
mede door de hulp die ook andere
landen hier géven. De prijs van
deze verzwakkingstaktiek kon dus
wel eens erg hoog zijn. En als
het Westen er in slaagt de com
munisten in Korea de nederlaag
toe te brengen, zullen de Sovjets
zich nog wel eens tweemaal be
denken eer zij opdracht geven tot
een tweede avontuur. Verder die
nen zij er rekening mëe te houden
dat een vrij bondgenootschap als
het er op aan komt heel wat hech
ter is dan een z.g. samenwerking
gefundeerd op dwang en terreur.
En tenslotte is Amerika nu geen
land dat een twee drie uitgeput
raakt en misschien kost Rusland
de geheime hulp meer dan Ame
rika de officiële. Nee, vooralsnog
is voor ons dit Russische taktiek
minder alarmerend dan ze lijkt.
Een andere kwestie is of daar
mee de Koreaanse kwestie gere
duceerd wordt tot een bagatel.
Dat is ze beslist niet. Men heeft
zelfs, zoals gezégd moeten toege
ven dat het niet meegevallen is.
Hetgeen ook wel uit het verloop
van de strijd blijkt. Het is daarom
een grote verdienste van president
Truman dat hij niet lang getalmd
heeft, toen bleek dat enkel het
zenden van wapens en ondersteu
ning van vloot en luchtmacht niet
voldoende blëek, maar aanstonds
troepen heeft gezonden. En nu
nog rijst de vraag hoe lang het
zal duren. Volgens een corres
pondent van De Volkskrant schat
de voorzitter van de financiële
commissie van de Amerikaanse
senaat de kosten van de oorlog op
5 milliard dollar en gaat er hierbij
van uit dat er 100.000 soldaten
gezonden moeten worden en dat
de gevechten zouden duren tot het
eind van de winter of het begin
van de volgende lente. Hieruit
blijkt wel dat men er in Amerika
verre van is deze oorlog als een
kleinigheid te beschouwen. Tru
man zal dan ook meer gelden vra
gen aan het Congres, dat hem alle
mogelijke medewerking heeft toe-
M ij n h r d tZcnuwcabletten
helpen U er overheen.
r--..
gezegd, er zullen meer' dienstplich
tigen opgeroepen worden en zelfs
zouden de industrieën gemobili
seerd worden. Krachtige actie zal
dan ook nodig zijn om de kansen
definitief te doen keren.
Socialistische hulde.
De Belgische socialisten hebben
Zaterdag prins-regent Karei de
eer aangedaan door hen gehuldigd
te worden. De prins stelde dit zo
op prijs dat hij daags tevoren naar
elders vertrok. Men kan inderdaad
niet zeggen dat de heer Spaak en
zijn kornuiten overvloeien van
fijngevoeligheid. Daar hebben zë
trouwens de laatste tijd bij her
haling blijk van gegeven.
Enfin, zo liep dan Spaak met
andere socialistische parlements
leden aan het hoofd van een
30.000 betogers door Brussels
straten. Portretten van de prins
regent, wijlen koning Albert en
koningin Astrid Werden in de
stoet meegedragen. Spaak hield
een redevoering waarin hij zijn be
hoefte aan de prins-regent uit
drukte en hem vroeg zich gereed
te houden „ons" nog langer diens
ten te bewijzen. Wie zijn die
„ons"? Zal prins Karei worden
uitgeroepen tot „koning der socia
listen"? Verder was er dan nog
het gewone anti-clericale en anti-
leopoldistische geroep waarin
vooral de Brusselse studenten be
dreven schijnen te zijn.
Alles bijeen was het een magere
hulde en een kleinzielige demon
stratie. Daarnaast hante'ert de so
cialistische partijleiding ook het
wapen van de staking, waarvoor
hier en daar wel liefhebbers zijn
te vinden. In Wallonië werkt dit
uiteraard met het meeste succes.
Dit alles kan intussen niet ver
hinderen dat Koning Leopold te
rugkeert op de troon die hem
rechtens toekomt.
Koninklijk bezoek aan
Gelderland.
Ook Gelderland heeft de eer ge
had van een tweedaags koninklijk
bezoek. Maandag kwamen H. M.
de Koningin en Prins Bernhard
aan en hielden zich eerst op in
Wageningen, waar op de land
bouwhogeschool professoren en
studenten een album aanboden. In
Arnhem maakten zij een rondrit in
een open calèche en op het stad
huis betuigde burgemeester Matser
de aanhankelijkheid van het Gel
derse volk. Op de Mijlpaal wer
den de leden der Provinciale Sta
ten aan H. M. voorgesteld en
sprak de commissaris jhr. Quarles
van Ufford. Een machtig orkest
van 7000 man speelde het Wil
helmus. Op de gala-avond in de
Stadsschouwburg werd La fille du
Régiment van Donizetti door Gel-
dersë dilettanten uitgevoerd. Na
afloop van de voorstelling maakte
het koninklijk paar nog een rijtoer
door de stad en de dag werd be
sloten met een prachtig vuurwerk
op de Sonsbeekweide.
Dinsdag hebben Koningin en
Prins o.a. een bezoek gebracht aan
Nijmegen en Eist.
ZELFS TEGENSTAN
DERS ACHTEN ZIJN
POSITIE VERSTERKT.
MAAR „HET VERRE
OOSTEN" BAART VE
LE ZORGEN
New-York, Juli 1950.
President Truman keerde
als een uitgeruste vacan-
tieganger van zijn agitatie-
reis terug, ofschoon hij zes
tien uren per dag in touw
was geweest. Gedurende
zijn afwezigheid hebben
zijn tegenstanders hun aan
vallen verdubbeld en hem
afgeschilderd als een baar
lijke duivel, die het land tot
een „welfare-state" wil
maken, een gereglementeerd
staatskapitalistisch bestel,
waarin het met de vrije on
dernemer gedaan zou zijn.
Maar het ging president
Truman andermaal als in
die befaamde nacht, toen
heel Amerika geloofde, dat
hij verslagen was en hij
niettemin over de hele linie
de overwinnaar bleek. En
zijn tegenstanders, die, met
als voornaamste woord
voerder de Senator Mac-
Carthy, de voorstelling
wekten alsof het State De
partment van president
Truman eigenlijk één groot
Bolsjewistisch spionnenhol
was, kregen de kous op de
kop.
TRUMAN SLAAT ER OP
Waaraan heeft Truman zijn
grote succes te danken Vooral
aan het feit, dat het in economi
sche zin in Amerika buitenge
woon goed gaat. De profeten die
voorspelden, dat het nog dit jaar
met de voorspoed in de Verenig
de Staten gedaan zou zijn, zijn
door de feiten in het ongelijk ge
steld. Het land profiteert van de
ze voorspoed en niet het minst
ook diegenen, die de president als
een „verkapte socialist" plegen
voor te stellen. De General Mo
tors b.v. maakte in het afgelopen
jaar onder de regering van Tru
man, de Welfare-State-president,
niet minder dan 600 millioen
winst.
Truman heeft gedurende zijn
agitatie-reis van zich afgebeten,
hij bepaalde zich er niet toe om
zich tegen de aanvallen zijner te
genstanders te verdedigen, maar
ging tot de aanval over.
Als hij ergens in een landelijk
stadje, dat door de electrificatie-
plannen der regering tot welstand
was gekomen, het woord voerde,
of in een ander oord, waar dank
zij de landbouwpolitiek der rege
ring nieuw land voor de boeren
was geschapen, de voordelen
prees, dan placht hij zijn toehoor
ders te vragen
„Well, boys, vinden jullie, dat
dit nu iets met socialisme te ma
ken heeft
En hij was dan zeker van zijn
antwoord. In Ottumwa (Iowa)
riep hij uit, dat alles wat de re
gering in het belang van de far
mers had gedaan, door zijn tegen
standers werd gekwalificeerd als
„reglementering". En in Grand
Island (Nebraska) betoogde hij,
dat men de voorstellen om tot
een vrouwenkiesrecht te komen,
had afgeschilderd als een „socia
lisatie der Vrouwen" Hij zei
daarom geen woord te veel, want
het is bijna onbegrijpelijk tot wel
ke argumenten de tegenstanders
van het huidige regiem in Ame
rika hun toevlucht nemen. Tru
man stond aan de de grote Boul-
derdam, het machtige werk, waar
van de zegenrijke electrische
stroom het hele Noord-Westen
zal bevruchten en hii vroeg met
ten hemel geheven handen aan
de menigte, of het ..honest to
goodness democracy" zou zijn,
d.w.z. of het niet „al te goed is
buurmans gek" zou betekenen,
als men de eindeloze rijkdommen
der natuur aan de „totalitaire
doeleinden" van een handvol be
langhebbende kapitalisten zou
uitleveren
DE WIND IN DE ZEILEN.
Men ziet het: Truman is er
niet voor teruggeschrokken de
oude leuze weer op te nemen,
waarmee hij reeds eenmaal een
zij het ook onvolledige
overwinning heeft behaald. Men
behoeft dan ook geen profeet te
zijn om te voorspellen, dat de far
mers en de arbeiders bij de ko
mende verkiezingen in grote
meerderheid achter hem zullen
staan. De leuze der Republikei
nen, Truman's grote tegenpartij,
luidt: „Liberty versus Socialism"
Vrijheid tegen Socialisme,
maar dat is voor de brede massa
een holle frase, omdat men de
noodzakelijke staatsbemoeienis on
der Truman's bewind niet ziet als
„Socialisme", doch slechts als een
onvermijdelijk en nodig ingrijpen
in de volkshuishouding in het be
lang van het gehele Amerikaanse
volk. En Truman staat des te
sterker, omdat hij nooit aflaat te
betogen, dat al deze staatsmaat-
regelen in het algemeen belang ei
genlijk reeds in de Amerikaanse
grondwet geformuleerd en geëist
werden.
ONDER DE ZWEEP VAN
MAC CARTHY
Intussen hebben de gebeurte
nissen in het Verre Oosten velen
met zorg vervuld. Niet omdat
men op zichzelf het ingrijpen van
de Verenigde Staten afkeurt, of
dat het hun verschrikt de Vere
nigde Staten de leiding te zien
nemen in de strijd tegen het op
dringend communisme. Maar men
acht het bedenkelijk, dat Truman
en zijn medestanders zich door de
oppositie laten drijven op gevaar
lijke wegen uit vrees, voor al te
„verzoenlijk" te worden uitge
maakt. Ook ziet men het Kors-
aans avontuur als een affaire van
lange duur, waarbij vele offers
zullen worden gebracht, die niet
opwegen tegen het verlies aan
moreel prestige, dat er noodzake
lijkerwijze het gevolg van zal zijn.
Want ook met de schitterendste
overwinning kan men dit prestige
geen duurzame grondslag geven.
Om echter met de wereld van
het Verre Oosten te handelen, is
een wederzijdse goodwill onmis
baar en vele kenners van de
Oost-Aziatische toestanden hou
den hun hart vast. Na Korea zien
zij reeds Japan volgen, Formosa,
Indo-China en zelfs lijkt hun de
positie van Hongkong in de baai
erd van het steeds sterker optre
dende Oosterse nationalisme op
de lange duur weinig verzekerd.
„En dat alles doen we omdat we
niet achter willen blijven bij de
MacCarthy's en omdat we hun
zinneloze verwijten willen ontze
nuwen!" Zo, aldus wordt in de
„New Republic" te verstaan ge
geven, zijn het eigenlijk Mac
Carthy en de zijnen, die de Ver
enigde Staten en de hele Wester
se wereld een politiek opdringen,
die de bestaande tegenstellingen
slechts kan verscherpen en geen
andere dan fatale consequenties
opleveren. Het is moeilijk in deze
vraagstukken te beslissen wie het
gelijk aan zijn zijde heeft. De ge
schiedenis moet hierover uitspraak
doen. Voorlopig schijnt Truman
de overgrote meerderheid van het
Amerikaanse volk achter zich te
hebben en het lijkt onwaarschijn
lijk, dat hij in de enkele maanden
clie ons nog van de herfstverkie-
zingen scheiden, de volksgunst
zou kunnen verspelen.
EEN IDEAAL
RECREATIEOORD.
Boeiend is in het Land van
Heusden en Altena de aanblik
van de majesteit der rivieren,
die het polderlandschap geheel
insluiten, garneren, die hun wa
teren Westwaarts stuwen, maar
in hun loop zijn geleid door men
senhand. De mens heeft beteu
gelend ingegrepen om niet af
hankelijk te zijn van de grillen
van een waterstroom
VERANDERDE LOOP.
Had reeds Plinius niet gecon
stateerd, dat ,,de maat van een
landschap lichtelijk wordt veran
derd doordien de zee op d'ene
plaats neemt en op d'andere
geeft dat ook in lange tijd de
rivieren verlopenEn al
hebben dan de Romeinen, behal
ve het constateren van dit feit,
ook de hand aan de ploeg gesla
gen door de «aanleg van heir-
wegen, die de onderlinge burch
ten (als b.v. in de Betuwe) met
elkander verbonden en tevens de
woeste stromen beteuqelden. af
doende het „waterprobleem" op
lossen vermochten ze niet en
nog eeuwen en eeuwen zouden
verlopen, aleer met name het
Land van Heusden en Altena en
de Bommelerwaard, van water
overlast zouden zijn bevrijd.
De „Oude Maas" toch lien,
„voor den inbreuk 's jaars 1421
1090 roeden Zuydwaarts van de
Stadsveste (Dordt), gemeten uyt
de muur van den Ouden Molen
(genoemd Hoogmoed) after ft
Beqijnhoff (nu buvten de stad
staande), adrayende van daer
recht Zuyd-waarts op Lobbe van
Zevenbergen toch is 't zelve te
verstaen van de Oude Maas. die
boven de stadt Heusden heeft
gelopen, waervan de overblijfse
len, dies watervloeds noch zijn
te zien tussen de dijken van 't
land van Heusden en Altena in
't Noorden en de diiken van de
Langstraat in 't Zuyden en
Westwaarts van daar de Merk-
tsykenen van dien op 't Bergse-
water onderhouden worden.
De Merwede heeft voor 't in
breken gelopen, gelijk als ze noch
doed. ontfangende in t Oosten,
aen Loevesteyn de Waal en de
Nieuwe-Maze (welke tot daer-
toe eertiits is gegraven, uyt de
voorsz. Oude Maze boven Heus
den) van daer af nederwaerts
tusschen het Land van Althena
en den Grooten Waerd in 't
Zuyden
EEN NIEUWE LOOP.
Het was de natuur, die voor
het Maaswater een weg zocht en
deze baande tussen de gebieden
van het Land van Heusden en
Altena en de Bommelerwaard,
alsof de Merwede voldoende
„afvoer-capaciteit" had.
De mens was deze waterweg
weinig gevallig en menig onrustig
uur had hij aan het gekozen
„traject" te denken. Deze onrust
moest worden weggenomen en
vele hectaren vruchtbare grond
moesten worden gebracht buiten
de eeuwige dreiging der rivier.
Een leger van deskundigen,
wier plannen steunden op rijke
ervaring en ernstige studie en
die deze plannen door spade en
houweel lieten uitwerken, greep
in en normaliseerde de Boven-
Maas, zodat de felle meanders
bij Grave en Crèvecoeur werden
afgesneden, die zo sterk de af
voer van het Maaswater belem
merden.
Een gevolg hiervan was, dat
toen het Land van Maas en
Waal, door de sterke drang der
rivier, steeds weer bedreigd
werd. Dit nieuwe probleem
bracht men tot oplossing door
het aanleggen van de Beersche
Overlaat, waardooj men ener
zijds de kostbare landstreek van
Maas en Waal spaarde, doch
anderzijds het hooi- en weiland
van het Generaliteitsland Bra
bant inundeerde.
Door deze Overlaat bereikte
het Maaswater zelfs Den Bosch
en bij het overschrijden van de
Baardwijksc Overlaat, overvloei
de het de Langstraatse buiten-
velden, waarna het zijn weg nam
via Oude Maasje naar de Amer.
De omgeving van Den Bosch
stond zodoende meermalen blank,
waardoor de communicatie met
de Brabantse hoofdstad werd af
gesneden. Ook dit vraagstuk
riep om oplossing.
De radicale oplossing werd ge
vonden in de vrije uitmonding
der Maas, waarvoor de bedding
der rivier ten Noorden van Hc-
dikhuizen werd verlegd. Noord
waarts van Doeveren en Zuid
waarts van Drongelen werd de
rivier geleid door een kanaal,
naar het dal van het Oude
Maasje en gevoerd naar de A-
mer, zo ongeveer ter plaatse,
waar de nieuwe Merwede haar
wateren ontlast in het Hollands
Diep.
Waar de nieuwe bedding aan
ving, werd het oude Maasbed
afgedamd. Een dam, gelegd tus
sen Andel en Poederoyen, be
schermde tegen overstroming,
terwijl tevens het stukje Doode
Maas bij Heusden werd afgeslo
ten.
In 1904 onthulde H. M. Ko
ningin Wilhelmina op bovenge
noemde dam een gedenksteen ter
herinnering aan de scheiding van
Maas en Waal.
DE VRIENDELIJKER
ZIJDE.
We zullen thans de Maas van
vriendelijker zijde leren kennen
en allen, die schouder ophalende
spreken over zeilen in Brabant,
zullen wellicht verbaasd staan,
wanneer ze 's zomers de grote
bedrijvigheid gadeslaan van de
tientallen bootjes van de beoe
fenaars der zeilsport op deze ri
vier.
De Maas staat n.l. in water
sportkringen hoog aangeschreven,
als een uitnemend recreatie-oord,
waar naar hartelust de edelste
soort van sport, het zeilen, be
oefend kan worden.
Achter elke Maas-meander
opent zich een verrassende hori
zon.
Meermalen per zomer organi
seren de zeilclubs uit Wijk en
Aalburg, Waalwijk, hjeusden,
ook uit 's-Hertogenbosch, op de
Maas zeilwedstrijden, waaraan
tientallen watersport-enthousias
ten deelnemen.
Het gaat langs zachtglooiende
oevers en miniatuur strandjes,
(wie de waterweg zeilt van
Heusden af in de richting Gor-
kum) waarop, vooral te Wou-
drichem, op warme dagen een
druk en kleurig beweeg van ba
ders heerst.
Bovenmate schoon is de tocht
langs de Hoge Maasdijk, die
zwaar en massief het Land van
Heusden en Altena beschermend
Oostwaarts omsluit.
Hier zeile men langs, als het
voorjaar zijn intrede gedaan
heeft en de lente haar beste
bruidsgewaad presenteert. Dan
kunnen de langs de dijk gelegen
bongerds door hun bloesem
pracht concurreren met de be
roemde bloeiende Betuwe
Van de machtige notelaren, die
eens de Hoge Ma.nsdijk vanaf
Heusden tot Woudrichem om
zoomden. zijn vele exemplaren in
de mobilisatiejaren 1914-1918 ge
kapt en de anders vrij goed ge
sloten rij vertoont nu bedenkelij
ke hiaten.
voorzien van de naam
Thans is de zeiler lang de Ho
ge Maasdijk het Maasvak tot de
Andelse Schutsluis genaderd, een
rivierfragment door dat kunst
werk „gedegradeerd" tot stil
staand water bijkans. Dit heeft
tot gevolg dc aanwezigheid van
vele banken en ondiepten, welke
men thans druk bezig is weg te
zuigen en die ook wel gemar
keerd zijn door betonning. maar
toch de onoplettende zeiler nood
lottig zouden kunnen worden.
De sluis door komt het som
bere, zwaarmoedige Loevestein
in het zicht, waarvan de zware
donjons door het slechts ijl ge
boomte, best zichtbaar zijn. Hier,
waar Maas en Waal tezamen
vloeien, aanschouwt men „een
brok jachtend rivierleven, tegen
het levendige silhouet van Go-
rinchem zware slepen en voort
razende tankboten ploegen hier
een verrukkelijke ruimte van wa
teren". En te Werkendam „opent
de Merwede zich als een stra
lend stuk leven en beweging on
der een gloeiende zonsonder
gang".
Dan laveert het ranke vaar
tuigje het labyrinth-Biesbosch
in, met zijn honderden kreken en
killen, en zoekt het de weg naar
dé Amer.
Hët algemeen oordeel is, dat
de Maas voor zeilsport een ideaal
water is. Geen wonder, dat elk
jaar hier zeilwedstrijden worden
gehouden, en de rivier biedt de
zeilers volop gelegenheid hun
prestaties te tonen
De zeilwedstrijden op de Maas
zijn tot een jaarlijks terugkerende
traditie geworden.
Het Kerkbestuur van de St.
Lambertuskerk alhier heeft de
plannen voor het vergroten van
het Kerkgebouw opgedragen aan
de architect H. M. de Graaf te
's-Bosch. De kosten worden ge-
raam^ op 40.450.
Lezing uitbreidingsplan.
Naar wij vernemen ligt het in
het voornemen van de heer Bur
gemeester van Sprang-Capelle,
om zijn tweede lezing betreffende
het uitbreidingsplan van de ge
meente Sprang-jCapelIe te houden
op Vrijdag 14 Juli 1950 des na
middags 7.30 uur, in het café van
de heer A. van Dijk te Vrijhoe-
ve-Capelle.
Eenieder die enig belang stelt
in het uitbreidingsplan der ge
meente, verzuime niet deze le
zing bij te wonen.
TWEEDE AUTOTOCHT
OUDEN VAN DAGEN
SCHITTEREND GESLAAGD.
Het op initiatief van het be
stuur van de Oranjevereniging
„Wilhelmina" gevormde en on
der leiding van de Voorzitter
van de Oranjevereniging, de
heer L. Poldervaart, staande co
mité Ouden van Dagen is de
vorige week Vrijdag met de oud
jes van 70 jaar en ouder uit on
ze gemeente op pleizierreis ge
weest.
Toen Vrijdagmorgen 7 dezer
de auto's en de touringcar van
huis reden om de „Ouden van
Dagen" op te halen, viel de re
gen bij stromen neer en het zag
er naar uit, alsof het een echte
regendag zou blijven. Om half
negen was het even droog, juist
lang genoeg om vanaf de Binnen
haven te vertrekken, en terwijl
het te dezer plaatse telkens goot,
heeft de stoet Ouden van Dagen
geen druppel meer gehad, ja had
den zij zelfs het beste weer, dat
men zich voor een dergelijke
tocht wensen mocht.
Nagewuifd door de thuisblij
vende familieleden en bekenden
waren zij onbeveer 9 uur ver
trokken. slinger-slangend door de
Langstraat, te samen 95 perso
nen in 13 particuliere wagens en
een touringcar, voorafgegaan
door een tweetal motorrijders der
Verkeerspolitie, op weg naar de
Moerdijk. Langzaam werd deze
brug gepasseerd, tweem«aal werd
even gestopt en in rustig tempo
naderde men onqeveer 11 uur de
Maastunnel. Wat genoten de
oudjes bij het rijden door deze
prachtige, mooi verlichte koker!
onder de Nieuwe Maas. Bij aan
komst op het Willemsplcin lag
de Spido-boot gereed. Zij, die
achter glas wilden zitten, gingen
een trapje omlaag, zij, die de
frisse wind verkozen, gingen een
verdieping hoger. En zo begon
de haven tocht. Wat een belang
stelling was er voor al die grote
schepen, zoals Willem Ruijs,
Karei Doorman, Sibajak, de
droogdokken, de kranen, de
graanzuiqers, de demagnetisering-
installatie, door de Duitsers
achterqelaten en de duikbootba
sis. Zeer voldaan stapte men
ongeveer 1 uur weer in de auto s
en werd via de Coolsingel naar
Hilleaersberq gereden, waar in
het Plaswijckpaviljoen alles voor
een goede ontvangst gereed
stond. Een rustig gelegen zaaltje
aan de plassen, een echt huise
lijke, intieme sfeer, keurig gear
rangeerde met bloemen opge
maakte lange tafels, als gold het
een familiediner. De bediening
was af. Het begon met een heer
lijke soep, zoveel men lustte, ge
volgd door de hoofdschotel met
liefst vijf verschillende soorten
groenten, met als nagerecht een
fris puddinkje. Na de maaltijd
wees de voorzitter op de bedoe
ling van het comité en hij sprak
de hoop uit, dat steeds meer men
sen deze jaarlijks terugkerende
gebeurtenis beter zouden begrij
pen en waarderen, waar deze
tocht ordelijk en rustig verliep,
hetgeen slechts mogelijk was, in
dien ieder bereid was samen te
werken. Na nog even op het ter
ras buiten aan de plassen ver
toefd te hebben, waar het gezel
schap getracteerd werd op cho-
colaadjes van een zuster van
Mevr. Schoondermark-Ockers,
een Capelse van 'geboorte, die
daar woont, een gebaar, dat ten
zeerste werd gewaardeerd, werd,
geheel verkwikt, de tocht weer
voortgezet langs de Rijksweg
naar Den Haag en regelrecht
naar Scheveningen. Verscheide-
nen van het qezelschap hadden
nog nooit in hun leven de zee
gezien, anderen hadden er slechts
een flauwe herinnering uit hun
jeugd aan. Geen wonder dus, dat
de zee juist voor dezen een bij
zondere verrassing was. In de
prachtig gelegen tea-room Hotel
Cecil, met een fraai uitzicht op
de zee, werd de thee gebruikt,
onderwijl de comité-leden versna
peringen uitdeelden. Velen van
het gezelschap gingen een strand
wandeling maken, zochten schelp
jes en keerden langs de mooie
boulevard terug, op oversteek
plaatsen trouw „bewaakt" door
j het comité. Omstreeks 6 uur werd
de terugreis aanvaard. Behou
dens een kapotte band, weT.e een
half uur vertraging vero~ zaakte,
verliep de thuisreis in lot tem-
do en ruim kwart over negen
kwam Capelle weer in richt,
waar een groot deel der be vol-
kina zich had verzameld om de
Ouden van Dagen op tr wach
ten. Na een rondrit Hoor het
dorn. waarbij de chauffeurs een
druk gebruik maakten van hun
claxons, vond deze volgens aller
uitlatingen uitstekend georgani
seerde autotocht een einde. Tij
dens het onder grote belangstel
ling ontbinden van dc stoet
speelde de muziekvereniging
„Kunst na Arbeid" er lustig op
los. Hiermee was deze tweede