VAL DA
DOKIE DURF in: Boris Baal duikt op
m
Een belangrijke lezing
▼oor het Landbouwbedrijf
Uii de Provincie
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 16 FEBRUARI 1951
6
GEMEENTERAAD HEUSDEN.
Nieuwjaarsrede
Burgemeester van Delft.
PETER VERGEET
ZIJN MUMMIES.
Neem een doos echte
KEELPIJN
Wordt v#rvolgd.
Dokie had goed om zich heen gekeken, zoals dat zijn ge
woonte was. Ditmaal schenen er geen misdadigers in zijn
buurt te zijn.
„Een heerlijke vrije dag" zei de detective. „Een detective
zonder misdadigers is als een hoofd zonder hoofdpijn" dacht
Dokie. „Wij varen weer en jullie spelen weer, als
Plotseling viel iedereen om, behalve Dokie, die nu eenmaal
erg vast in zijn schoenen staat; daarom is hij ook de held
van het verhaal.
„Wij zijn op een mijn gelopen!" gilde iemand.
„Dan moeten wij er weer afstappen" zei een gemoedelijke
zeeman. Maar het schip begon zó te hellen, dat de gemoe
delijke zeeman zijn tweede grapje inslikte.
„Wij lopen zelf helemaal niet, het moet een drijvende mijn
zijn" zei iemand die slim wilde zijn.
„Dit was een torpedo" stelde Dokie vast. „Het wordt tijd
om de „Samoa" te verlaten. Het schip zal spoedig zinken".
Lith, ambtenaar ter secretarie, die
in de organisatie een belangrijk
aandeel heeft gehad, alsmede aan
de Rijkspolitie, de consul en het
onderwijzend personeel is hier ze_
ker op zijn plats.
Vermakelijkheden
De vermakelijkheidsbelasting
heeft in 1950 totaal opgebracht
2397.09. Door het publiek is
voor vermakelijkheden uitgegeven
een bedrag van 11.985.45, dat
is per hoofd der bevolking van de
gemeente Heusden 3.93 p. jaar.
Er zijn in totaal uitgereikt 8944
toegangsbewijzen.
Voor de bioscoop bestaat de
meeste belangstelling. Alleen hier
voor werden 5924 toegangsbewij
zen afgegeven, voor sport 1215
toegangsbewijzen, voor toneel
vertoningen 819, voor concerten
123 en voor de overige vermake
lijkheden 863 toegangsbewijzen.
Hieronder zijn te rangschikken
het dansen en het circus dat dit
jaar de gemeente bezocht.
In het voor- en najaar is het
bezoek aan de vermakelijkheids
inrichtingen het drukst, wat ook
wel begrijpelijk is met een over
wegend landbouwende bevolking.
In de periode van Januari tot en
met April zijn 2689 toegangsbe
wijzen verstrekt, in de periode van
Mei tot en met Augustus waren
dit er slechts 902 (in hoofdzaak
voor sportwedstrijden). In de pe
riode van September tot en met
December was er behoefte aan
5353 toegangsbewijzen voor ver
makelijkheden. Opgemerkt moet
nog worden dat voor liefdadig
heidsvoorstellingen en concerten
geen vermakelijkheidsbelasting ge^
heven wordt.
Mijne Heren, ik besluit dit
overzicht met het uitspreken van
de hoop dat in onze gemeente
vrede en welvaart zal heersen en
dat Gods rijkste zegen op al onze
werken moge rusten.
PROVINCIALE COMMISSIE
VOOR DE
WERKGELEGENHEID.
De Gedeputeerde Staten van
Noord-Brabant,
Overwegende dat het ge
wenst is een commissie in te
stellen, welke tot taak zal
hebben hun college ter zijde
te staan in het stimuleren van
de werkgelegenheidspolitiek
in de provincie en het advise
ren aan de van rijkswege in
gestelde organen als de In
terdepartementale Commissie
voor de Werkgelegenheid (I.
C.W.) en het Coördinatie-Col
lege voor Openbare Werken
(C.O.W.);
hebben besloten
I in te stellen een Provin
ciale Commissie voor de Werk
gelegenheid (PCW) in Noord-
Brabant;
II in de P.C.W. Noord-Bra
bant te benoemen:
tot lid tevens voorzitter:
Mr. J. A. P. M. van Hasselt te
Bergen op Zoom, lid van Ged.
Staten van Noord-Brabant,
tot lid tevens secretaris:
Mr. J. N. Metz te Tilburg, di
recteur-inspecteur van de ge
westelijke arbeidsbureaux in
de drie Zuidelijke provincie*;
tot leden:
Ir. G. J. P. M. Bolsius te
Vught, hoofdingenieur-direc
teur van de Wederopbouw en
Volkshuisvesting in de direc
tie Noord-Brabant,
Ir. H. M. Buskens te Vught,
directeur van de provinciale
planologische dienst in Noord-
Brabant,
A. Buijs te Tilburg, dis
trictsbestuurder voor het Zui
den van het Nederlands Ver
bond van Vakverenigingen,
Ir. H. M. Htesen te Tilburg,
rij ksnij verheidsconsulent voor
de Zuidelijke provinciën,
L. F. W. Jansen te Cuijk,
burgemeester,
J. H. Kamerbeek te 's-Her-
togenbosch, administrateur A,
hoofd der Ille afdeling van de
provinciale griffie van Noord-
Brabant,
Ir. C. G. Kraijenhoff van de
Leur te Vught, hoofdinge
nieur-directeur van de Rijks
waterstaat in de directie
Noord-Brabant,
Ir. J. F. L. Krugers te Til
burg, rijkscultuurconsulent
voor Oost-Noord-Brabant,
Mr. P. C. J. M. Kruse te
's-Hertogenbosch, administra
teur, hoofd der IVe afdeling
van de provinciale griffie van
Noord-Brabant,
Ir. A. J. Markvoort te Vught,
hoofdinspecteur, hoofd van de
inspectie Noord-Brabant van
de Dienst voor de uitvoering
van werken,
Drs. H. A. G. Moonen te
Tilburg, directeur van 't Eco
nomisch Technologisch Insti
tuut voor Noord-Brabant,
Ir. J. P. van Noorden te
's-Hertogenbosch, hoofdinge
nieur-directeur van de provin
ciale Waterstaat in Noord-
Brabant,
G. P. Philippart te Eindho
ven, lid van Ged. Staten van
Noord-Brabant,
Ir. A. H. Smale te Breda,
rijkscultuurconsuulent voor
West Noord-Brabant,
Ir. A. Smits van Waesberghe
te Breda, voorzitter van het
diocesaan maatschappelijk co
mité in het bisdom Breda,
P. Vriens te Tilburg, voor
zitter van de Diocesane Raad
van Overleg der samenwer
kende standsorganisaties in 't
bisdom 's-Hertogenbosch,
Ir. H. B. J. Witte te Bergen
op Zoom, burgemeester.
III te bepalen, dat in de
P.C.W. Noord-Brabant nog
zullen worden benoemd een
tweetal vertegenwoordigers
van landbouworganisaties en
een vertegenwoordiger uit de
kring van Nijverheid en Han
del.
In de laatste algemene ledenver
gadering der Coöp. Lanbouwers-
Aankoopvereniging te Sprang
Capelle. gehouden op 6 Febr. 1.1.
in 't café van de heer A. v. Dijk
te Vrijhoeve-Capelle, heeft dhr.
W. de Waard, voorzitter van de
Noordbrabantse Maatschappij van
Landbouw, een interessante lezing
gehouden, die we hier in z'n ge
heel laten volgen
Wij beleven een zwarte tijd,
enorme belastingdruk met dage
lijks stijgende prijzen voor nage
noeg alle producten, zowel op de
wereldmarkt als op de nationale
markt. De oorlog in Korea duurt j
in hevigheid voort en de defensie
vraagt enorme bedragen. Eisen
hower's reis door West-Europa
heeft duidelijk aangetoond dat het
de hoogste tijd is met onze defen
sie ernst te maken, willen we het
hoogste goed, onze vrijheid en on
ze democratie, bewaren en veilig
stellen. Wanneer we dan beden
ken, dat speciaal Nederland zeer
arm is, en we willen naast de on-
opbrengbare lasten van de defen
sie onze sociale wetgeving op
hetzelfde niveau houden, dan
heeft een regering het niet gemak
kelijk om de touwtjes aan elkaar
te knopen. Geen wonder dan ook
dat de bom eenmaal moest bar
sten en dat wij de thans nog
voortdurende regeringscrisis moes
ten krijgen. De internationale ver
dragen en vooral het Noordatlan-
tisch pact vraagt van ons verarmd
en steeds armer wordend land
enorme inspanning om aan de aan
ons gestelde verplichting te vol
doen. Voegt men hierbij nog de
strijd om het behoud van Nieuw-
Guinea en de vele andere moeilijk
oplosbare internationale proble
men, en we zitten temidden in de
werkelijkheid van ons leven van
elke dag. We leven als volk van
Nederland in een wereld, die in
de branding verkeert van botsen
de ideologieën, belangen en natio
nale gevoelens.
De zorgen, die wij als boeren
en tuinders hebben voor ons be
staan houden ten nauwste verband
met de economische ontwikkelin
gen in de wereld als geheel, en
wij, boeren en tuinders van Ne
derland, hebben hiermede geducht
rekening te houden. Geen enkel
probleem is er nagenoeg meer, of
wij zijn als agrariërs er bij betrok
ken. Het is daarom zo goed, dat
we dit alles gezamenlijk op gezet
te tijden eens onder het oog zien
en de voormannen van een orga
nisatie dit beeld maar steeds voor
de ogen houden der leden, die
vaak de zin van bepaalde maatre
gelen niet kunnen bevatten. De
nieuwe koers in de landbouwpo
litiek geeft ons, gezien datgene
wat er de laatste tijd zich af
speelde, reden tot bezorgdheid,
want die koers is van uitermate
groot belang voor de te behalen
bedrijfsresultaten. De regering is
m. i. allerminst scheutig, om de
boeren en tuinders dat deel van
het inkomen te geven, waaropzij,
gezien hun inspanning, kennis en
geldinvestering recht hebben, en
't lijkt er meer en meer op dat de
landbouw de dupe wordt van de
loon- en prijspolitiek der regering,
en de landbouw wordt, zoals de
heer Louwes dat eens zo kernach
tig gezegd heeft,,de pakdragen-
de ezel van de samenleving", zo
als in het verleden zo vaak het
geval is geweest.
En dit is het, dat wij als boe-
Alvorens met de afwerking van
de agenda een aanvang te nemen,
wil ik van de gelegenheid gebruik
maken bij deze eerste vergadering
in het jaar 1951 om U mijn beste
wensen aan te bieden, zowel voor
U persoonlijk als voor Uwe ge
zinnen en ik hoop dat Gods on
misbare zegen op al Uw onder
nemingen mogen rusten. Mogen
de bestaande spanningen in de
wereld verminderen en wij behoed
blijven voor de rampen van een
derde wereldoorlog.
Ofschoon ik U op het einde
van het vorige jaar reeds heb be_
dankt voor de verleende mede
werking, zo wil ik deze dank bij
liet begin van het jaar nogmaals
herhalen cn de hoop uitspreken
dat ook in 1951 op Uw aller me
dewerking kan worden gerekend.
Alleen op deze wijze zal het mo
gelijk zijn, datgene te bereiken
voor de gemeente wat noodzake_
lijk is.
Bij deze gelegenheid wil ik te
vens nog mijn dank betuigen aan
het secretariepersoneel, aan de
Groepscommandant van de Rijks
politie en zijn onderhorigen beho
rende tot de Groep Heusden, voor
de medewerking door hen allen
betoond. Ook voor het jaar '951
durf ik te vertrouwen dat de me.
dewerking op dezelfde wijze zal
worden geschonken en dan ben ik
er van overtuigd, dat hierdoor een
goede gang van zaken zal worden
verkregen.
Ten aanzien van de gemeente
kan het volgende worden vermeld:
Bevolking
Aantal inwoners per 31 Dec. '49
M. Vr. Tot
1512 1557 3069
Vermeerd. door
Geboorten 30 47 77
Vestiging 76 8J157
Tot. vermeerd.
106
128
234
Vermind. door
Overlijden
14
8
89
22
Vertrek
78
167
Tot. vermind.
92
97
189
Algeh. vermeerd.
14
31
45
Aantal inwoners
per 31 Dec. '50 1526 1588 3114
Aantal voltrokken huwelijken 22.
Financiën
De gemeenterekening 1949 is
nog sluitend met een netto batig
slot. De gemeentebegroting 1950
leverde nog een behoorlijk bedrag
op voor toevoeging aan de reser
ve, doch de begroting voor het
dienstjaar 1951 kon niet sluitend
worden gemaakt dan middels ra
ming van een bijzondere bijdrage
uit 's Rijks kas. Een zuinig beheer
is dus geboden-, doch; dit moet niet
insluiten dat noodzakelijke werken
achterwege moeten blijven.
Openbare werken
De aankoop van een nieuwe
wagen voor de gemeentelijke vuil
nisophaaldienst en de aanschaf
fing van een motormaaier ten be
hoeve van plantsoenen en wallen
betekent voor onze kleine ge
meente al een flinke vooruitgang.
De hoop bestaat dat dit jaar
daadwerkelijk een aanvang zal
kunnen worden gemaakt met de
verdere demping van de Demer
en de uitvoering van het riole
ringsplan. Wanneer deze werk
zaamheden zullen zijn uitgevoerd,
dan zal aan een jarenlang be
staande mistoestand een einde zijn
gekomen.
Ten aanzien van de bouw van
het nieuwe gemeentehuis worden
nog onderhandelingen gevoerd. De
noodzaak van de bouw behoeft
uiteraard niet te worden aange
toond, alleen over de bouwwijze
bestaat nog geen overeenstemming
met het departement.
Hoewel het vorig jaar reeds de
verwachting bestond dat de afde
lingen Herpt, Hedikhuizen en
Oudheusden zouden worden voor-
zien van drinkwaterleiding, is de
ze verwachting niet verwezen
lijkt. Als de ons verstrekte gege
vens juist zijn, dan kan nu bin
nenkort de beslissing van de Re
gering inzake de bijdrage van de
ze waterleiding worden tegemoet
gezien.
Woningbouw
De uitvoering van de op 12
Aug. 1950 aanbestede elf wonin
gen op het Burchtplein heeft ern
stige stagnatie ondervonden door
de vroege winter. Indien zich geen
bijzondere moeilijkheden meer
voordoen, bestaat de hoop dat
deze woningen thans spoedig ter
bewoning gereed zullen zijn. In
verband met de vroege winter is
eveneens vertraging ontstaan ir»
de aanleg van de openbare wer
ken op het Burchtplein, wat mede
tengevolge heeft gehad, dat de
aanbesteding van de nog te bou
wen 15 woningen niet binnen de
oorspronkelijk bedoelde termijn
heeft kunnen plaats vinden. De
verwachting bestaat evenwel dat
deze aanbesteding spoedig plaats
kan vinden.
Hoewel de woningvoorraad dus
weder met een aantal woningen is
toegenomen en zal toenemen, is
hiermede nog geen einde gekomen
aan de woningnood. Ook het jaar
1951 zal hiervoor geen oplossing
brengen, temeer als men bedenkt
dat het aantal woningen dat dit
jaar mag worden gebouwd slechts
5 bedraagt.
Economische toestand
Voor zover bekend hebben de
ter plaatse aanwezige industrieën
in het afgelopen jaar regelmatig
kunnen werken. Ofschoon de toe
stand voor dit iaar ten aanzien
van de grond stoffen niet zo hoop
vol is, hopen we dat voldoende
orders zullen kunnen worden ver-
kegen en uitgevoerd, opdat werk
loosheid van enige betekenis zal
kunnen worden voorkomen. In
1950 is aan overbruggingsuitke
ring uitgegeven een bedrag van
9695.39, verdeeld over 2069
daguitkeringen of ongeveer 345
weekuitkeringen voor totaal 58
personen.
In het eerste halfjaar waren er
1455 daguitkeringen tot een be
drag van 6893.24, waarvan
er ongeveer 74% of 5529.89
aan kostwinners is betaald.
In het tweede half jaar waren
er 613 daguitkeringen tot een be_
drag van 2802.35, waarvan on
geveer 53.8 wegens uitkeringen
aan kostwinners. Hieruit blijkt dat
de jeugdwerkloosheid in het 2de
halfjaar groter is geweest dan in
het le half jaar.
Dat de uitgaven wegens over
bruggingsuitkeringen hoger zijn
dan in 1949 (in 1949 was het n.l.
7095.52) vindt in hoofdzaak zijn
oorsprong in het feit, dat zowel
in het eerste als in het tweede
half jaar perioden zijn geweest
van vorst en onwerkbaar weer,
door hoog water en sneeuwval.
Veel werkobjecten zijn in die pe
rioden stil gelegd en de arbeiders
moesten toen worden opgenomen
in de vorstverletregeling.
In de sociale bijstandsregeling
zijn in totaal 7 personen opgeno
men geweest, met een totaal van
452.83 tegen in het tweede half-
25 uitkeringen en een bedrag van
490.21. Over het eerste halfjaar
waren er 23 weekuitkeringen met
een bedrag van 452.83 tegen in
het tweede halfjaar 2 weekuitke
ringen met 'n bedrag van 37.38.
Gezondheidstoestand
Voor zover ons bekend, heeft
de gezondheidstoestand van de
bevolking geen reden tot klachten.
Openbare veiligheid
Ook onze gemeente heeft mede,
gedaan aan de Actie Veilig Ver
keer. Werd er vorige jaren alleen
maar enige propaganda gemaakt
op de scholen, in 1950 is in sa
menwerking met de plaatselijke
politie en de consul voor veilig
verkeer hier ter stede, een "jeugd-
verkeersexamen gehouden, dat
ongetwijfeld een groot succes ge
noemd mag worden.
Over een uitgestippeld parcours
voorzien van miniatuur verkeers
borden, moest de schooljeugd zijn
kunnen en kennen tonen. Van de
97 leerlingen die aan het examen
deelnamen, kon er 73 het jeugd-
verkeersdiploma worden uitge-
reikt. Dit betekent dat deze 73
leerlingen minder dan 3 fouten
maakten. Het ligt in de bedoeling
ook dit jaar een dusdanig examen
te houden, doch thans onder aus
piciën van het Verbond voor Vei
lig Verkeer, waarbij dan geen ge
meentelijk diploma zal worden
uitgereikt, doch het diploma van
het Verbond.
De veilig verkeersrebus, die
door de kinderen van de hoogste
klassen van de vier scholen kon
worden opgelost heeft aan 14 goe
de oplossers een prijs gebracht.
Deze prijzen waren welwillend
beschikbaar gesteld door de plaat
selijke middenstand.
Een woord van dank aan dhr.
FEUILLETON
VAN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN
ja
Door
J. A. AGES.
2).
Nu hij zich even veilig wist,
kon hij z'n rumoerige gedach
ten ordenen. Hij keek naar de
neuzen van zijn schoenen en
dacht wat juffrouw Spoor wel
zeggen zou, wanneer zij het
bruine leer zozeer besmeurd
en bekrast zag. En als zij hem
hier zag zitten, als een ver-
'schrikt konijn weggescholen
achter een heiligenbeald, dat
nu met stenen ogen neerzag
op een moordenaar en een le
venloze organist. Peter had
het schot niet gehoord, dat de
man in de nek getroffen had;
het geluid was verloren ge
gaan in de orgelklanken een
orgel, dat speelde zonder aan
geraakt te worden Waar
schijnlijk konden de toetsen,
eenmaal aangeslagen, vast ge
zet worden. Maar hoe En
waarom was de organist in
doodsangst teruggekeerd naar
zijn instrument? Waarom had
hij met stervende handen dat
accoord weer overgenomen
om het in zijn laatste ogen
blikken met zo'n kracht te
spelen, dat de zenuuwen van
een mens er door dreigden te
bezwijken? Wat wilde die or
ganist en wat zou er gebeurd
zijn wanneer hij had kunnen
doorspelen
Deze vragen moesten onbe
antwoord blijven, want Peter
werd opgeschrikt door 'n der
de scherpe tik. Ver van hem
nu, maar het moest toch een
schot zijn, in hout ditmaal!
Pistool met geluidsdem
per, dacht Peter bijna hardop,
zich prijzend over zijn van
de film geleerde scherpzin
nigheid. En het beeld van de
bioscoopzaal vol levende men
sen, verdriet en geluk meele
vend met de schimmen op het
witte doek, deed hem zijn
sombere gedachten over de
vermoorde organist een ogen
blik vergeten.
Er viel weer een schot, maar
nu van een echt pistool en uit
een andere hoek en plotseling
besefte Peter dat er mensen
op elkaar aan 't schieten wa
ren. Dèng Ték-ték, klonk het
weer, zacht en hard. Peter
trok onwillekeurig partij voor
de luidruchtige krijgsman; de
ander had iets lafhartigs met
zijn geruchtloos wapen en bo
vendien had die ook hemzelf
belaagd, waarover Peter nog
verontwaardigd was.
Hij leefde op door het duel
en toen het schieten nog even
doorging, kreeg hij aanvech
tingen om langs zijn zwijgza
me beschermvrouwe te gluren
om het slagveld te overzien
en een plan de campagne te
beramen voor een flankaan-
val op de vijandelijke sluip
schutter. Hij stelde zich weer
Bluecher voor, de grauwe
generaal, die uit de kruit
damp kwam galopperen met
een kromme pijp onder de
walrusknevel, aan het hoofd
van zijn grenadiers, om Wel
lington te ontzetten. Maar dat
waren de Pruisen bedacht Pe
ter, ontsteld over de plotselin-
RA STILLES
ge waardevermindering, die
zijn jeugdideaal doormaakte.
Zonder Bluecher ten voor
beeld was hier echter ook een
heroïsch optreden mogelijk.
Maar met welk wapen Het
statief natuurlijk, dat nog er
gens op een kerkbank moest
liggen
Weggevaagd waren meteen
alle heldhaftige voorstellingen
en plannen; Peter was de
kleine burger geworden, die
zijn schamele have uit het
krijgstumult wil redden. En
de begeerte naar zijn fototoe
stel was dan ook zo hevig dat
hij terstond zijn schuilplaats
verliet en over de stoffige
grond voortkroop, tussen de
bankenrijen door, zoekend
naar de plaats waar hij zijn
apparaat had neergelegd, toen
de duizeling hem overviel.
Hier moet het zijn, dacht
Peter, bij rij 11 gekomen. Nu
kwam 't gevaarlijke moment.
Hij moest een weinig overeind
komen om op de bank te kun
nen zien en hij wenste dat hij
een helm had.
Daar gaan we dan, sprak
hij zich moed in. Eén, twee,
héél vlugMaar er ge
beurde niets. En het fototoe
stel lag niet in rij 11. Voor
waarts weer.
Tèk!, ging het, nu rechts van
Peter. Dèng!, links van hem;
gekraak van hout. Toen piep
te de deur en Peter, die juist
langs rij 12 keek, vergat zijn
hoofd terug te trekken en zag
zag op de drempel een man in
een lange, zwarte jas staan.
Hij herkende hem als de kos
ter. Tèk! Tèk!, knetterde het.
Te hoog, mompelde Pe
ter, nu met de onverschillig
heid van de krijgsman, die de
vuurdoop reeds ontvangen
heeft. Toch trok hij zijn hoofd
schielijk terug. Hij kon nu on
der de banken door juist de
benen van de koster zien en
die benen verdwenen plotse
ling weer. Maar de deur bleef
op een kier, zodat Peter aan
nam dat alleen nog het punt
je van des kosters neus zicht
baar moest zijn.
Is daar iemand? De vraag
kwam wat beverig door de
deur. Geen antwoord natuur
lijk.
Werd daar geschoten?,
klonk het nog zachter, haast
fluisterend. Stilte; en de deur
bleef nog steeds een hand
breedte open. Peter overwoog
dat hij de enige van alle par
tijen was die van het tijdelijk
staken van het vuren profijt
kon trekken door rustig zijn
taak te vervolgen. En hij
kroop verder naar rij 13. Hij
tastte met de hand over de
hoekbank en zowaar, daar lag
het statief. Maar het viel klet
terend op de vloer.
Dat incident veranderde de
gehele situatie. In de linker
hoek stommelde het plotse
ling en van rechts klonk een
diepe zucht. De koster \yas on
verwachts tot een besluit ge
komen. Hij liet zich voorover
vallen en kroop snel op han
den en voeten over het mid
denpad vooruit.
Een moedig man!, prees
Peter zachtjes en hij zegende
het dat de koster niet het an
dere gangpad had gekozen
voor zijn weg. Peter zou niet
weten hoe hem aan te spreken
bij een ontmoeting op handen
en voeten: „Hoe maakt U
het?" zou ongepast zijn, even
als het ongeloofwaardig moest
klinken indien Peter vroeg:
„Hebt U iets laten vallen?"
De moeilijkheid bleef echter
vrijwel dezelfde wanneer de
koster in zijn gang eenmaal
rij 13 passeerde en even ter
zijde zou blikken. Maar Peter,
voorzichtig om de hoekbank
spiedend, zag, dat de koster
een merkwaardige tactiek
volgde. Telkens deed hij vier
handen- en voeten-passen
vooruit en keek dan vlug op.
Blijkbaar vreesde hij, evenals
Siegfried, in de rug aangeval
len te worden.
Peter had toen één van zijn
heldere momenten. De koster
was juist rij 13 gepasseerd en
zou omkijken, toen Peter een
dreunende slag met zijn sta
tief op de houten bank gaf.
Hij schrok er zelf van, maai
de koster schoot, als door een
gifslang gebeten, vooruit en
ale veiligheidsgedachten ver
latend, liep hij ijlings met uit
gestrekte handen de kerk
door.
Wat er toen gebeurde ver
oorzaakte grote opschudding
in de kerk en ver in de om
trek: de kerkklok begon te
luiden.
In wanhoop had de koster
zich op het zware touw ge
worpen en liet nu wild de
alarmklok slaan. Peter schrok
er zo van, dat hij zijn kost
baarheden greep en ook weg
holde, maar niet in de rich
ting van de koster. Hij hoorde
nog geschuifel en gestommel
achter zich: het vastgelopen
front kwam in beweging. Maar
Peter zag niet meer om; in
één ren was hij de deur uit,
naar de kastanjeboom, waar
tegen zijn fiets stond en met
gekromde rug stoof hij over
de landweg.
>t
ren of tuinders niet meer aanvaar
den, wij zullen ons daartegen in
sterk georganiseerd verband ver
zetten, en hier kom ik op 'n punt
dat ik vanavond in dit gezelschap
nog eens extra wil beklemtonen.
Ik zei, in krachtig georganiseerd
verband, dus wordt verwacht dat
iedere boer en tuinder zich orga_
niseert en krachtig meewerkt zijn
organisatie op te bouwen, zich
niet laten verleiden door het zoet
gefluit van de vogelaar, die wil
beweren dat de organisatie niets
doet, want die zulke taal spreekt,
doet een ondergrondse aanval op
uw bestaan. Ook een gespleten
heid tot stand brengen of bevor
deren, en, al zijt ge ontevreden
over bepaalde dingen, verlaat
daarvoor niet uw organisatie en
denk daarbij niet dat aansluiting
bij een andere organisatie het voor
u beter zal maken en nog erger is
het, als u zich helemaal niet meer
zou organiseren.
Mijnhart s Aambeienzalf
Hoe denkt ge, mijne vrienden'
over het volgende, dat ik enige
weken geleden ergens beleefde, op
bezoek zijnde bij een vrij grote
boer. Toen ik hem vroeg, of hij
ook zeer ontstemd was over de
melkprijsverlaging, lachte hij eens
en zeiach, het kan mij niet zo
veel schelen, ik maak toch altijd
nog 20 cent en meer voor mijn
melk, door mijn vetgehalte. Ik zei
toen En uw collega's dan in an-
ere streken Dat interesseerde
hem weinig en toen kwam de klap
op de vuurpijl. Ik vroeg hem of
hij ook georganiseerd was. Nee,
zei hij, Iaat dat een ander maar
doen, ik deel toch mee in de voor
delen, die de organisaties berei
ken. Hoe denkt u, mijne heren,
over zo n collega Is het niet in
en in treurig, dat er nog zulke a-
sociale creaturen rondlopen Het
nieuwe systeem van de landbouw
politiek, meerdere vrijheid in de
bedrijfsvoering met prijsgaranties
voor enkele producten, 'als melk
en varkensvlees, aardappelmeel en
suikerbieten, heeft inderdaad aan
lokkelijke perspectieven. De doel
stelling een redelijk bestaan voor
het goed geleid sociaal en econo
misch verantwoord bedrijf is aan
vaardbaar.
De vraag is echter, hoe wil en
zal de regering dat verwezenlij
ken En juist daarover zijn we
niet gerust, gezien de ervaringen
van de laatste tijd, of nog sterker,
tegen de thans gevolgde koers
hebben wij ernstige bezwaren
Vooral als we de gedane toezeg
gingen van de Minister v. Land
bouw, n.l. dat de gunstige markt
positie van een bepaald product
volledig ten goede ^ou komen aan
cfe producenten, bezien in 't licht
van de werkelijkheid. Toen de
exportprijzen van de kaas volgens
de Minister te hoog kwamen te
üggen, heeft hij de export afge
roomd door het opleggen van iief-
kingen, onder het motief dat an
ders de kaasprijzen in het binn- n-
land te hoog zouden oplcpen,
waardoor bepaalde groepen deze
kaas niet meer zouden kjnnen ko
pen. Weliswaar is toen die hef
fing weer ingetrokken, doch ik
memoreer het systeem. Het komt
kort en goed hierop neer, dat zo
dra de producent eens extra kan
profiteren van een oplopende
prijs van oen bepaald product,
wordt ingegrepen, terwijl, wan
neer een product verlies gevende
prijs opbrengt, de boer aan zijn
lot wordt overgelaten en in dit
verband denk ik ook aan 't aard
appeldrama van een paar jaar ge
leden en aan de prijsbeiieersing
der aardappelen op dit moment.
Nu kunnen wij als boeren cck
wel bepaalde ïnaatrcgelen over
wegen. Wanneer we ons bepalen
b.v. tot de tarweprijs, deze is te
laag, de prijs door het L.E.I. be
rekend, moest door de regering
nog gedrukt worden. Gezolg, er
werd veel minder tarwe uitge
zaaid, nu zoudt ge zeggen, daar
van is de slechte en natte herfst
de schuld. Neen, mijne vrienden,
ik ken diverse tarwetelers die wel_
bewust geen of veel minder tar
we hebben uitgezaaid en nu zit de
regering er mee gerekend werd
op een uitzaai van honderddui
zend H.A. en deze blijkt slechts
ruim de helft te zijn.
Dan kom ik op de melkprijs,
waarover zoveel deining is ge
weest en die tegen de berekenin
gen van het L.E.I, in met 'n hal
ve cent werd verlaagd. De Stich
ting van de Landbouw was na
veel besprekingen accoord gegaan
met een prijs van 18 cent, niette
genstaande men wist, dat deze
voor het zand te laag was. Het
zandbedrijf zou voor deze te lage
prijs compensatie vinden in goede
prijzen voor varkensvlees en eie
ren. Niettegenstaande dit heeft de
Minister de prijs gesteld op 17J--2
cent, hetgeen de boer komt te
staan op een minder inkomen van
25.000.000. Gelukkig hebben de
omstandigheden zich in gunstige
richting gewijzigd door de grote
export van boter naar België te
gen hoge prijzen, doch dat is zui
ver toeval. In dit verband wil ik
ook nog wijzen op de leuze der
regering, meer te produceren en
te rationaliseren en hier is een
voorbeeld, dat, als we daar mee
doorgaan, we in ons eigen
zwaard vallen. Immers de Minis
ter heeft beweerd, dat het L.E.I.
de opbrengsten per koe te laag
heeft gecalculeerd.
