I Wijde Wereld^) me! de bus de langstreat io Waalwijkse en Langstraatse Courant ALS VANOUDS. UIT DE V HOEST Monseigneur P. W. A. Hopmans Mihi Vivere Christus Est TUUT, DAAR HÉDDE DE BUS VRIJDAG 23 FEBRUARI '51 Uitgever Waalwykse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. OPGERICHT 1878. ECHO VM HET ZUIDEN 74e JAARGANG No. 16 Bureaux: GROTE STRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. - SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66. "^faars.cha'k Stalin heeft zich vorige week door het officiële Sovjet-Russische orgaan de Pravda laten in terviewen. Men hoeft zich natuurlijk niet voor de gek c laten houden door het woord „interview", want a heeft vanzelfsprekend gewoon een aantal vra gen beantwoord die hij zelf wilde dat hem gesteld zouden worden en daarmee was de kous af. En dan was het allemaal ook nog gelijk een repeterende breuk een herhaling van de beschuldigingen en pro paganda die we nu al tot meer dan vervelens toe hebben gehoord. Het verhaal is waarschijnlijk 't interessantste omdat er weer dui delijk de houding van de Sovjet- Unie in wordt uitgesproken en om het tijdstip waarop het inter view is gegéven. De halstarrige houding van de Sovjets die uit Stalins woorden spreekt is ontegenzeggelijk meer een bevestiging van de feiten dan een verrassende verklaring. Wan neer de maarschalk zegt dat vol gens hem (wat hij er natuurlijk niet bij zegt) de V. N„ die oor spronkelijk waren opgericht als een instrument voor het bewaren van de vrede, thans veranderen in een middel tot het ontketenen van 'n nieuwe wereldoorlog, ver telt hij niets nieuws. Evenmin als hij zegt dat hij vindt dat de agressieve groep in de Verenigde Naties vertegenwoordigd is door tien leden van het Atlantisch Pact, waartoe wij de eer hebben eveneens te behoren, en twintig Zuid- en Midden-Amerikaanse Staten. Men ziet dat de partijen in de U.N.O. dus erg ongelijk verdeeld zijnzo'n geweldig blok van agressieve staten, die och- arm niet eens weten hoe ze zich bewapend moeten krijgen eer het te laat is, tegenover zo'n klein aantal vredelievende (onafhanke lijke) landen als de Sovjet-Unie met haar satellieten, waarover Attlee nog onlangs een boekje heeft opengedaan. Die had in het Lagerhuis ge zegd dat de Sovjet-Unie niet heeft ontwapend en in haar vazalsta ten veel grotere legers op de been houdt dan krachtens de vredes verdragen is toegestaan. Nu, daar wist Stalin wel op te antwoorden. De Sovjet-Unie heeft gedemobi liseerd in diverse stadia en alle oudere groepen naar huis ge stuurd. Het is alleen maar de vraag hoe ver dat is gegaan. De Westerse landen hebben in ieder geval zoveel troepen naar huis gestuurd dat ze na zes jaar nog hulpeloos zijn, al hebben ze dan agressieve bedoelingen. Volgens Stalin kan het ook niet gerijmd u worden dat er in Rusland zoveel geweldige werken uitgevoerd wor den en zulke prijsverlagingen worden doorgevoerd als er tege lijkertijd herbewapend moest wor den. Dus komen er weer van die onverwoestbare propagandazin- nen aan te pas die het in de Sov jet-Unie blijkbaar beter doen dan bij ons: „Premier Attlee moet ge bruik maken van een leugen ten aanzien van de Sovjet-Unie. Hij moet de vredelievende politiek van de U.S.S.R. afschilderen als een agressieve politiek en de agressieve politiek van de Britse regering als een vredelievende politiek, teneinde het Britse volk te misleiden en het door middel van een leugen in een nieuwe wereldoorlog te slepen." Voor Amerika en Frankrijk geldt ten naasten bij hetzelfde, maar „wat de Sovjet-Unie betreft, zij zal ook in de toekomst standvastig de po litiek blijven volgen van het ver mijden van oorlog en de handha ving van de vrede." Men ziet, er is nog steeds niets nieuws onder de zon, hetgeen ook niet te ver wachten was. Ook oVer Korea heeft Stalin zich uitgelaten en daarbij te ken nen gegeven dat, als de Verenig de Naties China's vredesaanbie- dingen definitief verwerpen, „de oorlog dan slechts zou kunnen eindigen in de volledige neder laag van de interventionisten." Stalin zal het ons wél niet kwalijk nemen als we zeggen dat we dit nog moeten zien. De ne derlaag zou niet te wijten zijn aan de kwaliteit van de Britse en Amerikaanse generaals en officie ren, maar de gedachte aan oor- log tegen Koreanen dié hun land verdedigen is de soldaten zeer antipathiek. De beslissing der V. N. om China tot agressor te verklaren vond Stalin schande lijk. En wat vindt het Westen van al dit moois? De Britse regering heeft er géén twijfel aan gelaten en onmiddellijk een felle nota naar Moskou gestuurd, waarin met naam en toenaam de indruk wekkende rij van schendingen van verdragen door de Sovjet-Unie wordt opgesomdhet aan de macht helpen van communistische minderheden in Oost-Europa en het steunen van communistische opstandelingen in andere landen, het schenden van de overeenkom sten van Potsdam, de blokkade van Berlijn, de talrijke veto's in de Veiligheidsraad waardoor de activiteit van dit orgaan werd verlamd en herhaaldelijk leden uit de U.N.O. werden geweerd, het saboteren van plannen tot controle op de atoomenergie en tot ontwapening enz. enz. Men kent de schier eindeloze rij van feiten die de wereld op het punt heeft gebracht waar zé nu is. Maar deze feiten zal men in Rus land niet horen. Daar klinkt maar één stem en daar vloeit maar één stroomdie uit de hoorn des propagandistischen overvloeds van Stalin. Alle andere stemmen wor den gesmoord en alle andere stro men worden afgedamd bij het IJzeren Gordijn. De Britse regering verklaart slechts uit zelfverdediging te zijn overgegaan tot versterking van haar defensie en uit dien hoofde alleen ook de hulp van Duitse mi litaire eenheden te overwegen. Desondanks herhaalt zij haar bereidwilligheid om in ovérleg met de Sovjet-regering te zoeken naar een accoord met betrekking tot de voornaamste problemen, waarvan de oplossing een werke lijke en blijvende verbetering mo gelijk zal maken in de onderlinge verhouding tussen beide landen. De Britse regering, hoewel besef fend dat de kans op een vergelijk aan het irreële grenst, houdt de deur dus tenslotte nog open, het geen tenminste een gebaar van goede wil is. Men begrijpt dat de andere Westerse reacties in wezen niet veel verschilden van de Britse. Hét Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken noemde Sta lins interview een nieuwe ver keerde voorstelling van zaken en over het algemeen zag men liever bewijzen van Stalins vredelieven- de gezindheid. Zo zijn de standpunten wéér eens scherp tegenover elkaar ge steld, zonder dat er een merkbare verbetering valt waar te nemen in vergelijking met vroeger. En dus zal de sfeer waarin de aan staande ministersconferentie wordt gehouden, als ze doorgaat, ook wel ongeveer dezelfde zijn als voorafgaande conferenties. Of schoon de Westelijke mogendhe den duidelijk hebben laten blijken dat z'e op een dergelijke confe rentie geen prijs stellen. Daarom bedingen ze dat tevoren de on derministers van buitenlandse za ken bijeen komen om de agenda vast te stellen, opdat de minis ters zelf tenminste eindelijk eens aan de bespréking van de eigen lijke onderwerpen toekomen. Sta lin zelf heeft merkwaardig ge noeg helemaal niet over het pro bleem Duitsland gesproken, een van de voornaamste kwesties di'e te berde gebracht zullen worden. Hoewel Stalin aan de ene kant duidelijk heeft willen maken dat men in het Westen niet op toe geeflijkheid hoeft te rekenen wat wel niemand zal gedaan héb ben heeft hij blijkbaar aan de andere kant toch ook weer niet al van te voren de weg naar over leg willen afsnijden, om een of andere taktische reden natuurlijk. De Sovjet-Unie hoéft echter van de drie Westelijke mogendheden evenmin toegeeflijkheid te ver wachten. Ze zullen gaan zover als mogelijk is, maar op een ge geven moment zullen ze zeggen en moeten zeggen: tot hiertoe en niet verder, en dan de ijdele hoop koesteren dat de Sovjet-Unie toch zal bijdraaien en anders doorgaan met zich militair sterk te maken, waarop het wel zal neerkomen. Dat is zo het beeld dat ons voor ogen staat als we overwegen wat wé hebben gehad en wat ons wacht. Is het niet opgewekt, dan heeft het toch het voordeel reke ning te houden met de realiteit waarin we momenteel verkeren. ding die zich in de Italiaanse com munistische partij aan het vol trekken is, al is er geen aanleiding tot een ovérdreven optimisme. De uitgetreden afgevaardigden Magnani en Cucchi hebben school gemaakt. In een Zuid-Italiaans stadje zijn 220 communisten uit de partij getreden en ook voor het Nationaal Verbond van Italiaan se Partisanen, waarin de commu nisten een eerste viool spelen, heeft een aantal léden bedankt. Voor de politie brengt dit alles mee dat ze steeds meer geheime wapenopslagplaatsen ontdekt. Men dient er zich echter reken schap van te geven dat deze par tij-deserteurs communisten blij ven, al willen ze zich niet meer als een instrument door Moskou laten bespelen. Ook Tito wil dit niet, maar hij blijft op en top een communist, dat heeft hij duidelijk genoeg laten blijken. De afbrok keling is dus politiek ongetwijfeld een groot niet te onderschatten voordeel, en ideologisch zijn de Italiaanse afvalligen zeker min der gevaarlijk dan de machti ge Tito, hetgeen ondertussen niet wegneemt dat ze ver van ons ver wijderd blijven. Schipbreuk. Woensdagavond is een Noors schip, dat met een lading ijzer erts op weg was van Spanjë naar Vlaardingen, tijdens een storm in de Golf van Biskaye lek geslagen, waarna het snel begon te zinken. Een ander Noors schip, dat op de noodseinen onmiddellijk ter as sistentie voer kon een van de op varenden redden. Ook het Ne derlandse stoomschip „Winters wijk kwam te hulp en kon 8 le den van de bemanning in veilig heid brengen. Daarna moesten de reddingspogingen gestaakt worden vanwege het zware weer. De oor zaak van het lek slaan van het Noorse schip is niet bekend. Een Grieks schip kreeg ook in de Golf van Biskaye een defect aan de stuurinrichting. De be manning slaagde ér niet in dit te herstellen. Er werden noodseinen uitgezonden en een Engels schip kwam ter assistentie. Korea. Generaal MacArthur heeft zijn elfde bezoek aan het front in Korea gebracht. Bij deze gelegen heid verklaarde hij dat hij geen gebruik zou maken van dc mach tiging om zonder meer de 38ste breedtegraad te overschrijden, als daar overwegende politieke bezwaren tegen bestaan. Presi dent Truman had de vorige wéék verklaard dat de beslissing of de 38ste breedtegraad door de U. N. O. troepen eventueel opnieuw zou moeten overschreden worden, krachtens de vroegere resolutie van de Veiligheidsraad bij gene raal MacArthur berustte. De opperbevelhebber zei ook dat de Chinezen in hun afgelopen offensief de bloedigste verliezen hebben gelëden van de moderne oorlog en dat hij zijn troepen had bevolen een vertraagd offensief in te zetten. Abonnement 17 cent per week 2.15 per kwartaal 2.40 franco p.p. Advertentie-prijs 9 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. TEL.-ADRES PREMIEVERLENING voor kleine boerenbedrijven. Evenals in 1950 zal het mini sterie van Landbouw ook dit jaar een premie verlenen aan de klei ne boerenbedrijven, teneinde de rationalisatie te bevorderen. Het ter beschikking te stellen bedrag zal moeten dienen voor de be drijfsvoering. Het hoofdberoep van de betrokken boer moet landbouwer zijn, zijn vermogen moet kleiner zijn dan 25.000 en zijn bedrijf moet kléiner zijn dan 10 H.A. cultuurgrond. Er is thans 2 millioen beschikbaar voor deze premieverlening. Daarnaast kan men rekenen op een bedrag van 3 millioen uit de Marshall-hulp. Rode Hoestpoeders van Mijnhard! COMMUNISTEN VERLOREN 600.000 MAN. Verbondenen slechts 50.000 man. Brigade-generaal Robert Gins- burgh, speciaal medewerker van de Amérikaanse minister van landsverdediging Marshall, ver klaarde Zaterdag in een toe spraak voor het „Barnard Colle ge o.m.De communistische strijdkrachten hebben, sinds 't be gin der vijandelijkheden in Korea, omstreeks zeshondérdduizend man verloren, tegen de verbondenen 50.000." Hij voegde hieraan toe: „Trekt geen verkeerde conclusies, wan neer wij terugtrekken. Waar het op aan komt is, hoevéel vijanden wij doden." KINDERPOSTZEGELS BRACHTEN IN 1949 ACHT TON OP. De in het najaar gevoerde actie voor de verkoop van „kinder postzegels" en „prentbriefkaarten voor het kind" heeft ongeveer 800.000 opgebracht. In 1949 bedroeg de opbrengst ca. 700.000 gulden. Namen in 1949 ongeveer 140.000 kinderen uit 5600 school klassen aan de actie deel, in 1950 waren het er 240.000 uit 9500 schoolklassen. Een tegenvaller was dat dc „frankering met kin derpostzegels bij abonnement", waarvan grote instellingen en fir ma's vroeger veel gebruik maak ten, dit jaar niet mogelijk was. Het comité schat de hierdoor ge derfde inkomsten op ca. 50.000. MASSAGRAF GEVONDEN van 215 weerloze burgers in Frankrijk. De Franse politie heeft te Au- benar in het departement-Ardèche een massagraf gevonden, waarin zich de lijken bevonden van 215 Franse burgers. Zij zijn zonder enige vorm van procés na de be vrijding vermoord door een com munistische verzetsgroep, die hoofdzakelijk was samengesteld uit Rode Spanjaarden, die na de Spaanse burgeroorlog een onder dak hadden gevonden in Fran krijk. Dé politie heeft kunnen vaststellen, dat zich onder de slachtoffers slechts weinige Duits- gezinden of collaborateurs bevon den. De meeste vermoorden wa ren eenvoudig van kant gemaakt, nadat men ze had uitgeplunderd en de sporen had willen verber gen. Anderen waren gedood uit haat tegen het katholicisme. TWEEJARIG KIND OVERLE DEN NA MISHANDELING. Zaterdagmiddag j.l. is het 2-ja- rig dochtertje van de familie D. te Bergenopzoom plotseling over leden. Bij het vaststellen van de doodsoorzaak werden verwondin gen en kneuzingen op het onder lichaam van het kindje ontdekt. Het door de recherche ingesteld onderzoek heeft uitgewezen dat het 16-jarig dienstmeisje van M. het kind bij afwezigheid van de moeder, doordat het wat lastig was, ernstig heeft mishandeld, door het te krabben en met een handveger tegen het onderlichaam te slaan. Onder deze gezellige titel geeft een redacteur van de Provinciale Noord-Brabantse Courant „Het Huis gezin" een reportage over het personenvervoer in de Langstraat, waarin hij zich meteen tegen de actie kant die momenteel in de Langstraat wordt gevoerd vóór het herkrijgen van het personenvervoer op de spoorlijn 's-Hcrtogenbo sch—Lage Zwaluwe. De tegenstand der communisti sche strijdkrachten is in de loop van de week sterk afgenomen. Van de fronten werd weinig acti viteit geméld. Alleen bij Seoel werd nog tegenstand geboden. Het front is nu ongeveer weer recht getrokken. De vloot beschiet geregeld doe len ten Noorden van de 38ste breedtegraad. Vooral de haven stad Wonsan moet het ontgelden. De geallieerden hebben hier ook het grootste Amerikaanse slag schip de „Missouri" ingezet. ZALIGVERKLARING PAUS PIUS X. Dinsdagmorgen is de IT. Con gregatie der Riten onder voorzit terschap van Paus Pius XII in het Apostolisch Paleis in plenaire zitting bijeengekomen. Tijdens de ze zitting werd het decreet „de tuto" voor de zaligverklaring van Paus Pius X plechtig afgekon digd. Nu deze plechtige afkondi ging is geschied, staat niets de za ligverklaring van Pius X meer in de weg. Het is echter nog niet bekend wanneer deze zaligverkla ring zal geschieden, NA-INLEVERING VAN KWARTJES EN STUIVERS. Ontbinding. Bij dit alles doet het aange naam aan te horen dat in Italië een toenemend aantal communis ten hun verbinding met Moskou verbreken. Wij geloven dat het niet altijd onchristelijk Is zich over een andermans ongeluk te verheugen. In ieder geval kunnen wij niet treuren over de ontbin- Naar is gebleken circuleren on der het publiek nog betrekkelijk grote hoeveelheden zilveren en zinken kwartjes en nikkelen en zinken stuivers, die op 15 Augus tus 1950 buiten omloop werden gesteld. In verband hiermede zal van 5 tot en met 30 Maart a.s. een laatste gegegenheid worden gegeven tot inwisseling van deze oude munten tegen gangbare be taalmiddelen. De inwisseling zal kunnen ge schieden bij alle postkantoren, bij en hulpkantoren der posterijen en poststations. De schrijver van dit artikel heeft zich „terdege" overtuigd dat er van isolement geen sprake is, want de Langstraat heeft haar goed geregeld en uiterst frequent .reizigersver- voer, dank zij het apparaat dat Brabant in de B.B.A. be zit. Nu weten we het en „Waalwij ks Belang" kan dus zijn actie gerust staken; de redacteur van „Het Huisge zin" heeft zich persoonlijk „terdege" overtuigd, al zal hij wel een mooi-weer reiziger geweest zijn en al heeft hij ons isolement en ons ver- voersapparaat o.i. wel een beetje bekeken door een een zijdige bril. Op de eerste plaats is het traject Den BoschWaalwijk —Tilburg, lijn 36, met zijn halfuurdiensten, waarvan ,,'t Huisgezin" zegt dat het een frequentie is waartegen de spoorlijn het volslagen moet afleggen, helemaal niet in het geding. Het gedeelte Waal wijk—Tilburg heeft met de kwestie niets te maken en het meest beruchte stuk, Waal wijk—Lage Zwaluwe, blijft bij deze lijn buiten beschou wing. Over dit traject wordt slechts tussen haakjes en in verband met de Pullman-Ex pres geschreven. De moeilijk heden worden volkomen ge negeerd. Wij kunnen ons dan ook niet voorstellen dat de be- tx-effende ï-edacteur de weg van Den Bosch naar Lage Zwaluwe met zijn 53 bochten heeft gereden en nog minder dat hij zo'n tocht door de Langstraat in de maand De cember in de periode van vorst en ijs heeft gemaakt, want we geloven niet dat hij dan zo enthousiast zou heb ben geschreven. En afgezien sneeuw en ijs heeft gemaakt, van onaangenaamheden en ongemakken aan het busver- keer verbonden, o.a.: De pendelbeweging is in deze streek van aanzienlijke omvang; dagelijks moeten b.v. alleen naar en van Waal wijk 1500 arbeiders vervoerd worden. De verhoging van de bus tarieven (ca. 30% boven de vroegere spoorwegtarieven) betekent een dusdanige kos- tenvermeerdering voor deze mensen, dat zij bij goed weer meer dan vroeger van de fiets gebruik maken. Velen hebben dan reeds een uur of langer gefietst vóór zij op 't werk aankomen. Dan volgt een gehele dag staande werk verrichten, waarna nog een uur naar huis gefietst wordt. De nadelige gevolgen van dergelijke overmatige inspan ning doen zich op de lange duur gelden, niet in het minst door een daling der arbeids prestatie. Wanneer de weersomstan digheden het fietsen onmoge lijk maken, zijn de busdien sten niet in staat de plotse linge stijging van het aantal passagiers snel genoeg te ver werken. De toestand van de enige verkeersweg door de Lang straat is daarenboven van dien aard, dat bij mist, sneeuw en gladheid grote vertragin gen in de busdiensten onver mijdelijk zijn. Zo kwam het in de laatste vorstperiode voor, dat de inkomende pen del l1/^ a 2 uur na aanvang van de werktijd arriveerde, terwijl talrijke werknemers dagelijks 12 uren en langer van huis waren, oververmoeid door 't wachten in sneeuw en koude en het vervoer in over volle autobussen. Op het ge hele traject van Den Bosch tot Lage Zwaluwe (±55 km.) zijn slechts twee wachthuis jes. De reizigers moeten op de meeste halte-plaatsen wachten in kou, sneeuw of regen, ook in Waalwijk. Voor de handelsreizigers gelden analoge bezwaren. Hun spoorweg-abonnemen ten zijn op de buslijnen niet geldig, wat een enorme kos tenverhoging betekent, ook door het vervallen van het voordeel der gestaffelde N.S.- tarieven. De minste vertra ging in de busdiensten kan 't missen van een doorverbin ding veroorzaken en hun werkprogram voor een gehele dag in de war sturen; soms hebben zij op lange trajecten nog geen zitplaats; bevrach ting van bagage en vervoer van monstercollecties is on mogelijk. Schoenen worden over 't algemeen op monsters verkocht en in de Langstraat worden ca. 50% van Neder- land's schoenen geprodu ceerd. VADERLIJK VRIEND EN VOOR BEELDIG PRIESTER. De Nederlandse Katholieke Kerkprovincie heeft door het overlijden van dc Bisschop van Breda een groot verlies geleden. Een groot mens, een vaderlijke vriend en een voor beeldig priester heeft afscheid genomen van 't aardse leven. Al enige jaren was door een jongere kracht veel werk uit de handen van de hoogbejaarde bis schop genomen. De last van het klimmen der jaren was te groot geworden om nog alle lasten van het bestuur van een diocees te dragen. Niet zonder droefheid in het hart moeten Wij U een medede ling doen, die U wellicht niet zal verrassen. Wegens Onze hoge leftijd en een vermindering van krachten durven Wij de verant woordelijkheid van het bestuur van Ons zeer geliefd bisdom niet lanqer alleen te dragen." Dat schreef Mgr. Hopmans in de brief aan Zijn diocesanen toen hij op 11 November 1945 de be noeming van Mgr. Bacten tot Co adjutor aankondigde. Tot op hoge leeftijd had hij de zorgen van het bestuur alleen ge dragen. Maar toen werd de taak te zwaar voor één man. Geen wonder, twee oorlogen maakte hij tijdens Zijn pontificaat mee. De tweede wereldoorlog trof het bis dom Breda verschrikkelijk. De verwoesting of beschadiging van een derde van alle kerken, de vernieling van het klein semi narie en vele andere kerkelijke gebouwen wierpen een zware schaduw op de levensavond van de grijze herder. Maar met grote moed ging de sterke bisschop aan het werk om zijn diocees uit de ontreddering omhoog te hevelen. In zijn bezorgdheid voor het welzijn van al Zijn parochianen vroeg hij een jongere helper naast zich om met hem met grotere kracht te kunnen arbeiden aan de grotere opbloei van het godsdien stig leven. Mgr. Hopmans werd op 24 Aug. 1865 te Standaardbuiten ge boren. Na de lagere school ging hij naar het Klein Seminarie Ste Marie en vandaar naar IJpelaar. Op het groot seminarie was hij een hard werker en op 12 Octo ber 1890 werd Petrus Adrianus Wilhelmus Hopmans tot priester van Gods Kerk gewijd. Zijn supe rieuren hadden hoge verwachtin gen van dc.jonge priester en zon den hem naar de oudste Neder landse Universiteit, die te Leu ven, waar hij in drie jaren het Baccalaureaat in de theologie be haalde. Op 22 Januari 1894 werd zijn hartewens vervuld en werd de jonge priester benoemd tot kape laan te Kruisland. Amper twee maanden later evenwel riep zijn overheid hem voor een andere functie en werd kapelaan Hop mans werd door Z. H..Paus Pius klein seminarie van het bisdom. In 1897 werd hij secretaris van de toenmalige bisschop van Breda, Mgr. Leijtens. In deze functie ont plooide de secretaris een onge looflijke activiteit. De energieke priester zocht nieuwe richtingen, zowel op godsdienstig als sociaal gebied. Zijn benoeming tot Vicaris Ge neraal en pastoor van het Begijn hof verruimde zijn reeds grote werkkring. Op 8 Mei 1914 stierf de bis schop van Breda en Mgr. Hop mans ewrd door Z. H. Paus Pius X tot zijn opvolger benoemd. De nieuwe bisschop koos tot Wapendevies„Mihi vivere Christus est" „Mij is het leven Christus". In deze spreuk ligt het hele ideaal en programma van de bisschop. Zijn leven lang heeft hij er naar geleefd en gewerkt. Zijn herderlijke werk steunde op de basis van een rijk godsdienstig leven en grote sociale activiteit. Mgr. Hopmans was een onver moeide werker en zijn lang leven heeft hij ontzaglijk veel gedaan. Voor zijn bisdom als geheel, maar ook voor een onnoemlijk aantal priesters en gelovigen, die bij hem om raad en bijstand kwamen. Thans is deze grote bisschop ontslapen. Een moedig strijder voor Kerk en Vaderland, dat heeft hij getoond door zijn onver zettelijkheid tijdens de bezetting. Een krachtige persoonlijkheid is Nederland en de Kerk ontvallen. Moge God hem de hemelse vrede reeds geschonken hebben. Ook handel en middenstand ondervinden hiervan de ge volgen, daar duidelijk blijkt dat deze streek om de boven genoemde redenen gemeden wordt en bemonsterde offer ten uitblijven. Welke handel en industrie voelt zich aangetrokken tot een plaats of streek zonder spoorverbinding? En nu hebben we nog niet gesproken over het psycholo gisch effect voor een indus triële sti'eek waar men geen spoorkaartje kan kopen naar welke plaats in Nederland ook, terwijl men elders voor geen enkele plaats in de Langstraat een kaartje kan krijgen, omdat deze van de spoorwegen en uit het spoor boekje is weggevaagd. Men sla ook dit niet te laag aan voor een industrie- en han delsrayon als de Langstraat. Als men er alleen mee ge red was als een bus door het hart van elke plaats, van elk dorjj reed, och, dan kon men gauw tevreden zijn. Maar er gaat om een goede verbinding en niet om „het weinig veel vuldig rijdende treintje", dit wil zeggen een verbinding die door gebi-ekkige outillage en ongunstige vertrektijden moedwillig kapot gemaakt werd. Vervolgens, als er 's mor gens en 's avonds in enkele uren tijd alleen al op het tra ject Den BoschWaalwijk en omgekeerd 600 a 700 personen moeten vervoerd worden, zou het dan niet de moeite waard zijn, op geschikte tijden per- sonenti-einen te laten lopen? Wij menen dat al diegenen die de ongemakken van het busvervoer aan den lijve heb ben ondervonden en dagelijks ondervinden, beter tot oor delen bevoegd zijn dan deze redacteur uit Den Bosch, die vermoedelijk bij mooi weer eens een eindje heeft mee gereden en zijn inlichtingen van de B.B.A. ontving, om die in Den Bosch te verwerken in de sfeer van de hoofdstad der provincie met de beste ver wordt meer verlangd door ÏÏw"??"/" verhoudingen op handel en industrie die zich gebied, waardoor ze alles uu*"ie, aie zlcn e*n allen kan aantrekken. niet tot deze dorpen beper ken. Zij mogen ook verlan gen dat zij fatsoenlijke ver bindingen hebben, ook in de winter en bij slecht weer. Het is nog al apodictisch te concluderen, dat het open deuren openbreken zou zijn wanneer men zich moeite gaf om te bewijzen „dat het bus- verkeer voor de Langstraat verre te prefereren is boven het treinverkeer". Zo denken er toch niet over de vele dui zenden die door hun organi saties van werkgevers en werknemers, boeren en tuin ders, handelsi'eizigers, school besturen naast belangrijke be drijven op initiatief van „Waalwijks Belang" bij de minister requestreren om herstel van het personenver voer op de lijn 's-Hertogen- boschLage Zwaluwe, maar dan met een fatsoenlijke ver binding door diessels, zoals ons is beloofd door de direc tie der Nederlandse Spoor wegen. „Het weinig veelvul dig rijdende treintje", be weert Het Huisgezin, „werd als een onmisbaar vervoers middel beschouwd". Uit het bovenstaande blijkt wel vol doende duidelijk dat het ons en Daar begrijpt men blijkbaar niet gemakkelijk hoe een streek als de Langstraat is achtergesteld! Waarom ageerden de bur gemeesters van het Land van Cuyk zo tegen het busvervoer en vóór hun spoorverbinding? Ook daar liepen de bussen door het hart van de dorpen! Dat de B.B.A. zich er met Bossche Carnaval, de St. Jans en St. Nicolaasmarkt en an dere evenementen in Den Bosch prachtig doorheen slaat om de mensen naar 's-Bosch te fc^engen, kan van belang zijn voor Den Bosch, maar in teresseert de Langstraat al heel weinig, hoe zeer wij goe de verbindingen ook met Den Bosch op prijs stellen. De Langstraat had van ons provinciaal orgaan meer en betere hulp verwacht dan dit artikel, o.i. getuigend van eenzijdige oriëntatie waar door onze actie wordt ver lamd; temeer waar wij over tuigd zijn dat men daar beter op de hoogte is, kan zijn en moet zijn. Maar we schijnen tegenwooi-dig in Den Bosch geen goede beurt te maken. Reden te meer om zelf attent en actief te zijn en te blijven!

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1951 | | pagina 1