I I Waalwijkse en Langsiraaise Courant luist ais &ij- ons Felle aanklacht tegen de Spoorwegen. CENTEN KWIJT SOBERHEID. k Uit Loon-op-Zand's verleden i S S Vervoersprobleem in 't „Land van Cuyk" „Als je een streek dood wil maken begin dan met het vervoer". S' B 3 13 Moei hei? Kan hei? En zo ja, hoe? Dai zijn de vragen van de dag. is in «en gedeelte van 't vorig nummer geplaatst If II a •i MAANDAG 12 FEBRUARI '51 Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. ECHO VM HEI ZUIDEN 74e JAARGENG No. 13 Abonnement 17 cent per week 2.15 per kwartaal 2.40 franco p.p. Advertentie-prijs 9 cent per ra.M. Contract-advertenties speciaal tarief. OPGERICHT 1878. BureauxGROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66. TEL.-ADRES „ECHO". In Boxmeer is Woensdagmid dag een vergadering gehouden van alle burgemeesters van het .Land van Cuyk", om als één man te protesteren tegen het stil leggen van het personenvervoer op de spoorlijn NijmegenVenlo. De Prov. Noordbr. Crt. Het Huisgezin geeft daarvan een uit voerig verslag, en omdat deze aangelegenheid zo geheel over eenkomt met onze strijd om 't her krijgen van het personenvervoer op de lijn 's-BoschLage Zwalu- we, zijn wij zo vrij dit verslag in ons blad over te nemen. De argumenten voor de Lang straat wegen o. i. nog zwaarder, daar het hier een streek geldt, die al meer dan een halve eeuw een zeer belangrijke industrie en han- 3cl heeft, wier aantal bewoners groter is en dat dus de behoefte aan goede verbindingen nog veel klemmender voelt. Opvallend is 't ook dat in t Land van Cuyk alle burgemeesters direct spontaan, krachtig en open lijk de strijd tegen de N.S. heb ben aangebonden. En nu de vergadering. Sedert kort rijdt er op een enkele goederentrein na geen trein meer door het land van Cuyk. Wegens de kolenschaarste heeft de Directie van de Staats spoorwegen het noodzakelijk ge acht om alle personenvervoer op de lijn NijmegenVenlo voor on bepaalde tijd stil te leggen. Hoe wel zich bewust van de overlast door deze toestand veroorzaakt, vraagt de Directie begrip voor deze maatregel en zegde zij toe door andere vervoersgelegenheid de lacunes in het reizigersvervoer zo goed mogelijk te vullen. Be grip had men hier op de verga dering te Boxmeer voldoende voor, maar óók bezwaren, en men vroeg zich daar allereerst af waar om het nu juist weer het Land van Cuyk moest zijn, dat deze bittere pil te slikken kreeg. Eeu wenlang toch is deze streek door haar ligging tussen Peel en Maas vergeten land geweest. Maar thans ging het met zevenmijlslaarzen vooruit en zou men alle steun van overheid en semi-overheidsorga- nen mogen verwachten. Des te teleurstellender is daarom de stap van de Staatsspoorwegen, teleur stellend en onbegrijpelijk. ,,Wij willen onze treinen terug". De burgemeester van Boxmeer zei het in zijn algemene inleiding zo kernachtig: „Men wil dat wij industrie aantrekken, en nu gaat men ons een van onze grootste aantrekkelijkheden voor de indus trieel: de goede spoorverbinding, ontnemen. Wij hebben altijd op de spoorwegen gebouwd, gaat deze peiler ons nu ontvallen? Juist nu. nu de hele streek in ontwik keling is? Onbegrijpelijk is dit be sluit van de spoorwegen, vooral omdat de regering, na de oorlog, ons kennelijk genegen was en wij op haar morele en financiële steun bij al ons pogen mochten rekenen". Burgemeester baron Van Hövell van Wezen veld en Wes- terflier wees in deze op de vele openbare werken die er in de streek met steun van rijk en pro vincie waren tot stand gebracht of op stapel stonden. „Toegege ven, één goederentreintje heeft men ons nog gelaten en men zegt dat de maatregel van tijdelijke aard is, maar... zou deze tijdelij ke stopzetting niet het voorspel tot een algehele opheffing van 't reizigersvervoer kunnen zijn? De streek zou deze slag niet meer te boven komen." De burgemeester wijst dan op de grote rol van de Spoorwegen in het hele Land van Cuyk, op de enorme investeringen in de in dustrie die mét het vervoerpro bleem staan of vallen, op de grote bedragen uitgegeven aan technisch onderwijs. „Wij" zo zegt hij doen alles om de jeugd industrie-minded te maken en op te voeden in de nieuwe geest, wij ploeteren dag-in dag-uit om wat comfort in deze landen te bren gen en dan merken we plotseling dat onze arbeid ondermijnd wordt en dat wie eensklaps weer vrij wel geïsoleerd gebied zijn géwor den. De burgemeester van Boxmeer neemt daarop de bus onder de loupe. Deze bleek in de verste verte geen gelijkwaardige ver vanger te zijn. De reisduur was doorgaans twee keer zo lang ge worden, de mensen moesten des morgens veel vroeger van huis, waren veel later thuis, er was geen plaats voor de fiets, en de over het algemeen goede maar ook smalle en bochtige we gen in het Land van Cuyk, waren allesbehalve geschikt voor een in tensief busverkfeer. Resumerend komt mr. Van Hö vell tot de conclusie dat een ge bied van een kleine 45000 zielen zich door deze willekeurige daad van de N.S. bedreigd ziet in zijn bestaan. Hij wijst in dit verband op de werkloosheid onder de mannelijke arbeidsbevolking, die ondanks de toenemende industri alisatie is toegenomen. Wij moe ten alle zeilen bijzetten, zegt hij, niet alleen in het belang van deze streek, maar evenzeer in het be lang van het land, dus... mogen we verwachten dat de N.S. een open oog heeft voor onze belan gen, welke indirect ook de hare zijn. Nu reeds grote schade. Als je een streek dood wilt ma ken. begin dan met het verkeer", zegt burgemeester L. Jansen van Cuyk. Mogelijk is deze lamlegging van het treinverkeer slechts tijde lijk, maar onze industrialisatie kan nu reeds geschaad zijn, daar mo gelijke liefhebbers kopschuw wor den en van verdere besprekingen over het vestigen van nieuwe in dustrieën afzien. De burgemeester vraagt zich af waarom men geen twee Diesel-electrische treinen uit het westen naar hiér gehaald had: wij zo zegt hij zouden er mee geholpen zijn, en het westen zou er niet veel weet van heb ben. Wat de busdiensten betreft betwijfelt hij of de directies wel geheel doordrongen zijn van hun verantwoordelijkheid: de conces sie wordt gegeven voor de gehele streek, dus moet men ook die streek naar beste weten trachten te dienen. „De busdienst is er voor de mensen" zegt hij „en niet omgekeerd". Geen waardering voor de bus. Ook de heer R. D. O. baron van Hövell tot WesterfUer, bur gemeester van Haps, had geen waardering voor de bus. De com municatie-mogelijkheden waarover zijn gemeente beschikte waren volgens hem wel erg mager. Toch zullen veel jongen mensen in de toekomst naar de scholen in Cuyk of Boxmeer moeten. Men kijkt te veel naar de rendabele lijnen en „wij in Haps zijn blijk baar onrendabel gebied" besluit hij. De burgemeester van Mill jhr. mr. C. van Nispen tot Seve- naer zit met de opgaaf een indus trie-park op te bouwen, maar hoe moet dat als het vervoer practisch ontwricht wordt? Nu ook nog de Noord- Zuid verbinding? Burgemeester C. Remmen van Oeffeit wees vervolgens met recht op de Oost-West verbin ding, waar de trein ook al tot het verleden behoort op één goede rentrein per dag na. Veghel en Uden zijn hier zeer door gedu- j peerd. En moet het nu ook met de Noord-Zuid verbinding zo i gaan? De heer A. M. van Raay, burgemeester van Beers, wees in deze op de moeilijkheid om van uit het Land van Cuyk in Den Bosch te komen, de stad van de rechtbank, de griffie, de provin ciale bureaux; een goede verbin ding met de hoofdstad van de provincie zou heus niet overbodig zijn. De heer P. Cornelissen, bur gemeester van Wanroy is deze mening eveneens toegedaan: „de laatste thuisbus", zo zegt hij, „is bij ons al om half zeven!" Ook de burgemeesters J. Goossens van Oploo c.a. en L. Raymakers van Grave vonden de genomen maat regel voor het „Land van Cuyk" funest, terwijl de heer A. Jans, burgemeester van Vierlingsbeek wees op de schade, in geval de toestand blijvend zou zijn, aan zijn oorlogsmuseum toegebracht, daar men voor het volgend seizoen een busdienst geprojecteerd had van iet station N. S. te Vierlingsbeek naar de Kleffen. Tot zover 't verslag. Men ziet de burgemeesters van 't Land van Cuyk steken hun me ning over de N. S. en over 't busvervoer niet onder stoelen of banken en zetten een krachtige actie in. We zijn benieuwd of ze succes hebben, maar laa* het ook voor onze streek een prikkel zijn „de actie met alle macht te voe- Geachte Redactie. Dezer dagen vond ik in „Prinsenstad" een artikel, dat ik zo vrij ben U toe te zenden met het verzoek dit in Uw blad te willen opnemen, daar het mij ook voor Uw lezers interessant genoeg lijkt. Hoogachtend, Uw abonné T. Jullie kunnen doen wat je willen, zo zei het N.V.V. het dezer dagen in een proclama tie, maar van de boterham moeten jullie afblijven Me nigeen zullen deze woorden uiterst aangenaam in het oor klinken. Minder aangenaam is het echter, in dezelfde procla matie van het N.V.V. te lezen dat het vasthouden aan de bo terham van nu o.a. mogelijk moet worden gemaakt door 't opeten van onze (laatste) fi nanciële reserves en door het aangaan van leningen in het buitenland. Minder aange naam omdat een verschuiving van lasten naar de toekomst op hoop van zegen het gehele gebouw van de sociale zekerheid op losse schroeven zet. De arbeider, die straks van een redelijk pensioen hoopt te genieten, moge dit wel eens terdege bedenken. Het is heel gemakkelijk om op papier allerlei voorzienin gen te treffen om dan uit te roepen, dat de regering het zo goed meent met ons volk. In. dien deze voorzieningen straks niet gehonoreerd kunnen wor den, zal de lucht vol zijn van gejammer. Zo ver gaat het N.V.V. in gedachten echter niet. Het is van oordeel, dat de sociale rust in ons land alleen ge handhaafd kan blijven, indien men het huidig levenspeil be schouwt als een minimum, waaraan niet mag worden ge tornd. De Engelse socialisten denken daarover geheel an ders. Attlee heeft de nationale veiligheid gesteld boven de sociale zekerheid. Het Britse volk begrijpt terdege, dat het zich veel zal moeten ontzeg gen, wil het op stapel staande bewapeningsplan werkelijk worden uitgevoerd. De Brit ten leggen zich bij deze dwangtoestand neer. Zij tonen zich, zoals altijd, meesters in de moeilijke kunst der zelfbe perking. Attlee behoeft voor sociale onrust niet bang te zijn, want de vakbonden heb ben in overleg met de werk gevers besloten, in verband met 't bewapeningsprogram ma zo nodig 'n langere werk tijd in te voeren. In Nederland liggen de za ken geheel anders. Dat komt, omdat vijf jaar lang ons volk is opgevoed in ontevreden heid. En dit gebeurde ondanks het feit, dat het levenspeil in ons land in vergelijking met de meeste andere Europese landen, uitzonderlijk hoog kon worden genoemd. Dit resul taat bereikte men met behulp van het verteren van onze fi nanciële reserves en door het sluiten van leningen door 't vergroten van onze schulden last dus. Met behulp van die middelen alzo, die thans, bij de huidige noodtoestand, nog onveranderd door het N.V.V. worden aangeprezen. De En gelse socialist heeft met de doorsnee Engelsman gemeen, dat hij zijn politiek wil voe ren op lange termijn. De Brit. ten denken altijd aan de dag van morgen. Maar in Neder land is dit allerminst het ge val. Daar leeft men in het he den en zolang het heden geen al te grote zorgen veroorzaakt bekommert men zich niet om de dag van morgen. Geen wonder dus, dat ons volk dan gaat denken dat men de critici en pessimisten maar moet laten praten, zelfs al ho ren zij zoals bijvoorbeeld Pro fessor Tinbergen, tot het pro gressieve kamp. Geen wonder ook, dat men van oordeel is, dat onze regering tot alles in staat is, dat zij elk onheil kan afwenden en dat zij kan waar maken wat zij belooft. Men geraakt dan in de prettige stemming, die zo kenmerkend is voor hen, die liever geen verantwoordelijkheid dragen en zich alleen met hun eigen zaken bemoeien, zolang zij hun piraatje maar kunnen ro ken en de boterham nog be legd is. Maar o wee, indien men daaraan raakt Dan wor den deze onverschilligen tot even zovele furies, die moord en brand schreeuwen en die de regering terstond willen wegjagen indien blijkt dat zij niet kan toveren. Nu moet men het begrip versoberen niet dadelijk op vatten in die zin, dat de be legde boterham moet worden tot een kale. Ook dient men te beseffen, dat de versobe ring wel het allerlaatst zal mogen drukken op de minst draagkrachtigen, die het al moeilijk genoeg hebben. Een verstandig man die aan het bezuinigen gaat omdat hij geen andere uitkomst ziet, zal beginnen om twee dingen te doen. Hij zal allereerst trach ten zijn inkomsten te vergro ten. Indien hij hierbij niet in voldoende mate baat vindt, dan zal hij datgene wat in zijn leven tot de prettige, maar niet onmisbare luxe behoort, afschaffen. Zoals deze man handelt, zal ook ons volk moe ten handelen. Het zal bereid moeten zijn om de productie op te voeren. Hand in hand hiermede zal moeten gaan een vergroting van onze export. Het zijn allemaal bekende klanken, dit men hier hoort. Maar kan men verwachten dat zij enige uitwerking hebben, zolang ons volk niet gelooft, dat wij voor een noodtoestand staan En wat de eigenlijke verso bering betreft, men zal moe ten beginnen van bovenaf. Onlangs heeft minister Lief- tinck een ernstig beroep ge daan op de gemeentebesturen om zich tot het allernoodza kelijkste te beperken in het doen van investeringen. Her inneren we het ons goed, dan hebben de gemeenten in het achter ons liggende jaar voor een bedrag van 900 millioen gulden geïnvesteerd. Welk deel van dit bedrag is besteed aan luxe We weten het niet, maar het zal niet gering zijn. Tal van gemeenten in ons land hebben hoogmoedswaan zin en smijten met millioenen rond zich heen, alsof men die van de bomen plukken kan. Gemeentelijk initiatief is prij zenswaardig, maar hoevele Initiatieven hadden niet kun nen worden verschoven naar betere tijden Waarom die hobby voor nieuwe en peper dure stadhuizen en andere overheidsgebouwen Waarom is tegenwoordig het allerbeste niet goed genoeg We weten het niet en begrijpen doen we het dus nog veel minder. De gemeenten hebben het voetspoor der naoorlogse re geringen gevolgd. Het is non sens als er beweerd wordt dat ingrijpende bezuinigingen op het overheidsapparaat tot de onmogelijkheid behoren. Er kan overal drastisch bezui nigd worden. Als men maar wil. De overheidsadministra tie kan zonder enig bezwaar gesimplificeerd en ingekrom pen worden. Ons volk gaat ten onder aan en In de papie ren. Onder het mom, dat men met het bedrijfsleven concur reren moet, worden er aan talloze topfiguren in het over heidsapparaat krankzinnig ho ge salarissen betaald. Ook daarin kan en moet verande ring komen. Vroeger, toen ons volk nog niet noodlijdend was werden de ambtenaren ook aanzienlijk lager betaald dan de functionnarissen in het be drijfsleven. Maar men leeft tegenwoordig in de veronder stelling, dat goede burgerzin geen rol meer speelt en dat al les wat een mens doet, dik en dik moet worden betaald. Vóór de oorlog verdienden de. genen, die een functie vervul den bij de luchtbescherming, geen cent. Maar nu worden binnenkort deze functionna rissen ook al betaald. Blijk baar kan ons volk geen bur- gersrin mee rvpbrengen. Dit alles dient men zich voor ogen te houden, als men er aan wil beginnen ons volk be perkingen op te leggen. Want alleen dan zal ons volk bereid zijn, deze beperkingen te on dergaan. Beperkingen aller eerst door een productie van het noodzakelijke en de uit schakeling van het overbodi ge. Geen import van overbo dige zaken of van producten die wij niet strikt nodig heb ben. Geen productie van weel- degoederen, die slechts door enkelen zijn te betalen. Meer eenvoud in de verpakking, zo als het N.V.V., en ditmaal te recht, betoogt. Betere samen werking in de bedrijven. Wer ken met meer belangstelling. Vergroting van onze export door onze beste verkopers naar 't buitenland te zenden. Men kan een heel program samenstellen dat zeer goed is uit te voeren. Maar dan zal iedereen, van hoog tot laag, daaraan moeten meewerken. Laat de regering we heb ben het al eerder betoogd 'n bezuinigingscommissie met grote bevoegdheden instellen. Laten werkgevers en werkne mers, buiten de politieke sfeer, hetzelfde doen. Ons volk is nog sterk. Wij kunnen als wij moeten, zoals wij ook konden toen het, in de bezettingstijd, moest. Het echtpaar G. HAMERS-MISSOT in de Hooisteeg te Waalwijk, dat a.s. Dinsdag zijn gouden Huwelijksfeest viert en waarvoor de buurtcommissie alle voorbereidingen heeft getroffen. XIV. DE GRENZEN VAN DE HEERLIJKHEID VENLOON. Een zeer belangrijk document voor de oudste grenzea van Loon hebben we al aangehaald. Het is de Latijnse acte van verhef van Loon tot Heerlijkheid uit 1296. Hierin staat immers, dat Loon „gelegen Is tussen het bos van Udenhout en den Grondelosen merken, en ook van de Meren- dijck, die ligt achter Waalwijk en Baardwijk tot aan de baan, die ligt tiusen Tilburg en iict voor zegde Loon". Kennelijk is het bos van Udenhout de Oostgrens en den Grondelosen merken de Westgrens, terwijl Meerdijck en de baan tussen Tilburg en Loon resp. de Noord, en Zuidgrens vormen. Zoals men echter wel kan zien is deze grensaanduiding verre van volledig. Er komen dan ook nog heel wat „Paelscheydinghe" aan te pas, eer men de grens nauw keurig afgebakend weet. Een der oudste van deze „paelscheidin- gen" is er een tussen Holland en Brabant die geschiedde in 1314 op St. Odolfsdag door Graaf Willem van Holland. Dat Loon hierbij te pas kwam, is duidelijk, het lag immers op de grens tussen Hol land en Brabant. De tweede was den 18 Augustus 1326, maar de derde, die voor ons veel belang, rijker is, was op Zaterdag na St. Pauwelsdag in 1388. Deze grens scheiding geschiedde op bevel van hertog Aelbrecht van Beyeren. Al de daartoe door de hertog opge roepen personen dat waren o. a. de Heren der verschillende be trokken gebieden met hun getui gen verschenen daartoe den 14 Juli 1388 tot Sinte Geerdenberge inder kereken, en moesten onder eed getuigen, hoe de grens vroe. ger, onder de graven van Holland steeds had gelopen. Omdat een en ander wel niet zo vlot gegaan zal zijn, bezitten we van deze tijd nog een Charter, waarin die van Sprang getuigen, hoe de grens volgens hen liep. Het is misschien wel aardig om eens te zien, hoe men bij zoiets te werk ging. „Wij, Laurens Loder, Hein- riek Loder, Jan Rogghe, Jacob van Berkel, Wouter Brei), Claes Appel, Heijnrick Wicke- neert, Wouter Elenszoen, Wou ter Loder, Matheus van Block- lant, Denijs Melijssoen, Arent Appel, Willem die Beer, ende Heijnric Blugghe, ghemeijn ge- buer woonachtigh opter Spran ghen doen cont allen luden, dat ons condich is ende wie wael weten, dat die heerlicheijt van Loon gaet aen den Sprangdijc ende van den westen eijnde van den Sprangdijc recht tot den Grondelosen meer toe ende van den Grondelosen meer tot Noer- mans putte toe ende oec soe hebben wij gebuer van der Sprangen ende oic onse voer vaders ende ander aider gese ten nlje en gheera rechts verme ten noch gehantiert over den Sprangdijc tot Loonwaert aen ende want wij kennen ende wael weten gelijc voirs. is, dat die heerlicheijt van Loon gele gen is als voers. is ende tot aen den Sprangdijc tot Loonwaert aen geenrehande recht noch toe seggen en hebben. Soe ist, dat wij ghebeden hebben heren Pau wels van Haestrecht, heer tot Loon, dat hij ons gebueren van der Spranghen voirs. op dese tijt daer wonende ghunnen wil van gracien ende nijet van recht, dat o.nse beesten moghen ganghen over den dijc voirs. binnen der heerlicheijt van Loen ende dat wij daer heijde mo ghen weijen sonder ijet tegen hen daer aen te misdoen, be- houdelijc altoes heren Pauwels ende sijnen naeckomelingen ho. ren oirbaer ende mitscap te doen mit horen moer in wat manieren dats hem genuecht. Ende omdat ons condich is, dat deze zaken voirs. aldus zijn en de van onse voirvaderen ende ouders alder gheseten nije an ders ghehoert en hebben, soe hebben wi gebeden heren Heijn rick Stierken, onsen persoon, dit over ons te besegelen. Ende ic Heijnrick Stierken, priester voirs. hebbe om beden wille deser goede lude voirs. mijnen zeghel aen desen brief gehan gen tot eenen getuige, Ghege- ven in 't jaer ons Heeren M CCC twe ende tnegentich op ten XXVII sten dach inder Maent van October. Ende was bezegelt met eenen zegel in groenen wasse onder aen eenen enckelen sterte vuythangende." We zien dus dat vier jaar na derhand nog getuigen nodig wa ren om de grenslijn definitief vast gesteld te krijgen, wat de Loonse dijk betrof. Maar we zijn al een heel stuk verder. Wisten we eerst nog maar enkele punten, aan de vier grenzen van Loon, nu begint er al een beetje tekening in te ko men. Maar waar lag nu het zoge. naamde „Grondelose Mecrke" En waar liggen de „Nocrmans putte" Zoals het er nu staat en met deze documenten bij de hand, is het niet moeilijk meer te bepa len. Bovendien vond ik nog een stuk uit 1531, waarin enkele per sonen van Sprang van eerbied waardige ouderdom getuigden dat Meerwielken (later Mariewielken, maar nu ook helemaal onbekend geraakt) „voortijts een ront diep water plach te wesen ende weer den ook mede genaemt, dat gron. delose meerken ende nu tertijt (1531) so verlant is ende over- wasschen, dat men dair overgaet ende staet ende torven opleedt." Dus dat grondelose meerke was niet zo grondeloos, dat het niet gedempt kon wordenHet ligt dus in de Noordwesthoek van de gemeente aan de Loonse dijk. Over de Nocrmansputte de vol gende keer. JOH. RIJKERS, M.S.F. Engeland. Woensdaga vond is met een meerderheid van 10 stemmen een conser vatieve motie van wantrou wen tegen de regering in ver band met de a.s. nationalisa tie der staalindustrie verwor pen. Ondanks dat de libera len met de conservatieven meestemden, won Labour met 308 tegen 298 stemmen. De staalindustrie wordt dus 15 Febr. genaast. Donderdag is er gestemd over een conser vatieve motie tegen het vlies- je dat vleesrantsoen heet. Deze werd verworpen met 306 tegen 298 stemmen. Lawines. Nieuwe lawines en overstromingen in Italië, Zwitserland, Oostenrijk en Noorwegen hebben minstens 12 doden geëist. Carnaval in Rio. In Rio de Janeiro zijn tijdens de carnavalsfeesten 33 personen gedood en 6987 gewond. Zes mensen werden vermoord. Amsterdam. Een moeder die in Amsterdam met haar baby aan het wandelen was, werd niet goed en viel. Zij liet de kinderwagen los waar door deze in het water reed. Ofschoon een voorbijganger onmiddellijk in het water sprong, waren de levensgees ten van het kind al geweken. Nederlandse Antillen. De Interimregeling voor de Ne derlandse Antillen is Woens dag in werking getreden. Te dezer gelegenheid heeft de gouverneur een vrije dag af gekondigd en de Staten in 'n buitengewone zitting bijeen geroepen. U.N.O. De politieke com missie der Algemene Verga dering der Verenigde Naties heeft met overweldigende meerderheid twee Sovjetreso luties verworpen. In de eerste werd Amerika beschuldigd van agressie in Korea en in de tweede wordt Amerika be schuldigd van interventie op Formosa. Italië. In Italië zijn drie vooraanstaande communisten uit de partij getreden, een doctor in de economie en de filosofie, een chirurg en de vice-prefect van de provincie Emilia. Later zijn er nog meer gevolgd. Ze willen een eigen partij stichten, onafhankelijk van Moskou. MEISJE VERBRAND BIJ CARNAVALSOPTOCHT. Maandag trok door Obbicht, ten Westen van Sittard gele gen, een carnavalsstoet. Een van de deelneemsters, de 21- jarige M. Donkers, die Tom Poes voorstelde en een dik wollen costuum droeg, raakte in brand, doordat een der om standers een lucifer aanstak. De losse pluizige stof, waar van haar pakje was gemaakt, vatte geweldig snel vlam en voordat de omstanders had den kunnen ingrijpen stond het meisje in brand. Zij liep zeer ernstige brandwonden op en werd overgebracht naar het ziekenhuis te Sittard. Dinsdag is zij aan haar ver wondingen overleden. AUTO REED OP FEEST GANGERS IN. Ernstig ongeluk in Oeteldonk. De carnavalsvreugde van Maandag op Dinsdag heeft in Oeteldonk een wel zeer tra gisch slot gekregen. In die nacht toch, om circa één uur, reed op de Diezebrug in Den Bosch een auto, afkomstig uit Oegstgeest, in volle vaart op een groepje feestvierders in, n.l. de familie G. uit Schijn- del, bestaande uit man en vrouw, met zoon en schoon dochter. De gevolgen waren ernstig. De vrouw werd tegen de grond geslingerd en moest in levensgevaarlijke toestand in het ziekenhuis worden op genomen. Voor haar leven wordt gevreesd. Ook de zoon liep zware verwondingen op en werd eveneens in het zie kenhuis opgenomen. De man en de schoondochter bleven ongedeerd. De chauffeur werd aangehouden. BESCHONKEN FIETSERS AANGEREDEN EN AAN DE GEVOLGEN OVERLEDEN. Te St. Willibrord (N.-Br.) is de 57-jarige G. E. uit Roo sendaal, toen hij in beschon ken toestand in de dorpsstraat fietste, in aanrijding gekomen met een auto. E. was op slag dood. Op de weg van Breda naar Oosterhouut is onder ge lijke omstandigheden de 38- jarige C. K. uit Oosterhout in botsing met een motorfiets gekomen. Ook hij was op slag dood. De motorrijder kreeg een hersenschudding.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1951 | | pagina 5