ZWERFTOCHT NIE UW-GUINEA GEMEENTERAAD DRUNEN OVER HET TYPE, DAT ALTIJD SLAAGT 6 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 29 JANUARI 1951 6 De lezing over Nieuw-Guinea door Drs. M. Klaassen, oud-resi dent van Nieuw-Guinea, op Don derdag 25 Januari j.l. te Waal wijk in Hotel Verwiel, op uitno diging van 't Departement Lang» straat tot Nut van 't Algemeen gegeven, had op geen juister tijd stip kunnen plaats vinden. Het zaaltje was behoorlijk gevuld, dank zij de goede opkomst uit Capelle. Het eerste gedeelte van de c.ui- serie.was een algemeen overzicht van de geschiedenis, klimaat, bo demgesteldheid en bevolking van het land. Duidelijk trad aan he t licht het grote contrast met de be volking van Indonesië. Eenzelfde contrast bestaat er tussen de be volking der kuststreken en de bevolking van het bergland, wel ke laatste op een veel hoger peil staat, ook wat de landbouw be treft. De oorzaak hiervan is wel ge legen in het feit, dat het koelere klimaat in de bergstreken de be volking energieker maakt niet het gevolg dat er meer wordt gepres teerd. Het gemiddeld aantal inwoners per km2 bedraagt slechts 3 in Nederland 100 x zoveel). Missie, Zending en Best ut:; hebben in Nieuw-Guinea altijd 'n moeilijke taak gehad. Wat zij heb ben gepresteerd onder een bevol king die op sommige plaatsen nog leeft in het stenen tijdperk, dwingt bewondering af. Altijd is Nieuw- Guinea stiefmoederlijk behandeld. Zowel in Den Haag als in Bata via had men over 't algemeen weinig belangstelling voor dit ver afgelegen eiland met zijn oerwou den, zijn primitieve bevolking, zijn weinige vruchtbaarheid en zijn afmattend klimaat. Gelukkig is in deze situatie verandering ge komen. Op humoristische wijze maar toch met een grondtoon van ernst gaf spr. een duidelijk in zicht in het geloof, de adat van de Papoea. Het koppensnellen kwam in een geheel ander licht te staan, alsmede verschillende voor een Europeaan vreemde toestan den. Wij Europeanen, die menen de wijsheid in pacht te hebben, staan soms verbaasd over de pri mitieve, maar zeer natuurlijke ui tingen van de bewoners van Irian een naam die niet bij alle stam men eenzelfde waardering onder vindt. De naam zelf betekent warm, milddadig, uit zee opko mend, maar bij andere stammen heeft deze naam een ongunstige betekenis. Leuk was het verhaal over de Papoea's die naar de zee afdalen en daar zout water drinken en verzamelen bij wijze van 'n feest- drank. Zout is daar een eerste le vensbehoefte en stammen, die vanaf de zee het bergland in trek ken, nemen hun geschenken mee in de vorm van zout water (een borrel voor een Papoea De Papoea's in het Zuiden zijn over het algemeen kunstzinniger en mondainer, maar ook veel woester en wreder dan de Noor delijken. Het koppensnellen, een uiting van hun geloof, is voor de Europeaan beter te begrijpen, wanneer hij weet over te schake len op de golf van dit primitieve volk. Geboorte, huwelijk en ver loving gaan gepaard met het ver langen een gelijk aantal koppen te bezitten, een adat, die ontel bare slachtoffers eist, vooral ook omdat de bloedwraak eist dat de dodenbalans in evenwicht blijft, vooral in het land, waar het Soe- angi-geloof (boze feesten) de mensen voortdurend opjaagt el kander te bestrijden. Natuurlijk eisen deze sneltochten een grote voorbereiding, maar het barbaarse afmaken van ouden en gebrekki- gen door eigen stamgenoten is voor Europese begrippen bijna ondenkbaar. Dat men in Nieuw-Guinea ook eeuwige sneeuw vindt (Wilhel- minatop, Carsten gebergte) weten zelfs veel Nederlanders niet. Dat de Papoea's prachtige guerilla- strijders waren tijdens de Japanse expansieoorlog, weten alleen zij die dit van nabij hebben meege maakt. Elke Papoea kreeg een premie, wanneer hij de oren van een Japanner inleverde, een bar baarsheid, die ons geen bewonde ring kan afdwingen voor de last gevers.' In elk geval hebben de Papoea's mede hun aandeel ge had in de verdediging van Aus tralië tegen de invallen der Ja panners. Na de pauze werd een groot aantal lantaarnplaatjes vertoond, die een duidelijk beeld gaven van het leven, de zeden en gewoonten der bewoners, gebruiken, die wij met onze Europese begrippen af schuwelijk vinden, maar die in 't licht van de primitieve levenswij ze zeer wel te begrijpen zijn, Langzaam, zeer langzaam zal de beschaving uit het Westen hier doordringenOverhaasting kan alleen maar nadeel en wantrou wen veroorzaken. Deze prachtige lezing, die met grote aandacht werd gevolgd, was zeer actueel en de vele aanwezi gen uit Capelle en Waalwijk heb ben genoten vn een zeer vlotte en humoristische voordracht. Spreker die ook vaak voor de radio zijn stem laat horen, heeft de aanwe zigen een inzicht gegeven in Nieuw-Guinea, zoals men 't noch door couranten, noch door boeken kan verkrijgen. Het was reeds laat toen de voorzitter deze goed bezochte bij eenkomst sloot. waarvan 108 broeders met patiën ten uit het St. Norbertusgesticht, 344. Overleden in de gemeente geen inwoners 3, maakt 341, zo dat op 31 December 1950 't aan tal inwoners bedroeg 5615. Dit maakt een vermeerdering van 6. Vertrokken zijn de broe ders en patiënten van 't St. Nor bertusgesticht, waarvoor in de plaats gekomen in Jan. 1951 de gerepatriëerden. Deze laatsten zijn echter nog niet meegeteld op 31 December 1950. Huwelijken 32. Tevens gaf burgemeester Snels een overzicht van de woningbouw in de gemeente vanaf 1940. Nieuwbouw 1940—1944 15 nieuwbouw 1947-1949 60; nieuw bouw 1950 12, waarvan 8 nog niet voltooid: particuliere bouw 14; noodwoningen 1945-1946 30; noodwoningen boerderijen 1945— 1946 14; herbouwgevallen 1948 1949 31; herbouwgevallen 1950 7 totale nieuwbouw 183. Verwoest 70; door sloping en brand 16, totaal 86; blijft 97 wo ningen. Normale bouw 1940—1944 4 x 10 is 40 woningen: 1945—1949 100; 1950 20, totaal 160 wonin gen; zijn gebouwd 97, zodat een tekort blijft van 63 woningen. Drunen, aldus de voorzitter, kent thans nog 130 samenwonin gen, waarvan er verschillende mo reel niet meer verantwoord zijn. 28 huwelijken moeten nog steeds worden uitgesteld en wij hebben momenteel, mogen wij wel zeggen eer. direct tekort van 200 wonin gen. Dc snel groeiende industrie is daarvan mede de oorzaak. Spr. betreurde het dat Drunen bij de verdeling van het bouwvolume zo karig is bedacht. Het gemeente bestuur heeft daarorn dan ook niet nagelaten hij de betreffende in stanties een woord van protest te laten horen voor deze schamele bedeling. Als men, aldus spreker, weet, dat algemeen rustige ge meenten met geen groeiende in dustrie zoals wij die kennen, een zelfde bouwvolume kregen, dan heeft Drunen toch zeker wel meer nodig. Het aantal arbeiders dat van elders naar hier komt, is dc laatste jaren verviervoudigd en nu zullen die allen wel niet hier komen wonen, maar het is toch zaak dat de ondernemer zijn staf van technici en bedrijfsleiders en kernpersoneel gaarne in de eigen plaats heeft. Spr. sprak de hoap uit dat het bouwvolume -straks nog zal kun nen worden verhoogd. Burgemeester Snels memoreer de verder nog uitvoerig de tal van belangrijke gebeurtenissen in 1950. O.a. werd opnieuw in gebruik genomen het gerestaureerde ge meentehuis. De nieuwe Jongens school werd in het afgelopen jaar eveneens in gebruik genomen, wat een enorme verbetering genoemd mag worden. Ook de Meisjes school kreeg hierdoor een nieuwe ruimte toegewezen, waardoor ook hiervoor een prachtige verbetering tot stand kwam. Speciaal bracht ,de burgemeester dank aan de Eerw. Zusters, die ook in de moeilijke tijd met zoveel liefde en toewijding onder de meest benar_ de omstandigheden zich gekweten hebb envan hun taak in het on derwijs. Spr. had een oprechte waardering voor het werk van de Eerw. Zusters. Een van de vori ge klaslokalen is thans door de Eerw. Zusters ingericht als huis houdschool V.G.L. De liefde, de toewijding, de opgewektheid waar mede de Eerw, Zusters in stilte in het belang van dc jeugd hun werk hebben gedaan en thans, nu men over meer en betere midde len beschikt, nog meer doen, daarvoor betuigde spr. gaarne zijn erkentelijkheid. De Gemeentelijke Vakschool Toch had de zaakwaarne mer nooit reden gehad om te vermoeden dat er hier fraude was gepleegd. Maar na dit gesprek met Gerard Flyne meende hij wel degelijk dat de firma de dupe van bedrog was geworden. En, als de jongeman ergens buitenslands gestorven was, zou het zeer moeilijk zijn om inlichtingen omtrent hem in te winnen, temeer daar de or de in heel Europa verstoord was door de verschrikkingen van de oorlog. Vervuld van deze en derge lijke gedachten kwam Mr. Carr in Liverpool aan en be gaf zich naar een hotel. Zo dra hij de hoofdingang be trad, stond hij van aangezicht tot aangezicht met iemand, die hij uit duizenden herkend v zou hebben. „Guy Herchell!" riep hij enthousiast en schudde de an der de hand. „Dat is heel wat jaartjes geleden dat wij sa men in Edinburg waren!" Ja, dat is zo, antwoord de Herchell en ging met zijn oude schoolkameraad 't hotel weer binnen. Hoe kom je zo hier? Ik dacht, dat je nog al stationnair was in Londen! Dat is ook zo. En jij? Ik ben nu hier min of meer voor mijn genoegen: ik heb een paar vrienden uitge leide gedaan, die met de „Evicta" naar Amerika gaan. De boot vertrekt vanavond of morgenochtend vroeg. —De „Evicta"?Een eigenaardig samentreffen dan, want ik ben hier om een paar cliënten van mij te spreken, die ook passagiers zijn op 't zelfde schip. voor Schoenmakers bestond dit jaar 30 jaar, welk feit met een prachtige tentoonstelling herdacht werd. De Drunense schoenindus trie gaf op deze tentoonstelling ook blijk van haar kunnen. Een woord van dank bracht spr. ook aan de pers, die in die dagen haar steun heeft gegeven voor het sla gen van deze tentoonstelling en de naam van de school naar bui ten uitdroeg. Het gemeentepersoneel had in de persoon van de heer de Hart leraar aan de genoemde school, dit jaar ook een jubilaris gehad. Verder kwam op het gebied van het onderwijs dit jaar ook de dag- tuinbouwichool tot stand, die zich in een zo grote belangstelling mag verheugen. Het nut van deze school is aldus spr. groot en ver» strekkend. De grondpositie eist een intensievere bewerking en meer kennis. Wanneer straks on ze boeren meer zullen moeten gaan emigreren, ook dan zullen zij, toegerust met meer kxnis, de toe komst heldreder kunnen inzien. Deze tuinbouwschool is van grote betekenis voor de gehele streek. In het afgelopen jaar vertrok ken ook de Broeders met hun pa tiënten uit het St. Norbertusge sticht te Elshout. Spr. had grote waardering voor het werk van deze broeders en had er behoefte aan om vanaf deze plaats zijn dank uit te spreken aan het adres van deze Broeders. Het voorma lige St. Norbertusgesticht heeft thans nieuwe bewoners gekregen in de vorm van gerepatriëerden. Het verheugde spr. dat deze men sen, die van elders werden ver dreven, door de bevolking zo har telijk zijn onthaald en hij sprak de hoop uit dat men hen op de meest loyale wijze tegemoet zou blijven treden. Een andere belangrijke gebeur» tenis was het in gebruik nemen van de nieuwe vijzelinstallatie voor de bevloeiïng. Spr. bracht hulde aan het polderbestuur dat deze verbetering heeft weten daar te stellen en stelde hier tot voor beeld wat samenwerking vermag. Een goede verbetering kwam «ok tot stand met de drinkwater- voorzienying op Giersbergen. Binnen enkele weken hoopt men aldaar ook de pomp te plaatsen. De wegenverbetering gaat de goede weg op. De weg naar de Bossen werd grondig hersteld. Dc weg van het Sempke naar de Duinweg werd verhard. Aange legd werd dc Wilhelminastraat. Het ophalen van de Stationsstraat naar Elshout en de weg naar Giersbergen en het doortrekken van de Burg. v. d. Heijdenstraat hoopt men spoedig te verwezen-, lijken. Ook het komende jaar, aldus de burgemeester, zal een belangrijk jaar worden voor Drunen, o.a. zal begonnen worden met de bouw van de kerk en een Zusters huis. Nemen wij daarbij de pas torie en de dokterswoning, dan mogen wij constateren dat het centrum van Drunen een ander aanzien zal krijgen. Dc hoop uitsprekende dat onze wensen voor 1951 in vervulling zouden mogen gaan, besloot bur gemeester Snels deze toespraak in de eerste raadsvergadering van 1951. Namens de raad dankte het lid v. Wezel voor de wensen van de voorzitter en bood hem namens de raad alle goede wensen voor 1951 aan. Hierna ging men over tot de gewone orde der vergadering. De notulen werden onveran derd goedgekeurd. De ingekomen stukken, reeds eerder in ons blad vermeld, wer den voor kennisgeving aangeno men. Hoe heten ze? Cornish, antwoordde de ander. Ja, met -recht: een eigen aardig samentreffen dan, want jouw cliënten zijn mijn vrien den. Ik heb juist afscheid van hen genomen; mijn verlof is morgen om en dus moet ik te rug naar Ierland. Ik hoop dat je mij de vraag niet kwalijk neemt: maar hoe heb je Mr. en Mrs. Cornish leren kennen? Ze hebben nu al 'zestien jaar ge reisd en zijn van de ene plaats naar de andere getrok ken. Ik heb pas een veertien dagen geleden kennis met hen gemaakt en wel door een nichtje van hen, die een pa tiënte van mij was. En ik wilde juist zo graag wat afweten van dat nichtje en ook van een ande re jonge bloedverwant van hen, Mr. Claude Cornish. Het gelaat van de dokter betrok en hij mompelde voor zich heen: O, die schurk! Wat is er toch met hem? Gaat hij mee op de „Evicta"? Neen, ik heb het jong mens nooit ontmoet, maar ik geloof dat hij een schavuit is. En, onder ons gezegd, Carr, over zijn ouders denk ik niet veel beter. Ik wilde wel dat het jonge meisje niet met hen op reis ging. Er is iets niet in de haak met hen; iets, wat mij bezorgd maakt voor haar, dat zij in hun gezelschap mee gaat. Waarom wantrouv/ je die mensen? En wat is de reden voor je bezorgdheid voor hun nichtje, Herchell? Aan de orde was verder het voorstel van B. en W. tot het heffen van leges. Het prae-advies zegt hierover o.a. het volgende In de verordening wordt be paald, dat stukken voor het aan vragen van pensioen, vrij van leges zijn ingeval de belangheb bende personen onvermogend zijn. Ingevolge de Pensioenwet zijn deze stukken echter altijd vrij van le ges. Voor alle dagen, derhalve ook voor de Zaterdag, moet een tarief voor huwelijksvoltrekking worden vastgesteld, terwijl dit tarief dan niet wordt geheven op de door de Ambtenaar van de Burgerlijke Stand aan te wijzen dag. In over leg met de Ambtenaar van de Burgerlijke Stand blijft als koste loze dag de Zaterdag aange merkt. In verband met de aan kleding van de trouwkamer en tevens omdat de tarieven enigs zins aan de lage kant zijn, kun nen deze naar onze mening zon der bezwaar een weinig worden verhoogd. Deze zouden kunnen worden vastgesteld als volgt Maandag 10; Dinsdag 25; Woensdag 35; Donderdag 20: Vrijdag 15; Zaterdag 7.50. In diverse gemeenten wordt voor kampeer-vergunningen een methode van legesheffing gevolgd, waarbij het tarief wordt berekend naar het aantal personen, dat aan het kamp deelneemt en het aan tal nachten, dat wordt gekam peerd. Invoering van een matig tarief van bijv. 0.05 per persoon en per nacht met een minimum van 0.50 per vergunning, kan voor niemand een bezwaar zijn. Deze regeling echtfer zou wel be zwaarlijk te achten zijn voor jeugdverenigingen en verenigin gen tot opvoeding van verwaar loosde kinderen, welke altijd met een groot aantal personen gedu rende langere tijd kamperen en gewoonlijk in moeilijke financiële omstandigheden verkeren. Ten einde aan dit bezwaar tegemoet te komen zou hiervoor een vast ta rief van 1 in rekening kunnen worden gebracht. Dit zou, zon der schade te doen aan het werk van deze weinig kapitaalkrachtige verenigingen, voor de gemeente toch de mogelijkheid scheppen een enigszins ruimere vergoeding te heffen voor haar bemoeiingen inzake het kamperen. Dit voorstel werd door de raad goedgekeurd. Aan de orde was verder Voorstel van Burgemeester en Wethouders tot intrekking van het raadsbesluit a. d.d. 17 Jan. 1950, inzake verkoop van grond aan M. Klerks: b. d.d. 30 Nov. 1950 inzake het garanderen van rente en af lossing t.b.v. een door M. Klerks te bouwen woning. Bij raadsbesluit van 17 Januari 1950 werd een perceel bouwter rein langs de Stationsstraat ver kocht aan M. Klerks. Betrokkene was voornemens aldaar een nieu we woning op te bouwen, zulks met behulp van de Premieregeling Woningbouw 1950. Bij raadsbesluit van 30 Novem ber j.l. werd ten aanzien van dit geval besloten tot het garanderen aan de Bouwspaarkas van de rente en aflossing voor een door haar te verstrekken geldlening, zulks ingevolge de Bouwcrediet- regeling voor de gemeente Dru nen. Klerks heeft thans medege deeld definitief af te zien van de bouw vaü een nieuwe woning en vraagt in verband hiermede in trekking van het besluit tot ver koop van grond. De omstandig heden, die hem hiertoe nopeY* zijn de steeds stijgende bouwkos ten en de daaruit voortvloeiende zw.are lasten. De heer v. d. Wiel vroeg of de bouwvolume nu verloren was voor de gemeente. De voorzitter ant- Vooreerst heeft de oude heer al gelogen tegen mij, wat betreft de jonge Cornish. Hij heeft mij duidelijk te ver staan gegeven dat die zijn ei gen zoon was. Maar waar zijn die mensen op het ogenblik? In dit hotel? Neen, op de „Evicta". De boot kan vanavond wel uitvaren. Dan heb ik geen tijd te ver liezen, zei de zaakwaarnemer. Ik moet ze nog spreken eer ze de reis aanvaarden. Tot ziens, Guy! Ik hoop dat dit niet lang duren zal. Nog even hield Herchell hem terug en zei met grote nadruk Hoor eens hier, Carr, doe ie uiterste best om te verhoeden dat Miss Cornish gaat. Ik heb 't al geprobeerd, maar tevergeefs. Je weet, ik ben zeer nuchter van op vatting, ik laat mij nooit door mijn verbeelding overheersen, maar toen ik haar op de boot achterliet met de Cornishes, had ik duidelijk de overtuiging dat zij bedreigd werd door een groot ge vaar. Er stond een blik van tri omf te lezen op het gelaat van de man en zijn vrouw scheen zeer opgewonden over iets. Waarom zouden ze zo ineens naar Amerika vertrekken en al de gevaren van de onderzeeërs trotseren, terwijl ze hier zo'n heerlijk huis hebben Ja, dat is verwonderlijk, meende Carr. Met nog groter nadruk dan te voren sprak Herchell toen Geloof mij, die Cornish is ge vaarlijk; of zijn vrouw of het jon ge meisje wordt nog het slachtof fer van zijn boosaardige plannen. Dus om der wille van onze oude vriendschap doe al wat in je vermogen is om Miss Cor- woordde: gelukkig nog niet. Wij moeten, aldus de voorzitter, in de toekomst wel voorzichtig zijn. De raad verleende goedkeuring aan dit voorstel. Aan de orde was vierder het voorstel tot intrekken van het raadsbesluit van 8 Sept. 1950 tot aankoop van de grond van J. J. Klomp. Bij raadsbesluit van 8 Septem ber 1950 werd overgegaan tot aankoop van een perceel grond van J. J. Klomp, gelegen ten Noor den van de Burg. v. d. Heijden straat. Klomp is er thans tot zijn genoegen in geslaagd het betref fende perceel te ruilen met een ten Zuiden van de Burg. van der Heijdenstraat gelegen perceel grond van L. v. Oirschot. Met de ruiling zijn Klomp zowel als van Oirschot gediend, omdat bei den hierdoor de beschikking krij gen over een dubbel perceel. De raad keurde dit voorstel goed. Punt 6 der agenda was 't voor stel tot aankoop van een per ceeltje grond van de Wed. Smits. De betreffende grond is gelegen in het verlengde van de Burg. v. d. Heijdenstraat. Aansluitende aan dit onteigende gedeelte heeft be trokken eigenares aan de Noord zijde nog een strook grond liggen ter grootte van pl.m. 12 A. De Wed. Smits wil dit perceel ver kopen en is bereid dit aan de ge meente af te staan voor de ge waardeerde en goedgekeurde prijs van 0.35 per M2. Bij deze ver koop is door haar echter bedon gen, dat het perceel in pacht ge geven wordt aan Chr. v. Wezel, Schoolstraat. Van Wezel heeft bij de plaats gehad hebbende ont eigening pl.m. 17.50 A. grond moeten afstaan. Aankoop van het perceel van de Wed. Smits heeft derhalve tot gevolg, dat dit zon der meer aan van Wezel in pacht moet worden gegeven. Met het oog op de omstandigheid, dat van Wezel ten aanzien van zijn be drijf schade lijdt door de onteige ning is thans derhalve de moge lijkheid geopend om hem hierin gedeeltelijk tegemoet te komen. Bovendien is aan de aankoop van het perceel voor de gemeente nog een financieel voordeel verbon den. Het grondwerk voor dc al daar te bouwen woningwetwonin gen moet in verband met de toegepaste bezuinigingen op de woningen door de gemeente zelf uitgevoerd worden. Hierbij is tevens inbegrepen de aanvoer van zand voor het ophogen van de bouwplaats. Waar de bouwplaat sen aldaar laag gelegen zijn, moet er een behoorlijk kwantum zand aangevoerd worden door de ge meente. Bovenbedoeld perceel van de Wed. Smits is niet uitgelaagd. Indien de gemeente dus eigenares wordt van het perceel kan de no dige grond met een minimum van kosten aldaar gehaald worden. Ook hieraan verleende de raad zijn goedkeuring. Verder was nog aan de orde het voorstel om enkele bevoegd heden ingevolge het Wegenver keersreglement aan Burg. en Wet houders te delegëren, wat ge beurde. Het voorstel tot het heffen van vergoeding voor het ophalen van huisvuil ontlokte aan de raad nog al enige discussie. Het prae-advies zegt o.m. het volgende De kwëstie omtrent het vragen van een vergoeding voor het op halen van het huisvuil is reeds meermalen in ons College bespro ken. De kosten van de betreffen de dienst hebben voor de gemeen te bedragen: in 1948 rond 3350; in 1949 rond 3000; in 1950 rond 3070. Het aantal personen, dat van de ophaaldienst thans gebruik maakt bedraagt volgens een nauwkeuri nish te overreden om niet mee te gaan met haar oom en tante HOOFDSTUK XVI. De naam van zijn zaakwaai^ie- mersfirma had egn zeer goede klank hierdoor alleen was her Mr. Carr dan ook moaelük om aan de vooravond van haar ver trek uit Liverpool nog toegelaten te worden op de boot. Na enige vragen beantwoord te hebben, werd hij in de salon ge laten, waar enkele passagiers aan het brieven schrijven waren of aan het lezen van de laatste nieuwsbladen. Dat is Miss Cornish, zei de hofmeester, met de blik naar het jonge meisje, dat in een eenvou dig, blauw reiscostuum aan de ta fel zaa te schrijven. Mr. Carr trad naderbij en het trof hem, zoals deze jongedame een echter Cornish was. Miss Cornish, geloof ik7 vroeg hij op zachte toon, en zij keek op met een enigszins ver schrikte uitdrukking in de mooie, grijze ogen. Ja, die ben ik. Ik zou u ook dadelijk als een van de familie herkend heb ben zonder dat u dit bevestigd had. Mag ik even naast u komen zitten en u enkele vragen stellen betreffende iets van groot belang? Ik ben al jarenlang zaakwaarne mer van de familie, dus mag ik mij daartoe wel gerechtigd achten. Maar zoudt u dan niet liever Mrs. Cornish spreken, die eige naresse is van Belre^varae (Wordt vervolgd). ge telling momenteel 550. De ophaaldienst is een dienst waarvan de uitgaven jaarlijks te rugkeren en waar tot op heden geen enkele inkomst tegenover stond. Nu de dienst als het ware zijn bestaansrecht heeft bewezen wordt dit wel enigszins anders, vooral ook omdat de toestand der middelen er toe noopt naar nieu we bronnen van inkomsten uit te zien. Bovendien maakt de dienst het de mensen heel gemakkëlijk. Tot slot is er nog een bezwaar tegen een kosteloze dienst en Jat is, dat de gemeente in feite niet verantwoord is tegenover de in woners die van de dienst gëen gebruik kunnen maken. Met het oog op de omstandig heid, dat een huisvuil-ophaaldienst ook voor de gemeente zelf van belang is te achten, is het naar onze mening niet noodzakelijk, dat de uitgaven ten volle gedekt wor den. Na ampfele overwegingen hadden wij gedacht aan een be drag van 3.50 per gebruiker per jaar, ingaande met terugwer kende kracht vanaf 1 Januari j.l. Gemeld bedrag kan naar onze me ning voor niemand een bezwaar zijn, terwijl bovendien onder Uw aandacht is te brengen, dat de omschrijving „huisvuil" in onzë zin nogal ruim opgenomen wordt, wat eveneens in het belang van de inwoners is te achten. De heer Maas vond het bedrag van 3.50 nogal hoog. De an dere leden en de voorzitter wa ren van tegenovergestelde mening en het voorstel kreeg dan ook de goedkeuring van de raad. Aan de orde was verder het voorstel tot het aangaan van een kasgeldlening groot 250.000, waaraan de raad zijn goedkeuring verleende. Eveneens verleende de raad zijn goedkeuring aan het voorstel om de rijksregeling 27 Dec. 1950, inzakë wijziging bezoldiging rijks personeel voor het gemeenteper soneel van overeenkomstige toe passing te verklaren. Deining in dc pachtcommissie. Aan de orde was verder het voorstel tot toewijzing van een perceel gemeentegrond t.w. no. 6 van de Voorste Oudheusdense Weiden. Het prae-advies zegt hierover het volgende Door opzegging is vrijgekomen een perceel gemeentegrond, t.w. no. 6 van de Voorste Oudheus dense Weiden, laatst in pacht bij W. Snelders te Elshout. Na publicatie bleken 29 aan vragen te zijn ingekomen. Na be oordeling der aanvragen door de Pachtcommissie werd een schif ting toegepast, welke tot gëvolg had, dat alleen die aanvragers overbleven, waarvan vaststond, dat deze de grootste behoefte aan grond hadden. Hierna had een lo ving plaats, welke tot gevolg had, dat het perceel toeviel aan P. v. Engelen, Kerkstraat 67 te Els hout. Naar aanleiding van dit onder werp over een aangelegenheid waarin de pachtcommissie was betrokken, vroeg de heer van de Wiel het woord. Het komt, aldus spreker, herhaaldelijk voor dat aan aangelegenheden die in de pacht commissie worden besproken en waarbij dikwijls particuliere aan gelegenheden het onderwerp der bespreking zijn, te veel openbaar heid wordt gegeven. Spreker be treurde dit ten zeerste, maar de laatste vergadering is het te erg geworden. De pachtcommissie in Vergadering bijeen, besloot al wat in de vergadering werd bespro ken strikt geheim te houden en de voorzitter van de pachtcommissie de E.A. heer Pijnenburg, gaat zef verschillende mensen af, om dingen die op deze vergadering zijn besproken openbaar te maken. De heer v. d. Wiel noemde dit van de heer Pijnenburg een zeer laakbare houding, om ten eerste op een dusdanige manier zijn woord te breken en ten tweede daarbij bij het publiëk nog een verkeerde voorstelling van zaken te geven ook. Door het bestuur van de N.C.B. was het verzoek ingediend geen gemeentegrond meer in pacht te geven aan loontrekkenden. Dit is een moeilijk ondërwerp, waaron der de pachtcommissie reeds ja ren gebukt gaat. De pachtcom missie in vergadering bijeen heeft inzake het verzoek van de N. C. B. geen enkel besluit genomen, dan alleen om mët het bestuur van de N.C.B. in overleg te treden om haar zienswijze en standpunt in deze zeer moeilijke kwestie eens kenbaar te maken. De pachtcom missie heeft absoluut zelf het recht haar houding te bfepalen en zij wil dan ook alleen het ver zoek van de N.C.B. zien als een verzoek waarmede men de nodi ge aandacht aan wil besteden. Nu aldus v. d. Wiel, gaat Pijnenburg rondbazuinen, de andere heren van de pachtcommissie zijn er te gen dat loontrekkenden grond in pacht hebben en gaat zfeggen: Jullie geven je grond af. Spreker weigerde nog langer samen te werken in de pachtsom missie met Weth. Pijnenburg en verzocht deze dan ook zijn man» daat ter beschikking te stellen. Zo niet, dan wilde spr. niet langer meer lid van de pachtcommissie zijn. De voorzitter gaf met deze het woord aan de heer Pijnenburg. Deze ontkende iets te hebben verteld over hetgeen in de pacht- cimmissie is besproken. De heer v. Drunen kwam ech ter direct met namen van perso nen tegen wie Pijnenburg zich zou hebben uitgelaten over het in de pachtcommissie besprokene. (Zie vervolg le blad). Nieuwjaarsrede van Rumoer in de pacht commissie. De raad der gemeente Drunen kwam Vrijdagavond in openbare vergadering bijeen ten gemeente huize onder voorzitterschap van de E.A. heer burgemeester Snels. De raad was voltallig. Op de eerste raadsvergadering in 1951 wenste dc voorzitter dc heren leden van de raad gaarne een voorspoedig 1951 toe. Burge meester Snels vond in deze eerste vergadering ook de gelgenheid om nog eens een terugblik te werpen op 1950. Dank bracht spr. dan aan God, die ons in 1950 de kracht heeft gegeven onze taak in het belang van onze gemeente naar behoren le verrichten. Het zal mij, aldus spr., niet kwalijk worden genomen, wan neer mijn dank ook in de eerste plaats utgaat naar mijn naaste medewerkers, hier de gemeente secretaris en het secretarieperso- nel en dat ik hen dank breng voo1 de wijze waarop zij in 1950 mij terzijde hebben gestaan en zich op een voorbeeldige wijze van hun taak hebben gekweten. In het af» gelopen jaar zijn er aan het secre- tariepersoneel hoge eisen gesteld. Zij hebben gewerkt niet alleen om het werk gereed te krijgen, maar zij hebben gewerkt op een wijze die voorbeeldig is te noemen. Gaarne dankte spr. ook de an dere personen in gemeentedienst, welke allen tot volle tevredenheid van B. en W. hun taak verricht hebben. Zonder iemand tekort te willen doen, wilde spr. dank brengen aan de gemeenteopzichter Tho mas, die bij dc opening van het gemeentehuis, bij de aankleding daarvan met zijn personeel een geweldige taak heeft verricht. Spr. wilde dit nog eens onder stepen, omdat het volgens hem zeer zeker prettig moet aandoen als men weet dat zijn werk de waardering geniet van zijn werk» gever. Ook aan het adres van Bouw-, Woning- en Welstandstoezicht richtte spr. gaarne een woord van dank voor de wijze van samen werking in het afgelopen jaar en hij sprak de hoop uit dat deze de Burgemeester, commissie, geheel nieuwe goede samenwerking ook in 195! bestendigd zou blijven. Dan gaf burgemeester Snels 'n overzicht van de loop der bevol king in 1950. Op 31 December 1949 bedroeg het aantal inwoners 5609. Gebo» hen 165, gevestigd 182 is een ver meerdering van 347, totaal 5956. Overleden 51, vertrokken 293, FEUILLETON VAN DE ECHO VAN HET ZUIDEN 25) „Stil zitten, Claude! Je leidt mijn gedachten maar af door die rusteloosheid!" Op het kantoor had men gedurende die zestien jaren maar heel weinig gemerkt van Francis Cornish; de enkele keer dat hij er geweest was had hij de indruk gegeven van een helder inzicht in zaken te hebben. Hij was 't ook geweest die er de aandacht op had geves tigd dat het een groot ver schil in inkomsten zou maken van zijn moeder en stiefvader, als Claude meerderjarig was; waarop Mr. Carr hen gerust gesteld had dat de jongeman dan zeker zou doorgaan met deze jaarlijkse toelage, of dat hij op een andere manier een som voor haar leven op zijn moeder zou vastzetten. Al die zestien jaren hadden ze gereisd op het vasteland, in de Rivièra, op Korfoe, Cor sica en in Algiers, maar ze waren steeds in corresponden tie gebleven met het zaak waarnemerskantoor. Een en kele keer had Mrs. Cornish nog een extra toelage ge vraagd in gevallen, wanneer de opvoeding van Claude of diens ziekte soms bijzondere onkosten hadden meege bracht.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1951 | | pagina 6