I
I
Waalwijkse en Langsiraaise Courant
luist ais &ij- ons
Felle aanklacht tegen
de Spoorwegen.
CENTEN KWIJT
SOBERHEID.
k
Uit Loon-op-Zand's
verleden
i
S
S
Vervoersprobleem in 't „Land van Cuyk"
„Als je een streek dood wil maken
begin dan met het vervoer".
S'
B
3
13
Moei hei? Kan hei? En zo ja, hoe?
Dai zijn de vragen van de dag.
is
in «en gedeelte van 't
vorig nummer geplaatst
If
II
a
•i
MAANDAG 12 FEBRUARI '51
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week.
ECHO VM HEI ZUIDEN
74e JAARGENG No. 13
Abonnement
17 cent per week
2.15 per kwartaal
2.40 franco p.p.
Advertentie-prijs
9 cent per ra.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1878.
BureauxGROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
TEL.-ADRES „ECHO".
In Boxmeer is Woensdagmid
dag een vergadering gehouden
van alle burgemeesters van het
.Land van Cuyk", om als één
man te protesteren tegen het stil
leggen van het personenvervoer
op de spoorlijn NijmegenVenlo.
De Prov. Noordbr. Crt. Het
Huisgezin geeft daarvan een uit
voerig verslag, en omdat deze
aangelegenheid zo geheel over
eenkomt met onze strijd om 't her
krijgen van het personenvervoer
op de lijn 's-BoschLage Zwalu-
we, zijn wij zo vrij dit verslag in
ons blad over te nemen.
De argumenten voor de Lang
straat wegen o. i. nog zwaarder,
daar het hier een streek geldt, die
al meer dan een halve eeuw een
zeer belangrijke industrie en han-
3cl heeft, wier aantal bewoners
groter is en dat dus de behoefte
aan goede verbindingen nog veel
klemmender voelt.
Opvallend is 't ook dat in t
Land van Cuyk alle burgemeesters
direct spontaan, krachtig en open
lijk de strijd tegen de N.S. heb
ben aangebonden.
En nu de vergadering.
Sedert kort rijdt er op een
enkele goederentrein na geen
trein meer door het land van
Cuyk. Wegens de kolenschaarste
heeft de Directie van de Staats
spoorwegen het noodzakelijk ge
acht om alle personenvervoer op
de lijn NijmegenVenlo voor on
bepaalde tijd stil te leggen. Hoe
wel zich bewust van de overlast
door deze toestand veroorzaakt,
vraagt de Directie begrip voor
deze maatregel en zegde zij toe
door andere vervoersgelegenheid
de lacunes in het reizigersvervoer
zo goed mogelijk te vullen. Be
grip had men hier op de verga
dering te Boxmeer voldoende
voor, maar óók bezwaren, en men
vroeg zich daar allereerst af waar
om het nu juist weer het Land
van Cuyk moest zijn, dat deze
bittere pil te slikken kreeg. Eeu
wenlang toch is deze streek door
haar ligging tussen Peel en Maas
vergeten land geweest. Maar thans
ging het met zevenmijlslaarzen
vooruit en zou men alle steun van
overheid en semi-overheidsorga-
nen mogen verwachten. Des te
teleurstellender is daarom de stap
van de Staatsspoorwegen, teleur
stellend en onbegrijpelijk.
,,Wij willen onze
treinen terug".
De burgemeester van Boxmeer
zei het in zijn algemene inleiding
zo kernachtig: „Men wil dat wij
industrie aantrekken, en nu gaat
men ons een van onze grootste
aantrekkelijkheden voor de indus
trieel: de goede spoorverbinding,
ontnemen. Wij hebben altijd op
de spoorwegen gebouwd, gaat
deze peiler ons nu ontvallen? Juist
nu. nu de hele streek in ontwik
keling is? Onbegrijpelijk is dit be
sluit van de spoorwegen, vooral
omdat de regering, na de oorlog,
ons kennelijk genegen was en wij
op haar morele en financiële
steun bij al ons pogen mochten
rekenen". Burgemeester baron Van
Hövell van Wezen veld en Wes-
terflier wees in deze op de vele
openbare werken die er in de
streek met steun van rijk en pro
vincie waren tot stand gebracht
of op stapel stonden. „Toegege
ven, één goederentreintje heeft
men ons nog gelaten en men zegt
dat de maatregel van tijdelijke
aard is, maar... zou deze tijdelij
ke stopzetting niet het voorspel
tot een algehele opheffing van 't
reizigersvervoer kunnen zijn? De
streek zou deze slag niet meer te
boven komen."
De burgemeester wijst dan op
de grote rol van de Spoorwegen
in het hele Land van Cuyk, op
de enorme investeringen in de in
dustrie die mét het vervoerpro
bleem staan of vallen, op de
grote bedragen uitgegeven aan
technisch onderwijs. „Wij" zo
zegt hij doen alles om de jeugd
industrie-minded te maken en op
te voeden in de nieuwe geest, wij
ploeteren dag-in dag-uit om wat
comfort in deze landen te bren
gen en dan merken we plotseling
dat onze arbeid ondermijnd wordt
en dat wie eensklaps weer vrij
wel geïsoleerd gebied zijn géwor
den.
De burgemeester van Boxmeer
neemt daarop de bus onder de
loupe. Deze bleek in de verste
verte geen gelijkwaardige ver
vanger te zijn. De reisduur was
doorgaans twee keer zo lang ge
worden, de mensen moesten des
morgens veel vroeger van huis,
waren veel later thuis, er was
geen plaats voor de fiets, en de
over het algemeen goede
maar ook smalle en bochtige we
gen in het Land van Cuyk, waren
allesbehalve geschikt voor een in
tensief busverkfeer.
Resumerend komt mr. Van Hö
vell tot de conclusie dat een ge
bied van een kleine 45000 zielen
zich door deze willekeurige daad
van de N.S. bedreigd ziet in zijn
bestaan. Hij wijst in dit verband
op de werkloosheid onder de
mannelijke arbeidsbevolking, die
ondanks de toenemende industri
alisatie is toegenomen. Wij moe
ten alle zeilen bijzetten, zegt hij,
niet alleen in het belang van deze
streek, maar evenzeer in het be
lang van het land, dus... mogen
we verwachten dat de N.S. een
open oog heeft voor onze belan
gen, welke indirect ook de hare
zijn.
Nu reeds grote schade.
Als je een streek dood wilt ma
ken. begin dan met het verkeer",
zegt burgemeester L. Jansen van
Cuyk. Mogelijk is deze lamlegging
van het treinverkeer slechts tijde
lijk, maar onze industrialisatie kan
nu reeds geschaad zijn, daar mo
gelijke liefhebbers kopschuw wor
den en van verdere besprekingen
over het vestigen van nieuwe in
dustrieën afzien. De burgemeester
vraagt zich af waarom men geen
twee Diesel-electrische treinen uit
het westen naar hiér gehaald had:
wij zo zegt hij zouden er
mee geholpen zijn, en het westen
zou er niet veel weet van heb
ben. Wat de busdiensten betreft
betwijfelt hij of de directies wel
geheel doordrongen zijn van hun
verantwoordelijkheid: de conces
sie wordt gegeven voor de gehele
streek, dus moet men ook die
streek naar beste weten trachten
te dienen. „De busdienst is er
voor de mensen" zegt hij
„en niet omgekeerd".
Geen waardering
voor de bus.
Ook de heer R. D. O. baron
van Hövell tot WesterfUer, bur
gemeester van Haps, had geen
waardering voor de bus. De com
municatie-mogelijkheden waarover
zijn gemeente beschikte waren
volgens hem wel erg mager.
Toch zullen veel jongen mensen in
de toekomst naar de scholen in
Cuyk of Boxmeer moeten. Men
kijkt te veel naar de rendabele
lijnen en „wij in Haps zijn blijk
baar onrendabel gebied" besluit
hij. De burgemeester van Mill
jhr. mr. C. van Nispen tot Seve-
naer zit met de opgaaf een indus
trie-park op te bouwen, maar hoe
moet dat als het vervoer practisch
ontwricht wordt?
Nu ook nog de Noord-
Zuid verbinding?
Burgemeester C. Remmen van
Oeffeit wees vervolgens met
recht op de Oost-West verbin
ding, waar de trein ook al tot het
verleden behoort op één goede
rentrein per dag na. Veghel en
Uden zijn hier zeer door gedu-
j peerd. En moet het nu ook met
de Noord-Zuid verbinding zo
i gaan? De heer A. M. van Raay,
burgemeester van Beers, wees in
deze op de moeilijkheid om van
uit het Land van Cuyk in Den
Bosch te komen, de stad van de
rechtbank, de griffie, de provin
ciale bureaux; een goede verbin
ding met de hoofdstad van de
provincie zou heus niet overbodig
zijn. De heer P. Cornelissen, bur
gemeester van Wanroy is deze
mening eveneens toegedaan: „de
laatste thuisbus", zo zegt hij, „is
bij ons al om half zeven!" Ook
de burgemeesters J. Goossens van
Oploo c.a. en L. Raymakers van
Grave vonden de genomen maat
regel voor het „Land van Cuyk"
funest, terwijl de heer A. Jans,
burgemeester van Vierlingsbeek
wees op de schade, in geval de
toestand blijvend zou zijn, aan zijn
oorlogsmuseum toegebracht, daar
men voor het volgend seizoen een
busdienst geprojecteerd had van
iet station N. S. te Vierlingsbeek
naar de Kleffen.
Tot zover 't verslag.
Men ziet de burgemeesters van
't Land van Cuyk steken hun me
ning over de N. S. en over 't
busvervoer niet onder stoelen of
banken en zetten een krachtige
actie in. We zijn benieuwd of ze
succes hebben, maar laa* het ook
voor onze streek een prikkel zijn
„de actie met alle macht te voe-
Geachte Redactie.
Dezer dagen vond ik in „Prinsenstad" een artikel, dat ik
zo vrij ben U toe te zenden met het verzoek dit in Uw
blad te willen opnemen, daar het mij ook voor Uw lezers
interessant genoeg lijkt.
Hoogachtend,
Uw abonné T.
Jullie kunnen doen wat je
willen, zo zei het N.V.V. het
dezer dagen in een proclama
tie, maar van de boterham
moeten jullie afblijven Me
nigeen zullen deze woorden
uiterst aangenaam in het oor
klinken. Minder aangenaam is
het echter, in dezelfde procla
matie van het N.V.V. te lezen
dat het vasthouden aan de bo
terham van nu o.a. mogelijk
moet worden gemaakt door 't
opeten van onze (laatste) fi
nanciële reserves en door het
aangaan van leningen in het
buitenland. Minder aange
naam omdat een verschuiving
van lasten naar de toekomst
op hoop van zegen het
gehele gebouw van de sociale
zekerheid op losse schroeven
zet. De arbeider, die straks
van een redelijk pensioen
hoopt te genieten, moge dit
wel eens terdege bedenken.
Het is heel gemakkelijk om
op papier allerlei voorzienin
gen te treffen om dan uit te
roepen, dat de regering het zo
goed meent met ons volk. In.
dien deze voorzieningen straks
niet gehonoreerd kunnen wor
den, zal de lucht vol zijn van
gejammer.
Zo ver gaat het N.V.V. in
gedachten echter niet. Het is
van oordeel, dat de sociale
rust in ons land alleen ge
handhaafd kan blijven, indien
men het huidig levenspeil be
schouwt als een minimum,
waaraan niet mag worden ge
tornd. De Engelse socialisten
denken daarover geheel an
ders. Attlee heeft de nationale
veiligheid gesteld boven de
sociale zekerheid. Het Britse
volk begrijpt terdege, dat het
zich veel zal moeten ontzeg
gen, wil het op stapel staande
bewapeningsplan werkelijk
worden uitgevoerd. De Brit
ten leggen zich bij deze
dwangtoestand neer. Zij tonen
zich, zoals altijd, meesters in
de moeilijke kunst der zelfbe
perking. Attlee behoeft voor
sociale onrust niet bang te
zijn, want de vakbonden heb
ben in overleg met de werk
gevers besloten, in verband
met 't bewapeningsprogram
ma zo nodig 'n langere werk
tijd in te voeren.
In Nederland liggen de za
ken geheel anders. Dat komt,
omdat vijf jaar lang ons volk
is opgevoed in ontevreden
heid. En dit gebeurde ondanks
het feit, dat het levenspeil in
ons land in vergelijking met
de meeste andere Europese
landen, uitzonderlijk hoog kon
worden genoemd. Dit resul
taat bereikte men met behulp
van het verteren van onze fi
nanciële reserves en door het
sluiten van leningen door 't
vergroten van onze schulden
last dus. Met behulp van die
middelen alzo, die thans, bij
de huidige noodtoestand, nog
onveranderd door het N.V.V.
worden aangeprezen. De En
gelse socialist heeft met de
doorsnee Engelsman gemeen,
dat hij zijn politiek wil voe
ren op lange termijn. De Brit.
ten denken altijd aan de dag
van morgen. Maar in Neder
land is dit allerminst het ge
val. Daar leeft men in het he
den en zolang het heden geen
al te grote zorgen veroorzaakt
bekommert men zich niet
om de dag van morgen.
Geen wonder dus, dat ons
volk dan gaat denken dat men
de critici en pessimisten maar
moet laten praten, zelfs al ho
ren zij zoals bijvoorbeeld Pro
fessor Tinbergen, tot het pro
gressieve kamp. Geen wonder
ook, dat men van oordeel is,
dat onze regering tot alles in
staat is, dat zij elk onheil kan
afwenden en dat zij kan waar
maken wat zij belooft. Men
geraakt dan in de prettige
stemming, die zo kenmerkend
is voor hen, die liever geen
verantwoordelijkheid dragen
en zich alleen met hun eigen
zaken bemoeien, zolang zij
hun piraatje maar kunnen ro
ken en de boterham nog be
legd is. Maar o wee, indien
men daaraan raakt Dan wor
den deze onverschilligen tot
even zovele furies, die moord
en brand schreeuwen en die
de regering terstond willen
wegjagen indien blijkt dat zij
niet kan toveren.
Nu moet men het begrip
versoberen niet dadelijk op
vatten in die zin, dat de be
legde boterham moet worden
tot een kale. Ook dient men
te beseffen, dat de versobe
ring wel het allerlaatst zal
mogen drukken op de minst
draagkrachtigen, die het al
moeilijk genoeg hebben. Een
verstandig man die aan het
bezuinigen gaat omdat hij
geen andere uitkomst ziet, zal
beginnen om twee dingen te
doen. Hij zal allereerst trach
ten zijn inkomsten te vergro
ten. Indien hij hierbij niet in
voldoende mate baat vindt,
dan zal hij datgene wat in zijn
leven tot de prettige, maar
niet onmisbare luxe behoort,
afschaffen. Zoals deze man
handelt, zal ook ons volk moe
ten handelen. Het zal bereid
moeten zijn om de productie
op te voeren. Hand in hand
hiermede zal moeten gaan een
vergroting van onze export.
Het zijn allemaal bekende
klanken, dit men hier hoort.
Maar kan men verwachten dat
zij enige uitwerking hebben,
zolang ons volk niet gelooft,
dat wij voor een noodtoestand
staan
En wat de eigenlijke verso
bering betreft, men zal moe
ten beginnen van bovenaf.
Onlangs heeft minister Lief-
tinck een ernstig beroep ge
daan op de gemeentebesturen
om zich tot het allernoodza
kelijkste te beperken in het
doen van investeringen. Her
inneren we het ons goed, dan
hebben de gemeenten in het
achter ons liggende jaar voor
een bedrag van 900 millioen
gulden geïnvesteerd. Welk
deel van dit bedrag is besteed
aan luxe We weten het niet,
maar het zal niet gering zijn.
Tal van gemeenten in ons
land hebben hoogmoedswaan
zin en smijten met millioenen
rond zich heen, alsof men die
van de bomen plukken kan.
Gemeentelijk initiatief is prij
zenswaardig, maar hoevele
Initiatieven hadden niet kun
nen worden verschoven naar
betere tijden Waarom die
hobby voor nieuwe en peper
dure stadhuizen en andere
overheidsgebouwen Waarom
is tegenwoordig het allerbeste
niet goed genoeg We weten
het niet en begrijpen doen we
het dus nog veel minder.
De gemeenten hebben het
voetspoor der naoorlogse re
geringen gevolgd. Het is non
sens als er beweerd wordt dat
ingrijpende bezuinigingen op
het overheidsapparaat tot de
onmogelijkheid behoren. Er
kan overal drastisch bezui
nigd worden. Als men maar
wil. De overheidsadministra
tie kan zonder enig bezwaar
gesimplificeerd en ingekrom
pen worden. Ons volk gaat
ten onder aan en In de papie
ren. Onder het mom, dat men
met het bedrijfsleven concur
reren moet, worden er aan
talloze topfiguren in het over
heidsapparaat krankzinnig ho
ge salarissen betaald. Ook
daarin kan en moet verande
ring komen. Vroeger, toen ons
volk nog niet noodlijdend was
werden de ambtenaren ook
aanzienlijk lager betaald dan
de functionnarissen in het be
drijfsleven. Maar men leeft
tegenwoordig in de veronder
stelling, dat goede burgerzin
geen rol meer speelt en dat al
les wat een mens doet, dik en
dik moet worden betaald.
Vóór de oorlog verdienden de.
genen, die een functie vervul
den bij de luchtbescherming,
geen cent. Maar nu worden
binnenkort deze functionna
rissen ook al betaald. Blijk
baar kan ons volk geen bur-
gersrin mee rvpbrengen.
Dit alles dient men zich voor
ogen te houden, als men er
aan wil beginnen ons volk be
perkingen op te leggen. Want
alleen dan zal ons volk bereid
zijn, deze beperkingen te on
dergaan. Beperkingen aller
eerst door een productie van
het noodzakelijke en de uit
schakeling van het overbodi
ge. Geen import van overbo
dige zaken of van producten
die wij niet strikt nodig heb
ben. Geen productie van weel-
degoederen, die slechts door
enkelen zijn te betalen. Meer
eenvoud in de verpakking, zo
als het N.V.V., en ditmaal te
recht, betoogt. Betere samen
werking in de bedrijven. Wer
ken met meer belangstelling.
Vergroting van onze export
door onze beste verkopers
naar 't buitenland te zenden.
Men kan een heel program
samenstellen dat zeer goed is
uit te voeren. Maar dan zal
iedereen, van hoog tot laag,
daaraan moeten meewerken.
Laat de regering we heb
ben het al eerder betoogd
'n bezuinigingscommissie met
grote bevoegdheden instellen.
Laten werkgevers en werkne
mers, buiten de politieke sfeer,
hetzelfde doen. Ons volk is
nog sterk. Wij kunnen als wij
moeten, zoals wij ook konden
toen het, in de bezettingstijd,
moest.
Het echtpaar G. HAMERS-MISSOT in de Hooisteeg te
Waalwijk, dat a.s. Dinsdag zijn gouden Huwelijksfeest viert
en waarvoor de buurtcommissie alle voorbereidingen heeft
getroffen.
XIV.
DE GRENZEN VAN DE
HEERLIJKHEID VENLOON.
Een zeer belangrijk document
voor de oudste grenzea van Loon
hebben we al aangehaald. Het is
de Latijnse acte van verhef van
Loon tot Heerlijkheid uit 1296.
Hierin staat immers, dat Loon
„gelegen Is tussen het bos van
Udenhout en den Grondelosen
merken, en ook van de Meren-
dijck, die ligt achter Waalwijk en
Baardwijk tot aan de baan, die
ligt tiusen Tilburg en iict voor
zegde Loon". Kennelijk is het bos
van Udenhout de Oostgrens en
den Grondelosen merken de
Westgrens, terwijl Meerdijck en
de baan tussen Tilburg en Loon
resp. de Noord, en Zuidgrens
vormen.
Zoals men echter wel kan zien
is deze grensaanduiding verre van
volledig. Er komen dan ook nog
heel wat „Paelscheydinghe" aan
te pas, eer men de grens nauw
keurig afgebakend weet. Een der
oudste van deze „paelscheidin-
gen" is er een tussen Holland en
Brabant die geschiedde in 1314 op
St. Odolfsdag door Graaf Willem
van Holland. Dat Loon hierbij te
pas kwam, is duidelijk, het lag
immers op de grens tussen Hol
land en Brabant. De tweede was
den 18 Augustus 1326, maar de
derde, die voor ons veel belang,
rijker is, was op Zaterdag na St.
Pauwelsdag in 1388. Deze grens
scheiding geschiedde op bevel van
hertog Aelbrecht van Beyeren. Al
de daartoe door de hertog opge
roepen personen dat waren o.
a. de Heren der verschillende be
trokken gebieden met hun getui
gen verschenen daartoe den 14
Juli 1388 tot Sinte Geerdenberge
inder kereken, en moesten onder
eed getuigen, hoe de grens vroe.
ger, onder de graven van Holland
steeds had gelopen. Omdat een en
ander wel niet zo vlot gegaan zal
zijn, bezitten we van deze tijd nog
een Charter, waarin die van
Sprang getuigen, hoe de grens
volgens hen liep. Het is misschien
wel aardig om eens te zien, hoe
men bij zoiets te werk ging.
„Wij, Laurens Loder, Hein-
riek Loder, Jan Rogghe, Jacob
van Berkel, Wouter Brei),
Claes Appel, Heijnrick Wicke-
neert, Wouter Elenszoen, Wou
ter Loder, Matheus van Block-
lant, Denijs Melijssoen, Arent
Appel, Willem die Beer, ende
Heijnric Blugghe, ghemeijn ge-
buer woonachtigh opter Spran
ghen doen cont allen luden, dat
ons condich is ende wie wael
weten, dat die heerlicheijt van
Loon gaet aen den Sprangdijc
ende van den westen eijnde van
den Sprangdijc recht tot den
Grondelosen meer toe ende van
den Grondelosen meer tot Noer-
mans putte toe ende oec soe
hebben wij gebuer van der
Sprangen ende oic onse voer
vaders ende ander aider gese
ten nlje en gheera rechts verme
ten noch gehantiert over den
Sprangdijc tot Loonwaert aen
ende want wij kennen ende
wael weten gelijc voirs. is, dat
die heerlicheijt van Loon gele
gen is als voers. is ende tot aen
den Sprangdijc tot Loonwaert
aen geenrehande recht noch toe
seggen en hebben. Soe ist, dat
wij ghebeden hebben heren Pau
wels van Haestrecht, heer tot
Loon, dat hij ons gebueren van
der Spranghen voirs. op dese
tijt daer wonende ghunnen wil
van gracien ende nijet van
recht, dat o.nse beesten moghen
ganghen over den dijc voirs.
binnen der heerlicheijt van Loen
ende dat wij daer heijde mo
ghen weijen sonder ijet tegen
hen daer aen te misdoen, be-
houdelijc altoes heren Pauwels
ende sijnen naeckomelingen ho.
ren oirbaer ende mitscap te
doen mit horen moer in wat
manieren dats hem genuecht.
Ende omdat ons condich is, dat
deze zaken voirs. aldus zijn en
de van onse voirvaderen ende
ouders alder gheseten nije an
ders ghehoert en hebben, soe
hebben wi gebeden heren Heijn
rick Stierken, onsen persoon,
dit over ons te besegelen. Ende
ic Heijnrick Stierken, priester
voirs. hebbe om beden wille
deser goede lude voirs. mijnen
zeghel aen desen brief gehan
gen tot eenen getuige, Ghege-
ven in 't jaer ons Heeren
M CCC twe ende tnegentich op
ten XXVII sten dach inder
Maent van October. Ende was
bezegelt met eenen zegel in
groenen wasse onder aen eenen
enckelen sterte vuythangende."
We zien dus dat vier jaar na
derhand nog getuigen nodig wa
ren om de grenslijn definitief vast
gesteld te krijgen, wat de Loonse
dijk betrof. Maar we zijn al een
heel stuk verder. Wisten we eerst
nog maar enkele punten, aan de
vier grenzen van Loon, nu begint
er al een beetje tekening in te ko
men. Maar waar lag nu het zoge.
naamde „Grondelose Mecrke"
En waar liggen de „Nocrmans
putte" Zoals het er nu staat en
met deze documenten bij de hand,
is het niet moeilijk meer te bepa
len. Bovendien vond ik nog een
stuk uit 1531, waarin enkele per
sonen van Sprang van eerbied
waardige ouderdom getuigden dat
Meerwielken (later Mariewielken,
maar nu ook helemaal onbekend
geraakt) „voortijts een ront diep
water plach te wesen ende weer
den ook mede genaemt, dat gron.
delose meerken ende nu tertijt
(1531) so verlant is ende over-
wasschen, dat men dair overgaet
ende staet ende torven opleedt."
Dus dat grondelose meerke was
niet zo grondeloos, dat het niet
gedempt kon wordenHet ligt
dus in de Noordwesthoek van de
gemeente aan de Loonse dijk.
Over de Nocrmansputte de vol
gende keer.
JOH. RIJKERS, M.S.F.
Engeland. Woensdaga
vond is met een meerderheid
van 10 stemmen een conser
vatieve motie van wantrou
wen tegen de regering in ver
band met de a.s. nationalisa
tie der staalindustrie verwor
pen. Ondanks dat de libera
len met de conservatieven
meestemden, won Labour met
308 tegen 298 stemmen. De
staalindustrie wordt dus 15
Febr. genaast. Donderdag is
er gestemd over een conser
vatieve motie tegen het vlies-
je dat vleesrantsoen heet.
Deze werd verworpen met
306 tegen 298 stemmen.
Lawines. Nieuwe lawines
en overstromingen in Italië,
Zwitserland, Oostenrijk en
Noorwegen hebben minstens
12 doden geëist.
Carnaval in Rio. In Rio
de Janeiro zijn tijdens de
carnavalsfeesten 33 personen
gedood en 6987 gewond. Zes
mensen werden vermoord.
Amsterdam. Een moeder
die in Amsterdam met haar
baby aan het wandelen was,
werd niet goed en viel. Zij
liet de kinderwagen los waar
door deze in het water reed.
Ofschoon een voorbijganger
onmiddellijk in het water
sprong, waren de levensgees
ten van het kind al geweken.
Nederlandse Antillen. De
Interimregeling voor de Ne
derlandse Antillen is Woens
dag in werking getreden. Te
dezer gelegenheid heeft de
gouverneur een vrije dag af
gekondigd en de Staten in 'n
buitengewone zitting bijeen
geroepen.
U.N.O. De politieke com
missie der Algemene Verga
dering der Verenigde Naties
heeft met overweldigende
meerderheid twee Sovjetreso
luties verworpen. In de eerste
werd Amerika beschuldigd
van agressie in Korea en in
de tweede wordt Amerika be
schuldigd van interventie op
Formosa.
Italië. In Italië zijn drie
vooraanstaande communisten
uit de partij getreden, een
doctor in de economie en de
filosofie, een chirurg en de
vice-prefect van de provincie
Emilia. Later zijn er nog meer
gevolgd. Ze willen een eigen
partij stichten, onafhankelijk
van Moskou.
MEISJE VERBRAND BIJ
CARNAVALSOPTOCHT.
Maandag trok door Obbicht,
ten Westen van Sittard gele
gen, een carnavalsstoet. Een
van de deelneemsters, de 21-
jarige M. Donkers, die Tom
Poes voorstelde en een dik
wollen costuum droeg, raakte
in brand, doordat een der om
standers een lucifer aanstak.
De losse pluizige stof, waar
van haar pakje was gemaakt,
vatte geweldig snel vlam en
voordat de omstanders had
den kunnen ingrijpen stond
het meisje in brand. Zij liep
zeer ernstige brandwonden
op en werd overgebracht naar
het ziekenhuis te Sittard.
Dinsdag is zij aan haar ver
wondingen overleden.
AUTO REED OP FEEST
GANGERS IN.
Ernstig ongeluk in Oeteldonk.
De carnavalsvreugde van
Maandag op Dinsdag heeft in
Oeteldonk een wel zeer tra
gisch slot gekregen. In die
nacht toch, om circa één uur,
reed op de Diezebrug in Den
Bosch een auto, afkomstig uit
Oegstgeest, in volle vaart op
een groepje feestvierders in,
n.l. de familie G. uit Schijn-
del, bestaande uit man en
vrouw, met zoon en schoon
dochter. De gevolgen waren
ernstig. De vrouw werd tegen
de grond geslingerd en moest
in levensgevaarlijke toestand
in het ziekenhuis worden op
genomen. Voor haar leven
wordt gevreesd. Ook de zoon
liep zware verwondingen op
en werd eveneens in het zie
kenhuis opgenomen. De man
en de schoondochter bleven
ongedeerd. De chauffeur werd
aangehouden.
BESCHONKEN FIETSERS
AANGEREDEN EN AAN DE
GEVOLGEN OVERLEDEN.
Te St. Willibrord (N.-Br.)
is de 57-jarige G. E. uit Roo
sendaal, toen hij in beschon
ken toestand in de dorpsstraat
fietste, in aanrijding gekomen
met een auto. E. was op slag
dood. Op de weg van Breda
naar Oosterhouut is onder ge
lijke omstandigheden de 38-
jarige C. K. uit Oosterhout in
botsing met een motorfiets
gekomen. Ook hij was op slag
dood. De motorrijder kreeg
een hersenschudding.